Pilates w rehabilitacji

Отрывок из книги

Przedmowa do I polskiego wydania

Przedmowa

.....

W badaniu 28 uczestniczek z FHP w wieku 23–39 lat, prowadzących siedzący tryb życia zostało losowo przydzielonych do grupy ćwiczącej pilates (grupa pilates) lub do grupy z ćwiczeniami klasycznymi. Każda grupa ćwiczyła 50 minut dziennie, 3 dni w tygodniu, z dodatkowym obciążeniem dodawanym co tydzień, przez 10 tygodni. W programie ćwiczeń w grupie pilates koncentrowano się na rozciąganiu prostowników odcinka szyjnego kręgosłupa i mięśni odcinka piersiowego kręgosłupa oraz wzmacnianiu głębokich zginaczy odcinka szyjnego kręgosłupa, mięśni cofających obręcz barkową, mięśni grzbietu i mięśni brzucha z równoczesną aktywacją mięśni stabilizacji centralnej dzięki skupieniu się na technice oddychania. Klasyczne ćwiczenia w drugiej grupie obejmowały ćwiczenia rozciągające i wzmacniające, zwykle stosowane w celu poprawy postawy, ale bez jednoczesnej aktywacji mięśni stabilizacji centralnej.

W celu określenia stopnia FHP u każdej pacjentki za pomocą zdjęcia RTG szyjnego odcinka kręgosłupa zmierzono kąt czaszkowo-kręgowy. Inne parametry zmierzone przed zastosowaniem ćwiczeń i po ich zastosowaniu obejmowały: zakres ruchomości (ang. range of motion – ROM) odcinka szyjnego kręgosłupa; stopień zmęczenia górnej części mięśnia czworobocznego, mięśni przykręgosłupowych i mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego za pomocą elektromiografii powierzchniowej; subiektywne dolegliwości w postaci zgłaszania przez pacjentki nasilenia bólu i niepełnosprawności za pomocą wzrokowej skali analogowej (ang. visual analogue scale – VAS) i kwestionariusza stopnia niepełnosprawności odcinka szyjnego kręgosłupa (ang. neck distability index – NDI).

.....