Zwycięstwo na Pacyfiku 1945

Отрывок из книги

1. WYSPY BONIN I RIUKIU W STRATEGII PACYFIKU

Po dalekim i trudnym dla marynarki wojennej skoku przez Pacyfik, kiedy zostały zdobyte Saipan na Marianach (sierpień 1944) i większość Leyte (wyzwolony do lutego 1945), zostały otwarte dwie nowe drogi do alternatywnych celów – łańcuchów wysp Nanpo Shoto i i Nansei Shoto. Pierwszy, lepiej znany Amerykanom i Europejczykom jako wyspy Bonin13, zaczyna się niedaleko Zatoki Tokijskiej i ciągnie się na południe przez jakieś 700 mil do Minami Shima, która leży 290 mil na północny zachód od najdalej na zachód wysuniętej części wysp Mariany i 615 mil na północ od Saipanu. Większość tych wysp to małe wulkaniczne stożki, zbyt małe by zbudować lotnisko. Jednak Chichi Jima i Iwo Jima miały inny potencjał. Inny łańcuch wysp, Nansei Shoto (lepiej znany Amerykanom i Europejczykom jako Ryukyu, pisownia polska: Riukiu) tworzy łuk o długości około 600 mil, ciągnący się od Honsiu, najdalej na południe wysuniętej macierzystej wyspy Japonii, do Formosy14, tworząc wschodnią granicę Morza Wschodniochińskiego. Ten łańcuch zawiera 5 lub 6 wysp nadających się pod budowę baz lotniczych, z których najlepszą i największą jest Okinawa.

.....

Wyspy Bonin mogłyby dużo wcześniej znaleźć się w posiadaniu Amerykanów, gdyby administracja prezydenta Franklina Pierce’a poparła komodora Matthew Calbraitha Perry’ego. Chichi Jima została po raz pierwszy zasiedlona w 1830 roku przez 2 mieszkańców Nowej Anglii – Aldina B. Chapina i Nathaniela Savory – 1 Genueńczyka i 25 Hawajczyków, którzy utrzymywali się z uprawy żywności i sprzedaży jej przechodzącym w pobliżu wielorybnikom. Komodor Perry wszedł do Port Lloyd 14 czerwca 1853 r., następnego dnia kupił za 50 dolarów działkę na terenie portu, umieścił na niej bydło przywiezione przez U.S.S. Susquehanna, ustanowił lokalny rząd z Savorym na czele, ogłosił kodeks praw i objął wyspę w posiadanie w imieniu Stanów Zjednoczonych. Zamierzał uczynić z Chichi Jimy stację zaopatrzeniową dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i amerykańskich pocztowych parowców. Jednak te działania nie zostały zaakceptowane przez administrację prezydenta Pierce’a w Waszyngtonie. W związku z tym w 1861 roku Japonia była w stanie dokonać aneksji wysp Bonin bez jakiegokolwiek oporu. Rząd nie niepokoił amerykańskiej kolonii, a poważna kolonizacja wysp Bonin przez Japończyków nie rozpoczęła się przed 1887 rokiem.18

Iwo Jima, centralna wyspa grupy Wysp Wulkanicznych, miała ogromną wartość jako strategiczna placówka, ale nic więcej. Usytuowana na szerokości geograficznej 24° 45’ N i długości 141° 20’ E, mająca kształt nadętej gruszki czy przechylonego podgardla wieprzowego, Iwo Jima liczy tylko 4½ mili długości i 2½ mili szerokości. Wulkaniczny krater Mount Suribachi, 550 stóp nad poziomem morza, na szypułce gruszki, w czasie II wojny światowej pozostawał nieaktywny, ale szereg wybuchów pary wodnej oraz siarki na całej wyspie sugerował, że erupcja wulkanu może mieć miejsce w każdej chwili. Północna część wyspy jest płaskowyżem o skalistych i niedostępnych brzegach, ale plaże rozciągają się na ponad 2 mile na północ i wschód od podstawy Mount Suribachi. Plaże te, a także obszar lądu między nimi i znaczna część terenu wyspy są głęboko pokryte brązowym popiołem wulkanicznym i czarnym żużlem, wyglądającymi jak piasek. Popiół ten jest znacząco lżejszy niż piasek, a chodzenie po nim jest trudne, zaś bieganie niemożliwe. Aby umożliwić ruch pojazdów kołowych, a nawet gąsienicowych na takim podłożu trzeba było rozłożyć maty Marstona. Do 1944 roku wyspa była zamieszkana przez 1.100 japońskich cywilów, którzy uprawiali trzcinę cukrową i ananasy, wydobywali siarkę i obsługiwali młyn do mielenia cukru, jednak wszyscy oni zostali ewakuowani zanim rozpoczęła się ta operacja.

.....