Nasze miejsce

Отрывок из книги

Pamięci mojej matki

i jej ogrodu

.....

‒ Teraz zrzucam jedzenie. – Wrzuciła zawinięte w szmatkę mięso i orzechy. Cofnęła się do plecaka i powiedziała cicho: ‒ Nie sądzę, aby utrzymała się na linie, Ash. Nie z połamanymi żebrami. – Utworzyła z liny pętlę, zabezpieczyła ją węzłem, po czym to samo zrobiła kawałek dalej.

Pracowała przez kilka minut, a ruchy miała pewne i wprawne. Uniosła linę i pociągnęła mocno za węzły.

.....