Jak zrobić statek kosmiczny.

Отрывок из книги

Książkę tę dedykuję pamięci mojego nieżyjącego ojca Wayne’a Guthriego oraz mojej matce Connie Guthrie. Dziękuję Wam za Waszą miłość i siłę.

Niejeden wielki przełom, ale i niejedną gałąź przemysłu zawdzięczamy nagrodom. Ustanowiona przez brytyjską komisję parlamentarną w 1714 roku Longitude Prize doprowadziła ostatecznie do uratowania zarówno licznych statków, jak i życia wielu marynarzy. Wiedziałem, że nagrody mogą zdziałać niewiarygodnie dużo dobrego, zanim jeszcze przyszedł do mnie Peter Diamandis w sprawie finansowania jego fundacji XPRIZE. Gdy przedstawił mi swoją ideę nagrody w wysokości 10 milionów dolarów, której celem byłoby zachęcenie niewielkich grup do zajęcia się technicznymi aspektami podboju przestrzeni kosmicznej, wewnętrzny instynkt nakazywał mi, bym powiedział „tak”. W końcu nieprzypadkowo nadano mi przydomek „Dr Yes”, a w owym czasie przechodziłem wręcz samego siebie, wydając pieniądze wcześniej, niż dostałem je do ręki. Ale z jakichś niewiadomych powodów z moich ust padło stanowcze „nie”!

.....

Po uzyskaniu dyplomu inżyniera lotnictwa na Cal Poly w 1965 roku Burt podjął pracę jako cywilny specjalista w zakresie testowania samolotów w Edwards Air Force Base, gdzie powierzono mu wyjaśnienie, dlaczego jednemu z samolotów tej bazy — konkretnie był to myśliwiec bombardujący McDonnell Douglas F4 Phantom, istny koń roboczy ówczesnych sił powietrznych — przydarza się tak wiele wypadków. Przy czym ponad sześćdziesiąt wypadków zakwalifikowano jako „wyjście z lotu kontrolowanego”, co oznaczało, że samolot sam z siebie, bez żadnej komendy ze strony pilota, wchodził w korkociąg lub przeciągnięcie. W konsekwencji w 1968 roku w bazie Edwards wdrożono program testów mający na celu zbadanie przyczyn tego problemu, a Burt został w nim naczelnym inżynierem. Latał na tylnym fotelu F4 wraz pilotem Jerrym Gentrym i obaj podejmowali śmiertelne ryzyko, raz za razem wpadając w korkociąg. Na podstawie doświadczeń z tych lotów testowych Burt zaproponował wprowadzenie istotnych zmian do instrukcji pilotażu F4, aby piloci mogli zarówno unikać przeciągnięć i korkociągów, jak i z nich bezpiecznie wychodzić. Nakręcił również film szkoleniowy pod tytułem Unload for Control (Pozbycie się ładunku w celu odzyskania kontroli). Następnie, wraz z Gentrym, osobiście poinstruował każdego amerykańskiego pilota F4 na świecie, objeżdżając w zawrotnym tempie czterdzieści osiem baz sił powietrznych, w tym w miejscach tak odległych, jak Incirlik w Turcji i Bangkok w Tajlandii. Oczywiście to w bazie Edwards oblatywano najszybsze i wysoce eksperymentalne konstrukcje odrzutowców wojskowych. To właśnie tutaj Chuck Yeager jako pierwszy człowiek pokonał barierę dźwięku, a X15 wykonał suborbitalny lot kosmiczny.

Burt opuścił bazę Edwards w 1972 roku, by podjąć pracę, jak się okazało, zupełnie mu nieodpowiadającą, w firmie lotniczej Bede Aircraft w Kansas. Szybko doszedł do wniosku, że woli realizować swoje powołanie na własną rękę i w 1974 roku powrócił do Kalifornii, gdzie na terenie kompleksu lotniczego Mojave założył przedsiębiorstwo Rutan Aircraft Factory zajmujące się projektowaniem i budową prototypów niewielkich samolotów możliwych do złożenia przez konstruktorów amatorów. Początkowo produkcja zestawów do samodzielnego montażu szła znakomicie, lecz na początku lat 80. uświadomiwszy sobie, że sporo ryzykuje, gdyż może zostać pociągnięty do odpowiedzialności sądowej za błędy popełnione przez niedoświadczonego użytkownika, Burt zlikwidował firmę i założył inną o nazwie Scaled Composites, która miała opracowywać konstrukcje samolotów różnych typów i budować ich prototypy.

.....