Hər şey yaxşıya doğru

Оглавление

Vahid Çəmənli. Hər şey yaxşıya doğru

Bu kitabı atam Valehlə anam pərizadın xatırəsinə həsr edirəm

Mənim anam…

Atalarınızı sevin Vahid Çəmənli

Dəli Çəmənli haqqında ballada

Hər şey yaxşıya doğru

Saçlarına dən salarlar

Hər kiməm, beləyəm

Şəkildə görünən qara nöqtə nədir?

Bir baxışlıq sevgi

Bir zaman mən səni sevirdim gözəl

Həyat prozası

İnsan Yer üzündə qonaqdır

Qorxu hissi

Qalibi mühakimə etmirlər

Min il yaşa

Yaxşılığı öz hesabınıza edin

Nə dəyişəcək

Zaman

Qayıt, gözlərimdə sevinc alışdır

Bir iman yeri var min güman yeri

Ana anadı

Ömür adlı sürət qatarının yolçuları

Yağmurlu Bahar

Söz demək asan iş deyil

Ananın öz övladlarına məktubu

Doğrudanmı qocalıram

Ay ilə söhbət

Bu dünyadan bir Asif Səfərov keçdi

Göndərilməyən məktub

Fərq qoyq bilmirsən yad ilə yara

Babamın 21 – ci əsr barədə məzəli proqnozu

Kim helləyir bu daşları yoluma

Musa peyğəmbərin gizli missiyası

Dünyanı gözəllik xilas edəcəkmi

Şair Elman Tovuza həsr olunur

Adı o qədər də vacıb deyil

Üzüm üzlər görüb

Şair Vıdadi Ağdamlıya həsr olunur

Ağdam haqqında elegiya

Şair Vüqar Kamilli Quliyevə

Qatar getdi

Ziyalı ziya sözündəndir

Eh, Fəttah, Fəttah

Baba, məni bağışla

Mən işıqlı həyatı seçirəm

Mənim «Dəli Çəmənli”kitabım

30 – cu illərdə Çəmənlidə faciə

Meşədə hadisə

Heybət Hörmət

Niyə insanlar xoşbəxt ola bilmir

Getdi

Tərk edilən ürəklər

İt sürüsü

Qonşunu iki inəkli istə ki…

Sözün gözəlliyi onun səmimiliyindədir

İdris dayı

Monserrat Kabalye Bakıda

Təbiətin qoynunda dərs

Şair Vüqarın «Eylə» rədifli qoşmasına cavab

Necəsiz?

Qəhrəmana məktub

Allah (c.c) insanlardan da qısqancdır

Bəsirət gözü

Süzə – süzə

Mən Kərəm olmadım məni bağışla

Azərbaycan nağılları

Отрывок из книги

Qədriyyə Çiçəyin «Mən anayam» publisistik əsərini birnəfəsə oxudum. İlk baxışdan sadə görünən bu əsərdə nələr vardı? Əqli cəhətdən sağlam olmayan övladını cəmiyyətə layiqli fərd, savadlı, bilikli insan kimi yetişdirmək üçün illərlə hər məşəqqətə qatlanan, həkimlərə müraciət etməklə kifayətlənməyib özü də oxuyan, araşdıran bir ananın ağrılı-acılı, eyni zamanda şərəfli həyatı təsvir olunmuşdu. Heyrətdən donub qalmışdım. Bu nə idi, İlahi? Borc idimi? Vicdan çağrışı idimi? Allahın hökmünə boyun əyərək öz yükünü axıra qədər çəkmək vəzifəsi idimi? Bilmirəm. Bəzən çəkdiyi əzablardan bezib asi olan insanlar da görmüşəm. Bəzən səbrini cilovlaya bilməyib partlayan, yanan insanlar da görmüşəm. Amma övladı yolunda çəkdiyi zəhmətlərdən bezən ana görməmişəm. Çox qədim bir əfsanə var:

Ana bətnində son saniyələrini yaşayıb bu dünyada uzun yolçuluğa hazırlaşan bir körpə Allahdan soruşur:

.....

Tanrı rəhimlidir, mərhəmətlidir, ancaq insana yazdığı ömrü bir saniyə də olsa artırmaz.

Artırsaydı, nə dəyişəcəkdi?

.....