Реклама. ООО «ЛитРес», ИНН: 7719571260.
Ад аўтара
Мяне няма
Частка першая
Зачын
Эры татэму і міфу
Эра тэксту
Актуальнасць чалавека
Нараджэнне я-чалавека
Трансцэндэнтны гарант я-чалавека
Словабог
Дэсакралізацыя тэксту
Ад суб’екта да дыскурсу
Частка другая
Пасляслоўе да першай часткі
Аблуда сэнсу жыцця
Навошта чалавек сам сабе патрэбны?
Сам-насам з тым, каго няма
Не было. Няма. Не будзе
Калі тэкст быцця напісаны і прачытаны
Лірычны эпілог
Праклён Парменіда (Метафізіка адсутнасці)[3]
«Старыя грэкі» і Парменід
1. Зачын
2. Да гісторыі праблемы
3. Парменід
4. Наастачу
«Забыцццё быцця» і Марцін Гайдэгер
1. Зачын
2. Нішто як радзіма метафізікі
3. Рушэнне ў накірунку Нішто
4. Наастачу
Быццё і Нішто паводле Сартра
1. Зачын
2. У пошуках быцця
3. Нішто: версія Сартра
4. Наастачу
Метафізічная цывілізацыя
1. Зачын
2. Пачаткі метафізічнага мыслення
3. Росквіт і заняпад
4. Наастачу
Праблема Нішто ў дыскурсе Постмадэрна
1. Смерць Бога
2. Смерць чалавека[18]
3. Смерць Аўтара
4. Наастачу
Вяртанне ў накірунку метафізікі
1. Зачын
2. Быцця няма
3. Татальнасць Адсутнага
4. Развітанне з Нішто
5. Праклён Парменіда
6. Наастачу
Метафізічнае фэнтэзі
Разбурыць Парыж (Два няспраўджаных эсэ)
Беларусь як постмадэрновы праект Бога
Як запыніць сонца над Беларуссю?
Гутарка на развітанне[38]
Калі я ў нечым і падобны да Бога, дык гэта ў тым, што нас абодвух няма.
Тэза выглядае досыць нахабнай, але гэта калі наперад не ведаць, што кніга запачаткаваная маім даўнім эсэ «Мяне няма», а загалоўную яе частку («Праклён Парменіда») канцуе наступная выснова: «У метафізічным дыскурсе Адсутнае ёсць абсалютнай Ісцінай, якая дакладна пазначае месца і сэнс усяго, чаго раней не было, а потым зноў не будзе».
.....
Тады адкуль гэтае вярэдлівае пытанне пра сэнс жыцця, калі яно не вынікае з логікі і запатрабаванняў непасрэднага існавання, якое цалкам задавальняецца само сабой?
Відавочна, што праблема сэнсу жыцця – гэта праблема не існавання я-чалавека, а праблема ягонага мыслення, якое ніяк не адбіваецца на жыцці як адбыванні жыцця. Калі б праблема сэнсу жыцця раптам выпала з інтэлектуальнага дыскурсу а-рэальнасці, дык ландшафт гэтага дыскурсу напэўна перамяніўся б кардынальным чынам, але ў прасторы рэальнага існавання я-чалавека з гэтай нагоды не ссунулася б ні адна канцэптуальная для існавання парадыгма.
.....