Kandyd

Оглавление

Вольтер. Kandyd

Od tłumacza

Jak Kandyd chował się w pięknym zamku i jak go stamtąd wygnano

Jak Kandyd dostał się między Bułgarów

Jak Kandyd umknął z armii Bułgarów i co mu się przytrafiło

Jak Kandyd spotkał swego dawnego mistrza filozofii, doktora Panglossa, i co z tego wynikło

Burza, rozbicie, trzęsienie ziemi, jako też inne przygody doktora Panglossa, Kandyda i anabaptysty Jakuba

Jak uczyniono piękne autodafé21, aby zapobiec trzęsieniom ziemi i jak Kandydowi wychłostano zadek

Jak pewna staruszka zaopiekowała się Kandydem i jak odnalazł przedmiot swego kochania

Historia Kunegundy

Co się przytrafiło Kunegundzie, Kandydowi, Wielkiemu Inkwizytorowi oraz Żydowinowi

O tym, w jakiej niedoli Kandyd, Kunegunda i stara przybyli do Kadyksu i jak wsiedli na okręt

Historia starej

Dalszy ciąg nieszczęść staruszki

Jako Kandyd musiał się rozstać z piękną Kunegundą i ze staruszką

Jakie przyjęcie znaleźli Kandyd i Kakambo u ojców jezuitów w Paragwaju

Jako Kandyd zabił brata Kunegundy

Co przygodziło się wędrowcom z dwoma dziewczętami, dwiema małpami oraz dzikim plemieniem noszącym miano Uszaków

Jako Kandyd i jego sługa przybyli do kraju Eldorado37 i co tam ujrzeli

Co ujrzeli w krainie Eldorado

Co im się zdarzyło w Surinam i w jaki sposób Kandyd zawarł znajomość z Marcinem

Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi na morzu

Kandyd i Marcin zbliżają się do wybrzeży Francji i rozprawiają

Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi we Francji

Jak Kandyd i Marcin przybijają do brzegów Anglii i co tam widzą

O Pakicie i bracie Żyrofli

Wizyta u pana Prokuranta, szlachcica weneckiego

Jak Kandyd i Marcin spożyli wieczerzę z sześcioma cudzoziemcami i kim byli owi cudzoziemcy

Podróż Kandyda do Konstantynopola

Co zdarzyło się Kandydowi, Kunegundzie, Panglossowi, Marcinowi etc

Jak Kandyd odnalazł Kunegundę i staruszkę

Zakończenie

Отрывок из книги

W Westfalii8, w zamku barona de Thunder-ten-tronckh, żył młody chłopiec, którego natura obdarzyła charakterem najłagodniejszym w świecie. Fizjonomia odzwierciadlała jego duszę. Posiadał dość zdrowy sąd o rzeczach, przy dowcipie9 niezmiernie prostym; mniemam, iż z tej przyczyny dano mu imię Kandyda10. Starzy słudzy podejrzewali, że jest synem siostry barona oraz pewnego zacnego i godnego szlachcica z sąsiedztwa, którego ta panna uparcie wzbraniała się zaślubić, ponieważ mógł się wywieść ledwie z siedemdziesięciu jeden pokoleń, reszta zaś drzewa genealogicznego gubiła się gdzieś w odmęcie czasów.

Baron był jednym z najpotężniejszych panów w Westfalii, zamek jego bowiem posiadał drzwi i okna. Główna komnata strojna była nawet dywanami. Zebrawszy wszystkie psy z obejścia, można było w potrzebie utworzyć coś na kształt sfory; chłopcy stajenni byli masztalerzami, miejscowy wikary wielkim jałmużnikiem. Wszyscy tytułowali barona „Jego Dostojnością” i śmiali się z jego konceptów.

.....

– Nie – odparł jeden z nieznajomych – pytamy, czy kochasz tkliwie króla Bułgarów15?

– Ani trochę – odpowiedział – nie widziałem go na oczy.

.....