Leonardo da Vinci

Отрывок из книги

Marco Cianchi przeczytał niniejszą książkę i podsunął mi wiele cennych, profesjonalnych sugestii; pomagał mi też z tłumaczeniami z języka włoskiego i był moim przewodnikiem po Włoszech. Cianchi, absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Florenckim, doktoryzował się na Uniwersytecie Bolońskim, a obecnie wykłada na florenckiej Akademii Sztuk Pięknych. Od lat współpracuje z Carlo Pedrettim i jest autorem licznych książek, między innymi Le macchine di Leonardo (Becocci 1981), Leonardo. I Dipinti (Giunti 1996) oraz Leonardo. Anatomia (Giunti 1997). Podczas mojego pobytu we Włoszech serdecznie się zaprzyjaźniliśmy.

Obszerne fragmenty mojego szkicu przeczytała także Juliana Barone, wykładowczyni Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim, specjalizująca się w historii życia i twórczości Leonarda; poświęciła mu napisaną na Uniwersytecie Oksfordzkim pracę doktorską, a także kilka książek: Leonardo da Vinci’s notebook: The Codex Arundel (Biblioteka Brytyjska 2008), Studies of Motion: Drawings by Leonardo from the Codex Atlanticus (De Agostini 2011) oraz The Treatise on Painting (De Agostini 2014). Obecnie przygotowuje dwie kolejne publikacje na temat życia i twórczości Leonarda: Leonardo, Poussin and Rubens i Leonardo in Britain.

.....

Trzecim z wczesnych informatorów na temat Leonarda jest Gian Paolo Lomazzo, malarz, który po utracie wzroku zajął się pisaniem. Około 1560 roku Lomazzo napisał manuskrypt Marzenia i dysputy (ale go nigdy nie opublikował); w roku 1584 wydał drukiem obszerny traktat o sztuce. Był uczniem malarza znającego osobiście Leonarda, rozmawiał też z Melzim, który pobierał nauki u samego da Vinci – miał zatem dostęp do informacji z pierwszej ręki. W tekstach wspominał między innymi dość otwarcie o seksualnych preferencjach Leonarda. Inne, znacznie bardziej skąpe pisemne źródła na temat naszego bohatera stanowią zapiski dwóch współczesnych mu autorów: florenckiego kupca Antonia Billiego oraz Paola Giovio – lekarza i historyka.

W wielu tych wczesnych świadectwach wspominano o wyglądzie i osobowości Leonarda. Opisywano go jako mężczyznę niezwykle pięknego i pełnego wdzięku. Wspominano o muskularnej, znamionującej siłę fizyczną sylwetce, o złotych lokach spływających na ramiona i o tym, że zachowywał piękną posturę zarówno wtedy, kiedy w kolorowych ubraniach przechadzał się po mieście, jak i gdy jeździł konno. „Leonardo był pięknie zbudowany i obdarzony wdziękiem” – czytamy w Anonimie. Był także doskonałym rozmówcą i miłośnikiem natury, słynął z tego, że z sympatią i delikatnością odnosił się i do ludzi, i do zwierząt.

.....