GŁODNE SŁOŃCE. Ołtarz i Krew

Отрывок из книги

Prolog

Rozdział 1

.....

Rozstawszy się z matką, książę ruszył do sali tronowej. Strzegący dostępu strażnicy nie próbowali go zatrzymać. Usłużny, zgięty w ukłonach szambelan, Myngus, skierował Tennoka na podwórze, gdzie mieściło się zejście do kopalń.

Dziwnego, kwaśnego fetoru Dołów nie sposób było z czymkolwiek pomylić. Cuchnęły jak uperfumowana przez ekscentrycznego bogacza kloaka, w której ktoś urządził rzeźnię. Maczurai stał pośród nadzorców i ochroniarzy, ze splecionymi na piersiach ramionami, sękatymi jak stare drzewa. Potężny i niewzruszony, górował nad ludzką mierzwą. Samą obecnością zaprowadzał ład w tłumie przerażonych Tlaszkalan i Tikalczyków, a także dezerterów z kruzańskiej armii, którzy kłębili się przy zejściu do Dołów, czekając na powrót windy.

.....