Uczeń z lekką niepełnosprawnością intelektualną w szkole ogólnodostępnej

Отрывок из книги

Wprowadzenie

1. Wprowadzenie w problematykę inkluzji edukacyjnej

.....

Kolejną kategorią pojawiającą się w deskrypcjach założeń edukacji inkluzyjnej jest wsparcie. Ponieważ odgrywa ono istotną rolę w przyjętej koncepcji badawczej, a w teorii i praktyce inkluzji przypisuje mu się różną rolę – poświęcam mu nieco więcej miejsca. Niemniej nie ma ono już takiego znaczenia jak w koncepcjach kształcenia separacyjnego. Przede wszystkim nie jest kojarzone z tzw. pomocą specjalną, na co zwraca uwagę m.in. Grzegorz Szumski w charakterystyce inkluzyjnego nurtu edukacji specjalnej29. Przykładem typowego podejścia w zakresie tego zagadnienia jest cytowany już wcześniej pogląd Petera Mittera, wskazujący na udzielanie wsparcia „kiedy jest ono konieczne”30. To, jak sądzę, w pewnym sensie odróżnia koncepcję edukacji inkluzyjnej od integracyjnej31. Specjalne wsparcie (czasem utożsamiane ze specjalną pomocą) jest zatem istotnym elementem różnicującym modele edukacji uczniów z niepełnosprawnością. Za przykład może posłużyć jedna z typologii struktury organizacyjnej kształcenia omawianej grupy uczniów, której punktem wyjścia jest pytanie: jak wiele usług specjalistycznego wsparcia dostarcza się uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? W zależności od odpowiedzi powstają następujące typy edukacji tych uczniów:

Przytoczona typologia została ukonstytuowana na continuum: pełna inkluzja – pełna segregacja. Krzyżują się tu dwa czynniki: specjalistyczne wsparcie oraz miejsce edukacji. Brak specjalistycznego wsparcia traktowany jest jako wskaźnik pełniejszej inkluzji, a jego pojawienie się – jako element sprowadzający edukację bliżej segregacji. Założenie to wydaje się słuszne pod warunkiem kojarzenia edukacji separacyjnej z udzielaniem specjalistycznej pomocy. Podobne założenia znajdujemy w innych typologiach porządkujących formy organizacji kształcenia uczniów z niepełnosprawnością33.

.....