Читать книгу Die vrou in die blou mantel - Деон Мейер - Страница 6

Op Woensdagoggend 17 Mei, net ná die Eenheid vir Ernstige en Geweldsmisdade van die Valke – amptelik bekend as die Direktoraat vir Prioriteitsmisdaadondersoeke (DPMO) – se oggendparade, loop kaptein Bennie Griessel in die lang gang van die tweede verdieping af, op pad na sy kollega Vaughn Cupido se kantoor.

Hy het nuus om oor te dra. En ’n guns om te vra. Maar dit gaan ’n proses wees, want hy kén vir Vaughn. Hulle werk al amper ’n dekade lank saam, elke dag.

Hy klop aan die oop deur se kosyn, stap in. Cupido hou hom dop en sê: “Jy gaan nog deur jou eie gat val.” Want Griessel het agt kilogram verloor sedert hy (weer) ophou drink en ernstig begin fietsry het.

Griessel reageer nie, trek net ’n stoel uit en gaan sit.

“Almal word maer, dis net ek wat dik word,” sê Cupido. Dit is nie die volle waarheid nie. Net Griessel en majoor Mbali Kaleni, hoof van die eenheid, het gewig afgeskud. Maar Cupido voel skuldig, want Desiree Coetzee, die nuwe vrou in sy lewe, maak lekker kos. En hy eet dikwels daar, deels om sy belange te beskerm, deels omdat hy regtig van haar kookkuns hou.

Griessel laat die bom bars: “Ek gaan vir Alexa vra om te trou.”

“Jissis.”

Griessel het dié reaksie verwag en steur hom nie daaraan nie. “Ek moet ’n ring gaan soek, Vaughn. Ek het raad nodig …”

“Let me get this straight,” sê Cupido. “Jy’t al klaar jou vingers verbrand met ’n first marriage.”

Griessel knik.

“En jy’s ’n alcoholic.”

“Honderd-sewe-en-veertig dae skoon.”

“En Alexa is ook ’n alkie.”

“Sewehonderd-drie-en-sestig dae skoon.”

“She’s a rich woman en jy’s ’n police captain wat financially speaking basically in jou moer in is met die film school fees vir jou laaitie.”

Weer knik Griessel.

“Sy’s hierdie famous former singing star, en jy’s ’n nobody wat oor die weekends bass guitar speel in ’n geriatric covers band.”

“Nie geriatric nie. Middle-aged …”

“And yet, you’re going to ask for her hand in marriage, and you’re telling me it’s because you love each other.”

“Ja.”

“Jy’t dié ding mooi deurgedink?”

“Ek het.”

Cupido kyk na hom. ’n Rilling deur sy lyf en hy skud liggies sy kop. Hy staan op: “Cool. Let’s go. Waar koop ons die ring? Sterns? American Swiss?”

“Mohammed Faizal.”

“Oh, I see. You want to start this marriage proposal off the proper way, by buying stolen goods.” En dan vra hy terwyl hulle uitstap: “Love Lips? Is hy nog hier rond?”

“Pawn shop in Goodwood.”

“Was hy nie eers in Maitland gewees nie?”

* * *

Cupido is stil terwyl hulle al met Voortrekkerweg langs deur Bellville ry. En dan Parow, waar Griessel grootgeword het. Bennie kyk na die oneindige ry tweedehandse motorhandelaars wat soos indringerplante met mekaar meeding, en hy dink in twintig jaar se tyd het niks verander nie. En tog, Parow lyk beter as ’n dekade gelede; skoner, netjieser, ekonomies meer aktief en lewendig.

Snaaks hoedat ’n mens dink ’n plek sal tot niet gaan wanneer jy nie meer daar is om ’n ogie te hou nie.

“What’s it like, Benna?” vra Cupido meteens.

“Wat?”

“Married life.” Met daardie filosofiese stemtoon wat sê hy is nou ernstig, Griessel moenie grappies maak nie.

“Dis nie asof ek ’n ekspertgetuie is nie, Vaughn. Ek was nog net een keer getroud, en ek was net die eerste sewe jaar daarvan nugter …”

“Ma’ hoe was dit? Daai nugter jare?”

Griessel dink na voordat hy antwoord: “Dit was lekker. Dit was … Hel, Vaughn, ek is getroud toe ek vier-en-twintig was – op daai ouderdom is alles lekker en jy sien niks van die onheil nie …”

“Scares the shit out of me,” sê Cupido. “Elke keer as Desiree iets sê wat construed kan word as ’n reference to a long-term relationship of trou, dan trek my maag op ’n knop. Jissis, Benna, ek is nou al so lank ’n bachelor, hoe sal ek maak? En daai laaitie van haar … Hoe is ’n mens ’n pa vir ’n anner man se kind? Want hy soek dit, ek kan sien hy soek ’n pa, of at least a fatherly figure …”

Daar is ’n ruk lank stilte, tot Cupido sê: “Ek weet dis nie my besigheid nie, but why now? If it ain’t broken, vir wat wil jy nou julle relationship try fix met marriage?”

“Want dit sal vir Alexa gelukkig maak.”

“En vir jou?”

“As sy gelukkig is, is ek gelukkig.”

“So that’s love?”

Griessel trek net sy skouers op.

* * *

Mohammed “Love Lips” Faizal se nuwe pandjieswinkel is op die hoek van Alice en Voortrekker in Goodwood. Die naam Cashcade staan in groot swart letters teen ’n heldergeel agtergrond.

Hulle parkeer oorkant die straat en klim uit.

“Too clever for his own good,” merk Cupido op terwyl hulle oor Voortrekkerweg draf. “Jou pawn shop regular gaan nie ’n clue hê lat jy met wordplay besig is nie.”

Op die sypaadjie is tweedehandse stoele uitgestal, net binne die deur ’n bondel fietse. Die winkel self is in skemer gehul, want meubels is bo-op mekaar gepak tot teenaan die dak, elke beskikbare ruimte volgeprop met huisraad, huisware, toebehore, gereedskap.

Faizal en ’n handlanger is diep binne die winkel besig om ’n tafel van onder ’n stapel uit te probeer kry. Faizal herken vir Griessel en sê: “Hoesit, Bennie.” Sy dik lippe glimlag. “Ek’s nou daar,” beduie hy na die toonbank by die westelike muur.

“Okay,” sê Griessel. Hy en Cupido loop na die toonbank toe.

Cupido talm by ’n rangskikking van ou 8 mm-filmprojektors en -kameras. “Unbelievable hoe dinge verander,” sê hy. “My dadda het een van dié gehad. Jou average cell phone vat nou beter video. From state of the art to antique in half a lifetime …”

En dan kyk hulle al twee wanneer die voordeur verdonker. ’n Jong man staan daar met ’n groot, plat, vierkantige voorwerp in sy arms. Hy steek vas, kyk verbaas na die twee speurders. Sy oë soek na Faizal, dartel terug na die speurders. Daar is ’n senuagtigheid aan hom, en dan kom die besef – dis polisiemanne wat hier staan.

Griessel en Cupido ken dié benoude reaksie al sedert hulle konstabels op patrollie was – die liggaamstaal van in flagrante delicto. Dit is ’n oer-oomblik waarin niemand beweeg nie, jagter en prooi teenoor mekaar, metend, voor die jaagtog begin.

Cupido reageer eerste. “Hei!” sê hy en begin na die man toe loop.

Die man los die groot, plat, vierkantige voorwerp sodat dit skeef staan teen die deur. Hy spring om en hardloop.

“Hei!” skree Cupido harder en sit hom agterna.

Cupido in sy steenkoolswart pak (“… with just a hint of a white pinstripe, retro-classic, pappie; helse bargain, ek het hierdie buddy wat by Rex Trueform werk …”), in sy post-rebelliefase, want sy klere het ’n paar maande gelede baie helder en baie informeel geprotesteer teen majoor Mbali Kaleni se aantrekkode, maar nou is hy weer sy ou pierewaaier-self.

Griessel hardloop tot in die deur, sien hoe die jong man met groot spoed en teen die verkeer in met Voortrekkerweg af hardloop, stad se kant toe. Hoe Vaughn Cupido met sy paar ekstra kilogramme en sy kispak en sy skerppuntskoene moedig probeer, maar die verdagte is jonk en vinnig. Bennie weet hy’s ’n nóg stadiger naelloper as sy kollega.

Hy sien hoe Cupido op die middelmannetjie moet spring om nie deur ’n motor getref te word nie. Griessel dink nie, hy gryp ’n Silverback-bergfiets uit die bondel by die deur, spring daarop, begin trap.

Oor die Alicestraat-kruising. ’n Volkswagen Golf met vet buitebande se toeter klink skerp op. Griessel ry tot in die linkerbaan. Hy werk die fiets se ratte – dit loop seepglad – en die pante van sy baadjie (bruin, tien jaar oud, lankal uit die mode) wapper in die wind. Hy haal eers vir Cupido, wat baie hard blaas, in. By die Goulburn-kruising steek hy sy kollega verby en Griessel skree: “Ek sal hom kry!” Hy trap nog harder, bewus van hoe lekker dié fiets ry, bewus van sy fiksheid – dank Vader hierdie ding het nie ses maande gelede gebeur nie. Hy sien hoe die voortvlugtige daar onder by Fitzroystraat links af verdwyn. Hy sien Leeukop in die verte, perfek geraam deur die geboue aan weerskante van Voortrekker. Hy’t agttien jaar lank in Parow grootgeword en hy kan nie onthou dat hy Leeukop ooit so mooi van dié kant af gesien het nie. Eienaardige gedagtes flits deur sy kop. Hy het as skoolseun laas in Voortrekkerweg met ’n fiets gejaag. Hy sien die afstand tussen toe en nou en dit laat hom ’n oomblik lank skrik, want hoe vinnig het dit alles nie gebeur nie. En hy dink: Die groot, plat, vierkantige voorwerp wat hierdie jong man by die pandjieswinkel aangebring het, minstens is dít daar, hulle sal kan sien wat hy gesteel het.

En: Dit lyk of ’n verdagte gesteelde goedere by Mohammed Faizal aangebring het. Dit gaan ’n ongemaklike gesprek tot gevolg hê …

En: Hy sweer, vyf-en-twintig jaar gelede sou hy hierdie kêreltjie ingehardloop het, hy was rats in die ou dae.

En: Jissis, maar hierdie fiets ry lekker, baie beter as sy ou swart-en-wit Giant wat ook al vyf jaar oud is.

En: Fok, dit beteken hy’s al ses jaar gelede geskei, waarheen gaan die tyd?

Hy verwissel nog ’n rat. Hy ry soos die wind, rem skerp vir die Fitzroy-afdraai en dan besef hy die verdagte hardloop stasie se kant toe. Hy maak die draai by die hoek waar Pop Up Tyres sit, sien hy haal die jong man nou vinnig in. Maar is hy betyds? Want die Goodwood-treinstasie is net hier voor …

Hy trap. In een van die klein voortuintjies staan ’n ouma en water natlei. Sy kyk na Griessel wat verbysnel en skree: “Aitsa!”

Die voortvlugtige is in Stasiestraat, hy draai weer links, stasie se kant toe, nou slegs veertig meter voor.

Griessel maak die draai. Sy oë begin traan van die wind, maar hy sien die grys stasiegebou, nuut geverf en netjies, met sy rooi dak, voetgangers wat na die hardlopende jong man kyk, dan na hom. Die verdagte laat spaander na die stasie se ingang en Griessel maak die gaping byna toe. Hy moet die remme styf trek, en die agterwiel sluit en maak ’n hoë kermgeluid. Hy smyt die fiets neer en volg die man teen die trappe op tot op die perron. Hy sien hoe die voortvlugtige voor die wagtende metrotrein se neus verbyhardloop, net voordat die trein wegtrek en Griessel dwing om te wag, uitasem, tussen passasiers wat uitgeklim het.

Eindelik sien hy hoe die verdagte daar anderkant oor die hoë heining spring, iets waarvoor Bennie se lyf hopeloos te oud is. Dan draf die jong man agter die GrandWest Casino se geboue verby, voor hy ’n oomblik lank gaan stilstaan, terugkyk en – Griessel is seker hiervan – hoflik en simpatiek vir hom wuif.