Читать книгу Придет пора… (Стихи и поэмы) - Ирчи Казак - Страница 2

Биз чыкъгъанбыз Сапарали къотангъа

Пастан-харбуз учун ерлер сюрмеге.

Жаныбыз къалды бизин гьасирет

Ел тынып арив гюнлер гёрмеге.

Ел тынмады, кёкден булут таймады,

Гененип бир иш этмеге къоймады.

Ишлерибиз ишге бизин ошамай,

Оьгюзлер бичен салсакъ ашамай.

Гёзю гёре, гёкге авзун тийдирмей,

Гьей! – деген булан сабан юрюмей.

Мен гёргенмен хыйлы-хыйлы ерлени,

Гёрмегенмен биздей языкъ эрлени.

Сорасагъыз – къыйыныбыз сувукъдан,

Уьйге къайтма ёл тюшмеди ювукъдан.