Читать книгу Uważne współczucie - Paul Gilbert - Страница 9

Przypisy

[1] Dostępnych jest wiele bardzo przydatnych i przystępnie napisanych książek na temat uważności. Chyba najbardziej znana to Coming to our senses: Healing ourselves and the world through mindfulness Jona Kabata-Zinna (2005). Inna popularna książka zawierająca wiele przydatnych ćwiczeń to Uważność. Trening pokonywania codziennych trudności autorstwa Ronalda Siegela (2011). Niektóre książki ciekawie i mądrze wskazują również na związek między uważnością a współczuciem, na przykład The mindful path to self-compassion: Freeing yourself from destructive thoughts and emotions Christophera Germera (2009). Inną z tego obszaru jest Psychowzroczność. Przekształć własny umysł zgodnie z regułami nowej wiedzy o empatii Daniela Siegela (2011).

[2] Matthieu Ricard omawia te badania na www.huffingtonpost.com/matthieu-ricard/could-compassion-meditati_b_751566.html (dostęp: 23 października 2019 r.).

[3] Jeffrey Sachs w ważnej książce The price of civilization economics and ethics after the fall (2011) pisze o tym, że zachowania egoistyczne, zwłaszcza te o charakterze rywalizacyjnym, prowadzące do wyprzedzania wszystkich, zakłócają w poważnym stopniu funkcjonowanie systemów gospodarczych i dystrybucję zasobów światowych. W takim świecie silny staje się jeszcze silniejszy, a słaby – jeszcze słabszy. Obecnie ekonomiści w coraz większym stopniu uświadamiają sobie, że ekonomia oparta na teorii skapywania, promująca niepohamowaną, egoistyczną rywalizację, jest szkodliwa nie tylko dla gospodarki, ale także dla umysłu człowieka (zob. Twenge i in., 2010). Współczujący umysł jest otwarty na rzeczywistość świata, w którym żyjemy.

[4] Samowspółczucie znalazło się w centrum zainteresowania zachodnich koncepcji dobrostanu. Powodem, dla którego Zachód tak bardzo zainteresował się współczuciem człowieka dla samego siebie, jest fakt, że pozostajemy w znacznie większym stopniu indywidualistami nastawionymi na rywalizację, przez co okazujemy się bardziej samokrytyczni i podatni na wstyd. Istnieją różne modele podejścia do samowspółczucia, wywodzące się z różnych koncepcji, a podstawowymi książkami z tej dziedziny są Kristin Neff Jak być dobrym dla siebie. Życie bez presji otoczenia, przygnębienia i poczucia winy (2018) i Christophera Germera The mindful path to self-compassion: Freeing yourself from destructive thoughts and emotions (2009). Niektóre rozdziały książkiPaula The compassionate mind (Gilbert, 2009) również koncentrują się na współczuciu wobec siebie.

[5] Zespół badawczy Paula zainteresował się w sposób szczególny zjawiskiem lęku przed współczuciem, czego przykładem mogą być prace: Fears of compassion: Development of three self-report measures (Gilbert, McEwan, Matos i Rivis, 2011) oraz Fears of compassion and happiness in relation to alexithymia, mindfulness and self-criticism (Gilbert i in., 2011).

[6] Monika Ardelt (2003) twierdzi, że mądrość ma wiele aspektów, jak: umiejętność głębszej refleksji nad stanem rzeczy (np. nad kondycją człowieka), umiejętność odczuwania w określony sposób i oczywiście motywacja do rozumienia, do tego, by wiedzieć i uczyć się z oczami szeroko otwartymi na to, co nowe. Mądrość pozwala nam też na aktywne rozumowanie i myślenie wtedy, gdy integrujemy wiedzę z doświadczeniem. Przeprowadzono także badania dotyczące tego, jak działa mądrość w mózgu człowieka (zob. Meeks i Jeste, 2009). W chwili oddawania tej książki do druku Christopher Germer i Ronald Siegel, dwaj wiodący autorzy w dziedzinie uważności i współczucia, wydali przeredagowaną wersję swojej słynnej książki Wisdom and compassion in psychotherapy: Deepening mindfulness in clinical practice.