Читать книгу Alfabet Szczescia. - Andrzej Budzinski, Andrzej Stanislaw Budzinski - Страница 4

Możemy powiedzieć, że człowiek – mieć jest przeciwieństwem człowieka – być i doskonale moglibyśmy zakończyć nasze rozważanie o człowieku – mieć w tym miejscu.

Dlaczego?

Nie wiem jak wy, ale osobiście trudno mi być w pełni człowiekiem – być. Czuję we mnie silne przyciąganie w kierunku rzeczy materialnych i niestety są chwile, kiedy to pragnienie mnie angażuje bardzo, wywołując we mnie niepokoje i lęki. Dlatego właśnie z tego powodu byłoby dobrze uniknąć całej rozmowy o człowieku – mieć, żeby po prostu uniknąć cierpienia. Z pewnością przypominacie sobie tytuł tej książki: "Alfabet szczęścia". Jak nam wskazuje ten tytuł, szukanego szczęścia niestety nie może nam dać człowiek – mieć. Jego „szczęście” jest krótkie i nie zaspokaja nas, wręcz przeciwnie, wypróżnia nas i prowadzi nas do nienasyconego wyczerpania, sprawia, że czujemy jeszcze większy głód szczęścia. Nie mówię, że musimy zniszczyć w nas człowieka – mieć. Nie. Absolutnie nie. Musimy mu jedynie pomóc zmienić sposób postrzegania rzeczy, jego punkt widzenia. Pomóc mu myśleć we właściwy sposób. Bez przemocy, mówiąc po prostu:

Wprowadzić go na dobre tory!

Jak?

Tak zwyczjnie!

Żyć, tak jak zostaliśmy stworzeni, w świecie materialnym jako ludzie materialni, ale podążać drogą człowieka – być, człowieka duchowego, patrząc na rzeczy ostateczne, na co nas czeka po życiu na ziemi. Szczerze mówiąc, nie wiemy, co nas czeka. Człowiek – mieć może się pocieszyć mówiąc, że nie ma niczego tam po drugiej stronie, i właśnie w tym fałszywym pocieszeniu znajduje sens i usprawiedliwienie dla swoich obraźliwych czynów: