Читать книгу Под грифом «к» - Артемий Храмов - Страница 11
Bula almadum – tatar
ОглавлениеБир момкинлек —
Бер минут булса да – эйтер сузлэр калмады.
Гафу ит…
Бэлки синен белэн «кеше» була алмадым.
Кайгы-хэсрэт – мин гел синен янда,
Чиксез бэхет чигеп яттым синен очен.
Кайдан алдым микэн мин дэрт-куэт
Бэлкем ул син – минем рухым, минем кочем.
Синен кайгын: кем гаепле?
Житмэде кемгэ нэрсэ?
Югалтсан узенне гонах илендэ,
Табам! Бик белэсен килсэ…
Жихан тулы синен тосле —
Эзлэмэсэн дэ, Аллахы боерса,
Тиз табылыр алмаш сина —
Булыр кайчан да булса.
Ике бортек саф хис калды —
Анысы да таралыр бераздан.
Башлар инде куптэн «катты»
«Бирче туземлек! Йэ, Ходам!»
Сорауларга жавап эзлэп,
Йорэк эрну белэн тулды.
Гафу ит…
Синен белэн ул бу юлы да ихлас була алмады.