Читать книгу Тәлімгерлер. Балалар үйі тәрбиеленушілерімен достық жайындағы боямасыз әңгімелер - Айнур Женисбековна Аймурзина - Страница 1

«Мақсат – достықты мәңгі сақтау»

Тәлімгер – Анар, 31 жаста

Қамқорлықтағы бала – 13-тегі жасөспірім

2 жылдан бері жобада

Анар

Қамқорлығымдағы баламен арамыздағы қарым-қатынас күрделі болды.

Әу бастан бұл тартыс сияқты, ол мені өз өміріне араластырмады, ашылғысы келмеді, кері итерді. Арамыздағы жайтты түсінуге қанша тырысқаныммен, ол аяқ астынан менімен араласуды мүлде доғарды. Себебін біле алмай дал болдым. Жобаның үйлестірушілері де алаңдай бастады. Бірақ бір сәтте жағдайды бар қалпынша қабылдап, қамқорлығымдағы жанның шешіміне сенім арттым. Үш айдан соң ол өзі хабарласып, біз достығымызды қайта жаңғырттық. Сол кезден бастап байланыс нығайып, қарым-қатынасымыз дамудың жаңа сатысына өтті.

Төзімім мен жақсылыққа деген үмітім осынау күрделі кезеңнен өтуге септігін тигізгенін түсіндім. Рас, бұл соңғы кезең емес еді. Пандемия килікті, одан соң карантин жарияланып, біз жүздесе алмай қалдық. Ал балалармен, әсіресе, жасөспірімдермен арадағы қарым-қатынасты ұзақ үзілістен кейін, өкінішке қарай, қайтадан жандандыруға тура келеді. Бірақ бұл жігіт екеуіміздің мақсатымыз бар, ол – достықты мәңгі бақи сақтау. Әзірге қолымыздан келіп жатқан сияқты. Маған оның өз бойындағы ересектік пен балалығын біріктіре алу қабілеті, өз пікірінде тұра алатындығы, талғамы, жүректілігі, батылдығы, өзіне деген сенімділігі ұнайды. Қамқорлығымдағы адамның өзге де қасиеттерін, кейде оңай тимейтін, тіпті ыза қылатын қылықтарын да қадірлеймін. Дегенмен оң өзгерістердің барын да байқаймын. Мысалы, ол эмоциясы мен сезімдерін тануды және мойындауды үйрене бастады. Сондай-ақ өзінің қалауын жақсы ұғуды, ең бастысы, оны іркілмей айтуға дағдыланды. Айта кетерлігі, барынша мақсатқа ұмтылуды үйренді: мектепті сәтті аяқтап, жоғарғы оқу орнына түсіп, IT бойынша мамандық алғысы келеді. Бұған қоса, оның қаржылық сауаты да артты. Жалпы алғанда, ол ержетті, есейді, анағұрлым жауапкершілікті бола бастады және өз бетінше өмір сүруді үйренді. Араласқан мерзім ішінде бұл жігіт өмірімнің ажырамас бөлігіне айналды, досымдай, бауырымдай болып кетті. Ал кейбір мәселелерде, қаншама тосын естілсе де, ол менің тәлімгерім тәрізді болды.

Жобаның қай-қайсымызға болса да, пайдасы тигені анық. Осы уақыт ішінде адамдардың әртүрлі екенін және сол фактіні қабылдау арқылы салауатты және ұзақ мерзімді қарым-қатынас орнайтынын түсіндім. Тағы бір тапқанымыз – ойдағы күткенің мен қиялдағы «суреттер» әрдайым шындықпен сәйкесе бермейтінін, оны тек шындықты мойындай отырып, өзгертуге болатынын ұққанымыз.

Досыма өзіне деген сенімділік, жанына жақсы жандар мен жарқын да мейірлі болашақ тілеймін.

Жоба үйлестірушісінің пікірі

Анар мен оның қамқорлығындағы балаға талай қиындықтан өтуге тура келді. Шынын айтсақ, біз «бұл жұптың қарым-қатынасын мәжбүрлі түрде тоқтату керек» деп те ойлаған кезіміз болды. Оған дайын да едік.

Бірақ Анар соңына дейін жақсылыққа сеніп, келешекке үміт артты. Ол келісімшартты бұзудан бас тартып, сәл күте тұруымызды өтінді.

Төзімділік пен сенімнің арқасында тәлімгер мен оның қамқорлығындағы бала біте қайнасып, араласты. Қазір өзара жақсы қарым-қатынас орнаған. Анар оны үйіне қонаққа жиі шақырады. Бала да тәлімгердің жайлы, тыныш үйінде қонақ болуды ұнатады.

Қазір Анар құжаттарды жинап, қонақ отбасының келісімін рәсімдеуді жоспарлауда.