Читать книгу Тәлімгерлер. Балалар үйі тәрбиеленушілерімен достық жайындағы боямасыз әңгімелер - Айнур Женисбековна Аймурзина - Страница 7

«Мінсіз адам қалпын сақтау өте қиын».

Тәлімгер – Гүлайша, 34 жаста

Қамқорлықтағы бала – Анна, 17 жаста

6 жылдан бері жобада

Гүлайша

«Айша апай, мен бұрын бай адамға тұрмысқа шықсам, жақсы пәтерде тұрсам, ештеңе жасамасам дейтінмін. Бірақ қазір ол ойымнан айныдым. Сіз сияқты жұмыс істеп, ақша тауып, пәтерді өзімнің адал еңбегіммен сатып алуды қалаймын». Дәл осы сәтте мен оған қатты ықпал ететінімді ұқтым.

Жалпы, балалар үйінің балалары – өзгелерден еш өзгешелігі жоқ, сол кәдімгі балалар. Бірақ сіздікінен тамаша қоғамда тәрбиеленген ересек адамды кездестірсеңіз, онда қарым-қатынасты нөлден орнату қажет. Бізге қиын тиді, алайда бұл ортақ тіл табыса алмағандықтан емес, менің жеке өмірім мен жұмысымдағы қатар жүріп жатқан қиындықтардың әсерінен еді. Тепе-теңдікті сақтау және Анямен ресурстағы қарым-қатынасты ұстау өте қиын болды. Менің оған шамам да қалмаған еді. Сондықтан өзімді Аняға тек жақсы қырымнан ғана көрсетуге тырыстым.

Уақыт өте келе кемшіліктен ада мінсіз адам болып қалу қиынға соқты. Кейін мен мұның бәрі жасанды екенін, жақын жандарымыздың жанында біз өзімізді бұлай ұстамайтынымызды ұқтым. Жақындарымыз бізді бар артық-кемімізбен қабылдайды емес пе, мен де бұл кедергіні жеңе алып, Аняға шынайы ашыла бастадым. Бүгінде Аня менің жақын әрі туыс адамыма айналды, біздің байланысымыз өмір бойы жалғасады деген үміттемін.

Маған Аняның ішкі қуаты мен мықтылығы ұнайды. Қиын сәтте өзінің сол мінезіне сүйенеді де, дұрыс ой түйеді. Сондай-ақ оның ашық-жарқындығы мен көпшілдігі ұнайды. Маған тіпті мұндай қасиетке ие балаға менің ешқандай ықпалым болмайтын сияқты да көріне бастады. Тек бірде өзі менің оған үлгі екенімді айтқанға дейін солай болған еді.

Аня балалары көп әрі тату отбасы жайлы армандайды. Мен оның барлық арманының орындалуын, қасында тек мейірімді, оны жақсы көретін жандардың болуын, бойындағы оптимизмін, оң көзқарасын жоғалтпауын тілеймін.

Анна

Бұрын мен өте ұялшақ едім, анам мен әпкемді өзіме жуытпайтынмын. Айша апаймен танысқан соң ұялшақтығымды жеңіп, әпкем екеуіміздің қарым-қатынасымыз реттелді. Оның да сіңлілері бар, олардың қарым-қатынасын көріп, менің де сол сияқты болғым келді. Әрі оқуға деген құлшынысым оянды.

Бізді тәлімгерлермен алғаш таныстырғандағы кездесуіміз есімде қалды. Маған ол сол кезде қатты ұнаған. Тағы да біз оған куртканы қалай таңдағанымыз да әлі есімде, себебі, жарасатын-жараспайтынына, қандай материалды таңдаған дұрыстығына қатысты үнемі менің пікірімді сұрай берді. Мен үшін бұл таңданарлық жайт еді, өйткені маған ересектер бәрін өздері шешетіндей көрінетін. Ал соңғы кездегіден есімде қалғаны карантин кезінде оның күтпеген жерден келуі еді. Сол сәтте мен көшеде серуендеп жүрдім, ол келеді деп ойламаған едім.

Ал ол маған тамақ әкелген екен, себебі менің дұрыс тамақтанбайтынымды білетін еді.

Апай – менің құрбым әрі әпкем. Мен оған тіпті құрбыларыммен және әпкеммен де бөліспейтін сырларымның бәрін айта аламын. Оған айтамын, ол әрқашан тыңдап, кеңес береді. Оған қарап әркім өз болашағын өзі жасайтынын және бәрі өз қолымда екенін түсіндім. Айша апай өмірде барлық нәрсеге өзі қол жеткізген, бұл менің де қолымнан келеді. Ол – мақсатқа ұмтылғыш, ақкөңіл, ақылды, мейірімді жан. Әрі ол – өте жақсы дос, тамаша мұғалім. Мен де сондай болғым келеді.

Мен оның өмірінде сәби пайда болса екен деймін. Өзі мұны қатты қалайды. Тағы да бақыт, зор денсаулық тілеймін. Оның өмірінде бәрі жақсы болсын!

Жоба үйлестірушісінің пікірі

Гүлайша – өте мейірімді әрі рухани тәлімгер. Осы жұпқа қарасаң, олардың бір-біріне өте жақын екені байқалады. Аня үшін Гүлайша енді тәлімгер ғана емес, әпкесі іспетті. Айша Аняға зор мейіріммен қарап, ол үшін алаңдайды. «Ақшасы бар ма, тамақ ішті ме, жоқ па?» деп уайымдап жүреді. Аня болса, кез келген мәселесін Айшаға ашық түрде айта алады және ол туралы әрдайым жақсы пікір білдіреді.