Читать книгу Miłość jest grą - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland - Barbara Cartland - Страница 4

Na przełomie XVIII i XIX wieku, a szczególnie za czasów regencji, hazard osiągnął niespotykane wcześniej rozmiary.

Klub Watiera, któremu przez kilka lat prezesował lord Brummel, słynął z całonocnych gier, podczas których młodzi przedstawiciele arystokracji stawiali pod zakład całe fortuny, a nawet domy odziedziczone po bogatych przodkach.

Ta pasja do hazardu ujawniała się nie tylko podczas wyścigów konnych. Zdarzało się, że zapaleni gracze zakładali się o to, która mucha szybciej przejdzie po ścianie i pierwsza znajdzie się pod sufitem. Zamiłowanie do hazardu wynikało najczęściej z bezczynności i nudy, która stale trapiła arystokrację.

Jeden z najsłynniejszych graczy okresu regencji, lord Alvanley – junior, odziedziczył spadek o wartości równej dzisiejszej sumie sześćdziesięciu, siedemdziesięciu tysięcy funtów, ale w krótkim czasie roztrwonił cały swój majątek popadając w znaczne długi. Był on jednym z tych niepoprawnych graczy, którzy dniami i nocami tracili ogromne sumy przy stołach karcianych i w każdej chwili skłonni byli założyć się o cokolwiek.

Błyskotliwy, inteligentny polityk – Charles James Fox – wywodzący się z niesamowicie bogatej rodziny, pobierając nauki w Eton College, a potem na uniwersytecie w Oxfordzie, stał się nałogowym graczem. To umiłowanie gier hazardowych doprowadziło Foxa do ogromnych długów, które prześladowały go do końca życia.

Pewnego dnia dwudziestoparoletni Charles przemawiał w Izbie Gmin, mając za sobą nie przespaną noc, którą, podobnie jak poprzedni dzień, spędził w kasynie Almack’s.

Innego dnia, przed piątą po południu, po całej nocy i całym dniu spędzonym przy kartach, Fox stracił jedenaście tysięcy funtów, co w owym czasie stanowiło ogromną sumę pieniędzy.

Było to jednak nic w porównaniu z hazardem, jaki uprawiał generał Blucher. W czasie swojej wizyty w Londynie, po wycofaniu się Napoleona spod Moskwy, Blucher przegrał w klubie Carlton House dwadzieścia pięć tysięcy funtów. Opuszczając po kilku dniach Londyn był praktycznie bez środków do życia.