Читать книгу Kurs pozytywnego myślenia. Świat mi mówi: Kocham cię! - Beata Pawlikowska - Страница 4

Kwitnę jak przebiśnieg

Aaaa, jak cudownie!!!

Cały świat budzi się do życia!!!!

Jak to wspaniale, że jestem tutaj, oddycham, rozglądam się i żyję!!!

O, dziękuję ci, kochany Boże!

Dziękuję ci za promyk ciepłego słońca, za wiosenną nadzieję, za pierwsze krokusy i przebiśniegi, które jak co roku uparcie powstają spod śniegu i są dowodem na to, że piękno i dobro zawsze zwycięża.

Jak pięknie!

Jak wspaniale!

Pierwszy wiosenny powiew!

Pierwsze wiosenne ćwierkanie ptaków!

Moje serce śpiewa razem z nimi!

Zima była długa, jak zawsze.

Czasem wydawało mi się, że przysypiam w ciemności i chłodzie.

I to dobrze.

Zima ma nas trochę zahibernować. Na chwilę uśpić – po to, żebyśmy zapomnieli o tym co było i mogli się na nowo obudzić do życia.

Tak samo jak wtedy, kiedy wieczorem kładziesz się spać, zamykasz oczy i zamykasz dzień. Nadchodzi noc, w której pogrążasz się bezwolnie, bezwiednie, bezradnie, bez żadnej władzy nad tym jaka jest.

Zapadasz w sen i znów nic nie wiesz, i nad niczym nie masz kontroli. Nie wiesz co dzieje się w twoim ciele podczas snu, nie wiesz co może ci się przyśnić i nie wiesz nawet czy rano obudzisz się i będziesz miał szansę przeżyć nowy dzień.

Z zimą też tak jest.

Pogrążam się w niej, pozwalam jej wciągnąć mnie do środka, unoszę się w niej jak w powietrzu pozbawionym grawitacji. Fruwam w myślach, w wyobraźni, wśród spraw, które nie zostały nazwane, bo nie było takiej potrzeby.

Zamykam oczy i zapadam w pewien rodzaj zimowego snu.

Działam, żyję, pracuję, robię plany, ale pewna część mnie zostaje zimowo zahibernowana.

I dzieją się w niej rzeczy, na które nie mam wpływu.

Następuje odnowa, regeneracja, oczyszczenie starych danych.

I potem przychodzi marzec.

Topnieje lód i śnieg zimowego uśpienia.

Moje serce budzi się jak przylaszczka i na nowo chce rosnąć!

Nieważne co było kiedyś.

Nieważne co się zdarzyło w przeszłości.

Teraz rozmarzają strumyki życia i z nową siłą zaczynają płynąć naprzód.

Płynę razem z nimi!!!

Kwitnę jak przebiśnieg!

Lśnię błękitem jak przylaszczka!

Błyszczę perłowo jak zawilec!

Kwitnę!

Budzę się do życia!

Otwieram nowy rozdział!