Читать книгу I ty możesz być modelką! - Dorota Wellman - Страница 4

Spokojnie, hejterzy, nie namawiam nikogo do bycia grubym. Sama pół życia walczę z wagą. Pewnie, że chciałabym być szczuplejsza, ale nie jest to najważniejsza sprawa w moim życiu. Otyłość jest chorobą. Skoro jest chorobą, trzeba ją leczyć. Ja się leczę cały czas. To daje rezultaty, mam dobre wyniki, nie mam cukrzycy, badam się regularnie. Nigdy nie będę promować otyłości, bo to głupie. Nie dam się za to zarąbać z tego powodu, że jestem grubsza. Nie pozwolę się obrażać.

Kiedy słyszę: „jestem gruba i jest mi z tym dobrze”, to robi mi się niedobrze. Bo bycie grubym nie jest fajne. Bolą stawy, przyplątują się choroby, nie ma ubrań w odpowiednim rozmiarze, a człowiek wstydzi się swojego ciała w sytuacjach intymnych i na plaży. Otyłość wynika z różnych przyczyn – od obżarstwa po choroby. Należy robić wszystko, żeby pozbyć się zbędnych kilogramów. Dla zdrowia, a nie dla innych. Nie powieszę się z tego powodu, że jestem gruba (rozmiar ubrań 44). Lubię siebie, ale nie lubię swoich zbędnych kilogramów. Bycie grubym to nie jest koniec świata. Większa waga nie zwalnia nas od normalnego życia. Nie róbmy antycznej tragedii z wałka na brzuchu. Są większe nieszczęścia. Warto o siebie zadbać, być fajnie ubraną i schludną. Nie można się zaniedbywać!

I najważniejsza rzecz, bez względu na to gruba czy chuda, kobieta musi być mądra i interesująca. Kilogramy nie definiują naszej wartości. Jeśli w głowie będzie pusto, nic nam nie pomoże. Nawet dobry Boże!