Читать книгу Ιφιγένεια εν Αυλίδι - Euripides - Страница 1

Του στρατού και του στόλου των Ελλήνων συναθροισθέντος παρά την

Αυλίδα εν τω πορθμώ του Ευρίπου, όπως εκείθεν ομού, υπό την

αρχιστρατηγίαν του Αγαμέμνονος, εκπλεύση κατά της Τροίας προς

εκδίκησιν της υπό του Πάριδος αρπαγής της Ελένης, νηνεμία διαρκής

παρεκώλυε τον απόπλουν αυτού. Τούτο εθεωρήθη ως ένδειξις

δυσμενείας των θεών, ο δε μάντις Κάλχας, εμπνευσθείς

εχρησμοδότησεν ότι τότε μόνον θα ηδύνατο να πλεύση ο στόλος και θα

εκυριεύετο το Ίλιον, εάν ο Αγαμέμνωνεθυσίαζε την θυγατέρα του

Ιφιγένειαν εις τον βωμόν της Αρτέμιδος, προστάτιδος θεάς της

Αυλίδος. Εκάλεσε τότε ο Αγαμέμνωντην σύζυγόν του Κληταιμνήστραν

να φέρη εκ Μυκηνών εις Αυλίδα την Ιφιγένειαν επί τη προφάσει ότι

εσκόπει να δώση αυτήν εις γάμον προς τον Αχιλλέα, πράγματι όμως

προτιθέμενος να υπακούση εις της θεάς την θέλησιν. Τούτο δε και

συνέβη αληθώς. Αλλά καθ’ ην στιγμήν επί παρουσία σύμπαντος του

ελληνικού στρατού, παρατεταγμένου περί τον βωμόν της Αρτέμιδος, η

μάχαιρα της θυσίας κατεφέρετο επί τον λαιμόν της παρθένου, η μεν

κόρη εξηφανίσθη, αντ’ αυτής δ’ έλαφος εφάνη ασπαίρουσα χαμαί και

ραίνουσα διά του αίματός της τον βωμόν της θεάς.