Читать книгу Поэзия сломанной души. Безвременные стихи - Евгений Вермут - Страница 4

Край над халмамі,

Хаты з бусламі,

Дзіўныя вочы блакітных азёр,

Пушчы, дубровы —

Шматкаляровы

Нацыянальны складаюць узор.

Верым, што будуць

Шчаслівымі людзі,

Шчырыя людзі адзінай сям'і.

Да чалавека

Ўсе мы адвека

Дзеці сваёй беларускай зямлі!

1996г.