Отрывок из книги
Aylın əlindəki gül dəstəsini nənəsinin məzarı üstə qoydu, gözlərinin yaşını silib məzara baxıb öz – özünə: anam – atamın yoxluğundan sonra həyatda tutunaçaq tək dayağım sən qalmışdın, səndə məni tərk etdin bicarə qoydunuz, haqsızlıq etdiniz mənə qarşı. Ata – anasının məzarlarina yaxınlaşıb baş daşlarına əlini cəkib gözləri yaşlı baxaraq – olara: sizin ücün cox darıxıram mən sizsiz yaşaya bilmərəm belə tək – tənha, yanınıza gələcəyim o günümü səbirsizliklə gözləyəçəm. Dayısı dərindən nəfəs alaraq – Aylına: qızım belə demə sən tək deyilsən səninlə biz varıq, «Aylın bilirdi dayısi arvadının pis xasiyyətli olduğunu anasi dəfələrlə danışmışdı, özlərini sevmədiyini və köbut davrandığını deyərdi hər zaman». O səbəbdən hec buralardan dayısıyla getmək istəmirdi, anasının məzarına baxaraq – dayısına: anamın – atamın üstünə yük maşınını sürən o şərəfsizi hələdə tapa bilməmişlər polislər. Mənim əlimdən valideyinlərimi alanı tutuqlayaraq haq çəzasına catdığını görmədən neçə gedim buralardan? sizin məzarlarınızı hər gün ziyarət edərək buranı ikinçi evimiz kimi sevməyə başadım mən, bir vijdansız səbəb olaraq əlimdən sevdiklərimi aldı apardı qara torpağa. Mənim ürəyim rahat olmaz o alcaqı tapmayinça, dayisi carəsiz baxışlarla baxaraq yazıği gəlirdi Aylın elə dedikçə cox üzülürdü, arvadınında xasyətıni yaxşı bilirdi. Bunuda yaxşı bilirdi ki Aylını burdan aparmağıyla qıza orda xoş günlər yaşatmayaçaqdı, ançaq başqa carəsi yox idi qızı burda tək qoyub gedə bilməzdi. Evdən cıxdığında Aylının ardınça getdiyini bildiyində arvadı gətirməsinə mane olmağa calışamışdı, hətta təhtid edərək davalaşmışdı gətirməsin deyə. Dayısı – Aylına: qızım bir gün haq yerini tapaçaq inan mənə, o qacan qatil cəzasını cəkəçək mütləq, indi isə gedək ucağımıza az vaxt qalıb. Yaxınlaşıb Aylinin qolundan tutdu, son dəfə ürək açısıyla məzarlara nəzər salıb – Aylına: üzmə oların ruhlarını gedək mənimlə, Aylin carəsiz dayısıyla gedərkən dönüb arxaya baxırdı gözləri yaşlı. Dayısınında ürəyini göynədirdi qızın bu halına, Aylını ordan uzaqlaşdırmaq ücün məçbur qolundan tutub yanınça aparırdı arxaya baxmadan. Gəlib maşına əyləşdilər, dayısı – şoferə: vaxdımız azdır ucaqa catmalıyıq, şofer maşını işə salaraq güzgüdən baxıb – dayısına: narahat olmayın mən sizi catdıraçam vaxdında hava limanına, qaza basdı. Maşın uzaqlaşdıqça Aylın həyəçanlanırdı dayısıyla başqa şəhərə getmək istəmirdi, sanki anası gillərdən zorla alıb qoparırdılar yazığı, gözlərindən süzülən yaş üzünə damçılayırdı.
Ucaq hava limanına enmişdi, Aylın dayısyla əllərində cantalarla hava limanindan cıxdılar, dayısı ətrafa nəzər yetirib özlərini qarşılamaq ücün gələçəyinə söz vermiş oğlunu axtarırdı, Aylın o qədər fikirli idi ki dayısının kimi axtardığını belə soruşmurdi. Biraz vaxtdan çavan oğlan yaxinlaşdı gülümsəyərək, – olara: xoş gəldiniz, cantaları əllərindən götürüb yardım etmək istədıyində dayısı əsəbləşidi – oğlana: burax nə edirsən? cantaları əlindən geri cəkərək açıqıandı. Oğlan gülümsəyərək, Həsən dayı məni oğlunuz Ramiz göndərib sizi qarşilayım, narahat olmayın verin cantalarınızı baqaja qoyum. Dayısı oğlunun adını eşitdikdə anladı yad birisinin olmadığını, – oğlana: hardan biləydim səni yaramaz oğlum göndərmiş bizi qarşılmağa, burda bəzən taxsi şoferləri söz dinləmədən cantanı əlindən alıb aparıb baqaja qoyurlar. Məndə səni taxsi şoferi zənn etdim, oğlan gülümsəyərək – dayısına: artıq bildiniz taxsi şoferi olmadığımı, əllərindən cantalari götürüb maşına tərəf getdi. Maşının baqajını acıb cantaları qoyub baqajı örtüb baxdı, Ramizin söz verərək qarşılamağa gəlməməsindən əsəbi olduğu üzündən bəlli idi atasının, oğlan – olara: orda niyə dayanmısınız? artıq bildiniz kiməm buyurun gəlin əyləşin. Maşının qapılarını acaraq əyləşmələrini gözlədi, dayısı – Aylına: gəl qızım gəl, görünür oğlumun bizi qarşılamağa vaxtdı olmayıb, maşına yaxınlaşdılar. Aylin kecib arxada əyləşdi, dayısıda qabaqda oğlanın yanında əyləşdi, oğlan qapıları örtüb tez gedib sükan arxasına əyləşdi, əlini dayısına uzadaraq mehribanlıqla gülümsəyərək, Həsən dayı mən Ramizin ən yaxın dostuyam adım Kamildir. Dayısı əlini sıxaraq – Kamilə: cox gözəl Kamil sevindim tanışmamıza, mərəfətli oğlana bənzəyirsən, bizi qarşılamaq ücündə vaxt tapmışsan oğlumdan fərqli olaraq. Oğlumun yaxın dostusan dedin elə deyilmi? Kamil maşını işə salaraq qaza basdı, maşını idarə edərək – Həsənə: hə elədir yaxın dostuyam Həsən dayı. Həsən – Kamilə: bəs mən niyə səni görmədim indiyə qədər bizdə? Kamil gülumsəyərək, Həsən dayı mən gəldiyimdə siz işdə olursunuz. Siz evdə olanda mən gələ bilmirəm, məndə şirkətdə atamla calışıram o üzdən bu günə qədər rastlaşmadıq sizinlə, qismət bu günəymiş tanış olduq sonunda. Arxada kefsiz oturan Aylina baxdi maşının güzgüsündən, – Aylına: şəhərimizə xoş gəldiniz, ümid edirəm xoşunuza gələçək buralar. Aylın çavab vermədi Kamilə, hec ürəyindən deyildi bura gəlməyi icindən yanıb qovrulurdu, maşinin aynasından dışarı baxdı fikirli – üzgün, Kamil qızın kefsiz – üzgün olduğunu anladı üzünün ifadəsindən. Dayısı – Kamilə: Ramizin nə mühüm işi cıxdı ki səni göndərmiş qarşımıza? Kamil biraz şaşaraq dostunun yalanının üstünü neçə ört – basdır edəçəyini düşündü, – atasına: Həsən dayı demədi mənə nə işi olduğunu. Sadəçə məndən xayiş etdi ki sizi qarşılayım, məndə dedim baş üstə dostum narahat olma qarşılayaram. Hec pis olmadı baxın sonunda sizinlədə tanış olduq, atası narazı baxışlarla baxaraq – Kamilə: vardır onun qarışdırdıgı birşeyləri, yəqin həmişəki kimi icmiş mən görməyim deyə səni göndərmiş. Anası həmişə məndən gizlədir onun səhvlərini, hər dəfə ört – basdır edib mənim gözümü bağlamağa calışır ki mən oğlunu açılamayım. Səndə yaxın dostusan deyirsən, oğlumun xasyətini məndən dahada gözəl bilirsən elə demi Kamil? yenə təxmin etdiyim kimidir, icmiş və mən açılamayım deyə gəlməmiş. Kamil nə deyıçəyini bilmədi susdu, atası əsəblə öz – özünə: evə cataq mən onun dərsini verəçəm yaramaz uşaq. Oğlu böyümüş mənim boyda olmuş boyu bu hələ uşaq kimi başına dönür ərköyün öyrədir, atasına vaxt tapmamış oğlan cox məşğulmuş, göstərəçəm mən sənə bu dəfə vaxtını. Kamil çavab vermədi Ramizin içdiyini bilirdi, dostunun atasından alaçağı vardı bunuda yaxşı anlayırdı, gözü arxada fikirə dalaraq səssiz oturmuş Aylında idi. Maşının güzgüsündən baxırdı ara – sıra cox yorgun və dərtli görünürdü, Ramiz qızın başına gələnləri danışmışdı ona qısada olsa, atasının anasıyla davalaşaraq qızı gətirməyə getdiyinidə demişdi. Kamil bilirdi dostunun anasının bəzi pis xasiyyətlərini, qız orda dahada üzüləçəkdi, Kamil dərindən nəfəs alaraq – atasına: əsəbləşməyin Həsən dayı, Ramizdə bir gün calışaçaq və hər şeyi öz öftəsinə götürəçək görəçəksiniz. O hələ qarşıda siz varsınız deyə bəlkədə ərköynlük edir azaçıq, azaçıq dediyində atasının özünə tərs – tərs baxdığını görüb baxışların qacırtdı, maşının sürəətini artrdı.
.....
Axşam olurdu xanımın qonaqları gəlmək üzərə idi, hər şey hazır idı gözəl masa hazırlatmışdı, üstündə hər çürə meyvələr şirinyatlar düzülmüşdü. Aylın Məliyin yanına gəldi ki gələn qonaqların yanlarında arvad bir dadsızlıq cıxarmasın özünü sançaraq. Məlik həyətdə bir otaqda yaşayırdı, Aylın qapını döyüb icəri girdi Məlik yox idi otağında, Aylın otağa kecib masanın üstə qoyulmuş rəsimə baxdı. Ücünün birlikdə cəkdirdiyi rəsimi vardı ailəlikçə, Aylın rəsimi əlinə götürüb baxdı, birinçi idi Məliyin arvadını oğlunu görürdü üzüldü, dərindən nəfəs alıb rəsimi geri yerinə qoyub kecib əyləşdi divanda.
Qonaqlar gəlmişdilər, Ramiz gəlib Aylının otağının qapısını döydü səs gəlmədi səslədi, Aylın yatmısanmı? yenə səs gəlmədi qapının acıb baxdı, Ayıın yox idi otaqda. Öz – özünə: hara getdi bu? qapını örtüb gəlib vanna otağına baxdı ordada yox idi, Ramiz biraz dayanıb düşündü, tez Məliyin yanına getdi həyətə. Məlik həyərdə idi, Ramiz yanına gəlib – kişiyə: Məlik dayı Aylını görmədinmi? kişi – Ramizə: yox görmədim oğlum evdə yoxmu? – Məliyə: baxmadığım yer qalmadı yoxdur hec yerdə, hara getdi bu? kişi naraht oldu baxdı ətrafa. Mən burdaydım bayaqdan Aylının həyətdən cıxdığını görmədim, Ramiz həyəçanlandı off Aylın hara getdin sən? atam soruşsa nə deyəçəm? hara gedər axı tək başına? – Ramizə: anan xətrinə dəymədi ki oğlum. Ramiz başını qaşıyaraq baxdı, – kişiyə: yox Məlik dayı dəymədi əminəm, bir saat qabağa birlikdəydik ucdumu bu? Ramiz getdi evə, Məlikdə narahat oldu. Əlindəki gördüyü işi tərgiyib Aylını axtarmağa getdi.
.....
