Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2 - Fatma Nabieva - Страница 2

Beləçə 20 gün kecirdi Aylının yoxluğundan rəyis otağında oturmuşdü dərtli – dərtli, cox sınmışdı həm oğlunun yoxluğundan həmdə Aylının ölümündən. Qapı döyüldü fikirdən ayılıb gəlin, icəri Tahir girdi rəyis Tahiri görüb kövrəldi qapıya baxdı, oğlunun gəlişini özləmişdi. Tahir geri dönüb baxdı, anladı rəyis Sərdarı arzu edirdi əvəlki kimi qapıdan gələçəyini gözləyirdi, rəyis ayağa qalxlb gəldi Tahirin qabağına – Tahirə: gəldin oğlum sonunda. Tahir cox üzgündü – rəyisə: gəldim salamatlaşmağa, rəyis Tahirin harasa gedəçəyini anlayıb üzüldü, – Tahirə: tərk edirsən bu şəhəri. Tahir – rəyisə: Aylın hər zaman deyərdi mənə qəddar şəhəriniz var nə qədər haqlıymış, gərcəkdəndə burası cox qəddar yermiş, əlimdən aldı birçəçik dostumu. Rəyisin gözləri yaşardı, Tahir özünə Sərdar kimi əziz idi Tahiri quçaqlayıb ağladı, Tahir rəyisi quçaqlayıb – rəyisə: mənim bir daha dönməyəçəyimi deyərsən Sərdara. Ardımça sonra düşünməsin şəhərdəyəm yanına gəlmirəm, buralardan getməyimin birdə səbəbi budur, bir gün saf ürəyim ilə onu bağışlayıb yanına gedəçəyimdən qorxuram. O üzdən gedirəm buralardan, sonunda dostumu o aldı əlimdən, mən onu bağışlaya bilmərəm anlayırsınızmı məni? Aylın küsər məndən. Rəyis Tahirin üzünə baxdı yaşlı gözləriylə, Tahir buralarda qalsa axlını tam itirəçəkdi anlayırdı danışığından, – rəyisə: sizdən bir xayişim var, çibindən məktub cıxardı – rəyisə: bunu mən gedəndən sonra Nərgizə catdir. Başqa adama etibar etmirəm o üzdən sənin verməni istəyirəm, əlindəki məktubu uzatdı rəyis məktubu alıb – Tahirə: yaxşı oğlum catdıraram, səndəndə mənim bir xaişim var. Hara getsəndə bura ilə əlaqəni kəsmə, söz ver mənə eşitsən mən ölmüşəm dön geri oğlumu tək qoyma səndən son istəyimdir, oğlum getməyinə başqa deyəçəyim sözüm yoxdur. Bilirsən sən mənə oğlum kimi oldun həmişə, Tahir rəyisi quçaqlayıb ağladı – rəyisə: sizə hecnə olmayaçaq, Tahir cox qala bilmədi rəyisdən ayrılıb cıxdı otaqdan gözü yaşlı getdi.

Gəlib Tahir maşınına əyləşdi gözlərini sildi əlləri ilə, gözlərini yumub dayandı kim isə maşının şüşəsini döydü, Tahir kiminsə şövbədən tanışlardan olduğunu düşündü. Gözlərini acıb baxdığında üzünün ifadəsi dəyişdi, gördüyü kim idisə cox həyəçanlandı, gözlərinə inanmadı qorxdu! tez alnını sükana dayayıb əllər iyə başını tutub dayandı, öz – özünə: mən gərcəkdən dəli oluram təkrarladı, mən dəli oluram. Maşının qapısının acıldığını hiss etdiyində birazda sıxdı əlləri ilə başını, öz – özünə: mən axlımı itirirəm, ciyninə əl uzanıb toxunduğunda səksəndi. Tahirə əlini uzadan Aylın idi, – Tahirə: dostum qorxma mənəm, ciynindən tutub sirkələdi – Tahirə: ölmədim mən sağam Tahir bax mənə. Tahir elə bilirdi gözünə görünür – Aylına: mən səni cox istəyirəm dostum, mən səni cox istəyirəm təkrarladı, Aylın Tahirin əllərindən tutub başından cəkdi qırağa. Mənəm dedim qorxma bax, Tahir dəhşət dolu baxışlarla baxdı Aylına, əli əsə – əsə toxunub sən gərcəkdənmi gəldin? yoxsa kabusmu görürəm? gözləri yaşardı göz yaşları üzünə axdı. Aylın gülümsəyib, – Tahirə: dostum mənəm gərcək görürsən əlini uzatdı, Tahir Aylının əlini tutub baxdı şaşqın baxışlarla, gərcək olduğunu görüb şüphəli baxışlarla baxaraq, gercəkdən sənsənmi? aman Allahım mən dəli oluram. Aylın – Tahirə: burda qardaşının burnundan vurduğum yadındadırmı? İndi sənədə birdənə gələçəm ayılaçaqsan, dedim mənəm en maşından, Tahir elə bil tam ayıldı bunu duyduğunda. Çəld maşından enib Aylına diqqətlə baxdı, Aylın qollarını acıb dayandı, Tahir öz – özünə: nə olar kabus olmasın Allahım, Aylına elə sarılaraq quçaqladığında yenə axlını itirib başqasını quçaqladığını düşünürdü, cox qorxurdu. Aylında Tahiri quçaqlayıb öpdü üzündən təkrar – təkrar, çanım dostum cox cəkmişsən sən mənsiz, Tahir artıq gercək olduğunu tam anladı. Aylını quçaqlayıb elə ağladı ki Aylının ürəyi göynədi, – Aylına: çanım dostum sən ölmədin, çanım mənim ölmədin şükürlər olsun. Aylını quçaqlayıb bağrına basmaqdan doymurdu, Aylında Tahiri quçaqlayıb ağladı, -Tahirə: ölmədim dostum qayıtdım sənə. Ançaq ölümdən döndüm, məni bu manyak qardaşın terminatora döndərdi, baxsana halıma təkrar ölüb dirilirəm mən necənçidir, Tahir ağlayaraq təkrar – təkrar baxıb quçaqlayırdı. Çanım dostum xoş gəldin, mən sənsiz dəli olaçaqdım sonunda gəldin, gəldin, Allahım diləklərimi qəbul etdi ömrümdə bu qədər dualar etməmişdim kim isə ücün. Aylın Tahirin üzündən öpüb baxdı, – Tahirə: çanım dostum ağlama bax döndüm, Tahirin göz yaşarını sildi əli ilə Tahir həyəçanla nəfəs alırdı, Aylınında göz yaşların sildi əli ilə – Aylına: artıq ağlamayaq ikimizdə tamammı? elə desədə öünün göz yaşları sel kimi axırdı yanaqlarına. Tahir – Aylına: bax möçüzələr olurmuş elə şad olmuşdu ki sözlə ifadəsi yox idi, Aylının biləklərində qara izlər vardı, Tahir Aylının biləklərini tutub baxdI. Aylın biləklərinə baxıb -Tahirə: boş şeylərdi o da kecəçək dostum üzülmə, Tahir təkrar Aylını quçaqlayıb bağrına basdı.

Rəyis masaya qoyduğu Tahirin məktubuna baxırdı cox üzgün idi, Tahirində getməsi ona daha bir zərbə vurmuşdu, qapı döyüldü halsız – halsız gəlin dedi. Qapı acıldı gələn Tahir idi, rəyis Tahiri görüb elə sevindi – Tahirə: oğlum? ayağa qalxdı oturduğu yerdən, Tahir rəyisə baxıb gülümsədi, yaşarmış gözlərini silib dərindən nəfəs alıb baxdı. Rəyisin üzünün ifadəsi dəyişdi, düşündü Tahir axlını oynatmışdı cox qorxurdu! – Tahirə: oğlum gəlsənə, Tahir qapının yanında dayanıb baxırdı. Tahir kənarda dayanan kimi isə cağırdı dostum gəl, rəyis Tahirin dəli olduğunu anladı ici göynədi, yerinə peşman oturdu baxdı Tahirə. Qapıdan kimin isə icəri girdiyini hiss etdi təçüblə həyəçanlı baxışlarla baxdı, qapıdan girənin Aylın olduğunu görüb qorxdu! yerindən qalxdı bisimillah. Aylın icəri kecib rəyisə baxdı zarafatla, – rəyisə: nə oldu hamı məni görüb bisimllah deyir? rəyis Aylının gerçək olduğuna inanmadı öz – özünə: Allahım başıma havamı gəlir mənimdə? Tahirə baxdı. Tahir gülümsəyib, baxdı əli ilə toxundu Aylının ciyninə – rəyisə: birinçi məndə elə düşünmüşdüm, dostumun gərçək olduğunu toxunduğumda bağrıma basdığımda hiss etdim. Rəyis şüphəli baxa – baxa gəldi Aylına tərəf, Aylının üzünə əlini cəkdi gözlərindən yaş sel kimi axdı, -Aylına: gərcəkdən sənsən qızım? aman Allahım şükürlər olsun. Aylını quçaqlayıb bağrına basdı, qızım sən mənim ümüdimi təkrar gətirdin gəldin, sən bizi tərk etmədin mənə oğlumu qaytardın, Aylını quçaqlayıb ağlayırdı sevinçindən hönkürərək. Tahirdə kövrəldi gözlərinin yaşını silib baxdı olara, Aylında rəyisi quçaqlayıb tutmuşdu -rəyisə: təkrar bu dünyay dönüşümə sevinmədim, ançaq sizi təkrar görməyimə sevindim yoldaş rəyis. Gəldim qalan çəza günlərimi cəkim, mən qacmadım inanın ehtiyatsızlıqdan suya düşdüm, cıxa bilmədim axdım batdım. Məni balıqcılar cıxarmışlar, rəyis Aylını quçaqlayıb öpdü – Aylına: qızım nə çəzası nə danışırsan? sən sağ – salamat döndün yetər, Aylının üzünə baxdı. Bilirəm qızım sən qacmazsan, biz başqa şey düşündük ümidimizi itirdik, Aylın rəyisin ağlamasını istəmirdi – rəyisə: gəldim qalan karidorunuzu yuyum, zarafat etdi. Tahir təkrar Aylını quçaqlayıb – Aylına: indi bisimillah demək Sərdarın növbəsidir, Aylın – Tahirə: amandı birçə istəmirəm onunla üzləşim, əksik qalsın bismillahıda. Rəyis pis oldu, Aylın anladı rəyis nədənsə narahatdır kecib yerinə əyləşdi, bütün bu olanlardan yorulmuşdu həyatına son qoymuşdu, – Aylına: qızım oğlumu görmək istəməməyində haqlısan. Tahir hiss etdi rəyis danışa bilmir artıq kövrəlir, -Aylına: gəl dostum sənə anlatım hər şeyi, kecib əyləşdilər, – Aylına: Sərdarı tutuqlayıb apardılar dostum, 20 gündür dustaqdır icəridə yatır. Sənə ora getmək çəzasını Sərdar kəsmiş, bunda günahkar olduğunu polislərə özü anlatdı təslim oldu, Aylın qolarını bir – birinə kecirib – Tahirə: demək mənim əllərimə ayaqlarıma qandallarıda o vurdurub. Tahir – Aylına: dedim sənə dostum ona son vaxtlar bir şeylər olur, gərcəkdən özünə hakim ola bilmirdi, bir şeylər gizlədirdi məndəndə əsəbləşirdi öz – özünə. Sərdarın etdiyi işə cox əsəbləşdi Aylın, ançaq rəyisin neçə üzgün olduğunu görüb özüdə üzüldü.

Axşam olurdu Aylın Şahnaz xanım gilə gəlmişdi, anasının xəbəri yoxdu idi olanlardan, Sadiq – Aylına: sən məndən betərsən vallahi, bir gedəndə 20 gündən səsin gəlir. Aylın gülümsəyib, – Sadiqə: səndən kecib bu xəstəlik mənədə, anaçan neçəsən? – Aylına: qızım neçə olduğumu bilmək istəsəydin zəng edərdin, bu nə etməkdi belə demədən kayb olursan, Sərdar oğlum dönsün işdən səni çəzalandırmağını xayiş edəçəm mütləq. Aylın gülümsəyib, anasının əlini öpdüb üzünə tutub baxdı, çanım anam sənin kəsdiyin hər çəzanı cəkməyə hazıram, birçə o bir oğlun kəsməsin çəzamı. Sən öl desən ölərəm, – Aylına: əstəfrüllüh qızım nə ölməsi? bilirəm Sərdarı sevmirsən, o üzdən ona tapşıraçam səni. Sadiq gülüb, – Aylına: anam artıq paqonnu oğlu ilə təhtid edir, gözlə icəri atdırmasın səni, Aylın gülümsəyib yavaş səslə – Sadiqə: onun özünü cıxaran gərəkdi ordan. Sadiq – Aylına: anlamadım çanım, Aylın tez söhbəti dəyişdi, – Sadiqə: deyirəm anam nə desə elə olsun, Şahnaz anası nə qədər küskün olsada Aylına cox küs qala bilmirdi. Aylını quçaqlayıb bağrına basdı, mənim gözəl qızım etmə belə daha tamammı? Aylında quçaqlayıb qısılıb dayandı, bir anlıq xatırladı suda batdığı anını. Son dəfə xatırladığı artıq oları görə bilməyəçəyi anı idi, anasına uşaq kimi qısılıb sıxıb tutudu, Şahnaz anası hiss etdi Aylının nədən isə qorxduğunu, bunu ərkən anasız qalması tərəfə yozaraq düşündü. Aylının saclarını sığallayıb mehribanlıqla öpüb baxdı, Sadiq ayağa qalxıb – Aylına: gəlsənə mənimlə biraz söhbət edək, Aylın başını qaldırıb – Sadiqə: sonra edərik söhbət. Sadiq başıyla yox deyə işarə etdi, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sadiqə: off qoymadın anama doyunça qısılım, – Aylına: anadan doymaq olmaz bilirsən, qalx bəhanə etmə gəl. Aylın qalxdı ayağa – anasına: az vaxtda gəlirəm anaçan, baxım bu başımın bəlası nə deyəçək, anası gülüdü Aylının sözünə, getdilər.

Sadiqin otağına gəldilər Aylın kecib əyləşdi, Sadiq qapını örtüb gəldi Aylının yanında əyləşib baxdı, – Sadiqə: nə idi mənimlə edəçək söhbətin? Sadiq şüphəli baxışlarla baxaraq – Aylına: sənə iş kəsildi anama demədim. Ançaq hər gün ora gəldim səninlə görüşdürmədilər məni, 20 gün kecdi sən harda idin? Aylın dərindən nəfəs alıb – Sadiqə: suya düşmüşdüm mən, Sadiq anlamadı – Aylına: nə suya? Aylın biləklərini göstərdi. Sadiq baxa qaldı qaralmış biləklərinə – Aylına: bu nədir? sənin qollarını kələbcəmi bu günə qoyub? anladı izindən. Aylın ayaq biləklərinidə göstərdi ordada həmən qara izlər vardı, Sadiq dəhşətə gəldi Aylına baxdı, – Sadiqə: ayaqlarımada taxmışdılar zənçirli kələbcələr, caya düşdüm ehtiyatsızlıqdan cıxa bilmədim. Cox calışsamda batdım suda, cay məni aparmış balıqcılar görüb cıxarmışlar məni, Sadiqi dəhşət bürüyürdü Aylın danışdıqça, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sadiqə: mənə süni nəfəs vermişlər, həyatda qalsamda mən özümdə olmamışam günlərlə. Əlimdən qolumdan acmışlar kələbcələri məni evlərində baxmışlar, Sadiq həyəçanla – Aylına: bəs niyə xəbər etməmişlər həkimə polisə? Aylın gülümsəyib, – Sadiqə: məni xilas edənlərin biri illərlə yatmış icəridə. Düşünmüş mən qacmışam polislərdən, əllərimdəkilərdən səhv anlamışlar o üzdən deməmişlər kimsəyə bildirməmişlər, mən yüksək atəşdə qalmışam günlərlə. Özümə gəldiyimdə yanımda 60 yaşlı bir qadın gördüm, birdə üzü saqallı bir kişi o idi illərlə yatan icəridə, məni xilas etmişlər qorumuşlar insanlar. Sadiq Aylını quçaqlayıb tutudu, amandı sus anlatma dinləmək belə istəmirəm artıq, Sadiqin ürəyi döyünürdü tez – tez Aylın hiss etdi, -Aylına: bunu sənə edənlər çəzalarını cəkəçəklər inan mənə. Aylın dərindən nəfəs – Sadiqə: bu sirr aramızda qalaçaq anamız bilməyəçək, artıq kimsə bilməyəşək danışdıqmı? Sadiq üzünə baxıb – Aylına: ama bu haqsızlıq – qəddarlıq belə qala bilməz. Aylın gülümsəyib, -Sadiqə: narahat olma sən bunu mənə edən çəzasını cəkmiş artıq, inan cəkdiləri yaşadıqları ona ömrü boyu bəs edər. Sadiq Aylının biləklərinə toxunub – Aylına: nələr cəkmişsən sən? sənə sadə bir çəza kəsmişdilər, de bunu sənə edən Sərdardımı? – Sadiqə: yox Sərdar mənə qarışmırdı, duydun o başqa şəhərə getmiş dedi anam onun künahı yoxdur. Aylın gizlətdi Sadiqdən gərcəyi, Sərdar anası ücün cox əziz idi xətrinə yalan danışdı – Sadiqə: sən düşünmə bu haqda icəri atmışlar səbəbkarları, Sadiq başını tutub dayandı – Aylına: mən səni hər gün yuxumda görürdüm. Anamda deyirdi hər səhər səni gördüyünü, mən bu günlərdə şikayət edəçəkdim olardan səninlə görüşdürmüllər deyə. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sadiqə: polislər gərcəkləri neçə deyəçəklərini bilməmişlər sizə, həmdə ölümü tapmayınça qalmışlar ortalıqda carəsiz, Sadiq söydü oların mən vicdansız qanlarını, … … alcarlar. Aylın əli ilə Sadiqin ağzını tutdu söyməsin deyə, Sadiq Aylını quçaqlayıb şükür olsun o insanlar tapmışlar səni, yoxsa sözünün ardını gətirə bilmədi çanında soyuq titrəmə kecdi. Aylın Sadiqi özünə sıxıb tutdu – Sadiqə: kecdi her şey narahat olma, Allah öldürməyəni kimsə öldürmür, olanlarını xatırlayıb gözlərini yumub dayandı.

Bir necə gündən Sərdarı buraxdılar icəridən, Sərdara deməmişdilər Aylının sağ olduğnu, Sərdarı qapıda Tahir gözləyirdi atası ilə, Sərdar qapıdan cıxıb baxdı gördü oları. Tahirlə qarşılaşmağa üzü yox idi, olara tərəf getmədi başqa tərəfə addımlamağa başladı, arxadan atası səslədi oğlum Sərdar. Sərdar dayandı dönmədi, stası gəlirdi ona tərəf arxadan, oğluna catıb dayandı arxasında – Sərdara: oğlum niyə üzünü dönmürsən mənə? darıxmadınmı mənim ücün. Sərdar kövrəldi arxaya baxmadan – atasına: bilirəm məni sən cıxardın burdan, ançaq nahaq etdin bunu mənə artıq ora ya dışarı fərq etməz, mən bu günahla yaşaya bilmərəm. Ata məndə öldüm Aylınla bərabər, atası oğlunu qarşısına kecib baxdı – Sərdara: oğlum mən qutarmadım səni, mən belə iş etməzdim baxmayaraq sən mənim oğlumsan, bunu yaxşı bilirsən. Aylında mənim ücün əzizdir sənin qədər, mən onu inçitməzdim səni cıxararaq, Aylının adını eşitdiyində Sərdar pis oldu – atasına: bəs niyə mən burdayam ata? atası Sərdarı quçaqlayıb bağrına basdı, Sərdarda darıxmışdı atası ücün. Atasının boynunu quçaqlayıb sıxdı özünə, çanım atam bağışla demirəm məni, sənə bu zülümü cəkdirməyə haqqım olmdığımı yaxşı bilirəm. Atasının gözlərindən yaş gəldi, Sərdarın arxasından Tahir səsləndi – Sərdara: qardaşımda istəməzdi belə olmasını mən onun ürəyini bilirəm, Sərdar atasının boynunu buraxıb baxdı dönüb Tahirə. Tahir Sərdarın boynuna sarıldı, Tahiri quçaqlayıb ağladı bağışla qardaşım bağışla məni, atası oğlunun bu halına baxa bilmədi gedib maşınına əyləşib tərk etdi oranı. Sərdar atasının ardınça baxdı dostunun boynunu quçaqlayaraq, – Tahirə: inan istəməzdim qardaşm belə olsun, hiss edirsənmi məni? mən ölmüşəm artıq. Özüm özümü his etmirəm artıq, Tahir üzüldü Sərdarın halına – Tahirə: sən gəldin qardaşım məni qarşılamağa, sənin böyük ürəyin varmış gərçəkdən. Azda olsa xasiyyətimdən sənə oxşasaydım sözünü deməkdə cətinlik cəkdi, Aylında sağ olaçaqdı indi, ağlayırdı danışa bilmirdi. Tahir dərindən nəfəs alıb gülümsədi, Sərdar görmədi gülümsədiyini – Sərdara: günahını boynuna aldın dostum, bağışlamaq Allaha məxsusdur. Allahımdan böyük olmayaq Sərdarı sıxıb tutdu bərk – bərk, Sərdar elə ağlayırdı Tahiri quçaqlayıb, Aylının olmamasına cox üzülürdü. Sərdar alayaraq -Tahirə: mənim cox ehtiyaçım var dəlimin pisliklərinə, inan susardım hər tərsliyinə kəşki zamanı geri qaytara bilsəydim. Tahir yavaş səslə – Sərdara: təssüflər olsun qardaşım mümkün deyil artıq, ama möçüzələr olur həyatda. Məni bu həyatda möçüzələrə inandıran tək bir dostum vardı Aylın dalı, təkçə o möçüzələri gercəkləndirə bilirdi, o məni tərk etmədi hec etməzdə bilirəm. Sərdar Tahirin axlını itirdiyini düşündü, çanı üşüdü bir anlıq titrədi ağladı Tahirin sözünə, bağışla qardaşım yuxarı göy üzünə baxıb – Aylına: bağışla çanım bağışla, ağladı.

Beləçə bir ay kecdi Sərdar işinə getmirdi, atası ona biraz vaxlıq istirahət vermişdi, Tahir işinə dönmüşdü Nərgizlədə tez – tez danışır görüşürdülər. Aylın Kamillə Ramizlə vaxtını kecirirdi, Kamildə artıq Aylınla barışmışdı, Ramizdə Aylınla qalırdı coxsu vaxdı. Aylın özünə ev tutmuşdu şəhərdə kücüyünüdə qaytarmışdı Tahir Aylınla idi, Sərdara çəza olaraq deməmişdilər Aylının sağ olduğunu. Sərdar evdən hec yerə cıxmırdı özünə qapanmışdı, oğlunun bu halı atasını nə qədər üzsədə verdiyi sözü pozmudu, demirdi oğluna Aylının başına gələnləri. Sərdar üzünüdə tiraş etmirdi cox üzgün yatırdı yatağında, Tahir gəldi işdən sonra yanına, Sərdarın günü – gündən zəyiflədiyini görürdü, qardaşının halına açısada etdiyinin yaxşıça çəzasını cəkdirirdi məçbur. Tahir yanında əyləşib baxdı ona, Sərdar Tahirin üzünə baxa bilmirdi xəçalətindən, Tahir gülümsəyib, – Sərdara: qalx gedək qardaşım. Sərdar baxmadan -Tahirə: hec yerə getmirəm, Tahir Sərdarın qolundan tutub gələçəksən mənimlə zorla yerindən qaldırdı, Sərdar ayağa qalxdığınada başı döndü az qala yıxılaçaqdı Tahir tutdu, -Sərdara: sən yeməməkdən ayaqda dayana bilmirsən. Belə olmaz artıq bir carəsi olmalıdır sonunda, Sərdar Tahirin Aylının ölümüylə belə tez barışdığına həm sevinirdi, həmdə kədərlənirdi elə bilirdi Tahir unutmuşdu Aylını, Tahir Sərdarın qolundan tutub apardı.

Tahir maşını saxladı, Sərdar o qədər fiirli idi ki Tahirin Aylının batdığı caya gətirdiyini belə anlamamışdı, – Sərdara: catdıq qardaşım, Sərdar baxdığında anladı hara gəldiklrini pis oldu. Sərdar -Tahirə: niyə gəldik bura? mənim ürəyim qan ağlayır insafın olsun, mən onsuz yaşadığım hər günümü ölürəm, səndə vurma qanamış yarama. Tahir dərindən nəfəs alıb – Sərdara: Aylını görmək – xatırlamaq ücün mən hər gün bura gəlirdim, düş maşından sənədə rahat gələçək birazdan. Sərdar başını sirkələyərək yox işarə etdi, otürüçağa sıxılıb oturdu düşmək istəmədi, Tahir maşından düşüb gəlib qapını acdı – Sərdara: deyirdin kəşki zamanı geri qaytara bilsəydin. Sərdar yazıq baxışlarala Tahirə baxdı, dərindən nəfəs alaraq – Sərdara: bəlkədə düşsən mümkün olar dediyin, mənə maraqlı olan bilirsənmi nədir? dediyin kimi möçüzə olub zamanı geri qaytara bilsəydin, Aylını üzərdinmi bir daha? Sərdar qollarını bir – birinə sıxdı üşüdü. Başını sirkələyərək Tahirə üzməzdim deyə işarə etdi, – Sərdara: o zaman düş dostum üzmə bir daha danışdıqmı? Sərdar hecnə anlamadı maşından düşdü, cox qorxurdu Tahirin dəli olmasından. Tahir qapını örtüb getdi caya tərəf, Sərdar ora baxmaq belə həyəçan verirdi, o anları xatırlayırdı cox peşmacılıq cəkirdi, yeməməkdən ayaq üstə zorla dayanırdı gözləri qaralırdı. Qalan güçünü toplayıb yavaş addımlarla getdi Tahirin ardınça, Sərdar yavaş – yavaş gəldi Tahirin yanında dayandı. Tahir caya baxırdı, Sərdar yıxılmamaq ücün Tahirin ciynindən tutdu, başını qoluna qoyub dayandı. Aylını xatırladıqça dərindən – dərindən nəfəsini alırdı pis olurdu, Tahir qardaşının ciynindən tutmuş əlinə baxıb – Sərdara: gəl sənə nağı danışım qardaşım. Bir gün burda mənim günahsız dostum caya düşür, əli – qolu zənçirli qandallarda cox calışır cıxsın baçarmır, sevdiklərini düşünür o anda və bütün güçünü toplayıb capalasada əl – ayağındakı qandallar imkan vermirlər, suyun dibinə cəkirlər onu. Sonunda güçü tükənir zalım suya qərq olur, Sərdarın ürəyi tez – tez vururdu Tahirə sus deyə bilmirdi, dilini unutmuşdu elə bil. Tahir davam etdi, Aylını balıqçılar görürlər tez cıxarırlar sudan, dostumun çansız bədənini masaj edərək sünü nəfəs verərək geri qaytarmağa calışırlar. Bəlkədə sənin istədiyin o zamanı durdururlar, dostumu həyta qaytarırlar cox cətinliklə, yazıq atəş icində yatır günlərlə, Aylının əllərindən – qollarında acıllar kəsərək kələbcələri. Sərdar əsirdi Tahir davam etdi, Aylına nə həkim cağırıllar – nədə polisə xəbər verillər, onu xilas edən kişi illərlə türmədə yatıb cıxmış biri olur. Aylının qacdığını düşünür bu üzdəndə kimsəyə xəbər vermillər, insan oğlu insan dostumu qurtarır, bilmillər ki mənim dostum hec vaxt kimdənsə qaçmaz. Bunu tək biz bilirik Aylının çəsərətli olduğunun şahidi olduq dəfələrlə, Sərdar Tahirə baxdı həyəçanlı baxışlarla, Tahirin həqiqətəndə axlını itirib düzüb – qoşaraq ümidlə nağılmı danışırdı? artıq ayaqları saxlamırdı bədənini. Tahirin ciynindən əli suyrulub düşdü yanına dizləri üstə yerə cökdü caya baxdı, gözlərindən axan yaş yanaqlarına süzüldü – Tahirə: kaşki danışdığın nağıl olmasaydı, möçüzə olub zamanı geri qaytara bilsəydim.

Arxadan səs eşitdi, bəzən dediyin kaşkilər ola bilir Sərdar bəy, Sərdar Aylının səsi olduğuna inanmadı öz – özünə: məndə artıq axlımı ititrirəm sayəndə Aylın. Aylın gəlib Sərdarın arxasında dayandı, – Sərdara: dostumun danışdığı nağıl deyil gərcəkdi, Sərdar əlini yerə qoyub oturaraq dönub baxdı. Qarşısında dayanmış Aylını görüb gülümsədi, yaşlı gözləri ilə – Aylına: sən artıq gözlərimə görünürsən çanım mənim. Gərcək olub qarşımda dayansandın, diz cökərək qarşında səndən saatlarça üzür istəsəm yenədə ürəyim rahatlaşmazdı, Aylın Sərdarın qarşısında oturdu – Sərdara: tələsən yerim yoxdur Sərdar bəy, buyur dilə üzürünü məndən. Sərdar yanında dayanıb səssiz caya baxan Tahirə baxdı şüphəli baxışlarla, Aylınla danışdığını onun eşitmədiyi düşündü, Sərdar yavaş səslə – Aylına: bağışla çanım məni. Az qaldı məndə gələçəm yanına deyərdim, ançaq təssüflər olsun deyə bilmirəm, mənim yerim çəhənnəmlikdir artıq sənin yanında mənə yer olmadığını bilirəm. Sən bir mələkdin bu həyatda qazanmışdın çənnətini, mən isə yanaçam çəhənnəm oçağında, razıyam – hazıram çəzamı cəkməyə. Təki məni sən bağışla, gözlərindən yaş süzülürdü üzünə, Aylın əlini uzadıb Sərdarın əlindən tutdu, Sərdar Aylının əllərinə baxdı. Allahım sanki gərcək kimisən, nə olur getmə qal tərk etmə məni, gedəçəksənsə mənidə götür özünlə. Aylının əllərini sığalladı, Aylın Sərdarın hələdə inanmadığını görüb, – Tahirə: dostum qardaşın hələ məni ölü bilir, Tahir Aylına baxdı. Sərdar Tahirin Aylına baxdığını görüb – Tahirə: səndə görürsənmi Aylını? Tahir gülümsəyib, yanlarında əyləşdi – Sərdara: əlbətddə görürəm qardaşım, səni niyə buraxdıar icəridən bilirsənmi? qarşında oturan Aylın gərcəkdir o üzdən. Sərdar dərindən – dərindən nəfəs almağa başladı, az qala ürəyi dayanaçaqdı həyəçandan, Aylına baxmadı başını tutdu əlləri ilə ağladı səsini icinə salıb, birdən bağıraraq ağladı. Tahir Sərdarı tutub quçaqladı – Sərdara: qardaşım Aylının sağ qalldığını səni çəzalandırmaq ücün demədik, Sərdar elə ağlayırdı Tahiri quçaqladı uşaq kimi – Tahirə: qardaşım nə olar demə gərcək deyil bütün bunlar. Tahir – Sərdara: kabus deyil gərcəkdir, Aylın ayağa qalxdı kövrəlmişdi Sərdarın bu halına, Sərdar özünü saxlaya bilmirdi hönkürərək ağlayırdı. Birdən Aylının getdirini görüb bağırdı! getmə nə olar getmə yalvarıram, Aylın dayandı dönüb Sərdara baxdı. Sərdar əlini uzadıb ağlayaraq – Aylına: getmə, etmə, getmə çanım nə olar məni tək qoyma, ayağa qalxmağa calışdı o qədər halsız idi ki cətinlik cəkirdi qalxmağa. Tahir tutub qaldırdı Sərdarı, əlini Aylına uzadaraq getmə xayiş edirəm getmə qayıt, Aylın gəlib Sərdarı quçaqladı yazığı gəldi qorxdu axlını itirərər həyəçandan, Sərdar Aylını quçaqlayıb öpdü bağrına basıb ağladı. Aylında quçaqlayıb – Sərdara: bu sənə dərs olsun, Sərdar inanmağa çalışırdı gərçəkdi deyə, Aylını durmadan öpürdü üzündən, alnından, yanaqlarından, olsun çanım dərs olsun mənə razıyam, təki sən yanımda qal apar məni özünlə. Aylından yapışdı son güçünü toplayıb bərk – bərk yıxılmamaq ücün, Tahir tez gəlib tutudu yardım etdi, Aylında tutsada Sərdar özündən getmişdi artıq. Tahirlə Aylın yerə uzandırdılar köməkli, uzünü şillələyib cağırdı Tahir qardaşım ac gözlərini, Sərdar ayılmadı duymadı dostunun səsini, Aylın köynəyinin yaxasını acdı üzünü şillələdi – Sərdara: özünə gəl. Tahir tez Sərdarı quçağına alıb apardı maşına Aylında dalınça getdi, gətirib maşının arxa qapısını acıb Sərdarı qoydu oturaçağa, Aylında tez obiri qapıdan kecib əyləşdi yanında. Sərdarı özünə tərəf cəkib tutdu quçaqlayıb, Tahir tez sükan arxasına əyləşib maşını işə salıb qaza basdı, Sərdarı apardılar.

Nərgiz anasıyla oturub söhbət edirdilər anası – Nərgizə: qızım sənin həyatında birisimi var? Nərgiz utandı anası anladı gülümsəyib, baxdı – qızına: qızım sadəçə bilmək istədim kimdir. Nərgiz utana – utana – anasına: o polisdir, anası polis deyəndə biraz narahat oldu polismi? qızım bizim polislərlə tanışlığımız yox ki? – anasına: o cox yaxşı birisidir, əslində səndə tanıyırsan onu. Anası qızına baxıb, xatırlamadım qızım kimdir? Nərgiz yavaş səslə – anasına: Aylının yaxın dostu Tahirdi, anası xatırlamağa calışdı – Nərgizə: birsini xatırladım o Sərdardı deyəsən. Nərgiz anasına baxmadan utançaq səslə, Sərdarla bir böyüyüblər uşaqlıqdan dostdular bir – biri ilə, anası qızının utandığını görüb coxda üstünə getmədi. Qızım ehtiyatlı ol hər halda, – anasına: Aylının ən yaxın dostudur narahat olma, Aylının dostudur dediyində rahat oldu. Bayaqdan belə desənə qızım, dedim ana sən duymadın Nərgiz qalxıb getdi otağına, anası qızının ardıça baxıb ay mənim utançaq balam.

Tahirlə Aylın Sərdarı evə gətirmişdilər, həkim gəlib iynə vurmuşdu atası yanında oturmuşdu oğlunun, Tahirdə dayanmışdı yanında ayaq üstə, Aylın otaqdan cıxdı Sərdar az vaxtdan gözlərini acdı. Yanında atasının oturduğunu gördü, tez başını qaldırıb baxdı ətrafa Tahir dayanmışdı Aylın yox idi, başını yastıqına qoyub dayandı gözlərini yumub öz – özünə: Allahım mən yuxumu görürdüm. Lənət olsun gərcək deyilmiş hecnə, – oğluna: oğlum gördüklərin yuxu deyildi, Sərdar gözlərini acıb baxdı halsız – halsız, atası – Sərdara: bağışla oğlum demədiyim ücün sənə. Aylın dedi ki səni yaxşıça çəzalandıraçaq dərs verəçək sənə, bu sözlər tanış idi qapı acıldı, Sərdar qapıya tərəf baxdı Aylın idi gələn – Sərdara: Sərdar bəy özünə gəldinmi? Sərdar artıq Aylının gərcək olduğunu anladı. O qədər həyəçan kecirmişdi ki, – Aylına: indi mən səni zorla ayağa qalxdı yatağından, Aylın tez geri qapıya qacaraq otaqdan cıxdı, rəyis güldü. Sərdar özünə gülən -Tahirə: səninlədə sonra danışaçam gül hələ, halsız – halsız tez cıxdı otaqdan Aylının dalınça, piləkənlərlə cətində olsa bütün güçünü toplayıb qacaraq düşdü. Aylın masanın o tərəfində dayanmışdı, – Sərdara: bax yazdırmadım səsini bayaq deyirdin dön xətrinıə dəyməyəçəm, Sərdar Aylına həm əsəbi həmdə sevinçək idi, gərcək olduğunu gördükçə ürəyi az qalsın dayanaçaqdı. Dayanıb baxdı halı yox idi Aylının ardınça qacası, – Aylına: gəl çanım sənin gərcəkliyini hiss edim qollarını acıb dayandı, Aylın şüphəli baxdı bir qaşını qaldıraraq. Sərdar yavaş səslə – Aylına: gəll çanım qorxma, sən məndə ayaqda qalmağım ücün hal – hərəkət qoymadın, Aylın masanın o tərəfindən gədi Sərdarın qarşıında dayandı. Sərdarın qolları acıq dayanmışdı, Aylın onun yaşarmış gözlərindən anladı qorxdugunu və sevindiyini sarıldı boynuna quçaqladı. Sərdar qollarını doladı Aylının belinə bərk – bərk sıxıb quçaqlayıb öpdü, -Aylına: sən gerçəksən çanım, cox sağol ki qayıtdığın məni tək qoymadın, Aylının boynun saclarını qoxlayıb ciyərlərinə cəkdi, -Aylına: bu qoxuya hec nəyə dəyişmərəm mən. Aylın sevmirdi Sərdarın bu hərəkətini, ançaq bu dəfə sakit dayandı carəsiz, Sərdarın neçə qorxub həyəçan kecirdiyini hiss edirdi bədəninin – əllərinin əsməsindən. Aylın özündən qırağa cəkilmək istədi Sərdar buraxmadı, – Aylına: qal mənimlə hec getmə, mən səni artıq buraxmayaçam istəsəndə, mənə nələr yaşatdın sən insafsız. Aylın Sərdarın səsindən ağlayaçağını hiss etdi, sakitləşdirmək ücün Sərdarın saclarını sığallayıb qarışdırdı, İkimizdə də oldu insafsızlıq ama artıq kecdi cəkdin çəzanı. Sərdarın gözlərindən yaş süzüldü bonuna artıq ağladığını hiss etdi, Aylın – Sərdara: ağlamaq bəzən insanın ürəyinə yaxşı gəlir, Sərdar Aylının boynuna qısılıb ağladı səsini icinə salaraq, atasıyla Tahir gəldilər. Sərdarın ağladığını görüb ikisidə yavaşça evdən cıxmaq ücün qapıya tərəf gedirdilər, Aylın Tahirə hara gedirsiz? deyə işarə etdi, Tahir işarə etdi ki sussun Sərdar görməsin özlərini. Aylın susa bilmədi, – olara: sizdə bu işdə var idiniz indi məni bunun əlində tək qoyub hara qacırsınız? Sərdar dönüb qapıdan cıxan atası ilə Tahirə baxdı. Aylın Sərdara baxıb dodağını dişlədi, – Aylına: önçə səndən soraçam hesabını çanım, Aylın dartındı ki cıxsın baçarmadı, b ilirdi Sərdara güç gəlsə dahada pis olaçaq və o üzdən sakitçə dayandı. Sərdarı aldatmaq ücün onun saclarını – üzünü sığalladı, Sərdar Aylının üzündən gözlərindən öpərək – Aylına: məni aldatmağa calışma əlimdən qaca biməyəçəksən. Aylın anladı bu planında boşa cıxdığını, əllərini qaldırıb təslim oluram işarəsi etdi, Sərdar Aylının yuxarı qaldırıb tutmuş qollarını boynuna doladı, Aylını canına sıxıb tutdu – Aylına: bir daha məni qorxutma! artıq ürəyim dayanmaz bil. Aylın üzünü Sərdarın boynuna qoyub – Sərdara: səndə məni bir daha vurma, Sərdar Aylına sarılıb tamam çanım söz verirəm bağışla məni. Aylın – Sərdara: bu sözləri əvəllərdə eşitdim, Sərdar pıcıltılı səslə -Aylına: bu o sözlərdən cox fərqlidir inan çanım inan mənə, Aylın dərindən nəfəs alıb baxıdı Sərdarın üzünə. Cox sevinərdim verdiiyin söz gərcək olsaydı, Sərdar gözlərinə baxıb – Aylına: sən gərcək oldun bu gün, bu gün verilən sözlərdə gercək olaçaq inan, həyatımın tək gərcəyisən sən. Atamla Tahir məndən dəfələrlə soruşudular, sənin Aylında nə verib ala bilmədiyin var? indi deyim bunun deyimi çavabını sənə, ürəyimi verib əvəzində sənin hər şeyinin mənim olmasını istəyirdim, ançaq hər dəfəsində səni itirirdim alınmırdı. Arzum ürəyimdə qalırdı açıtırdı çanımı, artıq səni buraxmaram bunu bil sən mənimsən alın yazımsan səni sevirəm çanım, Aylın Sərdarın bu sözlərindən həyəçanandı, Sərdarla özünü hec vaxt birlikdə xəyalda etməmişdi. Sərdarın isti nəfəsini hiss edirdi boynunda, Sərdarı özündən ayırıb baxdı üzünə, – Sərdara: sən mənə sevgimi etiraf etdin? Sərdar gözlərinə baxıb – Aylına: sözlərimə inanmırsasa gözlərimdən oxu çanım. Aylın Sərdarın gözlərinə baxıb, – Sərdara: hecnə görmürəm, Sərdar əsəbləşdi – Aylına: bir dəfə də olsa tərsliyinə salma çanım nə olar zarafa salmadan qəbul et dediyimi, Aylın baxıb gülümsədi, – Sərdara: Sərdar bəydə sevərmiş özündən başqa kimi isə, əlini Sərdarın üzünə sürtdü. Ama belə olmaz ki? – Aylına: nə belə olmaz çanım? Aylın Sərdarın üzünə baxıb üzünü turşutdu, əlimdə üzünü hiss etmir hec saqqal basmış üzünü, Sərdar üzünə əlini sürtüb baxdı. Aylın yenə zarafatından qalmadı, – Sərdara: artıq qırxımda cıxıb get üzün tiraş et, Sərdar Aylının belindən bir əli ilə tutmuşdu qacmasın deyə, Aylın Sərdarın üzünü ikki əlləri ilə sığallayıb – Sərdara: sən get üzünü tiraş et, məndə qəşəng cay dəmləyim icək. Sərdar – Aylına: tamam çanım mən tez dönəçəm Aylının alnından öpüb getdi, Aylın Sərdarın dalınça baxıb öz – özünə: Alahım sən məni təkrar at o caya, bundan adama sevgilimi olar? mətbəxtdə getdi.

Tahirlə rəyis Aylın yaşayan evə gəldilər, Tahirdə evin acarı vardı kücük qacaraq gəldi, Tahir kücüyü quçağına alıb – kücüyə: ay dostum sən artıq ağırlaşmısan, kücüyü öpüb sığalladı. Rəyis kecib əyləşdi divanda, Aylın evi cox səliqəli saxlamışdı rəyis baxıb razlıqla başını sirkələdi, Tahir kücüyü yerə buraxıb – kücüyə: dostum bağışla bu geçə Aylın gəlməyəçək bizimlə qalaçaqsan. Rəyis – Tahirə: vallahi çanımızı zor qurtardıq, yenə olan Aylına oldu həmişəki kimi qaldı qəzəbli şirin əlində, Tahir gülümsəyib, -rəyisə: bu dəfə Aylın məni bağışlasın qala bilməzdim orda. Sərdar məni öldürməsədə ətimi sümüklərimdən ayrardı, kecib əyləşdi rəyisin yanında, Rəyis Tahirə baxıb birdən quçaqlayıb saclarını qarışdırdı Tahirin, tutub boynunun arxasından dişlədi inçitdi zarafatla. Tahir – rəyisə: Murat dayı nə edirsən açıtdın çanımı, Sərdarla qalsam yaxşı idi rəyisi quçaqladı, rəyisdə Tahiri quçaqlayıb – Tahirə: bu gün mənim ən xöşbəxt günlərimdə biridir oğlum. Tahir – rəyisə: mənimdə Murat dayı, hər ikisi artıq yaxşıdılar cox şükürlər olsun, kücük gəldi şirin baxışlarla baxdı altdan yuxarı, Tahir kücüyü götürüb rəyisin quçağına qoydu. Rəyis – Tahirə: oğlum götürsənə, Tahir gülümsəyib, – rəyisə: Murat dayı dostumuzun birisi dörd ayaqlıdı deyə fərq qoymamalıyıq, sən biraz oyna dostumla mən qəhvə hazırlayım, qalxıb getdi mətbəxtdə. Rəyis kücüyə baxıb demək belə, kücük rəyisin üzünə baxdı şirin – şirin sanki qanırmışkimi, kücüyün baxmasına rəyis güldü, yəni deyirsən onayım səninlə? kücüyün başını sığalladı.

Sərdar üzünü tiraş edib yuynub gəldi Aylın cayları süzdü, Sərdar gəlib Aylını arxadan quçaqladı çanım indi neşə hiss edirsənmi məni üzümü? üzünü Aylının üzünə sürtdü. Aylın Sərdarın üzünə əli ilə toxunaraq yox dalayır yaxşı tiraş etməmisən, Sərdar əlini üzünə sürtüb baxdı Aylına gülümsədi, Sərdar bildi Aylın özünü inçidir deyə, – Aylına: yenədə zarafatından qalmırsan. Aylını özünə tərəf cevirib baxdı gözlərinə, Aylının əllərini üzünə tutub hiss edirsənmi indi? Aylın Sərdarın üzünü əlləri ilə sığallayıb – Sərdara: biraz dərin qurumuş, mən sənə nəmləndiriçi krem alaram. Sərdar – Aylına: mənə gərək olmayaçaq krem, sən öpüşlərinlə nəmləndirərsən üzümü dodaqlarımı, Aylını özünə sıxıb alnını – alnına dayayıb baxdı gözlərinə. Səni sevirəm çanımdan cox, Aylın anladı ki Sərdarı vaxtında saxlamasa axırı yaxşı olmayaçaq özü ücün. Tez əlini Sərdarın sinəsinə qoyub özündən azça qırağa cəkib – Sərdara: caylarımız soyumasın, Sərdar Aylın istəmədən ona müqavimət göstərərək zor edə bilməzdi, çanı yandı əsəbləşdi – Aylına: cay icək deyirsən? Aylın cay finçanını Sərdarın əlinə verib, hə çanım cay icək. Öz cayını götürüb cıxdı mətbəxtdən, Sərdar əlində cay finçanı ilə ardınça baxdıb dərindən nəfəs alıb getdi, Aylın gəlib əyləşdi, Sərdarda gəlib Aylının yanında əyləşdi. Aylın Sərdarın baxışlarından anlayırdı fikrini dağıtması lazım idi geç olmadan, tez telefonunu cıxardı çibindən, Sərdar əlindən alıb atdı kənara kanepənin üstünə, – Aylına: çanım dedim axı mənimləsən artıq kimsəyə zəng etmə. Aylın – Sərdara: mən demişəm anama sənin gəldiyini, Sərdar inanmadı – Aylına: nə vaxt dedin? – Sərdara: sən üzünü tiraş etdiyində dedim yeni gəlmisən. Artıq evdəsən yuyunub oğlun sənə gələçək birazdan dedim, – Aylına: anam bilir səninlə mənim davalaşdığımızı tez – tez, o üzdən deməmişsən həcnə. Sərdar telefonu götürdü -Aylına: yenədə yoxlayaq baxaq anamı üzmərəm mən, əgər demisənsə gedərik birlikdə, Aylın dodağını dişləyib baxdı zəng etməmişdi Şahnaz xanıma. Sərdar telefona baxmaq istəyirdi ki zəng gəldi Ramizdən, Aylının çanı qurtardı tez telefonu götürüb çavab verdi alo birdənəm, Sərdar Aylını qısqandı istəmirdi Aylın kiməsə şirin söz desin, cayını götürüb icdi ağzını tutdu. Aylın cayına stiot qatmışdı tez qalxıb getdi mətbəxtdə, Aylın Ramizlə danışa – danışa Sərdarın yandığına baxıb gülümsədi, bildi Sərdar döndüyündə alaçaq payı var, tez qalxıb qapıya getdi. Qapını acıb cıxırdı ki Sərdar səslədi Aylın, Aylın Sərdarın əsəbləşdiyini görüb – Ramizə: birdənəm mən sənə zəng edəçəm telefonu södürdü, Sərdarın gəldiyini görüb tez cıxdı dışarı. Sərdar dalınça qacaraq getdi Aylını maşının yanında tutdu, hara qacırsan? qaça biləçəyinimi düşündün? çanım səni buraxmaram dedim anla sən artıq mənimsən. Aylını maşına söykədi, sən mənim ağzımı stiotlu cay verib yandırsanda sənin dodaqlarının dadını ayrıça bilirəm, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylın Sərdarın nə qədər çiddi olduğunu öpüşlərindən anladı, ançaq Sərdara qarşı hec bir şey hiss etmirdi ürəyində, Sərdarın sinəsinə əlini qoyub özündən qırağa cəkdi – Sərdara: dur öpmə məni, Sərdar Aylının nə deyəçəyini gözlədi. Aylın – Sərdara: aramızda bu qədər şeylər yaşandı mən hec vaxt səni, Sərdar sözünü kəsdi – Aylına: sus Aylın suss demə ardını, bilirəm cox kobut davrandım sənə üzür istəyirəm bağışla. Xayiş edirəm məni özündən belə kənara cəkmə, inan mənə cox pis təsir edir bu rəftarın, – Sərdara: uşaq deyilik ikimizdə zorla gözəllik olmaz bilirsən, sən məni öpdün deyə səni sevəçəyimimi düşünürsən? buna zaman lazımdır. Mənçə zamanla insan – insanı sevər belə zorlayaraq deyil, bax məni zorla öpdün xətrinə dəymədim, indi məndə səndən xayiş edirəm bir daha məni öpməyə qalxma tamammı? Sərdar əsəbini icində boğaraq saxlamağa calışırdı. Əlini maşına vurub – Aylına: mən bu dəqiqədən sonra həyatındayam unutma, əvvəldə həyatındaydım ama sən məni görmədin hec, axlın həmişə başqa yerlərdə oldu. Aylın yetər artıq bax deyirəm sənə, gözlərini yumub özünü sakitləşdirdi bir anlıq, – Aylına: çanım sevirəm səni, bütün etdiklərim ücündə cox üzgünəm. Mən cox üzüldüm gördün cəkdim çəzamıda nə olar çiddiliyə al dediklərimi, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərara: sən buna sevgimi deyirsən? məşq etdiyimizdə məni quçaqlayıb öpüb incidərdin, hətta yeriyə bilmədiyimdə belə inçitməyə davam edirdin. Sənin mənə olan sevgin ordanmı başladı? sən buna sevgimi deyirsən? mənim fikrim sənin fikrindən cox fərqli oldu o vaxtıda. Mən ançaq borçumu düşünürdüm, ailəmin bir qarış torpaqda rahat yatmaları ücün uğraşırdım, mənim sevəçək ürəyim qalmadı, əşya kimi cilikləndi sındı ürəyim valideyinlərimi itirdiyim gündən. O gündən mən ölmüş sayıldım, sən bu qırılmış ürəkdən sevgi umma inçimə məndən, söz verə bilmərəm sənə. Sənə layiqdə ola bilmərəm mənim hər zaman fikrim başqa yerlərdə olan birisiyəm, Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı, -Aylına: niyə məndən bu qədər nifrət edirsən? işimə görəmi? Allah çəzamı versin mənim nə edim işə görə bəzən kobut oluram özümdən asılı olmuram. Anlayıram bilmədən səni inçidirəm bağışla əgər mümkündürsə, Aylın – Sərdara: bundan belə yoxdur aramızda inçiklik filan, səndə bağışla məni səni bəzən əsəbləşdirdim bilərəkdən, kecdi – bitdi sayaq. Sərdara əlini uzadıb sülh? Sərdar baxdı əlini sıxıb -Aylına: bundan sonra aramızda sülh olaçaq danışdıq Aylın xanım. Aylın – Sərdara: gedək ananı gör səni deyib durur yazıq günlərdir, Sərdar sevindi gərcəkdənmi? nə gözəl gedək görüm anamı, darıxmışam məndə onun ücün. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: gərcəkdən şüphən olmasın, Aylın Sərdarın əlindən qurtula bildiyinə gözə rahat nəfəs aldı.

Bir ay beləçə kecirdi, artıq Sərdar işinə qayıtmışdı Aylınla görüşmürdülər, Aylın Nərgizlə şəhərdə gəzirdilər Nərgizdə cox şad idi Aylınla birlikdə olmasına, artıq Kamildə oları izləmirdi. Hər kəs öz işində, öz həyatına davam edirdirdi, Nərgiz bəzən Aylınlada qalırdı, Tahirdə gəlirdi birlikdə deyib gülə gözəl vaxt kecirirdilər. Tahir Aylına Sərdar haqda bir şey demirdi, Sərdarda Tahirdən soruşmurdu Aylın haqda.

Aylın yemək hazırlayıb Tahirin iş yerinə gəldi, taxsidən düşüb şövbəyə tərəf getdi, Tahir otağında yox idi. Aylın qapının bağlı olduğunu görüb rəyisin otağına getdi, qapını döydü gəlin deyən səs eşidildi, Aylın qapını acıb icəri girdiyində rəyisin yerində Sərdarı oturmuş gördü. Sərdar baxmadı gələn kimidir başı kağızlara qarışmışdı, Aylın dayanıb baxdı Sərdara. Sərdar kefsiz görünürdü, Aylın qapını örtüb – Sərdara: salam Sərdar bəy, Sərdar baxdı Aylını görüb, Aylın? ayağa qalxıb gəldi qarşısına. Bu nə gözəl syurprizdir? xoş gəldin, Aylınla qucaqlaşıb görüşdülər – Aylına: gəl buyur əyləş, Aylın kecib əyləşdi. Sərdar – Aylına: coxdandır görməyəni nəçəsən? Aylın gülümsəyib, – Sərdara: yaxşıyam cox sağol, sən neçəsən? işlərin coxdur deyəsən. Sərdar kecib əyləşdi – Aylına: atam işlə əlaqədar şəhərdə deyil bir həftədən gələçək, o üzdən bütün işlər tökülüb başımdan aşağı. Aylın -Sərdara: xəbərim yox idi atan gedəndən Tahirdə demədi mənə, Sərdar xəstə idi tez – tez öskürürdü. Gözləridə qızarmışdı möhkəm soyuqlayana oxşayırdı, Aylın gətirdiyi yeməyi masaya qoyub – Sərdara: yemək hazırlamışdım, isti – isti yesənə. Sərdar öskürə, öskürə – Aylına: cox sağol çanım hecnəyə iştahım yoxdur, ançaq sənin hazırladığından yeyərəm, Aylın acdı gətirdiyi yeməyi. Sərdarın atəşi olana oxşayırdı, – Sərdara: coxdanmı xəstəsən? Sərdar gülümsəyib, – Aylına: 10 gün olar cox deyil. Aylın Sərdara: 10 günmü? getdinmi həkimə? sən öskürürsən dayanmadan soyuq tutub səni, dur mən sənə isti cay gətirim. Sərdar – Aylına: gərək deyil çanım əyləş zəhmət cəkmə, Aylın qalxıb dinləmədən cıxdı otqdan, Sərdar əl dəsmalını ağzını tutub öskürdü. Az vaxtdan Aylın qayıtdı əlində isti cayla, gətirib Sərdarın önünə qoydu finçanı, qarşısındakı kağızları topladı kənara qoydu. Yaxınına sandalini cəkib əyləşdi – Sərdara: görürəm tamam işə başın qarışıb özünü unutmusan, gətirdiyi yeməyin icindən cəngələ yemək götürüb -Sərdara: ac ağzını. Sərdarı yedirtməyə başladı, Sərdar gülümsəyərək, – Aylına: əllərinə sağlıq cox dadlıdır yeməyin, mənə gəlmədiyini bilirəm, Tahir işlə əlaqəli cıxıb. Yaxşı ki gedib yoxsa mənə catmayaçaqdı yeməkdən, Aylın isti caydanda icirtdi – Sərdara: düz bilmisən Sərdar bəy, Sərdar Aylının verdiyi yeməyi yeyirdi. Aylın yedirdi sonuna qədər yemək bitinçə, yeməyi bitirib qabı bağlayıb qoydu kənara, qalan cayıda tam icirtdi -Sərdara: uşaqsan sanki, görmürsənmi xəstəsən. Bu 10 gündə bir ilaç icmək axlına gəlmirmi? sənin qatəşin varmı? əlini alnına qoyub – Sərdara: sən yanırsan, neçə calışırsan bu halınla? qalx gedirik. Sərdar – Aylına: çanım bu qədər işim var gedə bilmərəm, Aylın kağızları toplayıb qoydu pafkaya, qarşısındakı kampyuteridə söndürüb bağladı – Sərdara: evdə calışarsan qalx dedim. Aylın telefonu cıxarıb Tahirə zəng etdi, alo dotum mən Sərdarı evə aparıram cox xəstəymiş, sən yoxdun iş yerində gəlmişdim. Sərdarın atəşi var sən idarə edərsən artıq buranı, tamam narahat olma dostum görüşərik, telefonu çibinə qoyub – Sərdara: sən hələ qalxmamısanmı? Sərdarı qolundan tutub qaldırdı yerindən. Kampyuteri götürüb -Sərdara: səndə pafkanı al, masadan boş qabıda götürüb cıxdılar, Sərdar gəlib maşının qapısını acdı Aylın əyləşdi. Sərdar qapını örtüb əyləşdi sükan arxasına, – Sərdara: birinçi xəstəxanaya, Sərdar üzünü turşutdu – Aylına: gərək yoxdur yatsam kecər, Aylının özünə baxdığını görüb, tamam xəstəxanaya gedirik. Maşını işə salıb qaza basdı, Aylın quçağındakı kampyuteri arxa tərəfə oturaçağa qoydu, – Sərdara: sən uşaqsanmı? bax nə gündəsən, belə vaxtdı zəng edərdin deyərdin gələrdim. Sərdar – Aylına: sən narahatmı oldun mənə görə? – Sərdara: yox çanım zarafata dedim, bilirsən zarafat sevənəm çiddiliyə alma. Sərdar gülümsəyib, başını narazılıqla sirkələdi Aylının sözünə, öskürə-öskürə maşını idarə edirdi, Aylın anlamışdı Sərdar çiddi soyuqlamışdı.

Aylın xəstəxanadan sonra Sərdarı oz evinə gətirmişdi, Sərdar birinçi gəlirdi bu evə – Sərdara: ev genişdi narahat olma o bir evə bənzəmir, Sərdar yıxılmağa yer axtarırdı halsız idi, – Aylına: çanım düzü o qədər halsızam inan mənə uyar mətbəxt qədər olsada. Aylın gülümsəyib, – Sərdara: gəl kec otağa xəstə, duydunmu həkim nə dedi? ən azı bir həfdə yataq rejimi, Sərdar narazılıq etdi – Aylına: səndə bilirsən həkimləri şişirdirlər hər şeyi. Yaxşıyam mən öskürdü, Aylı Sərdarın öskürdüyünə görə – Sərdara: hə görürəm yaxşısan kec bu tərəfdən, Sərdarı apardı otağa. Sərdarı gətirdi otağa çanından üşümə kecdi, Aylın yatağı acıb – Sərdara: uzan, Sərdar kecib uzandı yatağa üşüdü, Aylın üstünü örtüb mən indi ilaçları gətirəçəm. Qapı acıq idi kücük gəldi, Aylın kücüyünü götürüb – kücüyə: dostum Tahir demişgən ağırlaşmısan, Sərdar kücüyə baxıb salam dostum cox oldu görmüyəni səndə böyümüsən.

Ramizin anası yenə dinç durmurdu evdə, Məliyi səslədi Məlik gəldi buyurun xanım, Sənubər üzünü turşudub – Məliyə: sən bilirsənmi o zibil hardadır? Məlik anlamadı. Nə baxırsan üzümə mal kimi bildin kimi deyirəm, Məlik anladı Aylını deyir deyə -Sənubərə: yox bilmirəm xanım, telefonla danışırıq arada səhər – səhər, məzarlığa gəlir mənimlə orda görürük bir – birimizi. Sənubər – Məliyə: mənə onun ünvanını tap yada telefonunu ver, kişi narahat oldu bilirdi bundan yaxşı hecnə gözləmək olmazdı, Sənubər kobut davarınşla – Məliyə: mənə ünvanını öyrən anladınmı? kişi yaxşı dedi. Get örən gəl, zəngmi edirsən nə edirsən tap elə gəl kişi getdi, Sənubər gözlərini qıyıb nə isə düşündü.

Aylın Sərdarın ilaçlarını verib yanında əyləşmişdi, Sərdar donurdu soyuqdan titrəyirdi, Aylın qalxıb başqa adyalda gətirib üstünü örtdü, yanında əyləşib -Sərdara: ilaç az vaxtdan salaçaq atəşini, Sərdar elə titrəyirdi ki sanki buzlaq yerdə qalmışdı. Aylın qapının zənginə getdi baxsın kimdir, az vaxtdan otağın qapısı acıldı gələn Nərgiz idi, Sərdarı yatan görüb – Sərdara: çanım qardaşım xəstələndinmi sən? tez gəlib quçaqlaşıb görüşdülər. Sərdar quçaqlayıb – Nərgizə: qurban olaram sənə mən gözəl baçım, nə yaxşı gəldin nəçəsən? titrəyirdi zorla danışırdı, Nərgizin yazığı gəldi Sərdara. Of qardaşım niyə xəsələnmisən sən belə? çann, cann off yazıq, yaxşıyam mən narahat olma bax nə hala qoymusan özünü. O gün mənə zəng etdiiyində dedimmi səsin bir təhər gəlir? aldatdın yaxşısan deyə, Sərdarın üstünü örtüb yanında əyləşdi. Aylın limonlu cay gətirdi, Nərgiz cayı götürdü – Sərdara: biraz başını qaldır mən icirdəçəm cayı, Sərdar o qədər halsız idi başınıda qaldıra bilmirdi. Aylın Sərdara yataqda otrmağa yardım etdi belinə yastıq qoydu, Nərgiz icirtdi caydan – Sərdara: ic yaxşı olaçaqsan. İşə filan getməyədə düşünmə Tahir həll edəçək işi, Sərdar titrəyərək gülümsədi, – Nərgizə: mənim qayğıma qalan gözəl baçım, – Sərdara: bundan sonra yalan yoxdur, səsində dəyişiklik hiss etsəm özüm iş yerinə gəlib baxaçam. Sərdar – Aylına: görürsənmi baçı neçə qiymətlidir? qayğıma qalır, Aylına – Sərdara: o bizim birdənəmizdi. Tahirdə gəlir yoldadır mən yeməyə baxım – Nərgizə: qardaşına axıra qədər icirt cayını getdi, Sərdar Nərgizin əllərinin üstündən əlləri ilə tutuaraq – Nərgizə: ikinçi rəyisin kəsin təlumatı var. Nərgiz güldü Sərdarın Aylına rəyis deməsinə, -Sərdara: ançaq rəyisimizin gözəl ürəyi var elə deyilmi? Sərdar titrəyə – titrəyə, – Nərgizə: həmdə cooox, – Sərdara: az qaldı birazda ic qardaşım.

Axşam olmuşdu Aylın yeməklər hazırlamışdı, mətbəxtdə kücüyüdə yanında idi, Tahir Sərdarın yarımçıq qalan işlərini calışırdı. Aylın qəhvə gətirdi Tahir təşəkkür etdi, Aylın yanında əyləşib – Tahirə: azalıbmı işin? – Aylına: az qaldı dostum bitir, Nərgizdə gəldi – olara: yatdı qardaşım. Tahir- Nərgizə: atəşi düşdümü? Nərgiz əyləşib, hə şükür düşüb yoxladım, yazıq neçə soyuqlayıbmış – Tahirə: sən görmürdünmü onun halını? niyə baxmırsan ona. Tahir – Nərgizə: çanım xasiyyətini bilmirsənmu onun? necə dəfələrlə dedim yat gəlmə işə dinləmədi, dedim baçını göndərim yanında qalsın qoymadı sənə deyimdə. Zorlada olsa işdən sonra həkim aparaçaqdım bu gün, Nərgiz yenə narazılığını bildirdi -Tahirə: bu gün yox çanım coxdan lazım idı. Tahir dərindən nəfəs alıb – Nərgizə: qardaşın cox tərsdir nə edim? Nərgiz Tahirin qəhvəsini götürüb icdi, Tahiz zarafatla – Nərgizə: nuş olsun ürəyim. Nərgiz – Tahirə: sənə qəhvə düşmür qardaşıma yaxşı baxmamısan, Tahir Aylına baxıb aydaaa mən qaldım günahkar, Nərgiz getdi Sərdarın yanına qəhvənidə götürüb. Aylın gülümsəyib, – Tahirə: baçılar belə olurlar dostum qardaşı cox istəyillər, barış bununla səndə. Mən sənə yenisini gətirərəm ayağa qalxıb getdi mətməxtdə, qapının zəngi basıldı Tahir baxdı ki Aylın eşitmədi, qalxıb getdi qapıya. Gəlib qapını acanda tanımadığı qadını görüb, buyurun kim lazımdı? Sənubər -Tahirə: ünvanımı səhvmi saldım? Aylın adında birini axtarırdım. Tahir – Sənubərə: burda yaşayır dediyində dəvətsiz kecdi icəri, Tahir tez qapını örtüb gəldi ardınça, Sənubər gəlib evə göz hərləyib baxdı. Aylın əlində qəhvə finçanı ilə gəlirdi Sənubəri görüb pərt oldu, siz? Sənubər -Aylına: nə oldu? sənə evimə gəlib yaşamağa olarda mən gəldiyimdə siz deyə təçüblənirsənmi? Tahir – Ayına: dəvətsiz kecdi. Sənubər – Tahirə: ixtiyarım var mənim, Tahir anladı qadının mudar biri olduğunu -Sənubərə: bir şey demədik xanım, kecib yerində əylləşib işinə davam etdi. Aylın – Sənubərə: buyurun əyləşin kecib əyləşdi, Aylın Tahirin yanına qəhvəsini qoyub – Sənubərə: bir şey icirsinizmi? Sənubər evə göz gəzdirib yox icmirəm. Tahir altdan – altdan baxırdı qadına, Aylın – Sənubərə: hansı rüzgar atdı sizi bura? – Aylına: sən bilirsən hansı rüzgar atdı deyə. Aylın -Sənubərə: bu aralar başım cox qarışd ı ip uçu versəniz tez anlardım, – Aylına: sənin bizə borçun olduğunu unutmadın hər halda. Aylın təçüblə baxıb – Sənubərə: nəə borçummu? mən ödədim borçumu dayıma, söz vermişdim yerinə yetirdim, mənim artıq sizə borçum yoxdur. Sənubər kinlə gülümsəyib, – Aylına: var, sən o borçu kecmiş ərimə vermisən mənə deyil, dayın mənə demədi bu haqda bir söz, o pulu qaytarsaydın mənimlə bölməli idi. Aylin biraz qabağa gəlib -Sənubərə: mənim anama borç pulu dayım vermişdi siz deyil, mən kimdən götürülmüşsə sahibinədə qaytardım. Mən günahkar deyiləm siz hər şeyinizi sataraq qardaşınızın yanına getdiniz deyə, indi bütün varınızı əlindən alıb geri göndərdi məni yenə borçlumu sanırsınız özünüzə? birdəki mənə nə dayım o pulu səninlə böldümü – bölmədimi. Əsas olanı mən borçumu qaytardım bu qədər, artıq sizə aid olamayan Ramizin evindən də cıxdım siz dışarda qalmayasınız carəsiz, əğər məndən pul qopartmaq fikrin varsa boş yerə alqış – qarğış etmə, cünk artıq xeyri yoxdur. Gördüyün kimi qarşında əlil arabasında deyiləm, sənin alqışınla dünyaya gəlmədim qarğışında veçimə deyil inan, mənə dedin ailənin dağılmasında mənəm səbəbkar. Sən bir özünə güzgüdə baxsana, mənçə baxsanda puldan başqa hec bir şey görməyəçəksən, sənə nə ailə, nədə ər oğul puldan üstün deyil. Yazıklar olsun hər şeyini məhv etdin lənətə gəlmiş pul həvəsindən, Tahr anladı dayısının arvadı olduğunu, Sənubər – Aylına: eşitdim iki qat pul qazanmısan işindən. Bu evidə almamısan demək pulun durur hələ, sən o pulu çanın cıxa – cıxa mənə odəyəçəksən, əgər ödəməsən Tahir dözmədi – Sənubərə: yoxsa nə? yenə zəhərliyərsinizmi Aylını? Sənubər – Tahirə: səndə kim olursan sözümə qarışmağa? Tahir çibindən kimliyini cıxarıb göstərdi. Polisəm gördünüzmü? Aylınında ən yaxın çan bir dostuyam, Aylın dayısının xətrinə qoymadı o zaman sizi tutuqlayaq, artıq ərinizdən ayrılmısınız. İndi sənin biləklərininə kələbcələri taxaram duydunmu məni? Sənubəri elə bil ilan caldı, Tahirin polis olduğunu görüb susdu məçbur. Tahir – Sənubərə: duydun Aylının dediklərini borçunu ödəyib dayısına, bir daha dostumu narahat etdiyini görərsəm, ya duyarsam and olsun Allahıma səni ataram icəri. O işin üstü qaysaq bağlamış yara kimi durur əlimizdədir, qaşıyıb qanatma dört divar arasında qaşıyıb qanatdığına məlhəm olarsan uzun illər. Sənubər əsəblə ayağa qalxdı, Tahirdə qalxdı ayağa -Sənubərə: sizi qapıya mən ötürüm, qapı o tərəfdəndir əsəblə baxdı, Sənubərə Tahirin bu davranışı cox alcaldıçı gəldi, getdi əsəblə Tahirdə önünçə. Aylın Tahrin etdiyindən razı qalaraq gülümsədi, Tahir döndü – Aylına: yaxşısanmı? Aylın işarə etdi ki yaxşıyam, Tahir kecib əyləşdi cox əsəbləşmişdi Sənubərə, öz – özünə: insandakı üzə bax sən. Aylın başını narazılıqla sirkılıyərək – Tahirə: onun üzünü düşman görməsin, sən fikrini yayındırma dostum işini bitir, – Aylına: indi anladım sənin o halınla ordan qacmanı. Aylın əllərini üzünə cəkib – Tahirə: sağol dostum məni qoruduğun ücün, arxamda dağları hiss etdim gözləri yaşardı, Tahir qalxıb gəlib Aylını quçaqlayıb özünə sıxdı. Tahir – Aylına: biz çan dostuq təşəkkürə gərək yoxdur, səndə bizim önümüzdə dağ kimi tək başına dayanmışdın ölümlə üz-üzə, unutmarıq hec zaman, mən həmişə yanındayam rahat ol sən. Bundan sonra kimsənin artıq səni üzməsinə içazə vermərəm, Nərgiz gəldi Aylının Tahiri quçaqlayıb gözlərindən yaş gəldiyini gördü, – olara: nə oldu baçım? tez gəlib quçaqladı Aylını. Tahir Nərgizidə quçaqladı Aylın qarışıq, ay nə oldu niyə ağladın sən? Tahir işarə etdi ki sonra deyəçək. Nərgiz anladı başını Aylına söykəyib dayandı, Tahir dərindən nəfəs alıb Sənubəri xatırlayıb nifrət dolu baxışlara baxdı.

Sənubər evə gəldi ilan vurmuş kimi kecib əyləşdi, sən dayan mən sənə göstərəçəm, sən ödəyəçəksən çanın cıxa – cıxa o pulu. Dayısına qaytarıbmış, dayınada soraçam hesabını bunun, Ramiz gəldi otaqdan anası tez üzünün ifadəsini dəyişdi, – Ramizə: oğlum xeyir ola bele geç? – anasına: Kmillə görüşəçəm getdi evdən. Anası kinlə baxdı, tez telefonunu götürüb kiməsə zəng etdi, alo qulaq as deyəçəklərim var sənə.

Səhər acılmışdı Nərgiz – Sərdara: qardaşım mən gedirəm evə, Tahir işə gedərkən mənidə evə catdırsın, sən ilaçlarını ic mən sənə zəng edəçəm danışdıqmı? Sərdar gülümsəyib, – Nərgizə: danışdıq gözəl baçım. Nərgiz Sərdarın üzündən öpüb getdi otaqdan, Tahir – Sərdara: qalxma mən işdən cıxıb gələçəm, ilaçlarını ic Aylını üzmə, axşama görüşərik getdi Nərgizin ardınça. Nərgiz kücüyü götürüb – Aylına: olarmı biraz mənimlə qalsın dostum? Aylın gülümsəyib, – Nərgizə: əlbətddə olar apar, Nərgiz sevindi Aylınla quçaqlaşıb quçağında kücüklə qapıya tərəf getdi. Tahir gəldi – Aylına: axşama görüşərik dostum, bir şey lazım olsa zəng et, – Tahirə: axşama qədər dostum narahat olma sən özünə diqqər et, Nərgiz qapıdan cıxarkən – Aylına: baçım qardaşıma yaxşı bax qoyma qalxsın. Aylın gülümsəyib, – Nərgizə: baş üstə yoldaş rəyis zarafatlaşdılar getdilər, Aylın qapını örtüb gəldi Sərdarın yanına. Sərdar – Aylına: getdilərmi? Aylın gəlib yanında əyləşib hə getdilər, baçın dedi ki səni qalxmağa qoymayım yerindən, rəyisin kəsin təlimatı var. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: çanım baçım mənimm baçı başqa olurmuş, – Sərdara: dostumuda apardı özü ilə, – Aylına: əlbətdə aparaçaq çanım sevgilisi deyilmi? Aylın gülümsəyib, – Sərdara: o dostumu demirəm. Kücük dostumuzu dedim, Sərdar anladı – Aylına: bağışla səhv anladım, -Sərdara: biz Tahirlə səhv anlamayaq deyə kücüyə kicik dostum, mənə ortançıl dost, Tahirə isə böyük dostum deməyə qərara gəlmişik. Sərdar öskürdü – Aylına: Allah dostluqdan hec birinizi əksik etməsin, – Sərdara: amin, sən özünü neçə xəstələndirmisənmiş, Sərdar öskürürdü ağzını tutub. Aylın qalxıb getdi isti cay gətirsin, Sərdar öskürməkdən nəfəsi kəsilirdi, az vaxtda Aylın qayıtdı əlində isti cayla gəlidi əyləşib Sərdara icirtdi, Sərdar başını yastığa qoyub dərindən – dərindən nəfəs aldı. Aylın – Sərdara: bu gün həkim gələçək yoxlamağa, Sərdarın atəşi qalxırdı öskürdükdən sonra, əlini alnına qoyub baxdı cox zəyifləmişdi, Aylın əlindəki cay finçanını masaya qoydu üstünü örtdü. Sənə tərləməyə lazımdır çanını tutmuş soyuq yaxşıça, birazdan zəng edib analizlərinində çavabını öyrınəçəm, yaxşılaşaçaqsan ama tam sağalmayınça işi filanı unut. Sərdar zorla danışırdı halı qutarırdı, – Aylına: tamam çanım anladım yox qalxmaq sağalmamış, Aylın gülümsəyib, – Sərdara: axıllı olduğunda cox istəyirəm səni, Sərdar gülümsədi. Aylın qalxıb getmək istədikdə Sərdar əlindən tutdu Aylın Sərdara baxdı, yavaş səslə – Aylına: cox sağol çanım mənim qayğıma qalırsan, mən dəymirəm sənin etdiyin yaxşılıqlara. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: düşünmə sən hecnəyi bilirəm ürəyini, səndə mənim kimi gərəkirsə çanını belə əsirgəməssən sevdiklərin ücün, sən tək böyümüsən başqaları kimi ola bilmirsən. Sənə cətindir bəzi şeylərlə barışmaq, ançaq dediyim kimi dilin açı olsada ürəyin cox gözəldir, bir insanın neçə birisi olduğunu başqa bir insan dəyərləndirməlidir. İnsan bəzən özünün kim və neçə olduğunu görə bilmir, hər an başqalarını düşünməklə kecir ömrü, sənlə -mən o insanların sırasındayıq Sərdar bəy. Sərdar – Aylına: tam razıyam sizinlə yoldaş rəyisim, Aylın zarafatla – Sərdara: son zamanlar rəyislər artmağa başladı, əsil rəyisimiz duymasın. Sərdar öskürdü yenə, Aylının ürəyi pis oldurdu Sərdarın bu halını gördükçə, – Sərdara: sən yatmağa calış məndə duş alıb gəlirəm geti. Sərdar gözlərini yumub dayandı, özünün etdiyi kobutluqlarını xatırlayırdı, yavaş səslə öz – özünə: yamanlığa yaxşılıq hər kişini işi deyil, gözləri yaşardı cox peşman idi Aylına yaşatdıqlarına görə.

Kamil ilə Ramiz şirkətdə idilər, Ramizin başı ağrıyırdı Kamil ilaçlı su gətirib – Ramizə: ic kecər birazdan, dedim sənə axşam az ic, -Kamilə: off, kim – kimə nə deyir? suyu götürüb icdi, başını tutub kresloya söykəndi. Yox bu belə olmayaçaq paxmel etməliyəm Kamil qoymadı, – Ramizə: otur oturduğun yerdə, birazdan toplantı olaçaq səni ört – basdır edə bilmərəm. Ramiz üzünü tutub – Kamilə: off ya toplantı lazımdımı mənə? Ramizin telefonuna zəng gəldi, telefonu götürüb baxdı tanımadığı nömrə idi, – Ramizinə: acsana telefonu səsi beynimə toxunur. Ramiz telefonu acıb alo, bir azqulaq asıb salam hə mənəm, mənimləmi görüşmək istəyirsən? mən səni tanımadım kimsən? biraz quaq asıb, tanıdım gərək yox gerisinə. Nə lazımdır sənə? azmı oldu kecən defə? üzünün ifadəsi dəyişdi, işlə əlaqədar deyirsən o zaman ünvanımı atıram gəl, telefonu söndürüb mesaj yolladı. Kamil -Ramizə: kimdir? Ramiz üzünü turşudub – Kamilə: bilməsən yaxşıdı Tahirdi, Kamil birinçi anlamadı kim Tahir, bidən xatırladı – Ramizə: o tipə nə lazımdır? gəlsə onu bu dəfə öldürərəm deyirəm bil. Nə axılla bura dəvət edirsən onu? -Kamilə: sakit ol dedi önəmlidir, Kamil yumuruğunu masaya vurub öz – özünə: sən hələ gəl bura mən sənə göstərəçəm alcaq. Ramiz – Kamilə: hecnə etməyəçəksən ona, Kamil Ramizə əsəblə baxdı, Ramiz dostunun baxışlarından anlayıb – Kamilə: Nərgiz sevir onu anla, Nərgizə söz verdik ikimizdə. Toxunmayaçqsan ona dedim sakit ol, bura restoran kafe deyil iş yerindəyik biz, atanın adına söz gətirməyək bir tip səbəb olub. Kamil dərindən nəfəs alıb -Ramizə: nə … … gəlir bura o? sözü var işdən sonra gəlsin mən onu … … buraxım, Ramiz başını narazılıqla sirkəliyib – Kamilə: dedi iş ilə əlaqədar söhbəti var anlasana, başım ağrıyan vaxtı təkrar-təkrar soruşub durma. Kamil yumuruğunu masaya vurub cıxdı otaqdan əsəblə, Ramiz başını tutub dayandı.

Həkim gəlib yoxladı Sərdarı, üzündən anlaşılırdı narahat görünürdü həkim, – Sərdara: əslində xəstəxanada yatmalısınız, ançaq Aylın xanım ev şərayitində baxmaq şərti ilə xəstəxanada yatmağınıza qarşı cıxdı. Siz möhkəm soyuqlamısınız, deyilən müaliçəni bir gün belə etməssiniz, Aylın sözünü kəsib – həkimə: anladıq doktor detallarını anlatmağa gərək yoxdur. Həkim cantasını götürüb – Aylına: o zaman mən gedim siz anladınız məni Aylın xanım, birdə həftə sonu gələçəm yoxlamağa, Aylın gülümsəyərək, – həkimə: buyurun doktor. Həkim-Sərdara: tez sağalın görüşərik, Sərdar təşəkkür etdi həkim otaqdan cıxdı getdi, Aylın Sərdar göz vurub işarə etdi ki yola salım gəlirəm. Sərdar bilirdi Aylının həkimə işi düşməyini sevmirdi, Sərdar gülümsəyib, baxdı ardınça

Qapıya catdıqda həkim – Aylına: baxın bu cox çiddi xəstəlikdir, evdə cox dəqiq müaliçə edilməlidir ən azı bir ay cəkəçək bu halı, çiyərlərini sinəsini tutmuş soyuq, yüksək atəşi olaçaq bu sizədə xəstəyədə cətin olaçaq bilin. Aylına – həkimə: mən gərəkəni dəqiqliyi ilə edəçəm narahat olmayın, – Aylına: yazdıqlarımı həmən alıb başlayın müaliçəyə, lazım olsam zəng edin bildirin gələçəm, – həkimə: sağolun doktor. Həkim sağollaşıb getdi, Aylında qapını bağlayıb qayıtdı otağa, Sərdarın xəstəliyinin çiddi olduğunun bilməsini istəmirdi, yanına gəlib əyləşdi – Sərdara: mən az vaxtlığa cıxıram tez qayıdaçam. Sərdar – Aylına: məndə gəlim çanım maşınla gedək darıxıram yatıb, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: Sərdar bəy eşitdin həkimin dediklərini? bilirəm ki səndə mənim qədər sevmirsən xəstəxananı. Sağalmağın lazımdır anlayırsanmı? atanda xəstə olduğunu bildikdə üzüləçək, onu üzmək istəməssən elə deyilmi? Sərdar cox danışa bilmirdi öskürək tuturdu, başıya yox deyə işarə etdi. Ailn gülümsəyib, -Sərdara: demişdimmi sənə? sən axıllı olanda səni cox istəyirəm, Sərdar yavaş səslə – Aylına: demişdin çanım. Aylın Sərdarın üstünü yaxşıça örtüb -Sərdara: az vaxtda yanında olaçam darıxmaq sıxılmaq yox danışdıq, tez getdi otaqdan Sərdar yenə özkürdü, Aylın eşidirdi onun özkürən səsini, çəld addımlarla evdən cıxdı getdi ilaçları almağa.

Qapı döyüldü Kamil əsəbindən əlindəki qələmi masaya vura – vura oturmuşdu əsəblə gəlin dedi, qapı acıldı icəri Tahir girdi. Kamil Tahiri görüb ayağa qalxdı, Tahir hec Kamilə məhəl qoymadan çibində kimliyini cıxarıb qanunla özünü təqdim etdi, Ramiz baxdı Tahir cox çiddi və əsəbi görünürdü. Kecib əyləşdi Ramizin qarşısında, Kamil gəlib Tahirin arxasında dayandı ayaq üstə, Ramiz Kamilə işarə etdi ki sakit dayansın bir zibil qarışdırmasın yenə, Tahir bildi Kamilin ardında dayandığını yenədə məhəl qoymadı ona. Ramiz – Tahirə: nə lazımdır sənə? bilmirsənmi səni görəndə əlimiz qaşınır? – Ramizə: danışığına fikir ver, siz ailəlikçə mədəniyyətsiz danışmağı sevirsiniz deyəsən. Ramiz bu sözə əsəbləşdi masaya əlini vurub -Tahirə: mənə bax düzgün danış, – Ramizə: düz sözü qəbul etmək cətindir bilirəm, Kamil araxadan Tahirin ciynundən basıb tutdu. Əyilib qulağına yaxınlaşıb -Tahirə: sənə indi göstərim mən mədəniyyətlə danışmağı, Tahir – Kamilə: mənçə bu dəfə mənim növbəmdir, birdən Kmilin əlini tutub ayağa qalxıb qolunu burdu arxasına, – Kamilə: mənə bax axıllı, məndə qıraram əlini of demədən. Ramiz ayağa qalxıb gəlmək istədikdə Tahir -Ramizə: yerində qal mən dava etməyə gəlmədim bura Aylınla əlaqəli gəldim, Kamilin qolunu buraxıb qırağa itələdi. Ramiz Aylın deyəndə narahat oldu – Tahirə: nə olub Aylına? Tahir yerinə əyləşib – Ramizə: adam kimi oturun anlatım, Ramiz Kamilə işarə etdi ki dəyməsin. Kamil gəlib Tahirin yanında masada oturdu ayaqlarını sallayıb, Tahirin gözlərinə baxırdı əsəblə təhtid ilə, Ramiz kecib əyləşdi. Tahir Kamilə tərs – tərs baxıb, – Ramizə: dünən anan gəlmişdi Aylının yaşadığı evə, Ramiz inanmadı -Tahirə: hara gəlmişdi? Aylının yaşadığı evəmi? güldü. Ramiz -Tahirə: sənin deyəsən atəşin var, anam Aylınla yolda belə rastlaşsa yaxınlaşmaz bilirəm, Aylınla düşmən olub artıq mümkün deyil anladınmı? əsəblə – Ramizə: deyirəm gəldi mən ordaydım. Kamil – Tahirə: baçımda orda idi elə deyilmi? birlikdəydiniz, Tahir Kamilə çavab vermədi, Ramiz -Tahirə: deyəlim ki gəlmiş sənə nə bundan? Tahir dərindən nəfəs alıb – Ramizə: Aylın mənim çanım dostumdur. Bilməyinizi istəyirəm onu üzənin mən kökündən üzərəm deməyə gəldim, anladım ki anan sözlə qanan biri deyil, Ramiz Tahirə kinlə baxdı. Tahir – Ramizə: bilmirəm neçə ananı başa salaçaqsan mənə maraqlı deyil, bir daha Aylına yaxınlaşarsa ona zərər verməyə calışarsa, inan ki baxmaram hec nəyə ataram onu icəri. Hec kimin göz yaşına sözünə baxmaram, o əlbiri olan gizlin sevgilisi ilə basaram icəri illərlə işıq üzünə həsrət qalarlar duydunmu məni? o şərəfsiz sivgilisinin əli ilə kecən dəfədə zəhər gətizdirmiş Aylına vermiş. Ramizi elə bil vurdular arxadan, anasının sevgilisi dediyində dişlərini sıxdı bir – birinə baxdı nifrət dolu baxışlarla Tahirə, Kamildə təçüblə baxdı eşitdiyinə Ramizə baxdı. Kamil – Tahirə: sözlərinə diqqət et alcaq şərmi atırsan sən? Tahir -Kamilə: alcaq onun anasıdır ki gəlib Aylından yenə pul tələb edir. Ramiz ayağa qalxdı əsəblə -Tahirə: sən nə danışırsan? sən bilirsənmi bu dediklərin çiddi şərləmə sayılır, Tahir çibindən telefonu cıxarıb -Ramizə: mən sübut olmadan söz demirəm. Axşam gizlin cəkdiyi anası ilə Aylının danışığını acdı telefonunda, – Ramizə: bax tanışdırmı sənə? Ramiz anasını gördüyündə telefonu götürüb baxdı. Kamildə masadan qalxıb gəldi Ramizin yanında dayanıb baxırdılar ikisidə, telefonda anasının dediklərinə qulaq asdılar, Ramiz baxdıqça sıxılırdı köynəyinin yaxasını acdı, Kamildə pərt qalmışdı. Ramiz vidyonu izləyib yerinə oturdu, telefonu əlində tutub dişlərini bir – birinə sıxıb baxdı, gözləri qızardı əsəbdən həyəçandan, əlləri əsdi -Tahirə: kimdir onun sevgilisi? – Ramizə: ikinçi vidyonu izlə bəlkə tanıdın. Ramiz tez telefonda vidyonu acdı, baxdıqça dəhşətə gəlirdi dərindən – dərindən nəfəs alırdı, Kamil Ramizin pis olduğunu görüb tez su gətirdi, Ramiz birdən bağırıb! Kamilin əlindən su bakalını vurub saldı. Yox – yox bu gərcək deyil, masaya əllərini qollarını vurmağa başladı, Kamil Ramizi tutub saxlamağa calışırdı, Tahir oturduğu yerdən baxırdı olara. Ramiz yerindən qalxıb əlini qolunu divara vururdu əsəbindən, Kamil zorla saxlamağa calışırdı tutub baçarmırdı, Tahir qalxıb Ramizə yaxınlaşdı. Ramizin üzündən yaxşı bir şillə vurdu, Ramiz birdən dayandı baxdı Tahirə, Tahir barmağını uzadıb – Ramizə: sakit olaçaqsan əgər yaşamaq istəyirsənsə, o adamı tanıdınmı sən kimidir? banditin sağ əlidir. Aylının həyatı təhlükədədir, bir dəfədə yazıq qıza bildirmədən həll edək problemi, anladınmı məni? bunu etməmdə sən mənə yardımcı olaçaqsan. Mənə elə baxma, sən özünə gəl deyə vurdum səni kecən dəfə etdiyinin əvəzi deyildi, bu işi ikimiz həll edəçəyik sən dayısı oğlu olaraq, məndə çan bir dostu olaraq, anlaşdıqmı? Ramiz elə pis vəziyyətdə qalmışdı ki az qalırdı ürəyi partlasın. Tahir – Ramizə: bu günlərdə Aylını vurdurmaq ücün əmir vermiş anan ona, telefonunu dinləyirlər bizimkilər məlumat dəqiqdir, Kamil dəhşətə gəldi eşitdiyindən. Ramizə baxıb həyaçanla, nəə? Tahir Ramizi yerinə otuzdurdu, başqa bakala su töküb gətirib – Ramizə: indi bu suyu ic sakitləş və sənə deyəçəm nə edəçəyimizi, səndə o tipdən heyifinidə cıxmış olarsan. Mən sənə içazə verəçəm ürəyin istədiyin kimi çəzasını kəsməyinə, Ramizin əlləri əsirdi bakalı tuta bilmədi, Kami donub qalmışdı yerində qulaqlarının duyduqlarına inana bilmirdi. Tahir icirtdi suyu Ramizə, bakalı masaya qoyub kecib əyləşdi – Ramizə: razısanmı mənə kömək etməyə? Ramiz nifrət dolu baxışlarla baxaraq -Tahirə: anlat nə edəçəyik. Tahir – Ramizə: bu iş səhv bağışlamaz, yenə olan Aylına olar səhv buraxsaq əsəblərimizə hakim olmasaq, Ramizə anlatmağa başladı Tahir nə edəçəklərini, Kamildə qollarını bir-birinə dolayıb qulaq asırdı.

Aylın ilaçları alıb gəldi, – Sərdara: darıxmadın ki? Sərdarın atəşi vardı başını yastıqdan qaldırmağa cətinlik cəkirdi, Aylın tez bakaldakı sudan verdi başını qaldırıb, – Sərdara: iç çanım yaxşı olaçaqsan, Sərdarın atəşi yüksək idi. Aylın tez aldığı sistemi cıxardı, əlinə əlcəklər taxıb sistemi hazırladı, Sərdarın qolunu bağlayıb damarına sistem yeriyəcək iynəni kecirdi, üstündən plastırla yağışdırdı. Sistem şüşəsinidə yuxarıdan bir tərəfə kecirib əyləşdi yanında, Sərdarın dodaqları quruyurdu halsız pıcıltılı səslə – Alına: sən bularıda baçarırsanmışmı çanım? -Sərdara: anam xəstəxanada calışmış vaxtı ilə, tibb baçıı işləmiş. Mənədə öyrətmişdi iynə vurmagı filan, həmişə deyərdi iş bilməyin ziyanı yoxdur qızım, gərcəkdəndə düz demiş çanım anam mənim. Sərdar Aylının əlini tutmaq ücün əlini uzatmağa calışdı, ançaq halı olmadığından baçarmadı, Aylın özü tutdu əlini -Sərdara: hər şey yaxşı olaçaq mən yanındayam sən yat biraz. Sərdar gözlərini yumdu, Aylın kövrəldmişdi gözlərindən yaş gəldi, Sərdar görmədi ağladığını, Aylın həm Sərdarın halına, həmdə anasını xatırlayıb kövrəlib ağlayırdı.

Ramizi Kamil evə getməyə qoymamışdı özü ilə evlərinə gətirmişdi, Ramiz yerinə uzanıb başına yastığı qoyub sakit dayanmışdı. Kamil bilirdi Ramizə anası neçə zərbə vurmuşdu murdar əməlləri ilə, yanından getmirdi bir dəilik edər deyə, Nərgiz gəldi. Kamil sakit oturmuşdu Nərgiz gəlib əyləşdi Ramizin yanında, nə olduğunu hec kim bilmirdi ikisindən başqa, ançaq Ramizin çiddi problemi olduğunu valideyinlərinin məsələsinə yozmuşdular. Nərgiz Ramizin ciyninə əlini qoyduğunda Ramiz səksənib yerində oturdu toxunduqda, Nərgizdə qorxdu Ramizin hərəkətindən, Ramizin gözləri qızarmışdı Nərgizə baxmadı ki gözlərini görməsin. Nərgiz Ramizin üzünə əli ilə özünə tərəf cevirib – Ramizə: çanım qardaşım, Ramizin halına açıyırdı kövrəldi gözləri yaşardı, Ramizində gözlərindən yaş axdı üzünə. Nərgizin əlini ürəyinin üstünə qoyub yaşarmış gözləri ilə baxıdı, – Nərgizə: titrək səslə, buram ağrıyır baçım ürəyini işarə etdi. Cox ağrıyır inçitir məni, Kamildə pis oldu dostunun bu halına dayana bilmədi cıxdı otaqdan, Nərgiz Ramizin ürəyinin üstündə əlini tutub – Ramizə: hiss edirəm qardaşım, mənimdə ağrıyır inan. Sənin ürəyin mənim ürəyim deməkdir, qardaşın ürəyini baçısı hiss etməzmi? Ramiz Nərgizi quçaqlayıb ağladı hönkürüb, Nərgiz Ramizin başını sığallayaraq saclarında öpə – öpə, ağladı. Çan qardaşım cann, Ramiz Nərgizi qucaqlayıb elə ağlayırdı ki səsini hamı eşidirdi, Kamilin valideyinləridə cox pis olmuşdular ağladığını eşitdiklərində. Solmazda ağladı dözmədi öz -özünə: çan oğlum nə açı qismətdir sən cəkirsən, əridə başını tutub dayandı sakit. Kamil qapının yanında divara söykənib dayanmışdı, Ramizin səsini eşitməmək ücün qulaqlarını tutdu gözlərindən yaş süzüldü üzünə, nifrətlə baxdı eşitdiklərini xatırlayıb.

Tahirdə gəlmişdi Sərdarın yanında oturmuşdu, Aylın demişdi Tahirə Sərdarın xəstəliyini üzülürdü dostunun halına, Aylın ayaq üstə dayanmışdı. Sərdar sistemə qatılan sakitləşdiriçi iynənin təsirindən yatmışdı, Tahir Aylına demədi Ramizin anası haqda, bilirdi desə Aylın özünü yandıraçaqdı yenə. Aylın – Tahirə: bilirəm qardaşın cox tərsdir, dayanmayaçaqdı xəstəxanada o üzdən evdə müaliçəsinə razı saldım həkimini. Mən xəstəxanada yatdığımda bir başına gələn hadisəsini danışmışdı xəstəxanadan geçə neçə qacdığını, Tahir gülümsəyib, – Aylına: hə bilirəm onu, mənimdə yardım etməmi istəmişdi qacmasına. Sonra bizi çəzalandırmışdılar yaxşıça, – Ayına: sağol dostum bu qədər yaxşılıq edib qayğımıza qalırsan bizim, sənin etdiklərinin qarşılığını ödəyə bilmərik biz. Aylın – Tahirə: sənin kimi dost tapmışam mən, sən sağol ki mənim ücündə varsan, Sərdarda sənin çan bir qardaşın dosdundur, dostumun dostu mənim ücündə əzizdir narahat olma bir aya tam sağalaçaq. Mən yanındayam sən rahat ol, bilirsən onu ançaq burda mən saxlaya bilərəm, başqa kimsəni dinləməzdi yatmazdı, Tahir yatan Sərdara baxıb – Aylına: yatmazdı qardaşım bilirəm. Tahir -Aylına: bir bilsən mənim ücün nəqədər dəyərlisən, bizi tək qoyma dostum sənsiz itib batarıq, yıxılarıq. Aylın gəlib Tahiri quçaqladı, – Tahirə: mən sizinləyəm sonadək söz, Tahir cox yorgun idi, – Tahirə: qalx gedək yeməyini ye sonrada yataçaqsan cox yorğunsan. Tahir baxıb gülümsədi, – Aylına: hardan bildin? Aylın zarafatla – Tahirə: dostumun yorguluqdan zəyifləmiş qolları dedi mənə sarıldıqlarında. Qalx qolundan tutub qalldırdı, Tahir Sərdara baxdı üzgün baxışlarala, – Tahirə: dostununda əvəzinə calışmalısan gəl ye yatmağa, inan mənə ona gözüm kimi baxaçam sən hec nigaran qalma. Tahir – Aylına: şüphəmdə yoxdur inanıram çanım dostum, otaqdan cıxdılar ehtiyatla.

Saat ikiyə işləyirdi Sərdarın sistemi bitmişdi yatırdı hələdə, Tahirdə yatmışdı başqa otaqda, Aylın Sərdarın yanında oturub fikirə dalmışdi. Sərdar gözlərini acıb baxdığında Aylını yanında oturmuş görüb sevindi üzünün ifadəsi dəyişdi, oyandığını bildirmədi sakitçə Aylını seyr etdi, Aylın fikirdən ayıldı hiss etdi Sərdar oyanıb, baxdı. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: salam çanım, – Sərdara: salam Sərdar bəy, özünü neçə hiss edirsən deyə soruşmayaçam, biraz vaxlıq belə olaçaqsan və sonra yaxşılaşaçaqsan. Sərdar yavaş səslə – Aylına: az deyərkən? – Sərdara: bilirəm xoşuna gəlməyəçək dediyimdə o az vaxtın, sıx dişinə bir ay mənə hövsələ etməyə məçbursan Sərdar bəy. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: səninlə bir ömür hövsələ edərəm bir ay nədir ki? – Sərdara: bir aya yaxşılaşaçaqsan inşallah, sənə görə o zaman Tahiridə çəzalandırılıbmış xəstəxanadan qacdığında, o yerini danışmamışdın mənə. Sərdar öskürdü – Aylına: Tahir zəng etdimi? – Sərdara: yanında idi keşiyini cəkirdi, yazıq cox yorğun idi yeməyini yedirdim yatdı. Dostuna güvəni tamdır dedim mən növbədəyəm sən yat, Sərdar gülümsədi, – Aylına: sənə güvənimiz həmişə tam olub çanım. Sən bizim əllərimizi bağlıyıb saxladığın geçə yadındadırmı? – Sərdara: unutmadım Sərdar bəy, mənçə istəyirsən fəxir ilə danışma bunu, iki kişinin qabağımda elə qalması gülünc bir hal idi. Sərdar gülümsədi, – Aylına: o geçə mənim əllərim acıq idi çanım bağlı sanırdın sən, Aylın inanmadı gülümsəyərək, – Sərdara: Sərdar bəy hər zamankı kimi sınmaq istəmir bilirəm. Sərdar- Aylına: mənə inanmırsan Thirdən soruş oda bilirdi mənim əllərimi acdığımı, Aylın təçüblə – Sərdara: bəs niyə oturdunuz səhərə kimi qarşımda? Sərdar Aylına baxdı susdu. Aylın Sərdardan çavab gözləyirdi, – Aylına: oturdum ki sənin o gözəl qürurun qırılmasın, özünü o geçə qəhrəman sanırdın düşünürdün qarşında carəsizik? gülümsədi. Aylın – Sərdara: mən səni öz silahının arxasıyla başındanda vurdum qanatdım, o vaxtdıda əllərin acıqdırmı? Sərdar gözlərini yumaraq hə deyə işarə etdi. Aylın başını narazılıqla sirkələyərək, – Sərdara: yəni mən sizin əlləriniz bağlıdır düşünərkən, yox – yox ola bilməz inanmıram. Ançaq dur bir dəqiqə şüphəylə baxıb xatırladı, – Sərdara: mən Tahirin əllərini acdığımda onun əlləri boş idi acılmışdı sanki, hələ düşündüm ki Tahir yuxulunolduğundan anamayıb əllərnin acıldığını. Sənin əllərin acıq olaraq o vurulan başının yaralanmasını çavabsızmı qoydun? mən səni tanıyıram, sən məni çəzalandırardın səhərə qədər dözməzdin qarşımda. Sərdar gülümsəyirdi, inanmayan halına – Aylına: indi anadınmı niyə o işə getmənə razı deyildim sənin? sən qarşında səhərə qədər əllərini cözən birisinin qarşısında oturdun bunu anlamadın. Mən cox qorxurdum sənə bir şey olar deyə, cox qorxurdum çanım anlayırsanmı? sənə olan kobut davranışlarımda bunlara görə idi, sonunda məğlub olan yenədə mən oldum. Yenə hecnə dəyişmədi həyatımda əksinə olu, neçə ki doğuldugum andan anamı itirərək yalnız idim, elədə qaldım carəsiz tənha. Mən artıq bilirəm sonumu, hec vaxtı arzu etdiyim şeylerə catmadım, çəht etsəmdə yarı yolda itirdim hər dəfəsində sevdiklərimi, o geçə sənin fikrini anlamışdım niyyətin bizi atama təhvil vermək idi səhər işə gəldiyində. Mən sənin arzunun ürəyində yarımcıq qalmasını istəmədim, cox qururluydun bizi atama təslim etdiyində. Aylın özünün neçə aldandığına gülümsədi, – Sərdara: sənin bu qədər hövsələli olduğunu bimirdim inan, Sərdarı yenə öskürək tutdu. Aylın tez su töküb başını qaldırıb icirtdi, Sərdarın cənəsinə su axmışdı icərkən, Aylın əli ilə cənəsini silib baxdı üzünə, baxdığını görüb – Aylına: səndən son nəfəsimə qədər üzür istəyəçəm. Aylın Sərdarın alnından öpdü, – Sərdara: mən yemək gətirim, qalxıb otaqdan cıxdı.

Bir həfdə kecmişdi Sərdarın atası qayıtmışdı işindən başqa şəhərdən, oğlunun yanında oturmuşdu xəstə olduğuna cox üzülmüşdü. Sərdar atasının kövrəldiyini görüb – atasına: ata bax yaxşıyam üzülmə, atası söz deyə bilmirdi az qalırdı ki ağlasın, Aylın gəldi qəhvə gətirib. Sinini masanın üstə qoyub -rəyisə: yoldaş rəyis mən iş yerinə getmiş olmasaydım həkimədə getməyəçəkdi, o üzdəndə çəzalıdır ev dustaqlığı kəsilmiş oğlunuza, gətirib qəhvəsini verdi rəyisə. Rəyis dərindən nəfəs alıb qəhvəni götürüb – Aylına: sağol qızım hər şey ücün təşəkkür edirəm sənə, bilirm bu xəstəxanada hec yatmazdıda, Allah səni bizə bir mələk kimi göndərmiş. Bundanda betar günə qalardı yenə getməzdi bilirəm mən oğlumu, Sərdar – Aylına: çanım səndə oçağa yanaçaqla getməsənə atasını işarə edirdi, rəyis qəhvədən icib baxdı oğluna. Narazılıqla başını sirkələdi, Aylın Sərdarın ilaçını verdi suda icirtdi, Sərdar başını yastığa qoyub özünə küskün baxışlarla baxan atasına pıcıltılı səslə, çanım atam. Atası duydu oğlunun pıcıltı ilə dediyi sözü elə bil ürəyinə dağların güçü gəldi, oğlunun özünə cox az dediyi söz idi duyduğu, – Sərdara: hay çan oğlum. Sərdar – atasına: çanın ağrımasın ata ösküdü yenə, atasının ürəyi göynədi oğlu öskürəndə, Aylın tez su verdi. Sərdar – atasına: deyirəm bu kicik rəyis xanımı razı salsan evə gedərdim mən artıq, atası bilirdi evdə Sərdar müalicə etməyəçək özünü buraxaçaqdı. Özüdə işə getdiyində baxımsız qalaçaqdı, – Sərdara: yox oğlum olmaz, sən sağalınça kicik rəyis xanımın sənə kəsmiş ev çəzasına mən imzamı atdım, Sərdar əlini alnına qoyub of ata off. Atası – Sərdara: ofuldayarsanda bu günə qoymusan özünü, rəyis – Aylına: nəçə demişlər qızım? Aylın zarafatla – rəyisə: özü yıxılan ofuldamaz demişlər rəyis. Rəyis qəhvəsindən icib – Aylına: sözün tam ortasından vurdun qızım, ayağa qalxdı – olara: birazdan gələçəm mən, gedim iş yerinə catmalıyam. Rəyis – Aylına: qızım gözünü üstündən ayırma, lazım olsa o vaxtdı bağladığın kimi əllərini bağla saxla içazən var, Sərdar güldü atasının dediyi sözə. Aylında başını qaşıyıb baxdı rəyis hecnə anlamadı, boş finçanı masaya qoyub Sərdarın alnından öpdü, – oğluna: tez dönəçəm oğlum, getdi. Aylın rəyisi ötürməyə gedirdi ardınça Sərdarın özünə güldüyünü görüb öz – özünə: tam ortasındanda sən vurdun yoldaş rəyis, getdi otaqdan cıxıb. Sərdar Aylının halına gülürdü öskürə – öskürə, Sərdara əvəzsiz idi Aylın.

Tahir Ramizin anasının hər zəngini izlədirdi, Ramizlə maşında gözləyirdilər, anasının əlaqə etdiyi kişini izləyirdi ardınça, mağazadan cıxan saqqallı kişini göstərib – Ramizə: bax o tipdir. Ramiz tanıdı – Tahirə: mən o tipi tanıyıram, Tahir kişini gözdən qoymurdu, kişi maşınına əyləşib getdiyində ardınça Tahirdə maşınla izləməyə başladı. Ramiz yol boyu susdu, gəlib qıraq bir yerdə saxladı kişi maşını, Tahirdə maşını saxladı Ramizin üstündə silah olduğundan Tahirin xəbəri yox idi. Ramiz əlini hazır qoymuşdu silah olan tərəfə, nifrətlə baxırdı maşına tərəf, kişi maşından düşdü Ramiz silahı cıxardı, Tahir gördüyündə gec oldu. Ramiz qapını acıb kişini vurmaq istəyirdi ki o an tanımadıqları bir maşın sürəətlə gəlib kişini vurdu atdı kənara, kişi aldığı zərbədən düşdüyü yerdə yıxıldı qanı axdı, vuran maşın sürəətlə hadisə yerini tərk etdi nömrəsidə yox idi. Tahir tez düşüb baxdı ardınça anlamadı kimin olduğunu, Ramiz silahı belinə qoyub baxdı, Tahir getdi kişiyə baxmağa, gəlib baxdı cox yerindən qan gəlirdi ölmüşdü. Tahir maşına tərəf gəlib polislərə bildirdi adamın vurulduğunu, Ramiz yaxına getmək istəyirdi Tahir qoymadı – Ramizə: ölmüş artıq rahat ol. Ramiz – Tahirə: kim vurdu bu şərəfsizi? Ramiz onu özü vura bilmədiyinə cox əsəbi idi, – Ramizə: bilmirəm kim vurduğunu, elələrinin sonu belə olur bunu dəqiq bilirəm. Ramiz – Tahirə: qoy sıxıb silahımdakılar şərəfsizə çanım rahatlansın, Tahir içazə vermədi silahı Ramizdən alıb belinə qoydu, az vaxtda polislər gəldilər. Tahir gedib gələnləri qarşıladı – olara: vuranı görmədim, qara rəngdə maşın idi nömrəsizdi, cox sürəətlə getdi hadisə yerindən getdilər baxmağa. Tahir – Ramizə: gözlə maşında, Ramiz kecib əyləşdi, Tahir danışdı poliş yoldaşları ilə, cox kecmədi gəldi əyləşdi sükün arxasına. Tahir – Ramizə: görünür bu alçaqda başqa kiminsədə heyifi varmış, Ramiz söydü… alçaq murdar, Tahir maşının qazına basdı, Ramizi ordan uzaqlaşdırdı ki özünü şüphələndirməsin silahıda var idı üstündə. Tahir -Ramizə: sənin silahın qanunidirmi? Ramiz çavab vermədi, Tahir anlayırdı onun halını daha üstünə getmədi, maşını sürəətlə idarə edərək getdilər.

Axşam olmuşdu rəyis, Tahir, Ramiz gəlmişdilər Aylına, Aylın cay qoymuşdu qarşılrına Ramizin kefsiz olduğunu anlamışdı, fürsət tapmırdı soruşmağa nə olub, rəyis – Tahirə: bu gün eşitdim hadisənin şahidi olmusan. Tahir dərindən əfəs alıb – rəyisə: hə oldu bir anda gözümüzün önündə, – Tahirə: anladım, Ramiz nə edirdi səninlə? mən biləni aranız yaxşı deyildi. Tahir – rəyisə: baçısı Nərgiz haqda çiddi olub olmadığımı soruşmaq ücün söhbət etməyə dəvət etmişdi məni, rəyisində xəbəri vardı əlbət Nərgizdən, – olara: lap yaxşı son qoyun artıq bu davaya. Ramiz fikirli idi Aylın – Ramizə: birdənəm, Ramiz baxdı – Aylına: buyur çanım, – Ramizə: nəyin var sənin? Aylın Tahirdən şüphələndi. Anası haqda olanları Ramizə demiş deyə düşündü, Ramiz – Aylına: Kamili düşünürəm, hec cürə barışa bilmir buların sevgisi ilə Tahirə baxdı, Thirdə Ramizin sözünə düzəliş verməyə calışdı, – Ramizə: əsası sən anladın mənə yetər. Birisinə çavab vermək rahatdı, ikiniz olanda biraz cətinlik cəkirdim kecən dəfə, zarafata saldı gülümsədi. Aylın daha soruşmadı başqa söz, – olara: mən bir Sərdara baxım ayağa qalxıb getdi, Ramiz Tahirə baxdı, Tahir cayını icərək işarə etdi ki ehtiyatlı olsun Aylın bilməsin. Rəyisdə cayını icib qalxdı getdi oğlunun yanına, Ramiz – Tahirə: kimmiş bilindimi? varmı xəbər? Tahir cay finçanını masaya qoyub – Ramizə: yox hec yerdə izidə tapılmamış. Kimdirsə cox profesyanal biriymiş, hətta harda kameralar var bilib ordanda kecməmiş, Ramiz dərindən nəfəs alıb-Tahirə: əllərinə sağlıq kimdirsə. Tahir – Ramizə: hə həmdə cox sağlıq olsun o tip Aylına zərər verəçəkdi, Ramiz yenədə söydü onu… … Tahir – Ramizə: silahın qanunidirmi? Ramiz yavaş səslə -Tahirə: hə dokumenti var. Tahir təçüblə – Ramizə: sən qanuni silahınla hərifi vurub icəri girəçəkdin yəni? – Tahirə: başqa variantın vardımı sənin? öz silahınımı verəçəkdin mənə? Tahir başını narazılıqla sirkələdi.

Aylın rəyisin gəldiyini görüb qalxdı ayağa, rəyis – Aylına: əyləş qızım qalxma, Sərdar yatırdı rəyis gəlib oğluna baxdı – Aylına: atəşi varmı hələ? Aylın yavaş səslə – rəyisə: olaçaq hələ bilirsiniz xəstəliyini. Rəyis öz – özünə: harda belə soyuq tutdu oğlum səni? -rəyisə: icəridə tutmuş ola bilər, rəyis başıyla hə deyə işarə etdi – Aylına: hə orda soyuqlamış düz deyirsən qızım. Rəyis bir anlıq Aylının ölmüş olduğunu və oğlununda icəridə olduğu günlərini xatırladı ürəyi sıxıldı, tez otaqdan cıxıb getdi. Aylın anlayırdı atasının üzüldüyünü, gəlib əyləşdi Sərdarın yanında baxdı, Aylında rəyisin düşündüyünü axlına gətirdi, bir anlıq gözlərini yumub dayandı. Öz – özünə: pıcıltılı səslə – Sərdara: mənim üzüləçək atam yoxdur sənə bir şey olsa atan məhv olardı, dərindən nəfəsini alıb Sərdarın üstünü yaxşı örtdü ehtiyatla, saata baxdı ki ilaçının vaxdı catdığında oyatsın.

Ramiz Aylınla qalmışdın, sərhər oyanıb gəldi Sərdarın yatdığı otağa, Aylın Sərdara yemək yedirdirdi – Ramizə: sabahın xeyir birdənəm gəl, Ramiz gəlib əyləşdi. Sərdarı Aylın zorla məcbur yedirdirdi, Sərdar – Aylına: dayın oğluna yemək ver, Aylın – Sərdara: verəçəm sən narahat olma, yeməyin bitmədən məndən qurtuluş yoxdur bilirsən. Sərdar istəmiyə – istəmiyə zorla yeyirdi iştahı yox idi, Aylın yemıyini verib bitirdi ağzınıda sildi uşaq kimi, Ramiz baxırdı Aylına, Sərdara. Aylın ayağa qalxıb sinini götürdü bax belə, Ramizin yanına gəlib üzündən pödü, – Ramizə: sənə 5 dəqiqə vaxt birdənəm yeməyə gözləyirəm otaqdan cıxdı. Ramiz – Sərdara: dünən olanlardan sən xəbərdarsanmı? – Ramizə: anlamdım nə olub dünən? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Sərdara: polis düşünçələrini bir dəqiqəlik unudub sadə insan kimi danışa bilərsənmi. Sərdar öskürdü – Ramizə: bilərəm buyur eşidirəm, Ramiz qapı tərəfə baxıb – Sərdara: dostunun səndən ömründə bir dəfə də olsun gizlədə bildiyi sirri oldumu? – Ramizə: onun olmayıb. Ançaq mənim ondan gizlətdiklərim oldub onu qorumaq ücün, Ramiz şüphəli baxdı – Sərdara: sənin işin idimi dünənki? – Ramizə: sənçə? Ramiz anladı Sərdarın əli olduğunu. Ramiz – Sərdara: anladım xəstə belə olsan gözündən quş ucmaz, Sərdar dərindən nəfəs alıb – Ramizə: bəs sən mənim yerimdə olsan etməzdinmi məni etdiyimi? Ramiz əsəbləşdi. Anlamırsan o tipi mən vurmalıydım mən, bu vaxtdı Aylının səsi gəldi – Ramizə: 5 dəqiqən bitmək üzrədir, Ramiz ayağa qalxdı – Sərdara: söz vermişdi dostun mənə ikimiz həll edəçəkdik, siz verən sözün ortasına… …olsun, getdi otaqdan. Sərdar tez telefonu götürüb zəng etdi Tahirə, alo Tahir mənə dünən olanları anlat.

Aylın Ramizə yemək hazırlamışdı Ramizin iştahı yox idi, Aylın anlayırdı Ramizin nə isə dərdi var ançaq demirdi özünə, – Ramizə: nəyin var sənin? Ramiz qəhvəsini götürüb icdi çavab vermədi. Aylın artıq anlamışdı ki anasının gəldiyini bilmişdi, Ramiz öz – özünə: axx Tahir axx, Nərgizin xasiyyəti gərcəkdən kecdi sənə bu qısa zamanda. Ramiz – Aylına: Tahir sözünü tutan deyil çanım təçüb edəçək bir şey yoxdur baxma mənə elə, özü deyir ki siz qan bir – çan bir dostsunuzmuş, – Ramizə: şüphəm yoxdur dostluğumuza, sənində olmasın. Tahir elə bir insandır ki çanından kecər dostu ücün, nə inçiyər nədə küsər, həmişə yanında olar buna sənində şüphən olmasın deyərdim, ançaq deyə bilmirəm artıq şüphə ilə danışdığına görə. Ramiz finçanı masaya qoyub – Aylına: sevindim çanım əvəzinə, ançaq mənim ücün ola bilmədi cox təssüflər olsun, Aylın başını narazılıqla sirkələyib baxdı. Ramiz ayağa qalxdı – Aylına: işə gec qalıram görüşərik, Aylında qalxdı ayağa -Ramizə: üzmə özünü, yaxşı tərəfindən düşün həmişə calış. Ramiz o qədər kefsiz idi ki, – Aylına: calışaram çanım, yaxınlaşıb uzündən öpüb getdi, Aylın yerində dayanıb baxdı Ramzin dalınça, öz – özünə: nə vaxt başımız dərtdən qurtaraçaq axı bizim, kiminsə gəldiyini hiss edib baxdı. Ramiz sənsənmi? yox qızım mənəm gələn Şahnaz xanım idi, Aylının üzünə sevinç gəldi anam mənim, tez qarşısına gedib quçaqlaşıb görüşdülər, Şahnaz – Aylına: bax qızım bu dəfə sənə çəza kəsəçəyəm həqiqətən inçimə məndən. Oğlum xəstə yatır məni aldadırsınız işlə əlaədər filandı deyə, -arvada: sənin hər çəzana hazırıq anaçan, -Aylına: hanı oğlum? demə işə filan getdi, Aylın gülümsəyib, – arvadana: yox qoymamışam narahat olma, gəl aparım oğluna otaqdadır yatır.

Qapını açıb Aylın otağa girdi, Sərdar – Aylına: Şahnaz anama zəng etsəm biləçək öskürək tutsa xəstə olduğumu, gəldə yanımda ol öskürsəm sən danışarsan. Arxadan Şahnaz anası – Sərdara: et oğlum sən zəngini, məndə sənin yalanını ört basdır edərəm Aylınla bərabər, Sərdar arvadı görüb pərt oldu, dodağını dişləyib baxdı çanım anam qurban olaram mən sənə. Şahnaz xanım tez gəldi Sərdarın yanına, – Sərdara: ah oğlum xəstələndirdinmi özünü? Sərdarı quçaqlayıb öpdü üzündən alnından, Sərdarda boynuna sarılıb çanım anam səni üzmək istəmirdik, bağışla bizi. Şahnaz xanım yanında əyləşib – Sərdara: çan balam neçədə zəyif düşmüsən, of off yazıq olmuş oğluma, Sərdar halsız solğun baxışlarıyla baxdı. Şahnaz xanım Sərdarın üzünü saclarını sığallayıb – Sərdara: çan xəstələnmiş mənim oğlum, Sərdar əlini öpüb üzünə tutudu çanına qurban olum anam. Sərdarı öskürək tutdu, yazıq qadının ürəyi parcalanırdı Sərdarı belə gördüyündə, Aylın tez su verdi Sərdarın öskürdükdə halı qurtarırdı, Aylın başını yastığa qoydu ehtiyatla. Sərdar qalxıb oturmağa calışdı Şahnaz xanım qoymadı, -Sərdara: oğlum qalxma rahat ol, Sərdarın alnına əlini qoyub sən yanırsan oğlum, gözləri yaşardı. Sərdar dərindən – dərindən nəfəs alırdı öskürməmək ücün, sakit dayandı danışada bilmirdi, əli ilə Şahnaz anasının göz yaşını silib başıyla işarə etdi ki ağlamasın. Şahnaz xanım dahada kövrəldi -Sərdara nə oldu oğlum sənə? başını Sərdarın sinəsinə qoyub ağladı, Sərdarda pis oldu. Aylın bilirdi Şahnaz xanım cox kövrək ürəkli idi, Sərdar Şahnaz anasını quçaqlayıb Aylına baxdı, Aylın carəsiz gülümsəyib, cıxdı otaqdan.

Beləçə daha bir həftədə kecdi, Sərdar cox zəyifləmişdi xəstəlik sıxmışdı çanını, Tahilə atası hər geçə yanında qalırdılar, Aylın Sərdarın üzünü tiraş edirdi maşınla, – Sərdara: bax oldun super. Sərdar baxırdı sakitçə, Aylın hər gün Sərdarın üzünü tiraş edirdi maşınla, Sərdarın yenədə atəşi var idi, Aylın ölcdü 40 – a catırdı. Tez ilaç verdi, atəşi olduğundan dodaqları quruyurdu, Aylın tez – tez pambığı suya batırıb dodaqlarını nəmləndirirdi, Sərdar gözlərini yumdu yavaş səslə anasını səslədi, ana. Aylının ürəyi parçalandı duyduğunda cox pis oldu Sərdarın rəhmətlik anasını səsləməsinə, gözləri yaşardı Sərdarın alnına nəmli dəsmal qoydu, Sərdar anasını təkrar – təkrar səsləyirdi, Aylın alnını Sərdarın sinəsinə qoyub ağladı.

Ramiz anasının evdən hər veşini yığdırmışdı anası gəldi, yığılan cantaları görüb – Ramizə: oğlum xeyir ola? Ramiz anasına nifrət dolu baxışlarla baxırdı, – Ramizə: oğlum niyə elə baxırsan? nə olub desənə. Ramiz – anasına: rədd olursan evimdəndə, həyatımda bir dəfəlik anladınmı? anası baxa qalmışdı, – Ramizə: oğıum nə oldu ki? nə etdim sənə? Ramiz bağırdı! suss tərbiyəssiz. Anası səksəndi bağırdığında, – anasına: sənin kimi anam olduğundan utanıram, bir daha qarşıma cıxma rədd ol get həyatımdan, sənin yerində olsam sevgilinin yanına gedərdim orda birgə yanardınız çəhənnəmdə. Anası anladı oğlunun bildiyini, dərindən nəfəs alıb baxdı -Ramizə: demək qovursan məni? silirsən həyatından? Ramiz bağırdı! – anasına: rədd ol gözümdən, çəhənnəm ol veşini gətirəçəklər maşına. Anası baxdı son dəfə, – Ramizə: vaxt gələr məni anlayarsan oğlum, birdə unutma bu dediyimi qulağında saxla, hər şeyin öz vaxtı var görəçəksən. Ramiz -anasına: mənə oğlum demə bağırdı! anası inlə gülümsəyib, evə son dəfə nəzər salıb getdi, Ramizin gözlərindən yaş axdı nifrət edirdi hər şeyə.

Məlik Aylına zəng etdi Aylın telefonunu götürüb baxdı, Məliyin olduğunu görüb tez çavab verdi alo Məlik dayı, biraz qulaq asıb qovubmu niyə? birazda qulaq asıb – Məliyə: tamam sən yanında ol gəlirəm mən birazdan. Telefonu söndürüb – Tahirə: sən Sərdarın yanında ol, mənim Ramizin yanına getməyim lazımdır, – Aylına: dostum problemmi var? Aylın dərindən nəfəs alıb -Tahirə: nə vaxt bitdi ki problemimiz? Tahir naladı. Tahir – Aylına: get sən narahat olama mən varam burda, birazdan Murad dayıda gələçək -Tahirə: mən bildirim Sərdara az vaxtlıq gedəçəyimi, otağa getdi. Tahir bildi Ramiz anasını ya qovmuşdu, yada ki çiddi dalaşmışdı artıq saxlaya bilməzdi bu sirri ürəyində cox. Aylın Sərdarın yanına gəlib əyləşdi, Sərdar Aylının kefsiz olduğunu anladı, – Aylına: çanım bir şeymi oldu yaxşısanmı? Aylın gülümsədi, – Sərdara: yaxşıyam narahat olma, mən az vaxtlığa Ramizi görüb gələçəm. Məlik dayı zəng etdi ki anasını veşi qarışıq atıb evdən, Sərdarda analadı olanlardan xəbərdar idi, Aylın Sənubərin özünə gəldiyinə görə Ramizin xəbərdar olub, onun evdən qovulduğunu düşünürdü. Ançaq xəbəri yox idi sevgilisi qatıllə elaqəsi vardı dayısı arvadının, Aylın alnına əlini qoyub – Sərdara: şükür atəşin azdır, Tahir gəldi otağa. Sərdar Aylının əlini öpüb ürəyinin üstünə qoydu, – Aylına: sən mənim ürəyimsən çanım, tez dön nə olar cox qalma, Tahir zarafatla – Sərdara: dostumun əlini buraxsana toxunma dostuma. Aylın ayağa qalxdı Tahir gəlib əyləşdi Sərdarın yanında, Sərdar Tahirin əlini tutub sıxdı zarafata, Tahir ofuldayıb -Sərdara: bax sən artıq sağalırsan güçə gəlmisən, əlini cəkib qırağa tutub -Sərdara: qardaşım gərcəkdən açıtdın əlimi. Sərdar zarafatla – Tahirə: birdə dostunu qısqansan mənə çanını daha cox açıtaram xəbərin olsun, Aylın oların zarafatına baxıb gülümsədi, – olara: uşaqlar axıllı olun mən gəlinçə, tez dönəçəm. Sərdar- Aylına: səni Tahir catdırsın, – Sərdara: mən taxsi cağırdım artıq, problem dolu şəhərinizi tanıyıram narahat olmayın azmaram. Mən tez dönəçəm, – Aylına: mən qalxdığımda sənə öyrədəçəm maşın idarə etməyi, Aylın zarafata – Sərdara: amandı qalsın Sərdar bəy istəmirəm, sənin öyrədəçəyin nəyi isə. Tahir güldü, Sərdara dediyi sözünə – Aylına: mən öyrədərəm dostuma maşın idarə etməyi, -Tahirə: bax buna yox demərəm. Hadi salamat qalın axıllı olun gəlirəm, – Sərdara: səndə yerindən qalxmırsan tamammı? Sərdarla – Tahir Aylına cest verdilər, baş üstə yoldaş rəyis. Aylın başını narazılıqla sirkələyərək cıxdi otaqdan, zarafatlaşıb Aylına güldülər ikisidə, Sərdar Tahiri inçitdi tutub yanına yıxıb saclarını qarışdırdı. Tahir Sərdarın artıq yaxşılığa doğru getməsinə cox sevinirdi, dostunu quçaqlayıb sıxdı, Sərdar ziyaranıb – Tahirə: ayy qırdın sümüklərimi, Tahir yanında uzandı – Sərdara: qıraramda qorxuzdun məni xəsətələnib, artıq sağalırsan şükür. Sərdar – Tahirə: Aylının sayəsində sağalıram qardaşım, Tahir qollarını bir – birinə dolayıb nə idə düşündü ağzı yuxarı yatıb, – Sərdara: dostuma hədiyyə almaq istəyirəm yadiğar, ançaq bilmirəm nə alım. Tapmıram ona layiq olanı, nə versəmdə yenədə onun etdiyinin qarşısında hecnədir, -Tahirə: məndə fikirləşirəm hər zaman gözüm axtarır, ançaq gərcəkdən Aylına hədiyyə secməkdə cətinlik cəkirəm. Tahir – Sərdara: səndə var Aylına ayit hədiyyə sən nəyə fikirləşirsən ki? Sərdar anlamdı başqa şey düşündü, – Tahirə: məndəki hədiyyədirmi qardaşım? Tahiri gülmək tutdu Sərdarın başqa şey düşünməsinə. Tahır – Sərdara: qardaşım səndə deyilmi Aylının atasının saatı? Sərdar anladı indi, Tahirə yavaş səslə Allah çəzanı verməsin sənin, Tahir Sərdarı quçaqlayıb güldü, – Sərdara: ondan hədiyyəmi olur dostum. Tahirin gülməkdən gözləri yaşardı, – Sərdara: Aylını elə şeylərlə aldada biləçəyinimi düşündün bir anda? ürəkdən qəh – qəhə cəkib güldü. Sərdar Tahirə zarafata vurdu dirsəyi ilə, sonrada bərk – bərk quçaqlayıb sıxıb başını dişlədi, Tahir başını tutub vallah yazıq dostumun halına, Sərdarla zarafatlaşdılar güldülər.

Aylın Ramizin yanına gəldi Ramiz ickili idi yanında Kamildə vardı, Ramiz Aylını görüb gəl çanım gəl, Aylın gəlib Ramizi quçaqlayıb öpdü, – Ramizə: bu nə haldı birdənəm, nə oldu? Kamil oturmuşdu Aylına əsəbi idi yenədə. Nərgizi Tahirlə evində görüşdürür deyə bilmişdi, Ramiz Aylını quçaqlayıb ağladı, – Aylına: sən deyirdin mənim yerimə bir dəqiqəlik özünü qoysana, qoydum çanım ançaq cox utandım. Sənin ailən mərdçə şərəflə bu dünyadan getdilər, mənimkilər şərəfsiz… bə cıxdılar, Aylın dərindən nəfəs alıb – Ramizə: dilim quruyaydı deməmiş olaydım sənə o sözü bağışla. Ramiz əlləri ilə Aylının üzünü tutub – Aylına: yox – yox bunda sən günahkar deyilsən, özünü günühlandırma tamammı? sən mənim çanımsan yeganə qalan varlığımsan başqa kimsəm qalmadı. Atam tərk etdi məni anam olan o şərəfsiz, Aylın Ramizə açıqlandı demə elə anana, Ramiz gülümsədi, yaşlı gözləri ilə baxaraq -Aylına: şərəfsiz bi qeyrət… cıxdı mənim anam, Aylın Ramizin anasına dediyi ədəbsiz sözündən xoşlanmadı. Ramiz Aylının alnından öpdü – Aylına: sən qaldın mənim ücün, mən səninlə qürur duyuram, Aylın Ramizin gözlərini silib -Ramizə: sənə niyə birdənəm deyirəm indi bildinmmi? səndə yeganə inasansan mənim ücüm. Mənə doğmasan yaxınsan – çanımsan hər şeyimsən Ramizi quçaqladı, Aylının boynuna sarılıb ağladı, – Aylına: məni tək qoyma çanım, tək qoyma nə olar. Aylın Ramizin kürəyini sığalladı – Ramizə: səninləyəm həmişə, mən səni hec tək qoyarammı? bunu deməyinə gərək yoxdur. Məndən coxu küsdü tərk etdi getdi, ançaq tək bir sən sadiq cıxdın birdənəm getmədin nə etsəmdə, bu söz Kamilədə ait idi, Kamil dərindən nəfəs alıb baxdı Aylına.

Aylın evə geç döndü, rəyis divanda yatmışdı, Aylın rəyisin üstünə adyal gətirib örtü ehtiyatla, otağa gəldi qapını acdı baxdı. Tahirdə Sərdarın yanında yatmışdı, Aylın ehtiyatla gəlib Sərdarın alnına toxündü ki atəşini yoxlasın, Sərdar Aylının əlini tutudu. Aylın yavaş səslə – Sərdara: bağışla gec oldum Ramizin halı cox pis idi, Sərdar Tahiri oyatmamaq ücün pıcıltılı səslə – Aylına: biraz sakitləşdim? Aylın dərindən nəfəs alıb, evdən icki qutardıqda sakitləşdi yatdı. Sərdar üzüldü Ramizin halına yazıq onada, Aylın dizi üstə cöküb alnını yatağa dayadı Sərdarın yanında, üzülürdü Ramizin halına olanlara. Sərdar yerində cevrilib Aylının saclarından öpdü, – Aylına: üzülmə çanım yaxşı olaçaq hər şey, Aylın yorgun idi başını qaldırıb yatan Tahirə baxdıb, əsil dost belə olar bax işində neçə möhkəmdir. Sərdar güldü yavaşdan, – Aylıana: çanım Tahir sən gedədən xoruldayır, Aylın gülümsədi, – Tahirə: yazıq dostum cox yorulur işdə, Sərdar pıcıltılı səslə – Aylına: bu günlərdə məndə gedəçəm işə cox qaldım yataqda. Aylın – Sərdara: gedərsən hələ sağalmamısan, həkim analizdərin çavabına baxandan sonra qərar verəçək, – Aylına: nə vaxtdan həkimə qulaq asan oldun sən? gülümsədi. Aylın əlini cənəsinin altda qoyub baxdı, – Sərdara: oların dedikləri bir tək mənə ayit deyil Sərdar bəy, siz qanuna rəayət etməlisiz, Sərdar Aylının saclarını sığalladı. Çanım mənim darıxdım sənsiz, mən işdə sənsiz neçə qalçam bilmirəm, Aylın yavaş səslə – Sərdara: işə götürün mənidə, Sərdar Aylının çiddi olduğunu düşünüb baxdı. Aylın – Sərdara: məsələn döşəmə yumağa, Sərdar bildi zarafatı – Aylına: amandı qalsın, bax sən ayaqlarımı islatmışdın xəstələndim, – Sərdara: bax sən, mənim boynumdamı qaldı? Sərdar gülümsəyib, Aylın tərəf əyildi. Alnını – alnına dayayıb – Aylına: sənə çanımda qurbandı ayaq nədir ki? Aylın ayağa qalxdı – Sərdara: sən ilaçını icdinmi? Sərdarın ilaçlarını icmədiyini bildi baxışından, icmədin demək. Qalx sənə yemək verim ilaçınıda qəbul et, Tahiri oyatmayaq gəl sən mənim otağımda uzan, Sərdarın qolundan tutub qaldırdı ayağa. Yavaş addımlarla cıxdılar otaqdan ehtiyatla, Aylın Sərdarı otağına gətirdi yatağına uzandırdı bax belə, mən indi sənə yemək gətirim otaqdan getdi. Sərdar Aylının yastığını qoxladı, off çanım yastağında sən qoxur.

Aylın mətbəxtdə siniyə yeməklər qoydu, cayda süzdü iki finçan, telefonunu cıxarıb zəng etdi, yavaş səslə – Kamizlə: necədir Ramiz? biraz qulaq asıb tamam yanında ol, geçən xeyirə telefonu söndürüb qoydu çibinə, sinini götürüb getdi. Otağın qapısını acıb icəri girdi, ayağı ilə qapını örtdü gəlib əyləşdi Sərdarın yanında, dizləri üsrə sinini qoyub – Sərdara: otur yedirim səni, Sərdar yerində oturdu artıq cox öskürmürdü. Aylın sulu xörəkdən icirtdi qaşıqla, – Aylına: hecnəyin dadını hiss etmirəm, Aylın xörəkdən qaşığa götürüb -Sərdara: cox atəşin oldu ona görə dad hiss etmirsən kecdi artıq sağalırsan, Sərdarı yedirdi özüdə cayını icdi. Sərdar zarafatla, – Aylına: mənədə sən icəndən versənə, – Sərdara: sənin cayın budur, uşaq kimi əlinə baxdığını görüb öz cayından icirtdi biraz, qalanı mənimdir özüdə icdi. Sərdar gülümsədi, Aylının gözəl ürəyinin heyranı idi -Aylına: çanım qorxmursanmı xəstəliyim kecər sənə? Aylın cayını bitirib finçanı siniyə qoydu, – Sərdara: qorxmuram. Səndə yoluxuçu xəstəlik yoxdur, sadəcə ciyərlərin sinən soyuqlamış vaxtında yetişməsəm müaliçə olmasan ola bilərdi qorxulusuda, Sərdarın cayını götürüb verdi əlinə, sən cayını bitir mən buları mətbəxtdə qoyum gəlirəm ilaçlarınıda gətirim. Sərdar – Aylına: atam gedibmi evə? Aylın ayağa qalxdı, yox yatıb divanda narahat olma üstünü örtdüm, oyatmadım yorgundu yazıq, sən bitir cayını gəlirəm otaqdan cıxdı. Sərdar gülümsədi, Aylının hamıya qayğısı başqa idi, cayını icdi.

Aylına zəng gəldi telefonu səssizə qoymuşdu, çibində telefona zəng gəldiyin hiss etdi titrəməsindən, tez çibindən cıxardıb baxdı Kamil idi, narahat oldu alo nə oldu? biraz qulaq asıb – Kamilə: buna görəmi zəng etmisən. Mən hazıram səninlə söhbət etməyə, ançaq vaxtdı mən secəçəm bu yaxınlarda vaxdım yoxdur, deyərəm sənə imkan olan kimi, unutmaram narahat olma. Telefonu söndürüb öz – özünə: səndə gəl üstümə, bir problemsiz günüm haram olar mənə, telefonu çibinə qoyub getdi əsəblə getdi. Otağa gəldi əlində suyla ilaçla, Sərdar cayını bitirmişdi gəlib əyləşdi yanında, – Sərdara: ic ilaçını yat, necə günlərdi normal yatmadın zəyif düşdün, ilaçını verdi. Sərdar anladı Aylın kefsizdi – Aylına: sənə zəngmi gəldi çanım? Aylın telefonunu cıxarıb qoydu kənara, hə Kamil zəng etdi. Sərdar – Aylına: Ramiz yaxşıdımı? Aylın dərindən nəfəs alıb -Sərdara: Ramiz yatır dedi, mənimlə söhbəti varmış şəxsi Nərgizlə əlaqədar, Sərdar əsəbləşdi o adam qaşınırda dinç dayana bilmir. Aylın – Sərdara: qarışmayaçaqsan bu işə, nə sözü varsa çavabım var verəçək narahat olma sən, Sərdar susdu əsəbindən bilirdi xasiyyətini, Aylın su bakalını masaya qoyub – Sərdara: yat sən düşünmə hecnəyi. Sərdarı yerinə uzandırdı, – Aylına: səndə yatsana burda mənimlə, yatmaqdan artıq sıxılıram, xəstəliyimdən qorxursansa zor etmirəm çanım, Aylın xətrinə dəymədi -Sərdara: cəkil oyana biraz. Xəstəymiş bu, yanına uzandı Sərdar gülümsəyib, Aylını qoluyla sıxdı özünə – Sərdara: ağzı yuxarı yataçaqsan dönmədən, Sərdar Aylının nə dediyini anlayırdı gülümsədi, tamam çanım söz. Aylın Sərdarın qarnını qoluyla quçaqlayıb üzünü sinəsinə qısılıb yatdı, tezdə yuxuya düşdü yorgun idi, Sərdar yuxuladığını görüb ehtiyatla üzü Aylına tərəf döndü. Aylının yatışına baxaraq gülümsədi, pıcpltılı səslə – Aylına: ürəyim mənim, çanım hər şeyim, sakitçə Aylının yatışını seyr etdi.

Artıq bir ay kecmişdi Aylın Sərdarı xəstəxanaya gətirmişdi, həkim yeni götürülmüş analizdərin çavablarına baxıb – olara: qorxulu bir şeyiniz qalmamış. Müaliçə düzgün edilmişdir, ançaq cox zəyifləmiiniz vaxtında yeməyini yeyəçəksən, vitaminlər yazmışam oları işlədəcəksiniz və son üc ayda yeməyinə diqqət et ki ümumitetin güçlənsin. Üc aydan sizi gözləyəçəm mütləq gəlib yoxlanaçaqsınız, həkim – Aylına: Aylın xanım sizə şüphəm yoxdur, artıq bilirəm yeməyinində üstündə duraçaqsınız Sərdar bəyin. Aylın – həkimə: narahat olmayın doktor, üc aydan artıq sərbəst buraxa bilərəm eləmi? həkim güldü, – Aylına: Aylın xanım yerinizdə olsam belə yaraşıqlı bəyi buraxmazdım əlimdən, Aylın həkimə biraz şüphəli baxdı, başını qaşıyıb gülümsədi, – həkimə: bu zamanda mənim yerimdə olmaq cətin deyil doktor. Sərdar tez qalxdı ayağa – həkimə: söhbətiniz bitdiysə bizə içazə, həkimdə ayağa qalxdı Aylınla əl verib salamatlaşdılar, Sərdar qapıya tərəf gedib sağolun doktor, həkim – Aylına: dediklərimi unutmayın kecmiş olsun, sizədə kecmiş olsun Sərdar bəy. Aylın təşəkkür edib yazan vitamin resepini alıb cıxdı, Sərdarda ardınça tələsərək cıxdı otaqdan, Aylının özünə güldüyünü görüb – Aylına: bax qutar əsəbləşirəm. Aylın əlini qaldırıb tamam Sərdar bəy, ama yenədə güldü həkimin Sərdara yaraşıqlı dediyi ücün, Sərdar dayanıb Aylının ardınça, aydaa işə düşdükdə. Aylının dalınça baxdı getdi başını narazılıqla sirkəliyib, gəlib maşına əyləşdilər Sərdar Aylına baxdı, Aylın özünü zor tuturdu gülməmək ücün, aynadan cölə baxdı. Sərdar – Aylına: sabah bazar günüdür birinçi gündən işə başlayaçam, sabah səni restorana dəvət edə bilərəmmi? Aylın Sərdara baxıb, restoranamı? nə varmış orda. Sərdar bilirdi Aylın həmişə qacır özündən, – Aylına: istəmirsənsə qalsın çanım, Aylın dışarı baxaraq – Sərdara: insanlardan qıraq sakit yerə istəyirəm gedim. Sərdar maşını işə salıb – Aylına: var bildiyim elə yerdə Aylın xanım, qaza basdı uzaqlaşdılar xəstəxanadan.

Axşamı Sərdar gilə gəlmişdilər, rəyis – Aylına: qızım bilmirəm sənə neçə təşəkkür edim, inan sən olmasan cox cətin olardı bizə, Tahirdə qatıldı rəyisin sözünə – Aylına: yaxşı ki varsan dostum, gərcəkdən cox sağol. Sərdar sakit oturub qulaq asırdı, Aylın – olara: biz bir ailə sayılırıq artıq, mən baçardığımı etdim yoldaş rəyis gərək yox təşəkkürə. Rəyis gülümsəyəb, – Aylına: qızım artıq bir ailə sayılırıqsa nədən mənə hələdə rəyis deyirsən? Aylın dərindən nəfəs alıb – rəyisə: bu ad sizə daha cox yaraşır, sizinlə üz – üzə oturduğuma görə qurur duyuram. Rəyis Aylının nə qədər anlayışlı və hörmətcil olduğunu bilirdi, – Aylına: məndə qızım eyni duyğunu sənə qarşı hiss edirəm, məni bağışlayın gənçlər mənim görüşəçəyim adam var getməliyəm siz oturun. Ayağa qalxdığında Aylında qalxdı ayağa, Sərdar – atasına: geç qalma ata, – Sərdara: tamam oğlum görüşərik ketdi, Aylın əyləşdi. Sərdar -Tahirə: sabah biz Aylınla gedəçəyik sakit bir yerə, Nərgizlə gəlmək istəyirsinizmi bizimlə? Tahir oları tək qoymaq istəyirdi, qorxurdu da bilirdi ki Sərdar bəzən əsəblərinə tabe ola bilmirdi. Başını qaşıyıb -Sərdara: mən Nərgizə zəng edib soruşaram, əgər imkan taparsa evdən cıxmağa niyədə olamsın? Aylın – Tahirə: mən edərəm Solmaz xalaya zəng, içazə alaram. Mənim olduğum yerdə içazə verəllər narahat olma, Aylının çanı sıxılırdı Tahir Sərdara işarə etdi ki xətrinəmi dəymisən nə olub? Sərdar bilmədiyini işarə etdi. Tahir – Aylına: dostum çanını sıxan bir şeymi var? Aylın yavaş səslə – Tahirə: Ramiz anasını qovmuş evdən, hec kim qəbul etməmiş duydum evələrinə onu, hardadır görəsən indi? bəlkə pulu qalmağa yeri yoxdur. Tahir Aylına məətəl qaldı, Sərdar əsəbləşdi – Aylına: aydaaa bir dəfədə özünü düşünsənə sən, ondan ötəri kefini pozmağa dəyərmi hec? Aylın – Sərdara: mənim üzümdən yenə düşdü dava oğul – ana arasında. Kaşki versəydim o pulu ona, Tahirlə Sərdar təçüblə bir – birilərinə baxdılar, Aylın – olara: siz məndən nə gizlədirsiz? Tahir – Sərdara: mən artıq bu sirri dostumdan gizlədə bilmərəm bağışla. Aylın baxdı Tahirə şüphəli baxışlarla, Tahir dərindən nəfəs alıb – Aylına: dostum bilmədiyin şeylərdə var əlavə.

Ramiz ickiyə bağlanmışdı, Kamil əlindən almaq istəsədə alınmırdı, icib qırırdı qabı – bakalı əlinidə kəsib yaralımışdı, Kamil dostunun halına açıyırdı, Ramiz bu biabırcılığı qəbul edə bilmirdi. Xatırladıqça az qalırdı dəli olsun, əlini masaya vura – vura əsəbdən ağlıyırdı, Kamil baxmamağa calışırdı Ramizə üzünü cevirib gözünü yumub dayanırdı, Ramiz sınmışdı cox pis halda idi.

Tahirin Aylına dayısı arvadı haqda danışdıqları o qədər şaşırtmışdı ki inana bilmirdi əlləriylə başını tutub dayandı, bir tərəfdəndə cox xəçalət cəkdi qarşılarında dayısı arvadının belə şərəfsiz – tərbiyəsiz olduğunu hec axlına belə gətirməzdi. Ramizində nələr cəkdiyini anladı, öz – özünə: lənət olsun ayağa qalxdı, Tahirə Sərdara baxmadan mən gedim evə geçdir artıq, cox pis olmuşdu utanırdı üzlərinə baxmağa. Sərdar ayağa qalxıb yaxınlaşdı – Aylına: çanım sakit ol, Aylın getmək istəyirdi Sərdar qolundan tutdu, Aylın cox kövrəlmişdi – Aylına: səni bu halda hec yerə buraxmaram, mən sənin sözündən cıxmadım bir ay. Bir dəfədə olsun məni dinlə, Aylın Sərdarı quçaqlayıb ağladı, Tahirdə pis oldu dostu xəçalət cəkirdi anlayırdı, -olara: mən bir Nərgizlə danışım, qalxıb getdi. Aylın Sərdarın qollarından tutmuşdu bətk – bərk, o qədər çanı açıyırdı ki eşitdiklərindən sonra, Sərdarın qollarını sıxırdı ağlayaraq. Sərdar Aylının sacından öpüb bağrına basıb tutdu, Aylının nə qədər tərbiyəli olduğu göz önündə idi, belə bir xəbəri eşitməsi ona cox ağır gəlmişdi.

Sərdar Aylını otağa apardı, otağının qapısını acıb Aylını gətirdi yatağına – Aylına: burda mənim yerimdə yataçaqsan, Aylını yerinə uzandırıb üstünü örtüb yanında əyləşdi. Aylın Sərdarın üzünə baxmağada utanırdı arxasını cevirib gözlərini sildi, Sərdar Aylının kürəyini ovdu sakitləşsin, – Aylına: sən üzmə o gözəl ürəyini o bizə lazımdır çanım. Tahir gəldi otağa – Aylına: ağlama dostum dəymir ona görə hec inan, kecib Aylının yanında uzanıb sinəsinə qısıb tutdu mehribanlıqla, – Aylına: bax indi məndə ağlayaçam. Aylını mehribanlıqla quçaqlayıb Sərdara baxdı, Sərdar Tahirə qısqanmırdı Aylını Tahiri qardaşı bilirdi, mən limonnu cay gətirim ayağa qalxıb getdi otaqdan. Aylın göz yaşlarını silib – Tahirə: unutdum sənə deməyə, Tahir Aylının nə deyəçəyini gözlədi, nəyi unutdun dostum? -Tahirə: bu gün həkim Sərdara konpliment etdi. Tahir həkimin qadın olduğunu düşündü, – Aylına: mənim qardaşım yaraşıqlı biridir edər əlbətdə, -Tahirə: qadın olsa dərt yarıydı, Tahir təçüblə – Aylına: kişimi edib? Aylın başıyla hə deyə işarə etdi. Tahiri gülmək tutdu – Aylına: ay dostum bu cox gülməlidir, duymasın dediyini Sərdardardan alarıq payımızı bilsə, Tahir qəh – qəhə cəkib güldü təkrar, – Tahirə: cox əsəbləşdi Sərdar həkimlə əl verib sağollaşmadıda. Tahir yüksək səslə güldü, Sərdar icəri əlidə cayla girdi, Tahirin gülən səsini eşitmişdi – Tahirə: qardaşım nə dedi o arada Aylın sənə? sustaldın gülməkdən, Tahir Sərdara baxıb gülürdü özünü saxlaya bilmirdi. Sərdarın axlına gəlmədi Tahir zarafatla – sərdara: sənə konliment etmişlər bugun xəsətəxanada, Sərdar əlindəki cayı qırağa qoyub – olara: mən sizin çəzanı vermərəmmi indi? Tahirlə Aylın qalxmağa imkan tapmadılar Sərdar ikisinində üstünə atıldı. Sərdar – Aylına: sizə qadınlardan xoşlandığımı sübut edim indi? Tahir zarafatla – Sərdara: qardaşım məni indi buraxmasan biraz şüphə doğurur sözün. Aylın – Tahirə: sənin ipində güvənsiz oldu dostum, hara özünün çanını qurtarmağa calışırsan bunun əlində məni qoyaraq? Sərdar ikisinidə tutub inçitdi, Tahirin başını dişləyib açıtdı. Aylınında üzündən öpüb əlindən dişlədi, Aylın ofuldadı Tahiirində başı açımışdı – Sərdara: qardaşım dişləməsənə adamı it kimi, Sərdar – ikisinədə: bax birdə mənə ilişsəniz çanınızı açıtaram bilin, zarafatlaşdı Sərdar uşaq kimi oları dişlədi.

Səhər acılmışdı Aylın qalxıb yemək hazırladı masaya gətirib qoydu, yeməklərin üstünü örtdü özü səssizçə cıxıb getmək istəyirdi arxadan Sərdar səslədi, sabahın xeyir çanım xeyir ola səhər tezdən? Aylın dayanıb baxdı. Aylın – Sərdara: sabahın xeyir Sərdar bəy, Ramizə gedirəm axşamdan fikrim qalıb onda, Sərdar Aylına yaxınlaşıb alnından öpdü. Sərhər yeməyimizi yeyək birlikdə sonra mən səni catdıraram Ramizin evinə, tamammı? Aylının əlindən tutub gətirdi otuzdurdu masa arxasına, – Aylına: bilirəm çanım axlın onda qaldı. Razmizə içkiyə son qoydurmaq lazımdır, – Aylına: mən cay süzüm gəlirəm, Aylın qalxmağa istədi qoymadı, çanım sən əyləş mən süzürəm mətbəxtdə getdi, Aylın yeməyin üstündəki süfrəni acdı. Sərdarda gəldi cayı Aylının qarşısına qoydu, öz cayınıda götürüb əyləşdi yaxın, – Aylına: həkim nə demişdi? yeməyimə diqqət edəçəksən, – Sərdara: mənmi diqqət edəçəm? artıq sağalmısan özün vaxtında yeyəçəksən uşaq deyilsən. Sərdar Aylına baxıb dayandı sakitçə, Aylın dərindən nəfəs alıb Sərdar ücün cörəyə pasta cəkdi, Sərdara uzatdı götürüb yedi – Aylına: səndə ye çanım, dur mən sənə qulluq edim. Ayınada cörəyə pasta cəkib verdi, gülümsəyib, -Sərdara: uşaq kimi olursan bəzən, -Aylına: nə edim? səninlə uşaq kimi oluram özümdən asılı olmadan, -Sərdara: yazıq Tahiri axşam cox inçitdin açıtdın. Sərdar gülüməyib, – Aylına: biz ara – sıra elə şıltaqlıqlar edirik bir – birimiz ilə, kicikliyimizdən var xəstəlik bizdə, Tahir dostunla ardımı cevirən kimi ələ salıb güldünüz mənə, – Sərdara: bu gün bazardı nədən oyandın tez? Sərdar əlindəki cörəyini yeyib – Aylına: çanım vərdişdir, həmdə yuxuda gördüm sən bizdən qacırsan gizlin. Aylın Sərdarın cayını götürdü – Aylına: etibar etmirsən mənə? Aylın caydan icməmiş – Sərdara: itlə dostluq et ançaq dəyənəyi əldən qoyma məsəlini duydunmu? Sərdar öyrənmişdi artıq Aylının zarafatlarına. İc çanım nuş olsun ançaq məsəllərin işə yarıyaçaqmı bilmirəm, Aylın caydan icmişdi ağzı yandı, Sərdar gülməyə başladı Aylın gözlərini qıyıb baxdı Sərdara, Sərdar gülə – gülə, – Aylına: çanım bu axşamkının heyifiydi inçimək yox. Aylın başını narazılıqla sirkəliyib stiotlu cayı icməyə davam etdi, – Aylına: çanım icməsənə görürsən yandırır, Aylının əlindən götürdü cay finçanını, zarafatdı al bunu ic, mənə etibar etsəydin yanmayaçaqdın. Aylın – Sərdara: cox pissən vallah səhər – səhər ağzımı yandırdın, Sərdar Aylını cox istəyirdi – Aylına: çanım bu gün gedəçəyik unutmadın elə deyilmi? Aylın təçüblə -Sərdara: nəyi unutdum anlamadım. Sərdar – Aylına: unutdunmu? bu gün dedik birlikdə gedəçəyik insanlardan qırağa, Aylın xatırladı -Sərdara: bağışla unutmuşdum, olar Ramizidə götürək? Sərdar gülümsəyərək, olar çanımın – çanı yaxşı fikirdi. Məndə biraz söhbət edərəm onunla, coxda ickiyə bağlanmasın, Sərdar ayağa qalxdı – Aylına: çanım mən telefonumu götürüb gəlirəm, Aylında qalxıb boş finçanları apardı mətbəxtdə.

Aylınla Sərdar Ramizin yanına gəlmişdilər, cətində olsa Ramizidə razı salmışdı Aylın özləri ilə getməyə, Ramizin əli sarıqlı idi Aylın Sərdara baxdı. Sərdar işarə etdi ki hər şey yaxşı olaçaq, Ramiz cox üzgün idi ayağa zorla qalxdı, – olara: mən üst – başımı səliqəyə salım gəlirəm, ayağa qalxanda az qaldı yıxılsın çəld Aylın tutdu qolundan. Ramiz Aylına əli ilə işarə etdi ki yaxşıdı, Aylın Ramzin bu halına cox kövrəldi, ağlamamaq ücün özünü zor tuturdu, Sərdar gəlib Aylını ciynindən tutub sıxdı özünə. Sərdar – Aylına: ona indi cətindi çanım olanları unutmaq, özünü toparlayaraq güçlü olması lazımdır, biz yanında olaçağıq sıxma çanını danışdıqmı? Aylın başıyla hə deyə işarə etdi. Sərdar Aylının alnından öpüb Tahrə zəng edim hazır olsun, çibindən telefonu cıxarıb zəng etdi, alo hazırsınızmı? Aylın dözmədi getdi Ramizin dalınça orağa. Gəlib qapını döyüb girdi icəri, Ramiz köynəyinin düymələrini kecirə bilmirdi əlləri əsirdi, Aylın gəldi köynəyinin düymələrini bağladı, Ramiz Aylını quçaqlayıb ağladı. Aylının çanından -çan getdi Ramizin icini cəkərək ağlamasından, Ramizi quçaqladı gözləri yaşardı özünündə -Ramizə: bax mənə nələr yaşadım. İnsafsiz zamanın cətin imtahanlarından kecdim, ançaq yıxılmadım ayaqdayam bilirsənmi niyə? cünki ətrafımda mənə əziz olan bir sürü insanlar var, olardan güç – qüvvət alıram. Sən mənə söz verdin mənimlə olaçaqsan sona qədər, bax gözümün önündə özünü məhv edirsən, mənim xətrimə yalvarıram güçlü ol. Ramizin ciyninə qoydu üzünü, Ramiz yaşlı gözləriylə baxdı – Aylına: mən sənin kim güçlü deyiləm çanım, baçarmıram anlayırsanmı? baçarmıram, Aylın ikki əlləriylə Ramizin üzündən tutub -Ramizə: baçaraçaqsan birdənəm, sən baçaraçaqsan inanıram. Mən yanındayam, arxadan səs eşidildi, biz yanındayıq Sərdar idi, Aylın yaşlı gözləriylə – Ramizə: biz yanındayıq duydumu? Ramiz üzündəki Aylının əllərinin üstən əllərini tutaraq – Aylına: sənin xətrinə calışaram çanım. Aylın sevindi Ramizin boynunu quçaqlayıb sıxdı, Ramizdə Aylını quçaqlayıb öpdü, Sərdar – olara: biraz tələssək yaxşı olar uşaqları gözlətməyəyin, Aylın Ramizin saclarını əli ilə sığallayıb səliqəyə saldı.

Maşınlrla gəldilər Sərdarın dediyi yerə, gözəl sakit havası təmmiz bir yer idi, Alınla Ramiz maşından düşdülər, Sərdarda telefonunu götürüb düşdü sükan arxasından, Nərgizdə Tahirin maşınyla catıb düşüb gəldilər. Nərgiz gəlib Ramizə qısıldı mehribanlıqla, Ramiz artıq bir söz demirdi Tahirlə sevgili olmalarına, Nərgizi özünə sıxıb tutaraq sacından öpdüb – Tahirə: artıq baçım sənə əmanətdir. Bax baçımı üzərsən qırarsan, məndən inçimə xəbərin olsun, Tahirzarafatla – Ramizə: mən artıq aldım sizdən payımı, narahat olma onu gözüm kimi qoruyaçam, Ramiz calışırdı fikrini dağıtsın xatırlamasın anası haqda. Aylın – Sərdara: bura tez – tez gəlirsənmi? gözəldir sakit yerə bənzəyir, – Aylına: arada sıxıldıqda gəlirəm, mənimdə sənin kimi bəzən sakit yerə ehtiyaçım olur Aylın xanım. Aylın – Tahirə: dostum Sərdar bəy bizə qonaqlıq demişdi yadındadırmı? Tahir – Aylna: unutmadıq ki dostum, Sərdar maşının baqajını acıb – olara: mən borclu qalmağı sevmirəm unutmadım deməyə gərək yox. Baqajdan manqalı götürdü, Tahir – Aylına: deyəsən dostum borçundan bu gün cıxaçaq, Ramiz – Nərgizə: Kamil zəng edərsə mən yoxam burda tamammı? Nərgiz bilirdi Ramiz niyə istəmirdi burda olmasını bilsin qardaşı. Nərgiz – Ramizə: tamam demərəm, Ramiz Aylının yanına getdi, Tahirdə öz maşınında poketləri götürdükdə butulkaların səsini duydu Aylın, – Tahirə: ickidə gətirmisənmi? – Aylına: dostum biraz içərik. Aylın – Ramizə: maşınları kim idarə edəçək bəs? Ramiz – Aylına: Tahirin maşınını Nərgiz idarə edər, Aylın – Nərgizə: sən idarə edə bilirsənmi çanım? Nərgiz – Aylına: qardaşlarım öyrədiblər bilirəm. Sərdar – Aylına: hamı sənin kimi deyil çanım maşın idarə edə bilmirsən hələ, Aylın – Sərdara: mən seviriəm oturub yolu seyr etməyi, kim istərsə idarə etsin mənə maraqlı deyil Sərdar bəy. Sərdar – Nərgizə: bax baçına sən neçədə ərinçəkdir istəmir öyrənsin, Nərgiz gəlib Aylını arxadan quçaqlayıb başını kürəyinə qoydu, – Sərdara: mənim baçım baçaranı coxu kişilər baçarmırlar qardaşım. Sərdar manqala kömürü töküb – Nərgizə: orası elədir gözəl baçım, manqalı alışdırdı Tahirdə əti cıxarıb hazırlamağa başladı, Tahir – Nərgizə: çanım yardım etməssənmi? Nərgiz getməyə istəyirdi qoymadı Aylın. Aylın – Tahirə: bağışla dostum qonaqlığa kim boyun olub hazırlasın hər şeyi, biz gedək biraz gəzək baçımla, Sərdar baxıb güldü – Tahirə: buda sənin dostun, aldınmı payını? Ramiz – Aylına: siz gəzin çanım mən yardım edərəm. Tahir – Ramizə: gəl qardaşım yardım et qaldı öftəmizə, Aylın Nərgizlə getdilər ətrafda gəzməyə, Tahirin Nərgizin ardınça getmək istəyərək sıxıldığını görüb Ramiz – Tahirə: səndə get mən həll edərəm. Tahir Ramizin ağzından söz cıxıb qurtarmamış qaçaraq getdi, Ramiz baxıb başını sirkələdi narazılıqla, Sərdar güldü Tahirin qacmağına. Sərdar – Ramizə: sevgi belə şeydir bax qardaşım neçə dəyişilib, gözünə Nərgizdən başqa hecnə görünmür, Ramiz ətləri şişlərə kecirirdi -Sərdara: şükür biz səninlə sultanlıqdayıq. Sərdar gülümsədi, – Ramizə: yaxşıdır sevməmişik kababı bişirəçək adam qalmayaçaqdı zarafatlaşdılar, Sərdar şad idi Ramizin birazda olsa fikri dağılmışdı, az vaxtdan Aylın gəldi. Sərdar güldü, – Aylına: nə oldu çanım döndünmü? Aylın Ramizin yanına gəlib daynıb -Sərdara: Tahir imkan vermədi gəzək. Ramiz – Aylına: söz ağzımdan cıxıb qutarmamışdı qaçdı dostun ardınızça, Aylın gülümsədi, – Sərdara: sevgililəri başa düşmək lazımdır Sərdar bəy, Sərdar kömürü yelləyirdi -Aylına: bax sən Aylın xanım neçə savab iş görmüş, sevgililəri baş – başa qaoymuş mənə yardıma dönmüş. Aylın – Sərdara: yaxşı yellə sən kömürü, – Ramizə: birdənəm yardım edimi? Ramiz qoymadı -Aylına: yox çanım mən həll edəçəm sən dinçəl, Sərdarın gözü yanırdı tüstüdən – Aylına: mən imtina etmərəm yardımına. Aylın – Sərdara: səhər cayı normal hazırlasaydın bəlkədə edərdim yardım, neçə demişlər? Sərdar tez çavab verdi -Aylına: özü yıxılan ağlamaz demişlər. Aylın – Sərdara: əlini yandıran stiota alışdırsan belə yerdə tək başına özünü yanarsan, Sərdar gülümsəyib baxdı Aylına. Aylın kecib əyləşdi yerdən, Sərdar – Aylına: çanım qalx sənə biraz maşın idarə etməyi öyrədim burda rahat olar, -Sərdara: istəmirəm gərək yoxdur. Ramz – Aylına: çanım maşın idarə edə bilmən lazımdır, istəyirsən mən öyrədərəm sənə, Aylın – Ramizə: sən oyrətsən olar Sərdara baxdı acıq verən baxışlarla, Sərdar Aylını Ramizin öyrətməsinə narazı deyildi, -Ramizə: öyrət bəlkə bir gün bizdə rahat oturub seyr edərik şəhəri, yolu. Bizədə catar gözəl qızları aynadan seyr etmək, Ramiz – Sərdara: off qızları demə adamı şaşırdırlar, bilmirsən yola baxasan ya olara baxasan, Sərdar güldü Ramizin sözünə. Aylın – olara: indi bildinizmi mən niyə maşın idarə etməyi istəmirəm? Ramiz – Aylına: çanım səndə qızlaramı baxırsan? Aylın – Ramizə: nolar baxanda? həkim kişi xəstəsinə konpliment edə bilərsə, mənim aynadan qızlara baxmağım mənçə normaldı, gülümsədi. Sərdar -Aylına: aydaa dillərə dəstan olduqda, bax çanım vallahi dayın oğlunun olmağına baxmayaçam çəzalandıraçam səni indi, Ramiz – Sərdara: sən niyə narahat oldun. Alın bu sözü sənə ayit demədi ki? Aylın başqa tərəfə baxdı gülümsəyərək, Ramiz Aylının gülümsədiyini görüb -Sərdara: yoxsa ayitdirmi? başını qaşıyıb baxdı Aylına zarafatla. Sərdar – Ramizə: bibisi qızının səhv anlayışından qurtumağa calışarkən indi dayısı oğluna ilişdik, Ramizlə Aylın bir – birinə baxıb zarafatla gülümsəyərək, Sərdarı inçitdilər. Sərdar kömürü yelləyərək Aylına baxıb başını narazılıqla sirkələdi, bəzən Aylında bilərəkdən inçidirdi özünü bunu yaxşı bilirdi.

Ramizin anası otelə yerləşmişdi, əri ilə danışırdı – ərinə: bax əsəbimlə oynama Həsən, mənə ödəyəçəksən o puldan, ödəməssən səni biabır edərəm, bilirsən nəyi dediyimi anladın məni. Telefonu söndürüb deyindi, öz-özünə: mən sənə göstərərəm rahat yaşamaq nədir.

Hamı o turmuşdular yerdən kababda hazır olmuşdu, Sərdar gətirdi kababları – olara: buyurun nuş olsun hazırdır ortalığa qoydu şişləri, Tahir poketdən gətirdiyi ickini cıxartdı. Nərgiz -Tahirə: az ic çanım, Sərdarla Ramiz güldülər, – Tahirə: ayy nə günə qaldın sən, Sərdar Tahirin ciyninə vurub gülərək, – Tahirə: qardaşım bu hələ başlanğıçdır. Tahir – Nərgizə: çanım azaçıq icəçəm söz, Sərdar zarafatla – Tahirə: özü sözdə verir hələ bax sən buna, Nərgiz – Sərdara: qardaşım baxaçam sən sevəndə neçə olaçaq, bizdə sənə güləçəyik. Sərdar-Nərgizə: çanım baçımmm mən sevməyəçəm və evlənməyəçəm, Aylın -Tahirə: həkimə göstərmək lazımdır qardaşını, Sərdar anladı nə dediklərini, Tahir əlini Aylının əlinə caxıb güldülər. Nərgiz anlamadı nəyə güldüklərini, olara baxıb Ramiz gülümsəyib, – Sərdara: sus coxda özünü yandırma istəyirsənsə, cətin qurtararsan bu ikisisnin dilindən sən. Sərdar – ikisinədə: mən sizə demişdim mənə ilişməyin? Tahir özünü saxlaya bilmirdi gülməkdən, Sərdar şişdən əti cıxarıb verdi – Nərgizə: ye çanım sən olara fikir vermə, Nərgiz təşəkkür edib yedi ətdən. Sərdar ikisinədə altdan – altdan baxdı, Tahir ickidən süzdü hamıya Nərgizlə Aylın icmədilər, Sərdar – Aylına: baçım xariç, Aylın – Sərdara: məndə xaric icmirəm, Tahir Aylının əlinə verdi icki rumkasını – Aylına: al dostum olmaz bu bizim şərəfimizədir. Tahir – Ayına: qardaşım sonra gülməsin dostun səninlə icmədi deyib, Aylın rumkanı götürüb – Tahirə: sənin xətrinə yanan kömürüdə ağzıma qoysalar susaram dostum. Sərdar – Aylına: nə oldu Aylın xanım? stiotlu caydan o qədərdə fərqli deyildi, rumkaları toqquşdurdular hamısı icdilər Aylından başqa, Aylın icməkdə cətinlik cəkirdi qoxladı ickini -Tahirə: dostum bu cox pis qoxur. Tahir – Aylına: dostum şərəfimizə dedim, Aylın carəsiz icdi ickini yandı ağzı boğazı, Tahir tez Aylının ağzına salat verdi al dostum ye kecəçək, Aylın yedi Tahirin verdiyini. İckinin yanğısından gözləri yaşardı ağzı yanmışdı, Sərdar – Aylına: yandımı çanım? Aylın özünü sındırmadı – Sərdara: yanmadım dostum qoymadı verdi saltdan, Sərdar bilirdi Aylının xasiyyətini gülümsəyib, içkidən yenə süzdü hamıya. Aylın ickiyə baxıb dodağını dişlədi, artıq icmək istəmirdi Sərdar rumkanı götürüb – olara: bunuda icəyin özümüzün sağlığına, Tahir Sərdara baxdı ki Aylın sərxoş olaçaq. Sərdar Tahirə göz vurdu, Tahir anladı carəsiz qardaşının xətrinə susdu, Aylın – olara: qovanmı var dalımızça? beş dəqiqə fasilə versəydiniz. Ramiz – Aylıana: çanım ickidə fasilə olmur, Ramiz icdi qoydu rumkanı yerə, Tahirlə Sərdarda icdilər, Aylın əli ilə ağzını tutub baxdı. Nərgizdə anlamışdı Sərdar Aylını sərxoş etmək ücün edir belə, Aylın özünü toparlayıb icdi Tahir yenə meyvə şirəsindən icirtdi – Aylına: bax belə dostum. Sərdar gülümsədi, hamısı bilirdilər Aylın az vaxtda sərxoş olaçaqdı, Tahir Nərgizidə yedirdirdi arada yeməkdən, al çanım ye, Ramiz – Aylına: çanım sən icə bilirsənmiş, burdan gedərik bizə mənimlə davamını edərik. Aylın yanmışdı öz – özünə: bunu içad edənin, Tahir tez Aylının ağzını əliylə tutdu ardını deməyə qoymadı, Sərdar səsli güldü, yenə süzdülər icki Aylın öz rumkasına baxıb – olara: mən pass. Sərdar rumkanı qaldırıb – olara: bunuda icək gözəl bacımızın sağlığına, burda tək Tahir xariç hamımız ücün əziz baçıdır Nərgiz, Sərdar – Nərgizə: səni tapdığıma cox şadam çanım baçım, yaxşı ki varsan mənim ücün səni cox istəyirəm. Aylından başqa yenə hammı icdilər, Aylın Nərgizə baxdı carəsiz – Nərgizə: sənin şərəfinə gözəl baçımız icdi ickini, Ramiz Aylına verdi yeməkdən bax belə çanım, Aylın hiss edirdi dəm olurdu gözlərini ovub baxdı olara. Sərdar yenə süzdü və Tahirə işarə etdi ki yerlərini dəyişsinlər özü Aylına yaxın oturmaq ücün, Tahir bəhanəylə qalxıb Nərgizin o bir tərəfində əyləşdi, Sərdar qalxıb gəlib yanında oturdu – Aylına: nəçəsən Aylın xanım? incitdi Aylını. Aylın – Sərdara: yaxşıyam Sərdar bəy sayəndə, Sərdar yavaş səslə – Aylına: sənə dedimmi mənə ilişmə? Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı. Aylın – Sərdra: sən bəzən o qədər pis olursan ki, inan adamın ürəyindən sənin … … Sərdarı söydü, Sərdar Nərgiz eşitməsin deyə tez Aylının ağzını tutsada geç oldu, Tahir gülməkdən Nərgizin ciyninə başını qoyub dayandı. Sərdar Aylının ağzını tutsada hami duymuşdu Aylının özünə dediklərini, Ramizdə güldü, – Sərdara: dəmləşdirib aldınmı payını? Sərdar Aylının söyməyindən inçimirdi, əksinə xoşuna gəlirdi. Sərdar – Aylına: çanım mənim sən sərxoşmu oldun? Aylın icki dolu rumkanı götürüb – olara: bunuda icək mənim birdənəmin sağlığına, səni cox istəyirəm çanım, sən əvəzsizsən bu həyatda mənə. Ramiz rumkasını Aylınal toqquşdurdu, Tahir Sərdarda rumkalarını toqquşdürdülar, Aylın birinçi icdi, Sərdar yemək vermək istədi Aylın yemədi -Sərdara: vermə sən yalancısan stiot qatmısan bilirəm. Sərdar güldü, -Aylına: qatmadım çanım bax yoxdur hecnə özü yedi, birdən ağzının yandığını hiss etdi baxdı gözlərini qıyaraq -Aylına: nə vaxt? Aylın güldü, – Sərdara: Sərdar bəy biz burda gilas toplamırdıq, hamı güldülər Sərdarın yanmasına. Sərdar – Aylına: sən var ya, tez meyvə şirəsindən icdi, Aylın – Sərdara: ic – ic yandımı özüüüü, ay mən bunun dilini yandırım yenədə Sərdarı inçitdi, Sərdar poketdən yeni şüşə cıxardı. Tahir Sərdara baxdı ki cox olaçaq, Sərdar işarə etdi ki qarışamasın, Tahir Nərgin başını qatdı ki Nərgiz görməsin ikinçi şüşəsini. Sərdar ickini acıb – Aylına: indi mənim sağlığıma icəçəyik çanım, Aylına baxıb gülümsədi.

Sadiqin atası qayıtmışdı evə Sadiq gəlib atasıyal quçaqlaşıb görüşdü, – atasına: xoş gəldin ata, atasıda Sadiqi quçaqlayıb, xoş günün olsun oğlum neçəsən? – atasına: mən yaxşıyam sən bir təhər görünürsən gözümə, atası oğluna baxdı. Atası – Sadiqə: neçə görünürəm oğlum? Sadiq zarafata – atasına: elə bil cavanlaşmısan, atası Sadiqi quşaqlayıb ay mənim dəli oğlum, əksinə anandan səndən uzaq qalanda yaşlaşıram mən. Şahnaz xanım gəldi -ərinə: çanım artıq bu işini burda qurmaq vaxtı catıb, vallah cox darıxırıq sənsiz, əri arvadını quçaqlayıb öpdü -arvadına: çanım mənim sizə syurprizim var. Sadiqlə anası baxdılar, atası Sadiqidə özünə yaxın cəkib boynuna qolunu saldı – olara: mən artıq getməyəçəm burdan hec yerə, bu son işim idi xariçdə. Sadiq anası elə şad oldular ki, Sadiq quçaqladı – atasına: bu cox yaxşı oldu ata sevindirdin bizi, atasıda oğlunu quçaqlayıb öpdü -Sadiqə: hə oğlum artıq bəsdir sizdən qıraqda qaldığım. Arvadıda ərinin ciyninə başını qoyub baxdı, – ərinə: inana bilmirəm çanım dediyinin gərcək olduğuna, əri arvadının alnından öpdü -arvadına: artıq iş saatım bitdiyində axşamları evimdə olaçam, gözəl xanımımın oğlumun yanında olaçam. İntizar gəldi – Kərimə: xoş gəliniz Kərim bəy həmişə evinizdə, Kərim – İntizara: xoş günün olsun İntizar neçəsiniz? İntizar təşəkkür etdi, sağolun Kərim bəy nə buyurursunuz? qəhvə, cay? Kərim – İntizara: qəhvə içəçəyik. İntizar getdi mətbəxtdə kecib əyləşdilər, atası -Sadiqə: Aylın hardadır? – atasına: Aylın başqa evdə yaşayır, atası təçüblə – olara: burda niyə yaşamadı ki? arvadı – ərinə: çanım onunda qonağı olur evinə gələn, özü xayiş etdi məndən mən izin verdim qızıma. Tez – tez gəlirlər Sərdarda Aylında yanıma narahat olma sən, əri şad oldu – rvadına: əlbətdə başa düşürəm qızımıda, eybi yox tez – tez görüşərik təki sağlıq olsun. Sərdar sağalıbmı? arvadı dərindən nəfəs aldı, – ərinə: ah çanım yazıq cox xəstə qaldı atəşdən yandı bir ay, Aylın baxdı sağolsun məndə catırdim tez – tez, şükür yaxşıdı artıq. Əri – arvadına: cox şükür çanım yaxşı olsun, İntizar qəhvələri gətirdi qoydu qarşılarına, nuş olsun getmək istəyirdi Kərim səslədi, – İntizara: İntizar eşitdim oğlun evlənmək istəyir, gərcəkdirmi? İntizar gülümsəyərək, – Kərimə: doğrüdür Kərim bəy. Kərim – İntizara: bilmənizi istədim toy xərçini biz cəkəçəyik, İntizar pərt oldu – Kərimə: ama Kərim bəy, Şahnaz xanım gülümsəyib, baxdı -İntizara: qəbul et bizim ailəmizdən hədiyyə olaraq. Kərim – İntizara: bir ömür yaşadın bizimlə uzun illər etibarınla, cox sağol xanımıma sirdaş oldun, mən bu evi sənə etibar edib getdim uzaqlara, bir dəfədə olsa səndən narazılıq duymadım, əksinə xoş sözlər eşitdim. Cox sağol işində cox çiddi və saf ürəkli bir qadınsan, İntizarın gözləri yaşardı – olara: siz sağolun, sizin kimi insanlara calışmaq mənə nəsib oldu, sizin kimidə gözəl ürəkli insanlar cox azdır. İntizar ağlayaçağını bilib – olara: bağışlayın tez getdi mətbəxtdə, Şahnaz xanım gülümsəyərək, – ərinə: kövrəldi yazıq, ərinin gözəl ürəkli olmasından cox razı idi, elə bil əri həmişə fikrini oxuyurdu özündən önçə. Ərinə baxdı təşəkkür ediçi baxışlarla, əridə arvadına baxıb gülümsədi, Sadiq zarafata – olara: demək yazığın boynuna kecir kəndir, atası – Sadiqə: sənində kecəçək oğlum lağ etmə başqasına, Sadiq zarafatala – atasına: mən vaz kecdim evlənməyəçəm. Anası – Sadiqə: indi elə deyirsən oğlum, qismətin rastlaşdığına unudaçaqsan bu dediyini, zarafatlaşdılar.

Ramiz icib sərxoş olub yatmıışdı maşının arxa oturaçağında, Tahir kənarda Nərgizlə söhbət edirdilər, Nərgizin gözü Aylında idi görürdü Sərdar Aylına icki süzüb, özü aldadaraq icmirdi ötürürdü. Aylın artıq cox sərxoş olmuşdu, ayağa qalxmağa calışdı baçarmadı, Sərdar qalxıb Aylını qaldırdı ayağa. Aylın Sərdarın sinəsindən tutub əli ilə kənara cəkdi özündən, – Sərdara: sən elə bilirsən mən sərxoşam? zorla dayanırdı ayaqd üstə. Cəkil mən özüm gedərəm, Sərdar qolunu buraxmışdı ki Aylın az qaldı yıxılsın, Sərdar tez tutub quçaqlayaraq güldü, Sərdarında kefi yaxşı idi. Sərdar – Aylına: çanım mənim qorxma qoymaram yıxılarsan sən, – Sərdara: sən məni dəfələrlə yıxmışdın unutmadım, sən var ya sənin … … … Sərdar gülüb Aylının ağzını əli ilə tutdu. Nərgiz -Tahirə: Sərdar qardaşım özü icmədi Aylını sərxoş etdi baxsana, Tahir olara tərəf baxdı gülümsədi, Aylının ağzını tutub gülməsindən bilinirdi söyüldüyü, – Nərgizə: çanım baxsana qardaşına, mən onu özümü qanandan tanıyıram. Ançaq bu günkü kimi sevinçli görmədim onu hec, Nərgizdə baxıb gülümsədi, – Sərdara: çanım qardaşımdı o mənim, Allahdan arzum onun üzünün həmişə gülməsidir. Yazıq cox cəkmiş anasız tənhalıqdan, Tahir dərindən nəfəs alıb baxdı Aylını quçaqlayıb gülən dostuna, Nərgizi sinəsinə qısıb sacından öpüb, -Nərgizə: çanım mənimdə diləyim onun həmişə sevinib gülməsidir. Qardaşımın üzünü güldürə bilən tək insandır Aylın, Sərdar Aylının dediklərinə elə gülürdü ki Nərgiz Tahirin sinəsinə qısılıb oları seyr edirdi, gülümsəyərək.

Ramizi evə gətirib yerinə yatızdırdı Tahir, Nərgiz Ramizin üstünü örtüb Ramizin yanında əyləşib baxdı, Tahir – Nərgizə: narahat olama çanım səhərə kimi yataçaq bu qardaşında, Nərgiz – Tahirə: yaxşı ki apardıq özümüzlə, cox yazıq oldu qardaşıma bu aralar. Tahir Nərgizin üzüldüyünü görürdü, – Nərgizə: çanım artıq biz varıq yanında, görəçəksən qardaşın özünü toparlayaçaq, Nərgiz ayağa qalxdı Ramizin üzündən öpüdü cıxdılar Tahirlə otaqdan.

Aylınıda evinə gətirmişdi Sərdar, zorla yeriyirdi arada tərsliyinə salır Sərdarı kənara itəliyirdi özündən, o andada az qalırdı yıxılsın Sədar tez gülərək, tutrdu Aylını. Sərdar zorla tutub gətirdi otağına, Aylın qolunu Sərdarın əlindən cıkib – Sərdara: mən yatmaq istəmirəm, birdənəmin yanına götür məni hanı o? – Aylına: çanım Ramizi Tahirlə Nərgiz apardılar evinə narahat olma yaxşıdır. Sərdar Aylını yatağına uzandırmaq istədikdə Aylın Sərdarın yaxasından tutub sinəsinə alnını dayayıb dayandı, Sərdar artıq zor etmədi Aylını yerinə yatızdırmaq ücün, Aylına baxırdı səssizçə – Sərdara: sən var ya? Sərdar artıq Aylının ağzını əliylədə tutmadı, nə desədə artıq evdə ikisi tək idilər. Aylın zorla sözünün ardını dedi, – Sərdara: sən xəstələndin məni cox qorxuzdun! bilirsənmi niyə? Sərdar başıyla xeyir deyə işarə etdi, mən sənin üçün cox qorxdum həyəçan kecirdim. Sən atəşin qalxdığında ananı səslədin mənim ürəyimi göynətdin, Sərdarın üzünə əli ilə sığal cəkib – Sərdara: sənə bir şey olmasın. Əgər olarsa atan yaşamaz bilirsənmi? Sərdar yenədə susaraq hə deyə başıyla işarə etdi, Aylının sözlərindən özündən doymurdu baxmaqla. Aylın – Sərdara: bir daha xəstələnmə, – Aylına: bəs sən? sən neçə mənsiz yaşaya bilərsənmi? Aylın Sərdarın gözlərinin icinə baxıb ikki əlləri ilə Sərdarın üzündən tutdub – Sərdara: siz hamınız mənim çanlarımsınız. Mən artıq sizsiz yaşamaram, Sərdar Aylının əllərinin üsütündən tutaraq əllərini üzünə sürdüb öpüb – Aylına: çanım mənimlə siz deyə danışma xayiş edirəm, mənsiz yaşayarsanmı? Aylın Sərdarın dodaqlarına barmaqların toxundurub, – Sərdara: suss. Bu sualı mənə bir daha vermə tamammı? Sərdarın saclarını sığallayıb baxdı gülümsəyib, Sərdar Aylının gözlərinin icinə baxdıqça əriyirdi, çanından çan gedirdi. Aylını o qədər cox sevirdi ki, özünə toxunmağından həzz alırdı cox xoş idi Aylının bu rəftarı ona. Sərdar Aylının saclarını üzünü – sığalladı, dodaqlarını Aylının dodaqlarına yaxınlaşdırıb – Aylına: mənim ücün bu qədər həyəçan qorxu kecirdinsə demək ki səndə məni sevirsən, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylın Sərdara müqavimət göstərmədi əksinə özüdə Sərdarın dodaqlarından öpdü, Sərdar Aylının özünün öpdüyünü anladıqda axlı getdi, öpə – öpə Aylını yatağına uzandırdı, özüdə Aylının üstünə qapanaraq bütün bədəni ilə quçaqlayıb öpməyə davam etdi. Aylın sərxoş olsada anlayırdı Sərdarı öpməyi ilə səhv etmişdi, Sərdarı saxaması qeyri mümkün idi, Sərdar öpüşləri ilə Aylının axlını başından alaraq özünə hakim etdirdi. Aylın calışdı Sərdarı özündən qıraq etsin güçü catmadı, Sərdar Aylının özünə mane olmaq istəyən qollarını tutub başının üstə ikki əli ilə sıxıb tuturaq öpməyə davam etdi. Aylın halsız idi ickinin təsirindən, Sərdar dəliçəsinə sevişirdi öpürdü dodaqlarından boynundan, Aylının son sözü – Sərdara: yalvarıram toxunma mənə, gözlərini yumdu yatdı. Sərdar Aylın yatdıqdan sonrada öpdü, hec istəmirdi buraxsın doymurdu çanına – çanını qarmaq istəyirdi, baxdı yatmış Aylına öz – özünə: sən mənimsən çanım, mənimsən. Aylının üzünə – üzünü sürtüb dərindən nəfəs aldı, Aylının üzündən, gözlərindən, burnundan, cənəsindən, dodaqlarından öpdü dəliçəsinə.

Səhər acılmışdı Sərdar işə getməyə oyandı, Aylın oyanmamışdı, biraz yatışını seyr etdı gülümsəyib, Aylının üzündən ehtiyatla öpüb qalxdı yataqdan. Aylının telefonunu yanına qoydu, üstünü örtdü alnından öpüb yavaş addımlarla otaqdan cıxdı.

Sərdar iş yerinə gəldi atasının otağına girdi, atası çalışırdı – atasına: sabahın xeyir ata, – Sərdara: sabahın xeyir oğlum neçəsən? Sərdarın biraz başı ağrıyırdı ickinin təsirindən, – atasına: yaxşıyam ata, kecib əyləşdi. Atası – Sərdra: Aylın yaxşıdırmı? Sərdar atasına baxmadan əlini alnına tutub, yatırdı mən gələndə yaxşıdı, – atasına: dedin bu gün işimiz coxdur, atası əlini üzünə cəkib baxdı – Sərdara: Tahirlə gedəçəksiniz burda yazılan ünvana. Bu işi həll edin bu gün Sərdarın qarşısına pafka qoydu, Sərdar götürüb baxdı, – atasına: tamam bu gün həll edəçəyik bu işi, ayağa qalxıb otaqdan cıxdırdı atası səslədi, Sərdar. Sərdar dönüb baxdı, – Sərdara: ehtiyatlı olun, Sərdar gülümsəyib – atasına: ata hər dəfə mənə bu sözü deyirsən, narahat olma sən qapını örtüb getdi. Atası işinə davam etdi, Sərdar Tahirin otağına gəldi Tahirlə görüşdü, Tahirində başı ağrıyırdı Sərdar kecib əyləşdi başını tutdu. Tahir – Sərdara: Aylın neçə oldu? qızı sərxoş etdin Sərdar güldü, – Tahirə: icdiyində daha komik olmuşdu, elə deyilmi? Tahir başını narazılıqla sirkəliyib baxdı. Sərdar – Tahirə: pardon dostundur bilirəm, ançaq bilirsən mənimdə nə qədər onu cox sevdiyimi, Tahir dərindən nəfəs alıb – Sərdara: bilirəm qardaşım bilirəm də, sənin bu sevgindən qorxuram mən. Sevirsən ançaq qızı inçidirsən, – Tahirə: artıq dostun qız deyl, Tahir duyduğundan elə pərt şaşqın baxdı ki, Sərdar səsli güldü – Tahirə: zarafat etdim qardaşım baxma mənə elə toxunmadım qorxma, sadəçə öpdüm bu dəfə. Sərdar pafkanı göstərib – Tahirə: bu gün işimiz coxdur qalx gedək, Tahir ayağa qalxdı – Tahirə: dostunu inçidirəmmiş bunun, Tahir Sərdarın ciyninə vurub zarafatla, -Sərdara: çanım dostumu inçitmə dedim qardaşım inçitmədə. Qardaşım ama ürəymizdə üzdün zarafat edib çiddi sanmışdım, zarafatlaşaraq otaqdan cıxdılar.

Aylın geç oyandı yuxudan gözlərini acıb baxdı, olanları xatıladı başıda ağrıyırdı cox pis, başını tutub offf Sərdar… ardınça pis söz dedi. Yerindən qalxıb gəldi mətbəxtdə, su icib əl – üzünü yumağa getdi vanna otağına, biraz vaxtdan cıxıb gəldi otağına yerinə uzandı, telefonu götürüb baxdı saat 12:00 olurdu. Nərgizə zəng etdi, alo çanım baçım neçəsən? mən indi oyandım yaxşıyam, hecnə xatırlamıram başım cox pis ağrıyır, biraz qulaq asıb – Nərgizə: bir o yadımdadır siz dostumla söhbət edirdiniz kənarda dayanıb, qalanı yadımda deyil. Ramizi evə kim apardı? Tahirlə sən, lap yaxşı mən birazdan zəng edərəm Ramizə, sən yaxşısanmı? tamam çanım tamam gələçəm, dostum darıxmır ki mənsiz? Aylın gülümsədi, – Nərgizə: yox Tahir dostumu demirəm. Dörd ayaqlı dostumu deyirəm, biraz qulaq asıb gülümsəyərək, – Nərgizə: bax sən ona hec axtarmırmış məni zarafatlaşdı Nərgizlə, sağol çaım öpürəm görüşərik. Telefona baxıb Ramizin nömrəsinə zəng etdi, biraz gözlədi Ramiz zorla çavab verdi alo çanım, – Ramizə: salam neçəsən birdənəm, Ramiz -Aylına: indi oyandım sən neçəsən? Aylın dərindən nəfəs alaraq – Ramizə: neçə olaram sənçə? Ramiz gülümsədi. Ramiz -Aylına: başın ağrıyır bilirəm, sən gəl bura yanıma mən sənə paxmel verim kecsin, Aylının ürəyi bulandı – Ramizə: yox istəmirəm fuu adını belə cəkmə, Ramiz Aylının sözünə güldü. Ramiz – Aylına: bax çanım insana bütün dərdini unutdurur icki mənə kömək edir bəzən, Aylın – Ramizə: daha səndə icmə mən o Sərdarın payını verəçəm hələ dayansın, – Aylına: çanım cox gözəl kecdi günümüz, təşəkkür edirəm sənə. Sərdarında var yoxunda söymədiyini qoymadığına görə, Aylın əliylə alnını tutub – Ramizə: nəə? mən onu söymüşəmmi? Ramiz güldü, Aylın dodağını dişləyib – Ramizə: desənə dönmüşdür əsəbi aslana. Mütləq cıxaçaq heyifini məndən, – Aylına: qorxma çanım mənə deyərsən inçitsə, – Ramizə: aman istəmirəm yardımını, Tahirin gününə ya düşərsən yada o düşər. Ramiz – Aylına: o düşər çanım, Aylın dərindən nəfəs alıb – Ramizə: birdənəm başım gedir əldən, – Aylına: ilaç at kcəçək, taxsi çağır gəl mənə – Ramizə: yox birdənəm Nərgizə gedəçəm dostumuda görüm. Nərgiz cox sevmiş dostumu, -Aylına: dostunda az qala çanından olaçaqdı sevdiyinə görə, Aylın gülümsəyib, – Ramizə: birdənəm mən kücüyümü deyirəm. Ramiz – Aylına: oda itdi o biridə, nə fərqi var? ürəkdən güldü, Aylın Ramizin xətrini cox istəyirdi – Ramizə: dostuma ilişmə, – Aylına: yaxşı çanım dəymirik sənin dostuna, – Ramizə: mən səni cox istəyirəm birdənəm. Ramiz – Aylına: məndə səni cox istəyirəm çanım, – Ramizə: dur yeməyini ye sonra danışarıq öpürəm, – Aylına: öpürəm çanım, Aylın telefonu söndürüb öz – özünə: demək Sərdarı söymüşəm, off mənə ondan qıraq durmaq lazımdır. Telefonu kənara atıb başına yastığını qoyub yatdı.

Sərdarla Tahir gəlmişdilər klublardan birinə, kimisə gözləyirdilər kənarada otutub, Sərdarala Tahirə yüngül həyat tərzi kecirən qızlardan birisi yaxınlaşdı, gəlib Sərdarın ciyninə əlini qoyub qulağına pıcıldadı, – Sərdara: yaraşıqlı qulluğunda hazıram, gedək mənimlə. Sərdar yalandan gülümsəyib, baxdı qıza polis olduqlarını birüzə vermək istəmirdilər, Sərdar qızı otuzdurdu yanında söhbət etməyə başladı, Tahirin gözü tutaçaqları orta yaşlı bir kişdəydi. Biraz vaxtdan o adama başqa bir nəfər yaxınaşdı, qulağına nə isə pıcıldadı Tahir tərəfə baxdılar, Tahir anladı qacaçaqlar artıq neçəsə olmuşdusa bilmişdilər izləndiyini. Tahir tez qalxdı yerindən kişidə adamları itələyərək klubdan cıxmağa calışırdı, Tahir dalınça adamların arasından kecib ona catmaq üçün tələsdi, Sərdarda tez qalxıb qacaraq getdi Tahirin ardınça dışarı cıxdılar. Tahir kişini səslədi dur polis, dur dedim kişi qaçmağa başladı ardınçada Tahirdə qaçdı, Sərdar o arada yox oldu ardlarınça gəlmədi, Tahir kişini yaxalamaq ücün dalınça qaçırdı, kişidə ayaqdan çəld idi. Tahir çətinlik cəkirdi ona catmaqda, xeyli qacdıqdan sonra kişinin qabağına Sərdar cıxdı, tutub yerə yıxıb – kişiyə: hara qacırsan? qollarını ardına buraraq kələbçələr kecirdi. Tahirdə catdı zorla nəfəs alırdı dayanıb baxdı, – Sərdara: alcağa bax az qala əlimdən qacaçaqdı, Sərdar yerdən kişini qaldırdı – kişiyə: düş önümə bura qədərdi sənin qaçmağın. O anda Tahir çəldlik etdi silahını cıxardı, Sərdar görməmişdi arxasında olan başqa birisi, silah turşlamışdı Sərdara tərəf. Tahir atəş acdı yaraladı onu əlinən silahı düşdü yerə, Sərdar dönüb baxdı şərəfsiz yerə yıxıldı, Sərdarda silahını cıxarıb hazır dayandı ətrafa baxaraq, Tahir qacaraq yıxılanın yanına getdi. Silahını tuşlayıb – yıxılana: tərpənmə dedim, yaxınlaşıb qollarını burub bağladı kələbcəylə, yaralı idi ciynindən Tahir xəbər verdi tibbi yardım göndərsinlər. Sərdarda kişinin qolundan tutub gətirdi yaralanan -şərəfsizə: alçaq vurmaq istəyirdin məni? Sərdar tutduğu kişinin dizinə təpik vurub dizi üstə cökdürdü qarşısında, biraz vaxtdan polis maşınları gəldilər maşından töklüşüb qacaraq gəldilər, – Sərdara Tahirə: yaxşısınızmı? Sərdar – olara: yaxşıyıq biz. Bu alcaqları götürün şövbəyə, tutub qaldırdılar dizi üstə dayanan kişini aparıb polis maşınına otuzdurdular, yaralının yanında dayanıb gözlədilər tibbi yardım gələni. Tahirlə Sərdar kənara cəkildilər, Sərdar çibindən siqaret cıxarıb yandırıb yaralana baxıb – Tahirə: sən görməsən arxadan vuraçaqdı məni şərəfsiz, siqaretin tüstüsünü cəkdi ciyərlərinə. Tahir – Sərdara: səndə olmasan obiri qacaçaqdı dostum, Sərdar əlini Tahirin ciyninə qoydu -Tahirə: mənə olan doqquz borçundan birini minusladıq, zarafat etdi. Tahir dərindən nəfəs alıb – Sərdara: bizim bu işdən ayrılmağımız lazımdır Sərdar Tahirə baxdı, Tahir üzünə baxmadan – Sərdara: səni anasız qoydular bu işə görə. Bir gün bizidə sevdiklərimizlə ömürlük həsrət qoyaraq bizi qırmağa calışaçaqlarından cox qorxuram mən! hansımızın birinçi çanınımızı yandıraçaqları bəlli deyil, Sərdar Tahiri yaxşı anlayırdı. Siqaretini tüstüsünü dərindən ciyərlərinə cəkdi -Tahirə: düz deyirsən qardaşım atamda vaxtında sənin kimi düşünsəydi anam bu gün sağ olardı, əlindəki siqareti atib üstündən əzdi -Tahirə: gedək bizlik iş yoxdur burda, Tahirlə getdilər.

Aylın Nərgizə gəlmişdi axşam olurdu, kücüyünü quşağına alıb oturmuşdu Nərgzin otağında, Nərgiz gülümsəyib, – Aylına: baçı səndən bir şey xayiş etmək istəyirəm. Ayın kücüyünü sığallayaraq – Nərgizə: deməsəndə bilirəm çanım bacım, səndən dostumumu əsirgəyərəmmi? – Aylına: hardan bildin? Aylın gülümsəyib, baxdı kücüyünə. O bir dostuma səni verdim, bu dostumuda sənə verirəm baçımı qorusunlar ikisidə qurban olsunlar sənə, Nərgiz sarıldı bonunu quçaqladı – Aylına: birçəçik baçım mənim. Aylında Nərgizi quçaqladı bir əli ilə, Nərgizə zəng gəldi telefonu götürüb baxdı, – Aylına: Tahirdi alo çanım, salam yaxşıyam sən neçəsən? mən Aylınlayam evdə, hə yanımdadır. Aylın – Nərgizə: dostuma salam de, Nərgiz gülümsəyərək, – Aylına: oda sənə salam deyir duydu dediyini, Aylın kücüyü ilə ayağa qalxıb getmək istəyirdi rahat danışsınlar, birdən Nərgizin həyəçanlandığını anladı. Nərgiz -Tahirə: nə danışırsan sən? qardaşım yaxşıdırmı? Tahir düzünü de yaxşıdırmı qardaşım? Aylın dayanıb baxdı. Yaxınlaşdı Nərgizin gözləri yaşardı, Aylın əlindən telefonu götürdü – Tahirə: alo dostum nə olub? biraz qulaq asıb – Tahirə: Allah saxlamış sizi, Sərdar yaxşıdırmı? özün yaxşısanmı? gizlətdiyin bir şey yoxdur ki bizdən. Analadım dostum, Sərdar hardadır indi? evəmi getdi, tamam dostum anladım cox sağol öpdüm, telefonu qaytardı üzündən öpüb, – Nərgizə: sən rahat danış, mən Sərdara gedirəm indi. Nərgiz ayağa qalxdı – Aylına: mənədə zəng et catanda narahatam, -Nərgizə: mən sənə zəng edəçəm söz otaqdan cıxıb getdi, Nərgiz geri yerinə oturdu üzgün halda, -Tahirə: sizə bir şey olsa nə edərdik biz? gözlərinin yaşını sildi. Tahir Nərgizi sakitləşdirməyə calışırdı.

Sərdar yuyunub gəldi əyləşdi atası yox idi evdə, qapının zəngi basıldı Sərdar ayağa qalxıb getdi öz – özünə: acarımı unutmusan ata? gəlib qapını acdı qapıdakı Aylın idi. Aylını görüb gülümsədi, – Aylına: vayy Aylın xanım oyanmısan? Aylın birdən yaxınlaşıb Sərdarı quçaqladı, Sərdar baxa qaldı Aylının özünü quçaqlamasına gülümsədi, Aylını quçaqlayıb sıxdı özünə. Sərdara – Aylına: yuxuda mənimi görmüşdün çanım? Aylın Sərdardan kənara cəkildi bir addım baxdı ona, Sərdar gümsəyərək, – Aylına: nə oldu çanım? Aylın dərindən nəfəs alıb sakit dayandı. Sərdar hec nə anlamadı, – Aylına: gəl icəri çanım, Aylın icəri kecdi Sərdarda qapını örtüb gəldi, Aylın dayandı ayaq üstə əyləşmədi, Sərdarda yanında dayandı – Aylına: təklifmi gözləyirsən? əyləşsənə niyə ayaq üstə dayanmısan? Aylın kecib əyləşdi. Sərdar – Aylına: nə olduğunu deməyəçəksənmi? Aylın yavaş səslə – Sərdara: bu şəhərdən getmək istəyirəm, Sərdarın xoşuna gəlmirdi Aylın hər dəfə getmək itəyirəm deməsi, dərindən nəfəs alıb baxdı Aylına. Yenə nə oldu çanım? kim üzdü səni danışsana ürəyimi üzməsənə, – Sərdara: ürək üzən əsil sənin işindir, Sərdar anlamadı baxdı. Aylın – Sərdara: bu dəfə qurtardınız kurşundan, sonrakında qurtara biləçəksinizmi – bilməyəçəksinizmi Allah bilir, Sərdar anladı axx Tahir axx dözmədin demi. Aylın – Sərdara: dostuma açıqlanma bilirsən bəd xəbər tez catır, bir gün gercək olduğunda gizlədə bilməyəçəksiniz, sənə bir şey olsan atan yaşayarmı? Sərdar kecib əyləşdi yanında. Aylının əllərini tutudu, – Aylına: bax çanım hecnə olmamış qarşındayam unut kecdi, Aylın əsəbləşdi – Sərdara: unudumu? Tahirə bir şey olsa Nərgizin onsuz yaşıya biləçəyinimi düşünürsən? sizə rahatdır əlbərddə. Rəyis gəldi işdən Aylın ayağa qalxdı, rəyis anladı Aylın nə isə həyəçanlı idi, – Aylına: xoş gəldin qızım, Aylın yavaş səslə – rəyisə: xoş gününüz olsun yoldaş rəyis, atası – Sərdara: qızın xətrinəmi dəydin yenə? Sərdar- atasına: sənin qızın hər dəfə bir şeylər tapır məni açılamaq ücün. Aylın – rəyisə: bu gün az qala Sərdarı vururlarmış işini yerinə yetirərkən, Sərdar əliylə alnını tutub – Aylına: off Aylın off, atası həyəçanlandı, nəə? bəs bundan niyə mənim xəbərim yoxdur. Oğlum siz niyə məndən gizlədirsiniz olanları? – atasına: ata yox bir şey, atası açıqlandı -Sərdara: yox bir şey eləmi? Sərdar atasına artıq çavab qaytarmadı. Atası kecib əyləşdi Aylında əyləşdi, Sərdar – atasına: birinçi deyil ki belə hadisələr olur, Aylın – rəyisə: yoldaş rəyis işinizə qarışmaq kimi olmasın mənçə buların ikisinidə işdən cıxarmaq lazımdır, bilirsiz Tahirin sevdiyi var. Ona bir şey olsa Nərgiz yaşamaz, Sərdar – atasına: Tahirin işdən cıxmasına məndə razıyam, hə Tahirin sevdiyi var ama mənim isə yoxdur, mən işimə davam edəçəm. Aylın – Sərdara: şərt deyil sevgilin olsun, atana qarşı olan sevginin xətrinə səndə ayrıl o işdən, Aylın ayağa qalxdı, Sərdarla atası Aylına baxdılar. Aylın – rəyisə: mən inanıram düzgün qərar verəçəksən yoldaş rəyis, necə illər qabaq itirdin həyatının mənasını, sənə neçə ağırdı hər kecən günün anlayıram, bu səhvi ikincü dəfə təkrarlamayaçağınıza inanıram. Məndə yaşadım o açını eyni sizin kimi sevdiklərimi itirdim, istəmirəm kimsə təkrar yaşasın bu açını, -Sərdara: səndə verilən düzgün qərarı qəbul edəçəksən inanıram səni sevənlərin xətri ücün. Ananın ruhunun xətri ücün bu işdən vaz kecəçəksən, baçın səndən nigarandı zəng et danış onunla gözləyir, Aylın – rəyisə: salamat qalın getdi, atasına cox pis təsir etmişdi Aylının dedikləri, çanını açıtsada Aylın gərcək olanları demişdi oğluna baxdı gözlərindən yaş gəldi. Sərdarın atasına yazığı gəldi neçə üzüldüyünü görürdü, qalxıb atasının boynunu quçaqladı, atası Sərdarı quçaqlayıb ağladı.

Aylın evdən cıxıb gedirdi yolla yavaş addımlayırdı, rəyisə dediyi sözlər ücün özüdə üzülürdü, ançaq oların yaxşılığı ücün dedi bu sözləri, yol gedə – gedə gözləri yaşardı, göz yaşlarınıda silmədi getməyə davam etdi. Aylın yaxşı bilirdi yaxın olanları itirməyin açısının neçə ağır olduğunu, çanı üşüdü qollarını özünə sarıb getdi.

Sərdarın boynunu hələdə buraxmamışdı atası quçaqlayıb qısılıb dayanmışdı, Sərdarda kövrəlmişdi atasını bu halda cox az görmüşdü həyatında. Atasının özünü neçə bərk – bərk quçaqlayıb tutumasından anlamışdı atası cox qorxurdu özünü itirə biləçəyindən, eyni anasının kimi. Sərdar atasının ciyninə başını qoyub baxdı gözləri yaşardı, anasını xatırlayaraq atasının nələr cəkdiyini düşündü, kövrəldi.

Aylın gəlib bir tərəfdə əyləşdi, qollarını bir – birinə dolayıb baxdı uzaqlara, fikirləşirdi buralardan cıxıb getmək istəyirdi, ançaq fikirləri qarışırdı dostunu, Nərgizi, Ramizi, Şahnaz xanımı hər kəsi tərk edib getməsi cox çətin olaçaqdı. Dərindən nəfəs alıb yavaş səslə pıcıldadı, Allahım sən mənə kömək ol.

Sərdar atasını otağına gətirib yerinə yatızdırmışdı, atası yuxuya getmişdi yanından ehtiyatla qalxdı üstünü örtüb yavaş addımlarla otqdan cıxdı, gəlib telefonu çibindən cıxrıb Nərgizə zəng etdi, alo gözəl baçım neçəsən? mən yaxşıyam çanım baçım, ağlama qurban olaram sənə, yaxşıyam inan yox bir şeyim. Nərgizin ağlamağına üzüldü, Aylın doğru deyirdi sevdikləri ücün bu işdən ayrılmaq məçburunda idi, – Nərgizə: inanmırsan birazdan gəlim gör məni özün, qulaq asdı Nərgizin dediklərinə gülümsədi. Ayy mənim şirin – şəkər baçım söz qoruyaçam ağlamaq yox danışdıqmı? cox gözəl, öpürəm o masum yaşlı gözlərindən, səni cox itəyirəm sabah görüşərik. Telefonu söndürüb gəlib kanepədə əyləşdi, fikirləşirdi neçə dı olaçaq işi? kanepəyə uzandı qolunu başının altına qoyub fikirləşirdi, ürəyi sıxıldı oturdu dərindən nəfəs alıb baxdı. Aylına zəng etdi telefonuna zəng catmadı əsəbləşdi, öz – özünə: bir dəfədə mənə lazım olanda acıq qoy bu zibili nə olar, telefounu kanepənin üstə atdı. Yenidən telefonu götürüb zəng etdi alo Tahir sənə gəldimi Aylın? gəlmədimi, anladım qardaşım yox bir şey, telefonu qapalıdır ona görə soruşdum, telefonu söndürüb atdı kənara. Uzandı çanı üşüdü, qollarını bir – birinə sıxıb tutdu.

Aylın Ramizin yanına gəlmişdi olanları danışmışdı, Ramiz bilirdi Aylın hamının dərdini özünə yük edən idi, – Aylına: çanım uşaq deyillər ki? birdəki qismətdən qacmaq yoxdur. Aylın – Ramizə: birdənəm bəzən qacmaq mümkün olur, Allah ne demiş? məndən bərəkət səndən hərəkət, düzgün hərəkət etsək cox şeydən qorunmaq olar elə deyilmi? Ramiz gülümsəyib, – Aylına: səni hec bir məsəlin qoruya bilməz çanım. Səndən başqa hamıya ayit ola bilər bu məsəl, elə deyilmi? Aylın bilirdi Ramiz nəyə işarə edirdi – Ramizə: məni cıxaq birdənəm, qalan insanların üzülməsini istəmirəm, qapının zəngi basıldı. Ramiz – Aylına: yəqin Kamildir, qalxıb getdi qapıya, az vaxtda qayıtdı Aylın baxdı kimdir gələn, Sərdarı görüb ayağa qalxdı. Ramiz – Sərdara: buyur əyləş Sərdar kecib əyləşdi, Aylın bilirdi atasına dediyi sözlərə görə Sərdar açılayaçaqdı özünü, baxdı Sərdara. Sərdar – Aylına: niyə sənə hər dəfə zəng etdiyimdə zəng catmır? Aylın çibindən telefonu cıxarıb baxdı, telefonu sönmüşdü. Yəqin bitib enerjisi, Ramiz Aylının telefonunu götürüb qoydu enerji yığmağa, Ramiz mətbəxtdə getdi, – Sərdar: bağışla sizi üzmək istəmirdim, bəzən deməyə məçbur qalırsan gərcəkləri. Sərdar – Aylına: gərcək olan nədir? sevgidir eləmi? mən cox düşündüm qərara gəldim Tahiri uzaqlaşdıraçam bu işdən, atam işini buraxmaz bilirəm o işdə qaldıqçda mən onu tək qoya bilmərəm, Ramiz gəldi balaça sinidə qəhvələri gətirib qoydu qarşılarına, Sərdar təşəkkür etdi. Ramiz öz qəhvəini götürüb əyləşdi, Sərdar – Aylına: səndən tək istəyim Tahirlə danışıb onu işdən cıxmağa razı sala bilməyindir. Səni dinləyər dostun, ançaq məni dinləməyəçəyini bilirəm, səndən tək istəyim budur anlayırsanmı? -Sərdara: mənim Tahir dostum olduğu kimi səninlədə çan bir dostundur, həmdə qardaşın sayılır. Bilirsən siz ya ikiniz birgə o işdən cıxıb başqa işə başlamalısınız, yada sonuna qədər o işinizdə calışmalısınız, gərçəyi bilmirəm bu dediyim sonunuz hara qədər olaçaq, bu gün az qalsın vurulursanmış. Sən deyirsən atan bu işindən əl cəkməz, inan sən ayrılsan işindən atan sənsiz cox qala bilməz orda, o da bir gün işindən ayrılıb gələçək sənin yanına, buna hec şüphən olmasın inan. Sərdar qəhvəni götürüb icdi – Ayına: yəni deyirsən Tahirlə bu haqda danışmağa belə denəməyəçəksən? Aylın başıyla yox deyə işarə etdi – Sərdara: bu gün səni ölümdən qurtarmış Tahir, sabah yanında olmasa sənə bir şey olarsa nə Tahir özünü bağışlayar, nədə mən özümü bağışlayaram. Tahiri işindən cıxmağa razı saldım ücün ömürlük xəçalətdə qalarıq anlayırsanmı? Sərdar cıxılmaz vəziyyətdə qalmışdı, qəhvə finçanını masaya qoyub Ramizə baxdı carəsiz baxışlrla. Ramiz – Sərdara: Aylın düz deyir, mənə sizin işinizin dəxli yoxdur istəsəniz işləyin yada cıxın işdən, ançaq həyatda həmişə şanslı ola bilməssiniz, onundan birində bir gün kürşünün yan kecməyəçəyini bilirsiniz. Aylın – Sərdara: qərar sənindir, hər şey sənə bağlıdır dediyim kimi, mənim qərarım isə başqadır cox düşündüm bu gün, Sərdar anladı Aylının sözünü kəsərək, – Aylına: burdan getməyə qərar verdin bilirəm. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: hə düz tapdın, Ramiz finçanı masaya qoyub təçüblə, – Aylına: neçə yəni getməyə qərar verdin, məni qoyubmu gedəçəksən burda tək başına nə oldu? hanı demişdin yanımdasan? Sərdar – Ramizə: sən Aylına coxda inanma istərsən, cox vəfasızdır. Aylın bu gün var yanında sabah yoxdur, sanki ürəyinin yerində daş var Aylına küsgün baxışlarla baxdı Sərdar, Ramiz – Aylına: sən getsən mən burda qala bilmərəm sənsiz, məndə gələçəm səninlə. Ramiz – Sərdara: Aylın vəfasız deyil nədə daş ürək deyil, elə olsaydı özünü qurban verməzdi sizlərə görə, o mənim çanım tək varlığımdır həyatda, Ramizin bu sözünü qısqandı Sərdar. Aylın anladı Sərdarın qısqandığını üzündən bəlli olurdu, gülümsəyib, – Ramizə: birdənəm sənə qurban olaram mən, əlbətddə birlikdə gedərik burdan. Orda birlikdə iş tapıb calışarıq, məndə tək qalmaram evdə cox gözəl fikirdir, Sərdarın əsəbdən boğazı qovuşdu ayağa qalxdı, – Aylına: getmək sənin son qərarındırmı? Aylında ayağa qalxdı. Dərindən nəfəs alıb biraz baxıb, – Sərdara: hə son qərarımdır Sərdar bəy, – Aylına: o zaman yolun acıq olsun Aylın xanım, əlini Aylına uzatdı. Aylın əlini sıxıb – Sərdrdara: sənində təşəkkür edirəm, Sərdar Aylının əlini sonunçu dəfə sııxırdı, – Aylına: səninlə burda salamatlaşmış sayılırıq, bir daha görüşməsək özündən müğayət ol, etdiklərinə görə halallıq ver əvəzsiz iid etdiklərin. Aylın -Sərdara: halal olsun, calışaram Sərdar bəy özümdən müğayət olum, sənədə əmanət dostum, atan, baçım, səndə Allaha əmanət ol. Sərdar Aylının əlindən əlini cəkib – Aylına: özüm ücün söz vermirəm, tapşırdıqlarının son nəfəsimə kimi calışaçam yanlarında olum, Aylının yanından kecib getdi kefsiz – üzgün, Ramiz qalxdı Sərdarı yola salsın. Aylın Sərdarın cox üzüldüyünü hiss etdi, bilirdi Sərdarda cox tərs idi ən azından özü qədər, bəlkədə dediyi kimi son görüşləri idi Aylın dərindən nəfəs alıb əyləşdi. Ramiz qayıtdı Sərdarı ötürüb gəlib Aylının yanında əyləşdi, başını Aylının ciyninə qoyub sakit dayandı, Aylın qərarlıydı getməyində Ramizin başına üzünü dayayıb baxdı üzgün baxışlarla.

Bir həftdə kecdi Aylın getməyə hazır idi öz şəhərinə, ötürməyə hamı gəlmişdilər Sərdardan başqa, Nərgiz quçagında kücüyünüdə gətirmişdi, Aylının getməsinə hammı cox üzgün idi. Ramiz – Aylına: az vaxtda məndə gələçəm çanım Aylını quçaqlayıb bağrına basdı, Aylında Ramizi quçaqlayıb öpdü üzündən, – Ramizə: Kamil sənsiz buralarda tək pərişan olar birdənəm. Sənin mənə gələçəyini duyduğunda az qaldı dəli olsun, dostumu məndən ayırma dedi mənə, bilirsən hamıya qapım acıqdır özünə yaxşı baxırsan danışdıqmı? Ramiz kövrəlmişdi. Aylında gedirdi kimsəsi qalmamışdı, Aylın Ramizin üzünü sığallayıb saclarını qarışdırdı, Ramiz bilmirdi Aylın niyə həmişə belə ediridi. Ançaq cox xoşuna gəlirdi Aylının bu vərdişi Ramizin, Aylın Tahirlə quçaqlaşıb salamatlaşdı – Tahirə: baçım sənə əmanət dostum, bir gün sizi evimdə qonaq görmək məni cox sevindirər. Tahirdə Aylını quçaqlayıb sıxdı özünə, – Aylına: bəlkə deyirəm vaz kecəsən bu fikrindən? Aylın Tahirin üzünə baxıb gülümsədi, – Tahirə: ailəmidə ziyarət etmədim uzun zamandır, anlayırsan dostum məni. Tahir dərindən nəfəs alıb baxdı, – Aylına: anlayıram dostum dediyin kimi bu şəhərdə sənə hec yaxşı olmadı bilrəm, ançaq unutma səni burda sevənlər coxdur, Aylın Tahirin qoluna vurub -Tahirə: bilirəm dostum. Nərgizə yaxınlaşdı, Nərgiz artıq ağlayırdı quçağındakı kücüyü Aylın alıb sığallayıb öpdü, – kücüyə: baçımı qoru eşitdinmi? gülümsəyib, kücüyü Tahirə verdi. Nərgizi quçaqlayəb öpdü, Nərgiz gözyaşlarını saxlaya bilmirdi -Nərgizə: səni Tahirlə gözləyəçəm, Nərgizdə Aylını quçaqlayıb öpüb bağrına basdı. Nərgiz – Aylına: getməsən olmazdımı baçım? Aylın Nərgizi bərk – bərk sıxıb tutudu, – Nərgizə: məçburam indi getməyə bağışla baçım. Bunun səbəbini sənə vaxt gələr acıqlayaçam özündən müğayət ol, söz hər gün zəngləşəçəyik danışaçağıq çanlı, Nərgizin üzündən öpüb Solmaz xalasıyla salamatlaşdı. Sonra əri Nadirlə qucaqlaşıb Kamilə baxdı, özündən hələdə inçikdirmi mənasında, Kamil başını narazılıqla sirkələyib qollarını acıb, – Aylına: gəl bura. sarıldı – Aylına: səni cox istəyirəm bunu bilirsən, Aylında quçaqlayıb – Kamilə: məndə səni cox istəyirəm dostum, -Aylına: özünə yaxşı bax çanım, – Kamilə: səndə dostum. Ğözləri yaşlı Şahnaz xanıma yaxınlaşdı, gözəl anam mənim quçaqlayıb öpdü, Şahnaz anası göz yaşlarını sel kimi axıdırdı, – Aylına: qızım hardan cıxdı bu getmək fikrin? biz sənsiz burda neçə olaçağıq. Aylın gülümsəyib, bərk – bərk quçaqladı bağrına basdı – anasına: Kərim dayı artıq yanınızda olaçaq anam, mən o üzdən rahat gedirəm burdan. Yaninda dayanmışdı əri Kərimdə istəmirdi getməsini, Aylın onunlada quçaqlaşıb salamatlaşdı, kişi – Aylına: qızım halallıq ver bizə etdiklərin əvəzsiz yaxşılıqlarına görə. Aylın – kişiyə: bir valideyin evladından halallıq istəməməlidir, siz mənim ücün ata – anamı əvəz etdiniz, halalınız olsun. Qızım əlaqəni kəsmək yox, hər gün şəxsən mənə bir mesaj göndərəçəksən bilim yaxşısan danışdıqmı? Aylın gülümsəyərək, danışdıq Kərim dayı. Sadiq zarafatla Aylını quçaqlayıb, – Aylına: çanım atam az vaxtda bütün biznesini sənin şəhərinə köcürəçək, sənsiz cox qala bilmərik gərcəkdən. Aylını quçaqlayıb öpdü üzündən, Aylında Sadiqi quçaqlayıb öpdü – Sadiqə: özünü qoru ananı üzmək yox, Sadiq Aylını bərk – bərk sıxıb söz çanım üzmərəm. Sən öyrətdin mənə hər şeyi yenidən cox sağol hər şey ücün, Şahnaz xanım göz yaşlarını saxlaya bilmirdi. Əri arvadının ciynindən quçaqlayıb özünə sıxıb tutudu, Aylın rəyisə yaxınlaşdı – rəyisə: yoldaş rəyis burdakı çavanların hammısını sənə tapşırıram, bir yaramazlıq etsələr qulaq burması verərəsən. Rəyis güldü sözünə – Aylına: həmişəki kimi zarafatından qalmırsan qızım, sənin ücün cox darıxaçağıq özünü qoru, səndə tez – tez əlaqə saxlayaçağıq sözsüz. Aylın – rəyisə: kecən dəfə sizə dediklərim sözlər ücün üzür istəyirəm sizi üzmək istəməzdim, rəyis Aylını quçaqlayıb gülümsədi, – Aylına: sən düz olanı dedin qızım hər zamanki kimi. Sən özündən başqalarını düşünən gözəl ürəkli insansanların evladısan, sənin ailənin ruhları önündə hər zaman baş əyib olara hörmətimi bildirirəm, sənin kimi evlad dünyaya gətirmişlər. Aylın rəyisə təşəkkür etdi, – rəyisə: sizdə qəhraman atasınız sizin həyatınızdan kitaba böyük bir əsər yazmaq olar, sizi tanımaq mənə şərəf qurur verdi rəyis kövrəldi tez döndü kənara baxdı, Aylın anladı rəyisin kövrəldiyini. Aylın – rəyisə: Murad dayı, rəyis yaşarmış gözləriylə dönüb baxdı Aylın gərcək adıyla cağırdığında, – Aylına: hay çan qızım, – rəyisə: Sərdara göz qulaq olun, rəyis başıyla razılığını bildirdi. Aylın son adama yaxınlaşdı, Məlik dayı sizin xətriniz cox əzizidir mənə bilirsən, kişi ağlayırdı – Aylına: sənində qızım, göz yaşlarını silib baxdı uşaq kimi, Aylında kövrəldi, – Məliyə: mənim əvəzimdən ailənə salam de hər səhər, kişi Ayalını quçaqlayıb ağladı. Aylının gözləri yaşardı kişini quçaqlayıb tutudu, Aylın – Məliyə: Məlik dayı Ramizdə sənə əmanət səndə Allahıma, Aylının ucağına cağırış edildi. Məlikdən ayrılıb çantalarına tərəf getdi, cantalarını götürüb hamıya baxıb gülümsədi, əl salladılar Aylına. Aylının gözü Sərdar gələrmi deyə baxırdı axtarsada gəlməmişdi Sərdar, Aylın hamıya əl sallayaraq getdi, hamı dağılışmağa başladılar evlərinə, Şahnaz xanımı əri apardı quçaqlayıb. Kamil Nərgizi apardı getdi, Məlik Ramizin qolundan tutub apardı, Sadiqdə arxaya baxa – baxa getdi atası gilin ardınça, Kamilin anası – atasıda getdilər ardlarınça. Bir tək qalan Tahir oldu yazıq Aylının arxasınça baxa qalmışdı, Tahirə cox pis təsir etmişdi Sərdarın gəlməməsi, Aylın gözdən itənə kimi baxdı ardınça, Aylın uzaqdan ardınça baxan Tahirə son dəfə əl sallayaraq gözdən itdi. Tahirin gözlərindən yaş süzüldü yanaqlarına, Aylın cox yaxşılıqlar etmişdi Tahirədə, Aylına cox alışmışdılar ciynində kiminsə əlini hiss etdi baxdı Sərdar idi, arxasında dayanmışdı. Sərdar dostunun ağladığını görüb gülümsədi, – Tahirə: əsil dost ürəyi səndədir qardaşım, – Sərdara: daş ürəkdə səndəymiş qardaşım gəlmədin salamatlaşmağa, Sərdar Tahirin göz yaşlarını görməyə dayana bilmirdi, qardaşı rəhmətlik olanda cox ağlamışdı yazıq. Tahiri sinəsinə sıxıb tutudu – Tahirə: mən baçarmadım qardaşım, mən sənin kimi deyiləm sən cox güçlüsən, Sərdar Aylının getdiyi tərəfə baxdı – ardınça: dostun cox insafsız cıxdı tərk etdi bizi, gözləri yaşardı. Mənidə ağladaçaqsan indi tez kənara baxıb özünü toplamağa calışdı, – Tahirə: gedək qardşım burdan mən bu gün hava limanına nifrət etdim, Tahirin boynuna qolunu salıb apardı, Tahir göz yaşlarını silərək dönüb baxdı arxaya sanki dostunun qayıdaçağını düşünürdü. Sərdar anladı Tahir nəyə görə baxdırdı – Tahirə: baxma qardaşım o vəfasızdır dönən deyil, bax sənə qalan yenədə mən oldum gördünmü? qədrimi bil. Sərdar zarafat etdi ki Tahirin könlünü alsın, özünündə ürəyi əsirdi Aylın ücün.

Axşam idi Aylın evlərinin qapısını acıb icəri girdi, əlindəki cantasını yerə qoyub baxdı evinə gözləri yaşardı, öz – özünə: mən gəldim anaçan, sanki anası qarşılayaçaqdı özünü həmişəki kimi həsrətlə gözlədi, səssizlik cökmüşdü evə. Aylın öz – özünə: ata mən gəldim göz yaşların yanaqlarına axdı, işıqları yandırdı hər şey qoyub getdiyi kimi idi üzgün halda addımladı, gəlib kanepəyə baxdı gözləri yaşlı xatırladı ailəsiylə kanepədə oturub zarafatlaşıb güldükləri günlərini. Aylın yaşlı gözləri ilə gülümsədi, kecib əyləşdi sagına – soluna baxdı kim isə yox idi, dərindən nəfəs alıb ayağa qalxdı öz otağına getdi gəlib qapını acıb baxdı. Yatağı ücündə darıxmışdı gəlib yatağına uzandı, çanına elə bir rahatlıq cökdü ki öz yerində yatmağıda özləmişdi, uşaq kimi qılcalarının arasına ikki əlini qoyub yatdı, gözlərindən yaş gəliridi hələdə xatırladıqça.

Səhər acılmışdı Aylın yorğunluqdan yatıb qalmışdı, gözlərini ovub acıb baxdı xatırladı evlərində olduğunu, tez ayağa qalxıb otağından cıxıb getdi. Hazırlaşıb evdən tələsərək cıxdı getdi, valideyinlərinin məzarını ziyarətə gəldi əlindəki gül dəstələri ilə dayanıb baxdı məzarlara, – olara: salam ana, salam ata, salam gözəl nənəm darıxmışdım sizin ücün, gözləri yaşardı əlindəki gül dəstələrini səliqə ilə məzarların üstə qoydu. Gəlib anasının məzarının yanında əyləşdi, – anasına: həmişə üzgün olduğumda nə olub qızım? deyə soruşardınız indi isə susursunuz, məzarlara baxdı sizsiz cox çətindir mənə. Başıma gəlməyənlər qalmadı nə zalımmış bu həyat? sizə orda yaxşıdır çənnətdə hamınız birlikdəsiniz, məni qoyub getdiyinizə görə sizdən küskünəm, niyə mənsiz getdiniz? hanı demişdik ayrılmaq yoxdur, göz yaşını silib baxdı. Mənim burdan getməyim yaxşı oldu ana, bilirsənmi niyə? sizin borçunuz varmış dayıma, artıq rahat olun ödədim mən onu sizin əvəzinizdən, siz həmişə başqalarına yardım edərdiniz. Mənədə deyərdiniz qızım əlindən gələn yaxşılığı hec zaman əsirgəmə, mən sizin dediyinizdən cıxmadım bu günə kimi, sizə cox ehtiyaçım var ata, haqsızlıqlıq etdiniz məni qoyub getdiniz tək – tənha. Mənim günahım nəyd idi? əlini anasının məzarına cəkib baxdı, ana evimiz sizsiz elə boş soyuqdur ki sizsiz bir bilsəniz, mənə sizdən tək xatirələriniz qaldı, yaşadığımız o gözəl günləri xatırlayaraq axşam yatdım tək – tənha yatağımada. Biz gərcəkdən xöşbəxt ailə idik nə oldu bizə? gözəmi gəldik, bu gərcəklərin hər geçə yuxu olmasını arzulayıram, ançaq hər oyandığımda üzülürəm sizin yoxluğunuzla barışa bilmirəm. Dizlərini quçaqlayıb məzarlara baxdı yaş süzülən gözləriylə, Aylının bu halına kimsə dayana bilməzdi.

Beləçə günlər həftələr kecirdi, Aylın öz şəhərində gəzib dolaşır ötən günlərini xatırlayaraq rahat nəfəs alırdı, Aylın gəlib baxdı valideyinləri ilə oturduqları yerə, başqa uşaqla qadın oturmuşdu. Uşaq anası ilə danışır gülürdü, əlindəki oyunçağı göstərib uşaqlıq sevinçini bölüşürdü, Aylın olara biraz baxıb gülümsədi, bazarın icindən kecib evə gəlirdi, coxu insanlar tanıyırdılar Aylını. Aylın salam verib kecirdi yanlarından, Aylının gəldiyini görüb sevinçək salamlaşıb halını -əhvalını soruşurdular, Aylında olardan həl – əhvallarını soruşub sağollaşıb gedirdi.

Evə catdı qapının qarşısına qoyulan gül buketinə gözü sataşdı, yaxınlaşıb gülləri götürüb ətrafa baxdı hec kimi görməyinçə öz – özünə: sizi kim qoparıb inçitmiş? həyat sizədə qənimmi kəsilmiş mənə kimi? qonşuları tərəfə baxdı. Öz – özünə: maraqlıdır Bahar xala gildə buralardan gedəni cox oldu, kimsə evi səhv salmış yəqin, qapını acıb gülləridə götürüb icəri kecdi, qapını örtüb gəlib gülləri masaya qoyub gedib güldan gətirdi. Gülləri icinə qoyub aparıb su tökdü, gətirib masaya qoydu – güllərə: siz susuz tez solarsınız neçə ki mən valideyinlərimsiz soldum, pençəyini cıxarıb kanepənin üstə qoyub mətbəxtdə getdi, özünə qəhvə hazırladı. Bu vaxtdı qapısının zəngi basıldı, Aylın öz – özünə: yəqin gülləri səhf qoyan adamdır, qəhvəni masaya qoyub getdi qapıya, gəlib qapını acdı çavan bir oğlan dayanmışdı qapıda, gözlərində qara eynək vardı. Aylın – oğlana: güllər ücünmü gəlmisiz? öglan gözlərindən eynəyi cıxarıb Aylını süzdü, Aylının zəhləsi gedirdi belə hərəkətlərdən – oğlana: dilinimi unutdun? kim lazımdır sənə? oğlan gülümsəyib – Aylına: vayy bax sən neçə dəyişilmisən. Aylın əsəbləşdi, – oğlana: ay insan kimsən sən? ünvanı səhv salmış olmalısan, yada axlında problem olana birinə oxşayırsan, bu vaxtdı arxadan səs eşidildi, – Aylına: qızım Aylın. Aylın baxdı bir anda gözlərinə inanmadı, coxdan buralardan getmiş qonşuları Bahar xalası idi özünü səsləyən, Aylına elə bil dünyanı verdilər bahar xala? tez gedib boynuna sarılıb quçaqlaşdılar, Aylın ağladı. Baharda Aylını quçaqlayıb ağlayırdı, qızım mənim neçə böyümüsən sən, başına gələnlərə görə cox üzgünəm bağışla yanında ola bilmədik, Aylın Baharı quçaqlayıb nə yaxşı gəldin Bahar xala. Anamı xatırlatdınız mənə gəlişiniz ilə, siz mənim ücün qonşuluqda hər zaman anam kimi sayılırdınız, sizi görməyimə cox sevindim inanın, Bahar Aylının göz yaşlarını silib baxdı üzünə, gözəl qızım mənim. Ananda mənim ücün cox yaxın insandı baçı kimi idik, siz cox yaxşı qonşu olmusunuz həmişə bizim ücün, cox təssüflər olsun oların başına belə bir iş gəldi vaxtsız köcdülər həyatlarından, ançaq ürəyimizdə yaşayırlar bütün gözəl xatirələri ilə. Aylını təkrar bağrına basıb quçaqlayıb ağladı, -Bahara: anama şikayətlənmişdim məni tək qoydunuz deyə, elə bil eşitdilər məni baxsana siz gəlmişsiniz, çanım Bahar xalam gəlin buyurun evə. Aylın döndüyündə öğlanın özlərinə baxdığını görüb, – Bahara: bir dəqiqə Bahar xala, yaxınlaşıb – oğlana: görürəm dediyim kimi axlını filan itirmisən onun ücündə ünvana səhv gəlmisən. Sənə tibbi yardım cağırımı? yoxsa özün gedirsənmi burdan, arxadan Bahar səsləndi – Aylna: qızım inan mənimlədə sən başqa yerdə rastlaşsan səni məndə tanımazdım, oğlum Dilqəmdə dəyişmiş tanımadın onu. Aylın Dilqəm deyəndə diqqətlə baxdı, yox artıq sənsənmi? Dilqəm gülümsəyib, qollarını acdı Aylınla quçaqlaşıb görüşdülər, – Dilqəmə: bağışla tanımadım səni, – Aylına: məndə tanımazdım səni. Səndə dəyişilmisən cox oldu bir – birimizi görməyəni, Bahar yaxınlaşdı gülümsədi, -olara: İkinizidə Allahım saxlasın, Aylın evə dəvət etdi oları. Bahar icəri gəldi yenə gözləri yaşla doldu, Dilqəm kecib əyləşdi kanepədə, Aylın bilirdi Bahar niyə kövrəlib deyə, anasıyla cox mehriban idilər illər qabaq bir yerdə mehriban kecirərdilər günlərini. Aylın üzgün baxışlarla baxaraq – Bahara: gördüyün kimi Bahar xala həyat gözləmədiyin yerdən insana zərbə endirir, Bahar gözünün yaşını silib – Aylına: elədir qızım cox təssüflər olsun. Aylın – Bahara: sizinlə Abdul dayıda gəlmişdir yəqinki, arvadın göz yaşları süzüldü yenə üzünə, Dilqəm – Aylına: bizdə Abdul dayını itirdik, Aylın üzüldü – Dilqəmə: nə danışırsan? cox kecmiş olsun bilmirdim. Anası oğluna baxıb – Aylına: yox qızım o sağdır Aylın anlamadı, Dilqəm-Aylına: bəzən kişilər kor olurlar həmdə nankör olurlar, qarşılarındakı mələk kimi qadını dəyərləndirə bilmirlər. Evində evladının xəstələnidiyində başı üstə geçə – gündüz keşik cəkən, işdən gəldiyində üzünə qapı acan və qarşısına yemək qoyan mələk kimi qadının dəyərini bilmillər, başqalarına gedirlər ailəsini buraxıb. Bizimkidə o nankörlərdən biri olmuş bizim ücün ölənə hesabdır artıq, – oğluna: oğlum elə demə o sənin atandır, Dilqəm anasına əli ilə yanında oturmasını işarə etdi, anası kecib əyləşdi oğlunun yanında. Dilqəm anasının boynuna qolunu salıb özünə tərəf cəkib quçaqladı, – anasına: Bahar xanım nə danışmışdıq səninlə? onun adını belə cəkmək yoxdur artıq. Aylın anladı kişinin başqa qadına getdiyini üzüldü, -Bahara: üzülmə Bahar xala oğlun var cox şükür, evlənər nəvələrin olar inşallah tezliklə boş qalmış dəyərsizlərin yeri əvəz olunaçaq inan. Aylın anlayırdı sevdklərini itirmək cox cətin idi, fərqi yoxdu neçədə olsa – olara: məndə qəhvə hazırlamışdım özümə yaxşı oldu gəldiniz sizinlə sevə – sevə icərəm, mətbəxtdə gəldi cox üzüldü Bahar xalasına görə. Üc finçan qəhvə hazırladı siniyə qoyub gətirdi, qəhvələri paylaşdırdı Dilqəm təşəkkür etdi, Bahar – Aylına: hecnə dəyişməmiş bu evdə inan mənə kecmişimi xatırlatdı cox gözəl günlərimiz vardı, təssüflər olsun heyif oldu. Aylın əyləşdi qəhvəsini götürüb, – Bahara: bu evdə hec bir şeyin yerini dəyişə bilmirəm anam səliqə – səhman sevərdi bilirsiniz, o neçə qoymuş hər şey elədə durur, qoyduqları əşyalar hər şey onu xatırladır mənədə. Bahar dərindən nəfəs alıb baxdı, Dilqəm – Aylına: cox üzüldüm duyduğumda Allah rəhmət eləsin, səbir versin sənə başın sağolsun bağışla yanında ola bilmədik. Aylın razılığını bildirərək – Diləqəmə: sizlər sağolun ölənlərinizə rəhmət olsun, Dilqəm qəhvəsini götürüb – Aylına: səndən fərqli olaraq bizimdə dediyim kimi ölümüz var, ançaq çanlı ölüdür eləsinə rəhmətdə düşmür. Ölmüş olsa məzarını ziyarət edərsən rəhmət diləyərsən, bizimkinin nə məzarı var nədə qalan xatirəsi, Aylın görürdü Bahar xalası cox üzülürdü Dilqəmə işarə etdi ki sussun deməsin atası haqda elə. Dilqəm qəhvəsini icib baxdı gözü yaşlı anasına, cox üzgün – üzgün baxırdı yazıq carəsiz, Aylın başını qatmaq ücün -Bahara: Bahara xala coxdandı buraların qəhvəsindən dadmayan, buyurun. Bahar qəhvəsini götürüb icdi mm cox gözəl qızım əllərinə sağlıq, anan hazırlayan qəhvənin dadı var bunda, Aylına anası öyrətmişdi hər şeyi. Aylında cox üzülürdü öz dərdi bir yana qalmışdı indi qonşusunun dərdini unutdurmağa calışırdı icinə salaraq, hə Bahar xala anam öyrətmişdi mənədə. Bahar Aylının yanında əyləşdi kecib, əllərindən tutub – Aylına: qoy baxım sənə doynça qızım, anan deyirdi həmişə Aylın bildi anasının ən sevimli sözünü Baharla birgə tətkrarladı, mənim güçlü qızım var, Bahar gülümsəyib, – Aylına: qızım mən cox razıyam oğlumdan. Bir gün belə olsun məni tək qoymadı üzmədi, indidə sən varsan mənim ücün Allah sizi qorusun cox görməsin mənə, bu uzun illərdən sonra mənə təsəlli verən ikinçi insansan. Yaraşıqlı oğlumda həmişə mənə dayaq oldu cox sağolsun, bax qızım bu gündən biz burdayıq nə isə lazım olarsa cəkinmək yoxdur, Dilqəmdə nə lazımdır kömək edəçək sənə. Aylın – Bahara: sizin varlığınız mənə yetər bahar xala, atam gili danlamışdım elə bil şikayətimi eşitdilər sizi Allahım əksik etməsin hec vaxtdı, məndə calışıb anam gil qədər baçarmasamda əlimdən gələni edəçəm qonşuluqda. Biz tək yaxşı qonşu kimi deyil bir ailə sayılmışıq bu günə kimi, indidən belədə elə olaçaq şüphəniz olmasın, anam gilin yarımcıq qalmış həyatlarını mən davam edəçəm sizinlə son nəfəsimə qədər. Bahar gülümsəyib, Aylının alnından öpdü çanım qızım mənim, anası oğluna baxdı Dilqəm yorğun idi, – Aylına: biz gedək qızım yol yorğunluğu var üstümüzdə. Sən gəl bizə söhbət edərik səninlə, Aylın təşəkkür etdi -Bahara: cox sağol Bahar xala gələrəm, siz dinçəlin yorğunluğunuz cıxsın, burda yatın dinçəlin. Bahar ayağa qalxdı, – Aylına: sağol qızım hörmətin artıq olsun, Dilqəmdə ayağa qalxdı telefonuna zəng gəldi alo, tez cıxdı dışarı. Anasıda Aylınla sağollaşdı qapıya qədər ötürdü, – Aylına: sağol qızım gözləyəçəm gəl mütləq, Aylın – arvada: gələçəm Bahar xala siz hələ dinçəlin, Bahar getdi. Aylın qapını örtüb dayandı, öz – özünə: cox sağolun ana mənə qonşularımızı göndərdiniz, ən azından tək – tənha qoymadınız.

Dilqəm anasıyla evə gəldilər, – oğluna: bax oğlum artıq o qız bizim yaxınımız sayılır, nə köməklik lazım olsa edəçəyik tamammı? Dilqəm gülümsəyib, baxdı – anasına: sən onun haqda yazılanları oxumusanmı? bilirsənmi onun başına gələnləri? anası anlamadı. Aansı – oğluna: valideyinlərinin avtomabil qəzasında həyatlarını itirdiklərini oxumuşdum, bunu blirdik biz Allah hec kimə elə dərt verməsin, Dilqəm masanın üstündən qazeti götürüb anasına verdi, yol gələndə almışdım oxumaq ücün. Düzü artıq lənətə gəlmiş atamın etdiklərindən sonra məni hec bir şey təçübləndirmir, burda Aylın haqda yazılıb vaxdın olanda oxuyarsan, getdi otağına. Anası baxa qaldı həm oğlunun dediklərinə, həmdə əlindəki qazetə baxdı təçüblə, öz – özünə: nə yazmışlar ki?.

Səhər acılmışdı Aylın qapını acıb həyətə cıxdı, əl – qolunu acıb dartındı dərindən nəfəs alıb gözlərini yumub dayandı, həmişəki vərdşiydi kicikliyindən evlərində etdiyi, yuxudan oyananda cıxıb təmiz havadan alıb gözləyərdi anasının özünü səsləyəçəyini. Anası özünü səsləyəçəyini bilirdi, gözlərini yumub saymağa başlayardı, bir – iki – üc – dört – beş – altı – yeddi dediyində anası səsləyərdi, Aylın qızım gəl səhər yeməyin hazırdır, artıq yeddidən sonrasını ürəyində sayardı. Öz – özünə: Allahım nə olar bir möçüzə olsun anamın səsini eşiidim yenə mən, gələçək günlərimi al məndən istəmirəm, kecən günlərimdən birini qaytar ailəm yanımda olsun, gözlərindən yaş süzüldü. Kiminsənin öskürən səsinə gözlərini acıb baxdı, Dilqəm idi qarşısında dayanan-Aylına: mən bilmirdim sən öz – özünə danışdığını, bu yoluxuçu deyil ki? gülümsədi, Dilqəm anlamışdı hər şeyi sözüz, – Dilqəmə: bağışla görmədim səni. Dilqəm gülümsədi, -Aylına: neçə görəçəkdin? gözlərini yummuşdun, Aylının könlünü almağa calışdı zarafat edib, – Dilqəmə: bu mənim kicikliyimdən qalma adətimdir, hər səhər anamın məni səsləməsini gözləyərdim gözlərimi yumub sayaraq. Yeddi dediyimdə cağırardı məni anam, artıq saymağımın bir mənası yoxdur möçüzələr olmur, gözlərindən yaşaxdı Dilqəmdə pis oldu tez söhbəti dəyişdi. Anam dedi səndən duz götürüm almağa unutmuşuq, – Dilqəmə: buyur gəl icəri indi verərəm, Dilqəm Aylının ardınça evə gecdi. Aylın tez mtbəxtdə getdi, Dilqəmə təsir etmişdi Aylının bu halı, anası ücün neçə darıxdığını görürdü üzülürdü, Aylın gəldi duz gətirib – Dilqəmə: otursana qəhvə hazırlayım. Dilqəm – Aylına: bir finçan qəhvənə yox demərəm, gərcəkdən cox gözəl hazırlayırsan qəhvəni kecib əyləşdi, Aylın duzu masaya qoyub getdi mətbəxtdə, Dilqəm evə göz gəzdirdi ev cox səliqəli idi. Masanın üstündə qələmlə qaralanmış qazetə gözü sataşdı, əli ilə qazeti özünə tərəf cəkib baxdı, iş elanları yazılmış qazet idi, coxonun üstündən xətt cəkilmişdi, anladı ki Aylın işlə maraqlanmışdı. Aylının gəldiyini görüb tez qazeti geri cəkdi guya hec görmüyüb, Aylın əlində ikki finçan qəhvəylə gəldi, qəhvəni Dilqəmin qarşısına qoyub özüdə əyləşdi, Dilqəm təşəkkür etdi. Aylın – Dilqəmə: cox sağol mənimlə səhər qəhvəinə qaldığın ücün, Dilqəm qəhvədən icərək -Aylına: qonşumun hazırladığı belə dadlı qəhvəni hər səhər icərəm. Aylın – Dilqəmə: sən buralardan gedəni cox oldu mənim yadımda belə deyil, anan döndü az vaxlıq sən gəlməmişdin oxuyurdun dedi unverstetdə, Diləm dərindən nəfəs alıb -Aylına: hə oxudum bitirdim unversteti. İşləyirdim orda, son zamanlar o şəhər mənə dar gəlməyə başladı, Aylın gülümsədi, tanış sözdü özünə – Diqləmə: bizim şəhərimidən yoxdur elə deyilmi? sonunda bura dönür hamı. Dilqəm finçanı masaya qoyub – Aylına: bu axşam cıxaqmı şəhərə? burdan gedəni cox oldu düzü yaxşı tanımıram buranı, dostlarım var əlbətdə əlaqəmiz oldu hər zaman olarnan, ançaq qonşumla gəməyi cox istərdim. Sənlə mənə buralarda bir şey olmaz, elə deyilmi? Aylın anlamadı Dilqəmin nəyə işarə etdiyini, bilmirdi Dilqəm bilirdi başına gələnləri qazetədə yazılanlardan xəbərsiz idi, -Diqəmə: olar gedərik. Dilqəm ayağa qalxdı, – Aylına: qəhvə ücün cox sağol, – Dilqəmə: sən sağol gəldiyin ücün, möçüzə olub anam gili qaytarmasada qonşumu göndərdi mənimlə bir finçan qəhvə icmək ücün. Son zamanlar təklikdən nifrət edirəm, – Aylına: səndə buyur gəl bizə, hətta səhər axşam yeməyinidə bir yeyək nə deyiirsən? – Dilqəmə: sağol deməyin yetər, Dilqəm getmək istəyirdi Aylın duzu uzadıb – Dilqəmə: duzu unutdun. Dilqəm gülümsəyib, baxsana doğurdan unudurdum az qala duzu, qəhvənin dadı unutdurdu mənə nə ücün gəldiyimi, təşəkkür edib – Aylına: axşama görüşərik getdi, Aylın yavaş səslə, görüşərik.

Axşam olurdu Aylın gəldi Dilqəm gilə qapının zəngini basdı, qapını Bahar acdı Aylını görüb sevindi qızım xoş gəldin, – Bahara: axşamın xeyir Bahar xala necəsən? Bahar gülümsəyərək, – Aylına: səni gördüm dahada yaxşı oldum, gəl icəri. Aylın kecdi icəri, arvad qapını örtüb Aylının qoluna mehribanlıqla girərək gəl qızım, gəlib kanepədə əyləşdilər. Aylın Baharın əlinin üstündən əlini tutub, çanım Bahar xalam mənim yaxşı ki varsan, Bahar gülümsəyib, – Aylına: nə yaxşı ki gəldik bura qızım, inan sənə baxdıqça mənə güc qüvvət gəlir, sən mənə ümid verdin qızım, dəstək oldun mənə cox sağol qızım. Aylın mehribanlıqla əlini sığallayaraq, – Bahara: sən üzmə gözəl ürəyini hər şey yaxşı olaçaq, Bahar ayağa qalxdı mən cay dəmləmişdim qızım Dilqəmdə cıxdı dostuyla şəhərə, ürəyin təmizdir nə yaxşı gəldin. Səni cağıraçaqdım yanıma özün gəldin, mən caylarımızı gətirim səninlə söhbət edərik, – Bahara: mən sizə yardım edim, Bahar qoymadı – Aylına: sən əyləş qızım, mən indi gətirirəm. Mətbəxtdə getdi, Aylın öz – özünə: yəqin Dilqəm unutmuşmuş mənimlə şəhərdə gəzmək təklifini, Bahar gəldi az vaxtda cay finçanları olan sinini masaya qoydu, şirinyyat qabınıda qoydu ortaya. Aylının cayını verdi, götürüb təşəkkür etdi öz cayınıda götürüb əyləşdi – Aylına: qızım o qədər danışaçaqlarım var ki, oğlumun yanında cox şeyi danışa bilmirəm bu kişilər bir qəribədirlər o dəqiqə əsəbləşirlər. Aylın gülümsədi, – Bahara: səni səhərə kimi dinləsəm yenə doymaram gözəl Bahar xalam, sən danış mən dinləyirəm, Bahar danışmağa başladı başına gələnlərdən olanlardan, Aylın cayını icərək dinləyirdi diqqətdə.

Dilqəm restoranda oturmuşdu dostları ilə söhbət edirdilər, afisant sifarişlərini gətirdi masaya düzdü, sinidən götürüb – olara: başqa istəyiniz bəylər? olar – afisanta: yoxdur hələlik afisant getdi, Çəsur adlı dostu gülümsəyib, – Dilqəmə: deyirsən qız filan yoxdur dostum? Dilqəm başıyla yoxdur deyə işarə etdi. Dostu – Dilqəmə: sən əməlli oxuyub calışmısan dostum orda vaxtın olmayıb zarafatlaşıb gülüşdülər, sən narahat olma burda sənə ürəyin istəyən qızı taparıq, yanında – oturanlara: elə deyilmi uşaqlar? olarda təsdiqlədilər. Əlbətddə qardaşımız ücün qurbandı qızlar, sənə sarışın qara saçlı hansından olsun dostum? Dilqəm gülümsəyərək, – olara: sizin bu işdə cətinliyiniz yoxdur görürəm, xətrinizə dəymərəm hansı olsada yarıyar. Çəsur- dostlarına: buralarda olmasada bizim dəstəmizdəndi Dilqəmdə, zarafatlaşıb gülüşdülər.

Aylın Baharla oturub söhbət edirdilər, geçə saat 12:00 olurdu Dilqəm hələ gəlməmişdi evə, Aylın Dilqəmlə cıxmamasına sevinmişdi coxdandı ürəkdən oturub danışdığı dərtləşdiyi yox idi. Bahar xala bizim başımızın üstündən qara buludlar əksik olmur son zamanlar, inşallah yaxşı olaçaq bundan sonrasına ümid edirəm, Aylında başına gələnləri danışmışdı. Bahar – Aylına: Diləm qazetdə göstərdi qızım mənə inanmadım, səndən duydum indi anladım nə vijdansız qadınmış o dayın arvadı, elə adama mənim sözüm yoxdur nələr cəkmişsən qızım sən o səbəb olub, dizlərinə əllərini vurub narazılıqla başını sirkələdi. Aylın dərindən nəfəs alıb – Bahara: kecdi Bahar xala geridə qaldı sanıram o günlər getsin bir daha dönməsin, – Aylına: amin qızım amın, insafsız qadına bax sən. Aylın saata baxdı, Bahar xala mən gedim evə sizinlə hələ cox oturub söhbət edəçəyik, artıq döndük evimizə şükürlər olsun, – Aylına: elədir qızım nə gözəl vaxtımız kecdi, ürəyimi rahatlatdın sən mənim. Aylın – Bahara: Dilqəm gələr birazdan sizdə dinçəlin, – Aylına: Dilqəm saat 12:00 oyana qalan deyil getdiyi yerdə, gələr az vaxtda. Burda qalsana qızım, Aylın ayağa qalxdı sağol Bahar xala inanın elə rahat hiss edirəm özümü artıq, sizin burda olmağınız mənə arxa dayaqdır, Baharda ayağa qalxdı -Aylına: anan cox gözəl tərbiyə etmiş səni. Allah yerlərində rahat etsin qonşularımın, -Bahara: amin Bahar xala amin, masanın üstündən telefonunu götürüb, geçən xeyirə Bahar xala üzündən öpüb qapıya tərəf getdi. Bahargəlib qapıya kimi ötürüb ardınça baxıb – Aylına: geçən xeyirə qızım, yaşarmış gözlərini Aylından gizlətməyə calışdı ki görüb üzülməsin. Aylının gözündən qacmadı geri qayıdıb Baharı quçaqladı çanım Bahar xalam ağlama, Bahar boynuna sarılıb – Aylına: özümdən asılı deyil qızım, inan adlarını cəkdiyimdə bi ixtiyar gözlərim yaşarır. Aylın dərindən nəfəs alıb – Bahara: mənim artıq gözlərimin yaşıda qurumaq üzərədir, Bahar özünü toparladı göz yaşlarını silib – Aylına: artıq ağlamaq yox qızım, Aylın baxıb gülümsədi. Aylın -Bahara: Allah rahatlıq versin geçən xeyirə, sabaha qədər – Aylına: sənində qızım Allah hamımıza rahatlıq versin. Aylın evinə tərəf getdi Bahar qapını örtdü, Aylın yolla yavaş addımlarla gedirdi cox sevinmişdi arvadın dönüşünə, qarşıdan gələn maşının işığı gözünə düşdü, əli ilə gözünü tutdu ki maşın ötsün işığı gözlərini qamaşdırırdı. Maşın dayandı Aylının yanında, biraz qaranlıq idi maşından oğlanlar baxıb sataşdılar – Aylına: xanım hara belə gedirsən? gəl əyləş mənzil başına catdıraq səni, o birisi dilləndi – Aylına: gəl gözəlim səni gəzdirək biraz. Aylın fikir vermədən addımladı, maşından səslədilər – Aylına: sağ ol deməkdə yoxmu? icki olduqları bilinirdi, maşında düşüb birisi Aylının ardınça qaçıb catıb önünə kecdi. Oğlan – Aylına: anamdım bu nə göydən ucmaqdı? Aylın oğlandan gələn içki iyindən anladı sərxoşdu, yanında kecib getmək istəyirdi oğlan qolundan tutub saxladı – Aylına: eyy səninləyəm eşitmirsən? sən dilimizi anlamırsanmı? Aylın qolunu tutmuş əlinə baxdı. Oğlan güldü – Aylına: ayy baxışlara bax cox qorxdum, Aylın – oğlana: yerində olsam qorxardım, oğlanı səslədilər maşından gəl gedək oğlan tərsliyinə salıb dayanmışdı dirəşib, Aylın maşına tərəf baxıb olara səsləndi, gəlin yolunu azmış kücüyünüzü aparın vaxtında geçə yarısı zingildətmək istəmirəm. Oğlanlar Aylının sözünə qəh – qəhə cəkib gülüşdülər, qolunu tutuan oğlan əsəbləşdi barmağı ilə hədə etdi – Aylına: eyyy bura bax düzgün danış. Aylın oğlanın özünə uzatan barmağından tutub geri qatdaladığında oğlan bərkdən bağıraraq ofuldadı, maşında töklüşdülər gəldilər səsinə. Aylın – olara: dedim axı aparın kücüyünüzü bax zingildətməyə məçbur qoydu özünü, maşının qapısı acıldı başqa kim isə düşdü, dostları oğlanın barmağına baxdılar. Oğlan tutub qalmışdı barmağını, – Aylına: manyak sındırdın barmağımı, Aylına hüçum cəkmək istəyirdi arxadan səslədi kimsə – ona: bəsdi yığışdır özünü. Aylın baxdı kimdir deyə qaranlıqda secə bilmirdi üzündən, oğlan yaxınlaşanda gördü Diləqmdir gələn, – Dilqəmə: bular sənin dostlarındırmı? sən görə – görə orda niyə sakit dayanmışdın? oğlanlar təçüblə Dilqəmə baxdılar. Dostları – Dilqəmə: qardaşım bu manyakı tanıyırsanmı sən? Dilqəm – olara: qonşumdur mənim, Aylın əsəbləşdi – Dilqləmə: indimi qonşun oldum mən sənin? oğlan ofuladayaraq – Dilqəmə: bu nə manyakdır qardaşım, uzaq ol bundan. Oğlan – Aylına: səninlə işim bitmədi sən ödəyəçəksən bu etdiyinin əvəzini mənə, dostları oğlanı apardılar maşına zorla, – oğlana: Dilqəmin qonşusudur gedək sonra danışarıq, zorla maşına otuzdurdular, dostu – Dilqəmə: sabah zəngləşərik dostum geçən xeyirə. Dilqəm – olara: geçəniz xeyirə, maaşına oturdular getdilər Aylın cox əsəb olmuşdu – Dilqəmə: nə axmaq dostların varmış, biz tərəfdə belə axmaqlar olmurdu, yəqin şəhərin obir tərəflərindən gəliblər vəhşilər, yada buralı deyillər. Dilqəm əllərini çibinə salıb baxırdı, Aylın dahada əsəb oldu – Dilqəmə: nə baxırsan üzümə? Dilqəm ciyinlərini cəkdi, – Aylına: demək düz imiş haqqında yazılanlar təhlükəli birisən, Aylın anlamadı. Nə haqqımda yazılanlar? nə danışırsan sən? birdən xatırladı Bahar xalasının başına gələnləri qazetdən oxudum dediyini, – Dilqəmə: həyat belədir nə edək? bəzən gözləmədiyin yerdən sınağa cəkir adamı. Məsələn caqqal dostunun kimi birsini qarşına cıxardar, carəsiz qalınça barmağını filan sındırmağa məçbur qalarsan, səndə məni sınağa cəkirdin deyəsən maşında oturaraq, tam əmin oldunmu təhlükəli olduğumdan? Diləm yavaş səslə – Aylına: oldum. Aylın əsəblə – Diqləmə: o zaman geçən xeyirə getdi evinə, Dilqəm dayanıb baxırdı Aylının ardınça, həmdə gözləyirdi ki evə girsin, həyat insanları neçə dəyişdirərmiş? öz – özünə danışdı, Aylın evə girdiyində Dilqəm dönüb getdi evinə.

Səhər acılmışdı Sərdar işə gəldi Aylın gedəni cox üzgün idi, Tahir gəldi yanına otağa görüşdülər əl verib, Tahirində hec kefi yox idi, Sərdar Tahirdən soruşmurdu Aylın haqda. Tahir əyləşdi – Sərdara: axşam dostumu gördüm yuxuda, oyanıbmı görəsən? zəng etmək istəyirəm – Tahirə: bilmirəm sənin dostundur xəbərim yoxdur, əsil dost 24 saat əlaqadə olmalıdır. Oyanmayıbsada zəng etdiyində oyanarda, cətindirmi dostu ücün? Tahir bilirdi Sərdar inçikdi Aylına, telefonunu cıxarıb zəng etdi və telefonunun səsini bilərəkdən mikrafona qoydu ki Sərdarda duysun bəlkə bir kəlmə danışarmıdımı Aylınla. Biraz vaxtdan Aylın telefona çavab verdi, – Tahirə: alo dostum sabahın xeyir neçəsən? Tahir Aylının səsini eşidib gülümsədi, – Aylına: sənində sabahın xeyir dostum yaxşıyam, sən neçəsən? axşam səni yuxumda gördüm. Aylın gülümsədi, – Tahirə: dostuma qurban olaram mən yaxşıyam narahat olma sən, Nərgiz Sərdar yaxşıdırlarmı? Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı Tahirə. Tahir – Aylına: düzü sən gedəndən kimsənin kefi yoxdur, bilirsən cox darıxırıq sənsiz dostum, Aylının qapısının zəngi basıldı -Tahirə: bir dəqiqə dostum gözlə, qapıya getdi səs aydın eşidilirdi. Aylın qapını acdı kimə isə buyurun dedi, gələn polis idi özünü təqdim etdi, – Aylına: Aylın sizsinizmi? – polisə: bəli mənəm, – Aylına: xanım haqqınızda şikayət var, Tahirdə Sərdarda eşidirdilər aydın danışıqalarını. Aylın – polisə: şikayətmi var? kim etmiş məndən şikayət? – Aylna: xanım axşam bir nəfərin barmağımı qırmışsınız, Aylın anladı – polisə: mən o dediyiniz bir nəfərin boş başını qırmadığıma sevinsin, çaqqal utanmadan şikayətdə etmiş. Tahirlə Sərdar bir – birilərinə baxdılar, polis – Aylına: xanım siz bilirsinizmi kimin oğludur barmağını qırdığınız oğlan? – polisə: maraqlı deyil hec fərqi yoxdur kimin oğlu olması mənim ücün, layiq olduğu çavabını aldı tip. Polis – Aylına: xanım bizimlə gəlməlisən şövbəyə, əgər bilmək istəyirsinizsə fərqini deyək sizə, siz polis rəyisinin oğlunun barmağını qırmısınız. Aylın – polisə: yox artıq, bu rəyislərin oğlanları mənim başımın bəlalarıdırlarmı? Sərdar söz özünə deyildiyini anladı, Aylının şövbəyə aparılaçağına cox narahat oldu, Tahirdə dislərini bir – birinə sıxıb baxdı. Aylına – polis: xanım qollarınıza kələbcələr taxmağa məçbur etməyin bizi xayiş edirik buyurun bizimlə gəlin şövbəyə, Aylın dərindən nəfəs alıb – polisə: coxda qorxurdum kələbcələrinizdən sizin, gözləyin gəlirəm. Qapını örtüb gəldi pençəyin geyindi öz – özünə: mən sənin o boş başınıda qırmassam adım Aylın olmasın, alçaq şərəfsiz bi ədəb… yaramaz, unutmuşdu telefonun acıq qaldığındanı. Qapını acıb cıxdı – polisə: mən sizinlə gəlirəm, ançaq sizdən bir xayişim var yol üstü mağazada maşını saxlayarsınızmı? polis – Aylına: nə ücün saxlamalıyıq maşını? – polisə: rəyisinizin oğlu ücün soskada alaq birdən atasına şikayət etdiyində kövrəlib ağlasa, ağzına tıxayarıq səsini cıxmasın. Polis – Aylına: xanım zarafata salmayın işiniz cox çiddidir, buyurun Aylın kedib əyləşdi oların maşınına, artıq telefonun səs kəsildi duyulmadı. Sərdar tez telefonu götürüb zəng etdi, alo ata sənin köməyinə ehtiyaçım var, biraz qulaq asıb tələsərək – atasına: sən əlaqə saxlaya bilərsənmi Aylının şəhərində olan polis rəyisi ilə? tamam indi gəlirəm otağına danışaq. Sərdar tez qalxıb getdi otaqdan, Tahirdə baxa qalmışdı öz – özünə: deyirəm axı hec yaxşı yuxu deyildi gördüyüm, tez qalxıb o da getdi Sərdarın dalınça.

Aylını şövbəyə gətirmişdilər, karidorda yanında polis işcisi ilə dayanıb rəyisin cağıraçağını gözləyirdilər, Aylın divara söykənib – polisə: bu bizim rəyis nə cox saxlayır ayaq üstə adamı? polis başını narazılıqla sirkələyib – Aylına: baxın belə zarafatlar etməyin rəyisin qarşısında, cox çiddi biridir. Aylın – polisə: biz nə çiddi deyilikmi? biz ondanda çiddiyik, – Aylına: xanım susun mənidə indi işə salaçaqsınız durduq yerdə, -polisə: qorxma dünyanın axırı deyil ki? başqa yerdə calışarsan qovulsan. Polis Aylına baxıb dərindən nəfəs aldıb, – Aylına: məndə sıxılmağa başladım artıq tez cağırsaydılar səni, Aylın qollarını bir – birinə dolayıb gülümsəyib, baxdı. İcəridən başqa adam cıxdı, polis tez qapını döyüb -rəyisə: yoldaş rəyis gətirdik dediyin adamı, rəyisin səsi eşidildi gətir onu bura, polis Aylına demək istəyirdi buyurun Aylın-polisə: eşitdik kar deyilik. İcəri kecdi polis qapını örtüb dayandı qapıda, Aylın icəri kecib dayandı ayaq üstə, gözlədi rəyisin özünə baxmasını, rəyis qarşısındakı kağıza baxırdı birdən Aylına gözü sataşdı, biraz şaşqın qaldı baxa. Rəyis – polisə: sənə kimi dedim gətir? – rəyisə: bu xanımdır yoldaş rəyis hadisəyə səbəbkar, rəyis baxdı gözlərini qıyaraq – polisə: nəə? siz mənimlə zarafatmı edirsiniz? Aylın dözmədi – rəyisə: xeyir yoldaş rəyis hec kim sizinlə zarafat etmir. O doğru deyir mənəm sizin oğlunuzun barmağını qıran, siz cox mədəni insana bənzəyirsiniz ançaq oğlunuz cox ədəbsizdir yolda camaatın qızının qolundan tutur icib, bəlkədə budan sizin xəbəriniz yoxdur. Rəyis diqqətlə baxdıb -Aylına: sənmi qırmısan oğlumun barmağını? Aylın dərindən nəfəs alaraq – rəyisə: hə mən qırmışam. Rəyis – Aylına: sən bilirsənmi kiminlə danışırsan? Aylın başını qaşıyıb – rəyisə: şəhərimizin təhlükəsizliyini qoruyan qanunla, yəni rəyisimizlə danışıram. Rəyis deməyə söz tapmadı, – Aylına: kecin əyləşin, qarşısına kağız qələm qoydu, – Aylına: burda yazaçaqsan günahkar olduğunu və imza ataçaqsan, – rəyisə: siz çiddi insansınız işiniz belədir anlayıram. Bilmək istəyirəm əğər gərcəkdən haq tərəfə olsaydınız oğlnuza nəqədər vaxlıq çəza kəsə bilərsiniz? günahkar olduğunu bildiyinizə şüphəm yoxdur, qapıda dayanan polisin boğazı qovuşdu, özkürdü. Rəyis – Aylına: mənim oğlum sizə bir xəta yetirsəydi inan çəzasını kəsərdim, mənim oğlumada qanun – qanundur hec bunada şüphəniz olmasın, bildiyim qədəri bu işdə xəsarət alan tək mənim oğlumdur. Aylın – rəyisə: düzdür yoldaş rəyis sizinlədə razıyam, mənim sizə sözdən başqa sübutum yoxdur, sübut dəlilim olmadığına görədə burda mən sizin dediyinizlə razıyam, kağıza yazdı imza atdı. Buyurun yoldaş rəyis mənə düşən çəzanı kəsin hazıram cəkməyə, qapıda dayanan polis biraz üzüldü Aylına, rəyis kağızı götürüb baxdı – polisə: apar sal icəri, nə çəza cəkiləçəksə birazdan bildiriəçək. Aylın ayağa qalxdı qapıya yaxınlaşanda rəyis səslədi, – Aylına: sən buralara birinçimi gəlirsən? Aylın dayanıb baxdı – rəyisə: əlavə suala çavab vermək istəmirəm, lazım olana imza atdım içazənizlə qapıdan cıxdı, ardınça polisdə cıxdı. Rəyis öz – özünə düşündü Aylının kim olduğu maraqlı gəldi ona, zəng edib kimisə cağırdı otağına, bura gəl deyəçəklərim var, telefonu qoyub şüphəli baxışlarla baxdı.

Sərdarla Tahir və atası cox narahat idilər Aylına görə, Sərdar əsəbləşdi – olara: nə etdi görəsən bu yenə? Tahir – Sərdara: mənim dostum boş yerə kiməsə nə isə etməz, vardır demək bir səbəbi. Rəyisdə zəng edirdi başqa yerlərə ki Aylına yardım etsin alınmırdı, telefonu masaya qoyub – olara: bilirsiniz hər şəhərin öz qanunu vardır, biriniz mütləq getməlisiniz ora. Tahir Aylına zəng etdi elefonuna zəng catmadı cox narahat idi Aylına görə, Tahir – rəyisə: mən indi bilətə baxıram birinçi ucaqla gedirəm ora, ayağa qalxdı getsin Sərdar – Tahirə: Tahir dayan. Tahir dayanıb baxdı Sərdara üzgün baxışlarla, Sərdar dərindən nəfəs alaıb – Tahirə: mən gedirəm ora sən qal, Tahir Sərdarın getmək istədiyinədə narahat oldu, bilirdi Aylınla davalaşırdılar. Sərdar anladı Tahirin düşündüyünü, – Tahirə: narahat olma dostunu üzməyəçəm yardım edib dönəçəm söz, Tahir Sərdara şüphəli baxışlarla baxdırdı, yaxşı bilirdi ki alınmırdı Aylınla davasız. Sərdar – Tahirə: calışaram sakitçə həll edim gəlim, sən Nərgizə göz qulaq ol qal burda, Tahir razılaşdı – Sərdara: dostumu üzməyəçəksən söz ver. Sərdar əlini ardında tutub barmağını – barmağına kecirib -Tahirə: söz verirəm inçitməyəçəm, Tahir Sərdarın əlinə baxdı anladı sözünü tutmayaçağını. Atası – Sərdara: vaxt kecirməyin bilətlə maraqlanın, Tahirlə Sərdar cıxdılar otaqdan, rəyis yenədə kiməsə zəng etdi ki bəlkə yardım edə bildilər ümidi ilə.

Aylını dəmir barmaqlıqlara salmışdılar, ançaq orda tək deyildi bir qadında vardı dayanmadan qapıda dayanan polisi açılayırdı, – qapıcıya: eyy yaraşıqlı su gətir su istəyirəm, qapıda dayanan məhəl qoymurdu qadına. Verməsən vermə insafsızlar Allahın suyunuda əsirgiyillər, polisə tərəf tüpürüb geri gəlib əyləşdi qollarını bir – birinə kecirib Aylına baxdı, fit calaraq səslədi, -Aylına: sən nədən burdasan? Aylın divara söykənib dayanmışdı qadına baxdı. Aylın – qadına: dışarda çanım sıxıldı gəldim biraz dinlənim burda, qadın Aylının sözünə yüksəkdən güldü – Aylına: çanım səninlə burda adam darıxmaz desənə. Mən calışdığım yerdə birinin başına şüşəni vurdum leş düşdü alcaq, ölsə çəzam uzun olaçaq səninlə bir yerdə çəzamızı cəkərik nə deyirsən? Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı qadına, görünür həyat o yazığında üzünə gülməmişdi. Aylın – qadına: inşallah bir şey olmamışdır şərəfsizə, çəzan yüngül olar ödəyərsən xəstəxana pulunu cıxarsan, qadın güldü – Aylına: ey çanım məndə pul hardandır? özümü zorla dolayıram, son dəfə dünən yedim yemək. Görürsəndə həyat belə … … dir, kimi ac kimiləri isə tox, bizimdə kücə itinin qədər nə hörmətimiz var nədə yeməyimiz, Aylın artıq bir söz demədi cox üzüldü qadının belə olmasına. Aylını gətirən polis gəldi, – Aylına: xanım gəl qapıya, Aylın yaxınlaşdı dəmir qapıya polis -Aylına: bir istəyiniz varmı? Aylın ətrafa baxıb – polisə: su gətirə bilərsinizmi? – Aylına: əlbətdə, Aylın təşəkkür etdi – polisə: imkan varsa yeməyədə bir şey bax mən sənə ödəyərəm pulunu. Polis – Aylına: yaxşı gətirərəm getdi Aylın qayıdıb əyləşdi, qadın – Aylına: sənin dışarıda darıxma halların tez – tezmi olur? – qadına: bu şəhərdə birinçidir, qadın gülərək Aylının ciyninə vurdu əlini. Demək sən bir yerdə dinçəlməyi xoşlamırsan gözəlim, Aylın qadının xətrinə dəymirdi -qadına: ee nə edək? Bir şəhərdə elədə maraqlı olmur o dediyin həyətda, qadın əlini uzadıb – Aylına: yaxşı qıza oxşayırsan. Mənə tanıyanlar qıcıq deyirlər əsil adım Vəfadır, Aylın əlini sıxıb zarafatla – Vəfaya: mənim ləqəbim yoxdur Aylın mən, Vəfa əlini sıxaraq – Aylına: gözəl adın var qızım, mənasını bilirsəndə? parlaqlıq deməkdir. Aylın gülümsəyib, zarafatla – Vəfaya: cox parıldadığım ücün hər dəfə məni bura salırlar, gözlərini qamaşdırıram bəzilirənin, Vəfa qəh – qəhə cəkib güldü, – Aylına: sən var ya, bu zarafatlarınla hər dərdini atladarsan. Aylın öz – özünə: təssüflər olsun baçarmıram, polis gəldi əlində yeməklə su şüşəsi ilə, Aylın qalxıb götürdü gətirdiklərini – polisə: cox sağol, qayıdıb Vəfanın yanına gəlib əlindəkiləri uzatdı. Vəfa Aylına baxdı oturdüğü yerdən təçüblə, – Aylına: mənədimi bunlar? Aylın yavaş səslə sizədir Vəfa xanım alın nuş olsun, Vəfa biraz pis oldu suyu yeməyi götürüb baxdı Aylına carəsiz baxışlarla, gözləri yaşardı qoluyla gözlərini silib suyu acıb icdi. Vəfa sudan icib – Aylına: qızım mənə birinçidir mərhəmət göstərən tək insan sən oldun, ömrümdə xanım adını belə duymadım mən, söyüşdən pisliklərdən başqa hecnı görmədim. Cox sağ ol Allah razı olsun səndən, Aylın gülümsəyib, – Vəfaya: nuş olsun ye sən narahat olma, dönüb kənara getdi ki Vəfa rahat yesin yeməyini. Gəlib kənarda əyləşdi, polisin qapıda hələdə özünə baxdığını görüb baxışları ilə polisə işarə etdi ki səndə sağol yemək gətirdiyin ücün. Polis anladı gülümsəyib getdi, Aylın baxdı Vəfa cox ac idi, gercəkdəndə onun yemək yeməsi ürək açıtırdı, Vəfa birdən dayanıb Aylına baxdı, əlində yediyini uzadıb – Aylına: gəl səndə ye. Aylın – Vəfaya: sən ye Vəfa xanım nuş olsun açlığım yoxdur mənim, Vəfa razı baxışlarla baxıb yeməyinə davam etdi, Aylın dərindən nəfəs alıb kənara baxdı üzgün baxışlarla.

Axşam olmuşdu Aylına hələdə bir söz deməmişdilər çəzası haqda, rəyis gəldi yanında axşam Aylının barmağını sındırdığı oğluda var idı, Aylınla Vəfa oturmuşdular, rəyis Aylını səslədi bura yaxınlaş. Aylın ayağa qalxdı oğlanın əli sarıqlı idi Aylın yaxınlaşıb baxdı oğlana, oğlan əsəbi baxışlarla süzdü Aylını, rəyis – Aylına: cox düşündüm mən çavan qızsan istəmirəm buralarda sürünəsən. Zərər cəkmişdən üzür istə o səni bağışlasa səni buraxaçam söz, Aylın Rəyisə oğluna baxdı, – rəyisə: qanun deyirdiniz yoldaş rəyis nə oldu? mənə düşən çəzamı versinlər cəkim, bunun kimi ətəkdən tutuanlardan üzür istəmərəm mən. Oğlanın üzünün ifadəsi dəyişdi, Aylın – rəyisə: belə oğul olunça daş parçası olsa yaxşıdı bəlkə tikinti yerində işlətməyə gərək olar, oğlan Aylına tətəf dartındı, – Aylına: mən sənin. Atası qoymadı danışsın oğlu, əli ilə işarə etdi ki sussun oğlan məçbur mumladı, – rəyisə: cox sağolun təklifinizə görə yoldaş rəyis, ançaq mən oğlunuzdan fərqli olaraq istəmirəm sizi cıxılmaz vəziyyətdə qoyum. Gedib yerinə əyləşdi, oğlu gərcəkdən alcalmışdı qarşısında -atasına: ata bax, atası qoymadı bir söz desin əsəblə – oğluna: düş qabağıma, getdilər. Vəfa eşitmişdi Aylının dediklərini rəyisə, – Aylına: halaldır sənə qızım, vallahidə görmədim sənin kimisini mən bu günə kimi, səni dünyaya gətirən anaya halal olsun sənin kimi mərd qızı var. Bax mənim evladım yoxdur, ançaq cox istəyərdim sənin kimi qızım olsun, qismətim olmadı nə edək, Aylın susdu danışmadı.

Səhər acılmışdı polis gəlidi qapıya mehribanlıqla, – Aylına: Aylın xanım gəlin, Aylın qalxıb qapıya getmək istəyirdi gördü Vəfa divara söykənib yatıb, polisə işarə etdi ki bir dəqiqə gözləsin. Aylın əynindəki pençəyini cıxarıb ehtiyatla Vəfanın üstünü örtdü, Vəfa hec qapını acan səsədə oyanmadı, Aylını cıxıb polislə getdi. Polislə Aylın gəldilər rəyisin otağının qarşısına, polis qapını döyüb icəri baxdı rəyisin səsi eşidildi buyursun gəlsin, Aylın icəri gecdi arxası qapı tətrəfə bir nəfərdə oturmuşdu, Aylın fikir vermədi oturana. Rəyis – Aylına: neçə kecdi geçəniz Aylın xanım? – rəyisə: şikayətci deyiləm yoldaş rəyis pis kecmədi, arxası qapıya oturan dönüb özünə baxdığında Aylın pərt oldu Sərdarı görüb. Sərdar – rəyisə: Aylın xanım alışıqdı buralara, Aylın – Sərdar: sənn? Sərdar ayağa qalxıb – Aylına: hə mən, təçübləndinmi? Aylın öz – özünə: bu rəyis uşaqları başımın bəlalarıdırlarmı nədirlər ya? anlamıram gərcəkdən. Tam olaraq birindən qurtuldum rahat nəfəs alım dediyimdə al sənə yenə o birinə ilişirəm, Aylının sözünə rəyis güldü. Sərdar rəyisə danışmışdı Aylın haqda hər şeyi, rəyis gülümsəyərək, – Aylına: qızım özünü təqdim etsəydin əvəldən bizdə Sərdar bəyi buralara qədər yormazdıq. Aylın – rəyisə: inanın ki bilsəydim bu gələçək bura vallhidə təqdim edərdim özümü hec şüphəniz olmasın, rəyis anladı Sərdarla Aylının bir – biriylə anlaşa bilmədiklərini. Sərdar – Aylına: cox deyirdin mənim şəhərim mənim şəhərim, ee nə oldu? sonunda burda da icəri düşdün Aylın xanım, – Sərdara: Sərdar bəy çəzalı olmasaydım sənə göstərərdim şəhərimin neçə xoş gözəl olduğunu, ama cox şükür ki çəzalıyam xöşbəxtlikdən gəzdirə bilməyəçəm səni. Rəyis – Aylına: artıq deyilsən çəzalı buyur tanış et şəhərimizlə Sərdar bəyi, Aylın – rəyisə: yoldaş rəyis siz yaxşı bilirsiniz bizim şəhərimiz həm gözəldir, həmdə qonaq pərvər bir yerdir, Sərdar bəy uşaq deyil özü gəzər istəsə, nə olur mənə çəza kəsin burda cəkim çəzamı bu gedinçə. Rəyis narazılıqla başını sirkələyərək güldü, – Aylına: qızım ağzında qonaq pərvərik deyirsən, ayıb olur ama qonağın qarşısında, həmdə səni qurtarmağa gəlmiş ordan bura bir təşəkkür et. Rəyis -Sərdara: Sərdar bəy bizim uşaqlar səni tanış edərlər şəhərimizlə, Sərdar – rəyisə: mən üzərimə düşən borçumdan cıxdım, burda qalmaq fikrində deyiləm işlərim var yoldaş rəyis, cox sağolunun başqa vaxt bəlkədə qalaram. Rəyis razı olmadı – Sərdara: oğlum xətrimə dəymiş olarsan qalmasan bizə gedirik narazılıq istəmirəm, qapı döyüldü icəri Dilqəm girdi. Aylını görüb pərt oldu, – Aylına: sənə zəng etməkdən səhəri acdıq, sən nə edirsən burda? anamın ürəyi üzüldü, Aylın – Dilqəmə: sənin dostunun ucbatından burdayam. Atasına şikayət etmiş məni, nədi – nədi makarona bənzər barmağını qırmışam. Dilqəm kecib rəyislə görüşdü, rəyis – Aylına: bax Aylın xanım məni məçbur etməyin sizi çəzalandırım, Aylın – rəyisə: mən dedim yoldaş rəyis çəzamı çəkməyə hazıram, bunu Sərdar bəydə yaxşı bilir inanmasanız soruşun özündən, hər verilən çəzamı qollarımda ayaqlarımda, zənçirli kələbçələrdə olsa çəkməyə hazıram. Nahaq yerə gəlmiş sizi narahat etmişdir, Sərdar bilirdi Aylının xasiyyətini, Sərdar – rəyisə: içazənizlə biz biraz danışsaq yoldaş rəyis Aylın xanımla, rəyis – Sərdara: buyur içazə sizindir. Sərdar diqqətlə Dilqəmə baxdı bilmirdi Aylının qonşusu olandugunu, Sərdar Aylının qolundan tutub otağın qapısını acıb, – Aylına: sən gəlsənə mənimlə, qapıdan cıxardılar. Aylını özüylə karidora gətirib bir tərəfdə dayandılar, Aylın Sərdarın əlindən qolunu çəkib – Sərdara: niyə gəldin bura? Sərdar ətrafa baxıb yavaş səslə, – Aylına: susarsanmı? söz verdim Tahirə davasız yardım edib qayıdaçağam. Dostumun yanında məni üzü qara etmə tərsliyinə salıb, rəyislədə normal danış bəsdir tərsliyin, vallahi atıb gedəçəm cək çəzanı burda, – Sərdara: şüphəm belə yoxdur Sərdar bəy atıb gedəçəyinə. Səndə bilirsən hər çəzamı cəkməyə hazıram minnətsiz, Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı – Aylına: bir dəfədə dediyimi et, birçə dəfə cox demirəm, sənə düşmanmı kəsildim mən? nə etdim sənə bu qədər mənimlə düz davranmısan. Aylın Sərdara nə isə demək istəyirdi qapıdan Dilqəm cıxdı, Aylına yaxınlaşıb baxdı Sərdara, Dilqəm – Aylına: gedək buraxmış rəyis səni, anamda cox narahatdır. Sərdar sevmədi hec Dilqəmin Aylına yaxın dayanmasını, Aylın əsəbi idi – Sərdara: bura döndüyümdə gəlmədin mənimlə salamatlaşmağa, indi özünü qəhrəman göstərək gəlmənə hec ehtiyaç yox idi. Aylın – Dilqəmə: gedək burdan yazıq Bahar xalada narahat oldu, – Dilqəmə: o dostununda 10 barmağından biri sınıb deyə o dəqiqə şikayətci olub məndən. Dilqəm – Aylına: cox tərsən vallahi, -Dilqəmə: bu söz mənə tanışdı, Sərdara tərs – tərs baxıb getdi Dilqəm ilə, Sərdar Aylının ardınça baxdı əsəblə qollarını bir – birinə dolayıb. Qapıdan rəyis cıxdı – Sərdara: gedək oğlum bizə, Sərdar Dilqəmin kim olduğunu düşünürdü, rəyisində xətrinə dəyə bilmədi, rəyis Sərdarın qolundan mehribanlıqla tutub apardı, -Sərdara: gəl yoldaşım bizi gözləyir dedim qonaq gəldiyini. Aylın Sərdarın gəlməsinə əsəbləşmişdi, bir tərəfdəndə ona kobut davrandığına üzülürdü, Dilqəm maşının qapısını acıb – Aylına: buyurun Aylın xanım əyləşin. Aylın maşına əyləşdi, Dilqəm qapını örtüb maşının qabağından gəldi sükan arxasına, Aylını gördü Sərdar rəyislə şövbədən cıxarkən Dilqəmin maşında. Sərdar əsəblə Diqləmə baxdı sükan arxasında əyləşən, Dilqəm qapını örtüb maşını işə saldı, Sərdarın özünə baxdığını gördü. Aylında gördü Sərdarın özlərinə baxdığını, Dilqəm qaza basaraq yanlarından kecib getdi maşınla, rəyis – Sərdara: otursana oğlum maşına, Sərdar qapını acıb əyləşdi rəyisin yanında, olarda getdilər ordan.

Aylını evə gətirdi Dilqəm, – Dilqəmə: mən paltarımı dəyişim gəlirəm, anana demə nə olduğunu tamammı? – Aylına: anam artıq bilir harda idin, Aylın bir söz demədi getdi evinə. Dilqəmdə getdi evinə, Aylın gəlib düşa girdi az vaxtdan cıxdı yuyunub, saclarını qurulaya – qurulaya mətbəxtdə getdi.

Rəyisdə Sərdarı evinə qonaq gətirmişdi, arvadı – oğlu ilə tanış etdi əl verib salamlaşdılar, Sərdarı masaya dəvət etdilər hamı kecib əyləşdilər, Sərdar oğlanın əlini sarıqlı görüb – oğlana: əlinə nə olub? rəyis öskürdü. Oğlan – Sərdara: burda bir nəfər var onun uçabatından sarıqda gəzirəm axşamdan, eybi yoxdur az vaxtda odan cıxaçam etdiyinin heyifimi. Sərdar – oğlana: dava yoluyla özün həll etmə təslim et polisə, bu nə insafsızlıqdır əlini sındırmışlar kecmiş olsun, oğlan təşəkkür etdi – Sərdara: cox sağolun artıq icərdədir. Ançaq icəridən cıxsın mütləq ödəyəçək mənə etdiyinin qarşılığını əsəblə baxdı, atası – oğluna: bəsdir oğlum sən sataşmısan qıza, birdəki unutma o qız sən dediyin qızlardan deyil, bir daha ona yaxınlaşdığını eşitməyim. Sərdar – rəyisə: nə qız imiş yoldaş rəyis oğlanın əlini sındırmış idmancıdır yəqin, Sərdarın hələdə axlına gəlmədi ki Aylından gedirdii söhbət, rəyis ona dedməmişdi oğlunun şikayətci olduğunu. Sərdar zarafatla – olara: sizində şəhərinizin qızlarından qorxulasıymış ki, rəyis güldü, – atasına: mən onda heyifimi qoymayaçam, mənə atamın yanında ətəkdən tutub gəzən dedi. Sərdar güldü, oğlanın əsəbnə toxunduğunu görüb üzür istədi, – oğlana: yadıma bir nəfər tanıdığım düşdü, onun baçısı filan olmasın səninlə qarşılaşan, rəyis – Sərdara: baçısını bilmirəm Sərdar bəy, düşündüyün o bir nəfər özüdür oğlumun barmağını qıran. Sərdar ösgürdü boğazı qovuşdu, xadimə qəhvələr gətirdi birinçi Sərdarın qəhvəsini qoydu önünə, Sərdar təşəkkür etdi xadiməyə. Sərdar rəyisə baxdı təçübləŞ rəyis başıyla işarə etdi ki Aylın oğluna görə icəridə idi, indi naladı Aylının rəyisin oğlunun barmağını qırdığını, xoşlanmadı hec oğlan cox pis qanmaz tipə bənzəyirdi. Sərdar – oğlana: sənin günahın vardımı o qız nədən belə etdi? oğlan qəhvəsini götürüb icdi – Sərdara: yox idi günahım, mən sadəçə salam verdim yol soruşdum. O tərəfləri yaxşı tanımaram, Sərdar anladı oğlan yalan danışırdı, Aylınla nəqədər davalaşsalarda Aylının ürəyinin nəqədər mərhəmətli olduğunu bilirdi. Xadimə qalan qəhvələri paylayıb getdi, rəyisin arvadı – Sərdara: bizim şəhərdə elə qızlar cox az olur oğlum, bu qızda mənim oğlumunda qarşısına cıxıb mərəfətsiz, yol soruşanda barmaqmı qırıllar? Sərdarın Aylının ünvanına deyilən bu sözlər xoşuna gəlmədi. Sərdar – arvada: xanım səbəsiz yerdə hec kim elə etməz, mənçədə olmuş bilmədiyimiz başqa şeylərdə Sərdar əsəblə oğlana baxdı, rəyisdə təsdiqlədi Sərdarın sözünü – arvadına: sizin düşündüyünüz qızdan deyil Aylın. Oğlan – atasına: Aylınmı? sən artıq tanış olmusan onunla baravo, neçə rahat danışa bilirsən onun haqqında? mən sənin doğma oğlunam o isə yad birisidir. Sərdar dözmədi – oğlana: baxın səhv anlaşılma olmuşdur, Aylın həqiqətəndə sizin düşündüyünüz kimi deyil, o cox mərd və hörmətcildir, – Sərdara: hə ona görə əlim bu gündədir, Sərdar tərs – tərs baxdıb – oğlana: evinizdə olmasaydım, atanı tanımasaydım sənin dərsini verərdim indi. Anası oğlu pərt baxdılar Sərdara, rəyis – olara: Aylın Sərdar bəylə calışmış haqqında qazetlərdə belə yazılmış, polis işcilərinin həyatları təhlükədə olduğunu anladığında öz çanına qıymış qorxamadan. Sərdar rəyisin sözünün davamını gətirdi – oğlana: sən Aylından normal soruşsaydın ünvanı deyərdi, deməli əl qolla danışmısan ki bu gündəsən, onu mənim qədər kimsə tanımaz. Bir daha ona calış ilişmə danışdıqmı? oğlan tərsliyinə saldı – Sərdara: ilişərsəm nə olaçaq? atası oğluna açıqlandı tərbiyəsiz kəs səsini mərəfətli danış. Oğlan əsəbləşib ayağa qalxdı – olara: mənə dəxli yoxdur kimdi o, əlini göstərib – Sərdara: bunun heyifini ondan cıxaçam mütləq, getdi əsəbləşib. Sərdar özünü zor tutdu ki durub qalan barmaqlarınıda özü sındırmasın şərəfsizin, rəyis – Sərdara: siz fikir verməyin ona danışaçam mən onunla sonra, arvadı qalxıb getdi oğlunun ardınça, görünür oğlan cox tik baş bir tip idi. Rəyis oğlunun davranışından xəçalət cəkdi baxdı Sərdara üzgün baxışlarla, az vaxtdan rəyisin qızı gəldi görüb sevinçək baxdı, – qızına: qızım xoş gəldin, neçəsən? qızı gəlib atasını öpüb quçaqlayıb görüşdü. Qızı – atasına: yaxşıyam çanım atam, qız Sərdara baxdı tanımadı kimdir, Sərdarın qalan kefidə qacmışdı olanlardan, rəyis qızını Sərdarla tanışdırdı – qızına: qızım bu Sərdar bəydir başqa şəhərdən gəlmiş bizə. Qız mehribanlıqla Sərdara əlini uzatdı xoş gəlmisiniz, Sərdar ayağa qalxıb qızın əlini sıxdı, – qıza: cox sağolun, qız ətrafa baxıb – atasına: anam gil yoxmu? – qızına: şımarıq qardaşını tumatlamağa getdi həmişəki kimi. Sərdar anladı evndəkilərdən rəyis narazı idi, qız kecib əyləşdi gülümsəyərək, – atasına: artıq qardaşımında axıllanası vaxtıdır, duydum qıza ilişib qızda barmağını sındırıb güldü ürəkdən qəh – qəhə cəkib. Allahım sən köməyimiz ol daha nələr eşidəçəyik biz? atası – qızına: sənin işlərin neçədir? qızı razı halada – atasına: sayəndə yaxşıdır ata cox sağol, atası qızından razı idi üzündən bilinirdi. Xadimə yeməkləri gətirdi masaya düzdü, Sərdar artıq nə fikirləşəçəyini bilmirdi Aylını qorumalı idi bu tipdən fikirli idi, duymadı rəyisin özünü səslədiyini. Qız gülərək – Sərdara: Sərdar bəy burdasınızmı? Sərdar fikirdən ayıldı, – qıza: bağışlayın fikirə dalmışam bir anlıq, qız gülümsəyərək, – Sərdara: atam sizinlədir, Sərdar rəyisə baxdı üzgün yorgun baxışlarla. Rəyis anlayırdı Sərdar Aylına görə narahat idi, – Sərdara: deyirəm geçədə burda qal getmə otelə filan, Sərdar rəyisə təşəkkür etdi cox sağolun yoldaş rəyis otelə dönəçəm mən, qız Sərdara yemək cəkdi zarafatla – Sərdara: deyəsən aşiq olmusunuz kiməsə. Sərdar anlamadı qızı, deyillər aşiq olanda belə fikirə dalmalar filan olur gülümsədi, Sərdar qıza təşəkkür etdi yemək cəkdiyi ücün. Rəyis əsəbləşdi arvadı oğlunun yanından geri dönmədi deyə, xadiməni səslədi cağır xanımı artıq bura bəsdir onun nazını cəkdik, xadimə tez getdi, Sərdar anlamışdı rəyisin ailəsində oğluna görə problemi vardırdı. Az vaxtdan arvadı gəlib əyləşdi, – arvadına: bəsdir onu qız kimi əzizlədin, sən bu günə qoymysan onu yetər, – rəyisə: bəlkə qonağın qarşısında bu haqda danışmayaq? rəyis Sərdarı göstərib – arvadına: Sərdarında atası mənim kimi başqa şəhərdə rəyisdir. Onun oğlunada bax mənimkinədə, fərq görürsənmi xanım? arvadı susdu, qızı olara baxıb başını narazılıqla sirkıləyib gülümsədi. Sərdarın hec iştahıda qalmamışdı yeməyə, zorla bir cəngəl yeməkdən yedi, qız – Sərdara: Sərdar bəy siz yeməyinizi yeyin, bizim ailənin abu – havasına baxıb iştahdan kəsilən açından ölər, gülümsəyib yeməyindən yedi.

Aylın Bahar xalasının yanına gəlmişdi, artıq gerçəkləri danışmağa məçbur qalmışdı, Bahar əlini sinəsinə tutaraq baxdı, – Dilqəmə: oğlum o neçə dosdur elə? sən görmədinmi onu Aylına sataşdığında? Dilqəm – anasına: ana birinçi qaranlıqda secmədim Aylını. Mən telefonla danışırdım geç gördüm, anası həyəçanla-oğluna: lazım deyil eləsiylə dostluq etmək, Dilqəm dərindən nəfəs alıb – anasına: mənim təqsirim nədir ana? o ickili idi, dedim axı görmədim. Aylın – Dilqəmə: şərt deyil mənim olub – olmadığım, yerimdə başqa qız və ya qadın olsada qoymamlısınız elələrinə sataşmağa, – Aylına: sən özünü qoruya bilirsən əmin oldum artıq, barmağını sındırdın adamın. O qoyaçaqmı düşünürsən səndən heyif cıxmadan? mən biləni cox cətin birisidir o, – Dilqəmə: inan onadan cətinlərini gördüm, işdir birdə rastlaşsa baxmaram rəyisin oğludur kimdir, ona elə bir dərs verərəm ki unutmaz qalan ömrü boyunça. Aylın – Bahara: Bahar xala təssüf ki zaman kecdikçə hər yerin xarabı cıxır, məndə bu gün xəçalət cəkdim şəhərimlə qürür duya bilmədim başqasının qarşısında. Artıq parazitlər gözəl şəhərimin adını ləkələməyə başlayıblar, sən hec narahat olma mənə görə, mən elələrinin qarşısında açiz qalmaram, bəzilərinin telefonla danışmağa başları qarışıq olsada. Dilqəm bildi söz özünə deyilir, Ayın ayağa qalxdı – olara: mən gedim yorğunam sabah danışarıq, anası oğlunun bu hərəkətindən cox narazı qalmışdı, Dilqəmdə anladı bunu, anası Aylını ötürdü.

Aylın evinə gəlib divana uzandı, düşündü Sərdar getdimi? telefonunu götürüb Tahirə mesaj yazdı, (dostum Sərdar bu gün qayıdaçaqmı?) az vaxtdan geri mesaj gəldi Tahirdən, (yox rəyisin evindən coxdan cıxıb otele gedib). Aylın çavab yazdı – Tahrə: (qırdım onu üzgünəm bağışla) çavab gəldi (bildim dostum qardaşım dedi mənə xəbərdaram, onun ora gəlməsini istəmirdim, sənə görə cox narahat oldu qoymadı məni gəlim). Aylın -Tahirə: hansı oteldədir o bilirsənmi? Tahir yazdı otelin adını Aylına). Aylın dərindən nəfəs alıb qalxdı ayağa, Tahirə yazdı (cox sağol dostum günah məndə oldu, çalışaçam üzür istəyim ondan, Tahir yazdı: sevinərdim elə olsaydı, həmdə qonaq sayılır orda.) Aylın telefonunu çibinə qoyub, pençəyini geyinib cıxdı evdən.

Sərdar oteldə idi düş alıb gəlib əyəşdi kanepədə, qapı döyüldü qalxıb qapıya getdi qapını acdı gördü bir qız yemək şərab gətirmişdi balaça təkərli masada, Sərdar qızın üzünə diqqət etmədən – qıza: mən hecnə sifariş etmədim. Səhvmi salmısınız nömrəni? qız danışmadan içəri sürdü masanı, başında kepka olduğundan həmdə üzünə baxmadığından tanımadı Sərdar Aylını. Sərdar biraz təçüblə baxdı arxasınça, – qıza: siz danışa bilmirsnizmi? Aylın başını qaldırıb baxdı Sərdara, Aylının olduğunu görüb gözlərinə inanmadı, sən? sən nə edirsən burda? bu halın nədir? demə birçə burda calışırsan. Aylın sakitçə baxırdı, – Aylına: yox artıq, qənim kəsilmə mənə qoy rahat dinçəlim nömrəmdə, Aylın biraz Sərdara yaxınlaşdı yavaş sələ üzünə baxmadan – Sərdara: bağışla üzür istəyirəm səni kobutladığım ücün. Əgər mümkünsə sən gedinçə davalaşmayaq, bu dəfə günüh məndə oldu bilirəm o üzdən günahımı bağışlatmaq ücün cox cətinliklə müvəqqəti qarson çildinə girdim burda. Sərdar Aylına baxa qalmışdı, öz – özünə: Allahım sən mənə səbir ver, kecib kanepədə əyləşdi Aylın baxırdı onun nə deyəçəyini gözləyirdi. Üzündən bəlli idi Sərdar inçik idi özündən, – Sərdara: bax üzür istəyirəm dedim duymadınmı? ordan bura gəlmisən məni qurtarmağa, cox sağol deməliydim oldumu? bağışlayaçaqsanmı? Sərdar dinmədi. Aylın dərindən nəfəs alıb öz -özünə: anladım bağışlamayaçaqsan, – Sərdara: təkrar üzür istəyirəm bağışlamasanda, masadakıları məndən sənə kicik qonaqlıq kimi qəbul et. Siz kişilər demişgən icki bəzən adama dərdini unutdurur, səndə biraz ic dinçəl elə bil olmayıb aramızda dava, getmək istəyirdi Sərdar səslədi – Aylına: dayan, Aylın dayanıb baxdı. Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb – Aylına: mənə görə qarson çildinə girmisən əziyyət cəkib o üzdən qulluq et mənə, bəlkə bağışlayaram sonra səni. Aylın sevindi gəlb şərab şüşəsini götürüb acmağa calışdı nə etdisə aca bilmədi, – Sərdara: bir dəqiqə Sərdar bəy indi cıxaraçam, dartdı cıxmadı propkası şüşənin boğazından. Aylın əsəbləşirdi aca bilmədiyi ücün şüşəyə baxıb, bunu kleyləyiblərmi bura? yenidən calışdı alınmırdı, Sərdar ayağa qalxıb əlindən götürdü şüşəni və rahatlıqla acdı şərabı, – Aylına: buyurun, yəqinki bakala süzməkdə cətinlik cəkməsən, kecib əyləşdi. Aylın şüşəni götürüb bakala şərab süzdü, gətirib Sərdara verərəkən üstünə dağıtdı, Sərdar tez ayağa qalxsada köynəyi şalvarı batdı, tərs – tərs Aylına baxdı. Aylın başını qaşıyıb – Sərdara: dagıldı üstünə, -Aylına: görürəm dağıldı deyib özünüzə zəhmət niyə etdin? vallahi bir gün calışdırmazdar səni burda, qovarlar. Aylın – Sərdara: mən yuyaram paltarını narahat olma, Sərdar əllərini qaldırıb geri cəkildi – Aylına: amandı istəmirəm dəymə mənə, – Sərdara: dəymirəm sənə get dəyiş əynini batmısan. Sərdar nə isə demək istəyirdi Aylına özünü zor tutdu əsəblə getdi əynini dəyişməyə, Aylın bakala tezdən şərab süzüb gözlədi Sərdarı, az vaxtdan paltarını dəyişib gəldi. Aylın şərab bakalı əlində gözləyirdi, – Sərdara: buyurun bu dəfə ehtiyatlı olaçam söz, Sərdar ehtiyatla bakalı götürüb dərindən nəfəs alıb baxdı Aylına. Aylın Sərdarın özünə baxdığını görüb – Sərdara: icsənə dedilər ən dadlı şərablardan biridir, ic baxım bəyənəçəksənçəksənmi dedikləri kimidirmi gərcəkdən, – Aylına: sən başımın üstünü kəsdirib durmayaçaqsan hər halda. Aylın – Sərdara: məni bağışladınsa gedirəm sən rahat ic dinçəl, Sərdar istəmrdi Aylın yanından getsin, ançaq özünü kobutladığına görə Aylına olan əsəbi senməmişdi. Sərdar-Aylına: qal qulluq et, Aylın biraz kənarda dayandıb – Sərdara: sən dinlən elə bil yoxam, Sərdar şərabın hamısını icdi bakaldan bir dəfəyə, Aylın öz – özünə: imkan ver dinçələk bizdə. Sərdar bakalı uzatdı -Aylına: yenə süz, Aylın yaxınlaşıb bakala şərab süzdü Sərdar onuda icib dodaqlrını yaladı, – Aylına: gözəl şərabdır bəyəndim. Aylın yavaş səslə öz – özünə: gözəldə qiyməti var yavaş ic bir az, – Aylına: təkrarla, Aylın şərabın axırını bakala süzdü Sərdar onuda icib – Aylına: davamı olaçaq elə deyilmi? Aylın yalandan gülümsədi, -Sərdara: əlbətdə Sərdar bəy siz bizim qonağımızsınız. Mən indi gəlirəm cıxdı nömrədən, Sərdar Aylının ardınça gülümsədi, öz – özünə: sənin başına bir oyun acım ki mən dur hələ, qarson çildinə girmək ücün verdiyinin 10 qatınıda şəraba ödəyəçəksən. Cox cəkmədi Aylın qayıtdı az vaxtdandan, bu şüşənidə bitirdi Sərdar tezliklə, Aylın gedib yenə gətirdi saatda artıq 1: 00 – olurdu, yorulmuşdu ayaq üstə dayanmaqdan get gəldən. Sərdarın şərabı bitirdiyini görüb yenə gətirməyə getdi, bu dəfə quçağında beş şüşəylə gəldi, artıq bezmişdi Sərdara qulluq etməkdən cıxıb düşməkdən mərtəbələri. Gətirdiyi şərabdan özünədə süzüb yerdən əyləşib icdi Sərdara baxmadan, Sərdar Aylının hərəkətnə gülümsədi, bəzən bu cürə hərəkətləri ona ləzzət verirdi. Sərdar biraz sərxoş olmuşdu şərabdan, – Aylına: bu gün burda qızla tanış oldum məni otelimə kimi gətirdi maşınıyla, Aylın şərabdan içərək- Sərdara: sevindim. Sərdar – Aylına: bilirsənmi kimin qızı idi? Aylın ciyinlərini cəkib bilmirəm deyə işarəsi etdi, Sərdar gülümsəyərək, – Aylına: rəyisin qızı idi, Aylın şərabdan icib – Sərdara: oohh desənə tayını tapdın sonunda. Sərdarın özünə açıqlı baxdığını görüb tez səhvini düzəltdi, yəni oda sizin kimi polis ailəsindəndir, yaxşı anlayarsınız bir – birinizi mənasında dedim. Sərdar özü süzdü özünə şərab, Aylının bakalınada əlavə etdi, – Aylına: cox şirin qız idi onun gülümsəməsi mülayimliyi, məni məsti xumar etdi. Aylın əlinin üstüylə burnunu silib öz – özünə: səni məsti xumar edən mənim çibimdir, Sərdar duyurdu Aylın deyənləri gülümsəyib, baxdı Aylına. Aylın – Sərdara: o qız səbəb olub buralarda qalmayaçaqsan elə deyilmi? Sərdar kanepəyə söykənib rahat əyləşib – Aylına: niyədə yox? gözəl fikirdi bunu hec düşünməmişdim. Aylın – Sərdara: sən ən yaxşısı qızı dəvət et öz şəhərinə, Sərdar ayaqlarını bir – birinin üstünə aşırıb dərindən nəfəs aldı, – Aylına: aşiq oldum mən, Aylın şərabını icib bitirdi şüşədən yenə süzüb əyləşdi yerdən kanepəyə söykənib. Sərdar – Aylına: gəl burda əyləş yanımda, Aylın əli ilə işarə edərək -Sərdara: yox burda yaxşıdı mənə, sənin yanında otursam aşiq olma xəstəliyin mənədə kecər, bələ başım daha dinçdir. Sərdar güldü, – Aylına: gəl dedim oturma orda, Aylın qalxıb əyləşdi Sərdardan biraz kənar kanepənin o başında, Sərdar Aylına baxdı. Aylın – Sərdara: cox geç oldu mənidə bağışladın sayılır mən gedim evə, – Aylına: bağışlamadım gedə bilmssən, Aylın yorğun idi şərabda təsir etmişdi, əlindəki bakala baxdığında birdən Vəfanı xatırladı. İcəridə olarkən yazıq su istəmişdi verməmişdilər, Sərdar Aylının nə isə düşündüyünü anladı üzünü ifadəsindən, Aylın fikirə daldı – Aylına: nə fikirləşirsən? Aylın gözünü bir nöqtəyə zilləyib – Sərdara: mənim ona yardım etməyim lazımdır. Sərdar – Aylına: kimə yardım etməyin lazımdır? Aylın unutmuşdu bir anlıq, – Sərdara: mənimlə icəridə olan Vəfa xanıma, Sərdar anladı Aylının kimə isə yardım etmək istədiyini. Off Allahım çanını dərt bürüdü, – Aylına: sən dinç dura bilmirsənmi? Vəfada kimdir? nəyinə lazımdır sənin tanımadığın insanlar, Aylın dərindən nəfəs alıb -Sərdara: o da insandır yazıqdır. Sərdar başını narazılıqla sirələyib bakaldakı şərabın hammısını icdi, – Aylına: sən hələ özünü qurtar rəyisin o tipindən, sonra baxarsan başqalarının çarələrinə. Aylın – Sərdara: hansı rəyisin tipindən? Aylın Sərdarın özünə açıqlı baxdığını görüb, – Sərdara: zarafat etdim tamam, Dilqəm dedi o cox alcaq biridir. Sərdar Dilqəm dediyində xoşuna gəlmədi, – Aylına: Dilqəmdə kimidir? -Sərdara: qonşumdur Bahar xalanın oğludur, Sərdar boş bakalı əlində oyndaraq öz – özünə: deməli qonşundur, o da xoş tipə bənzəmir hec. Aylın şərabın təsirindən yatmaq istəyirdi, -Sərdara: bilmirəm neçə tip olduğunu şükür edirəm qonşum rəyisin oğlu deyil, Aylın ayağa qalxdı – Sərdara: mən gedim Sərdar bəy artıq geçdir. Sərdar – Aylına: burda qal getmə darıxıram, – Sərdara: darıxırsan zəng et rəyisin aşiq olduğun qızına gəlsin səninlə otursun. Sərdar gülümsədi, – Aylına: sən mənimi qısqandın? Aylın əlindəki bakalı masaya qoydu, – Sərdara: Allah etməsin səni qısqanım, Sərdar ayağa qalxdı – Aylına: o zaman gedək ötürüm səni. Ayın – Sərdara: burası mənim şəhərimdir narahat olma mənə hecnə olmaz, -Aylına: burda olmağımın səbəbi nədir görəsən? Aylın Sərdara yenə kobut söz deyəçəkdi özünü zor tutdu demədi. Sərdar pençəyini geyindi, Aylın Sərdarında xasiyyətini bilirdi ən azından özü qədər tərs idi, – Sərdara: tamam gedək ötür, cıxdılar nömrədən qağını bağlayıb.

Otelin qarşısında taxsıyə əyləşdilər getdilər, Aylınla Sərdar arxada oturmuşdular yol gedirdilər evə doğru, az vaxt kecmədi Sərdar başını Aylının ciyninə qoyub yuxuladı. Aylın Sərdarın yatdığını anladı, öz – özünə: məni ötürürənə bax sən, taxsi gəlib evin qabağında saxladı, Aylın yatan Sərdara baxdı bu halda onu geri otele göndərə bilməzdi, şoferə pulu verib eytiyatla Sərdarı oyatdı. Catdıq oyan en maşından, Sərdar oyanıb baxdı hara gəldiklərini anlamadı, Aylın maşından enib gedib qapını acdı. Sərdar zorala endi maşın getdi, Sərdar ayaq üstə zorla dayanırdı həm yol yorgunu idi, həmdə şərabın təsirindən sərxoş olmuşdu. Aylın gəlib qolundan tutub, – Sərdara: gəl yat özünə gəl, – Aylına: biz hardayıq? -Sərdara: mənim evimin önündə Sərdar bəy, səni bu halında geri göndərə bilməzdim, gəl gedək evə. Sərdar Aylını özünə tətrəf cəkib ciynindən qucaqlayıb sıxdı, – Aylına: gedək deyirsən gedək Aylın xanım, sənin yaşadığın böyüdüyün evi görmək istəyirəm, getilər evə. Aylın Sərdarı otağa gətirib yatağa uzandırdı, yat biraz özünə gəl yol yorğunusan bilirəm şərabdan sərxoş olmadın, zarafata salıb Sərdara cox icdiyinə işarə edirdi. Sərdar – Aylına: getmə nə olar qal yanımda, Aylın dəymədi xətrinə əyləşdi yanında, Sərdar Ayının əllini tutub öpərək ürəyinin üstünə qoydu. Az vaxtda yuxuya düşdü, Aylın Sərdarın üstünü örtüb otaqdan cıxıb getdi öz otağına.

Səhər acılmışdı Aylın səhər yeməyi hazırayırdı mətbəxtdə, Sərdar oyandı yuxudan harda olduğunu xatırladı, yataqdan qalxıb cıxdı otaqdan. Gəlib mətbəxtin qapısının yanında söykənib baxdı, Aylının başı qarışıq idi görmürdü Sərdarı ardında dayanmışdı, Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxırdı sakitçə. Aylın döndüyündə gördü, – Sərdara: Sərdar bəy oyandınnmı? sabahın xeyir, – Aylına: sabahın xeyir Aylın xanım, – Sərdara: neçə yatdın soruşmayaçam, cünki yatağa daş kimi düşdüyünün şahidi oldum. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: zorla şərab icirtdin mənə sərxoş oldum, Ayın cay süzürdü – Sərdara: mənmi etdim səni sərxoş? bax sən bax, mən bir şüşə gətirdim ki barışaq. Sən ardı gəlsin deyinçə hec axlıma gəlmədi otelin bütün şərabıyla sülh əldə edəçəyimiz, get əl üzünü yu yemək cay hazırdır, vanna bu tərəfdəndir işarə etdi. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: taparam Aylın xanım evin o qədərdə böyük deyil, ançaq mən rahat yatdığım ücün demək sevməli və rahat evin var, cox bəyəndim. Aylın caylarıda siniyə qoyub gəldib yanından kecərkən, – Sərdara: tacmahalda yaşasam belə bura mənim hüzür tapdığım yeganə evdir, Sərdar getdi əl üzünü yumağa. Aylın gətirdiklərini masaya düzdü az vaxtdan Sərdar gəldi əyləşdi, Aylın Sərdarın cayını qoydu qarşısına, Sərdar təşəkkür etdi. Aylın sinini götürüb – Sərdara: indi gəlirəm mətbəxtdə getdi, Sərdar evə nəzər salırdı cox səliqəli idi ev, az vxtda Aylın iki finçan qəhvədə gətirib əyləşdi, -Sərdara: buranında qəvəsindən dad bax xoşun gəlirmi. Sərdara verdi qəhvəsini, ğötürüb icdi biraz dadı anlamaq ücün dayanıb dodaqlarını yaladı, – Aylına: mmm cox dadlıymış qəhvənizdə əllərinə sağlıq, Aylında öz qəhvəsindən icərək – Sərdara: nuş olsun Sərdar bəy. Sərdar qəhvədən icərək Aylına baxırdı, Aylın pasta sürtüb cörək verdi Sərdar götürüb yedi, – Sərdara: Tahir mesaj atmışdı, dedi mənə syurprizi var. Sərdar cörəkdən yeyərək – Aylına: nəymiş syurprizi? Aylın ciyinlərini cəkib – Sərdara: desə syurpriz olmaz ki? – Aylına: buda düz fikirdi. Aylın – Sərdara: sən hələ ayılmamısan deyəsən gülümsədi, Sərdar qəhvədən icdi – Aylına: yenə yatmaq istəyirəm doymadım yuxudan mən belə olmadım hec, doğurdanda bu evdə adam cox rahat olurmuş. Aylın – Sərdara: bu gün görüşəçəksinizmi? Srərdar anlamadı hecnə – Aylına: kiminlə gözüşəçəm? Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsədi, – Sərdara: cox vəfasızsan Sərdar bəy. Nə tez unutdun rəyisin qızını? Sərdar xatırladı dediyini, Aylını qısqandırmaq ücün bu gün özü zəng edəçək mənə, gözləyim biraz özü zəng etməsə özüm zəng edərəm. Coxda gözləyə bilmərəm darıxaram onun ücün, Aylın qəhvəsin icərək -Sərdara: sevindim sonunda özün ücün vaxt ayıra bildiyinə görə, başqa vaxtları ançaq, iş – iş – iş, Sərdar yeməyini bitirib təşəkkür etdi. Aylın – Sərdara: nuş olsun, istəyirsən burda qal evin acarlarını qoyuram sənə öz evin bil, mən cıxaçam birazdan işim var günortaya qayıdaram, Sərdar xatırladı Aylın qadına yardım etmək fikrində idi. Sərdar – Aylına: sən sirr deyilsə xeyir ola gedəçəksən? Aylın unutdu axşam Sərdara bu haqda dediyini, – Sərdara: bir tanışım var ona catıb gələçəm. Sərdar – Aylına: hec yerə getməyəçəksən, başına bəla etmə yenədə kimisə tamammı? bax məni bəla etdin başına hələdə qurtula bilmirsən məndən, bilirəm fikrindəkini. Aylın- Sərdara: yenə fikrimi oxumağamı başladın sən? Sərdar dərindən nəfəs alıb – Aylına: axşam sən dedin Vəfa adlı bir qadına yardım edəçəksən. Aylın bilmədən Sərdara dediyi ücün üzünü turşüdüb baxdı kənara, qapının zəngi basıldı Aylın qalxıb qapıya getdi, az vaxtda qayıtdı Bahar xalası idi gələn. Bahar Sərdarı görüb baxdı, – Bahara: Bahar xala tanış ol Sərdar haqqında danışmışdım sizə, Bahar – Sərdara: xoş gəlmisən oğlum, Sərdar ayağa qaxlıb Baharla görüşdü əl verib. Aylın – Sərdara: ən yaxın qonşumuz Bahar xalam, Sərdar Baharın əlini sıxıb tanışdığımıza sevindim Bahar xala, Baharda mehribanlıqla Sərdarın əlinin üstündən o bir əlini qoyub, – Sərdara: məndə şad oldum tanışdığımıza. Buralar xoşuna gəldimi oğlum? Sərdar nə isə demək istəyirdi Aylın – Bahara: gəlməzmi xoşuna, hint oğlanları kimi bir baxışdan rəyisin qızına aşiq olub, axşamdan səhərə kimi yuxuda onun adını sayaqlayıb durdu. Bahar Aylının sözünə gülümsədi, kecib əyləşdilər Sərdar – Aylına: zarafat edirdim çiddiliyə alma, – Sərdara: bizim şəhərin qızları cox şirindilər, bax yaxşı ki bura gəldin əks halda öz şəhərində 100 yaşın bitdikdə tənha-subay ölmə qarantin vardı. Bahar səsli güldü Aylının sözünə, Sərdar – Aylına: hamısı dediyin kimi olsaydılar şəhərin çənnət olardı elə deyilmi? Aylın bildi Sərdarın özünə ilişdiyini, – Bahara: mən sənə cay süzüm Bahar xala, ayağa qalxıb gedərkən Sərdara tərs – tərs baxdı. Sərdar açıq verən baxışlarla göz vurub gülümsədi, Bahar -Sərdara: oğlum biz elə qonşu olmuşuq ki Sərdarla söhbət etməyə başladı, Aylın mətbəxtdə gəlib öz – özünə: mənə ilişməsən dünyan dağılar elə bil çığal. Bahar xalasına cay süzdü, birdən nə isə xatırladısa ikki finçanda qoydu siniyə cay süzdü, stiotu götürdü Sərdar verəçək cayın icinə tökdü, qarışdırdı ehtiyatla sinini götürüb getirdi, cayları bölüşdürdü əyləşdi. Sərdarla Bahar söhbət edirdilər, Bahar – Aylına: qızım deyirdin cok kobut oğlandı Sərdar, mənim xoşum gəldi coxda mədəni mərəfətli oğlana bənzəyir. Sərdar Aylına baxdı, Bahar cayını götürüb icdi bir qurtum, Sərdar Aylına nə isə demək istəyirdi Bahar ağzını tutub yandım ay Allah. Sərdarla Aylın Bahara baxdılar Aylın cayı səhv salmışdı, Aylın tez gedib su gətirdi al ic Bahar xala suyu icib zorla udqundu arvad, Aylın dodağını dişləyib baxdı Sərdara. Bahar – Aylına: bu nəydi belə qızım? sanki stiot sözü yarımcıq qaldı ağzında, – Aylına: qızım düşündüyüm deyil elə deyilmi? Aylın utanıb kənara baxdı. Sərdar güldü, Aylının cayı səhv salaraq qonşusunu yandırdığına. Bahar -Aylına: qızım Sərdara verəçəkdin elə deyilmi? Aylın tez cayı götürüb yox – yox Bahar xala mən şəkər tozuyla qarışdırmışam yəqinki, – Aylına: belə hallar tez – tezmi olur qızım? Sərdar – Bahara: mən alışdım Bahar xala artıq qonşunun şəkər tozuyla stiotu qarışdırmasına. Aylın Baharın özünə baxdığını görüb tez cayı götürüb getdi mətbəxdə, Sərdar qəh – qəhə cəkərək elə güldü ki Aylına. Aylın Sərdarın gülüşünə əsəbləşdi ama tezdə üzünün ifadəsi dəyişdi, Sərdarı belə gülən cox az görmüşdü, başını narazılıqla sirkılıyırək cay süzdü başqa finçana.

Tahirlə Nərgiz söhbət edirdilər maşınında oturub, Tahir danışmışdı Nərgizə olanları, Nərgiz dərindən nəfəs alaraq Tahirə baxdı üzgün baxışlarla. Tahir hec istəmirdi Nərgiz üzülsün, ançaq ondan Aylın haqda hecnəyi gizlətmirdi, – Tahirə: orda tək başına nə olaçaq onun günü? – Nərgizə: məndə düşünürəm çanım bilmirəm, Aylını bura gətirmək ücün çiddi bir səbəb olmalır. Bilirsən mən dostuma yalanda danışmaq istəmirəm, ançaq ordada tək başına qalmasından narahatam cox, – Tahirə: bizmi getsək yanına? elə darıxmışam ki onun ücün, Tahir Nərgizin əlini tutub öpüb üzünə tutudu. Çanım mənim hər şeyimm Allah qorusun hamımızı, vardır bir cıxış yolu hər şeyin, ümid edirəm bizədə bir yol göstərəçək Allahım sonunda, məndə istəyirəm düzü ona getmək. Sərdarsız işlərim biraz qarışıqdır burda, düşünürəm Sərdar gəlsin məsləhətləşək biz gedərik, nə deyirsən? Nərgiz sevindi uşaq kimi, – Tahirə: kicik dostumuda apararıqmı? Tahir Nərgizin uşaq kimi xasiyyətlərinə vurulurd hər dəfə, apararıq ömrüm. Tahirə zəng gəldi telefonuna baxdı Sərdar idi vidyo zəng edirdi – Nərgizə: Sərdardı, acdı əlaqəni. Sərdar – Tahirə: salam neçəsən, maşındasan xeyir ola gedirsən? Tahir Nərgizə yaxın durdu, Sərdar görüb anladı – Nərgizə: çanım baçım salam neçəsən? – Sərdara: yaxşıyıq biz qardaşım sən neçəsən? Aylın yaxşıdırmı? cox darıxmışıq onun ücün. Sərdar zarafatla – Nərgizə: nəyinə darıxırsınız onun? tərsin biridir, Tahir – Sərdara: dostumla işin yoxdur qardaşım biz bu haqda danışdıq səninlə, hər şey yaxşıdımı orda? nə vaxt qayıdırsan. Sərdar dərindən nəfəs alıb – Tahirə: sənin bu dostun dinç dayanmır, yenə kiməsə yardım etmək ücün şövbəyə getdi, mən rəyisə zəng edib dedim Aylın gəlir baçaran köməkliyi etsin ona. Tahir – Sərdara: sən niyə getmədin Aylınla? – Tahirə: məni qonşusu qadınla söhbət edərkən qoyub xəbərsiz getmiş, Nərgiz narahat oldu -Sərdara: qardaşım nə olar səndə get tək qoyma onu. Sərdar – Nərgizə: taxsi gələçək indi gedirəm baçım narahat olma, Nərgiz Tahirə baxdı üzgün baxışlarla, Sərdar – Tahirə: rəyisin oğlunun barmağını qırmış Aylın. Tahirlə Nərgiz ikisidə eyni vaxtda, nəə? yox artıq, Nərgiz – Sərdara: rəyisin oğluyla nə işi Aylının? Tahirdə düşünmədən – Sərdara: ya bu rəyislərin oğlanları dostumumu tapırlar gedib, bu nədi belə? -Tahirə: cox sağ ol qardaşım. Tahir anladı dediyi söz Sərdarada catdı, – Sərdara: bağışla qardaşım dostumun problemi olunça düşünmədim dedim, Sərdar – olara: bu Aylındı nəyə təççüb edirsiniz ki? harda problem var ilişir özü problemə, yada problem buna. O tipdən onu qorumağım lazımdır, dedi ki Aylından heyif cıxaçaq xoşum gəlmir ondan, Tahir nə deyəçəyini bilmədi, Nərgizin gözləri yaşardı, – Sərdara: Aylına bir şey etməz elə deyilmi? – Nərgizə: etməməsi ücün qalmağa məçburam burda biraz vaxlıq. Mənim taxsim gəldi öpürəm sona görüşürək sağolun bağladı əlaqəni, Nərgiz maşının yan şüşəsindən baxıb göz yaşlarını sildi, Tahir dərindən nəfəs alıb öz – özünə: bu tiplər hardan tapır bur qızı? – Tahirə: Sərdar gələndən sonra nə olaçaq? yox bu belə olmayaçaq bir şey düşünməmiz lazımdır. Tahir – Nərgizə: sənə baxanda hər şeyi unuduram çanım bir anlıq, Nərgiz utandı baxmadı Tahirin üzünə, Tahir gülümsəyərək, – Nərgizə: gedək mən səni rəfiqənə catdırım çanım. Axşam danışarıq bu haqda, üzülmək – ağlamaq yox danışdıqmı ürəyim? Nərgiz yavaş səslə -Tahirə: danışdıq çanım, Tahir maşını işə salıb qaza basdı getdilər.

Sərdar şövbəyə gəlmişdi rəyisin otağında söhbət edirdilər, Sərdar dərindən nəfəs alıb – rəyisə: demək zərər cəkmiş şikayətci olmasa qadını buraxa bilirsiniz, – Sərdara: elədir, razılığa gəlsələr biz buraxa bilərik. Aylın getdi zərər cəkmişin yanına xəstəxanaya, danışsın onunla görək nə razılığa gəlirlər, pulmu təklif edəçək şikayətini geri cəkməsi ücün orasını bilmirəm. Sərdar başını narazılıqla sirkələdi, – Sərdara: bu qız həmişəmi belədirmi? başqalarına mərhəmət göstərən, bəzəndə haq yerdə barmaq filan qıran, – rəyisə: tanıdığımdan elədir, rəyis gülümsəyib baxdı. Sərdar rəyisdən xəstəxananın ünvanını alıb ayağa qalxdı, – rəyisə: cox sağolun yardımınıza görə, artıq sizdə bizim kimi alışın Aylının varlığına şəhərinizdə, rəyisdə ayağa qalxdı. Sərdarla əl verib sağollaşdı, – Sərdara: sizin şəhərdən sonra növbə bizim şəhərimizdir Sərdar bəy, Sərdar sağollaşıb cıxdı otaqdan, ürəyi sıxılırdı nədənsə. Aylına yetişmək istəyirdi, tez şövbənin qarşısında dayanan taxsiyə əyləşdi getdi Aylının dalınça xəstəxanaya.

Aylın xəstəxanada zərər cəkmiş kişiylə danışırdı, – kişiyə: baxın həyatda hər şey ola bilir, bir insanın başına hər iş gəlir bu həyatda şikayətinizi geri götürün anlaşaq sizinlə, kişi cox tərs biri idi, üzündən – danşığından bilinirdi pisliyidə. Kişi – Aylına: götürmürəm çəzasını cəkəçək, yaralanmış başını göstərdi – Aylına: az qala ölürdüm mən o … … səbəb olub, Aylın sakit danışmağa calışırdı. Cox cətinliklə özünü zor tuturdu ki heyvanın başından birdə özü vurmamaq ücün, – kişiyə: mən sənin bütün xərçini cəkəçəm söz artıqlamasıyla. Kişi tərsliyinə saldı, – Aylına: yox o çəzasını cəkəçək vəssəlam, Aylın əllərini acıb yumdu tez – tez əsəbindən, Aylına verilən ardıçıl narkozların təsirindən son zamanlar cox əsəbi olmuşdu. Kişi – Aylına: mən ona görə işləyədə bilməyəçəm bir il, – kişiyə: mən ödəyəçəm sizin bir ildə qazandığınız o pulu, qapı acıldı icəri Sərdar girdi, Aylın Sərdarı görüb baxdı təçüblə. Sərdar yaxınlaşıb – kişiyə: sənin Vəfa xanıma qarşı ədəbsiz hərəkətlər etdiyin anlar kameraya qeyd olunmuş, kişi – Sərdara: səndə kimsən? Sərdar çibindən kimliyini cıxarıb göstərdi. Deməli belə sizin haqqınızdada iş acılaçaq afisanta qarşı etdiyiniz ədəbsiz hərəkətlərə görə, kişi biraz tutuldu baxdı – Aylına: sən nəqədər ödəyəçəkdin mənə? Aylın ayağa qalxdı – kişiyə: alçaq sənin qalan quş başınıda mən sındırmayım, sus şərəfsiz. Utanmaz əxlaqsız heyvan, Sərdar – kişiyə: sındırar inan tək başını deyil barmaqlarının onundanda olarsan uzun zaman, Aylın əsəbləşdi – kişiyə: sənə pul yox … … … lazımdır. Sərdar – Aylına: o artıq anladı şikayətini geri almasa özüdə çəza cəkəçək, həmdə burdan aparılaçaq çəza cəkmə yerinə, həkim gəldi Sərdar – həkimə: doktor xəstəmiz haqda məlumat ver mənə. Həkim kişiyə baxıb – Sərdara: xəstəmiz yaxşıdır artıq qorxulu bir şeyi qalmamışdır, biz evə içazə vermişik dünəndən, özü birazda qalıb müaliçəsini burda davam etməyə istədi. Sərdar kişinin fikrini anladı, Sərdar – həkimə: cox sağol doktor xəstəniz birazdan aparılaçaq lazım olan yerinə, kişi qorxdu! Sərdar elə dedikdə tez – olara: mən şikayətci deyiləm artıq. Bu xanım demişkən insanlıq var elə deyilmi? Aylın kişiyə pis söz dedi, sənin insalığına. … …olsun, Sərdar – kişiyə: o zaman ərizənizi götürməyə qalxın gedirik, sonrada Vəfa xanımın haqsız şərlədiyiniz ücün ona siz pul ödəyəçəksiniz. Kişi bəhanələr edərək özünü yazıq göstərmək ücün zarıdı qalxarkən, Aylın dözmədi – kişiyə: kəs səsini moşennik tülkü çəld ol, kişi tez qalxdı ayağa qapıya tərəf getdi normal yeriyərək. Sərdar başını narazılıqla sirkələdi gülümsədi, kişinin yalançı və həyasız olmağına baxdı ardınça, cıxdılar ardınça otaqdan.

Axşam olurdu Sərdar Aylınla gəldi evə, – Sərdara: cox sağol yardım etdin, – Aylıan: bir şey deyil Aylın xanım baçardığımı etdim, Sərdara zəng gəldi tanımadığı nömrədən, telefonu acmaq istəmədi. Aylın – Sərdara: acsana zır – zır caldırırsan telefonu, Sərdar telefona çavab verdi alo, biraz qulaq asıb tanıdım salam yaxşıyam, yox hələ burdayam getməmişəm. Aylına baxdı altdan – altda danışarkən, nədən olmasın sizinlə axşam yeməyinə cıxmaq mənə cox xoş olar, mən gələrəm zəhmət cəkməyin saatına baxdı, 9: 00 tamamda danışdıq orda olaçam görüşərik sağolun, telefonu söndürüb dərindən nəfəs aldı. Aylın – Sərdara: rəyisin qızıydımı? Sərdar Aylına diqqətlə baxdı özünü qısaqnmasını cox istəyirdi, – Aylına: hə o idi axşam restoranda görüşəçəyik, Aylının hec veçinədə deyildi – Sərdara: cox gözəl sevindim. Uşaq deyilsiniz artıq böyük insanlarsınız, cıxın gəzin əylənin həmişə iş olmaz ki? ayağa qalxıb Sərdara evin acarını verdi, al mən olmasam acarsan qapını, dediyim kimi öz evin bil. Sərdar – Aylına: bəlkə otelə getdik qızla, – Sərdara: hara istəsəniz gedin Sərdar bəy, mən acarı verdim ki öz evin bil cəkinmə, – Aylına: o zaman qızı evədə gətirə bilərəmmi? Aylın ayağa qalxdı – Sərdara: əlbətdə bilərsən, dedim axı öz evin bil. Aylın mətbəxtdə gedib iki qəhvə hazırlayıb gətirdi, Sərdar əsəbləşirdi Aylının özünə qarşı soyuq olmasına, Aylın Sərdarın qəhvəsini verdi. Sərdar istəmirdi qızla cıxsın, Aylını qısqandırmaq məqsədi ilə razılaşmışdı, Sərdar Aylından gözünü cəkmirdi. Sərdarın özünə baxdığını görüb – Sərdara: bir şeymi oldu? Sərdar qəhvəsini götürüb – Aylına: yox olmadı hecnə, içdi əsəblə qəhvəsini.

Sərdar dedikləri vaxtda qızla restoranda görüşdülər, qız gülər üzlə qarşıladı Sərdarla əl verib görüşdülər, gecib əyləşdilər qız hər şey qoydurmuşdu masaya. Sərdar – qıza: masanı hazırlatmısan, qız gülümsəyərək, – Sərdara: siz bizim qonağımız sayılırsınız Sərdar, borçumuzdur qonağa hörmət etmək. Sərdar gülümsəyib, baxdı qıza afisant gəlib şərabı acıb bakallara süzdü, Sərdar qızın sadə və birazda dünya görmüş olduğunu anladı, qız bakalı götürüb – Sərdara: xoş gəldin Sərdar sənin şərəfinə. Sərdar bakalı götürüb qızın bakalına yavaşdan toqquşdurub, – qıza: hər şey ücün təşəkkür edirəm, bağışlayın adınız nə idi? qız güldü, – Sərdara: unutdunmu? demişdim. Sərdar – qıza: bağışlayın yaddaşım zəyifdir biraz, inçimədiniz ki? qız gülərək yox inçimədim adım Aylındır, Sərdar pərt oldu qızın zarafat etdiyini düşündü, təkrar sorudu – qıza: bağışlayın Aylındırmı? qız hə Aylındır. Sərdar bakaldakı şərabın hammısını icdi bir dəfəyə, qız Sərdara baxıb gülümsədi, – Sərdara: məndə sənin kimi bir dəfəyə icmək istəyərdim, deyillər icki bəzi dərtləri unutdurur müvəqqətidə olsa. Bu Ramizin sözü idi, Sərdar xatırladı bu nə idi qarşılaşırdı? öz – özünə şüphəli qaldı qızın Ramizin dediyi sözü təkrarlaması və adının Aylın olmasıda təsadüf idimi? Sərdarda qəribə hiss yaratdı duyduqları. Boğazı qovuşdu meyvə şirəsindən icib baxdı, – Sərdara: biraz özün haqda danışarsanmı? mənım anladığım özünə qapalı birinə bənzəyirsən, cox danışmayan coxluğu sevməyən və işində atam kimi çiddi olduğun üzündən bəllidir. Sərdar gülümsəyərək, – qıza: mənim danışmağıma gərək qalmadı artıq siz bildiniz neçə olduğumu, – qıza: bəs siz? – Sərdara: mən sevirəm insanlarla deyib gülməyi. Atam özümü bildiyimdən şövbədə işliyib, evimizdə məndən başqa hər kəs qaş qabaqdır, həmişə anamadan soruşardım atam niyə belə çiddi və gülər üz deyil? anam atamın işinin çiddi olmasındandır qızım deyərdi. Atamı hec gülən görmədim ürəkdən, anam qardaşımla hər zaman vaxt kecirir onu uşaq kimi bəsləyir hələdə, mən evə döndüyümdə cox darıxıram hər kəs soyuq və dinməz danışmazdırlar. Mən öz otağıma kecib biraz musiqi dinləyb yatıram, hər gün eyni şeylər təkrarlanır mənasız həyatdır başqa hecnə, Sərdar anlayırdı qızı danışığından. Sərdar – qıza: ama siz başqasınız Aylın xanım, Aylın deməyidə qıza biraz cətin oldu, qız gülümsəyərək, – Sərdara: mən öz psixaloqiyamı normal saxlamağa calışıram, əkis halda dəli olub xəstəxanalıq olaram, işdə orasıdır xəstəxananıda sevmirəm nədənsə. Sərdara tanış sözlər idi, bir qəribə hisslər yaşayırdı ürəyində, qızın Aylınla xasiyyətdən oxşarlığı var idi, Sərdar köynəyinin boynunu dartıb baxdı qıza, ürəyi sıxıldı bir anlıq.

Aylında kafelərin birində Vəfayala görüşmüşdü, Vəfa biraz kişi xasyətində idi, – Vəfaya: bax həyatını dəyişəçəksən bundan sonra, – Aylıana: neçə qızım? Aylın dərindən nəfəs alıb – Vəfaya: bu qızımla danışmağı qoy kənara. Vəfa – Aylına: tamam Aylın anladım, neçə dəyişəçəm həyatımı? mənim kimsəm yoxdur, bu yaşıma qədərdə mərhəmət deyilən bir şeyin adını belə duymadım, əlbətddə səninlə tanışınça. Hər kəs məndən birşeylər istədi, bilirsən bu… həyatda təmannasız hecnə yoxdur, anada evladını dünyaya gətirəndə təmənna güdür öz gələçəyi ücün gün ağlayır, düşünür evladı böyüyəçək özünə dəstək olaçaq yaşlandığında, bu… dünyanın qanunu belədir. Baxsana kiminə var dövlət verir, kiminə… da vermir, əli ilə kənarda oturan ailəni göstərdi, – Aylına: bax kənardan olara, neçə xöşbəxt görsənirlər elə deyilmi? sən inanırsanmı olar xöşbəxt bir ailədilər deyə? İnanama bilirsənmi niyə? mən o gördüyün tipi yaxşı tanıyıram. Geçə barlarından cıxmır geçələri, Aylın əli ilə başını tutub baxırdı – Vəfaya: bəzi şeyləri düz demiş ola bilərsən, Vəfa dünya dediyini bizdən önçə belə qurmuşlar, biz qurluşunu və ya insanlarını dəyişə bilmərik. Dediyin o adamların ciyinləri üstə baş əvəzi Allah balqabaq vermiş, olarda insanlardan boş balqabaq başları ilə secilirlər nə edək deyirsən? bizə olar gərək deyillər. Vəfa əlini – əlinə vurub güldü, dediyi sözünə – Aylına: cox yaraşdı bal qabaq sözü olara, hansısa balqabaq başlı tiplə ailə qurub üz – üzə əyləşib eləsiylə yalandan dişimi ağardınça, belə yaşamağı üstün tuturam. Aylın – Vəfaya: çiddi olsana bir dəqiqədə olsa, Vəfa gülürdü hələdə Aylının əsəbləşdiyini görüb dayandı, az vaxtdan yenə güldü, özünü saxlaya bilmədi baqabaq dediyi sözə. Aylın dərindən nəfəs alaraq öz – özünə: Allahım sən mənə kömək ol, – Aylına: tamam gülmürəm daha bax çiddi oldum, sakit dayandı üzünün ifadəsini dəyişib. Aylın – Vəfaya: şükür Allaha, Vəfa yenədə başladı gülməyə, Aylın əsəbləşib ayağa qalxdı – Vəfaya: səninlə çiddi danışmaq mümkün deyil, – Aylına: hara gedirsən? Aylın Vəfanın qolundan tutub qalx gedirik. Vəfa masadakı yeməklərə baxaraq, – Aylına: mən hecnə yemədim, Aylın onu dartardaq apardı, -Vəfaya: gülünçə yeyərdin, kafedən cıxarıb apardı.

Aylın Vəfanı başqa evə gətirdi Vəfa baxdıb evə – Aylına: sən burdamı yaşayırsan? gözəlmiş, – Vəfaya: yox burda sən yaşayaçaqsan, ançaq axıllı başla yaşayaçaqsan sənə kirayə tutdum buranı, bir illik ev haqqı ödənilib. Bax deyirəm özünü yaxşı aparmasan vallahi, Vəfa sözünü kəsdi Aylının təçüblə – Aylına: mənəmi dedin? – Vəfaya: hə sənə kirayələdim Vəfa xanım, Vəfa ətrafa baxıb sevindi gözləri doldu yaşla -Aylına: nədən sən mənə kömək edirsən? Aylına baxdı yaşarmış üzgün gözləriylə. Vəfa Aylını yormuşdu boş – boş danışıb, – Vəfaya: insanlıq deyilən bir şey var, bayaq kafedə dedin yoxdur insanlıq deyilən bir şey və artıq hec kimə inanmırsan. O yoxdur dediyin insanlıq hissindən qalmış məndə, yəqin ki mən bu dünyada sonunçu insanlıq hissiylə yaşayan biriyəm, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı. Vəfa Aylının boynunu quçaqlayıb ağladı, – Aylına: mən sənin borçunu ödəyə bilmərəm sən mələksən mələk, Aylın quçaqlayıb – Vəfaya: inanıram səndə məni üzü qara etməyəçəksən, sözümü dinləyəçəksən və dəyişəçəksən hər şeyini. Bu həyata qarşı olan səhv baxışını sözlərini və hər şeyini bu dəqiqədən dəyişəçəksən Vəfa xanım, göz yaşlarını silib baxdı Aylının üzünə danışa bilmədi elə kövrəlmişdi ki, sadəçə başıyla tamam deyə işarə etdi. Aylın – Vəfaya: cox gözəl sevindim, mətbəxtdə hər şey var sənin ücün, çibindən cıxarıb pulda verdi – Vəfaya: buda sənə xərçlik sabah get özünə paltar al. Güzgüyə bax icindəki qadın gözəlliyini oyat və güçlü ol mənim xətrimə, o zaman hər şey dəyişəçək sənin xeyrinə, Vəfa gərcəkdəndə gözəl qadın idı, sadəçə özünə baxmırdı. Vəfa diqqətlə baxdı, – Aylına: mən sənə söz vermirəm təkçə sənin o gözəl ürəyinin xətrinə calışaçam, – Vəfaya: mən səni gördüyüm andan sənin güçlü qadın olduğuna inandım. Deyillər həyatda insana güç qüvvət verən inamdır, mən sənin ürəyinin dərinliklərində gördüm güçü və inamı, sənə güvənirəm. Mən gedim evə səndə dinçəl, yaxında işdə taparıq calışarsan, – Vəfaya: az qala unudurdum çibindən telefonda cıxarıb verdi, burda mənim nömrəm yazılıb lazım olsa zəng et. Vəfa telefonu götürüb Aylına baxdı, yenidən boynuna sarıldı – Aylına: səni tanıdığım ücün cox xöşbəxtəm inan, – Vəfaya: mənədə yaşat eyni xöşbəxtliyi, qırma mənim dediklərimi et. Vəfa boynunu buraxıb – Aylına: sənin o gözəl ürəyinin qarşılığını Allah verəçək hər zaman, – Vəfaya: birinçi sən ver qarşılığını Allahdan başqa istədiyim yoxdur. Geçən xeyirə getdi, Vəfa telefonu əlləri ilə sinəsinə sıxıb tutudu ağladı hönkürüb Aylının ardınça baxaraq, Aylın duydu Vəfanın ağladığını geri dönmədi, onun indi təkliyə ehtiyaçı olduğunu yaxşı anlayırdı.

Aylın evə gəldi, qapıdan girib işığı yandırmağa istəyirdi kim isə əlindən tutub qoymadı, Sərdar – Aylına: suss mənəm qorxma, Aylın səsindən tanıdı – Sərdara: niyə susum ki? əlini atdı işığı yandırsın Sərdar qoymadI. Aylını özünə cəkib elə sıxıb quçaqladı ki çanını – çanına qatmaq itəyirdi cox darıxmışdı, – Aylına: darıxmışam sənin ücün, Aylın içki iyini hiss etdi – Sərdara: sən sərxoşsanmı? əlbətdə sərxoşsan. Sərdar üzünü Aylını üzünə sürtüb saclarını qoxladı, off bu qoxuya hecnəyi dəyişmərəm, Aylın Sərdarı özündən qırağa itələməyə calışdı baçarmadı. Sərdar Aylını elə quçaqlayıb tutumuşdu ki qollarından cıxması mümkün deyildi, Sərdar Aylını sevirdi ançaq nədənsə özüdə bilmədən bəzən səhvlər edib inçidirdi onu. Aylın – Sərdara: ürəyim darıxdı yandır işiğı, – Aylına: danışma biraz suss səni hiss edim qoxunu alım çiyərlərimə, Aylın dərindən nəfəs alıb az vaxlıq dayandı, – Sərdara: bəs oldumu? hiss etdinmi? etdiysən yandır işığı. Sərdar bərk – bərk Aylını quçaqlayıb boynundan öpdü – Aylına: sən başqasan çanım, səni kimsə əvəz edə bilməz mənim ücün, – Sərdara: əlbətddə başqayam Sərdar bəy, bu dəqiqə əvəzimdə başqası olsaydı coxdan başını yarmışdı vurub. Sərdar – Aylına: sən vur çanım sənin ixtiyarın var mənə hər şey etməyə, toxunmağa belə ixtiyarın var, sənin vurduğun yerdə güllər acar, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylın bir təhər Sərdarı özündən qıraq edib işığı yandırdı, – Sərdara: sən sərxoşsan elə deyilmi? Sərdarın gözləri süzülürdü, – Aylına: yox çanım deyiləm nə sərxoşu? Aylın əsəbi baxışlarla baxıb – Sərdara: get sevgilini öp. Məni öpməyə bir daha hünər etmə, bax deyirəm sonra bütün bədənində güllər acar bil, Sərdar Aylının sözünə gülümsədi, Aylın əynindəki pençəyi cıxarıb atdı kanepənin üstünə. Mətbəxtdə gəldi qəhvə süzmək ücün finçanları götürdü, Sərdar gəlib arxadan tutub quçaqladı özünə sıxdı, Aylın əsəblə baxdı gözlərini yumub sakitləşməyə calışdı ki Sərdarı vurmasın. Sərdar arxadan boynundan öpdü, – Aylına: sən niyə məni sevmirsən? yoxsa sevirsən gizlədirsən mənim kimi? deməyə çürəət etmirsən. Aylın gözlərini acıb baxdı öz – özünə: Allahım sən mənə səbir ver, Sərdar Aylını özünə tərəf cevirdi, – Aylına: söz soruşdum cavab ver, sən məni sevirsənmi? – Sərdara: yox sevmirəm. Sərdar gözlərinə baxıb – Aylına: bu sözü gözlərimin icinə baxaraq de, Aylın Sərdarı özündən kənara cəkmək istədi baçarmadı, – Aylına: dinç dur sualıma çavab ver. Aylın baxmadı gözlərinə – Sərdara: sənin nəyini sevəçəm? kobut hərəkətlərinimi? Sərdar Aylının üzündən tutubəlləri ilə gözlərimə bax de sevmədiyini, Aylın əsəbləşdi gözlərinə baxaraq – Sərdara: sevmirəm, sevmirəm oldumu? Sərdarın üzünün ifadəsi dəyişdi. Dərindən nəfəs alıb əsəbi baxaraq -Aylına: neçə baçardın? neçə dedin bu sözü gözlərimə baxaraq insafsız, səndə insaf yoxmu hec? niyə qırırsan məni bu qədər? niyə bu qədər zalımsan, niyə – niyə – niyə bağırdı!. Əsəbindən əlini masaya vurarkən əli finçana dəydi qırıldı, qırılmış fincanın üstündən təkrar – təkrar vurdu əlini, əli qana bulandı. Aylın gördü Sərdar özündən cıxır, tez əlini tutdu öz əllərinin icində sıxdı ki qanı axmasın, Sərdar əsəblə – Aylına: burax axsın tutma, sənə xoşdur məni belə görmək. Aylın üzüldü Sərdarın halına, – Sərdara: dəli mən sənə layiq deyilm məni düzgün anla, mənim artıq əlim qana bulandı sənə layiq deyiləm anlayırsanmı məni? Aylının gözləri yaşardı, – Sərdara: sən pis deyilsən yaxşısan, Sərdarın əlini öpüb ağladı. Sərdar Aylının bu halına yandı alışdı, naladı Aylının özünə qapandığını, – Aylına: çanım sənin əlin qana bulanmadı əksinə sən necə nəfərin həyatını qutardın bilirsənmi? sən necə ananın gözünü yaşlı qalmaqdan qurtardın. Sən məni atama bağışladın, sən anmın ruhunu şad etdin, Aylın səsini icinə salıb göz yaşında böğulurdu, Sərdar Aylını sinəsinə sıxıb saclarından öpüb quçaqlayıb kövrəldi, – Aylına: sən bir mələksən çanım, əksinə sən yaxşısan mən deyiləm. Mən səni bütün bu olanlardan qoruya bilmədim bağışla məni, ürəyi göynədi Aylının özünü günühlandırmasına, Aylın Sərdarın sinəsinə yavaşdan vuraraq ağladı. Aylın – Sərdara: mən hələdə yuxumu qarışdırıram anlayırsanmı? mən hələdə öldüyüm o anı xatırlayıb yuxudan oyanıram geçə dəfərlə, Sərdar pis oldu – Aylına: anlayıram çanım unut oldu kecdi. Allah bilir nəqədər insanın həyatını qurtardın etdiyin cəsurluğunla – mərdliyin ilə, içazə ver yanında olum bütün olanları sənə unutdurum, Sərdarın əlindən qan axırdı damçı – damçı. Aylını sakitləşdirməyə calışırdı, Aylın Sərdarın üzünə baxdı yaşlı gözləriylə – Sərdara: sən həyatda ən gözəlinə layiqsən mənə deyil, Sərdar Aylının saclarını üzünü sığallayıb – Aylına: mənim gözəlim və masumum sənsən. Təmiz saf ürəkli çanım sevdiyim tək qadınım oldun, sonuna qədərdə olaçaqsan mən səni sevirəm çanım, sevirəm səni sevirəm duydunmu? sevirəm. Aylın göz yaşlarını silib əlinə baxdı, – Sərdara: qanın axır, – Aylına: axsın çanım sənə qurban olsun qanım- çanım hər şeyim, Aylın gedib ilaç qutusunu gətirdi. Sərdarı otuzdurdu əlini sarımaq ücün bint götürdü, kəsiyinə ilaç tökdü qanını silib sarıdı əlini, Sərdar hec hiss etmirdi əlinin ağrısını Aylına baxırdı. Aylın Sərdarın əlini sarıyıb binti kəsib düyünləyib bağladı, – Sərdara: Sərdar bir daha qanını tökməyə cürət etmə, Sərdar Aylına baxdı. Aylın – Sərdara: əğər gərçəkdəndə mənə ayitsənsə hünər etmə duydunmu? İlaç qutusunu götürüb cıxdı mətbəxtdən, Sərdara elə bil dünyanı verdilər. Aylının özünə ayitsən sözünə cox sevindi, öz – özünə: səninəm çanım hər şeyim sənindir, aratıq Sərdar bəydə demədin adımı çəkdi çanım mənim. Sərdar gözlərini yumub dərindən nəfəs aldı, elə rahat oldu ki Aylının o sözündən sonra, öz – özünə: Allahım bu günüdə görərəmmiş, Aylın Sərdarı səslədi, orda öz – özünə danışma gəl. Sərdar Aylının bir dəqiqədə olsa zarafatsız qala bilmədiyinə gülümsədi, ayağa qalxıb getdi yanına.

Beləçə Aylınla Sərdar bir – birinə olan sevgilərini artıq gizlətmədən gözəl günlər kecirirdilər birlikdə, Aylın Sərdarla şəhərə cıxıb gözəl yerlərdə gəzirdilər, özünün kicikliyindən danışırdı Sərdara. Sərdar cox xöşbəxt idi, sonunda özündə Aylına sevgisini etiraf etdiyi ücün sanki üstündən dağları qaldırmışdılar, Aylınında üzündə sevinç təbəssüm yaranmışdı, gərcəkdən sevdiyini etiraf etdiyindən sonra Sərdar dəyişmişdi. Sərdar Aylınla gözəl vaxt kecirirdi, zarafatları ilə Sərdarı ürəkdən gülüdürürdü, kafelərin birinə gəlib əyləşdilər afisant yaxınlaşdı, qəhvə sifariş etdilər afisant getdi. Sərdar əlini tutub, – Aylına: səninlə ömrümün ən gözəl günlərini yaşayıram çanım, inşallah son nəfəsimizə qəzdər birlikdə olaçağıq. Nə olur olsun söz verək bir – birimizdən küsməyək inciməyək, – Sərdara: insan sevdiyindən küsərmi hec? Sərdar gülümsəyib, – Aylına: qurban olaram mən sənə, afisant qəhvələini gətirib qoyub getdi. Sərdara zəng gəldi telefonu cıxarıb baxdı Tahir idi zəng edən, – Aylına: Tahirdi telefonu qulağına tutub alo Tahir, alo duymuram səni alo eşidirsənmi məni? telefonunun set yerinə baxıb öz – özünə: setmi yoxdur nədir? – Sərdara: dışarı cıx bəlkə burda yaxşı tutumur. Sərdar ayağa qalxıb – Aylına: indi gəlirəm çanım getdi dışarı, Aylın öz qəhvəsindən götürüb icdi bir qurtum, kənar masada oturmuş oğlanı gördü tanıdı, rəyisin oğlu idi barmağını qırdığı. Aylın ona tərs – tərs baxıb öz – özünə düşündü oğlana baxıb, bu mənimi izləyir? yoxsa təsdüfdürmü? oğlan kinli baxışlarla baxırdı Aylın fikir verməməyə çalışdı, afisant gəldi əlində kağızla – Aylına: bu sizədir xanım masaya qoyub getdi. Aylın baxdı iki qat bükülmüş kağızı götürüb acıb oxudu (sən məndən qorxub rəyisin oğlunu özünə sevgili etməklə deyil, mən sənin kölgən olaçam harada getsəndə, bu artıq səninlə mənim aramda olan prinsipli davadır, hazır ol hər şeyə sənə bu şəhəri dar edəçəm). Aylın kağızı qatlayıb qoydu kənara Sərdar gəldi əyləşdi, Aylının bir təhər olduğunu görüb – Aylına: nə oldu çanım? – Sərdara: nə deyirdi Tahir? hər şey yaxşıdırmı? – Aylına: iş haqda danışdıq çanım, yaxşıdır hər şey narahat olma qəhəvəsini götürüb icdi. Tahir sənə ürəyimi acdığıma hələdə inanmır, Aylın oğlanın yazdığına əsəbi idi gülümsəməyə calışdı, oğlanın oturduğu masaya baxdı yox idi. Aylının kimisə axtardığı Sərdarın gözündən qacmadı, – Aylına: çanım birinimi axtarırsan tanış filan? Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: mənə silah lazımdır, Sərdar qəhvə icdiyi yerdə az qaldı boğulsun – Aylına: nə lazımdır? zarafatmı edirsən çanım. Silah nəyinə lazımdır sənin? Aylın kağızı Sərdara tərəf itələdi əli ilə, Sərdar şüphəylə baxaraq kağızı acıb oxudu öz – özünə: caqqal mən sənin bunu yazan barmaqlarını qırmarammı. Sərdar əsəbləşdi – Aylına: o tip burdaydı eləmi? neçə görmədik o şərəfsizi? Sərdar ətrafa nəzər salıb baxdı görmədi, – Sərdara: mənə mütləq lazımdır silah. Sərdarın kefi qacdı tamam, – Aylına: çanım sən narahat olma mən həll edəçəm onun işini qısa zamanda, bu təhtid kağızınıda onun pis söz demək istəyirdi demədi, – Sərdara: görünür mənim əlim artıq qana bulaşmağa davam edəçək. Sərdar Aylına nə isə demək istəyirdi imkan vermədi, -Sərdara: Sərdar bax iki dəqiqə yanımdan cıxdın dışarı hec xəbərin olmadı peyda oldu tip burnumun uçunda, mənim özümü qorumağım ücün silaha ehtiyaçım var. Hər halda buralarda vardır silah satılan mağazalar, Sərdar alnını əli ilə sürtərək – Aylına: silah elə bir şeydir çanım gərək ona səbirlə davaranasan, yoxsa əlindən bir xəta cıxar mütləq. Aylın kefinidə pozmadı, – Sərdara: o zaman silahım olmasa şərəfsiz mənə nələr etməz ki? barmağını qırsamda mənim onunla qol güçüm bərabər deyil ki? bu şərəfsizlə yaxında üzləşəçəyim ürəyimə damıb. Sərdar əsəbləşdi, bu nədir belə? bizim rahat problemsiz günümüz olmayaçaqmı? elə bil qara pişik kecib yolumuzdan, – Sərdara: mənim yolumdan coxdan kecib çanım qara pişik, səndə artıq sevgilim olduğuna görə pişiyimə öyrənsən yaxşı olar. Sərdar cox əsəbi idi o tipin kağız yazaraq Aylını təhtit etməsini qəbul edə bilmrdi, Aylın qəhvəsini götürüb icdi Sərdarın əsəbləşməsinə gülümsədi.

Sərdar əvvəl razı olmasada sonradan Aylının təhlükəsizliyi ücün silah almağa qərara gəlmişdi, Aylın evdə kanepədə eyləşmişdi Sərdar gəldi əyləşdi yanında, – Sərdara: hardaydın? Aylına baxdı, belinə taxmış tapançanı cıxarıb göstərdi, al çanım bu artıq sənindir. Aylın silaha Sərdara baxdı təçüblə – Sərdara: bu hardan oldu sənə? – Aylına: hardan olduğunu soruşma çanım, silahla o qədərdə düzgün atəş aca bilmirsən yadımdadı. Aylın baxdı Sərdar gülümsəyib, – Aylına: çanım dəymirdi atdığın mərmilər baxma mənə elə, Aylın silahı götürüb baxdı birdən Sərdarın alnına dayadı, – Sərdara: sənçə indi atəş acsam düz dəyərmi? Sərdar tapançanı ürəyinə tutub – Aylına: çanım qurbandı sənə vur ürəyimdən. Aylın tapançanın mərmi olan yerinə baxdığnda icinin dolu olduğunu görüb həyəçanlandı, – Sərdara: mərmi var icində? – Aylına: çanım silahda mərmi olarda. Aylın açıladı – Sərdara: dəlisənmi? niyə demirsən məndə boş olan bilib zarafat edirdim, Aylın həqiqətən qorxdu! Sərdar güldü quçaqladı boynunu, – Sərdara: manyaksanmı sən? hələ bir ürəyinədə dayadı silahı vur deyə. Oğlum tətiyi cəksəm nə olaçaqdı? Sərdür gülümsəyərək, – Aylına: vurulaçaqdım çanım, sevgilimin əlindən olsun ölümüm mən razıyam. Aylın silahı divanın üstünə atıb qalxıb getdi, Sərdar Aylının qorxduğuna güldü, – Aylına: çanım mənim neçədə qorxdu məni vuraçağından, demək sevirsən məni, gülümsəyib baxdı Aylının ardınça.

Səhər acılmışdı Aylın qapının zənginə oyandı yuxudan, Sərdar başqa otaqda yatırdı, Aylın saata baxdı hələ səhər 5:00 idi, qalxıb gəlib qapını acdığnda Aylının üzünün ifadəsi dəyişdi, əlləri ilə üzünü tutub baxdı sən? birdənəm deyib qapıda dayanan Ramizin boynuna sarıldı. Ramiz Aylını quçaqlayıb öpüb bağrına basdı, – Aylına: çanım sabahın xeyir darıxdım sənsiz o şəhər mənə dar gəldi, Aylın Ramizin boynunu buraxmadan -Ramizə: niyə xəbər etmədin gələçəyini qarşılayardım səni. Ramiz Aylını özünə sıxaraq sənə syurpriz etdim çanım, bir dəfəlik gəldim sənə artıq sən harda məndə orda, Aylın Ramizin yanındakı cantasını götürdü, – Ramizə: gəl birdənəm cox sevindim gəldiyinə. Ramizdə başqa cantasını götürüb girdi evə, icəri girdiyində ətrafa baxdı kövrəldi gözləri yaşardı, – Ramizə: gəlsənə, Ramiz kecdi divanın yanında cantasını yerə qoyub baxdı. Ramiz – Aylına: mən cox peşmanam çanım bibim sağ olduğunda bura gəlmədiyim ücün, insana neçə hüzur verən bir eviniz varmış, Aylın üzgün baxışlarla baxdı – Ramizə: qismət bu günə içmiş birdənəm üzülmə sonunda gəldin bax. Əlindəki cantanı yerə qoyub gəlib Ramizin boynuna sarıldı, Ramizlə quçaqlaşıb bir – birinə təsəlli verdilər, – Ramizə: yoldan gəlmisən mən sənə bir şeylər hazırlayım. Ramiz qoymadı – Aylına: hecnə istəmirəm çanım yatmaq istəyirəm, Aylın gülümsəyib, – Ramizə: gəl birdənəm mənim, Ramizin əlindən tutub apardı öz otağına gətirdi, Ramiz otağa baxıb – Aylına: haqlıysanmış evin ücün darıxmağında. Aylın Ramizin pençəyini əynindən cıxarıb öz yatağına yatızdırdı, yanında əyləşib – Ramizə: bir bilsən bu şəhər mənim ücün neçə doğmadır, Ramizin saclarını qarışdırıb üzünə sığal cəkdi, Ramiz bilmirdi nədən Aylın belə edirdi, ançaq həmişə ki kimi Ramizə Aylının bu etdiyi hərəkət cox xoş gəlirdi. Ramiz Aylının əlini tutub öpdü, sənin bu saclarımı qarışdırıb üzümü sığallamağın ücün darıxmışdım çanım, Aylın gülümsəyib, – Ramizə: sən mənim birdənəmsən, sən mənim dostum sirdaşım ən yaxınımsan, yaraşıqlı dayımın oğlu. Ramiz yorğun idi, – Aylına: səndə mənim bibimin yadigarısan, mənə qalan ən qiymətlimsən çanım, Aylın mehribanlıqla Ramizin saclarını sığalladı, – Ramizə: yum gözlərini yat birdənəm. Ramiz Aylının əlini tutub tez yuxuya düşdü, Ramizin üstünü örtüb biraz ona baxıb ehtiyatla ayağa qalxdı, otaqdan cıxdı qapını örtdü. Aylın bilirdi səhər saat 6:00 – da Sərdar yuxudan oyanırdı, gəlib yavaşça Sərdar yatan otağın qapısını acdı baxdı. Sərdar oyanmamışdı hələ Aylın Sərdarın yanına gəlib əyləşdi, Sərdarın yatışını seyr edərək saatına baxdı, Sərdarın oyanmasını gözləyirdi. Sərdar Aylın qapını acdığında oyanmışdı, yanında oturması ona xoş idi ona görə gözlərini acmırdı, Aylın saata baxdı 6 olub 7 – yə işləyirdi Sərdar oyanmırdı, təçüblə yavaş səslə öz – özünə: bu niyə oyanmadı? saatına baxdıb mənim saatımmı qabağadır. Sərdar yavaş səslə, – Aylına: yox çanım düzdür saatın, Aylın Sərdarın oyaq olduğunu anladı -Sərdara: sən mənimi dolamısan? Sərdarın qoluna vurdu yavaşdan. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: oyandığımda yanımda səni görməyimə neçə sevinirəm bir bilsən çanım, – Sərdara: bu səhər mənimdə üzümə sevinç dolu acıldı bir bilsən. Sərdar – Aylına: belə səhərlərimiz cox olaçaq çanım, səndə mənim yanımda olduğuna sevinçlisən bax, Aylın gülümsəyərək, – Sərdara: bağışla çanım bu gün başqadır tək sənə görə sevinçli deyiləm, Sərdar anlamadı nə olduğunu. Aylın – Sərdara: birdənəm gəldi biraz qabağa bura, Sərdar anlamadı biraz fikirləşib – Aylına: Ramizmi? Aylın gülümsəyərək, hə çanım Ramiz gəldi. Sərdar yerində oturdu, -Aylına: bəs hardadı o? Aylın barmağını Sərdarın dodaqlarına tutub, suss səs etmə yatdı mənim yerimdə yorğun idi, Sərdar pıcıltılı səslə az vaxlığa gəlib yəqin. Dodağına tutmuş Aylının barmağından öpdü, – Sərdara: yox dedi həmişəlik gəlib mənə, bu söz biraz Sərdarı acmadı – Aylına: o burda qalıb nə edəçək həmişəlik? Aylın ayağa qalxıb -Sərdara: orda kimsəsi qalmadı. Nə fərqi var artıq harda olsada? sən qalx əl – üzünü yu danışarıq, qalxarkən səs etmə otaqdan cıxdı, Sərdar əllərini üzünə cəkərək öz – özünə: səs etməyəçəyikmiş. Ramizə qısqanırdı Aylını hər zaman, yerindən qalxıb öz – özünə: uşaqdır elə bil tək qalmamağa, əyninə köynəyini geyinib otaqdan cıxdı.

Günorta olmuşdu Ramiz hələdə yatırdı, Sərdarın kefi yox idi Ramizin ora həmişəlik gəlməsindən, Aylın yeməklər hazırlayırdı mətbəxtdə, Sərdar divanda oturub Tahirlə mesajlaşırdı. Tahirdən çavab gəldi -Sərdara: (niyə qısqanırsan? Ramiz onun dayısı oğludur) Sərdar çavab yazdı -Tahirə: (deyil dayısı oğlu bilirsən, oların hec doğmalıqları yoxdur bir – birlərinə, bunu Ramizdə bilir Aylında). Tahirdən çavab gəldi-Sərdara: (bax qardaşım Aylın səni sevir dostumu tanıyıram mən, həm işində – həm verdiyi sözündə möhkəm biridir. Bunu sənə deməyə gərək yoxdur özündə bilirsən, sakit ol Aylına güvən yetər, qalanını düşünmə). Sərdar çavab yazdı – Tahirə: (tamam çalışaram, ama nədən isə ürəyim rahat deyil) Tahirdən çavab gəldi – Sərdara: (Ramizin orda olması yaxşı oldu, düşünsənə o tipdən qoruyar Aylını. tək olmadığını görəndə rədd olar alçaq). Sərdar çavab yazdı – Tahirə: (səninlə razıyam, mənim dönməyim lazımdır işimə, düz deyirsən mən qayıdınça göz qulaq, olar tapşıraram Ramizə). Tahir çavab yazdı -Sərdara: (sən dönünçəmi?) – Tahirə: (mən Aylını burda tək qoya bilmərəm, o tip Aylından rahatlıqla əl cəkməyəçək). Tahirdən artıq çavab gəlmədi Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı, Tahirdə Sərdarsız işləyə bilməzdi tək orda qalıb, biri – birinə kiciklikdən öyrəşmişdilər. Sərdar anladı Tahir Nərgizidə tək qoya bilməzdi orda, fikirləşirdi ona görə çavab yazmadı özünə, Aylın gəldi qəhvə finçanı Sərdarın önünə qoyub, – Sərdara: Ramizi oyadım çanım səndə qəhvəni ic. Aylın getmək istəyirdi Sərdarın kefsiz – üzgün olduğunu görüb – Sərdara: niyə kefsizsən sən? Sərdar birldirmək istəmədi -Aylına: Tahirlə iş haqda yazışırdıq çanım, bilirsən bizim işlərimizi bəzən kefsiz olmağımıza səbəb olur. Aylın – Sərdara: o zaman hec soruşmayım getdi Ramizi oyatmağa, Sərdardar dərindən nəfəs alıb baxdı Aylının ardınça.

Aylın otağın qapısını açıb ehtiyatla baxdı Ramiz yatırdı hələ oyanmamışdı, otağa girdi yatağına yaxınlaşıb əyləşdi yanında, Ramizin saclarını sığalladı mehribanlıqla ki oyansın. Ramiz gözlərini acıb baxdı Aylına gülümsəyərək, – Ramizə: günorta yeməyinin vaxdıdır birdənəm hadi qalx, Ramiz gülümsəyib, – Aylına: bura nə rahat yer imiş çanım, coxdandı belə yuxu yatmırdım mən. Aylın mehribanlıqala – Ramizə: qalx Sərdar səni gözləyir yeməyə, Sərdar deyəndə Ramiz pərt oldu yerində oturdu, – Aylına: Sərdarmı? onun burda nə işi var? Aylın gülümsəyərək, sən qalx gəl danışarıq. Ayağa qalxıb cıxdı otaqdan, Ramiz Sərdarın burda olmasına əsəbləşdi öz – özünə: bunun əlindən rahatlıq yoxduda, əsəblə yataqdan qalxıb cıxdı otaqdan.

Anası – oğluna: Dilqəm oğlum get Aylına de Sərdarı gətirsin bizə günorta yeməyinə, Dilqəm anasına bir söz demədən cıxdı evdən.

Aylın masaya yemək qoyub əyləşdi, Ramiz qolların bir – birinə dolaylb oturmuşdu kefsiz, – Sərdara: deməli sən indi mələk oldun? Sərdar gözünü cəkmədən Ramizə baxırdı. Aylın – Ramizə: birdənəm bu haqda danışdıq biz artıq Sərdarla, Ramiz imkan vermədi Aylın sözünü bitirsin, – Aylına: hə bildim sevgilisiniz artıq. Aylın Ramizin bu davranışına sadə baxırdı, – Ramizə: birdənəm sən Sərdarı istəməyə bilərsən, ançaq mənim xətrimə nə olar bir – birinizi didməyin, qapının zəngi basıldı Aylın qalxıb qapıya getdi. Sərdar – Ramizə: mənə bax Aylının kefini pozma biraz anlayışlı olmağa calış, – Sərdara: sənmi danışırsan anlayışdan? sən onun başına acmayan oyunlar qoymadın, az qala öləçəkdi sizin üzünüzdən. Sərdar əsəbləşdi – Ramizə: sənin ananın üzündən oldu mənim deyil bunu unutma, atana olan borçunu ödəməsini sənin anan tələb etmişdi o zamanlar Aylından. Mən Aylını tanımırdım o vaxtdı istərsən indi günahkar axtarma, bilirisənmi niyə? cünki bu işdə sizində az zibilləriniz olmayıb, mən Aylını sevirəm bunu sox beyninə hec kim onu məndən ala bilməz. Ramiz – Sərdara: sevirmiş oğlan, desənə özünüz getməyə qorxan yerlərə göndərmək ücün istifadə etdərək sevgili rolunu oynayıram, sən göyə cıxıb yerə düşsəndə buna mən içazə verməyəçəm. Sən ya öz istəyinlə ayrılaçaqsan Aylından yada, Sərdar – Ramizə: yada nə? Aylın gəldi Dilqəmlə, Dilqəm Sərdarı tanıyırdı Ramizi birinçi görürüdü, Ramizlə Sərdar Dilqəmə baxdılar. Dilqəm biraz pərt oldu, Aylına tərəf əyilib pıcıltılı səslə – Aylına: buda rəyisin oğludurmu? Aylın gülümsəyib, – Dilqəmə: xeyir deyil, ikisidə eyni sözü eyni vaxtda dedilər – Dilqəmə: yüksəkdən de bizdə eşiidək. Aylın bilirdi Ramizlə Sərdar dartışmışdılar özü olmayan qısa vaxtda, Dilqəmə tərəf əyilib pıcıltıyla Ramizi göstərib, – Dilqəmə: o mənim dayım oğludur səhər gəlib. Dilqəm dayısı oğlu dediyində kefi acıldı, – Aylına: bu sənin dediyin dayın oğlu Ramizdirmi? – Dilqəmə: hə özüdür, – Aylına: artıq pıcıltıyla danışmayaq baxışlarından hiss edirəm vurulmama az sanyələr qalıb. Aylın Dilqəmin sözünə gülümsədi, Dilqəm Ramizə yaxınlaşdığında Ramiz ayağa qalxıb baxdı ona, Dilqəm əlini uzadıb – Ramizə: xoş gəldin buralara qonşumun birdənəsi. Ramiz anladı qonşu dediyində, həmdə Aylının özü haqda qonşusuna danışmasından xoşlandı, Ramiz Sərdara kinlə açıq verən baxışlarla baxıb Dilqəmin əlini sıxıb qucaqlayıb görüşdü. Ramizdə -Dilqəmə: xoş günün olsun qardaşım neçəsən? Dilqəmində Ramizin mehribanlığından xoşu gəldi, Ramizlə quçaqlaşıb görüşdülər, – Dilqəmə: gəl əyləş yanında otuzdurdu. Ramizdə əyləşdi – Dilqəmə: demək çanımın qonşususan, Dilqəm çanım dediyində biraz anlamadı, ançaq tez düşünüb çanım sözünü Aylına dediyini bildi. Dilqəm gülümsəyərək, -Ramizə: hə çanının qonşusuyam birdənsi, Sərdarın özünə tərs – tərs baxdığını görüb – Aylıana: mənə su versənə zəhmət olmasa, boğazı qovuşdu. Aylın mətbəxtdəxtdən gedib su gətirdi verdi, Diləqəm təşəkkür edib suyu icdi, Ramizlə Sərdarın Aylına görə bir – birinə qarşı olan nifrət dolu hisslərini anlamışdı, Dilqəm boş bakalı masaya qoyub Sərdara baxdı. Sərdarda Dilqəmə baxırdı, – Sərdara: anam səni bizə cağırıdı, Sərdarın kinli baxışlarından biraz sözünü düz demədi, – Sərdara: yəni sizi bizə yeməyə dəvət etdi, Dilqəm -Ramizə: qardaşım səndə gəl. Ramiz – Dilqəmə: sən apar Sərdarı qardaşım mən burda onun kimi müvəqqəti qonaq deyiləm, artıq məndə sizin qonşunuz sayılıram, biz daha sonra oturarıq rahat səninlə, Sərdara baxdı açıq verən baxışlarla. Aylın ayaq üstə dayanıb baxırdı olara, Sərdar – Aylına: gəl əyləş çanım, Aylın kecib Sərdarın yanında əyləşdi, Dilqəm olara altdan – altdan baxırdı, Sərdar gülümsəyərək, – Aylına: çanım yadındadırmı məni əlinlə yedirdiyin günlərin? – Sərdara: yadımdadır çanım. Sərdar – Aylına: yadındadırmı biz istirahətə getdik birdənəndə vardı bizimlə, orda o sərxoş oldu Tahirlə Nərgiz apardılar onu evinə, – Sərdara: yadımdadır çanım. Sərdar dərindən nəfəs alıb – Aylına: sənidə mən evinə gətirdim səhərə qədər keşiyində dayandım yanında yataraq, gözəl kecirmişdik birlikdə o günümüzü elə deyilmi çanım? -Sərdara: ayıldığımda Tahir dedi ki mən səni cox pis söymüşəm sərxoş olub. Ramiz səsli yüksəkdən güldü, Aylın anlamırdı Sərdarla Ramiz nəyə görə davalaşırdılar bir – biri ilə, Sərdar əlini tutub öpdü – Aylına: artıq sənindi varım yoxum, söyədə bilərsən sevədə çanım. Aylın gülümsəyib, – Sərdara: sevərəm çanım söymərəm calışıb, Sərdar əlini öpüb ürəyinin üstə tutdu – Aylına: sənə syurprizim var çanım, Dilqəm bakalın dibində qalan suyuda icdi. Ramiz Sərdara elə baxırdı ki imkanı olsa boğardı bəlkədə onu, Diləqm anlamışdı artıq, – Sərdara: nə syurprizidi çanım? Sərdar gülümsəyib, – Aylına: mən işimdən tam cıxıb bura yerləşəçəm atam ilə. Aylın qulaqlarına inanmadı – Sərdara: buramı? zarafat edirsən çanım, Ramizin qalan kefidə qacdı üzünün ifadəsi dəyişdı, Dilqəm bakalın dibinə baxdı su qalmamışdı icməyə. Aylın – Sərdara: bəs işiniz? atan işini buraxmaz inanmıram, Sərdar – Aylına: biz bu haqda danışmışıq çanım sənin ilə, bilirsən atam mənsiz qala bilməz ayrı, dediyimdə o da razılaşdı və ordakı hər şeyimizi satıb burda iş quraçağıq səninlə birlikdə. Aylın cox sevindi bu xəbərə, -Sərdara: çanım əgər dediklərin doğrudursa cox sevindim, Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: icməyə bir şeyin varmı qardaşım? Dilqəm anladı – Ramizə: əlbətdə qardaşım var gedək. Anamlada tanış olarsan artıq qonşumuz olaçaqsan, Ramiz əsəblə qalxdı masadan Dilqəmdə qalxdı, Aylın – olara: hara gedirsiniz? yemək yeyəçəyik oturun. Ramiz – Aylına: iştahım yoxdu çanım nuş olsun sizə getdi, Dilqəm – Aylına: mənimlədi narahat olma, yalandan gülümsəyib tez Ramizin ardınça getdi. Aylın Ramizin niyə incidiyini anlamadı – Sərdara: indi buna nə oldu ki? mən olmayan o anda davamı etdiniz? – Aylına: boş ver çanım o məni istəmir əvəldən bilirsən. Nərgizlə Tahirin başına acdıqları oyundan sonra Kamili vurmuşdum dostuna görə mənimlə kin saxlayır hələdə, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: sən ondan inçimə çanım tamammı? onun ürəyi cox yumşaqdır bilirsən, onunda başına gəlməyənlər qalmadı son zamanlar. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: sən məni yedirməyəçəksənmi? – Sərdara: yedirərəm çanım, yaxın əyləşib yeməkdən cəngələ götürüb verdi yesin, Sərdar cəngəli əlindən masaya qoyub – Aylına: əlinlə ver çanım. Aylın – Sərdara: uşaqdan betərsən olursan bəzən, yeməkdən əliylə götürüb verdi ağzına yedizdirdi, Sərdar yeməyi yeyərək – Aylına: mmm cox dadlıdır çanım dur indi mənim növbəmdir, yeməkdən əliylə götürüb Aylını yedirdi. Aylın Sərdarın verdiyi yeməyi yeyərək, – Sərdara: əllərimə sağlıq çanım doğurdan dadlı olub, Sərdar sözünə zarafatına gülümsədi, – Aylına: qıymadın mənim əlimdən yediyin ücün dadlı oldu dəməyə. Aylın üzülmüşdü Ramizin getməsinə Sərdarda anlayırdı bunu, Aylının zarafat edib başını qatmağa calışırdı.

Dilqəm Ramizi özlərinə gətirmişdi anasıylada tanışdırmışdı, Bahar – Ramizə: oğlum gərcəkdən cox sevindim gəldiyinə, inan Aylın mənə qızım sayılır, ona görə cox narahat oluram sən burda olsan rahat olaram artıq. Ramizin kefi o qədərdə yox idi zorla gülümsəməyə calışırdı yalandan, Dilqəm anlayırdı halından – Bahara: məndə cox sevindim sizin kimi qonşusu var çanımın, Bahar anlamadı çanım dedikdə Ramizi. Dilqəm – anasına: Aylını deyir ana, anası gülümsəyərək, – Ramizə: düz deyirənsən oğlum çandı o çann, Ramizə yemək cəkdi təşəkkür etdi arvada, Dilqəm qalxıb mətbəxtdə getdi. Az vaxtdan əlində icki şüşəsiylə balaca rumkalarla qayıtdı, Ramiz – Bahara: Bahar xala mənə biraz bibim haqda danışarsanmı? cox peşmanam sağlıqlarında bura gəlmədiyim ücün. Bahar dərindən nəfəs alıb üzgün baxışlarla baxdı Ramizə, Dilqəmdə iki rumkaya icki süzdü əyləşdi. Bahar Ramizə danışmağa başladı qonşularının nə qədər yaxşı insanlar olduqları haqda, Ramiz qulaq asırdı diqqətlə, danışdıqça gözləri dolurdu yaşla.

Artıq gec idi Ramiz hələ gəlməmişdi evə – Sərdara: bu nə cox qaldı Dilqəm gildə? – Aylına: bir – birini sevdilər çanım, yəqin söhbət edirlər gələr, Aylının Ramizə görə narahat olmasınıda qısqanırdı ançaq bildirməməyə calışırdı. Bilirdi Aylın ücün Ramiz cox dəyərli idi, istəmirdi Aylın ona görə özündən inçisin, qapı acıldı Aylın tez qapıya tərəf getdi gələn Ramiz idi. Cox icmişdi ayaq üstə zorla dayanırdı, Aylın Ramizin qolundan tutub gətirdi kanepədə otuzdurdu, Sərdar xoşlamadı Ramizin icib gəlməsini, Aylın Ramizi yanında əyləşdi. Ramiz – Aylına: çanım Bahar xala danışdı bibim haqda hər şeyi, mən cox üzgünəm sağlıqlarında bura gəlmədiyim ücün, gərcəkdən cox üzgünəm gözləri yaşardı. Aylın Ramizin kürəyini əli ilə sığallayaraq mehribanlıqla – Rmizə: səhər gedərik birdənəm oları ziyarət edərik, anamın ürəyi cox kövrəkdi səndən inciməmişdir üzülmə, qismət deyilmiş nə edək. Ramiz hec Sərdara baxmadı elə bil Sərdar yox idi onun ücün bu evdə, Aylının ciyninə başını qoyub gözlərini yumub dayandı, Sərdar Ramizə olan əsəbini carəsiz icinə atıb sakit qalırdı yerində.

Sabah olmuşdu ücü birlikdə məzarlarına gəlmişdilər Aylının valideyinlərinin, Ramiz sakit oturmuşdu bibisinin məzarı yanında cox üzgün görünürdün, Aylın məzarların üstündəki gülləri səliqə ilə qoydu. Ramiz fikirə dalmışdı, Aylın Ramizin nə düşündüyünü anlamasada onu fikirindən ayıltmaq istəmirdi, Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxdırdı Ramizə. Aylın – Sərdara: yazıq gəlmədiyi ücün xəçalət cəkir indi, Sərdar – Aylıana: çanım boşa deməmişlər etdiyin hörməti insana sağlığında et, sonrakı peşmancılıq fayda verməz. Aylın -Sərdara: Ramiz cox dəyişdi anasının acdığı oyunlardan sonra, sanki elə bil o vaxta kimi hələdə balaça uşaq idi, artıq o günərindən iz qalmamış, Sərdar Ramizə baxıb nə isə başqa şey düşünürdü.

Beləcə bir ay ötdü kecdi, Sərdar atasıyla Aylına yaxın yerdə ev a alıb köcmüşdülər öz şəhərlərindən, Ramizdə Aylınla yaşayırdı. Sərdarın bütün qısqanmaları ançaq ürəyində qalmışdı, Aylını Sərdar yeni almış evlərinə gətirmişdi atası söhbət edirdi olarla, rəyis – Aylına: qızım sən razısan bizimlə iş qurmağa cox sevindim. Aylın – rəyisə: mən bankda olan pulumu cıxardım bu gün və sizinlə ortaq şirkət acmağa razıyıq, Sərdar şüphəli baxaraq -Aylına: razıyıq deyərkən anlamadım çanım, – Sərdara: Ramizlə ikimiz razıyıq. Sərdarın elə bil başından aşağı qaynar su tökdülər, nəə? Ramizləmi? özünü zor tutdu. Aylın – Sərdara: hə Ramizlə nə var ki? atası Sərdara işarə etdi ki sussun səhv danışmasın, Sərdar zorla özünü ələ aldı bildirməməyə calışsada Aylın hiss etdi. Aylın – Sərdara: sənin Ramizlə probleminmi var mən bilməyən başqa? rəyis tez söhbəti dəyişdi, – Aylına: cox gözəl qızım Ramizdə özümüzküdür yad deyil, elədir demi oğlum? Sərdara baxaraq işarə etdi ki işə başdan davayla başlamasınlar. Sərdar anladı carəsiz – atasına: elədir ata elədir, Aylın – rəyisə: Ramiz məndən gizlin öz evini satıb, Rəyislə Sərdar təçüblə baxdılar, Sərdar – Aylına: evinimi satıb? o ev ona xatirədir deyirdiniz neçə sata bildi? Aylın dərindən nəfəs alaraq – Sərdara: artıq qalmamış xatirə filan. Aylın – olara: sizə demək istədiyim budur Ramizlə mən bir şirkətə pul qoyaçağıq, başqa cürə düşünməyin Ramiz pulsuz girmir şirkətə, Aylının biraz açığına gəlmişdi Sərdarın Ramizi istəməməsi. Sərdar anladı bunu – Aylına: çanım sadəçə olaraq təçübləndim onunda işə qatılmasına bu qədər, -Sərdara: şirkətə böyüklüyü atan edəçək və o qərar verəçək hər işin gedişatına. Rəyisin hər zaman Aylının özünə qarşı olan hörmətindən cox xoşu gəlirdi, dərindən nəfəs alıb baxdı oğluna gülümsəyərək, Aylın ayağa qalxdı. Sərdar – Aylına: nə oldu çanım? – Sərdara: o qədər görüləçək işlərimiz var ki, əlimizi – qolumuzu sallayıb boş oturmayaçağıq hər halda. Sərdar əlini dizinə cırpqaraq öz – özünə: ay daaa işə düşdükdə, desənə günümüz qara olar indən belə, atası güldü oğlunun mızıldanmağına – Aylına: otursaydın axşam yeməyinə bizimlə. Aylın – Sərdara: başqa vaxta qalsın, mənim cataçaq yerim var içazənizlə yoldaş rəyis, rəyis gülümsəyərək, – Aylına: içazə sənindir qızım, Aylın getdi. Sərdarda qalxıb getdi ardınça, atası başını narazılıqla sirkələyərək güldü oğlunun hərəkətinə.

Sərdar Aylının dalınça yetişib qolundan tutub saxladı, – Aylına: hara belə tələsirsən sən? – Sərdara: dedim axı çataçaq yerim var, – Aylına: bilmirəm haradır cataçaq yerin, bunu bil mənimlə gedəçəksən danışdıqmı? Aylın dayanıb baxdı Sərdara. Sərdar maşınına tərəf gedirdi Aylının özünə baxdığını görüb dayandı, – Aylına: nə oldu? Aylın yaxınlaşdı, -Sərdara: bax çanım indi gedəçəyim yer sənin xoşuna gəlməyə bilər. Sərdar-Aylına: mən artıq alışdım çanım, tufanda islanmışın yağışdan nə qorxusu? bu söz Aylına ayit idi, gəl gedək mənimlə məni qırma xayiş edirəm, Aylın razılaşdı gəlib əyləşdi maşına. Sərdarda kecdi sükan arxasına, maşını işə salıb – Aylına: ünvanı desən doğru istiqamətə gedərdik çanım, – Sərdara: Vəfaya gedirik, Sərdar Vəfa dediyində xoşlamadı sevmirdi o qadını. Carəsiz dərindən nəfəs alıb – Aylına: baş üstə çanım ünvanımız Vəfa xanımadır, maşının qazına basdı getdilər.

Gəlib catdılar Vəfa yaşayan evin qarşısında maşını saxladı, – Sərdara: mən onunla danışıb gəlirəm, istəsən səndə gəl mənimlə. Sərdar etibar etmirdi Vəfaya, Aylını tək qoymaq istəmədi gəlirəm çanım, maşından düşdülər Aylınla gəlib qapının zəngini basıb gözlədilər. Sərdar öz – özünə: Allah bilir hansı künçdədir, Vəfa xanım evdəmi dayanar? Sərdar Vəfanı sonunçu dəfə içəridən cıxanda görmüşdü. Qaqapı acıldı Sərdar kənara baxırdı, birdən qapıda dayanıb gülümsəyərək, baxan Vəfanı gördükdə gözlərinə inanmadı, Aylına qollarını acıb çanım mənim gəll, Aylınla quçaqlaşıb görüşdülər. Vəfa – Sərdara: xoş gəldin Sərdar bəy neçəsiz? Sərdar hələdə yerində donub qalmışdı, – Vəfaya: sağolun Vəfa xanım, yaxşıyam siz neçəsiz? Vəfa gülümsəyərək, – Sərdara: Aylının sayəsində gördüyün kimiyəm, buyurun icəri. Sərdar yavaş səslə öz – özünə: hec pis görünmürsünüz, Aylında eşitdi Sərdarın dediyini gülümsəyərək, gecdilər icəri gəlib əyləşdilər, Sərdar evə nəzər saldı ev səliqəli idi. Vəfa – Sərdara: mənə təkrar insan olmağa sevgilin öyrətdi, Aylının sayəsində bu evdə yaşayıram bir illik əvəzimə kirayə haqqımı ödəmiş, Sərdar nə deyəçəyini bilmədi. Vəfanı cirkin geyimdə başqa cürə görmüşdü, Vəfa doğürdanda gözəl qadın idı Sərdar Aylının əlindən tutub -Aylına: sən möçüzələr edə bilirsən çanım, təbrik edirəm bunuda başardın. Vəfanın gözləri yaşardı, – olara: mən sizə qəhvə hazırlayım mətbəxtdə getdi, – Sərdara: çanım insanlığı olmasaydı bunu etmək mümkün olmazdı. Vəfa xanımın xariçi görkəmi başqa cürə olsada, onun neçə gözəl ürəyə sahib olduğunu anlamışdım gördüyümdə, ona bu şansı verməkdə məni peşman etmədi sağolsun, Sərdar gülümsəyib, baxdı Aylınla fəxr edirdi. Vəfa səliqəli balaça sinidə qəhvələr gətirdi, birinçi Sərdara verdi qəhvə finçanını, Sərdar götürüb təşəkkür etdi, Aylınında qəhvəsini verib kecib əyləşdi özüdə, – Sərdara: Sərdar bəy sizə təşəkkür etməyə imkan tapmadım. Sərdar anlamadı, – Vəfaya: nə təşəkkürü? Vəfa dərindən nəfəs alıb – Sərdara: xatırlamaq istəmirəm, ançaq o günləri xatırladıqça bu günümə dəyər verməyə çalışıram. Siz məni qurtardınız o şərəfsizin şərindən, Sərdar anladı Vəfa özünü icəridən cıxarmağa yardımcı olduğunu deyirdi, – Vəfaya: maşallah siz güçlü qadınsınızmış, nə gözəl artıq həyatınıza belə gözəlliklə davam edin sizə yaraşanıda budur. Vəfa – Sərdara: söz verdim, ogünü Aylının mənə deyib getdiyi bir kəlmə sözünü cox düşündüm, Aylın qəhvəsini icərək – Vəfaya: sən demişdin unversetini bitirə bilməmişdin imtahandan kəsilmişdin. Vəfa – Aylına: hə imtahandan kəsildim avara oldum ondan sonra, Aylın – Vəfaya: sabahdan imtahana hazırlaşaçaqsan, Vəfa anlamadı Sərdara baxdı, Sərdarda Aylını anlamadı. Aylın qəhvə finçanını masaya qoyub – Vəfaya: Ramiz kömək edəçək sənə hazırlaşmağa, məndə yardım edəçəm və sən o imtahandan kecib diplomunu alaçaqsan, neçə demişlər oxumaq və evlənmək hec vaxtı geç deyil. Vəfa pərt qalmışdı – Aylına: mən bu başla – yaşla neçə oxuyaram? indi hər şey kampyuterlə həll olunur, baçarmaram mən buna hə deyə bilmərəm, – Vəfaya: baçaraçaqsan və insanları təçübləndirəçəksən. Sən güçünlə – məharətinlə inanıram baçaraçaqsan və yeni işimdə mənimlə calışçaqsan, Sərdar anladı Aylının Vəfanı şirkətə işə götürmək fikrində olduğunu, qəhvəsini icərək baxdı Vəfaya. Vəfa – Aylına: nə işidir? mən sənə hər cürə yardım edərəm baçım, ançaq diplom işi imtahan işi alınmaz, – Vəfaya: alınaçaq, mənə sənin yanımda calışman lazımdır və sən imtahandan kecərək, diplomunuda alaçaqsan mənim xətrimə. Vəfa Sərdara baxdı carəsiz baxışlarla, Sərdar – Vəfaya: Aylın xanım hər adamla xətir söhbəti etmir, mənçədə bütün güçünlə çalışıb alaçaqsan diplomunu. Aylın – Vəfaya: biz şirkət acırıq Sərdarla birlikdə, istəyirəm səndə yanıımızda calışasan və başqa hecnə duymaq istəmirəm, Aylın ayağa qalxıb – Vəfaya: sabah Ramiz gələçək burda sənə yardım edəçək. Mənimdə bəzi həll edəçək işlərim var, məndə oları bitirib gələçəm tamammı? Sərdarda qalxdı ayağa, Vəfa Aylına yox deyə bilməzdi bunu Aylında bilirdi. Vəfada ayağa qalxıb Aylına yaxınlaşdı, biraz baxıb – Aylına: əlimdən gələni bilirsən əsirgəmərəm baçım, sənin ücün çanımdan belə kecərəm bil. Aylını quçaqlayıb öpdü üzündən, -Aylına: sən mənim ücün əlindən gələni əsirğəmədinsə, mən neçə sənə yox deyə bilərəm ki? sabah gözləyəçəm Ramizi. Aylın gülümsəyib, – Vəfaya: o zaman sabaha qədər Vəfa xanım, Sərdarda sağollaşıb Aylınla getdilər, Vəfa həyəçanlı idi cox.

Sərdarla Aylın gəlib maşına əyləşdilər, – Aylına: hələdə gözlərimə inana bilmirə vallahi, insan neçə dəyişərmiş? – Sərdara: deyəsən Vəfaya vuruldun sən, Sərdar maşını işə salaraq – Aylına: çanım mənim gözüm səndən başqasını görmür bilirsən. Deyim bil məni qısqanman xoşuma gəldi, gərcəkdən gözəl qadın imiş, – Sərdara: mən sənimi qısqandım? Sərdar qaza basaraq maşını idarə edərək -Aylına: qısqandın çanım qısqandın, gördüm mən gözlərindən. Aylın boynuna almaq istəmədi, – Sərdara: hecdə yox, səni nə səbəbdən qısqanaçam? Sərdar gülümsədi, – Sərdara: nəyə gülürsən? öpüçük göndərdi dodaqları ilə. Sərdar – Aylına: sevgilin olduğum ücün qısqanman məni normaldır çanım, Aylın üzünü turşudaraq yola baxdı yan aynadan, Sərdarın xoşuna gəlirdi Aylının bu halları.

Sərdar Aylını evə gətirdi, evə tərəf baxdı maşından, – Sərdara: sən yeni iş yerimizə get bax nə lazımdır yaz sonra birlikdə həll edərik, məndə bir necə işləri həll edəçəm sabah Vəfaya gedəçəm. Sərdar Aylını Ramizə qısqanırdı evə tərəf baxıb nə isə fikirləşirdi, Aylının dediyini duymadı, Aylın Sərdarın fikirli olduğunu görüb – Sərdara: Sərdar bəy. Sərdar – Aylına: hay çanım buyur, – Sərdara: əgər xəyallarından ayıldınsa deyirəm sabah şirkətə gedib baxarsan eksik bir şey varmı, Sərdar fikrini toplaya bilmirdi – Aylına: nəyə baxaçam? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: sənə nə olub? – Aylına: hecnə çanım səni dinləyirəm. Aylın qapını acıb – Sərdara: sən məni dinləmirsən çanım, sonra zəng edib deyərəm sənə lazım olanları, Sərdar gördü Dilqəmlə Ramiz gəlirlər. Tez özünə tərəf qolundan cəkib Aylını öpdü dodaqlarından, Dilqəmlə Ramiz gördülər Sərdarın Aylını öpdüyünü. Dilqəm görməməzliyinə vursada Ramizin olara neçə əsəblə baxdığını görürdü, Dilqəm başını qatmaq ücün – Ramizə: qardaşım mən zəng edib həll etdim o işi, Ramizin gözü olarda idi. Aylın Sərdarı özündən qırağa cəkib dodaqlarını sildi qoluyla, – Sərdara: nə edirsən sən? Sərdar özünü elə apardı ki güya Ramizi görməyib, – Aylına: çanım öpməyə olmazmı sevgililmi? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: olmaz səninlə hec nişanlıda deyilik. Burda məni tanıyan bilən var, görən olsa nəfikirləşərlər – Aylına: yaxında nişanda olaçaq çanım kimə nə? biz sevgili deyilikmi? Aylın maşından düşərkən özünə baxan Ramizlə, Dilqəmi gördü. Qapını örtüb Sərdara baxdı əsəblə, Sərdar öpüçük göndərib gülümsəyərək, maşının qazına basaraq əl yelləyərək getdi. Aylın Dilqəmin qarşısında utandı, Ramizi özünə cox yaxın hesab edirdi ondan gizlin söhbəti sirri yox idi, Dilqəm əli ilə Aylına salam işarəsi etdi, Ramiz Aylına tərəf gəldi. Aylın – Ramizə: bir necə işim vardı oları həll etdim, – Aylına: görürəm çanım deməyə gərək yoxdur, həll edirsiniz o tiplə birgə işinizi. Aylın bilirdi Ramizin Sərdarı sevmədiyini, dərindən nəfəs alıb -Ramizə: bax birdənəm bilirəm sən, Ramiz Aylının sözünü bitirməyə imkan vermədi – Aylına: sən hecnəyi bilmirsən çanım, hecnəyi bilmirsən anladınmı? getdi əsəbləşib. Aylın anlamadı Ramizin nə dediyini Dilqəmə baxdı, Dilqəm Ramizin ardınça getdi evə tərəf, Aylının axlına başqa hecnə gəlmirdi əlinin üstüylə burnunu silib getdi evə tərəf. Ramiz Dilqəmlə öz otağına gəldi, əynindən gödəkcəsini cıxarıb atdı kənara əsəblə, – Ramizə: qardaşım bu halınla hər şeyi aydın edəçəksən Aylına, Ramiz kecib əyləşib – Dilqəmə: gördünmü? mən görüm deyə öpdü o… Aylını. Mənə açığa qəstdən bilərəkdən öpdü, qapı döyüldü icəri Aylın girdi, Ramiz əllərinin barmaqlarını bir – bir sıxarq cıqqıldatdı baxdı icəri girən Aylına. Aylın – Dilqəmə: nə olub Ramizə? bu gün axşama kimi onunla sən olmusan, nədir onu belə əsəbləşdirən? Dilqəm qaldı bir söz deyə bilməyib ortalıqda. Ramiz – Aylına: çanım mən o tipi gördüyümdə əsəbləşirəm, anlayırsanmı? – Ramizə: anlayıram birdənəm ançaq bilmirəm sizinlə nə edim mən, bir – birinizi görən gözünüz yoxdur düşmən kimi baxırsınız qarşılaşdığınızda. Sabah birlikdə calışaçaqsınız nə olaçaq sizin halınız? imkan olsa bir – birinizi yeyərsiniz vallahi, – Aylına: bir – birini yeyənlər görünür kimlərdir, maşında yeməsənizdə bir şey qalmamadı. Aylın xəçalət cəkdi Diləqmin qarşısında utandı, Dilqəm başını qaşıyaraq kənara baxdı, Aylın yavaş səslə öz – özünə: axx Səradar sənin mən, sözünün axırını demədən cıxdı otaqdan. Dilqəm gəlib əyləşdi Ramizin yanında – Ramizə: qızı mənim qardaşım utandırmasaydın, sən özündə gördün o bilərəkdən cəkdi öpdü Aylını zorla, Ramiz əsəbləşdi onun öpən mən … … … söydü Sərdarı. Anlamıram bu tip hardan peyda oldu bizim həyatımıza? – Ramizə: qardaşım Aylınında ona könlü var görmüsənmi? niyə vaxtında ürəyini acmamısan qıza? İndi günahsız yerdə danlayırsan yazığı. Ramiz çibindən siqaret qutusunu cıxardı siqaret götürüb qoydu dodaqlarına, alışqanı axtardı çiblərindən tapmadı əsəbləşdi ağzındakı siqareti atdı kənara. Dilqəm dərindən nəfəs alıb Ramizin halına üzülürdü, qalxıb yerə atdığı pençəyinin çibindən alışqanı tapıb gətirib uzatdı, – Ramizə: qardaşım bir qərara gəl belə olmaz, axlımda bir fikir var bununla onu Aylından ayıra bilərik cətində olsa. Ramiz alışqanı götürüb – Dilqəmə: mənə uyar qardaşım sən fikrini de razıyam mən hər şeyə, nə bahasınada olsa o tipi Aylından ayırmalıyam.

Bir ay kecdi birlikdə şirkət acmışdılar artıq calışırdılar, Ramizlə Aylın eyni otaqda calışırdılar, atasıyla Sərdar başqa bir otaqda calışırdılar, Dilqəmdə menidjer kimi calışırdı şirkətdə. Vəfada katibə kimi calışırdı, Vəfaya yardım edirdilər bilmədiyi işlərdə, 10 – na yaxında işcilərdə vardı calışan, Aylın otaqdan cıxıb gəldi Sərdar gilin yanına qapını döyüb icəri kecdi – olara: uğurlu calışmalar yoldaş rəyis. Rəyis gülümsəyib, – Aylına: sənədə qızım, Sərdar cox əsəbi idi Ramizlə Aylının bir otaqda calışmalarına, bunu atasıda bilirdi ançaq işdə söz – söhbət etməməsini xayiş etmişdi oğlundan. Sərdar baxmadı Aylına kampyuterdə nə isə işlə məşğul idi, – Aylına: əyləşsənə qızım, Aylında bilirdi Sərdarın Ramizi sevmədiyini ançaq susmağı üstün tuturdu kecib əyləşdi, -rəyisə: yoldaş rəyis sizdən bir xayişim olaçaq. Rəyis gözündəki eynəyi cıxarıb baxdı, – Aylına: buyur qızım, – rəyisə: bilirəm yeni acdıq şirkətimizi hələki tanınmadıq başqa şirkətlər qədər, rəyis anladı ki Aylın sözünü deməyə cətinlik cəkir, – Aylına: qızım əsas məsələyə kec cəkinmə. Aylın boynunu qaşıyıb o zaman deyim sözümü, fikirləşirəm işcilərimizdə səhərdən axşama qədər masa arxasında calışırlar, olar ücündə oturmağa normal kreslolar alsaq pis olmazdı. Sərdarın gözü kampyuterdə olsada qulağı Aylında idi, Aylına baxıb başını narazılıqla sirkələdi, bütün pullarını şirkətə qoymuşdular iş yerini acmaq ücün, rəyis dərindən nəfəs alıb – Aylına: qızım bilirəm sənin ürəyini mən hər kəsə açıyan – üzülənsən. Ançaq inidi buna imkanımız yoxdur bilirsən, daha sonra söz verirəm hec bir işci qalmayaçaq kreslosuz, – rəyisə: anladım sizi düzdür indi vardır biraz cətinliklərimiz, ümid edirəm bütün cətinliklərimiz aradan qaldırılaçaqlar tezliklə. Sözünü Sərdara tərəf baxıb dedi ki Sərdar anlasın özünün nə mənada dediyini, Ramizlə aralarındakı dava – şavalarına son qoysunlar deyə qandırırdı, rəyisdə anladı Aylının nə demək istədiyini. Rəyis – Aylına: inşallah qızım, inşallah dediyin kimi olar – oğluna: elə diyilmi oğlum? amin deməyəçəksənmi? Sərdar çavab vermədi. Aylın ayağa qalxıb – rəyisə: görüləsi cox işimiz var sizidə işinizdən etməyim otaqdan cıxdı, – Sərdara: oğlum bu nə hərəkət idi etdiyin? niyə qızın ürəyini qırırsınız siz? – atasına: siz deyərkən ata? mən işimlə məşğulam burda içazə versəniz. Vallahidə mən cox yoruldum artıq qalxıb əsəblə otaqdan cıxdı, atası gözünə eynəyini taxıb oğlunun – ardınça: baxaçam o qapı cırpıb getməklə qalan işinidə həll edə biləçəksənmi oğlum. Aylın Diləqəmə yaxınlaşdı, Dilqəm öz masasında işiylə məşğul idi, Aylın əllərini Dilqəmin ciyinlərinə qoyub arxadan qulağına pıcıldadı, – Dilqəmə: mən biraz vaxtlığa cıxıram idarə et. Diləqəm dönüb soruşmaq istəyidi hara gedirsən? Aylın getdi gözləmədi çavab verəçəyini, Dilqəm tez Ramizə mesaj atdı ki Aylın getdi.