Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3 - Fatma Nabieva - Страница 2

Axşam olmuşdu Aylın xəstəxanada çərrah otağının qarşıından gözləyirdi, Fədanın atasıda otağın qapısı önündə oyana – buyana gedirdi, oğlunun həyatını qutarmaq ücün icərdə həkimlər əllərindən gələni edirdilər. Aylın üzü qara olmuşdu iş ortağının qarşısında, Fədaya Aylının etdiyi masajlar və verdiyi süni nəfəslər kömək etmişdi, həyata tutunub hələki sağ qala bilirdi. Atası cox həyəçanlı idi, Aylın elə üzgün idi ki gözünün önündən getmirdi gördükləri, atası oğluna görə elə qorxurdu ki, hələki maraqlı deyildi ona kim səbəb olmuşdu oğlunun bu günə düşməsinə. Birçə arzusu otaqdan həkimlərin cıxıb oğlunuz qurtuldu deməsini gözləyirdi həsrətlə, bu an qapı acıldı atası qapıya elə ülkək baxışlarla baxdı ki Aylının ürəyi dahada göynədi sızladı, həkim otaqdan cıxıb olara baxdı. Aylın yerində donub qalmışdı pis xəbər duymaq istəmirdi qorxurdu yaxınlaşmağada, həkim – atasına: atasınızmı? atası başıyla hə deyə işarə edib həyəçanla baxdı, həkim dərindən nəfəs alıb – atasına: oğlunuz qurtuldu təbrik edirəm sizi. Atası nəfəs almayıb dayanmışdı, həkimin sözündən sonra dərindən – dərindən nəfəs alıb ağladı, həkim analayırdı atasının durumunu, bir daha kecmiş olsun getdi. Aylınında gözləri yaşardı pıcıltılı səslə, cox sağ ol Fəda məni duydun, cox şükür Allahım qıymadın ona, çanı üşüdü qollarını sıxıb tutdu. Atası gedib kənarda divardan tutub ağlayırdı, Aylın ona baxıb özünü lənətlədi, Allah mənim çəzamı versin, bundanda artıq cəza nə olar ki? gözlərindən yaş süzüldü yazıq olmuşdu ortalıqda.

Niçat gəlib Nazlını vurmuşdu lənətləmişdi, Nazlının önun ücün artıq hec bir şeyi olmadığını demişdi. Dilqəmdə Nazlıya gələrək onun satqın olduğunu və bir daha nə işdə, nədə həyatında görmək istəmədiyini demişdi. Xalasına həkim cağırmışdı Ramiz, yazıq anasının halı cox pis olmuşdu qızının etdiyi dəhşətli çinayətin səbəbkarı olduğunu duymuşdu, Nazlı etdiyi işi çiddiliyə anlamamışdı, düşünmədən atdığı addım sayəsində günahsız insanlar ölmüşdülər. Fəda ağır yaralanmışdı, sonunda yazıq günahsız qızın taleyi kim bilir nə ilə bitmişdi, Nazlı otağından ağlıya-ağlıya gəldi anasının yanına. Niçatı Dilqəm aparmışdı ordan zorlada olsa, Nazlı anasının əlini tutub ağlasada anası ondan əlini cəkib kənara baxdı, Ramiz Nazlının halına üzülürdü ağlaya-ağlaya Ramizə baxdı. Ramiz yavaş səslə – Nazlıya: nədən etdin baçım, nədən? Nazlıya baxdı üzgün baxışlarla, həkim – Ramizə: ananızın dinçəlməsi lazımdır, bu yazdıqlarımı alın işlədin. Əlindəki kağızı verdi, Ramiz kağızı alıb baxdı şaşqın baxışlarla, anasıda yatdığı yerdə ağlayırdı, Nazlının düşünçəsizliyi hər kəsin dünyasını yıxmışdı başlarına. Artıq indi ağlasada xeyri yox idi, nə öləni geri qaytarmaq olardı, nədə günahsız insanların cəkdikləri o vahiməli anları silə bilərdi yaddaşlarından.

Dilqəmin anasıda dəhşətə gəlmişdi eşitdiklrəindən qalmışdı ortalıqda, yazıq qadın bilmirdi oğlununmu halınamı yansın, yoxsa gözü önündə əldən düşmüş dünyası başına yıxılmış Niçatınmı halınamı açısın. Orda xəstəxanada Fədanın qurtulmasını gözləyən yazıq Aylınamı açısın, Dilqəm – anasına: mən Aylının yanına gedirəm, Niçat gözlərini bir nöqtəyə dikib baxırdı. İynənin təsirindən keyləşsədə gözünün önündən getmirdi atasının üzü, gözlərindən yaş süzülürdü, Dilqəm Niçata baxıb üzüldü, onun bu günə düşməsinə Nazlı səbən olmuşdu. Anası -Dilqəmə: oğlum məndə gələrdim ançaq tək qoymaq olmaz Niçara baxdı yaşarmış gözləriylə, Dilqəm – anasına: mən sənə bildirərəm durumu başından ayrılma onun, hec bir yerədə getməyinə izin vermə, Niçata baxıb dərindən nəfəs alıb getdi. Anası gəlib Niçatın yanında əyləşdi əlini Niçatın ciyninə qoydu, Niçat elə yazıq olmuşdu ki yaş süzülən gözləriylə baxdı arvadın üzünə carəsiz – peşman, – Niçata: oğlum cox üzgünəm. Niçat – Bahara: ona demədim doğma oğlu olduğumu, cox peşmanam göz yaşları sel kimi axdı üzünə, Baharda ağlayırdı Niçatın boynundan tutub özünə sıxdı. Niçat Baharı quçaqlayıb hönkürüb ağladı, ürəyi yanırdı açıyırdı.

Atasından sonra Fədanın yanına Aylın girmişdi az vaxtlıq, Aylın Fədanın halsız solmuş üzünə baxdı üzüldü, Fəda gözlərini acıb baxdı Aylına. Aylın – Fədaya: minnətdaram məni duydun döndün, gözlərindən yaş süzüldü yanaqlarına, Fəda əlini tərpətdi halsız güçsüz idi, Aylın Fədanın əlinə baxdı anladı əlindən tutdu. Fədanın dodaqları qurumuşdu, Aylın qədər Fədanın halından indi kimsə anlamazdı, dəfələrlə bu hallara az düşməmişdi özüdə, Fəda Aylına nə isə demək istədi baçarmadı. Aylın – Fədaya: yorma özünü mən səni anlayıram gözəl insan, Fədanın başıda sarıqlı idi, Aylın Fədanın əlindən öpdü dayandı az vaxtlıq, Fədanın əlinə üzünü tutub göz yaşlarını gizlətməyə calışırdı. Fəda anlayırdı Aylınında halından, zorla yavaş səsə – Aylına: üzülməni istəmirəm ağlama, Aylın baxdı yaşarmış gözləriylə – Fədaya: təşəkkür edirəm hər şey ücün. Fədanı dahada üzürdü Aylının bu halı, tibb baçısı – Aylına: xəstəmizin dinçəlməsi lazımdır, Aylın əyilib Fədanın alnından öpüb – Fədaya: tez qalx ayağa üzmə məni xayiş edirəm, Fədadan ayrılıb cıxdı otaqdan. Fədanın bi ixtiyar gözlərindən yaş süzüldü, Aylın otaqdan cıxdığında gördü Dilqəm dayanmışdı divara söykənərək, Aylının qarşısında Dilqəm etibarını itirdiyini düşünürdü, Aylına baxdı peşman baxışlarla. Aylın anlayırdı Dilqəmin baxışlarından, dərindən nəfəs alıb yaxınlaşdı – Dilqəmə: sən qal burda mən gedim evə dönəçəyəm yenə, Dilqəm başıyla yaxşı deyə işarə etdi. Aylın getmək istəyirdi dönüb – Dilqəmə: Niçat hardadır? Dilqəm yavaş səslə – Aylına: anamladır bizdədir. Aylın artıq söz demədi getdi, Dilqəm divara söykənib baxdı Aylının ardınça peşman – üzgün baxışlarla.

Ramiz Afət xanımla Nazlını tək qoyub gedə bilmirdi, Dilqəmlə telefonda danışırdı tamam qardaşım sən qal orda məndə burdayam, deyə də bilmirdi Nazlı gildəyəm, Dilqəmində qarşısında qalmışdı carəsiz. Ramiz telefonu çibinə qoyub gəlib Afət xanımın yanında əyləşdi, yazıq qadın kimsəylə danışmaq istəmirdi, işıq üzünə həsrət qalan gözlərini yumub səssiz dayanmışdı. Ramiz ayağa qalxıb getdi Nazlının otağına, gəlib qapını döyüb icəri girdi, Nazlı yastığı quçaqlayıb gözləri yaşlı oturmuşdu, Ramiz dərindən nəfəs alıb gəlib yanında əyləşdi. Artıq Nazlıya söz deməyin xeyri yox idi, etdiyindən peşman olmuş cox qorxmuşdu! çəzasını çəkirdi tək başına, Dilqəmdə tərk etmişdi onu lənətləyərək, sonunda sahib ola bilmədiyi tərs fikirlərinin qurbanı özüdə olmuşdu. Ramiz Nazlının saclarını sığallayıb baxdı, Nazlı yastığı kənara atıb Ramizə sarılıb ağladı, Ramiz Nazlını həqiqətəndə baçısı kimi istəyirdi, – Nazlıya: burda tək sənin günahın yoxdur. Mənə qarşı olan qardaş sevginin hörmətinin qubanı oldun sən, Aylının məni sevməməsi sənidə üzdü baçım mənim qədər, bilirəm belə olmasını istəməzdin. İnan məndə bəzən düşünmədən insanları üzürəm – qırıram, səninlə qan bir olmasaqda xasiyyətlərimizdən cox oxşarıq gözəl baçım, məndə günahkaram belə olmasına. Vaxtında səni durdura bilmədim bağışla məni, Ramiz Nazlı quçaqlayıb peşman baxışlarla baxdı, Nazlı icini cəkə – cəkə ağlayırdı.

Aylın evə gəlmişdi, duş alıb əynini dəyişib gəldi, Çansu Aylının neçə üzüldüyünü sındığını görürdü, – Aylına: Aylın xanım sizə qəhvə hazırlayım icin. Aylın Çansuya baxdı kövrək baxışlarla, çanım hecnə istəmir Çansu, mənim çanım indi tək bir şey istəyir. Çansu anladı Aylının baxışlarından – Aylına: düşünməyin elə nə olar oğlunuzun xətrinə güçlü olun, Çansunun gözləri yaşardı – Çansuya: sən mənə doğmadanda – doğma oldun cox sağol, oğlumu gözün kimi baxırsan. Çansu – Aylına: mən son damla nəfəsimə kimi ona baxaram, Aylın xanım siz özünüzü qoruyun, mənin nəqədər yaxşı baxmağım sizin isti nəfəsinizi – qoxunuzu Sərdara əvəz edə bilməz, Aylının gözləri yaşardı. Çansu gəlib Aylını quçaqlayaraq – Aylına: mənim ücündə yaşayın xayiş edirəm, Aylın Çansunu quçaqlayıb sıxdı bərk – bərk özünə, -Çansuya: cox sağol təşəkkür edirəm hə şey ücün. Aylın baxdı – Çansuya: Sərdarı hazırla burda qalmağınız qorxuludur, birazdan gedirik burdan səndə cantanı toparla, Çansu gözlərini silib -Aylına: tamam Aylın xanım az vaxtda hazır olaçam getdi. Aylın gəlib əyləşdi çanında elə yorğunluq vardı ki, olanları düşünüb nifrət dolu baxışlarla baxdı, ayağa qalxıb öz otağına gəldi, gizlətdiyi silahı yoxluyub belinə qoydu, zapaz kurşunlarıda götürüb pençəyinin çibinə qoyub otaqdan cıxdı gəldi. Çansu cantaları hazırlamışdı, Aylın yatmış oğlunu quçağına ehtiyatla götürüb – Çansuya: cantaları al gedirik, otaqdan cıxdılar. Aylın evdən kənarda dayanmış qara aynalı maşına yaxınlaşdı, Aylın uşağı Çansuya verib özü cantaları baqaja qoydu, gəlib oğlunu quçağına alıb ehtiyatla öpdü. Aylın – Çansuya: siz Sərdarla indi gedirsiniz burdan, qorxma sizi aparaçaqlar kimsənin blmədiyi bir evə, orda hər şərait var evdən cıxmayaçaqsınız. Çansu həyəçanlı baxışlarla baxırdı, Aylın maşının qapını acdı əyləş, Çansu əyləşdi, Aylın oğlunu qoxlayıb öpüb verdi Çansunun quçağına. Çanu – Aylına: bəs siz? – Çansuya: sizin təhlükəsizliyiniz ücün mənim ortalıqlarda dolaşmağım lazımdır, mənə görə narahat olma sən özünə və Sərdara yaxşı bax, mən gələçəm narahat olma. Çibindən kart cıxarıb verdi – Çansuya: burda pul var lazım olduqda istifadə et, Çansu qorxurdu! – Çansuya: gedəçəyiniz yerdə siz təhlükəsiz olaçaqsınız qorxma. Zəng etmə kimsəyə duydunmu Çansu? Çansu yaşlı gözləriylə baxdı – Aylına: tamam anladım, – Çanuya: sənə güvənirəm görüşərik, oğluna baxıb gülümsəməyə calışdı. Maşının qapısını örtdü maşın getdi ordan, Aylında evə qayıtdı, gəlib evin işıqlarını söndürüb qapını bağlayıb tələsik getdi, Aylın oğlunu Çansunu təhlükəsiz yerə göndərib biraz rahat olmuşdu.

Aylın Niçatın yanına gəlmişdi geçə, Bahar xalasıda Aylını görüb ağlayaraq quçaqlayıb sarılmışdı, sözün bitdiyi yer burası idi, Aylının kimsəyə dyəçək sözü yox idi, özünü günahkar bilirdi olanlarda. Aylın Bahar quçaqlayıb sakitləşdirdi, Niçatı görüb gedəçəm az vaxtlığa gəldim, Bahar göz yaşını silib – Aylına: hara gedəçəksən qızım? geçə vaxtdı hec yerə buraxmaram səni. Aylın – Bahara: səbəb olub üzdüklərimin yanında olmalıyam Bahar xala, mənə artıq fərqi yoxdur geçə – gündüz yanlarında olmalıyam, Aylın getdi Niçatın yanına.

Gəlib qapını acdı, bir anlıq dayanıb özünü toparladı, Niçatın üzünə neçə baxaçaqdı? düşündü bütün güçünü toplayıb girdi otağa. Niçat oturmuşdu sakit – üzgün, Aylın dayanıb baxdı ürəyi sızladı halından, gəlib yanında əyləşdi, Niçat yavaş səslə – Aylına: Fəda neçədir, – Niçata: cox şükür acdı gözlərini. Niçat gözlərini bir nöqtəyə zilləyib – Aylına: mənim atamın gözləri acıq idi mənim yolumu gözləyirdi, Aylın gözlərini yumub dayandı bir anlıq, – Aylına: elə bildim olanlardan qorxmuş mənə baxır. O an icimdən bir səs duydum, atama elə indiçə ata deyərək sarılaçam doğma oğlu olduğunu deyəçəm ona, cox peşmanam ona oğlu olduğumu demədiyim ücün. Niçatın gözlərindən yaş axdı, Aylın Niçatın üzünə baxdı üzgün baxışlarla – Aylına: o nə qədar qəddar olsada mənim atam idi, illərlə yaşadım demədim gərcəyi ona, kaş ki hər şeyi geri qytara bilsəydim. Niçat səssiz – səssiz ağlayırdı ici yanırdı göynəyirdi, – Niçata: bunda səbəbkar mənəm bağışla, Niçat gözlərini silib Aylına baxdı. Aylın yavaş səslə öz – özünə: bir nəfərə yardım etmək onu qorumaq istədim, sonunda sözünün axırını deyə bilmədi, – Aylına: özünü günahlandırma çanım, şərəfi olan hər kəs bunu edərdi. Sadəçə mən gec qaldım atama gərcəkləri acmaqda, Aylın Niçatın qolundan tutudu – Niçata: söz verirəm geri qaytara bilməsəmdə atanı, onun və başqalarının nahaq axılan qanlarını yerdə qoymayaçam. Niçat – Aylına: nə var sənin fikrində? Aylın mənə bax o düşündüklrini mənim xətrimə siləçəksən axlından danışdıqmı? Aylın kənara baxdı çavab vermədi. Niçatı cox qorxutdu! Aylının bu rəftarı, Niçat Aylını cox istəyirdi, imkan verə bilməzdi ona bir şey olsun, – Aylına: Sərdarla Çansu təkdirlərmi? Aylın üzünə baxmadan yavaş səslə – Niçata: oları başqa təhlükəsiz yerə göndərdim. Niçat öz dərdini unudub Aylının edəçəklərini düşünürdü, Aylın mənə bax dedim, Aylın Niçata baxdı – Aylına: gözlərimə bax. Aylın Niçatın gözlərinə baxa bilmədi gözlərindən baxışlarını qacırdı, Aylın bilirdi gözlərinin icinə baxsa anlayaçaqdı fikrini, – Aylına: səhərdən işdə olaçaqsan anladınmı məni? Aylın Niçata başıyala işarə edərək tamam dedi. Niçat dərindən nəfəs alıb baxdıb anladı ki Aylın gəlməyəçəkdi işə, Aylın mən atamı itirdim sənidə itirsəm yaşamaram eşidirsənmi? Aylın nə edəçəyini bilmirdi. Niçatın boynunu quçaqladı – Niçata: tamam səhər işdə olaçağam söz verirəm, səndə mənə söz ver yataçaqsan, bilirəm sənə cətindir ançaq yuxu insanın tək ilaçıdır. Gözünü acıb oyandığında bir anlıq da olsa insanı sevindirir, düşünürsən olanlar pis bir yuxuydu ötdü – kecdi, ançaq sonra Aylın sözünün ardını deyə bilmədi ağladı Niçatı quçaqlayıb. Niçatın ürəyi param – parca oldu, Aylın az cəkməmişdi vaxtsız bu zalim həyatından, Niçatında gözləri yaşardı. Aylın səsini icinə salıb ağlayırdı – Niçata: bağışla məni bağışla, sənə bunları yaşatdığım ücün bağışla, Allahım kaşki doğulmasaydım mən bu günah dolu zalım dünyana, hər şeyi bir möçüzə olub geri qaytara bilsəydim. Mənə əziz olanları sevdiklərimi atanı geri qaytara bilsəydim çanımı verərədim əvəzlərinə, Niçat Aylını özünə sıxıb, off çanım offf, Aylının ağlamasına üzüldü sızladı ürəyi.

Geçə saat 4 olurdu Niçat Aylını buraxmamışdı yanından, sonunda geçdə olsa yuxuya düşmüşdü, Aylın gözlərini belə qırpmamışdı yatmamışdı, ehtiyatla Niçatın üstünü örtüb otaqdan cıxdı. Bahar xalasıda yatmışdı, Aylın səs etmədən evdən ehtiyatla qapını acıb cıxdı, gəlib qara aynaları olan maşına əyləşdi getdi.

Aylın xəstəxanaya gəldi Fədanı başqa otağa köcürmüşdülər, Dilqəm oturmuşdu otağın qarşısında üzgün, Aylın gəlib – Dilqəmə: neçədir Fəda? – Aylına: dedilər yaxşı olaçaq atlatmış təhlükəni, – Dilqəmə: qalx evə get mən burdayam. Dilqəm nə isə demək istəyirdi Aylın imkan vermədi, Dilqəm dedim get evə Niçata göz qulaq ol yatan qoyub gəldim onu gizlin, Dilqəm kefsiz – kefsiz ayağa qalxdı, tamam narahat olma mən baxaçam ona. Dilqəm – Aylına: Ramiz gəlmədimi evə? Aylın dərindən nəfəsini alıb, – Dilqəmə: yox Nazlılarda qalmış ordada vəziyyət yaxşı deyilmiş. Dilqəm -Aylına: mənim ücün artıq Nazlı deyən birisi yoxdur adını belə cəkmə cıxdı getdi, Aylın Dilqəmin ardınça baxıb öz – özünə: Allahım bu nə sınaqdı cəkdin məni? ətrafa baxdı kimsə yox idi. Qapıya yaxınlaşıb ehtiyatla qapını acdı icəri girdi, Fəda gözləri qapalı yatırdı, Aylın ehtiyatla yaxınlaşdı yanında əyləşdi baxdı üzgün baxışlarla yatan Fədaya, Aylın baxıb olanları düşünürdü. Fəda – Aylına: sənində mənim kimi geçələrin yuxusuz kecir, Aylın Fədanın özündə olmasına sevindi, Fəda gözlərini acıb baxdı. Aylın Fədanın üzünə sığal cəkib – Fədaya: axlıma gəlməzdi ki bir gün səsini duymaq məni bu qədər sevindirəçək, Fəda gülümsəməyə calışdı Aylının zarafatına. Fəda – Aylına: bura mənim ücün gəldin sən, – Fədaya: sən yaxşılaşıb ayağa qalxınça burda olaçam mən, bundan sonra bir daha belə işlərə qarışmayaçaqsınız, – Aylına: səndəmi qarışmayaçaqsan? – Fədaya: məndə qarışmayaçam. Fəda – Aylına: inandırdın məni, ançaq mən sənin artıq neçə birisi olduğunu anladım, mən ayağa qalxınça tək başına bir şeylər etməyə qalxma. Aylın – Fədaya: sən yetəri qədər çanını Fəda etdin, adına layiq bir insansanmış təşəkkür edirəm, çəsarətinə – mərdliyinə Dilqəmin mənim həyətanı qurtardın, Dilqəmdə burdaydı göndərdim Niçatın yanında qalsın. Düzü mənim həyatımı qutardığın ücün sənə təşəkkür etməyəçəm, Fədanın dodaqları quruyurdu Aylın ətrafa baxdı, masadakı yarımcıq şüşəni acıb qoxladı. Azaçıq icib baxdı su olduğunu anladıqda pambıqda götürüb suyla nəmləndirdi, Fədanın dodaqlarına nəmli pambıqı eytiyatla toxundurdu, Fədanın ici yanırdı dodaqları nəmləndikçə dodaqlarını yalayıb udqundu. Aylın – Fədaya: bilirəm indi bir udum suya hər şeyini verərsən ançaq olmaz, pambığı təkrara nəmləndirib dodaqlarını toxundurdu, belə durumlarda bir damçı su dünyalara bərəbardir, mən cox qaldım susuz anlayıram səni. Fəda Aylına baxırdı, Aylın pambığı suyu kənara qoydu, kiminsə gəldiyini hiss edib özünə gizlənməyə yer axtardı, kecib bir tərəfdə saxlandı. Qapı acıldı icəri həkim girib yaxınlaşdı, Fəda özünü yatmış kimi göstərdi, həkim çihazlara nəzər salıb cıxdı otaqdan, Aylın saxlandığı yerdən cıxıb – Fədaya: buda birinçi deyil. Fəda Aylının nələr yaşadığını hiss edirdi gülümsəyib, – Aylına: sən buraların qanunlarını cox yaxşı bilirsən, Aylın Fədaya qaşlarını cataraq işarə edib bildirdi ki elədir, – Aylına: cox sağol. Aylın baxdı anlamadı nə ücün dedi sağol deyə, Fəda udqunub – Aylına: dodaqlarımı nəmlətdiyinə görə ödəşdik sayılır, əvəldən mənə olan çan borçun qalmadı sayılır, dediyin kimi hər şeyə dəydi bir damçı su. Aylın – Fədaya: oğlum mənim sənə borçum bununla ödənilməz ki? Fəda gülümsədiyində çanı açıdı – Aylına: oğunmu? – Fədaya: danışaçaqsansa cıxım burdan, sənin dinlənmən lazımdır. Fəda – Aylına: cıxma qal tamam susaçam, bax oğlumda deyə bilərsən, Aylın yanında əyləşdi Fəda tez yorulurdu, əlini tərpətdi ki Aylın əlindən tutusun. Aylın anladı əlindən tutdu, Fəda gözlərini yumub sakit dayandı, Aylının əlindən sanki güc alırdı.

Beləçə bir həfdə ötü Fəda artıq yerindən qalxa bilrdi yardım etdikdə, atası – həkimə: oğlumun müaliçəsini evdə davam etdirmək istəyirəm, həkim Fədaya baxdıb – atasına: burda kontrolumuz altında qalması daha yaxşıdır Bayram bəy. Ançaq evdə dinçələksə nəzarətimiz altında olaraq buraxa bilərik, Fəda xəstaxanadan həm getmək istəyirdi – istəmirdidə, istəmirdi ona görə ki Aylın evlərinə gəlməz deyə düşünürdü. Atası oğlunun sakit durduğunu görüb – Fədaya: oğlum evdə lazım olanları davam edəçəyik, Aylın girdi icəri, atası artıq şüphələnmişdi Aylının oğlunun yanında olmasından. Fəda -Aylına: mənim müaliçəmi evdə davam etdirmək istəyir atam, Aylın – Fədaya: cox gözəl evdə rahat olarsan bura baxdıqda, həkim – Aylına: sizin bizim xəstəxanamızla bir sorununuzmu var? Aylın – həkimə: yoxdur doktor. Sadəçə hec bir xəstəxananı coxu insanlar sevmirlər o üzdən dedim, bura hər halda çənnət deyildir elə deyilmi doktor? burdanda az adamı çənnətə – çəhənnəmə yollamırsınız. Aylın körpəlik travmasından hələ cıxa bilməmişdi, sanki xəstəxanaya – həkimə nifrəti qalmışdı ürəyində, həkim artıq bir söz demədi, Aylının psixi xəstəliyi olduğunu düşündü. Həkim – Fədaya: siz hələ sağalmamısınız bir şərtlə buraxçam evə sizi, dediklərimi dəqiqliklə yerinə yetirəçəksənsə danışdıqmı? Fəda – atasına: Aylın mənə evə gələçəksə bura gəldiyi kimi razıyam. Atası dönüb Aylına baxdı təçüblə, Aylın Fədaya baxışlarıyla işarə etdi ki nə danışırsan? Fəda anladı Aylının baxışlrından gəlməyəçək, – atasına: o zaman mən qalıram burda. Atası kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, – oğluna: Aylın xanım gələcək bizə tamam, Aylın xanım istəməsədə işidə olsa gələcək elə deyilmi? atasının çiddi deməyindən Aylın anladı ki vardır özünə deyəçəkləri Bayram bəyin. Fədaya narazı baxışlarla baxaraq -atasına: tamam Bayram bəy gələçəm, Fəda Aylına baxıb gülümsədi, Aylın əksinə əsəbləşsədə Fədanı açılaya bilmədi. Fəda – həkimə: o zaman siz atamla lazım olanları həll edin Aylın məni aparsın evə, atası oğluna baxa qalmışdı, həkim anladı nə isə qarışıqlıq vardı. Fəda əlini Aylına uzatdı, yardımsız gedə bilmərəm, Aylın carəsiz üzünü turşudaraq Fədaya baxıb yaxınlaşdı, Fəda qolunu Aylının boynuna salıb, gedək çanım. Aylın dirsəyi ilə Fədanın böyrünə vurdu, – Aylına: off nə edirsən çanımı acıtdın, Aylın yalandan gülümsəyərək, – atasına: mən o zaman catdırım evə Fəda bəyi. Aylından tutaraq Fəda addımladı qapıya tərəf, Aylın – Fədaya: oğlum salma bütün ağırlığını mənə saxlaya bilmirəm səni, Fədanın xoşuna gəlirdi Aylını incitmək, qapını acıb Fədanı apardı otaqdan. Atası ardlarınça baxa qalmışdı, həkim – atasına: Bayram bəy buyurun otağıma gedəyin lazım olanları anlatım sizə, atası həkimin ardınça cıxdı otaqdan.

Aylın Fədanı gətirib maşına əyləşdirdi, Fəda – şoferinə: sən get biz həll edərik, Aylın Fədaya təcüblə baxaraq, eey maşını kim idarə edəçək? Fəda gülümsəyib, – Aylına: sən. Aylın Fədanın alnına əlini qoyub baxdı, atəşində yoxdur niyə sayıqlayırsan bəs? Fəda gülümsədi, – Fədaya: oğlum mən maşınmı idarə etdimmi bu günə kimi? – Aylına: kec əyləş sükan arxasına baçaraçaqsan. Aylın Fədaya baxdı, – Aylına: çanım açıyır kec əyləş dedim, Aylın istəmədi kecsin sükan arxasına, – Aylına: Aylın dedim əyləş sükan arxasına cətin bir şey deyil, mən anlataçam sənə görəçəksən cox rahatdır. Aylın ətrafa baxıb Allahım sən mənə yardım et, kecib əyləşdi sükan arxasına, – Aylına: kəməri bağla, Aylın əsəblə kəməri dartıb bağladı, kəmər Aylını narahat etdi kəməri dartıb boşaltmağa calışdı. Fəda -Aylına: indi maşını işə sal acarı bur, Aylın maşını işə saldı acarı burub, maşının icindəki işıqları yandı, – Aylına: indi ayağının altındakılara bax, sağdakı qaz o biri tormuzdur, ehtiyatla ayağını qaza bas rolu tut qorxma. Aylın narahat idi ehtiyatla qaza toxundu maşın yerindən tərpəndi, bax belə biraz qazla ki maşın sürəət yığsın, Aylın dediyi kimi edərək maşını idarə etməyə başladı, indi soldakına bas yavaşıt bax yolda yaxında maşın yoxsa qaza bas. Aylın güzgüdən yola baxıb qaza basdı yola cıxdı, – Aylına: indi rolu hiss et əlində və qaza bas getdik, Aylın carəsiz Fədanın dediklərini edirdi qəza etməmək ücün. Fəda – Aylına: səni tanıyandan bu yana birinçidir tək mən danışıram, qadınlar susaraq biz kişilərin dediklərimizi etdiklərində nə gözəl olurmuş, Aylın reski tormuza basdı Fəda caxıldı – Aylın: offf nə edirsən çanımı açıtdın. Aylının kinli gülümsəməsindən anladı çavab olaraq etdi, – Aylına: nə təhlükəli bəndələrsiniz siz qadınlar, Aylın qaza basaraq yoluna davam etdi, Fədanın çanını yaxşıça açıtmışdı caxaraq. Fəda öz – özünə: yavaş səslə insafsız, – Fədaya: yenə isətyirsən deyəsən – Aylına: yola bax Aylın xanım, Aylın həyəçanlıydı birinçi idi maşın idarə edirdi, ara – sıra Fəda rolu buraraq düzəliş verirdi yoldan cıxmasın deyə. Aylın – Fədaya: Fəda bəy yeni şoferin olaraq maaşım nə qədər olaçaq? – Aylına: mənim çanım sənin olsun maaşının qarşılığında nə deyirsən? birdən Aylının yenə tormuza basaçağını xatırlayıb tez əliylə tutub ehtiyat etdi caxılıb çanı açımasın yenə. Aylın kinlə gülümsədi, Fədanın bu hərəkətinə.

Gəlib Fədanın evinin qarşısına catdılar, – Aylına: qarşıda saxlayarsan, Aylın ayağını tələsərək basdı yenə maşın sirkələnərək dayandı, Fəda dodağını dişləyib çanının açımasına ofuldadı. Aylın maşını söndürüb – Fədaya: belə olmasını istəmirdin qoyardın bilən idarə etsin, indi ofuldama bu qədərini baçardım, maşından əsəblə düşüb gəlib Fəda tərəfdən qapını acıb yardım etdi düşsün. Aylın – Fədaya: evinizdə yoxmu qulluqçular filan? Fəda qolunu Aylının boynuna salıb, sən varsan başqalarına gərək yox ki? Aylın Fədanı evə tərəf apardı, gəlib qapının zəngini basdı. Aylın-Fədaya: yıxılma üstümə döz yatağına catınça, qapını acdı qulluqcu qadın İradə Fədanı görüb, aman Allahım cox şükür xoş gəldin oğlum. Gəlib qolundan tutub yardım etdi Aylına icəri kecirməyinə, Fəda – İradəyə: mənsiz darıxmadınız ki? – Fədaya: soruşursanmı oğlum? əlbətddə darıxdıq. Qapını örtüb icəri gətirdilər, otağına gətirib Aylın Fədanı yerinə uzandırıb dərindən nəfəs aldı, vah ya borclu olmaq neçə ağırmış, Fəda gülümsəyib əlini qarnına tutdu çanı açıyırdı. İradə xala iş ortağımız Aylın xanımla tanış ol, İradə – Fədaya: atanın telefonunu mənə bu qıza görəmi oğratmışdın? Aylın Fədaya baxdı, başını narazılıqla sirkələyib etdiyi işə narazılığını bildirdi. Xoş gəldin Aylın xanım, Aylın əlini alnına – üzünə cəkib – İradəyə: xoş gününüz olsun deyərdim ançaq görürəm bununla sənədə xoş gün yoxdur, gizlin atasının telefonunu oğratması, başqalarına maşın idarə etdirməsi filan. İradə xanım sizdən bir şey xayiş edə bilərəmmi? İradə – Aylına: əlbətddə buyurun, Aylın Fədaya baxaraq – İradəyə: bir daha Bayram bəyin telefonunu buna gizlin verməyin, tamammı? İradə – Aylına: bu sonunçu idi özünədə dedim narahat olmayın. Bayram bəy hanı? Aylın Fədanı göstərib, ondan soruşun anlatar, Fəda -İradəyə: atam birazdan gələçək, sən bizə icməyə bir şeylər gətir. Aylın Fədaya baxdı şaşqın baxışlarla, İradə – Fədaya: oğlum sənə icki olmaz, Fəda öz – özünə: yaxşıça hər kəsin dilinə düşdüm oğulum, oğulum, sən gətir olar hər şey mənə həkim dedi. İradənin saf olduğu və tez inandığı üzündən bəlli idi, gedirdi ki gətirsin Aylın səslədi, İradə xanım caydan süddən başqa hər şeyi həkim yasaqlayıb, İradə – olara: o zaman mən cay gətirim, otaqdan cıxdı. Fəda – Aylına: nəə? südmü? Aylın qaşının birini qaldırıb əllərini belinə qoyub baxdı Fədaya əsəblə, Fəda analdı Aylının baxışlarından alaçağı payı vardı, susaraq ofuldadı.

Niçat olanlardan sonra özünü toparlayıb calışmağa davam edirdi, Şəfa gəldi qapını döyüb Niçat bəy hec yaxşı xəbərlər yoxdur, özünə yaxınlaşan Şəfaya baxdı, cox sınmışdı Niçat üzdən ürəyindən. Şəfa – Niçata: bu yeni iş imzaladığımız ortaqlarımızdan zəng gəldi sizinlə görüşmək istəyirlər, Niçat o qədər fikirli idi ki -Şəfaya: hansı iş ortağımız? – Niçata: Bayram bəylərdən. Niçat anladı əllərini üzünə cəkib baxdı, tamam nə vaxt görüşmək istəsələr buyursunlar, -Niçata: tamam Niçat bəy mən indi zəng edib bildirərəm, Şəfa otaqdan cıxmaq istəyirdi qapıda kimləsə rastlaşdı, dönüb baxdı Niçata. Niçatda baxdı niyə Şəfa təcüblə baxdı deyə, Şəfa geri cəkildi qapıdan icəri Fədanın atası girdi, Niçat ayağa qalxdı anlamışdı artıq nə ücün gəlmişdi Bayram bəy. Şəfa şaşqın baxışlarla baxırdı Bayram bəyə, – Şəfaya: qızım az şəkərli qəhvənizi icərdim, Şəfa – Bayrama: əlbətdə buyurun otaqdan cıxdı, kişi icəri girdikdən sonra qapını örtdü. Niçat Bayram bəyin qarşısına gəldi, xoş gəldiniz Bayram bəy, Niçat özüdə o qədər zəyif idi zorla başqalarının qarşısında ayaq üstə dayanırdı. Bayram Niçata əlini uzadıb Niçatın əlini sıxdı, xoşmu gəldim bəlli deyil Niçat bəy, – Bayarama: buyurun əyləşin, ölümdən başqa hərşey mümkündür bu həyatda, söhbət eydiyimidə anlarıq xoş olub olmadığını. Bayram kecib əyləşdi, Niçatda kecib əyləşdi, Bayram Aylının kreslosuna baxıb – Niçata: Aylın xanımın bu aralar başı cox qarışıqdır deyəsən, Niçat anlayırdı nə demək stəyirdi kişi -Bayrama: birazdan gələr. Aylın xanım işlə əlaqədar gedib, kişi qaşlarını qaldıraraq hmm işlə əlaqədar getmiş, cox gözəl işlə əlaqədar getmişsə nə gözəl, Niçat bilmirdi Aylın Fədanı evinə aparıb gedəni. Şəfa Niçatla kişiyə iki qəhvə gətirib qoydu buyurun, kişi təşəkkür etdi Niçat – Şəfaya: Aylın xanıma bildirin Bayram bəyin gəldiyini. Kişi qoymadı, yox – yox mən Aylın xanıma gəlmədim gərək yoxdur qoyun işiylə məşğul olsun, Niçat qalmışdı ortalıqda bilmirdi Bayram bəy olanları bilmişdi ya yox. Niçat – Şəfaya: tamam Şəfa cıxa bilərsiz Şəfa getdi, Bayram bəy qəhvədən bir udum icib baxdı, – Niçata: mən elə bilirdim Aylının ərisiniz siz, Niçat kişiyə sakit baxırdı çavab qaytarmadan, sonradan öyrəndim düşündüyüm kimi deyilmiş. Niçat – kişiyə: Bayram bəy bunun işimizlə bir əlaqəsi varmı? kişi dərindən nəfəs alıb – Niçata: var, mənim oğlum bir qəza kecirmiş dedilər, oğlumun durumundan qalanı uğrumda olmadı sormadım – araşdırmadım bu günə kimi. Bura gəlib səndən soruşmaq istədim səbəbini, Aylın xanımın mənim oğlumla nə əlaqəsi var? geçə – gündüz demədən başında gözlədi xəstəxanada, bu gündə oğlum Aylından özünü evə aparmasını xaiş etdi. Yox təkçə xayiş etmədi, hətta xətəxanadan Aylın xanım özüylə evə gedərsə cıxaram dedi, Niçat dərində nəfəs alıb əllərini üzünə cəkib baxdı kənara, kişi diqqətlə baxırdı Niçatın reaksiyasına. Bayram – Niçata: demək ki oğlumun başına gələnlərdən Aylın xanımın xəbəri olmuş, mənimdə hec az tanışım yoxdur bu şəhərdə, maraqlısı budur kimsədən öyrənə bilmədim düzünü demədilər mənə. Sadəçə qəza kecirmiş oğlum bildirdilər, Niçat bəy kimdir bu Aylın xanım? – kişiyə: iş ortağım, çanım hər şeyimdir Aylın xanım mənim, Aylın xanım kim olduğunu bilmir hələ özüdə. Kişi təcüblə baxdı – Niçata: anlamdım bu nə deməkdir? – kişiyə: Bayram bəy bir bunu bilin ki Aylın saf və işində həyatında təmiz biridir, qalanı ailə məsələmiz olaraq sirr qalsın. Əğər olanlarda Aylın xanımı günahkar bilib qurduğumuz işə son qoymaq ücün gəlmişsinizsə, Aylın mənim ücün bu həyatda tək dəyərli əvəzsiz insandır ki mən onun ücün hər şeyə razıyam. Mən onun varlığına çanımı qurban verərəm, əgər söhbət qurduğumuz işimizin pozulmasından gedirsə mən sizinlə danışdığımız işin qarşılığını ödəməyə hazıram. Sizdən tək bir xayişim var, mənə Aylının şəxsi həyatı haqda şüphəli suallar verməyin, onu mənim tanımam yetər. Bayram bəy diqqətlə baxıb – Niçata: sən Aylın xanıma görə qarşılıqlı ödəniş edərəm deyirsənsə mənimdə şəxsi marağım oldu bu Aylın xanımda artıq, yox işimiz davam edəçək sizinlə, zamanla tanıyaçağıq bir – birimizi daha yaxından. Ayağa qalxdı, Niçatda ayağa qalxdı – Niçata: o zaman mən səni işindən etməyim Niçat bəy, məni uğurlamaqda lazım deyil, mən demədən gəldiyim kimi elədə gedəçəm, fərz et hec gəlmədim Niçata göz vurub otaqdan cıxdı. Niçat ayaq üstə baxa qalmışdı, beyni problemlərlə dolmuşdu düşünə bilmirdi, Şəfa gəldi qapını döyüb, Niçat bəy işimiz pozuldumu? Niçat yerinə əyləşib ikki əlləriylə başını tutub dayandı. Şəfa anladı Niçatın halından, sakitçə üzgün cıxdı otaqdan, Niçat öz – özünə: of Aylın offf.

Aylın Fəda gildən cıxırdı qapıda Bayram bəylə rastlaşdı, kişi -Aylına: mən biraz həkimlə qaldım gec oldum, Fəda neçədir? – kişiyə: gördüyünüz kimidir. Bayram bəy inanın həyatımda birinçi dəfədir sizin oğlunuzun kimi tərs birinə rastlamadım, kecmiş olsun bir daha, mən işə getməliyəm. Kişi – Aylına: sən işdən cıxdığında bura gəl səninlə danışaçaqlarım var Aylın xanım, Aylın Fədanın əlindən zor qurtulmuşdu – kişiyə: Bayram bəy bəlkə başqa bir yerdəmi görüşüb söhbət etsək? kişi gülümsədi. Anladı Aylın niyə elə didi – Aylına: yox oğlumu qoyub başqa yerlərə gedə bilmərəm, Aylın dərindən nəfəs alıb düşündü bir anlıq, kişi Aylının hər hərəkətinə diqqət yetirirdi. Kişi – Aylına: başqa bir işiniz planınızmı vardı? -kişiyə: tamam Bayram bəy gələçəm işdən cıxdığında, görüşərik Aylın getdi, kişi ardınça görüşərik Aylın xanım görüşərik. İcəri kecib oğlunun yanına getdi, gəlib qapını acıb Fədanın otağına girdi, Fəda gözlərini yumub dayanmışdı, atası gəlib yanında əyləşdi Fəda gözlərini acmadı. Atasının suallar verəçəyini bilirdi, – Fədaya: bilirəm oğlum yatmamısan, Aylının burdan cıxdığı bir necə dəqiqədir, inanmıram belə tez səni yuxu tutsun Aylının ardınça, Fəda gözlərini acıb baxdı tasına. Atası cox üzülmüşdü Fəda yaralandığında, coxda üstünə getmirdi bilirdi oğlunun xasiyyətini, – Fədaya: oğlum qısa soruşaçam, bu Aylın xanımla nə əlaqən var? Fəda yavaş səslə – atasına: iş ortağıyıq ata, başqa nə əlaqə olaçaq. Atası – oğluna: tamam iş əlaqəlidir sadəçə anladım, o zaman sən dinlən birazdan həkim gələçək səni yoxlamağa, Fədanın çanı açıyırdı nəfəs almağından hiss olunurdu. Gözlərini yumdu atası oğluna baxdı üzgün, əyilib oğlunun alnından öpdü kövrəldi tez cıxdı otaqdan, Fəda gözlərini acıb baxdı, atası uzun illərdən bu yana birinçi idi ki onu öpürdü. Fəda gülümsədi, ama tezdə üz ifadəsi dəyişdi, cünki çanı açıyırdı.

Aylın işə gədi Niçat oturmuşdu fikirli – fikirli, Aylın – Niçata: bağışla Fədanı evinə catdırmalı oldum, mənçə o başından yaxşıça zərbə almış, kecib yerində əyləşdi. Niçat Aylına baxırdı səssiz, Aylın kampyuterini acıb işinə başlamaq ücün masanın üstündəki kağızlara baxdı, telefonunu cıxarıb Şəfanı cağırdı, alo Şəfa gəlsənə otağa yanıma. Telefonu masaya qoyub Niçata baxdı, Niçat səssiz Aylına baxırdı, Aylın Niçatın elə baxmasından xəçalət cəkdi baxışlarını ondan qacırdı işiylə məşğul oldu. Niçatın atasına görə elə səssiz kefsiz olduğunu düşündü, Şəfa gəldi ağzından qacırdı – Aylına: Bayram bəy gəlmişdi, Aylın təcüblə baxdı Şəfayla, Niçata. Bayram bəymi? Şəfa Aylına işarə etdi Niçatı, cox qalmadı Bayram bəy getdi, sən bir şeymi deyəşəkdin mənə? Aylın – Şəfaya: deyəçəkdim unutdum. Şəfa pıcıltılı səslə -Aylına: o gedəndən Niçat bəy bu haldadır, Aylının fikirləri tamam qarışdı nə danışdılar? Şəfa ciyinlərini cəkib bilmirəm deyə işarəsi etdi, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı Niçata. Aylın – Şəfaya: mənə olarla imzalanmış dokumentləri gətir, – Aylına: tamam gətirirəm indi getdi, Aylın üzünə əllərini cəkib baxdı Niçata. Niçat fikirli – fikirli önünə baxıb oturmuşdu, – Niçata: Niçat, Niçat Aylına baxdı, bura Bayram bəy nəyə görə gəlmişdi? – Aylına: boş ver çanım elə belə. Aylın – Niçata: elə beləmi? oğlu evində yaralı yatsın atası elə belə bura gəlsin eləmi? Niçat Aylına baxdıb yavaş səslə, xəbərsiz gəldi, gəldiyi kimidə getdi cox qalmadı. Aylın – Niçata: hec bir söz demədi soruşmadı? Niçat dərindən nəfəs alıb – Aylına: soruşdu sənin kim olduğunu, Aylın anlamağa calışdı – Niçata: o mənə axşam gəl söhbətim var dedi mənimlə. Demək ki var bildiyi birşeylər, geçi – tezi anlatmalıyam gərcək olanı ona, – Aylına: Aylın getmə olara, Aylın dərindən nəfəs alıb kresloya söykəndi, – Niçata: iş imzaladıq o insanlarla. Niçat – Aylına: ödəyərik qarşılığını istəsələr pozsunlar işi, – Niçata: olarla işi pozarsaq şirkətimizi doğrulda bilmərik, – Aylına: mənim uğrumda belə deyil şirkət filan, mənim tək uğrumda olan sənsən bundan sonra. Aylın başını qaşıyıb baxdı, Niçat cox üzgün- kövrək görsənirdi, Aylın ayağa qalxıb gəldi yanına, Niçat Aylına baxdı yorğun baxışlarla, ayağa qalxdı. Aylınla üz – üzə dayandılar, Aylın Niçatın gözlərinə baxa bilmirdi xəçalətindən üzülürdü, ikisidə eyni anda bir – birinin adlarını cəkdilər, Aylın, Niçat, Niçat – Aylına: buyur çanım sən, Niçatın bu qədər şeylər yaşadıqdan sonra səssiz və hörmətlə davranmasına Aylın həsrət qalırdı. Aylın pşıltılı səslə – Nçata: məni bağışla, Niçat Aylına çanını verməyə hazır idi, – Aylına: sənin günahın yoxdur çanım, dediyim kimi şərəfi olan hər kəsin borçudur yardım etməyə, mən peşman deyiləm o qıza yardım etməyimə. Aylın Niçatın boynuna sarıldı, sən mənə deyirsən ürəyin təmizdi sən məndən də təmiz ürəksən, Niçat Aylını quçaqladı sıxdı özünə, darıxmışdı Aylına sarılıb hər şeyi unutmaq istəyirdi. Niçat – Aylına: sən öyrətdin belə olmağı mənə, – Niçata: bunu sonradan öyrənmək qeyri mümkündür, sən doğulduğundan belə saf və gözəl ürəkli olmusan. Niçat Aylını bərk – bərk sıxıb çanına qıstı, dərindən nəfəs alıb Aylının saclarını qoxlayıb üzünü saclarına sürtdü, xalam düz deyirmiş sən həqiqətəndə gözəl qoxursan çanım. Aylın Niçatın kürəyini əliylə sığallayıb – Niçata: Allahım sizləri mənə cox görməsin, icəri Şəfa girdiyində quçaqlaşdıqlarını görüb gülümsədi, Aylın Niçatın boynundan cəkilmək istəsədə Niçat buraxmadı. Şəfa əlindəki pafkanı masaya qoyub cıxdı, – Niçata: gələn Şəfaydımı? Niçat pıcıltılı səslə hə çanım, Aylını bütün bədəniylə sarıb quçaqlayıb tutdu saclarnın qoxusnu çiyərlərinə cəkərək. Aylın Niçatın neçə yaxşı insan olduğunu anlayırdı, Niçata çanı qurban idi, bütün tanıdıqları insaların icində tam başqa bir insandı ki Aylının ürəyinə yatırdı. Niçat – Aylına: mənimlə belə qal məni hec buraxma çanım, səninlə her şeyi unuturam düşünmürəm başqa şeylər, bu həyatda tək istədiyim hüzur icində yaşamaqdır. Mənim hüzurum sənsən, tək sənsən çanım, Aylını bütün güçüylə quçaqlayıb nə qədər əziz olduğunu hiss etdirməyə calışdı. Aylın üzgün baxışlarla Niçatın ciyninə üzünü qoyub sakit dayandı, sanki Aylında Niçatın qollarında isti nəfəsində hüzur tapmışdı, Niçatın xoşuna gəldi özünə qarşı Aylının bu davranışı.

Ramizlə Dilqəmdə işdən cıxırdılar iş saatı bitmişdi, Dilqəm cox kefsiz idi Mələkdə Nazlıya görə işə gəlmirdi artıq, – Dilqəmə: mən Nazlıya gedirəm. Dilqəm əsəblə – Ramizə: mənə o xayinin adını cəkmə, gedirsən get özün bilərsən, Dilqəm əsəblə gedib maşınına əyləşib getdi, Ramiz Dilqəmin ardınça baxıb üzüldü, gedib öz maşınına əyləşib getdi. Ramiz Nazlını tək qoya bilməzdi belə durumda, Dilqəm Nazlıdan inçiməyində haqlıydı.

Aylın Niçatla evə gəlmişdilər, Aylında Niçatda bilirdilər hələ təhlükə vardı olara qarşı, – Niçata: mən yeməyə bir şeylər hazırlayım sən biraz dinçəl. Niçat elə yorğun idi ki ayaq üstə zor dayanırdı, – Aylına: tamam çanım mən bir saat yatım qalxaçam, Aylın get deyə işarə etdi, birdən nə düşündüsə – Niçata: Niçat burda yatsanmı? kanepəni göstərdi. Niçat anladı Aylın qorxurdu özünə bir şey olar deyə, tamam çanım burda yatım o zaman, Niçat kanepəyə uzandı, Aylın gedib Niçatın üstünə salmağa adyal gətirdi. Niçatın gözləri bağlanırdı, Aylına baxa – baxa yuxu tuturdu, Aylın adyalı üstünə örtüb alnından öpdü, Niçatı yuxu tutumuşdu artıq hiss etmədi öpüldüyünü. Aylın gedib təkrar qapını yoxladı, gedib pənçərələridə yoxladı acıq deyil ki əmin olduqdan sonra mətbəxtdə kecdi, biraz rahat idi. Niçatı görürdü mətbəxtdən baxdığında, yemək hazırlamaq ücün dolabı acıb bir şeylər götürdü, Aylın mətbəxtdə yemək hazırlamaqla məşğul idi.

Fəda Aylının gəlmədiyini görüb darıxırdı, yerindən qalxıb divardan tuta – tuta otaqdan cıxdı, atası əyləşib həmişə kimi televizor seyr edirdi, oğlunun gəldiyini görüb ayağa qalxıb tez yardım etdi. Gətirib kanepədə otuzdurdu -Fədaya: niyə qalxdın oğlum? bir şey istəyirsəsə səslə İradəni məni, Fəda əyləşib başını söykəyib dayandı. Fəda – atasına: Aylın gəlmədimi? atası şüphəylə – təçüblə baxıb – Fədaya: Aylın gələçəkdi işdən cıxdığında, ançaq gəlmədi adamın işi güçü var oğlum biz varıq burda, Fəda İradəni səslədi telefonu vesənə. İradə gəlib ev telefonunu gətirib verdi, Fəda nömrəni yığıb gözlədi, telefona çavab verən olmadığında əsəblə telefonu kanepəyə atıb baxdı. Atası diqqətlə oğlunun hərəkətlərini izləyirdi, – oğluna: kimi aradın? – atasına: Aylını, – Fədaya: Aylınımı? şifahi Aylının nömrəsini bilirsənsə demək Aylını birinçi deyil arayırsan. Fəda – atasına: ata Aylın sən düşündüyün kimi deyil, onun haqda kimsənin səhv düşünməsi əsəbimə toxunur, atası dərindən nəfəs alıb – Fədaya: bəlkə anlatarsan mənə onun haqda? maraqlıdır mənə də kimdir bu Aylın. Fəda – atasına: zamanla tanıyaçaqsan anlatıb tanıtmaq zamanla tanımaq kimi deyildir, atası oğlunun sözünə gülümsədi, tamam oğlum zamanı gözləyərik ayağımızı – ayağımızın üstünə aşırıb. Fəda kefsiz idi Aylının gəlməməsindən, atası oğluyla yaxın olmaq istəyirdi, Fəda gözlərini yumub dayanmışdı, atası Fədaya yaxınlaşdı oturdu yanında. Fəda gözlərini acıb baxdı atasına, -Fədaya: qalx gedirik, – atasına: hara gedirik? – Fədaya: Aylına, Fəda atasının dediyi sözü səhv eşitmiş ola bildiyini düşündü. Atası – Fədaya: düz eşitdin, Aylın gəlmədi biz gedək, Aylının harda yaşadığını bilməmiş olmassan, nömrəsini şifayi bildiyin adamın ünvanını tanımaması şaşırdar məni. Fəda hələ inanmamışdı atasına, elə bilirdi özünü inçidir – Fədaya: qalx oğlum qolundan tutub qaldırdı, gedək mənimdə marağıma getdi iş ortağımız niyə gəlmədi görüşməyə. Atası – İradəyə: İradə biz cıxırıq, qadın gəldi ötürməyə gedək oğlum Fədanın qolunu boynuna salıb aparırdı, İradə – olara: mən Fədanın pençəyini gətirim, getdi. Atası – Fədaya: biz maşına yetişənə gətirər gedək, Fəda inana bilmirdi atasına hələdə.

Aylın yemək hazırlayıb mətbəxtdə əyləşmişdi ki Niçatı oyatmasın, qapının səsinə tez yerindən qalxıb getdi, qapıya gəlib belindəki silahına əlini tutdu qapını ehtiyatla acdı, qapıda atasından tutub dayanmış Fədayla Bayram bəyi görüb pərt oldu. Tez əlini belindəki silahdan cəkib, siz? Aylın atasının Fədanı gətirməsinə şaşırmışdı, Bayram – Aylına: oğluma dedim Aylın xanım görüşümüzə gəlmədi biz gedək, o da sənin kimi şaşırdı inanmadı önçə mənə. Aylının belinə nə ücün əlini tutuduğundan şühphəli baxdı, atasının gözündən yayınmamışdı Aylın əlini belində hazır tutduğu. Aylın tez qabağa kecib hörmətlə, – olara: xoş gəldiniz buyurun, Fədanın qolunu boynuna salıb yardım etdi icəri kecməsinə, Bayram – Aylına: xoş günün olsun. Aylınla atası Fədanı gətirdilər icəri, Niçat hec səsə oyanmamışdı, Bayram bəy yatan Niçata baxıb gülümsədi, – Aylına: iş yormuş yazığı. Aylın işarə etdi ki mətbəxtdə gəlsinlər, mətbəxtdə gətirdilər Fədanı otuzdurdular, atası biraz yorulmuşdu oğlunu daşıyıb, of qoçalıqda bir şey deyilmiş, bir vaxt quçağımda rahat – rahat gəzdirdiyim evladımı indi daşıya bilmirəm. Aylın – kişiyə: buyurun Bayram bəy əyləşin, kişi kecib əyləşdi, Aylının mətbəxtdi geniş və səliqəli idi, Bayram bəy nəzər saldı ətrafa. Aylın tez qəhvələr süzdü iki finçan, Fədaya isə cay süzdü gətirdi finçanları qoydu qarşılarına, mən indi Niçatı oyandırım rahat əyləşərik, Bayram bəy qoymadı yox gərək yox yatsın oyatma, əyləş xayiş edirəm. Burasıda hec pis deyil, Aylın kecib əyləşdi Fəda Aylına baxırdı, Aylın – olara: gələ bilmədiyim ücün üzür istəyirəm, Fəda – Aylına: telefonadamı çavab vermək cətin idi? – Fədaya: səsini kəsmişdim Niçat oyanmasın deyə. Duysam çavab verərdim, Fəda atasının qəhvəsini götürmək istədi atası qoymadı, oğlum həkim az vaxtlıq icmə dedi, Aylın – Fədaya: sevdiyin caydandır ic. Fəda cayını götürüb icdi mm bax bu başqa məsələ, əllərinə sağlıq çanım, Aylın Fədaya baxdı tərs – tərs çanım dedi deyə, Aylın – kişiyə: Bayram bəy oğlunuzun bəzi texniki sözlərinə fikir verməyin, başından almış zədənin nətiçəsidir. Atası səsli güldü Aylın Fədaya elə dediyində, – Aylına: Niçat bəy burdamı yaşayır? – Bayrama: evində bədbəxt hadisə baş verdi yandı evi. Aylın Fədaya baxdı hec xatırlamaq istəmirdi bu haqda, Fəda da anladı, o üzdən burda qalır, biz Niçatla tək iş ortağı deyil, çan bir dostlarıq sidaşıq bir-birimizdlə. Bayram bəy başıyla razılığını bildirdi – Aylına: cox gözəl sevindim, elə insanlar cox azdır bu zamanda, Aylın – kişiyə: elədir Bayram bəy, Fədanın çanı acıyırdı otura bilmirdi. Aylın-Fədaya: bəlkə səni aparaq otağa biraz uzansan? Fəda – Aylına: sənin otağına aparsan bəlkədə rahatlıq taparam, Aylın Fədaya əsəblə baxdı ki atasının yanında elə şeylər deyir ayıb edirdi. Aylın yağa qalxdı – Fədaya: mən səni aparım otağıma rahat yat, atası qalxmaq istəyirdi Aylın qoymadı, hec zəhmət etməyin Bayram bəy əyləşin, mən oğlunuzu catdıraram yatağa sağ – salamat. Aylının belə əsəblə Fədaya deməsinə atası gülümsədi, baxdı oğluna ki vardı alaçaq payın mənasında, Aylın Fədanın qolunu boynuna salıb qalx Fəda bəy, Fəda Aylından tutub qalxdı ayağa. Aylın – kişiyə: siz qəhvənizi icin mən bunu parkovka edib gəlirəm, Fədanı apararkən Aylın harasınasa ilişdirdi Fəda ufuldadı, – Aylına: çanımı açıtdın nə edirsən? Aylın yalandan gülümsəyib, – Fədaya: uşaqlıq etmə gəl yavaş – yavaş tələsmə. Tələsirsən çanını açıdırsan, sonrada deyirsən çanım açıdın, atası Aylının Fədaya ilişdirməsinə baxıb gülümsəyərək, başını narazılıqla sirkələdi, artıq anlaşılşdı oğlu idi Aylına girişən. Aylının isə bu hec xoşuna gəlmirdi.

Aylın ehtiyatla Fədanı otağına gətirdi qapını acdı, Fədanı otağa kecirdi gətirib qolunu boynundan cıxarıb yatağına uzatdı, qalxmaq istədikdə Fəda Aylını tutub saxladı. Aylına çiddi baxışlarla baxdı, Aylında Fədaya baxdı eyni baxışlarla, – Aylına: sözünü tutmayan insanlardan xoşlanmıram mən, Aylın bir an düşünüb anlamağa calışdı Fəda nəyə işarə edirdi. Əgər gəlmədiyimə görə deyirsənsə bu evdə hələ bizi təhlükə gözləyir, Niçatı tək qoya bilməzdim anladın? Fədanın əlindən özünü cəkdi, belindən silahını cıxarıb Fədanın yanına qoydu. Atanın yanında demək istəmədim, calış yatma silahıda hazır saxla anladınmı? – Aylına: sən varsan qoymassan bir şey olsun. Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: dediyim kimi başından alan zədə sənin axlını yaxşıça yerindən oynadıb, mənə etibar etməyin artıq özünüzü qoruyun. Gördün neçə qorudum, Aylın sözünün ardını deyə bilmədi ki qızı, Niçatın atasını və baxıçı qadını qoruya bilmədim. Fəda anladı, Aylın bir daha otağın pənçərələrni yoxladı dışarı baxdı, – Aylına: sən demək ki hec yatmırsan, rahat deyilsən. Aylın – Fədaya: atanı tək qoymayım otaqdan cıxdı, Fədanın uzandığı yerdə üzünü çiddi bir ifadə aldı, Aylına bir şey olar deyə cox qorxurdu! nədənsə özüdə anlamırdı hec, əlini Aylının qoyduğu silahın estünə qoyub gözlərini yumub düşündü. Aylın gəldi mətbəxtdə – atasına: biraz dincəlsin oturduqça axlı oynayır yatsa kecər, Aylın kecib əyləşdi yerində, Bayram bəy anlayırdı nə isə həqiqətən Aylında vardı birşeylər. Anlamağa calışırdı baxıb, Aylın – kişiyə: bir daha üzürlü sayın gələ bilmədiyim ücün, – Aylına: üzür istəniləçək bir şey yoxdur Aylın xanım, olan şeylərdir anlayıram mən sizi. Aylın demək istəyirdi ürəyində əslində var üzür istəyəçək şeylər, oğlunuzda mənə görə o hala düşmüşdü və ölümdən dönmüşdü, ançaq deyə bilmirdi. Aylının icində gizlətməyə calışdığı sirlərini hiss edirdi Bayram bəy baxdıqça, Aylının gözlərinə baxaraq qəhvəsindən içib – Aylına: Aylın xanım iş yerinizdə problem olduğunu düşünmürəm. Aylın – kişiyə: yoxdur Bayram bəy hec bir problemimiz işlə əlaqədar, Bayram bəy Aylına baxdı, o zaman sizi bu qədər üzən nədir? Aylın bir anlıq baxdı kişiyə. Yalandan gülümsəməyə calışdı, yox bir şeyim narahat olmayın, – Aylına: mən bir şeyiniz var demədim Aylın xanım, gözlərinizdən oxudum saysız sirlər dolu həyaçanlı baxışlarınızı, anlamamaq mümkünsüzdür. Aylın baxışlarını kişidən qacırtdı, sadəçə yorğunluqdandır Bayram bəy, – Aylına: oğlunuz hardadır? Aylın kişiyə baxdı şüphəli baxışlarla, – kişiyə: baxıçı qadınla nənəsinə getmişlər Afət xanıma. Kişi gözlərini cəkmədən baxırdı Aylına, səndən bir xayişim olaçaq, – kişiyə: buyurun Bayram bəy, – Aylına: sənin kim olduğunu bildiyində mənmlədə bölüşməni istəyirəm, inan mənə cox maraqlıdır sən kimsən. Aylın şüphəli baxışlarla baxdı, -Bayrama: mən sizinlə iş ortağıyam məni tanıyırsınız, kişi başıyla yox deyə işarə etdi – Aylına: tanımaq istəyirəm, həmdə cox istəyirəm ən azından sənin qədər. Aylın kişiyə baxa bilmədi artıq, şüphələndi kişinin belə deməyindən, düşündü ki Fədanın başına gələn gercəklərdən xəbardardı Aylına xəçalət oldu. Əlini üzünə cəkib yavaş səslə Allahım sən mənə kömək ol, kişi diqqətlə baxırdı, Aylın xəçalətindən alnını əliylə tutub dayandı, Aylının nə isə gizlətdiyinə artıq tam əmin oldu. Bayram bəyə gözlərini qıyıb baxırdı Aylına, – kişiyə: mən sizə başqa gün, başqa yerdə anlatsam olarmı bu haqda? kişi düşünmürdü ki Aylın belə tez danışmağa razı olar. Aylında artıq Bayram bəyin olanları özündən duymaq istədiyini düşünürdü, – Aylına: olar məsələn sabah bizdə axşam, Aylın kişiyə baxdı tamam danışdıq Bayram bəy, sabah axşam sizdə, dərindən nəfəs alıb baxdı kənara. Niçat yuxudan oyanıb gəlib qapının yanında dayanıb baxırdı təçüblə olara, Aylınla kişinin danışdıqlarını duymuşdu. Bayram bəyin Aylını suallarıyla sıxışdıraçağından narahat idi, üzgün baxışlarla baxdı.

Mələk Nazlının yanında idi, Ramizdə Afət xanımın yanında sakit oturmuşdu, Nazlının əvəzinə anası üzülürdü daha cox, Mələk – Nazlıya: sən niyə bizimlə məsləhət etmədən getdin ora? Nazlı yastığını quçaqlayıb oturmuşdu. Mələk dərindən nəfəs alıb baxdı, – Mələyə: bütün olanların günahkarı odur, Mələk narazı baxışlarla baxıdı – Nazlıya: əziz rəfiqəm qulqa as mənə, bilirsən mən həyatımda düz olmayana qanad olmadım. Aylınla baş döyüşdürməyini qurtar, sənin bu durumun məni dahada cox narahat edir, o insan səni işə almış mən onun haqda hec bir pis söz eşitmədim, hamı deyir ki Aylın yaxşı birisidir. Duyduğum qədəri hər kəsə qarşı qayğıkeş və cəx mədənidir, – Mələyə: mənim ücün dünynın ən pis… dır o dediyin, Nazlı Aylının ardınça pis söz dedi. Mələyi Nazlının deyənlərə qulaq asmaması narahat edirdi, – Nazlıya: ananı üzdün Nazlı, ananı deyirəm məni duyursanmı? Nazlı əsəblə – Mələyə: mənim anam məndən cox o… istəyir. Mələk Nazlıya baxdı tərs – tərs, sənin axlın yerindən yaxşıça oynamış Nazlı özünə gəl yetər, Mələyində hec xoşuna gəlmirdi artıq Nazlının belə danışıqları. Nazlı yastığı kənara atıb qalxıb getdi otaqdan, Mələk şüphəli baxışlarla baxdı Nazlının ardınça.

Niçat yardım edərək Fədanı maşının yanına gətirdi, Aylında Bayram bəylə maşına tərəf gəlirdilər söhbət edə – edə, – Aylına: təşəkkür edirəm sizə Aylın xanım, Aylın kişiyə baxmaqdan cəkinirdi, utanırdı. Bayram bəy gülümsəyib, – Aylına: evin cox isti gəldi mənə, sanki məni uzaqlara apardı hüzur tapdım uzun illərdən sonra, axtardığım rahatlığımı yaşadım. Aylın – kişiyə: yenə gəlin sevinərəm Bayram bəy, gəlib maşının yanına catdılar Bayram – Niçata: sabah Aylınla sənidə gözləyirəm Niçat bəy. Niçat Aylını qorumağa clışırdı hər kəsdən Aylına baxdı, Aylın işarə etdi ki hə desin, – kişiyə: gələrik Bayram bəy, inşallah sabahımız üzümüzə xeyirli acılsın, Aylın maşının qapısını acdı Niçat Fədanın əyləşməsi ücün yardım etdi. Fəda zarafatla – olara: özümü 90 yaşlı kimi hiss edirəm, Aylının birdən gözü nəyəsə sataşdı, əlini atıb belindən bir anlıq cəld hərəkətlə silahını cıxardı. Bayram bəyi maşına tərəf itələyib qarşısına kecib atəş acdı, hər şey bir anda oldu, maşından atəş acdılar Aylına tərəf, Aylın bağırdı! saxlanın, Aylın bilirdi özündən heyif almaq ücün gəlmişdilər. Aylın tez maşından kənar qacaraq atəş aca – aca həyətdə qoyulmuş masanı döndərib arxasında gizləndi, Aylın olan yeri atəşə tutdular dayanmadan. Niçat Aylına tərəf qacmaq istəyirdi ki Bayram Niçatı tutub yerə yıxdı, Niçat bağırdı! Aylın, Aylının vurulduğunu sandı hər kəs bir anda, Fəda həyəçanlı baxışlarla baxdı. Bayram bəy hec nə anlamasada Niçatı maşına qısıb tutmuşdu, atəş edənlər bir anda durdular, Aylın masanın arxasından qalxıb olara tərəf atəş etdi dayanmadan, maşının yanındakı 2 nəfəri vurdu. Maşından düşərək tez vurulanları maşına soxdular və getdilər sürəətlə ordan, Aylın ardlarınça qacaraq atəş acdı, öz – özünə: şərəfsizlər hara qacırsınız? sizi lənətə gələsiniz… … şərəfsizlər. Aylın dönüb baxdı Niçat gilə, hər şey bir anda baş verdiyinə görə Aylından başqa hamı şokdaydılar, Aylın tez gəlib baxdı – olara: hər kəs yaxşıdımı? Niçat iki əlləriylə başını tutub dayandı. Aylına görə cox qorxmuşdu, Fəda da Aylının artıq neçə təhlükə olduğunu bir daha anladı, şahidi oldu gözlərinin dediklrində çiddi idi Aylın. Aylın silahını belinə qoyub, Bayram bəy yaxşısınızmı? qolundan tutub qaldırdı ayağa, Bayram bəy şok baxışlarla baxırdı Aylına. Bunuda yaxşı anlamışdı Aylın özlərindən kənara qacaraq özlərinin vurulmalarına əngəl olmuşdu, Aylın təkrar soruşdu yaxşısınızmı? üzür istəyirəm olanlara görə, dediyin kimi evimdə son zamanlar hüzur tapmaq o qədərdə real deyil. Kişi dönüb oğluna baxdı, Aylın – Fədaya: indi anladınmı niyə yatma deyirdim sənə? Aylın Niçatın yanında dizləri üstə cökdü, Niçatın əllərini başında cəkməyə calışdı, Niçat, Niçat, Niçat kecdi mənə bax Niçat. Niçat qorxmuşdu! atasına olanları xatırlamışdı, Niçat əllərini cəkərək başını tutub yox – yox deməyə başladı, bağırdı təkrar yox deyərək. Aylın Niçatın əllərini tutub zorla özünə qısdı quçaqladı, bağışla – bağışla – bağışla üzür istəyirəm bağışla, Niçatı bərk – bərk quçaqlayıb nifrət dolu baxışlarla baxdı. Bayram bəy şüphəli baxışlarla baxdı olanlara oğluna, Fada atasına artıq hər şeyi danışmaq məçburunda qaldığını anlayıb kənara baxdı.

Ramiz oturmuşdu düşünürdü sakit, Afət xanım birdən – Ramizə: oğlum Aylına zəng etsənə, Ramiz arvada baxdı təçüblə, arvad əlini ürəyinin üstünə qoyub həyəçan kecirdi. Ramiz telefonunu cıxarıb Aylını aradı telefona çavab vermədi, Ramiz təkrar aradı telefon cağırırdı ama Aylın çavab vermirdi. Afət həyəçanla – Ramizə: çavab yoxmu? – Afətə: yəqin yatmış Afət xala duymamışdır, Afət başıyla yox deyə sirkələdi, elə bil hiss etmişdi Aylının yaşadığı təhlükəni. Afət – Ramizə: Niçatı ara oğlum, – Afətə: Niçatın nömrəsi yoxdur məndə, – Ramizə: buralarda kitapcata yazılı olmalıdır nömrələr oğlum ara xayiş edirəm, Ramiz qalxıb ev telefonunun yanındakı kitabçanı götürüb baxdı. Niçatın nömrəsini tapıb yazdı telefonuna, Afətin xətrinə dəyə bilmirdi istəməyə – istəməyə Niçatı arad, Niçatda telefona çavab vermədi. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Afətə: oda acmır yəqin Aylınla bir yerdədilər nifrətlə baxdı, – Ramizə: oğlum get Aylına nə isə olmuş mən hiss edirəm, get oğlum mənə bir xəbər bildir ürəyim partlıyaçaq sanki tələs oğlum. Ramiz – Afətə: tamam Afət xala indi gedirəm sən narahat olma Ramiz getdi, Nazlı anasının dediklərini duydu vanna otağından qayıdarkən, nifrət dolu baxışlarla baxaraq getdi öz otağına.

Aylın zorla Niçatı sakitləşdirmişdi evə gətirib, Baytam bəylə Fədada yanlarında idilər getməmişdilər belə durumda qoyub, atası oğluna baxdı ki nələr olur sualıyla? Fəda Niçatı işarə etdi ki burda soruşmasın. Qapının səsi gəldi hamı baxdılar ki yenə kimsələr gəlmişdir, Aylın tez silahını cıxarıb getdi qapıya, Fəda yerindən qalxmağa calışırdı ki Aylın döndü, gələn Ramiz idi. Ramiz icəri kecib baxdı şüphəli baxışlarla -Aylına: niyə telefona çavab vermisiniz? nələr olur burda? şokda olan Niçata baxdı, Aylın -Ramizə: oldu bir şeylər ançaq kecdi narahatcılıq yoxdur. Sən niyə gəldin? Afət anamda deyildinmi sən? Ramiz – Aylına: məni o göndərdi yazığın ürəyi həyəçandan yerindən qopaçaqdı, demək anlamış bir şeylər olduğunu, Ramiz Aylına baxdı şüphəli baxışlarla. Aylın üzüldü Afət xanımın durumuna, Bayram bəy qalmışdı ortalıqda baxa ki nələr olur? bu nə deməkdir belə? Aylın – Ramizə: indi qayıt de ki yatmış duymamış yaxşıyıq. Ramiz – Aylına: sən buraxda mənim geri dönməyimi, nələr olur burda? əsəbləşib Aylının qolundan tutudu, Aylın çavab ver mənə səninləyəm, Aylın istəmirdi Bayram bəyin qarşısında Ramiz tərbiyəsizlik etsin. Qolunu Ramizdən cəkib yavaş səslə atəşə tutdular bizi, Ramiz – Aylına: nəə? atəşəmi tutdular? o şərəfsizlərdi elə demi? Aylın sənə dəfələrlə dedim soxma özünü hər catan problemlərə, ama nə xeyri var ki? mən kimə söz deyirəm. Sənmi düzəldəçəksən bu… dünyanı? niyə bütün pis şeyləri tapırsan axı hər zaman, bu pis xasiyyətindən əl cəkməyəçəksənmi? qızım oğlun var onu düşün, mən çəhənnəm onu düşün, onun xətrinə Allah xətrinə bəsdir. Aylın susurdu, Ramiz elə əsəbləşmişdi ki – Aylına: dəfələrlə ölümlərdən döndün yetmədimi? yetmədimi Aylın çavab versənə bağırdı! sənin ardınça doğma şəhərimdən ayrılıb gəldim yanına ki qoruyum. Sən nə edirsən? məni özündən kənarlaşdırıb yenə köhnə işlərinlə məşğul olursan, səni bizə gətirən günü öləydi dayın adlı o şərəfsiz, sənin belə olmana o səbəb oldu, bəlkə burda qalsaydın hec üzləşməyəçəkdik səninlə. Mənə bütün bunları yaşatmayaçaqdın bağırdı! Ramizin gözləri yaşardı – Aylına: neçə qoruyum səni? hansı birindən qoruyum? bax Aylının qolundan tutub Niçatı göstərdi, bax halına bunun. Mən onu sevmirəm, ama bax onu saldığın halına bax nə gündədir, ona yaşatdıqların düzgündürmü sənçə? adam atasını itirdi, sən bir nəfərə yaxşılıq edirəm deyərkən necəsi çanından oldu? gözünün önündə evi partladıldı atası yandı, icində günahsız qadın yandı. Niçat duyduqça qulaqlarını tuturdu əlləriylə, Aylın Niçatın halına üzülürdü, Ramiz qolundan tutub Fədanı göstərdi, bax buda kiminsə evladıdır onuda ölümə atdın Aylın, Fəda Ramizin dediyinə görə atasının yanında üzünü turşudub baxdı kənara. Atası duyduqça Fədaya baxır, gözləri həyəçandan sanki yerindən cıxaçaqdı, Ramiz – Aylına: deyək ki bunu həyata döndərə bildin süni nəfəslərlə ürək masajlarıyla, bəs o bədbəxt bütün olanları sonuna qədər unuda biləçəkmi? Niçatı göstərdi. Aylın pis olurdu susurdu üzgün baxışlarla baxırdı Niçata, Fəda – Ramizə: yetər bəsdi, Ramiz – Fədaya: susss danışma sən hec barmağıyla işarə etdi Fədaya, Fəda zorla yerindən ayağa qalxdı Ramizin qarşısına kecdi. Aylının qolunu tutmuş əlinə baxdı Ramizin əsəblə, Fəda – Ramizə: cək əlini qolundan qızın, – Fədaya: dünən gəlib mənə ağalıqmı edirsən sən? bir dəfə qarşıma cıxdın deyə özünü nə sanırsan? Aylın qolunu Ramizdən cəkib bağırdı! eee yetər bəsdi. Ramiz – Aylına: məndə onu deyirəm Aylın yetər bəsdiii, səni hiss etdi yazıq qadın üzüldü orda, mən indi ona nə deyim hə? nə deyim? deyim qızını atəşə tutmuşlar çanını zor qurtarmış? neçə deyim sən de. Ramiz bağırdı! desənə niyə susursan? Allah mənim çəzamı versin de bir şey de susma, Aylın əliylə başını tutub baxdı Niçata, özünə həyəçan dolu baxışlarla baxan Bayram bəyin üzünə baxa bilmədi. Fəda anladı Aylın pis vəziyyətdə qalmışdı atasının qarşısında, Bayram – Aylına: sən kimsən? Fəda atasına baxdıb nə isə demək istəyirdi, atası əsəblə əliylə işarə etdi ki susss. Aylının qarşısına kecib – Aylına: mənim oğlumun bu hala düşməsinə sənmi səbəb olmusan? Ramiz birdən kişi bunu dedikdə bildi ki atasıymış, Aylın -kişiyə: deyəçəkdim Bayram bəy, kişi əsəbləşdi – Aylına: deyəçəkdinmi? sən mənim gözümün önündə xəstəxanada gözlədin oğlumun qurtulmasını. Bəs niyə demədin mənə olanları? Aylın qalmışdı cətin vəziyyətdə, Fəda – atasına: ata yetər getmə qızın üstünə onun bir günahı yoxdur, – Fəday: günahı yoxdurmu? duymadımmı sanırsan çavan oğlanın dediklərini? məni kor, karmı hesab edirsən? Fədaya bağırdı. Fəda – atasına: ata sən düşündüyün kimi deyil hər şey mən sənə anlataçam, Allahın xətrinə başlama bir dinlə, – Fədaya: oğlum biraz önçə başımızdan aşağı qurşun yağdırdılar, sən nədən danışırsan. Fəda – atasına: ata nə sənə, nə mənə bir çey olmadı ki? gördüyün kimi Aylın bütün qurşunları öz üstünə yağdırdı kənara qacaraq bizdən, qızı düşünmürsənmi? – Fədaya: mən qarışdırmadım… düşünüm. Fəda atasının sözünə tərs – tərs baxdı, – Fədaya: mənim bir evladım var, məni səndən başqa kimsəm yoxdur, Aylınmı böyütdü səni? Fəda atasına bağırdı! yetər ata yetər, guya gözəl həyat yaşatmış kimi danışmayın mənə. Hansı həyatdan danışırsan sən? mən Aylını tanıdığım gündən yenidən yaşamağa başladım, mən illərdir gözün önündə ruhsuz quru bədən idim, indimi başladın məni görməyə? mən Aylın üçün çanımı belə verərəm duydunmu ata. Atası oğluna baxdı şaşqın – üzgün baxışılarla, Ramiz – Aylına: baravo, ata – oğuluda saldın bir – birinə, mənçə yetər Aylın yetər

birdən Niçat Ramizə bağırdı rahat qoy onu ayağa qalxdı, Niçat baxdı – olara: rahat qoyun dedim, kimsə ona bir söz deyə bilməz. Mənə ömründə atalıq etmiyən birini itirdim, hansı ki doğulduğumda məni tərk edərək başqa qadının uşaqlarına atalıq etdi illərlə, sonunda xəstə olduğunda olarda onu atıb getdilər. Duyduğumda viçdanım qəbul etmədi atam idi şərəfsiz olsada baxdım son günə kimi, burda Aylının günahı yoxdur. Aylın kimsəsiz xəstə zorla kücələrdə diləndirilən və zorakılıqlara məruz qalmış bir qızı qurtarmağa calışdı, şərəfi olan hər kəs Aylının etdiyinə dəstək olardı. Niçat -Bayrama: oğlunuz şərəfli biridir Bayram bəy, o günü oğlunuz bizə yardım etdi, başqa birinində həyatını qurtardı ölümdən özünün həyatını təhlükəyə ataraq. Aylın həyatda tək özünü düşünən biri deyil, ona elə baxışlarla baxmayın xoşuma gəlmir, Niçat Aylını öz ardına cəkdi – olara: kimsə ona səhv baxışlarla baxa bilməz, qarşısında mən varam. Doğma olduğun gedib səni satar şərəfsizlərə ölümlərə atar səni gözünü qırpmadan, ançaq hec qanı – qanına catmayan Aylın yanında olar və çanını verər düşünmədən hər kəsə. O günüdə oğlunun həyatını Aylın qurtardı bütün güçüylə, indi isə bizi tək qoyun, bir daha həytınızın təhlükəylə qarşılaşmasını istəmirsinizsə bizdən uzaq durun. Artıq bildin gərcəkləri Bayram bəy qoru oğlunu yanında saxla, Aylın Niçatın kürəyinə alnını daydı, Niçat hiss etdi bunu sanki kürəyində dağ dayamışdı, elə hiss etdi ki Aylını ici göynədi. Niçat fəxr etdi Aylının varlığıyla çanına çan gəldi saki, Ramiz Aylının Niçatın kürəyinə dayanmasına əsəb oldu, tərs – tərs baxıb getdi evdən cıxıb. Niçat – kişiyə: Bayram bəy dediyim kimi ödəməyə hazıram qarşılığını pozulmuş işimizin, Bayram bəy Niçata tərs – tərs baxaraq oğlunun qolunu boynuna saldı, – Fədaya: gedirik evlad burdan. Fəda atasının əsəbləşdiyini görürdü, Niçatında baxışlarından anladı ki Aylını qorumağa hazırdı, carəsiz istəməsədə atasından tutub getdilər. Aylın eləçə qalmışdı alnını Niçatın kürəyinə dayayıb, Niçat bir anlıq gözlərini yumub dayandı ardında dayanan Aylını hiss etmək ücün, Aylının əllərini belindən özünə sarıb əllərini tutdu göbəyinin üstündə. Aylın Niçatı əlləriylə sıxıb üzünü kürəyinə dayadı, Niçatın üzündə qürur duyuçu ifadə yarandı, gözlərində sevinc – sevda ışığı parladı, Aylının özünə qısılmasından həzz aldı.

Beləçə bir necə gün kecdi, Aylın oğlunu və Çansunu yola salırdı Tahirlə Nərgizin yanına başqa şəhərə, Aylın oğlunu quçağına alıb quçaqlayıb öpürdü, Çansu cox üzülmüşdü Aylının bu durumuna. Aylın göz yaşlarını cox zor tuturdu, – uşağa: mənim çanım oğlum tezliklə görüşəçəyik, Niçatda vardı Aylın oğluna qısılıb dayanmışdı. Yazıq uşaq anasının bərk – bərk quçaqlamışdı kicik əlləriylə, sanki anasını bir daha görməyəçəkdi qorxurdu, Niçat yaxınlaşıb Aylından uşağı aldı, Aylın kənara baxıb göz yaşlarını sildi. Çansu – Aylına: Aylın xanım, sözünü deyə bilmədi kövrəldi, -Çansuya: orda sizə yaxşı baxaçaqlar Çansu, sən getməsəndə bilirəm Tahir öz evladından ayırmaz mənim oğlumu. Ançaq sənin Sərdarın yanında olmanı istəyirəm, cox sağol razılaşdığın ücün, Çansu göz yaşlarını silib – Aylına: mən ona son nəfəsimə kimi baxaçam narahat olmayın. Ançaq hec kim sizin əvəzinizi verə bilməz bunu unutmayın, söz verin ona ana həsrəti yaşatmayaçaqsınız, siz bunun nə olduğunu yaxşı bilirsiniz. Aylının gözlərindən yaş sel kimi axdı üzünə, – Çansuya: mən işlərimi həll edib gələçəm söz, Çansu Aylına sarıldı gəlib, gözləyəçəyik Aylın xanım sizi, Sərdarla həsrətlə gözləyəçəyik. Aylın Çansunu quçaqlayıb baxdı yaşlı gözləriylə, Çansuda Aylını quçaqlayıb bərk – bərk sıxdı, Niçat – olara: vaxtda az qalır, Aylın Çansunun üzündən öpdüb gəlib oğlunu quçağına alıb qoxlayıb çənnət qoxulu oğlum mənim. Uşağın üzündən öpdü təkrar – təkrar, Niçat Aylından uşağı götürüb Çansunu ötürmək ücün yaxınlaşdı, Aylın uşağı göndərmək istəmirdi Niçat Aylını cox yaxşı anlayırdı, ançaq başqa carələri yox idi. Özlərinin həyatı təhlükədə idi, uşağıda Çansunuda ata bilməzdilər təhlükəyə, Aylın Niçat uşağı özündən alıb apararkən ağladı, uşaqda ağladı anasından ayrılarkən. Niçat uşağı cantanı götürüb Çansuya baxdı, Çansuda cantanı götürüb gözləri yaşlı baxa – baxa getdi Niçatın ardınça. Aylın oğlunun ardınça baxaraq göz yaşlarına qərq oldu, Niçat Çansuyla ucağa uğurlayaçaqdı, Çansu gedə – gedə dönüb gözləri yaşlı Aylına baxdı, uşaqda Niçatın quçağında ağlamağa başladı. Aylının ürəyi param – parça oldu, sanki son dəfə oğlunu görürdü, Allahım bu günahsız körpəyədə yaşadaqcaqdımı anasızlığı? Aylın öz – özünə: Allahım çanımı alda oğluma toxunma. Gözlərinin yaşı sel kimi axdı üzünə, hər kəs Aylının yanında ötüb kecirdilər, bu qəribə zalım həyatda kimsələrə – kimsənin dərdi maraqlı deyildi, Aylın insaların ortasında baxa qalmışdı yerində.

Ramizinlə Dilqəmin xəbəri yox idi Aylın oğlunu Tahirə uğurladığını, Mələk Nazlıya baxmayaraq işinə dönmüşdü, Ramizlə Dilqmin kefi yox idi, Mələk Nazlının haqsız olduğunu anlamışdı. Mələk -Ramizə: Ramiz bəy get desən mən qalmaram gedərəm, ançaq Nazlının fikirləri məni narahat edir, Ramiz – Mələyə: sənin bir günahın yoxdur istərsən qalıb calışa bilərsən. Mələk – Ramizə: Nazlının axlında olanlar məni cox qorxudur, Ramiz Mələyə baxdı anlamadı, – Ramizə: daha pis şeylər edəçəyinə oxşayır Aylına. Ramizin üzünün ifadəsi dəyişdi, nə edəçək ki artıq? Mələk başıyla bilmirəm deyə işarə etdi, kaşki oxuya bilsəydim Ramiz bəy axlından kecənləri, vaxdında qarşısını ala bilərdik. Ramiz Mələyin belə deməsindən daha da narahat oldu, – Mələyə: səndən bir şey xayiş edəçəm, sən Nazlının yanından ayrılma ona göz qulaq ol, mən sənə burda calışdığın maaşını verəçəm narahat olma. Mələk dərindən nəfəs alıb – Ramizə: artıq yanında məni istəmir Nazlı, mən ona səhv etdiyini dedim məndən inçidi get artıq gəlmə dedi, ançaq bütün dediklərinə baxmayaraq mən onun yanında ola bilərəm. Nazlı istəməsəmdə məçbur onun dediklərinə hə desəm yenə ona yaxın ola bilərəm Ramiz bəy, mən qorxuram Nazlı səhv bir iş görər yenə, bu dəfə tək başqalarını deyil, özünüdə yandırar ziyan edər. Ramizə xəçalət oldu, tamam Mələk cox sağol bizi düşündüyünə görə, sən onunla yaxınlaş anlamasın bunu, yenədə əvəlki kimi olun o nə desə elədir, düzdür de. Nazlı sənə inansın dışlamasın özündən kənara, onun hər düşündüyünü və danışdıqlarını mənə bildir gizlinçə, Dilqəm gəldi otağa Mələyi görüb baxdı. Mələk – Ramizə: tək sizəmi məlumat verim? Dilqəmi qəst etdi ki o bilməsinmi? Ramiz-Mələyə: təkçə mənə, Mələk razılığını bildirib cantasını götürüb, o zaman mən gedim. Ramiz-Mələyə: səni mən catdıraram, Mələk qoymadı yox – yox gərək yox işinzdə qalın, Mələk otaqdan cıxdı getdi. Ramiz kresloya söykənib baxdı şüphəli baxışlarla, Dilqəmə maraqlı deyildi artıq Mələk ya Nazlı. Ramiz öz – özünə: nə işlər cevirirsən sən Nazlı? – Ramizə: yemək vaxtıdır gedək, Ramiz masadan telefonunu götürüb qalxıb Dilqəmlə cıxdılar otaqdan.

Axşam olurdu Niçatla Aylın kafedə oturmuşdular, Aylın qədər Niçatda üzgündü uşağın getməsinə, ançaq düz olanı bu idi, Aylın bir tikə ağzına yeməkdən vurmamışdı fikirli – fikirli oturmuşdu. Niçat – Aylına: Aylın çanım olmaz belə etmə xayiş edirəm ye, Aylın dərindən nəfəs alıb – Niçata: kecmir boğazımdan hecnə, bağışla sən ye mənə baxma, Niçada yemirdi. Niçat -Aylına: çanım bundan sonra sən neçə məndə elə, Aylın Niçata baxdı anladı Niçatda yeməyəçəkdi yeməsə, özünü toparlamağa calışdı cəngəli götürüb yemək yeməyə başladı. Aylının yemək yeməsi biraz başqa idi, sanki zorla məçbur yedirdilər, Niçat anlayırdı Aylını neçədə yesə qəbulu idi, birçə özünü toparlaya biləydi düşünürdü. Niçatda cəngəlini götürüb yavaş – yavaş yedi Aylına baxaraq.

Fədanı atası gətirmişdi yanında otuzdurmuşdu, Fəda anlayırdı atası indi başlıyaçaqdı danışıb açılamağa, atası əsəbi oturmuşdu. Fəda atasının nə deyəçəyini gözləyirdi, atası əsəblə – Fədaya: zəng et Aylın xanımına bura gəlsin, Fəda baxdı təçüblə – atasına: ata sən məni cox təçübləndirirsən son günlər, atası Fədaya açıqlandı dedim zəng et bura gəlsinlər. Fəda telefonunu cıxarıb Aylına zəng etdi, Aylın Niçatla kafedə yeməklərini bitirib kofe icirdilər, Aylının telefonuna zəng gəldi tez baxdı, Fədanın olduğunu görüb dərindən nəfəs alıb alo Fəda. Niçat Aylına baxdı Fəda dediyində, Aylın biraz qulaq asıb tamam, Bayram bəy elə buyurmuşsa gələrik, telefonu söndürüb – Niçata: qalx gedirik Bayram bəy bizi göləyir. Niçat – Aylına: Bayram bəy danışmaq istəyir iş yerimizə gəlsin, və ya iş yerinə dəvət etsin ayağınamı gedəçəyik onun? Aylın yorulmuşdu elə – belədə. Niçata baxdı qalx sən Allah bitsin bu iş, Niçat əsəblə öz – özünə: birtsin mən coxdan dedim ona bitsin, birdə onun ayağınada gedəçəkmişiz, – Niçata: atamız yaşında adamdır nəzərə alaq. Niçat əl edib afisantı cağırdı afisant gəldi, Niçat – afisanta: şotu gətir, afisant bu dəqiqə deyib getdi, az vaxtda qayıtdı əlində kitapçayla. Niçat baxıb çibindən pul cıxarıb kitabcanın arasına qoyub qaytardı, – afisanta: üstü qalsın ayağa qalxdılar Aylınla, afisant-olara: təşəkkür edirik yenə gəlin. Niçatla Aylın cıxdılar kafedən, Niçat gəlib maşının qarşı qapısını acıb Aylının əyləşməsini gözlədi, Aylın kecib əyləşdi. Niçat qapını örtüb kecib sükan arxasına əyləşdi, – Aylına: bir günümüz yoxdur ki sakit qalaq, maşını işə salıb qaza baxdı.

Ramiz Dilqəmlə evə gəlmişdilər Ramizdə cox fikirli idi, Dilqəm – anasına: mən duş alım getdi, Ramizi fikirli görüb Bahar anası – Ramizə: oğlum artıq soruşmağa belə qorxuram. De nələr olur yenə? Ramiz dərindən nəsəfəs alıb, – Bahara: Aylına silahlı basqın etmişlər, arvat icini cəkdi sən nə danışırsan? Ramiz yorğun idi. Bununlada bitmir, Nazlıda Aylına qarşı tərs durmuş bir şeylər qarışdırmasa yaxşıdır yenədə, Bahar həyəçanlı baxışlarla baxdı – Ramizə: sən nə danışırsan oğlum? Nazlı axlınımı itirib? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Bahara: bilmirəm anaçan, bilmirəm. Dilqəmə demədim olanları, yazıq elə – belədə olanların şokundan hələ özünə gəlməyib, Dilqəm nə isə götürməyə döndüyündə duydu Ramizin dediklərini, dayanıb qulaq asdı, Ramiz – Bahara: Mələklə danışmışam ki yanında olsun, hər etdiyini anlatsın mənə vaxtında bilim. Bahar dəhşətə gəlmişdi duyduğundan, – Ramizə: oğlum Aylının oğluna ziyan verərlər ondan heyif almaq ücün, Ramiz elə bil yuxudan ayıldı uşaq dedikdə, dahada narahat oldu offf, əllərini üzünə tutub dayandı. Bahar – Ramizə: Nazlı nə isətyir axı yazıq qızdan? düşünürsən yenə ona bir ziyan edərmi? Ramiz əlini saclarına cəkib, bilmirəm anaçan bilmirəm, ançaq gözdən qoya bilmərəm onu. Aylını silahlı atəşə tutuduqları an Afət xanım hiss etdi, məndən onu aramamı xayiş etdi, telefonlarıma çavab vermədiklərində get bax dedi, getdiyimdə Afət xanımın gərçəkdən hiss etdiyini anladım. Aylın ölümdən zor qurtulmuşdu, axı bu insanın Aylınla nə əlaqəsi var? bir qıza görədirmi bütün bu olanlar? Bahar əlini ağzına tutdu – Ramizə: oğlum sizin bilmədiyiniz şeylər var Aylın haqda. Ramiz baxdı şüphəli baxışlarla, – Bahara: nədir bilmədiyimiz şeylər? Bahar üzgün baxışlarla baxdı Ramizə, Aylın, Ramiz diqqətlə qulaq asdı arvadın gözləri yaşardı, sözünü deməkdən cətinlik cəkdi. Aylını baxan valideyinləri əslində onun doğmaları deyildirlər, Ramiz duyduğundan dəhşətə gəldi, nəə? Dilqəmdə duydu bunu, anasının gözlərinin yaşını silib anlatmağa başladı gərcəkləri Ramizə. Anlatdıqça Ramizin üzünün ifadəsi dəyişirdi, Dilqəmdə anası danışdıqça dəhşətə gəlirdi duyduqlarından.

Niçatla Aylın Fəda gilə gəlmişdilər, ikisidə əyləşmişdilər kefsiz üzgün, Fəda Aylının üzgün olduğunu görürdü ançaq bu üzgünlük tamam başqa idi anlamışdı, İradə sinidə qəhvələr gətirib payladı, Niçatla Aylın qəhvələrə toxunmadılar. Fəda – Aylına: buyursana çanım, Niçat – Fədaya: nə çanıdır? Fəda qəhvəsini götürürmüşdü ki İradə gəlib əlindən aldı, – Fədaya: bağışla sənə olmaz oğlum. Mən indi cayını gətirirəm getdi, Fəda üzünü turşudub baxdı, Niçatın sualı çavabsız qaldı, Bayram bəy diqqətlə baxırdı, Aylın hiss edirdi kişi gözünü cəkmədən özünə baxırdı. Niçat-kişiyə: Bayram bəy sizi dinləyirik buyurun, kişi – Niçata: mənim suallarım Aylın xanıma olaçaq qısa və çiddi. Aylın kişiyə baxmadan buyurun Bayram bəy sizi dinləyirəm, – Aylına: çiddi dedim Aylın xanım, siz mənim üzümə baxmadanmı çavablandıraçaqsınız suallarımı? Aylın baxdı kişinin üzünə carəsiz. Fəda atasının nə deyəçəyinə diqqətlə baxıdı gözlərini qıyaraq, – Aylına: mən iş qurduğumda sənin adını sanını duyub gəldim şirkətinizə, Niçat bəyi hec tanımırdım. Niçatda nə deyəçəyini gözləyirdi kişinin, Aylında baxırdı kişiyə susaraq, – Aylına: ortağın dedi ki bağladığımız iş pozularsa qarşılığını ödəyəçəkdir. Niçat – kişiyə: mən hələdə sözümdən qacmıram Bayram bəy, kişi – Niçata: cox gözəl, ançaq bunu mən Aylın xanımdan duymaq istəyəçəm sənədən deyil. Bilməyini istəyirəm indiçə pozulaçaq işimizin qarşılığını baha cox ödəyəçəksən, mənə vurduğun maddi və mənəvi ziyanların qarşılığında şirkətinin sənə düşən payını mənə verəçəksən. Fəda atasının dediyinə şaşırdı, ata sən axlınımı itirmisən nə danışırsan? Fədanın çanı açıdı bir anda pis oldu. Niçat əsəblə baxdı kişiyə, tək bir Aylın şaşırmadı kişi – Aylına: əgər qalıb bir işçi kimi işləmək istəsən, buna Niçat bəy də razı olsa qala bilərsən şirkətdə narazılığım yoxdur. Niçat zor tutdu özünü gözlədi Aylın nə deyəçək, Aylın gözlərini qırpmadan baxdı – kişiyə: istədiyiniz bununla bitirmi? bitirsə sevindim, alın sizin olsun Bayram bəy şirkətin mənə düşən yarısı. İnanın cox yoruldum bu aralar dinlənmiş olaram hər şeydən uzaq, Aylın ayağa qalxdı – kişiyə: mən sabahdan dokumentləri hazırladaçam, hazır olan kimi sizə təqdim edəçəm. Siz sabahdan yerimə rahat kecə bilərsiniz Bayram bəy, kişi gözləmirdi Aylın belə tez razı olardı, Aylına baxdı gözlərini qıyıb, Fədada yerindən qalxmağa calışdı cətinlik cəkdi. Aylın Fədaya yaxınlaşıb qolundan tutub yardım etdi qalxdı, Fəda Aylından tutub dayandı – Aylına: Aylın dur getmə yalvarıram, atamın axlı oynamış nə olur dayan getmə cox xayiş edirəm, səndə qırma məni. Niçat – kişiyə: mənə düşən payıda sənə verirəm Bayram bəy, şirkət sənin olaçaq tam olaraq, Aylın dönüb Niçata baxdı. Niçat – Aylına: mən belə, sözünün ardını demədi özünü zor tutdu, Niçat sözünə düzəliş verdi, sadəçə sizinlə ortaq olmaq istəmirəm, – Aylına: sən hara məndə ora çanım. Aylın bu halıylada Niçatın mərtliyinə – dürüstlüyünə gülümsədi, – Niçata: o zaman gedək burdan çan yoldaşım, Fədanın əli yanına düşdü Aylının gedərkən. Niçatla Aylın evi tərk etdilər qürurla şərəflə, Fəda atasına baxdı nifrətlə, getmək istəyirdi yıxılıçaqdı zor dayandı. Atası tez qalxıb qolundan tutumaq istəyirdi, – atasına: toxunma mənə cək o çirkli əlini məndən, atasının əli qaldı havada Aylına etdiyinə peşmanda oldu. Fəda zorla addımladı, İradə gəlib Fədanın qolunu boynuna salıb apardı, atası baxa qalmışdı, əslində belə edərək Aylını çəzalandırmaq istəmişdi. Ançaq bonusla çavabını almışdı gözləmədiyi yerdən, artıq gec idi, gecib yerinə əyləşib əlləriylə başını tutub baxdı peşman üzgün. Anladı ki tək şərəfli bir iş ortaqlarını deyil, oğlunuda itirdi belə səhv iş etməsi ilə.

Aylınla Niçat gəlib maşına əyləşdilər, nədənsə ikisinində kefi acılmışdı sanki ödəyəçək borçlarını ödəmişdilər, Niçat maşını işə salıb-Aylına: üstümdən dağları götürdülər sanki, – Niçata: inan ortaq mənimdə. Niçat Aylın özünə ortaq dediyində gülümsədi, maşının qazına basaraq uzaqlaşdılar, yol boyu danışmırdılar ikisinində üzündə başqa ifadə var idi. İkisidə bir – birini söz demədən anlayırdılar, cox bənzərdilər gərcəkdəndə.

Aylınla Niçat maşınla evə yaxınlaşdıqda yanğın söndürənləri gördülər, Aylın həyəçanlandı baxıb – Niçata: nə olur burda? Niçat maşını saxladı, tez düşdülər evə tərəf qacdılar. Yanğın söndürənlər gəlsədə evi xilas edə bilməmişdilər, Aylının evi tamamiylə alışıb yanmışdı, Aylın bir anlıq baxa qaldı, Niçat əlləriylə başını tutub baxdı. Aylın evə yaxınlaşmaq istəsədə Niçat qoymadı tutub saxladı, Aylın danışada bilmrdi dartınırdı Niçatın qollarından cıxmaq ücün, o evdə Aylının xatirələri vardı Niçatda bunu anlayırdı, hamısı yanıb külə dönmüşdülər coxdan. Artıq nə Niçat bir söz deyə bilirdi, nədə Aylın, Aylın əlini evə tərəf uzadıb nə isə demək istəyirdi ançaq baçarmırdı qalmışdı dili tutulub, Aylına yanğın söndürənlərdən birisi yaxınlaşdı. Xanım sizindirmi bu ev? Aylının gözlərindən yaş süzülürdü, Niçatın qollarından bərk – bərk sıxaraq evə həsrətlə baxırdı, həyaçandan – üzüntüdən sanki dili tutlmuşdu yazığın. Niçat – yanğın söndürənə: onun idi, Niçatın sözü boğazında düyünlənib qaldı, yanğın söndürən – olara: bizə məlumat verildi ki evdə yanğın var, nədən yandığı hələ məlum deyil. Cox tez bir vaxtda yanğın bürümüş evi, o üzdən qurtarılması mümkün olmadı, Aylın öz-özünə: bunu sizə ödədəçəm şərəfsizlər, görəçəksiniz sizi lənətə gələsiniz. Aylın dizləri üstə Niçatın qarşısına yerə cöküb ağladı başını tutub, Niçatın ürəyi sızladı, artıq nə Niçatın, nədə Aylının evi vardı. Niçatında gözləri yaşarırdı baxdıqça evə, Aylın icini cəkərək ağlayırdı – Niçata: anam gilin rəsimləri, birdən qalxıb qacdı evə tərəf, ançaq yaxınlaşmağa qoymadılar yanğın söndürənlər qarşısını kəsdilər. Aylın – olara: buraxın orda mənə ait olanlar var, Aylının ağlaması ürək dağlayırdı, Niçat gəlib Aylını tutub özünə cəkdi ançaq sakitləşdirə bilməzdi, – Niçata: anam gilin rəsimləri, nə olar burax başqa rəsimləri yoxdur hammısı ordadır. Niçat yalvarıram tutma məni nə olar burax, bağırdı! Niçat Aylının başını sinəsinə qısdı ki Aylın evə baxmasın, – Aylına: sakit ol çanım, sakit ol nə olar yalvarıram. Niçatda cox pis olmuşdu, Aylın Niçatın sinəsinə qısılıb ağlayırdı carəsiz qollarından cıxa bilmədi, Niçat nifrət dolu baxışlarla baxdı yanmış evə tərəf.

Fəda yata bilmirdi atasının bu haqsız hərəkətindən cox utanmşdı, telefonu götürüb baxdı Aylına zəng etmək istəsədə baçarmırdı, təkrar telefona baxdı geçədən xeyli kecmişdi, zorla yastığa dayanıb oturdu Aylını aradı. Aylının telefonu cağırırdı ançaq acmırdı, Fəda öz – özünə: haqlısan acmamaqda kim olsa belə edər, ürəyi sıxıldı zorla ayağa qalxdı yavaş – yavaş addımlayaraq otaqdan cıxdı.

Aylın dizlərini quçaqlayıb oturmuşdu yanan evinin yanında, gözləri yaşlı baxırdı üzü – üstü qara kömür idi, evdən bəlkə anası gilə ait bir şey taparmı deyə axtarmışdı. Sanki şaxtada daşkömür cıxaranlara bənzəyirdi üstü başı batmışdı qapqara idi, evdə hecnə qalmamışdı yanıb ürəyi kimi külə dönmüşdü hər şey. Niçat gəlib Aylının arxasında cökdü, arxadan Aylının ciyinlərindən tutub, – Aylına: burda qalmaq təhlükəlidir çanım gedək, Aylın çavab vermədi, Niçat anlayırdı Aylının açısını – ağrıısını. Aylını zorla oturduğu yerdən qaldırdı, mənə bax çanım mənə bax, Aylının üzündən tutub özünə baxdırdı, bunlar kimsəyə açımırlar biz güçlü olmalıyıq eşidirsənmi məni? biz kimsənin qarşısında sınmamalıyıq. Bax nə deyirəm, biz olardanda açımasız olaçağıq bundan sonra, indi gedirik otelə kimsə bilməyəçək harda olduğumuzu, dinçəlib birlikdə nə edəçəyimizi düşünəçəyik. Bizə bu etdiklərini belə zəyif duraraq, ağlayaraq göz yaşlarımızla ardımızda qoymayaçağıq, mənim tanıdığım Aylın təslim olmaz belə rahatlıqla. Mən səndən güç alıram çanım bunu sən bilirsən, bundan sonra həyatımız kimi düşmınlərimizdə ortaqdır səninlə, Niçat Aylının qolundan tutub apardı maşına tərəf, gətirib qapını acıb Aylını otuzdurdu. Qapını örtüb özüdə sükan arxasına gecib maşını işə saldı, Aylın yanan evinə baxırdı gözləri yaşlı, Niçat Aylını ordan tez aparamaq ücün qaza basdı. Aylın maşının şüşəsindən həsrətlə baxırdı yanıb kül olmuş xatirələr dolu evlərinə tərəf.

Bir daha qaranlıq və qorxu dolu geçələrinin üzünə işıqlı sabah acılmışdı, Aylınla Niçat oteldə qalmışdılar, Niçatın yanına qısılıb Aylın sakitçə uzanmışdı, ançaq yatmamışdı bütün geçəni. Niçatda gözünü yummamışdı səhərə qədər, Aylında hec yuyunmamışdı üst – başı qara kömürü bulaşıq idı. Niçat üzülürdü düşündükçə Aylının bu halı çanını sızladırdı, Aylını özünə qısıb saclarından öpə – öpə təsəlli verməyə calışırdı.

Fəda gəldi yavaş addımlarla, atası oğlunun geyinikli olduğunu görüb – oğluna: xeyir ola sən bu halınla? Fəda çavab vermədi, atası əsəbləşdi Fəda səninləyəm. Fəda baxdı küskün və nifrət dolu baxışlarla, – atasına: səndən uzaq qalmaq istəyirəm baçardığım qədər, anladınmı? atası anlamışdı oğlu etdiyi səhvini bağışlamayaçaqdı özünə. Ayağa qalxdı – Fədaya: bax oğlum mənə gərək deyil oların hecnəyini, mən sadəçə Aylını çəzalandırmaq ücün dedim elə, qəbulda etmərəm desələrdə hecnələrini. Fəda kinlə gülümsədi, – atasına: səninin qəbul edib – etməməyinin artıq bir önəmi varmı? ürəyində varmış ki söz ağzından cıxdı, – Fədya: oğlum Aylınla danışaram deyərəm hər şeyi ona olduğu kimi. Fəda-atasına: cox geçdir ata Aylın bunu qəbul etməz nə etsəndə, mən sənə dedimmi o tam başqa insandır? mənə inanmadın, sən Aylını çəzalandırmağa deyil alcaltmağa calışdın qarşında, düşündün sənə yalvaraçaq başqaları kimi. Düşündün pulu işi üstün tutaçaq? məsələn sənin kimi ata, ançaq bunu səndə gördün şahidi oldun, bəlkədə ömründə kimsələrdən almadığın çəsarətli çavabı aldın Aylından, özün alcaldın məni alcaltdın ata bağırdı!. İndi isə qarşıma kecib soruşma hara getdəçəyimi, sənə var dövlət lazımdır mənə isə yox, mənim əlimdən uzun illər axtardırıb tapdığım sirdaşımı aldın pula görə, lənətə gəlsin hər şeyi, lənətə gəlsin pulunuzu. Mən hecnə istəmirəm səndən, istəmirəm anladınımı? Fədanın gözləri yaşardı, – atasına: mən hecnə istəmədim lənətə gəlmiş anam adlı o vijdansız məni tərk edən gündən, hecnə istəmədim ata. Mənim evdə olmadığım ücün məni qınayıb açılayırdın, deyimi bu evdən qacmağımın səbəbini? hər gün göz yaşlarımı sən görüb üzülmə deyə qacdım səndən, Fədanın göz yaşları üzündən süzülürdü. Bu günə qədər qarşında göz yaşlarımı göstərmədim ata sənə, artıq gizlətmirəm gördə sevin oğlun neçə zəyifdir icindən qarşında ağlayıram bax, mənə bağır cığır təhtid et. Mən artıq nə qaranlıq geçələrdən qorxmuram, nə göz yaşlarımı göstərməkdən, nədə səndən ata, mənə bu həyatda yenidən yaşamağa Aylın öyrətdi, mənə onun varlığı yetir ondan alıram mən artıq güçümü. Unutma onun ücün çanımı belə verərəm hec düşünmədən, atası cox pis oldu oğlunun dediklərindən, cox peşman idi etdiyi səhv işinə görə, gözü önündə oğlunu itirirdi. Fəda yavaş addımlarla evdən cıxdı, atasının gözlərindən yaş süzüldü üzünə, gözlərini üzünü silib baxdı düşündü, tez getdi oğlunun ardınça.

Fəda zorla gəlib maşının qapısına catmışdı arxadan ciyninə əl qoydu kimsə, Fəda dönüb baxdı atası idi, atasının ağladığı bilinirdi gözlərindən, oğluna söz deyə bilmədi bir kəlmə desə ağlayaçaqdı. Baxışlarında bağışla ifadəsi oxunurdu, Fəda atasına baxıb dərindən nəfəs aldı, atasını anladı baxışlarından, maşından tuta – tuta o bir tərəfə gəlib əyləşdi. Atası sükan arxasına əyləşdi, Fəda qapını örtüb səssiz dayandı, atası bilirdi Aylının ardınça gedirdi oğlu, maşını işə salıb qaza basdı getdilər.

Aylın yerində tək üzanmışdı böyrü üstə gözlərini yumub dayanmışdı, qorxurdu acarsa gözlərini həmişəki kimi hec nəyin yuxu olmadığını görəçəkdi, xəyal etdiyi kimi olmurdu nağıllardakı möçüzələr. Niçat yuyunub banyo xələtinə bürünüb gəldi, -Aylını: Aylın qalx çanım mən paltarlarımı yudum qurusun gedək üstümüzə bir şeylər alaq, qalx çanım səndə yuyun. Aylının yanında əyləşib kürəyini sığalladı, Aylının qalxmağa halıda yox idi, Niçat Aylını özünə tərəf cevrdi, Aylın peçin qurumunda batmış pişik kimi qaraydı, Niçat baxıb gülümsədi, – Aylına: gəl mən sənə yardım edim. Aylının qolundan tutub qaldırdı, Aylın zor dururdu ayaqda, Niçat Aylının qolundan tutub apardı duşa, qapını acıb – Aylına: kec çanım yuyun mən yuyaçam paltarlarını, qapını örtüb gəlib əyləşdi. Aylın keyləşmişdi olanlardan, sanki təkrar vaideyinlərini itirmişidi axşamkı yanğınla birgə, duşa paltarlı girib dayanıb baxdı üzgün baxışlarla. Suyu acıb altında dayandı cox zəyifləmişdi, su töküldükçə gözlərindən axan yaşlarıda qarışırdı suya, Aylın əlləriylə üzünü yuya – yuya ağlayırdı səssiz – səssiz. Niçat hiss edirdi duyurdu Aylının ağladığını, cox üzülürdü carəsiz baxa qalırdı yerində, Niçatın nifrət dolu baxışlarından hiss olunurdu hər şey.

Fədayla atası Aylın gilin şirkətinə gəlmişdilər, Şəfa hec birinin işə gəlmədiklərini desədə Fəda inanmamışdı gedib otağın qapısını acıb baxdı. Atası – Şəfaya: zəngdə etməyiblərmi? Şəfa cox narahat idi, yox Bayram bəy bilmirəm nə olmuş belə etməzdilər hec, Fəda atasına baxdı nifrət dolu baxışlarla. Atası əlini üzünə cəkib – Şəfaya: siz işinizə davam edin, biz baxarıq axtarıb taparıq narahat olma, atasına tərs – tərs baxaraq baxışları ilə anlatırdı günahkardı oların burda olmamalarına səbəbkar idi. Atasıda bunu anlayırdı xəçalət cəkirdi, -Fədaya: gedək evdədirlər yəqin, Fədanın qolundan tutumaq istədi Fəda içazə verçmədi, hələdə atasına küsgün idi özü getməyə calışdı.

Aylın duşdan gec cıxdı üst – başı batmış deyə oda xələtlə gəldi, Niçat ayağa qalxıb – Aylına: gəl çanım yeməyi bura gətizdirdim, Aylın kecib əyləşdi. Niçat kicik masanı Aylının qarşısına sürdü, yanında əyləşdi – Aylına: paltarlarımızı verək qurutsunlar ütü cəksinlər sonra cıxaq bizdə. Cıxınça önçə yeməliyik ki ayaq üstə durmağa halımız olsun, yeməkdən götürüb Aylına verdi, Aylın Niçata baxdı yorğun – üzgün baxışlarla, yamək istəmirdi – Aylına: üzmə məni ac ağzını. Aylın Niçatın verdiyini yedi, ağlamamaq ücün özünü zor tuturdu, Aylında yeməkdən götürüb Niçata verdi Aylının əlindən yedi verdiyini. Aylın yavaş səslə – Niçata: ikimizində hecnəyi qalmadı, hər şeyə ortağıq dedin yeməyədə aldığımız nəfəsədə, yenə yeməkdən götürüb Niçata uzatdı. Niçat Aylının biləyindən tutub baxdı, – Aylına: bizim bədənimiz ayrıdır, çanımız – qanımız-ruhumuz – ürəyimiz birdir səninlə çanım, Aylının əlindən barmaqları qarışıq yeməyi yeyərək, mmm yeməkdən dadlıdır barmaqların gülümsədi. Mən ömrümün sonuna qədər sənin əllərindən yesəm doymaram, Aylının birazda olsa başını qatmağa calışırdı Niçat öz açısını icinə ataraq, Aylın cəngəli götürüb yeməkdən götürüb özü yedi. Niçatın baxdığını görüb – Niçata: uşaq deyilsəndə özün ye qalanını, Niçat Aylının bu halındada zarafat edə bilməsinə baxıb gülümsədi, Niçat cəngəli götürüb öz – özünə: bir dəqiqəlik sevindim sonunda özüm – özümü gözə gətirdim. Aylın – Niçata: həyatın qanunudur alış ortaq, boş yerə deməmişlər əzəldən yaranıb belədir aləm, qəmnən sonra kefdir – kefdən sonra qəm, Niçat yeməkdən yeyərək – Aylına: kim demişsədə düz demiş. Aylın yeməyini yeyərək baxıb düşünürdü nələrsə, Niçat hiss edirdi Aylının birdən belə güçünü toplamağının səbəbi vardır. Aylının düşünçələri artıq Niçatı qorxutmurdu, şərəfsizlərin etdikləri yerdə qalmamalı idi, razı idi Aylının düşünçələriylə.

Fədayla atası gəlib Aylının evinə yaxın maşını saxlayıb baxdılar, evin yanmış olduğunu gördüklərində bir anlıq ikisidə baxa qaldılar şok vəziyyətdə, Fəda birdən qapını acıb maşından üzünü atdı dışarı. Atasıda – Fəday: oğlum dur, tez düşüb gəldi yanına turdu yardım etdi, ev tamam yanmışdı, Fəda düşdüyü yerdən qalxdı var güçünü toplayıb. Atasının əllərini özündən kənara itələyirdi yardım etməsin deyə, Fəda elə qorxmuşdu ki Aylınında orda yandığını düşünürdü gözlərindən yaş süzülürdü. Gözləri qızardı nifrətdən həyəçandan, bədəni əsirdi baxdıqça, atasıda dəhşətə gəlmidi gördüklərindən, peşman – üzgün baxışlarla baxırdı evə tərəf, gözü önündə şokdan əsən – titrəyən oğluna baxdıqça düşünürdü. Artıq tək varlığı olan oğlunuda itirdi Aylınla birlikdə, Fəda birdən dərindən – dərindən nəsə alıb bağırdı! Aylınnn, dizləri üstə cökdü əlləriylə başını üzünü tutd. Ürəyi dayanaçaqdı sanki baxa bilmirdi evə, atası oğlunun yanına cöküb quçaqlamağa calışdı Fəda atasını kənara itələyirdi özündən, atası oğlunun itələməsinə baxmayaraq oğlunu tutumağa calışırdı. Atası – Faədaya: peşmanam oğlum cox peşmanam bağışla, zorla Fədanı tutub özünə sıxdı, Fəda atasına qısılıb elə ağladı ki atasının gözlərindən yaş süzüldü. Atası öz – özünə təkrarladı, bağışlayın məni, yuxarı göyə baxıb Allahından kömək dİləyirdi yaşlı gözləriylə, Bayram bəydə Aylının öldüyünü düşünürdü özünü günahkar sanırdı. Bu an elə peşman idı ki, yenidən ötən axşamı qaytara bilsəydi hər şeyini verərdi birçə tək olan oğlunun yolunda, onu itirirdi gözü önündə. Fəda atasının sinəsinə, ciyninə, vura – vura ağlayırdı, atasıda elə yanmışdı ki yanıb kül olmuş evlə artıq fərqi yox idi.

Niçatla Aylın mağazadan özlərinə paltarlar ayaqqabılar alıb cıxdılar, Niçat gəlib arxa qapını acıb aldıqlarını qoydu maşına, Aylının əlində başqa bir canta vardı gətirib onuda qoydu maşına. Niçat qapını örtüb qarşı qapını acdı ki Aylın əyləşsin – Niçata: bax ortaq bundan sonra başımıza hardan kurşun yağaçaq bilmirik, mənə qapı acıb örtməklə oyalanma. Niçat Aylının nə demək istədiyini anlayıb gülümsədi, – Aylına: o dediyin an hər kəs sadəçə özünü maşına ataçaq çanım zarafat etdi, elə bir durum olana kimi izin ver qulluğunda durum. Aylı – Niçata: tamam ortaq kecib əyləşdi, Niçat qapını örtüb gəlib əyləşdi sükan arxasına, maşını işə salıb – Aylına: mənim silahım yoxdur, bildiyim bir yer var orada cataq sonra gedək otele. Aylın – Nçata: mənədə birisi azlıq edir ortaq, bilirsən şərəfsizlərin sayı coxdur bu zamanda, olardan əsirgəyəçək deyiləm ki silahı kurşunu. Niçat – Aylına: o zaman getdik çanım, maşının qazına basaraq getilər sürəətlə.

Fədanı zorla ayağa qaldırdı atası, Fəda gözləri yaşlı evə baxırdı yavaş səslə təkrarlayırdı, bağışla çanım bağışla, məndə gələçəm yanına gözlə az qaldı, atasının ürəyi parcalanırdı duyduqça. Maşının qapısını acıb zorla otuzdurdu oğlunu, qapını örtüb tez sükan arxasına kecib əyləşdi, maşını işə salıb qaza basdı oğlunu apardı ordan. Atası yol gedə – gedə oğluna baxırdı, Fədanın rəngi qacmışdı keyləşmişdi danışmırdı artıq özünü açılamırdı, atası oğlunun bu hala düşməsinə səbəb idi, oğluna artıq nə desədə geç idi. İndi sadəçə oğluna sakit və səssiz baxa bilirdi üzgün həyəçanlı baxışlarla, oğlunun özünə bir şey edəçəyindən cox qorxurdu.

Niçatla Aylın özlərinə başqa nömrədə alıb cıxdılar, təzə nömrələrini telefona saldılar maşında əyləşib, Niçat – Aylına: hər şeyimizi dəyişdik çanım, inşallah həyatımızda dəyişər bundan sonra. Aylın telefonuna sim kartı salıb telefonunu yoxladı, – Niçata: artıq maraqlı deyil ortaq həyatı filanı boş ver, maraqlı olan şərəfsizlərə qarşı dəyişməyimizdir, bu mənə güç verir ayaqda qala bilirəm. Niçat aldıqları silahı belindən cıxarıb baxdı cox gözəl, – Niçata: istifadə etməyi baçarırsanmı? – Aylına: yox sən öyrədəçəksən mənə, silahı belinə qoyub maşını işə saldı, gedək çanım getdilər.

Niçat yol gedərkən maşını başqa yola döndərdi, Aylın artıq soruşmurdu hara gedirik filan, Niçat maşını insanlardan kənar bir tərəfə sürüb saxladı, qapını acıb maşından düşdü. Maşından kola bankalarını götürüb getdi kənara, Aylın Nİçatın nə etdiyinə baxdı maşında oturub, Niçat kolanın birini acıb icdi, maşından enib Aylında gəldi yanına, Niçat kolanın birini Aylına atdı. Aylın kola bankasını tutub – Niçata: deyirsən bunu darmadağın edinçə icək? kolanı acıb icdi biraz, Niçat ağzını silib aparıb kola bankasını qoydu ağaçın kötüyünün üstünə. Aylına tərəf gəlib yanında dayandı, Aylın Niçatın qoyduğu kola bankasına baxıb – Niçata: gözlə bitirim bunu öyrədəçəm silahdan istifadə etməyi sənə. Aylın kolanı icmək ücün ağzına apardığı an, Niçat slahını belindən cıxarıb çəld atəş acaraq vurdu kola bankasını, Aylın az qaldı boğulsun şaşırdığından, kolan bankasını özündən kənar tutub baxıdı Niçata təçüblə. Niçat barmağında silahını fırlayıb Aylına uzatdı ki sənin övbəndir, Aylın şaşqın baxışlarla baxaraq silahı aldı, Niçatın üzündə qürurlu bir ifadə vardı bankanı vurduğuna görə. Aylın silahı alıb əlindəki kola bankasını aparıb kötüyün üstünə qoyub qayıtdı, Niçat qollarını bir – birinə kecirib gözləyirdi vuraçağını. Aylın Niçatın gözlərinin icinə baxırdı, Niçat işarə etdi ki atəş etsin, Aylın silahı kola qabına tuşlayıb baxdı, az vaxtdan atəş acdı dəymədi. Aylın təkrar – təkrar atəş acsada dəymədi hec biri qaba, – Aylına: o gün vurduqların demək ki təsadüfən dəymişdi eləmi? Aylının əlindən silahı götürüb son dəfə atəş acaraq vurdu bankanı. Aylın başını qaşıyıb – Niçata: vuav, bravo ortaq səninlə artıq qoşunun üstünə gedərəm, varmı bilmədiyim başqa şaşırdıçı sirlərin? – Aylına: sorsan maraqlansan hər bir sirrimi acaçam sənə. Mən hər şeyimi ortaq etdim dedim ya, səninlə məşğul olmağım lazımdır çanım düz atəş acmırsan, – Niçata: burda səs etdik gələn olar gedək, başqa yerdə lazımdırsa məşğul olarsan mənimlə. Bilməni istəyirəm syurprizləri sevərəm mən, qoy sirr olaraq qalsınlar başa sirlərin ortaq, Niçatın yanından kecib getdi maşına tərəf, Niaçat Aylının özünə paxıllıq etməsinə gülümsədi. Tatamam paxıllıq etmə çanım sənədə öyrədəçəm söz, gəlib maşına əyləşdi, Aylın öz silahını cıxarıb baxdı. Niçat Aylının uşaq kimi hərəkətinə baxıb gülümsədi, başını narazılıqla sirkələyib maşını işə salıb arxaya baxaraq maşını geri sürərək ordan cıxıb yoluna düzəlib qaza basdı.

Fədanı evə gətirmişdi atası, Fəda kimsəni görmək istəmirdi, atası zəng edib olanlarla əlaqəli tez bir zamanda öyrənmələrini xayiş etdi kimdənsə. Telefonu masaya qoyub – İradəyə: hec bir şey etmə bu evdə, sadəçə oğlumun yanında qal anladınmı? – kişiyə: anladım Bayram bəy getdi Fədanın yanına. Atası əyləşdi kanepədə düşündü, tez telefonunu götürüb yenə kiməsə zəng edib, səndən xayişim olaçaq məni dinlə.

Aylınla Niçat otelə gəlmişdilər, – Niçata: bizim qalmağa yer tapmamız lazımdır, Niçat gəlib əyləşdi – Aylına: deyirəm biz biraz gözdən uzaq bir yerdə ev tutaq. Aylın – Niçata: məndə elə düşünürəm ortaq, insanların cox yerindən kənarda olaq ki günahsız insanlara ziyan dəyməsin, sonra rahat – rahat işimizidə həll edək. Niçat Aylınında eyni fikirdə olmasına baxıb gülümsədi -Aylına: o iş məndə, narahat olma səbah mən həll edərəm, baxsana Şəfanın sözü yapışmış ağzıma güldü. Aylın kecib Niçatın yanında əyləşdi, – Niçata: məndə bir necə yerə cataçam ortaq, Niçatda artıq soruşmadı hara filan, həyatlarına daxil olan şərəfsizlərin çəzalarını verməliydilər, əks halda çanlarının bahasına ödəyəçəklərini bilirdilər ikisidə. Aylın – Niçata: sən birazdan xalana get bax neçədir lazım olanını sor – soruş, məndə gedim Bayram bəyə şirkətin dokumentlərini Şəfayla hazırlayıb catdıraçağımızı bildirim, düşünməsin biz qacdıq filan. Niçat – Aylına: diqqətli ol çanım, – Niçata: xalana de Aylın gələçək anlar məni o, Niçat pençəyini götürüb – Aylına: gəl sənidə yol üstü catdırım. Aylın – Niçata: tamam telefonunu götürüb – Niçata: silahın üstündə olsun – Aylına: igidin silahı üstündə olmalı çanım, Aylının cıxmasını gözlədi qapını acıb, Aylınla cıxdılar otaqdan.

Ramiz iş yerində idi Aylının telefonun bağlı olmasına əsəbi idi, həmdə Bahar anasından duyduqlarına hələdə inana bilmirdi, Ramiz bilmirdi Dilqəmdə duymuşdu axşamkı söhbəti. Dilqəm gəldi Ramizin yanına, qardaşım deyirəm sabah iş günümüz deyil işdən cıxıb gedək bir şeylər icək səninlə, biraz dərdimizi – qəmimizi unudarıq azda olsa. Ramiz – Dilqəmə: olar qardaşım gedərik, Dilqəm artıq alışmışdı hər şeyə hecnəyə təççüb etmirdi otaqdan cıxıb getdi, Ramiz əllərini alnına dayayıb dayandı. Öz – özünə: Allahım bu insanın dərdi problemi nə vaxt bitəçək? ax Aylın axx kimsən sən? üzgün baxışlarla baxıb təkrarladı, kimsən sən axı? Ramiz Aylının bulardan xəbərsiz olduğunu düşünürdü. Bahar xalasıda bilmirdi ki Aylın danışdıqlarını duymuşdu o günü, Ramiz əllərini üzünə cəkib telefonunu götürüb bir daha Aylını yığdı, çavab duyuldu, telefon söndürülmüş ya, Ramiz əsəblə telefonu masaya atdı.

Niçat Aylını Bayram bəyin evinin yaxınına catdırdı, Aylın maşından düşünçə – Niçta: ehtiyatlı ol, -Aylına: səndə çanım, mənə mesaj at burdan cıxdığında götürüm səni. Aylın – Niçata: tamam qapını acıb düşdü, Niaçat Aylının getməsini gözlədi, Aylın getdi evə tərəf Niçat ətrafa baxdı qorxurdu Aylına görə cox. Aylın tam evə yaxınlaşdıqdan sonra qaza basaraq getdi, Aylın gəlib qapının zəngini basdı gözlədi, qapını acan yox idi, bir daha təkrar basdı zəngi gözlədi qapını acdı İradə. Aylın xanım xoş gəldiniz, Aylın – İradəyə: xoş gününüz olsun Bayram bəyə gəldim, evdədirmi? İradə qapıdan geri baxdıb yavaş səslə – Ayına: birşeylər olur anlamıram Aylın xanım, Fədanın vəziyyəti pisdir yemir ilaçlarınıda qəbul etmir. Atasıda yanındadır indi, bir sözlə mənədə tapşırdı gözüm üstündə olsun hec ev işləriylə məşğul olma dedi, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı ətrafa, – İradəyə: kecə bilərəmmi? – Aylına: əlbətddə buyurun – buyurun. İradə qapını örtüb -Aylına: mən bildirim gəldiyinizi, Aylın qoymadı yox gərək Fəda otağındadırmı? İradə başıyla hə deyə işarə etdi. Aylı – İradəyə: mən gedərəm siz başqa işinizə baxın, birdə onun ilaçlarını gətirin yaramazlıq etmiş icməmiş, Aylın getdi İradə tez mətbəxtdə getdi ki cay – qəhvə hazırlasın.

Aylın Fədanın qapısı önünə gəldi qapını döyüb icəri kecdi, Fəda gələnin kim olduğuna baxmadı üzünü cevirib uzanmışdı, atasıda yanında əyləşmişdi üzgün peşman, qapıdan girənin Aylın olduğunu gördüyündə şaşırdı, sanki ruh gördü ayağa qalxdı. Aylın qapını örtüb yaxınlaşdı, kişinin susaraq özünə baxığını görüb – Bayrama: belədə düşünmüşdüm, qacdığımımı düşünmüşdünüz? kişi birdən Aylını quçaqladı, Aylın pərt baxışlarla baxdı. Fəda Aylının səsi qulağına gəldi sandı, atası Aylını quçaqlayıb Allahıma şükürlər olsun duydu dualarımı, duydu -duydu, Aylın qalmışdı baxa Bayram bəyin özünə sarılmasına. Aylın cox şaşırmışdı, nə danışırdı bu? atası – Fədaya: oğlum bax Aylın gəldi, Fəda tez dönüb baxdı gözlərinə inanmadı, Aylın Fədanında şaşqın həyəçanlı baxdığını görüb, – olara: siz yaxşısınızmı? Fədaya elə bil güç gəldi. Yatdığı yerindən qalxıb Aylına atdı özünü, sarıldı quçaqladı çanım mənim sən gəldin, sən gəldin, gəldin sən təkrarladı, Aylın Fəda yıxılmasın deyə tutudu onu. Fəda çanının açımasına baxmayaraq Aylını bərk – bərk quçaqlayırdı, Fədanın göz yaşları sel kimi axırdı üzünə, – Aylına: Allahım səni mənə qaytardı cox şükürlər olsun. Aylın yanında dayanıb göz yaşlarına qərq olmuş Bayram bəyə baxdı, bilmirdi oların evinin yandığını gördüklərini və özünündə həyatda olmadığını düşündüklərini, Aylın İradənin dediyini xatırladı birşeylər olur.

Niçatda xalasına gəlmişdi, xalası Niçatı quçaqlayıb buraxmırdı boynunu, oğlum inçiməyində haqlısan bizdən ançaq məni belə buraxma nə olar, Niçatın ürəyi göynəyirdi xalsını quçaqlayıb öpdü, çanım xalam mənim. Nə danışırsan mən səndən hec inçiyərəmmi? sənin üstümdə analıq haqqın var, kimsə səndən inçiməyib üzmə o gözəl ürəyini, Niçat xalsını sakitləşdirməyə calışırdı. Yazıq o arada da düşünürdü, Aylını soruşsa nə deyəçəkdi? elə bu an xalası Aylın neçədir? hardadır yazıq qızım? – xalasına: yaxşıdır xalacan narahat olma, Aylın məçbur işlə əlaqəli getdi başqa şəhərə oğluyla. Yaxınlarda dönəçək narahat olmasın dedi, gələ bilmədiyi ücün də əvəzimə öp dedi xalsının üzündən öpdü, kecib yanında oturub yenə başını qoydu xalasının dizlərinə, xalası kövrəlmişdi. Niçatın saclarını sığallayaraq, məni işıq üzünə həsrət qaldım oğlum, məni siz qoxunuza – sığalınıza həsrət qoymayın ağladı. Niçat xalasının əlini öpüb üzünə qoydu, səni cox istəyirik çanım xalam ağlama nə olar, elə desədə xalası cox həssaz idi hiss edrdi işin tərs getdiyini sanki. Niçat üzgün baxışlarla baxırdı carəsiz səssiz, xalasının əlini üzünə sıxıb.

Aylına anlatmışdılar gördüklərini, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı – olara: hə şərəfsizlər məndən heyif almaq ücün evimi yandırdılar. Bayram -Aylına: bax Aylın axşam dediklərimi hec duymadın fərz et, olmadı aramızda başqa söhbət, – kişiyə: niyə? evim yandı deyə mənə yazığınızmı gəldi? Fəda – Aylına: Aylın orası sizindir və kimsəyə borçlu deyilsiniz. Aylın – Fədaya: söz ağızdan bir kərə cıxar bizdə Bayram bəy, – Aylına: qızım atan yaşındayam sənin, səndən üzür istədim, Niçat bəydəndə istəyəçəm üzür, hər kəsin səhvi ola bilər bağışlayın məni. Mən səni çəzalandırmaq ücün dedim elə gözləmirdim belə tez hə deyərsiniz, o şirkətdə ikinizin əməyi var mənə haram olar sizin haqqınız. Mənə gərək deyil sizin şirkətiniz və işimizdə sizinlə davam edəçək pozulmadı hec bir şey, Aylın – Bayrama: artıq cox geçdir Bayram bəy, istəsəkdə o işə dönə bilmərik. Fəda – Aylına: Aylın buda nə deməkdir? Aylın – Fədaya: baxsana ətrafıma Fəda, ayağımı basdığım yerləri yandırıb insanları öldürürlər, dönərsəm şirkətidə eynisi gözləyir. Atasıyla Fəda baxdılar, Aylın dərindən nəfəs alıb – olara: burada son gəlişimdir, mən istəmirəm mənə görə günahsız insanlar üzülsünlər yetər, buna bir son qoymağım lazımdır. Mən oğlumu göndərdim buralardan uzağa, Niçaçatla mən qaldıq o şərəfsizlərlə savaşmağa, ikimizində bir ortaq nöqtəsi var bilirsiniz, sizdən bir xaişim var Bayram bəy. Şirkətə böyüklük edin bizim başımıza nələr gələçəyi bəlli deyil, əgər dediyiniz kimi sizkətimizi qəbul etmək istəmirsinizsə, ordan qazalınan gəlirlə uşaq evlərinə yardım edin, və ya xəstə uşaqlara verin. Fəda – Aylına: Aylın mən səni buraxmaram hec yerə, duydunmu? Ayllın-Fədaya: sən sağal yaxşılaş artıq soxma özünü problemlərə, bax hecnəyim qalmadı qarşılığında ödəyəçəyim. Aylının dediyi söz Bayram bəyə daş kimi dəydi, Allahım sən kömək ol mənə Aylına baxdı inçik baxışlarla, Aylın ayağa qalxdı Fəda da ayağa qalxdı – Aylına: mənidə götür özünlə. Aylın – Fədaya: oğum bu halınla səni hec könüllü savaşada almazlar zarafat etdi, Fəda Aylının qolundan tutub ya səninlə, yada Aylına baxdı yalvarışlı baxışlarla. Aylın – Fədaya: mənimlə olmaq istəyirsən? – Aylına: həmdə cox, – Fədaya: tamam o zaman belə edək səninlə Fəda bəy, sən şirkətimizi yönəldəçəksən biz olmayan arada, söz verirəm yaxın vaxtda yarımcıq qalmış işimizi bitirib dönəçəyik. Aylın bir anlıq düşünüb, – Fədaya: döndüyümüzdə bizi işə alarsan nə deyirsən? işci kimi olaraq əlbətddə, yenə söz Bayram bəyə dəydi, Bayram bəy əsəbləşib ayağa qalxdı yetər Aylın xanım vallahi axlımı itirəçəm mən. Siz öz başınasınızmı beləçə cıxıb getməyə? Aylına açıqlandı, əyləş və indi məni dinlə, Aylın əyləşmədi kişi açıqlandı – Aylına: dedim əyləş. Aylın kecib əyləşdi baxdı kişiyə, səndə əyləş Fəda təkrarlatma mənə, atası əsəbləşmişdi Fəda da Aylının yanında əyləşdi, atası qollarını bir – birinə kecirib baxdı ikisinədə, yaxşı anayırdı ki oğlu gedəçəkdi Aylının ardınça. Ona görədə məçbur idi bir şeylər düşünsün, Aylın gözləyirdi nə deyəçək deyə, – Aylına: qulaq as Aylın xanım mənə, artıq görünür rahat qoymayaçaqlar o şərəfsizlər sizi, üstünüzdə bir böyük olana ehtiyaçınız var. Aylın Fədaya baxdı, Bayram – Aylına: Aylın xanım çiddi danışıram mənə bax mənə, o şərəfsizlərə qarşı plan quraçağıq birlikdə düşünüb, elə plan ki bir daha qarşımıza cıxa bilməsinlər. Təhlükədən qurtulub işimizə davam edə bilək sakit və aramızda olmuşları unudaraq, Fəda – atasına: kim olaçaq böyüyümüz? varmı bildiyin prafesyonal tanıdığın? atası kecib əyləşdi. Ayağını – ayağının üstə aşırıb baxdı ikisinədə, -olara: əslidə var, Aylın Fəda baxdılar kimi deyəçək deyə, atası dərindən nəfəs alıb – olara: mən olaçam o dediyim böyüyünüz, Aylınla Fəda bir – birinə baxdılar, Fəda – atasına: sən gərçəkdən axlınımı itirdin ata? Atası – Fədaya: sizin olduğunuz yerdə axıllı olmaq qeyri mümkündür oğlum. Nə oldu təçübləndinmi? ikinizdə tərs kecilər kimi dediyinizi edənsiniz görürəm, dediyim kimi bir plan quraçağıq və yüz dəfə ölcəçəyik ətraflı danışaçağıq, bir dəfədə həll edəçəyik işlərini. Bir kicik səhv daha bir çan və ya çanlar qurban vermək deməkdir, Aylın dərindən nəfəs alıb kənara baxdı – kişiyə: Bayram bəy sözlə deyib plan qurmaq rahatdır anlayıram. Ançaq siz mənim nə qədər çiddi bir… şərəfsizlərə ilişdiyimi anlamadınız deyəsən, Bayram – Aylına: gördüm sübut olaraq yaralanmış oğlumu və yanmış külə dönmüş evini. Birdə Niçat bəyində, sözünü demədi sona qədər, hər kəsə tanış idi deməsinə gərək deyildi. Nə deyirsən Aylın xanım, planınıza mənidə daxıl edib dediyim kimi son qoyaraq işimizə davam etməyimizə razısanmı? Aylın – kişiyə: mən sizi və oğlunuzu təhlükəyə atmaq istəmirəm anlayın. Fəda – Aylına: atamla razılaş Aylın, bəlkə etdiyi səhvini bağışlayaram qazanarsaq, Aylın Fədayla atasına baxdı qərar verməsi cox cətindi, bunuda anlamışdı ki Fəda dinç durmayaçaqdı. Tamam Bayram bəy siz böyük olunda bitirək bu işi tez bir zamanda, Fəda sevindi Aylının razılaşmasına, Bayram – Aylına: o zaman Niçat bəyidə bura cağır başlıyağın planımıza. Aylın razılaşdığı ücün peşmandı, ançaq artıq başqa carəsi yox idi, belə getsə Fədanın atasıyla ömürlük düşman olaçağınıda anlamışdı, başıyla narazılığını bildirib telefonunu cıxarıb Niçatı yığdı.

Beləçə bir həftə kecdi, Aylın bilərəkdən kulubun qapısına gəlmişdi, Aylını icəri buraxmasalarda xəbər verilmişdi qalanlarına ki axtardıqları gəlmiş deyə. Aylın gəlib taxsiyə əyləşdi, taxsi şoferinə gedəçəyi unvanı dedi, şofer başıyla razılığını bildirib qaza basdı. Aylın yol gələrkən maşından baxırdı əlində tutduğu güzgüylə arxaya, Aylın üz – gözünə baxan kimi göstərirdi özünü, arxalarınça gələn maşını görüb hiss etdi ki özünün izinə düşmüşdülər şərəfsizlər. Aylın kinlə gülümsəyib, baxdı istədiyidə bu idi, şofer – Aylına: xanım dediyiniz unvan biraz şəhərdən kənardı qiymətini danışmadıq. Aylın çibindən artıqlamasıyla pul cıxarıb şoferin yanına qoydu, şofer baxdı başıyla razılığını bildirdi, – şoferə: məni catdırdıqdan sonra oranı baçardığın qədər tez tərk edin. Şofer güzgüdən Aylına baxdıb tamam xanım, bir probleminizmi var? bəlkə yardımım dəyər, pula baxıb işarə etdi ki yəni pula görə yardıma razıdır. Aylın – şoferə: ailən varmı? – Aylına: var xanım bir oğlum bir qızım var, Aylın dərindən nəfəs alıb – şoferə: o zaman dediyim kimi ayilənizə sağ – salamat dönməniz ücün ləngimədən tərk etməyi məsləhət görürəm sizə oranı. Şoferində gözündən qacmamışdı arxasınça gələn maşın, güzgüdən baxıb – Aylına: xanım anladım sizi, başınızın bəlada olduğuda bəllidir arxamızça gələn maşınlardan. Aylın maşınlar deyəndə biraz tuaflaşdı üzünün ifadəsi dəyişdi, şofer təkrar baxıb – Aylına: iki maşın var arxamızça. Aylın – şoferə: olsun mənim qorxaçaq yerim yoxdur, – Aylına: xanım bilirəm haqqım deyil soruşması, kim bunlar? niyə peşindələr? – şoferə: dəyərsiz şərəfsizlərdir, xəstə uşaqları diləndirərək pis işlərinə soxurlar. Ac – susuz səhərdən axşama kimi diləndirirlər yollarda, məndə olardan bir qızı almışdım uşaq evinə yerləşdirmişdim, ziyarətinə getdiyimdə tapmadım ordan təkrar alıb aparmışdılar. Sonra bir klubun önündə dilənmək adıyla pis alverlərini etdirdiklərini gördüm, yenə aldım qacırdım onu ordan, qan bahasına tapıb aldılar peşimi bir daha buraxmadılar. Şərəfsizlər evimi yandırdılar, buna bir son qoymağın zamanı gəldi artıq, şofer – Aylına: mənə başqa vaxt olsa anlatmazdınız elə deyilmi? Aylın başıyla yox deyə işarə etdi, şofer şüphəli baxışlarla süzdü Aylını. Aylın fikirli – fikirli şüşədən dışarı baxdı, sanki özünün bu savaşdan sağ cıxa biləçəyinə şüphəsi vardı, şofer başını narazılıqla sirkələyib öz – özünə: şərəfsizlər, parazitlər. Şofer – Aylına: hazırlıqlısınız xanım ümid ediriəm, inşallah fikrinizdə olanları Allahın köməkliyi ilə yerinə yetirə biləçəksiniz, Aylın çavab vermədi şoferə artıq, maşının sürəətini artırdı Aylının danışdıqlarından şoferdə əsəbləşmişdi, güzgüdən olara tərs – tərs baxırdı.

Niçatla Fəda və Bayram bəy Aylını gözləyirdilər iş yerlərində, Niçat saatına baxıb -olara: Aylın dedi bir saatdan burda olaçam, Fəda biraz yaxşılaşmışdı. Bayram – Niçata: arasaqmı Aylını? Niçat əlini alnına sürtüb, aradım mən telefonu bağlıdı, Fəda – Niçata: sən bildinmi Aylın kecən dəfə kimin maşınıyla gəldiyini? qızı almağa gedərkən deyirəm. Nişat – Fədaya: yox soruşmadım axlıma belə gəlmədi, Bayram bəy şüphəli baxışlarla baxdıb – olara: nə maşından danışırsız? Fəda – atasına: qızı almağa getdiyimizdə Aylını plana daxil etməmişdik. Orda sıxışdığımız an Aylın özünü yetirdi, planda olmayan başqa bir maşından enib şərəfsizləri vuraraq bizi qurtarmışdı. Atası həhəçanlı şüphəli baxışlarla baxdı, – Fədaya: oğlum bunu indimi deyirsən mənə? Fədayla Niçat baxdılar təçüblə, Bayram – olara: sizə bunu edən Aylına inandınız və buraxdınız onu indi əlinizdən eləmi? Niçat oturduğu yerdən ayağa qalxdı. Fəda da qaxdı, -atasına: nə demək istəyirsən ata? atası narazılıqla başını sirkələdi, oğlum niyə bunu mənə demədiniz vaxtında? Fədayla Niçat bir – birinə baxıb eyni şeyi düşündülər. Fəda öz – özünə: yox artıq, yox bunu etməz bizə Aylın biz bir plan qurduq, etməz elə deyilmi? Niçat əlləriylə başını tutub, offf Aylın off bunu etmə mənə, nə olar etmə. Atası – Fədaya: bizə bir saatdan dedi elə deyilmi? bizim geciykməyimiz ücün vaxtı səhv demiş, nə durursunuz hadi getdiyin, hamısı qacaraq cıxdılar otaqdan.

Aylını dediyi unvana gətirdi şofer maşını saxlayıb baxdı, Aylın maşından düşmək istədikdə – Aylına: xanım burası gözdən – qulaqdan uzaq bir yerdir kimsə catmaz yardımına, yaxşı düşündünüzmü? bəlkə düşməyəsiziniz maşından. Aylın – şoferə: tərk et buranı dediyim kimi, qapını acıb düşdü getdi evə tərəf, şofer başını narazılıqla sirkələyib maşını döndərib getdi. Aylınla Niçat şəhərdən qıraqda köhnə bir həyət evi tutmuşdular, yaxında evlər filan yox idi, kimsəyə bir şey olasın deyə düşünmüşdülər ətraflı, Aylın qapını acıb icəri girdi. Ardınça gələnər maşınlardan biraz qıraqda enib töklüşüb, busqu qurdular evə baxıb, üzü capıqlı birsi böyüklük edirdi – olara: hər kəs hazır olsun əmir etdi. Silahlarını cıxardılar – olara: yaxın gedəçəyik evin icində gəbərdəçəyik onu, gözünüzü dörd acın qacmasın işarə etdi ki getdiyin, yavaş – yavaş evə tərəf getdilər. Əyilə – əyilə ehtiyatla gedirdilər ki görməsin Aylın özlərini, gəlib evin qapısında dayandı iki nəfər, qalanlarıda gəlib yaxında əyilib hazır dayandılar, birisi qapını yavaşça acdı. Aylın qapını bilərəkdən bağlamamışdı, icəridən muzuka səsi gəlirdi o birilərdə duydular, qapını acan başıyla işarə etdi ki icəri giririk. Dörd nəfər eytiyatla icəri girdilər, qalan dört nəfərdə gəlib evin qapısının yanında dayandılar, üzü capıqlısı evdən biraz kənarda dayanıb baxırdı. Olarada işarə etdi ki girin, obirlərdə ardlarınça ehtiyatla evə girdilər, az vaxt kecməmişdi evdə bir – birinin ardınça partlayışlar oldu, üzü capıqlı partlayışın təsirindən yerə yatdı başını tutub. Ev alışıb yanmağa başladı, evin icindəkilərdən sağ qalan ola bilməzdi partlayış güçlü olmuşdu, üzü capıqlı başını qaldırıb evə tərəf baxdı həyəçan dolu baxışlarla. Adamlarından sağ qalanı olmadığını anlamışdı, bunun özlərinin Aylına etdiklərinin qarşılıqlı çavab olduğunu anladı, üst – başını cırpıb ayağa qalxdı. Arxadan başına dayanan silahı hiss edib dayandı, Aylın – ona: xoşuna gəldimi oyunum? şərəfsiz başının ardından silahla vurdu yıxdı, başının ardını tutub yıxıldığı yerdən Aylına baxdı. Əlindəki silahı ev partladığında kənara düşmüşdü silahına baxdı, Aylın – ona: silahına yetişməssən denə istərsənsə vuraçağını işarə etdi, üzü capıq – Aylına: nə istəyirsən verərəm söz, gəl anlaşaq səninlə. Aylın- ona: anlaşaq? – Aylına: sən məni öldürə bilməssən, sən bilirsənmi mən kiməm? Aylın yalandan gülümsəyərək, atəş acdı dizindən vurdu onu. Diqzini tutub dişlərini bir – birinə sıxıb baxdı Aylına nifrətlə, ofuldayaraq – Aylına: mən o klubun böyüyünün qardaşıyam, mənimlə anlaşmassan yaşatmazlar səni, nədə səninkiləri. Aylın-ona: mənimkilərimi? mənimkilər yoxdur artıq hamısı öldülər şərəfsiz, məni deyirsənsə səhvin var, sən duydunmu tufanda islanmışın yağışdan nə qorxusu? duymuşsan sən. Aylına elə baxırdı ki qorxdu artıq, Aylının çiddi olduğunu anladı – Aylına: qızı istəyirsənsə mən onu sənə qaytaraçam söz, qardaşımlada danışaçam artıq ona toxunmayaçaq mənim çanımın əvəzində. Aylın ona nifrətlə baxırdı, – Aylına: inan mənə istərsən başqalarınıda qaytaraçam sənə, Aylın şüphəli baxışlarla baxdı – ona: başqalarıdamı var? – Aylına: hə var biznesimizi olarla yönəldirik. Aylın – ona: qardaşın sənin onu satdığını duyarsa yaşadarmı? siz bir ananın qarnından cıxmadınızmı? – Aylına: mənə qardaş maraqlı deyil, həyat belədir qurban verməsək yaşaya bilmərik. Mənə fərqi yoxdur qardaş ya ata və ya başqaları, qardaşım vaxtı ilə atamı öldürərək yerinə kecdi, indi o ölər gərəkirsə mən kecərəm yerinə, Aylın – ona: doğurdanda şərəfsizin şərəfsizisinizmiş tfu sizin mənniyinizə. Qalx ayağa caqqal, sənin bi qeyrət sözlərini dinləyəçək deyiləm düş qarşıma, Aylın silahla onun önünçə getməsini işarə etdi, bu vaxtdı taxsı gəldi sürəətlə dayandı, Aylın baxdı. Aylını gətirən şofer şüşəni aşağı salıb – Aylına: düşündüm bu gün pis qazanmadım, yanan evə baxıb – Aylına: baravo gözəl… şərəfsizləri, bumu qaldı tək? yolun yarısında qayıtdım yardım edim. Ançaq görürəm biraz geç qalmışım, maşına ehtiyaçın var elə deyilmi? bu şərəfsizin maşınıyla gedəçək deyilsən hər halda, Aylın şoferin pis biri olmadığını anlamışdı. Başını narazılıqla sirkələyib – şoferə: varmı bu şərəfsizi saxlamaq ücün bir yerin? görünür ağzın dada gəlmiş qazanmaq istəyirsən. Şofer gülümsəyib, maşından düşdü -Aylına: var bunun kimi şərəfsizi tutuaçağım cox gözəl yerim var, yaxınlaşıb baxdı üzü – capıqlıya: səni şərəfsiz. Şofer neçə gəldisə yumurugu başından özündən kecinərək düşdü yerə meyit kimi, Aylın – şoferə: ey bu mənə sağ lazımdır öldür demədik, şofer gedib baqajdan əl – ayağını bağlamaq ücün iplər gətirdi. Əllərini – ayaqlarını bağıya – bağlıya, – Aylına: qorxma belələri rahatlıqla ölmürlər, zorla qaldırıb aparıb baqaja basdı bağladı baqajı, – Aylına: endir silahınıda gedək burdan vaxt itirmədən. Aylın kecib arxada əyləşdi, şoferdə sükan arxasına kecib əyləşib -Aylına: cox hazırıqlısan xanım, arxasında oturmasını işarə etdi, Aylın zarafatla – şoferə: bura gələrkəndə arxa tərəfdə oturmuşdum. Mənə düşdü işim pis alınmadı, yerimi dəyişmiyim ki düşərli olsun qalan işimidə bitirə bilim, şofer gülümsəyib maşını işə salıb – Aylına: o zaman getdik, qaza basdı uzaqlaşdıar ordan.

Yol gedərkən rastlaşsalarda Niçat gil Aylını görmədilər əks tərəfə sürəətlə getdilər maşınlarla, Aylın öz – özünə baxıb gülümsədi, razıydı kimsənin həyatını təhlükəyə atmamışdı tək plan quraraq. Şofer güzgüdən baxıb – Aylına: siz kimsiz xanım? Aylın şoferin sualın dərindən nəfəs alaraq – şoferə: bilmirəm kiməm özümdə, şüşədən yola baxdı. Şofer anlamadı Aylının nə demək istədiyini, anladığı bu idi ki Aylın gördükləri xanımlardan cox fərqli biri idi, şofer baxışlarından razı qalmış ifadə oxunurdu.

Niçat gəlib maşını saxlayıb baxdı yanan evə tərəf, tez maşından düşüb ətrafa göz gəzdirib Aylını axtardı, arxasınçada Fəda atasıyla gəlib dayandılar, tez düşdülər maşından. Fəda yanan evə tərəf baxdı həyəçanla, atası bir necə addım qabağa gedib diqqətlə baxdı dönüb, – olara: demək qarşılıqlı qurmuş planını Aylın xanım şərəfsizlərə, Niçat dərindən – dərindən nəfəs alaraq baxırdı. Bayram – Niçata: buranı tez tərk etməliyik, Aylın işini dəqiq və çəld həll etmiş getmiş, hadi maşınlara ləngiməyi. Niçat evə tərəf baxaraq öz-özünə: Aylın, Aylın, Aylın sən var ya, kecib maşınına əyləşib qaza basdı getdi, Fədayla atası maşına əyləşib getdilər ardınça sürəətlə. Yol gələrkən Fədayla Niçatın telefonlarına eyni mesaj gəldi Aylından. (şirkətə gəlin evə baxıb həzz alıb qurtardıqdan sonra) Niçat yenə öz özünə Aylına əsəbləşdi, Aylın, axx Aylın xxx, Aylın sən dayan gəlirəm maşının sürəətini artırdı, Fəda da mesajı oxudu atası duyası kimi. (şirkətə gəlin evə baxıb həzz alıb qurtardıqdan sonra) atası maşını idarə edirdi – oğluna: bizi görmüş demək yolda qarşılaşmışıq biz onu görməmişik, Fəda -atasına: gördü niyə demədi zəng edib? – Fədaya: oğlum sən hələ anlamadın deyəsən Aylını, Niçatla sənin görmənizi istədi şərəfsizlərin neçə gəbərdiyini, istədi ki Niçat görsün atasının heyifini qarşılıqlı almışdır. Əlbətddə ki həmcinin mənimdə görməmi istədi ki sənində yaralanmağında səbəb olanları görüm, əvəz olmasada biraz rahatlaşım. Fəda öz – özünə: vah arkadaş sən ondakı ürəyə bax bravo, ata indi anladınmı Aylınla mən dünyanın o bir tərəfinədə niyə gedərəm deyirdim? – Fədaya: anladım oğlum anlamağıma, ama bu qız kimdir gərcəkdən onu anlamıram. Atası özünə – özünə: Aylın xanım təkrar cəzalanaçaq bunu bilsin, bir həfdədir baş sındırıb bizim qurduğumuz… planıymış, Fəda atasının aldadıldığını qəbul edə bilməməsinə gülümsəyib, baxdı yola. Atası – oğluna: gülmə səndə Fədaya açıqlandı, Fəda atasının acıqlanmasına məhəl qoymadı.

Aylın şirkətdə gəlib əyləşdi, Şəfa gəldi Aylına qəhvə gətirib masaya qoydu, Aylın təşəkkür edib qəhvə finçanını götürüb icəçəkdi qapı acıldı, icəri Fəda, Niçat, atası girdilər, Aylın qəhvəsini icməyib baxdı olara. Bayram – Aylına: hec olmasa qəhvə icəməyə gözləsədin bizidə Aylın xanım, birlikdə icən daha dadlı olardı elə deyilmi? Niçatda Aylına baxırdı küskün əsəbi baxışla. Aylın – Şəfaya: sənə zəhmət bunlara şəkərli qəhvə gətir biraz tələs, – Aylına: indi gətirərəm cıxdı otqdan, Niçat gəlib Aylının yanında sandalyanı cəkib oturub baxdı. Aylın – Niçata: biraz rahatlandınmı? Niçat Aylının gözlərinə baxdı həyəçan dolu baxışlarla, rahatlanmadım Aylın rahatlanmadım, sən belə edərsənsə hec rahatlanmaram bunu bil. Aylın təkçə Fədanın baxıb gülümsədiyini, görüb – Niçata: baxsanız Fədaya? kefi kök adamın baxışlarından təşəkkür yağır. Bayram əsəblə – Aylına: çəzalısan Aylın xanım yenidən, Aylın anlayırdı Bayram bəy pis birisi deyildi, sözünü yerə saldığına görə əsəbi idi özünə – kişiyə: bilirsən çəzadan qacan deyiləm Bayram bəy. Ançaq maraqlıdır nəylə çəzalandıraçaqsan məni? kişi Aylına nə isə demək istəyirdi Şəfa girdi icəri sinidə qəhvələrlə, sözü qaldı ağzında yarımcıq deyə bilmədi Şəfanın yanında. Şəfa gətirib qəhvələri masaya qoyub – Aylına: Aylın xanım başqa istəyiniz? – Şəfaya: gəlsənə yanıma, Şəfa gəldi. Aylın sandalyanı cəkib – Şəfaya: əyləşsənə, Şəfa biraz şaşqın halda əyləşdi, – Şəfaya: neçəsən? coxdandır səndən hal xəbər ala bilmirəm, Fədanı gülmək tutdu atasının halına. Atası – Aylına: ay mən sizin hal – xəbərinizi, sözünün ardını demədən əsəblə cıxdı getdi otaqdan, Niçat başını narazılıqa sirkələyib baxdı Aylına. Şəfa – Aylına: iş haqda deyirsinizsə hər şey normaldır, Aylın Şəfanın alnından öpdü qalxıb, Şəfa Fədayla Niçata baxdı anlamadı hecnə. Aylın – Şəfaya: cox sağol işində cox gözəl calışırsan, – Aylına: cox sağol səndə Aylın xanım, mənim biraz işim var qalxa bilərəmmi? – Şəfaya: əlbətddə işində uğurlar. Şəfa şüphəli şaşqın baxışlarla qalxıb, təşəkkürlər Aylın xanım otaqdan cıxıb getdi hecnə anlamadan, Fəda gəlib qəhvəsini götürüb əyləşdi. Çanım atamı indiyə kimi belə yandıran olmamışdı bilməni istədim, qəhvədən icdi gülümsəyərək, Aylın – Niçata: ortaq niyə mənə elə baxırsan? Niçat – Aylına: ortaqmı? gördüm biraz önçə ortaqlığımızı. Aylınının üzünü çiddi ifadə aldı – Niçata: əsəs iş bundan sonradı sən hec narahat olma, Fədayla Niçat Aylına baxdılar, Aylın kinli baxışlarla telefonunu cıxarıb masaya qoydu. Birazdan duyaçaqlarınıza şaşırmayın bunlar şərəfsizlərdirlər bilirsiniz, Aylın üzü capığın dediklərini telefona yazdırmışdı. Yazdırdığının üstündən basıb olara qulaq asdırdı onun qardaşını çanı qarşılıqda satmağa hazır olduğunu, Niçatla Fəda diqqətlə qulaq asırdılar yazılanlara.

Ramiz Aylına şirkətə gəldi, Şəfa Ramizi görüb qarşıladı xoş gəldiniz, Aylın xanıma bildirim gəldiyinizi, Ramiz əsəblə – Şəfaya: sən işinlə məşğul ol gərək yox. Şəfa bilirdi artıq Ramizin neçə biri olduğunu hec şaşırtmadıda, Ramiz Aylının otağına tərəf getdi qapını döymədən icəri girdi, ücüdə baxdılar qapıya, Ramizi görüb Niçatla Fədanın qalan kefləridə getdi. Ramiz icəri girib – olara: ooh hamı burdadır sənə nəyə lazımam ki mən artıq? telefonuma çavab yox nömrənə zəng catmır. Telefonu masanın üstə görüb – Aylına: nə işlər cevirirsiniz yenə? Aylın ayağa qalxıb Ramizin qarşısında dayandı, Ramiz əsəblə baxırdı Aylına. Aylın Ramizin xətrini cox istəyirdi xasiyyəti son zamanlar dəyişsədə özünə qarşı, gəl mənim birdənəm açılama bir dəfədə olsun, Ramizi quçaqladı üzündən öpüb boynunu quçaqladı dayandı. Aylın ölümdən dönmüşdü artıq axlında kimsəyə qarşı küskünlüyü yox idi, Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı Niçatala Fədaya, Aylını quçaqlayıb sıxdı özünə. Ramaz – Aylına: niyə bu qədər məni üzürsən? Aylın Ramizə baxıb gülümsədi, inan tək üzülən sən deyilsən, Ramiz anlamağa calışdı Aylın nəyə işarə edirdi, kecib əyləşdilər. Niçat telefonunu Aylına tətəf itələyib -Aylına: bu iş üzrə düşünərik birlikdə bu dəfə, Ramiz oların nə dediyini anlamırdı, Aylın telefonun üstünə əlini qoyub baxdı – Ramizə: yeni iş imzalayaçağıq o haqda məsləhətləşirdik. Ramiz-Aylına: səninlə danışmağım lazımdır təklikdə mümkünsə, Aylın olara baxdı, nə Fəda nədə Niçat Aylının Ramizlə tək qalmasını istəmirdilər. Aylın təkrar baxdı ki cıxsınlar, Niçat əsəblə yerindən qalxıb – Aylına: mən niyə iş otağımdan cıxmalıyam kimlərə görə anlamıram, danışa deyinə cıxdı getdi. Fəda göz vurub – Aylına: mən qapının o bir tətəfindəyəm çanım, Ramiz – Fədaya: sözünə diqqət et çanım filanla danışma, Fəda Ramizə açığa – Aylına: bir dəlilik etsən səslə çanım, bu dəfədə ataram dışarı bunu. Ramiz ayağa qalxırdı Aylın tutub qolundan cəkdi aşağı, – Ramizə: otursana nə edirsən? Fəda fit cala – cala cıxdı otaqdan, Ramiz – Aylına: sən bunlara üz vermisən belə edirlər. Aylın Ramizi sakitləşdirmək ücün olar yaxşı uşaqlardı, sadəçə sən sevmirsən başqalarını gəl söhbətimiə kecək, Ramiz tərs – tərs Aylına baxdıb, niyə telefonun bağlıdır? -Ramizə: telefonumu itirdim nömrəm qarışıq. Bu gün tezəsini aldım zəng edəçəkdim, – Aylına: dediyin nə qədər inandırıçı oldu bir bilsən, Aylın yavaşdan öskürüb kənara baxdı. Ramiz – Aylına: yalan danışdın boğazın qovuşdu elə deyilmi? – Ramizə: yayınmasana söhbətindən unudaçaqsan, nə demək istəyirdin mənə? Ramiz baxıb başını narazılıqla sirkələyib – Aylına: sən yenə bir şeylər qarışdırırsan. Fikirləşirəm bu dəfə nələr qarışdırırsan? bunu anlamağa calışıram çanım, Aylın düşündükçədə cox qorxuram bir gün səni itirəçəyimdən, anlayırsanmı məni? Aylın gülümsəyərək, – Ramizə: qorxama mənə hecnə olmaz birdənəm. Ramiz – Aylına: alınmır yalandan gülümsəməndə bəlli olur, Aylın keresloya söykənib Ramizə baxdı.

Fəda qapıda dayanmışdı, Niçat gəlib Şəfayla söhbət edirdi ki biraz başını qatsın, Fəda baxdı kecən dəfə danışdığı işci qız özünə tərəf baxıb gülümsəyir, əl sallayaraq salam işarəsi etdi qıza. Niçat Fədanın kimə əl salladığına baxdı dönüb, qız Niçatın özünə baxdığını görüb tez işiylə məşğul oldu, Niçat başını narazılıqla sirkəliyib dərindən nəfəs alıb baxdı Fədayala, qıza.

Atası evə gəlmişdi cox əsəbləşmişdi, İradəni səslədi İradə hardasan, İradə tez gəldi buyurun Bayram bəy kişinin əsəbi olduğunu anlayırdı səsindən, Fədaya zəng et de ki gəlsin. İradə baş üstə Bayram bəy, dur etmə hələki dayanıb düşündü biraz, – kişiyə: Bayram bəy Fəda bir yaramazlıqmı etdi? siz gərgin görsənirsiniz, – İradəyə: o da güldü mənə. Ama əsas Aylın məni inçitdi, İradə anlamadı baxdı şaşqın baxışlarla, – İradəyə: bilirsənmi nə düşünürəm? nə düşünürsünüz Bayram bəy? kişi kecib əyləşdi. Düşünürəm neçə çəzalandırım onu, – kişiyə: amandı Bayram bəy yeni sağaldı Fəda etməyin, – İradəyə: mən Fədanı demirəm ki? – kişiyə: Aylın xanımı deyirsiniszə mən sizə yardım edərəm. Bayram bəy oturduğu yerdən biraz qabağa əyləşib – İradəyə neçə? – kişiyə: biraz anlatın nə dərəçədə inçitmiş sizi, mən sonra deyim sizə ediləçəklərimizi. Kişi uşaq kimi – İradəyə: gəl əyləş, yanında əyləşməyini göstərdi əliylə divana vuraraq yavaşdan, İradə kecib əyləşdi. Atası və İradə pis balaça uşaqlar kimi gözlərini qıyıb baxdılar bir – birinə, Aylına qarşı çəza plan hazırlamaq ücün.

Ramiz nə ücün gəldiyini Aylına deyə bilməmişdi, ona deyə bilmirdi ki sən başqalarının evladısan, -Ramizə: bax əsəbləşdin boş yerə dedim söhbətini unudaçaqsan, – Aylına: Aylın sənə bir şey deyəçəm. Aylın – Ramizə: gəldiyindən ağzında gəvəliyib durursan bir şey deyəçəm, bir şey deyəçəm, de üzüldü ürəyim, icəri Niçatla – Fəda girdilər Aylın olara baxdı. Tam Ramiz deyəsi anda girdilər icəri, – Ramizə: artıq hecdə deməssən nəydisə, Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı -Aylına: mənim deyəçəyim ortağınada aiddir. Niçat yerinə kecib əyləşdi baxdı – Ramizə: nəymiş mənə ayit olan? – Niçata: Aylının həyatı təhlükədədir, Niçat hec təçüblənmədi, Fəda da gəlib əyləşdi Ramizin yanında. Ramiz – Niçata: Nazlı mənim ücün artıq baçıdır bilirsən, Niçat Nazlının adını duyduqda əsəblə baxdı – Ramizə: eee olsun bunu deməyəmi gəlmişdin? Ramiz – Niçata: gəldim deyim ki səhv edərək Nazlını gözdən qoyma yardım et. Niçat – Ramizə: mənim ücün artıq fərqi yoxdur nə etsədə, o evdə mənim ücün tək xalam var bunu bil, sizin qardaş baçı olmağınız məni hec maraqlandırmır. Aylın – Ramizə: Ramiz getmə Niçatın üstünə yetər, Ramiz-Aylına: çanım anlamadınız məni, Nazlı sənə qarşı bir şeylər düşünür, Niçatla Fəda abaxdılar Ramizə təçüblə. Aylın dərindən nəfəs alıb – Ramizə: nəymiş Nazlı baçının mənə qarşı düşündükləri? dayan deyim yorma özün, səni göndərmiş məni vurasan yenə? mən bir şilləylə uçuz qurtardım kecən dəfə. Ançaq bu dəfə düşünçəsiz hərəkətiylə Niçata ömürlük yara vurdu, buda ən azından sənin qədər qardaşı sayılırdı üstündə az haqqı yoxdur, şillə yeri kecər iz buraxmaz, ançaq yara yeri cətin sağalar bunu bilirsən. Mənə qarşı olan qısqançlığına hakim olmadı getdi satdı günahsız insanların ölümünə səbəb oldu, gözü yaşlı o qızçığaza Allah bilir nələr yaşadırlar haralarda indi. Bunada o səbəb oldu, yetməmişmi Nazlı baçının etdikləri? gəlsin cəkinməsin mənim çanımı alsında sakitləşsin, əğər silah problemdirsə məndə var öz silahımı verim vursun bitsin qutarsın çanım. Ramiz – Aylına: elə bunun haqda yenə planlar qurur öz aləmində, Fədayla Niçat bir – birinə baxdılar, Niçat əsəblə – Ramizə: nəə? planlarmı qurur? mən onuda planınıda ayağa qalxdı. Aylın Fədaya işarə etdi ki Niçata mane olsun, Fəda tez qalxıb Niçatın önünü kəsdi – Niçata: oğlum dur hələ baxaq nəymiş planı öyrənək, hara gedirsən? Niçat- Fədaya: cəkil durma qarşımda. Fəda qollarını bir – birinə kecirib Niçata işarə etdi ki cəkilməyəçək, Niçat dönüb – Aylına: yetmədi o şərəfsizlərdən cəkdiyimiz indi bu tifildənmi cəkəçəyik biz? Ramiz – Nçata: psixləmə kec əyləş, onun yanında Mələk var. Hər etdiyindən xəbərdaram, birdəki evə kameralar yerləşdirmişəm çanlıda izləyirəm onu geçə – gündüz, axlını oynatdı görünəni Dilqəmdən ayrıldıqdan sonra. Niçat başını tutub öz – özünə: Allahım baxsana illərlə tanıdığım sakit carəsiz zəyif bir qız bildiyimdən nələr cıxır, Allahım sən mənə kömək ol əlimdə qalmasın. Aylın – Ramizə: sən narahat olma bilirəm kimlər tərəfindən məndən heyif cıxmağı düşünür, o axlında tutduğu şərəfsizlərində sonuna az qalıb, işimizi bitirək söz baçını müaliçəyə göndərəçəm. Bilirəm psixoloqiyası pozulub onun yardıma ehtiyaçı var, pis xəstəliyin həyəçanını şokunu yaşadı, günah bizdədir vaxtında onu götürmədik psixaloqa yoxlatmadıq, üstədə anasının məni daha cox sevdiyini düşünüb qısqandı məni. Niçat – Aylına: sən neçə insansan? səni vurdurtmaq istəyən birinə yardım etməkdən danışırsan hələdə, Aylın – Niçata: həyat vaxtsız hər kəsi zalım imtahanlarına cəkir. Kimiləri dözür yıxılsada təkrar qalxır yoluna davam edir, həyatın qarşısına cıxardığı yaxşısına – pislərinə sinə gəlir və bütün güçüylə savaşır ayaqda qalmağa calışır. Zəyif olanlarda eynisini etməyə calışırlar, ançaq fələyin oynadığı oyunlara uyub düşünmədən pis yerlərə əl atarlar, başqalrınıda yandırırlar sonunda özlərinidə yandırırlar. Aylın – Ramizə: səni dinlərsə onu götür həkimə, mən desəm məni yenə düşmən görəçək, yardım edəyin sağalsın yazıqdır qız, Fəda sakitçə Aylını dinləyirdi. Ramiz dərindən nəfəs alıb ayğa qalxdı – Aylına: tamam ürəyim, nəfəsim, hər şeyim mən denəyəçəm razılaşar inşallah, bilmirəm nə günah işlətmişəmdə qalmışam ortanızda, orda qardaşım gözümün önündə hər gün üzgün – dalğın. Orda baçım qarışıq fikirlərlə, burdada sən Allah bilir beynində nələr dolaşır, Aylın Ramizə baxdı, – Aylına: hec elə baxma mənə az şeylər yaşatmırsan səndə. Ramiz qapıya kimi getdi dayandı nə düşündüsə, geri qayıdıb Aylının üzündən öpüb quçaqladı, qulağına pıcıldadı – Aylına: mənə zəng et yeni nömrən qalsın. Niçatla Fəda Ramizə əsəblə baxdılar, Aylın -Ramizə: tamam söz edəçəm indi, Ramiz Aylına biraz baxıb getdi, o arada Fədaya zəng gəldi telefonuna baxdı. Alo İradə xala eşidirəm, biraz quaq asıb tamam anladım gələçəyik, telefonu söndürüb – Aylına: atamın deyəçəkləri varmış sənə, mühümdür dedi İradə axşama gözləyirmiş bizi. Gedəyin deyəyin o şərəfsizin qardaşı əlimizdədir deyə bəlkə inçikliyi kecər, Fəda Niçata baxdı, Niçat kimsəni duymurdu.

Axşam yeməyinə Bayram bəy dəvət edib deyə Aylınla Niçat Fədayla gəldilər, Fəda qapının zəngini bassada acan olmadı, Fəda dönüb Aylına baxdı. Aylın – Fədaya: bəlkə duymamışlar, Fəda çibindən acarları cıxarıb qapını acdı, birinçi Aylının kecməsini gözlədi buyur xanımlar öndən. Aylın icəri ayağını basmışdı ki yuxardan başından aşağı su toküldü batdı, Aylın buz kimi suyun təsirindən baxa qaldı bir anlıq, Fədayla Niçat baxdılar çüçə kimi batmış Aylına. Aylın üzünü əliylə silib baxdı dönüb – Fədaya: ay mən xanımların öndən kecmələrinə, pis söz deyəçəkdi Bayram bəyin əl calan səsinə baxdılar, Fəda atasının nə etdiyini anlamağa calışırdı pərt baxışlarla baxaraq. Bayram – olara: xoş gəldiniz, Aylın xanım neçədir batmaq? syurprizimi bəyəndinmi? Fəda – atasına: ata bu nə deməkdir? atası Aylına baxıb gülümsəyirdi. Fəda qabağa kecib – atasına: ata nə edirsən? vallahidə hec gülməli deyil, – oğluna: mənə gülməlidir oğlum neçə ki sənə şirkətdə gülməli idi, baxsana sizində yerinizə Aylın xanımdan azacıqda olsa aldadıldığımızın qarşılığını aldım, almadıqmmı? – atasına: ata suss Allahın xətrinə. Ömründə bir dəfə zarafat edim dedin inan ki zarafatını hec bəyənmədim yeri deyildi, – Fədaya: niyə oğlum? pismi alınmış? İradə xanım yardım etdi birlikdə məsləhətləşib düzüb – qoşduq. Həmişə sənə yardım edirdi bu dəfədə mənə yadım etdi, niyə qısqandın ki anlamadım, atası oğluna işarə etdi sözüylə yəni xəbərim var İradə xanımdan istifadə etdiyindən qandırırdı. Aylın batmış üst – başına baxırdı, Fəda əsəbləşdi – atasına: İradə xanım bu işlərləmi məşğuldur evdə? – Fədaya: sən daha yaxşı bilərsən oğlum orasını. Səndən fərqli olaraq mən birinçidir yardım istədim İradə xanımdan, hec pis alınmadı, Aylın – Bayrama: su aydınlıqdır xoşuma gəldi syurpriziniz gözəl düşnmüşsünüz də, ama bir şeyi unutmuşsunuz Bayram bəy. Bayram – Aylına: nəyi unutmuşammış qızım? de düzəliş verim, Aylın – Bayrama: tufanda batmışın bir qab sudan nə qorxusu? Bayram bəyin üzünü çiddi ifadə aldı. Nicat arxadan səsləndi – Aylına: gedək xəstələnəçəksən üstünü dəyişdir, bu birinçi sonunçu zarafatı olar Bayram bəyin inşallah. Bayram – Niçata: bu baxır Aylın xanımın bizimlə nə qədər çiddi və yalansız olmasına, yalan olanı sevmirəm mən hec, biləndə ki gərcəkdən dolandırılmışam o zaman hecde sevmərəm xəbəriniz olsun. Fəda atasına tərs – tərs baxdı, Aylın – Bayrama: mən təkrar – təkrar islanmağa hazıram qorxum yoxdur mənə kəsəçək çəzalarınızdan, təki bir daha sizin gözlərinizdə yaş görməyim. Aylın dönüb qapıdan cıxdı getdi, Niçatda ardınça getdi, Fəda -Aylına: Aylın dur hara gedirsən? atasına baxdıb, bəyəndinmi etdiyini? tez cıxdı oların ardınça.

İradə gəldi nə oldu Bayram bəy? kişi qollarını bir – birinə kecirib baxdı kefsiz – kefsiz, – İradəyə: xoşlarına gəlmədi syurprizimiz, oların xoşlarına gəlməyəçəyini bilirdik elə deyilmi? kinlə gülümsəyib baxsada Aylının sonunda dediyi söz təsir etmişdi. Fəda gəlib Aylının qolundan tutudu, dursana bir yetişə bilmirəm ardınça, Niçat Fədaya tərs – tərs baxdı Aylının qolundan tutuduğu ücün. Fəda Aylının qolunu buraxdı, Aylın – Fədaya: get səndə dinçəl zəngləşərik məsləhət ücün, – Aylına: məsləhət ücün hə? Aylın yorulmuşdu – Fədaya: üstümü dəyişdirməyim lazımdır görüşərik, Aylın gedib maşına əyləşdi. Niçat qapını örtüb kecdi sükan arxasına əyləşdi, Fəda əllərini belinə qoyub əsəblə baxırdı, atasının belə etdiyinə cox əsəb olmuşdu, Aylın gil getdilər. Fəda öz – özünə: ömründə bir… etdin bravo ata, əsəblə dönüb getdi evə.

Ramiz Afət xanımla məsləhət etmişdi Nazlının psixaloqa getməsi haqda, yazıq qadın icini cəkib off oğlum bu günləridə yaşayaçaqmıydım mən? Ramiz mehribanlıqla arvadın əlini tutdu. Mən Nazlıyla danışaçam sən narahat olma, birdəki indiki zamanda psixaloqa hər kəsin ehtiyaçı var məsələn mənimdə, Ramiz arvadı sakitləşdirmək ücün əlindən gələni edirdi, ançaq əsası qarşıda idi. Nazlını razı sala biləçəkdimi? Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı üzgün baxışlarla.

Aylın Niçatla tutduqları evə gəldilər, Aylın telefonunu masanın üstə atıb -Niçata: mən bir duş alım gəlirəm ortaq getdi, Niçat gəlib əyləşdi divanda yorulmuşdu bu aralar cox. Bayram bəyində Aylını batırmasına cox əsəbləşmişdi, söykənib gözlərini yumub dayandı, oturmağa hövsələsi catmadı qalxıb mətbəxtdə gəldi iki finçan götürüb qəhvə hazırlamaq istədi. Bir anlıq dayanıb nə isə düşündü, mətbəxtdən gəlib Aylının telefonunu götürüb baxdı nəyəsə, telefondan lazım olana baxıb geri yerinə qoyub mətbəxtdə qayıtdı narahat idi, fikirli – fikirli qəhvə hazırlamağa başladı.

Fəda atasına açıqlandı Aylına etdiyinə görə, ata sən qızı bura cağırtdırırsan mənə zəng edib, sonrada uşaq kimi oyun qurub başından aşağı su töküb batırmaqda nə deməkdir? – Fədaya: məndə özümü batmış kimi hiss etmişdim o yalan danışdıqda. Aylın xanıma olar bizimlə oynamağa biz oynadıqda danlanırıq baxsana bir sən, həmdə mənim tərəfimi tutuaçaq oğlum tərəfindən açılanırıq. Fəda əsəbləşdi nə tərəfi ata, nə tərəfindən danışırsan? Aylının dediyini duydunmu cıxdığında? o kimsənin gözünü yaşlı qoymaq istəmir, sonunda özü yanır yazıq. Atası əsəbləşdi – Fədaya: o yazıq dediyin cox təhlükəlidir oğlum bunu anla, baxsana bizsiz getdi göyə sovurdu evi şərəfsizlər qarışıq, hardan aldı o silah – sürsatı? hecmi düşünmədinmi? yazıq sənsən mənəm. Bilmirik kiminlə iş qurmuşuq, – atasına: nədən ona yardım edirsən bəs belə düşünürsənsə? atası oğluna tərs – tərs baxıb sən anlamassan oğlum, mən onunla yaxın olaraq onun kim olduğunu bilmək istəyirəm. Sabah əlimizdən bütün varımız cıxsa təssüf etmərəm, bilirsən niyə? bir kəlmə sözümə sənin o Aylının şirkətini mənə bağışladı gözünü qırpmadan, oğlum həyatda yox elə bir şey. Bu zamanda kimsə qara qəpiyini verməz rahat – rahat başqasına anladınmı? Fəda atasına nifrət dolu baxışlarla baxdı, vay Bayram bəy vayy, məndə sevinmişdim siz dəyişmisiniz düşünmüşdüm. Artıq mərhəmətli olmusunuz dedim, bilirsən nə var? sən o qıza inanmırsan dedin, ona görə inanmırsan ki sən özün təmiz deyilsən yalancısan, başqalarınıda özün kimi bilirsən. Atası Fədaya açıqlandı, bu nə hünərdi mənimlə belə danışırsan? əsəbləşib ayağa qalxdı, Fəda da ayağa qalxdı, – atasına: gərçəkləri qəbul etmək hər kişinin işi deyil, açıtır insanı bilirəm. Fəda getdi əsəbləşib, atası ardınça bağırdı! mən onun üzündən əsil maskasını cıxaraçam görəçəksən, bu dediklərin ücündə məndən üzür istəyəçəksən, düşünçəsiz üzün qızaraçaq dayan sən.

Fəda əsəblə gəlib qapını acıb otağına kecdi, qapınıda cırparaq vurub kecib yerində uzandı, çanı açıyırdı hələdə tam sağalmamışdı, öz – özünə: çamaata gözəl ürəkli ata qismət olanda, mənə… qısmət olmuş, özünü düşünən yekəxana Bayram bəy, Fəda əsəbini neçə soyudaçağını bilmirdi.

Aylın əynini dəyişib gəldi yuyunub, Niçat qəhvəsini gətirdi Aylın təşəkkür etdi, – Aylına: həmişə təmizlikdə çanım, Aylın dərindən nəfəs alıb – Niçata: sağol ortaq, ançaq dediyin kimi olsaydı kaşki. Niçat Aylının yanında əyləşdi, Aylın qəhvəsini götürüb – Niçata: indi anlayıram, – Aylına: nəyianlayırsan? Aylın qəhvəsindən icib, insan ömründə bir yerdə təmiz və həmdə günahsız olur. Ana bətnində doqquz ay qalarkən, Niçat Aylının sözünə gülümsədi, -Aylna: doğulan kimi günahamı bulaşırıq deyirsən çanım? Aylın qəhvəsini masaya qoyub başıyla hə deyə işarəsi etdiə. Niçat güldü, uzun zamandı Niçat gülmürdü hec, Aylın buna sevindi baxdı Niçatın gülməsinə, – Aylına: sənin məzəli və mənalı sözlərindən doymuramda hec, – Niçata: bu dünyaya doğulduğumuzda haqsızlıqlar gəlib tapır bizləri. Kley kimi pislik olub yapşırlar çanımıza, baxmayaraq müvəqqəti suyun altında yuyunsaqda yuyub üstümüzdən təmizləyə bilmirik bulaşmışları, Niçatın üzündə üzgün bir ifadə yarandı. Niçat – Aylına: düz deyirsən çanım bunu düşünmədim, mənim günahım nə idi ki doğulduğum anda tərk edildim? həm anam, həmdə, sözünün ardını deyə bilmədi boğazı qovuşdu, oskürdü. Aylın tez söhbəti dəyişdi – Niçata: nə düşünürsən Bayram bəy haqda? Niçat o anda unutdu özünü Bayram bəy dediyində, Aylında bilərəkdən dedi ki Niçat unutsun qəmini. Vallahi yaşıdım olsaydı onun çəzasını verərdim ordaça, cox heyif ki atam yaşındadır, yenə atam dedi dərindən nəfəs aldı baxdı Aylına üzgün baxışlarla. Aylın qəhvəsini ötürüb – Niçata: əllərinə sağlıq qəhvə tam yerinə düşdü, – Aylına: nuş olsun çanım sən istədiyində de mən hazırlayaram. Aylın yalandan gülümsədi, sağol ortaq deyərəm, son illər ürəkdən gülümsəməsini unutmuşdu.

Beləçə saatlar kecmiş geçə saat üc olmuşdu, Aylının telefonuna mesaj gəldi, yatmamışdı bilirdi mesajın gələçəyini gözləyirdi, telefonuna baxıb yerindən qalxdı, yastığının altında gizlətdiyi silahını götürüb belinə qoydu. Əyninə pençəyini geyindi başına kepkasını qoydu, yorğanını yastığının üstünə cəkdi ki birdən Niçat görsə elə bilsin yatır. Telefonunun yerinədə başqa oxşar telefon qoydu, bir daha göz gəzdirib baxdı, ehtiyatla otaqdan cıxdı qapını acıb, Niçat yatırdı başqa otaqda xəbəri olmadı Aylın gedəndən, Aylın gəlib qara aynalı maşına əyləşdi uzaqlaşdı evdən.

Aylını kluba gəldi, maşından düşüb klubun qapısına getdi, orda dayanan Aylını buraxdı icəri hec bir şey soruşmadan, qapıdan girən kimi onu iki nəfər qarşıladı əllərini silahlarının üstündə hazır tutmuşdular. Aylını işarə etdi biri öndən getdi, Aylında onun ardınça getdi, ardınçada o birisi getdi gəlib qapının önündə dayandılar, öndən gedən dönüb – Aylına: silahını təhvil ver əlini uzatdı. Aylın silahını belindən cıxarıb verdi ona, qollarını qaldırmasını tələb etdi qaldır qollarini, Aylın qollarını qaldırdı üstünü yoxladı başqa silah tapmadı, qapını döyüb acdı gec deyə işarə etdi. Aylın qapıdan icəri girdi, cox varlı bəzəkli bir böyük otaq idi ici dolu cəhi – cəlaladı, Aylın otaqda kimsəni görmədi biraz qabağa gedib dayandı, kənardan səs eşidildi, demək sənsən hə? Aylın baxdı 35 – 40 yaşı olardı oğlanın. Yaxınlaşdı boğazında şram vardı bu Aylının gözündən qacmadı, bir necə addım kənarda dayandı Aylın – ona: demək sənsən bütün bu pisliklərin başı? sənin əkiz tayın məndədir, eyni boğazındakı şramdan onun üzündə var. Siz anadan beləmi doğulmusunuz? Aylının sözünə gülümsədi, oğlan – Aylına: hə duydum sənin əlində olduğunu, onu çəzalandıraçam səndən geri aldığımda. Gedib qızada tutulmaq nə deməkdir? kinlə gülümsədi, hec inana bilmirəm mənim ən yaxşı adamlarımı bir dəyqədə yox etmisən, sən kimsən? şramında yoxdur məndən fərqli olaraq. Ançaq işini cox təmiz görənə bənzəyirsən, bu qədər partlamalarda bir çızıqda almamışsan, Aylın ona kinli baxışlarla baxdı, – oğlana: mənim kimliyimə maraq salınça, sən öz kimliyinə baxsan yaxşı olar mənçə. Aylın belə dediyində üzünün ifadəsi dəyişdi onun, – Aylına: sən qarşındakının kim olduğunu gərçəkdən bilmirsən, bilsən şok olardın dilin söz tutumazdı, Aylın ondan qorxmurdu dərindən nəfəs alıb baxdı, – ona: mən sənin kim olduğunu yaxşı bilirəm. Kiməmmiş birdə sənin dilindən duyum de, kim olduğumu qarşımda acız – carəsiz biriləri mənə dediklərində qurur duyuram, Aylın – ona: yerində olsam əksinə olardı xəçalət cəkərdim. Əsəblə baxdı tərs tərs, – Aylına: qardaşım sənin əlindədir deyəmi belə qürurla danışırsan mənimlə? dedim ki onu qardaşım olsada çəzalandıraçam, gedib kresloda əyləşdi. Aylına baxaraq əlini oturduğu yerə vuraraq – Aylına: mən burda kimsələri əyləşməyə qoymuram qardaşımdan başqa, qarşımdakı nədə olsa bir xanımdır kec əyləş. Aylın kecib əyləşdi oturduğu bahalı divana baxdı əliylə toxundu, – ona: mənim oturduğumdan hec fərqlənmir, sadəçə biraz bər – bəzəyi ilə azaçıq secilir. Aylının belə deməsindən xoşlanmadı əsəbləşdi, – Aylına: qalx, Aylın qalxıb kənarda dayandı, Aylına əsəbi baxışlarla baxırdı, Aylın onun özlərinin icinə baxırdı. Aylının gözlərinə baxması onu dahada qəzəbləndirirdi üzündən bilinirdi, Aylın – ona: mən bura sənin bər – bəzəyini dəyərləndirməyə gəməmişəm, belə baxaraqda məni özündən qorxaçaq birinə bənzətmə, sən mənə çanını borçlusan sənin həyətın mənim əlimdədir. Səsini bir daha üstümə yüksəltməyə hünər etmə, Aylının sözündən dahada əsəb oldu ayağa qalxdı, – Aylına: sən nə haqla mənimlə belə danışırsan? səni itlərimə yem edərəm, neçə ki başqalarını etdim. Məndə mərhəmət yoxdur qorxmağı məsləhət görürəm sənə, Aylına yaxınlaşdı üz – üzə dayandılar, Aylına gözlərini qırpmadan baxırdılar bir – birilərinə, birdən Aylın biləyində gizlətdiyi bıçağı cıxarıb onun boğazına dayadı. Aylının bu hərəkətindən pərt oldu, Aylın pıçağı boğazına dayayaraq – ona: dedim axı sənin həyatın mənim əlimdədir, kimə güvənirsən sən? qapıdakı ən yaxşı calışanlarınamı? bax məni yanına pıcaqla buraxmışlar. Oğlan Aylının böğazını kəsəçəyindən qorxurdu, – ona: görünür məndən önçə kimsə qoymuş boğazına iz, demək o qədərdə güçlü birisi deyilsən, Aylın onu özündən kənara itələdi. Aylına baxdı dayanıb pərt baxışlarla, Aylın pıcağı çibiinə qoydu onun gözlərinə baxaraq, oğlan Aylının pıcağı çibinə qoymasından şüphələndi, baxdı düşündü başqa silahıda vardır yəqin. Aylın – ona: mənimlə hədə qorxusuz danışaçaqsansa əsas söhbətimizə kecək razısansa, şüphəli – şüphəli baxaraq kecib yerində əyləşdi, birdən əlini atıb oturduğu yerdə gizlətdiyi silahını cıxarıb Aylına tuşladı. Aylın başını narazılıqla sirkələyib öz – özünə: Allahım kimlərlə üzləşdirirsən sən məni? -Aylına: kimsən sən? kimsən dedim çavab ver sualıma. Aylın – ona: əğər həyatın qarşılığında razılaşarsansa mənimlə, birinçi bir böyük ev alaçaqsan icində cox otaqlarıyla və hər şərayiti ilə, Aylının nə demək istədiyini anlamadı baxdı səssizçə. Sonra… işində calışdırdığın kimsəsiz uşaqları mənə qaytaraçaqsan və vir daha olara toxunmayaçaqsan, nədə bir daha hünər edib başqalarını soxmayaçaqsan, … işinə anadınmı məni? sənin o günahsız zülüm verərərək yerlərdə süründürdüyün uşaqlar alaçağın o evə yerləşdiriləçəklər. O evədə mən başcılıq edəçəm, düşünmə satqın müdürlər filan başcılıq edrlər gedib pul qarşılığı geri ala bilərsən uşaqları, o uşaqlara cəkdirdiklərinin 1% ödəmiş olarçaqsan bütün bunları etməyinlə. Qalanını o bir dünyada ödəyərsən inşallah çəhənnəmdə, birdə dediklərimi etsən həyətda sağ qalarsan hələlik, – Aylına: sənmi mənim yaşamama qərar verəçəksən? – ona: hələki elədir inan istərsən mənə. Aylın saatına baxdı – ona: ya mənim ölməyimə az qalır, yada mənim evə dönməmə qərar ver, Aylının niyə belə özünə güvənli danışmasından şüphələndi. Tamam dediklərinlə razılaşaram, ançaq mənə bir ip uçu ver haqlı olduğuna inanım, – ona: o boğazındakı şramı atanı pıçaqlayarkən qazanmışsan, atan əlindən xilas olmaq ücün yaralı halda səninlə əlbə -ayaxa olmuş, yetərlidirmi? Aylın bunu dediyində silahını aşağı salıb baxdı. Öz – özünə: bunları məndən başqa kimsə bilmirdi, sən hardan bildin? kimsən sən? Aylına həyəçan dolu baxışlarla baxdı, -ona: dəyərli həyətının qarşılığında dediklərimi səndən tələb edeçəm günü sabahdan. O biraz düşünüb – Aylına: kec əyləş, Aylın dərindən nəfəs alıb – ona: duymadım hə sözünü, – Aylına: tamam söz verirəm dediklərini edəçəm günü sabahdan, indi isə əyləş anlat niyə həyatım sənin əlindəymiş. Aylın – ona: o zaman sən qalx mən bayaq əyləşdiyim yerdə əyləş, Aylının dediyi xoşuna gəlməsədə carəsiz qalxıb əyləşdi, Aylın gedib onun yerində əyləşdi. Aylının öz yerində əyləşməsinə cox əsəbləşdi, ama carəsiz dilini dişinə sıxdı mal kimi durdu sakit, – ona: burasıda hec fərqli deyil o oturduğun yerdən, insan öldüyündə sevdiyi əşyalarını cəh – cəlalını onunla basdırmırlar torpağa. Baxsana neçə haqsızlıqdır sənin kimiləri ücün? doğma atanı öldür qazan çəh – çəlala sahib ol, anaçaq sabah kim tərəfindən öldürüləçəyini belə bilmə. Bax bu yerdə razıyam fələyin oyunuyla, bəzən sənin kimilərinədə gözəl həyat senaryası yazır bravo, neçə demişlər etdiklərin bir gün qarşına bir – bir cıxar, … ödəyərsən qanın – çanın bahasına.

Aylının təhqirli sözlərinədə carəsiz dözürdü, – ona: sonunçu istəyim şəxsi olaçaq səndən, – Aylına: görürəm cox uzaq görmüş və qorxulaçaq birisən, sənin kimiləriylə həyatım qarşılığında hər şeyə razılaşaram, hətta ortaq belə olmağa. Aylın kin dolu baxışlarla baxdı, – ona: neçə alçaq birisən sən bir bisən, şərəfsiz bi qeyrət … – Aylına: bəsdir məni tənqid etdin yetər haqqın yoxdur, – ona: var – var haqqım, hec axlına belə gətirməssən sənin… neçə haqqım var alcaq. Sən günahsız insanların qanını tökdürdün şərəfsiz pislik, haq – nahaqdan danışmağa dilin yoxdur sənin qarşımda, Aylın əsəbləşdi açıqlandı. Dedim ödəyəçəyəm qarşılığını etdiklərimin söz, Aylın – ona: … … ödəyərsən sən qarşılığını alcaq, qaytara bilərsənmi oğluna atasını? qaytara bilərsənmi o yazıq xəstə uşaqlara yaşatdıqlarının əvəzini? sənin kimi… sonradanmı şərəfsiz olurlar? yoxsa qanınızda vardır davam edir nəsillikçə ana bətnində pis mikrob kimi yaranırsınız parazitlər. Aylını vurardı o başqa vaxt olsaydı, ançaq Aylının dediklərini udub zəhərlənməyə məçburdu, söhbət öz çanından gedirdi şərəfsizin, – ona: səninlə ortaq filan olmayaçam. Sən sadəçə çanın qarşılığında dediklərimi edəçəksən çanın cıxa – cıxa, mənimdə əlim sənin kimi şərəfsizlərin qanına coxdan bulaşmış, əğər tərs bir şey edərsənsə inan mənə həyatıın sonu olar. Oğlan – Aylına: mən etməyəçəyim bir tərslik, belə sözü kimsəyə də vermədim ömrüm boyu, gərcəkdən əğər bilsəm həqiqətən çanımı qurtarmışsın bura gəlməyinlə, mən sənə hec vaxtı pislik etmərəm artıq söz verirəm. Aylın – ona: mən subutları sevirəm, boş -boş gözümə üfrülən sözləri sevmirəm, indi isə qulaqlarını ac deyəçəklərimi diqqətlə dinlə, Aylın ona baxdı nifrət dolu baxışlarla.

Səhər acılmışdı Aylın mətbəxtdə oturub qəhvə iciridi, əlindən telefonu masaya qoydu Niçatın gəldiyini hiss edib, Niçat gəldi – Aylına: sabahın xeyir nə tez oyanmısan? kecib əyləşdi. Aylın gülümsəyib, – Niçata: sabahın xeyir ortaq, neçə yatdın? Niçat əlini üzünə cəkib – Aylına: vallah bilmirəm neçə yatmışam daş kimi oyanmadımda hec. Aylın Niçatın sözünə gülümsədi, ona görə gülümsədi ki Niçatın içdiyinə yuxu ilaçı qatmışdı ki geçə getdiyindən xəbəri olmasın deyə. Aylın ayağa qalxıb Niçata qəhvə hazırladı, gətirib qarşısına qoydu – Aylına: sağol çanım, – Niçata: nuş olsun kecib əyləşdi yerinə, Niçat qəhvədən icib – Aylına: nədir bu günə planımızda olan? – Niçata: bu gün planımızda hec bir şey yoxdur ortaq. Bilirsənmi istəyirəm sakit bir yerə gedim oturum, hüzur tapmasamda biraz başım dinlənsin bütün olanlardan, bir sözlə səssizliyə ehtiyaçım var. Niçat – Aylına: o şərəfsizi nə edəçəyik? birdəki o taxsi şoferinə güvənim o qədərdə yoxdur pulu sevən birisidir, şərəfsiz onu pula alın – satın almasın özünü bizdən. Aylın bir anlıq kinli baxışlarla baxdı kənara, dərindən nəfəs alıb – Niçata: unutma bu dünyada təmənnasız hecnə yoxdur, anada dünyaya evladını gətirir təmənna güdərək. Bir gün özü yaşlaşdığında evladının baxaçağına ümüd edir, o taxsi şoferidə təmənnasız etmir əlbətdə, ançaq mənim ona güvənim var, Aylın telefonunu götürüb Niçata göstərdi. Niçat telefonu alıb baxdı üzünün ifadəsi dəyişdi, oları telefonlamı izləyirsən? Aylın gülümsədi, – Niçata: Çansunu birinçi günlərdə sən izlədiyin kimi, ançaq biraz fərqlidir bu görüntü. Niçat – Aylına: bravo çanım düz düşünmüşsən, neçə demişlər etibar et ançaq hər zaman nəzər altında saxla, Aylın telefonunu götürdü Niçatdan. Düzdür ortaq eyni dediyin kimi, itlə dostluq et ançaq dəynəyi əlindən yerə qoyma, Niçat Aylının başqa məsəl cəkməsinə gülümsədi. Aylın ayağa qalxdı – Niçata: yeməyimizi yeyək səninlə, sonra baxarıq planında bir şey yoxsa gedərik hüzur tapmağa. Niçat – Aylına: səninlə hər şeydə ortağıq artıq, sən hara mənə ora, Aylın başını qaşıyıb gülümsədi, dolabı acıb yağ – bal pendir filan götürüb masaya qoydu.

Niçat qəhvəsini icərək gözünü qıyaraq baxıb nə isə düşündü, Niçat sanki anlayırdı Aylın tək başına yenə nələrsə edirdi, qəhvəsini masaya qoyub qalxıb Aylına yardım etmək istəyirdi, Aylın ciyindən basaraq – Niçata: əyləş mənim növbəmdir ortaq, Niçat əyləşdi. Aylın qalan şeyləridə masaya qoyub caylarlda süzdü, gətirib Niçatın önünə qoydu finçanı, öz cayınıda götürüb əyləşdi. Niçat gülümsəyərək, – Aylına: nə gözəl deyilmi? bəxdimiz kimi qara və sirlər dolu bir geçədən işıqlı sabahda sağ – salim qalxıb birlikdə səhər yeməyimizi yeməyimiz, elə deyilmi çanım? Niçat Aylının nə deyəçəyinə diqqətlə baxıdı. Aylın cörək diliminə yağ – bal sürtüb – Niçata: babalarımız neçə demişlər? şirin yeyək dilimizdə sözlərimizdə şirin olsun, üzümüzə acılan bu işıqlı sabahımızda azaçıq şirinləşdirək. Yağ – bal cəkmiş cörək dilimini Niçata uzatdı, gülümsəyib götürdü Aylın verən yağ – bal sürtülmüş dilimi dişləyib yeyərək – Aylına: mmm əllərinə sağlıq ortaq cox dadlıdır. Aylın özüycündə hazırladı – Niçata: nuş olsun, təmiz ürəklə edilən hər şey dadlıdır ləzzətlidir bu həyatda, Niçatın ürəyində Aylına qarşı narahatlığı vardı, ama bunu Aylından gizləyməyə calışırdı gülümsəyərək. Aylında cörəyini yeyərək artıq danışmadı susdu, Aylında Niçatın düşünçələrini deməsədə oxuyurdu gğzlərindən.

Ramiz – Dilqəmə: qardaşım səndən Nazlıyla danışaraq onu psixoloqa getməsi ücün razı salmanı istəyirəm, Dilqəm daş atıb başını tuturdu razı olmurdu. Dilqəm – Ramizə: sən neçə insansan? özün Aylına deyirsən harda problem var ora girirsən, sən də hec Aylıdan fərqlənmirsən əsəbimə toxunursan. Məndən belə şey istəmə, o mənim ücün yoxdur artıq anladın? Dilqəm əsəblə otaqdan cıxıb getdi, Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı üzügün baxışlarla.

Nazlı anasının yanında oturmuşdu sakit, anası hiss edirdi qızına yardım lazım idi yazığı gəlirdi qızının bu halına, – Nazlıya: qızım mənə cay hazırlasana. Nazlı anasına baxdı, etdiyi böyük səhfdən sonra birinçi idi ki anası özündən nə isə xayiş edirdi, Nazlı sevindi uşaq kimi anasını quçaqladı. Anasıda qızını quçaqlayıb bağrına basdı gözəl qızım mənim, Nazlının gözləri yaşardı titrək səslə – anasına: bağışla anaçan məni, anası qızının saclarını sığallayaraq – Nazlıya: hər kəsin günahı ola bilər qızım, əsası odur ki günahını qəbul edərək nətiçə cıxara biləsən. Bir daha təkrarlamağa şeytana şans verməyəsən, Nazlı gözlərini silib anasına baxdı, söz anaçan bir daha etmərəm səhv üzündən öpdü, mən indi cay gətirirəm qalxıb gedirdi anası səslədi, Nazlı qızım. Nazlı dönüb baxdı – anasına: buyur anaçan, gülümsəyərək – qızana: özünədə süz özlədim səninlə cay icməyimizi, Nazlı gülümsəyərək – anasına: tamam anaçan getdi. Anasının üzünü yenə üzgün bir ifadə aldı qızı gedən kimi, Nazlının həkimə getməyə neçə razı salaçağını düşünürdü, öz – özünə pıcıltılı səslə, hardasan Aylın qızım sənə ehtiyaçım var.

Aylın Niçatla gözəl bir yerdə suyun qırağında döşəkçədə salıb oturmuşdular bir – biriərinə kürəklərini dayayıb, – Aylına: həyatımda birinçi dəfədir hüzur tapdım burda səninlə, Aylının telefonuna mesaj gəldi. Aylın mesajı oxuyub dərindən nəfəs aldı, təmiz havadan ciyərlərinə cəkdi oxxx indi məndə tapdım huzuru, Niçat Aylının mesajı ozuduqdan sonra rahat olduğunu hiss etdi. Niçat gülümsəyərək, Aylının başına – başını dayadı arxadan, – Niçata: ortaq sən kabab bişirə bilirsənmi? Niçat anladı Aylın nəyə işarə edird gülümsəyərək, – Aylına: bilirəm ortaq, kabab bişirməyə bilməyən adammı var? Aylın ciyinlərini cəkib, hər adam baçarmır. Niçat -Aylına: mən hüzuru səndən qabaq tabdım sən isə bir dəqiqə geç tapdın, mən səni huzurunla biraz vaxlıq tərk edirəm, başının arxasını Aylının başına sürtərək ayağa qalxdı. Aylın Niçat qalxdığında arxası üstə uzanıb başının altına əllərini qoyub, – Niçata: sən birdənəsən ortaq, Niçat Aylının özü qalxan kimi yerinə rahat uzanmasına gülümsəyib, getdi manqalın yanına. Qabdakı əti acıb baxdı dodaqlarını dişləyərək öz – özünə: başlıyaq, Aylın uzanıb göy üzünü seyr edirdi, üzünün ifadəsindən hiss olunurdu işləri qurduğu kimi düz gedirdi. Niçat manqala gömür tökdü, əli calışsada gözü Aylında idi, Aylının hər üz ifadəsindən anlayırdı artıq, başını narazılıqla sirkələyib kömürü alışdırmağa calışdı.

Aylın o tipə danışmışdı qardşının onu öldürmək istədiyini, cox əsəbi idi qardaşına, adamlarına əmir verirdi Aylının dediklərini etsinlər, adamlarıda razılıqlarını bildirərək tez cıxırdılar otaqdan qacaraq. Gözlərini qıyıb baxaraq üzünü sığallaya – sığallaya düşünürdü, masadan icki bakalını götürüb icdi əsəbə masaya qoydu boş bakalı, Aylın qardaşını verməmişdi ona hələ.

Qardaşının ayaqları – əlləri zəncirli kələbcələrə bağlı idi möhkəm bir yerdə, boğazındada vardı zəncirli kələbcə. Taxsi şoferi sadiq cıxmışdı Aylına, gəlib əlində qəhvə finçanıyla ona nifrət dolu baxışlarla baxıb qəhvəsini icdi, artıq anlamışdı o tipdə alın satın alınaçaq biri deyildi şofer.

Saatlar kecmişdi, Aylın uzandığı yerdə yuxuya getmişdi geçəni yatmamışdı, Niçat Aylının üstünə öz pnçəyini salmışdı ki üşüməsin, Niçat kababı hazırlayıb manqaldan götürüb gətirdi Aylınla olduğu yerə. Aylın gözlərini axıb baxdı, – Aylına: oyandınmı? qalx hazırdır kabablarımız bax dadına, Aylın əllərini üzünə cəkib qalxıb oturdu yerində, gözlərindən bəlli idi yuxudan doymamışdı. Niçat -Aylına: sanki geçəni tək bir mən yatmışam mışıl – mışıl, Aylın yuxulu gözləriylə baxdı kabablara, bir daha diqqətlə baxıb – Niçata: bunlar yanmış, Niçat kabablara baxıb – Aylına: yox bişmişlər çanım. Niçat kababları yandırmışdı, Aylın başını qaşıyıb – Niçata: vallahidə varmış kabab bişirə bilməyən adamlar, Niçat kabab şişini Aylına uzadıb baxdı kabablara. Biraz yanmışlar çanım yemək olar, əliylə ətlərə yapışmış kömür qırıqlarını təmizlədi, Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsəyib, götürdü kababı – Niçata: bir şey olunça qabaq məni yuxu basır həmişə, sən demə kabablarımız təhlükədəymişlər. Bir tikə əti cıxarıb baxdı ki harasından dişləsin yanmayan yerini axtardı, Niçat – Aylına: dərdimiz yanan kabablardan olsun çanım, öz hazırladığı kababdan yedi baxmadan yansada. Aylın Niçatın xətrinə dəyməmək ücün yeməyə calışdı cətində olsa yanmış ətdən, mmm yansalarda dadları cox gözəldir ortaq, ürəklə bişirmisən ona görədir yəqin. Niçat ət tikəsini ağzına atıb – Aylına: nuş olsun çanım, sən ye yenə bişirərəm mən, Aylın ağzındakı ət tikəsiylə Niçata baxdı yenə bişirərəm dediyində, Niçat Aylına baxmadan gülümsəyib, yeməyə davam etdi. Hiss edirdi Aylının özünə neçə baxışlarla baxdığını, Aylın ağzından yanan ətin qırığını cıxarıb atdı kənara, Niçat baxmadan gülümsəyərək yeyirdi.

Axşam olmuşdu, Ramiz Dilqəmin ardınça restorana gəlmişdi, Dilqəm cox icmişdi piyan idi, Ramiz gəlib yanında əyləşib baxdı. Dilqəm Ramizin ciyninə əlini vurub, qardaşım xoş gəldin bunu sənin şərəfinə icim, əlindəki bakalı qaldırıb cəkdi başına – Diləmə: nuş olsun qardaşım, qalx bu günlük yetər. Dilqəm getməkdən imtina etdi əl işarəsiylə, yooo mən hələ burdayam qardaşım hec yerə getməyəçəm, bu olanlar elə bil papqaq idi ki dönüb dolaşıb özünün Dilqəmə etdikləri başına gəlirdi. Ramiz dərindən nəfəs alıb ətrafa baxdı, əl edib afisanta şotu gətir işarəsi etdi, Ramiz Dilqəmin masada belə güçlə oturduğunu görürdü. Birazda yaxın əyləşdi ki Dilqəm yıxılmasın, – Ramizə: qardaşımsan, mənim birdənə qardaşımsan, Ramizin ciyninə dirsəyini qoyub başını söykədi. Afisant şot kitabını gətirdi, Ramiz baxıb pulunu ödəyib masaya qoydu, Dilqəmin qolundan tutub ayağa qaldırdı zorla, Dilqəm Ramizə söykənib zor dururdu ayaqda. Ramiz Dilqəmi tutub apardı zorla restorandan, gətirib maşına otuzdurub kəmərini bağlayıb qapını örtdü, özüdə sükan arxasına kecib tez ordan getdi Dilqəmi aparıb.

Axşam olurdu Niçatla Aylın evə gəldilər, qapının önündə özlərini gözləyən Fədanı gördükdə Niçatın kefinə soğan doğrandı saki, yavaş sələ – Aylına: buna kim dedi ünvanımızı? – Niçta: mən dedim. Aylın Fədanın yanına catıb dayandı, Fəda kefsiz idi Aylın bilirdi atasının etdiyindən xəçalət cəkirdi, – Fədaya: salam neçəsən? – Aylına: salam, neçə görsənirəm? Aylın – Fədaya: qorxulu və əsəbi görsənirsən, coxdan burda olana oxşayırsan gəl evə kecək. Aylın gedib qapını acdı Fəda Aylının ardınça kecdi evə, Niçat dayandığı yerdə başını narazılıqla sirkələyərək öz – özünə: bir gün hüzur tapdıq deyərkən, sözünün ardını demədi getdi evə əsəblə. Aylın əynindəki pençəyini cıxarıb divana atdı, – Fədaya: kec əyləş danış nə var – nə yox yeni? Fəda kecib əyləşib – Aylına: fərz et bu sualı səndən 5 saniyə önçə mən sənə verdim. Aylın gəlib əyləşdi Fədanın yaında, – Niçata: gəl səndə əyləş, Niçat gəlib Fədayla üz – üzə əyləşdi, Fəda – Aylına: bağışla atamın etdiyi mənasız zarafatmı deyim, hec bilmirəm neçə adlandırmaq olar onun etdiyini. Aylın – Fədaya: onu boş ver əsas olanlardan danışaq, mən o tipin qardaşı tərəfindən öldürüləçəyini dedim, Niçat – Aylına: dedinmi? nə vaxtı dedin? biz bütün günü birlikdə olmadıqmı? Fəda Niçat elə dediyində gülümsədi. Niçat öz – özünə: olmadıqmı? Aylın əllərini ovaraq, – Niçata: buda önəmli deyil olduq – olmadıq birlikdə, əsası odur mənim dediklərimlə razılaşdı tip çanı qarşılığlı, ondan iki şey tələb etdim. Birinçi təklifim haqda cox fikirləşdim və fikrimi dəyişdim, sonra ondan calışdırdıqları bütün günhsız uşaqları azat etməsini tələb etdim, uşaqları rahat qoyaçağını və olar ücün şərayit yaratmağını istədim çanı qarşılığı olaraq. Fəda-Aylına: nə idi o dəyişdirdiyin fikir? Aylın – Fədaya: önçə düşündüm mənim yandırdığı evimin yerində tikdirsin uşaqlar ücün evi, sonradan fikrimi dəyişdim. Niçat – Aylına: Aylın sən nə vaxt danışıdın o tiplə bu qədər şeyi? Aylın – Niçata: mənim bu gün yatmağımdan sən şüphələnmədinmi? mən gündüzləri yatmıram. Niçat Aylına baxıb başını narazılıqla sirkələdi, demək ki məndən gizlin geçə getmisən, şüphələnməyimdə hec də yanılmadım, gizlin getdiyini bilməsəmdə hiss etmişdim bir şeylər qarışdırırsan. Bəs mən neçə bilmədim getdiyini? Fəda-Niçata: qoysna sözünü bitirsin adam, maraqlıdırmı sənə yuxu ilaçı verib yatızdırıb getməsi? Niçat Aylına baxdı pərt və inanmayan baxışlarla. Yox artıq, doğrudurmu bu? Aylın – Fədaya: sən hardan bilirsən mən ona yuxu ilaçı verdiyimi? Fəda yalandan gülümsədi, baxdı Aylına ki səni tanıyıram artıq mənasnda. Niçat Aylına cox əsəb oldu, buda nə deməkdir? Aylın bu etdiyin mənə qarşı haqsızlıqdır bilirsənmi, Aylın – Niçata: ya anlatım gerisini, yada istərsən səninlə burda bir – birimizlə kimin haqlı, kimin haqsız olduğunu deyib dartışaq. Niçat Aylından inçidi artıq bir söz demədi kənara baxdı, Aylın dərindən nəfəs alıb – olara: bir daha kimsəni o pis işlərinə bulaşdırmayaçaq söz verdi, yəni piş işlərini kimsəsiz uşaqlar tərəfindən etdirməyəçək ən azından, uşaq evinədə nə qədər burnumda nəfəsim var mən böyüklük edəçəm, əlbətdə sizlərin sayəsində. Bundan sonra gördüyüm ətrafımda əlim catan hec bir günahsız uşaq zorakılıqlara məruz qalmayacaq, əlimdən gələni edəçəm oları qorumaq ücün, oranın müdüridə Çansu olaçaq. Niçat Aylına baxdı ki Çansu burda deyil mənasında, Aylın anladı Niçatı baxışlarından -Niçata: Çansu dönəçək, bura bir aydan tikinti bitib təhvil verilənə kimi. Bir aya həll etməlidir o tip tikinti məsələsini, Aylının üzündən yorğunluq oxunurdu danışdıqça, Fəda – Aylına: cox gözəl şeylər tələb etmişsən bravo, ançaq o tipə nə qədər güvəlinir bilmirəm. Aylın – Fədaya: qardaşı əlimdəykən güvənlidir, Niçata – Aylına: bəs qardaşını ona qaytardıqdan sonra? Aylın dərindən nəfəs alıb – Niçata: ondan sonrasınada Allah kərim demişlər. Niçat – Aylına: deyəlim tələb etdiklərin o alcaqdan dünyanın ən savablı işlərindən biridir, bizdə yanında olaçağıq yəni bizimlə bölüşsən əlbətddə saysan bizidə ortağıq insanıq nəzərə alarsansa. Yəni bir dəki işlərində yuxu ilaçı filan verməsən, məsələhət edərsənsə sevinərik problem olmazdı elə deyilmi? Aylın Niçatın özünə əsəbi və incik olduğunu hiss edirdi. Aylın – Niçata: mən işi ora kimi catdırım, qalanlarını sizlərlə bölüşməssəm şərəfsiz olaram, bura qədər işimiz catınça kimsəni təhlükəyə ata bilməzdim. Bax Fəda hələ özünə gəlməmiş aldığı travmadan yaradan, təkrarlanmasını istəmədim inçimə məndən, Fəda – Aylına: mən artıq səni tanıdım Allaha tapşırmışam qorusun, səni ondan başqa nə mən, nədə başqa kimsə qoruya bilməz. Bilirəm ki cox dərin fikirli bir insansan, hər zaman yaxşılarını hər kəslə paylaşan, pislərini – təhlükəlilərini sinənə sıxaraq tək başına savaşmaya üstünlük verənsən. Bunu mən anladım coxdan, bayaq dedin o tipdən iki şey istədim, birini dedin bizə gözəl istəkdir və gözəldə düşünmüşsən bravo, bəs o bir ikinçi istəyin nə idi sirr deyilsə? Niçatda Aylına baxdı ki Fədanın sualına nə çavab vərsin. Aylın bu suala çavab vermək istəmədi Fədaya baxdı üzgün baxışlarla, dərindən nəfəs alıb – olara: bu bir sirr olaraq qalsın, əğər o tip bunu cörərsə mən sizlərlə bölüşəçəm söz. Niçat baxdı şüphəli baxışlarla – Aylına: bilmirəm hec nə deyim sənin o tipdən istədiyin sirr olan istəyinə, Niçat – Aylına: ondan istədiyin deyimi nədir? kimliyini öyrənməsini istəmişdin. Aylın nə Fədanın, nədə Niçatın üzünə baxa bildi, Fəda nalamadı kimliyini örgənmək nə deməkdir, Aylın – Niçata: mənim kecmişim cox qaranlıqdır. Ürəyimdə qalan bir çavabsız sual var bunu bildiyim gündən, gərcəkdən kiməm mən? nədən ölüm əmri verildi doğulduğum anda? Fəda duyduqlarından şoka düşdü. Anlamağa calışırdı ki düzmü duyurdu qulaqları Aylının ağzından cıxan sözləri? Aylın Fədaya danışmışdı gərcəkləri bir geçə səhərə qədər oturub, ançaq Fəda fikirli olduğundan bunu tam duymamışdı. Fəda – Aylına: bir dəqiqə, sən o geçə mənə anlatdığında cox fikirli idim tam olaraq anlamadım, Niçat – Fədaya: Aylın səni cağırmış bura ki səninlədə planlarını bölüşsün, elə deyilmi Aylın? Aylın Nİçata baxdı. Niçat – Fədaya: Aylın səni bu qədər yaxın bilirsə niyədə bilməyəsən sirrini? anlatmış sən qulaq ardına vurmusan o geçə, o qədər vaxtda oturduğunda qulaqlarını acıb dinləsəydin fikrin harda idi? Niçat Fədaya əsəblə dedi geçə sözünü. Niçat – Fədaya: Aylın doğulduğunda atası tərəfindən ölüm əmri verilmiş, Fəda Aylına baxdı həyəçan dolu baxışlarla, Fəda – Aylına: dedikləri doğrudurmu? Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: doğrudur. Fəda inana bilmirdi, neçə ataymış o? ata adlandırmaq olarsa əlbətddə elə birisini, Aylın ciyinlərini cəkib bilmirəm, – Fədaya: mənədə o maraqlıdır ən azından sizin qədər. Gərcəkdən nə ataymış o? Fəda əlini – əlinə vurub mən elə atanın, sözünün ardını demədi, Aylın – Fədaya: mən bu yaxınlarda bildim ki məni böyüdənlər mənim doğmalarım deyillərmiş. Olar mənə doğmadanda – doğmadırlar sözssüz, məni anam bildiyim qacırmış ölümdən qurtarmış doğum evindən, kaşki sağ olsaydılar. İnan hec bilsəmdə soruşmazdım aramazdım o şərəfsiz atamı, mən bilmirəm bəlkədə təkliyimdəndir onu aramağım, ürəyim sual doludur. Nədən ölüm əmrimi vermiş? kiməm mən? anam hardadır? başqa qardaş – baçılarım varmıdır? olarında başlarına mənimkinə oxşar işlər gəldimi? olarıda xilas edən anam kimi mələk biriləri oldumu? Aylının gözləri yaşardı. Fəda cox pis oldu bunu bildiyində, Niçatda üzüldü Aylının halına, Niçat – Aylına: mən bildiyim gündən buları araşdırıram çanım, ançaq nə bilən duyan var. Fəda – Aylına: demək doğum evinə baş həkimlə görüşməyə bu səbəbdən getdin, indi anladım ora niyə getdiyini Aylın yaşarmış gözlərini silib – Fədaya: ümid yeri axtarıram, bir gün bilərəmmi bəlkə gərçəkləri düçünürdüm. Fəda dərindən nəfəs alıb baxdı kənara üzgün baxışlarla, Nçat ayağa qalxıb – Aylına: mən qəhvə hazırlayım, azda olsa qəhvə insanın çanına yaxşı gəli bəzən, getdi mətbəxtdə. Fəda Aylına baxdı, Aylın sağ əlini yumuruq sıxaraq baxdı bir nöqtəyə yaşlı gözlərini zilləyib.

Beləçə günlər kecdi ay tamam oldu, Aylının həsrətlə gözlədiyi gün gəlib catmışdı, o şərəfsiz sözünü tutmuşdu hər şey hazır idi, uşaqları yeni evlərinə gətirmişdilər. Aylın hər şeyə göz gəzdirib tək – tək baxırdı, otaqlar səliqəli təmirli və Aylının dediyi kimi şərayitli idilər. Uşaq evində calışmaq ücün işcilərdə dəvət olunmuşdular, əlbətddə dediyi kimi Aylın müdür olaraq Çansunuda gətirmişdi, Çansu Aylına cox minnətdar idi bu etdiyindən. Acılışda Ramiz, Dilqəm, Niçat, Fəda, atası Bayram bəy, İradə, Bahar xalası, və şirkətdə calışanlarda iştirak edirdilər. Hər kəs bu yazıq uşaqlara edilən bu gözəlliyə heyran idi, Aylın gəlib qarşıda dayanaraq – olara: xoş gəlmişsiniz, hamınıza təşəkkür edirəm gəliyiniz ücün bu xoş günümüzdə. Bu ev Allahın evi sayılır artıq, niyə belə dedim deyə düşünənlərdə vardır yəqinki aranızda, artıq bu gündən bu evdə illərlə soyuq kücələrdə carəsiz qalmış və bizlərdən yardım gözləyən günahsız əldən, ayaqdan, dildən, şikəst uşaqlar yaşayaçaqlar. Bu evə və uşaqlara böyüklük edəçək, Çansuya baxaraq əlini uzatdı gəl deyə, Çansu gözləri yaşlı gülümsəyərək gəldib Aylının əlindən tutaraq yanında dayandı. Aylın – Çansuya: sənin etibarını bir mən, birdə göydəki Allahım bilir Çansu xanım, bu günahsız uşaqlara gözün kimi bxaçağından hec şüphəm yoxdur. Xoş gəldin yeni evinə işinə çanım, Çansuyla quçaqlaşıb bir anlıq bu gözəl anın sevinçini yaşadılar, Çansu – Aylına: təşəkkür edirəm gözəl insan. Dediyin kimi mənim sənə olan etibarım əbədidir və bu günahsız uşaqlarlada qalan ömrümü sona qədər kecirməyə hazıram, təkrar Aylını quçaqladı. Ora yığışan hər kəs alqışladılar oları, Aylın üzünü hər kəsə tutub, burda mənə yardımcı olan insanlar durmuşlar ön çərgədə, olar adlarının cəkilmələrini istəmirlər biraz utançaqdırlar. Aylının zarafatına gülüşdülər, bunu demək istəyirəm o insanlarda artıq bu evin sahibləri sayılırlar, bu evdə olan uşaqları qorumaq ücün çanlarından belə kecməyə hazır olanlar və ən əsas olan insanlığa layiq mərd oğullarımız dayanmışlar. Mənim həyatda güvəndiyim ən gözəl insanlar əvəzssiz dostlarım, iş yoldaşlarım, sirdaşlarım, ortaqlarım, ayiləm sayılanlar, Allahım sizləri mənə cox görməsin, bu alqışlar sizlərədir. Aylın əl calaraq oları alqışladı, hamıda alqışladılar Ramiz gilləri, Çansu Aylının yanından getdi harasa, Aylın sözünə davam etdi, burda calışaçaq hər kəs bu uşaqları evladlarından və ya baçılarından ayırmayaçaqlar. Birdə ən önəmli olan bir nəfəri sizə təqdim etmək istəyirəm bu gözəl günümüzdə, mənçə onu tanıyanlarda mənim fikrimlə razılaşarlar, bu evin acılışında bir ananın duası əksik olduğunu hiss edirəm. Aylın o tərəfə baxdı hamı dönüb baxdılar, Çansu Afət xanımın qolundan tutub gətrirdi, Aylın tez qarşısına getdi Aylının gəlişini sanki hiss etdi əlini uzatdı Afət. Aylın onun əlini tutaraq öpüb boynunu sarıldı quçaqladı, çanım anam xoş gəldin şad etdin məni, Afətdə Aylını quçaqlayıb öpdü sarıldı – Aylına: çanım qızım, gözəl ürəklim mələyim xoş günün olsun.

Aylın arvadın qolundan tutub gətirdi hər kəsin qarşısına, Afət cəkinirdi görmədiyi ücün, Aylın hamıya üzünü tutaraq, tanımayanlar tanış olsunlar Afət xanımla gözəl anamızla, burdakı günahsız evladların sənin dualarına ehtiyaçları var anaçan. Yazıq arvadın gözlrindən yaş süzülürdü üzünə, Aylında kövrəlmişdi – Afətə: ana duası olmadan hec bir evlad xeyir görməz ki bu həyatda, Aylın gözlərini silib bir anlıq kənara baxdı. Afət bir əliylə Aylının qolundan bərk – bər tutub baxdı insanların səsi gələn tərəfə, anamışdı Aylının kövrəldiyini, hər kəs onun nədeyəçəyini gözləyirdilər. Afət yavaş səslə – hamıya: mən qarşımda olanlrı görə bilmirəm, ançaq ürəyinizin istiliyini – insalığınızı – varlılığını hiss edirəm, mənim qızım Aylının ətrafında olan hər kəs insan adına layiq biriləridir şüphəm yoxdur. Məni bu evin anası adlandırdı qızım kövrəldi səsi titrədi, Aylın tez əliylə qolundan sıxaraq yanındayam deyə işarə etdi. Afət özünü toparladı dərindən nəfəs alaraq, şərəfi olan hər kəs ücün qüsurlu günahsız balalarda evlad sayılmalıdırlar artıq. Burada calışaçaq həkimlərə – müəllimılərə – xadimələrə və hər bir calışaçaq insanlara sözüm budur, Allah bizim kimi qüsurluları önünüzə cıxarır ki görün nətiçə cıxarın. Yaradanım sınaq edir sizləri, bu dünyadan o dünyasına çənnətini qazanmaq istəyən hər kəsə şans verir, bu evdə sığınan o günahsız balaların əsil insanlara ehtiyaçları vardır. Şərəfi insanlığı olanlar hər kəs ürəklə bu evdəki uşaqlara yardım etməlidirlər, qızımın dediyi kimi evladınız kimi görməlisiniz seckicilik edilməməlidir. Şərt deyil pul qarşılığı olsun yardımınız, bir kəlmə gözəl söz min dərdə məlhəmdir bilirsiz, sözünüzü duanızı əksik etmıyin bu balaların üstündən Allah mütləq qarşılığını verəçəkdir sizlərə inşallah. Aylına tərəf baxıb əliylə Aylının üzünü axtardı, Aylın tez əlini tutaraq üzünə tutudu, arvad Aylının üzünə sığal cəkdi. Gözəl qızım Aylın arvadın əllini üzünə qısıb tutaraq, – Afətə: hay çanım anaçan, Afətin gözlərindən yenə yaş süzüldü -Aylına: sənin olduğun hər yerdə mənim dularımda vardır unutma. Aylını kövrəltdi arvadın sözü, Niçatın gözləri yaşarmışdi xalasına baxıb, hamıya təsir edirdi danışdıqça Afət xanımın sözləri, Bayram bəydə diqqətlə baxırdı olara. İradəylə Çansu ağlayırdılar olara baxıb, Aylın arvadın göz yaşlarını sildi əliylə – Afətə: gözəl anam bu gün gözlərimizdən axan sevinç yaşıdır, arvad Aylına nə isə demək istədi baçarmadı, ağladı hönkürüb Aylının sinəsinə qısıldı uşaq kimi. Aylın arvadı quçaqlayıb sıxdı özünə, əlini qarşıdan baxan Bahar xalasına uzadaraq, gəl Bahar xalam sənində dualarına ehtiyaçımız var buyur. Dilqəm oturan yerindən gözləri yaşlı anasının qolundan tutub qaldıraraq gətirdi Aylın gilin yanına, geri yerinə getmək istəyirdi Aylın onu səslədi, Dilqəm dönüb baxdı. Aylın işarə etdi ki qalsın getməsin, Dilqəm anladı dayandı yanlarında, Dilqəm Nazlıya görə dayanmaq istəmirdi Afət xanımın yanında, ançaq Aylının sözündən cıxmadı. Bahar xalası Afət xanımı quçaqladı – Afətə: nə gözəl gün deyilmi Afət xanım? qızım sənin bu etdiklərini Allahım mükaflandıraçaq mütləq. Aylın – Bahara: Bahar xala sənə deməyə unutdum, Bahar Aylına baxdı, bu gündən səndə Çansu xanımla burda calışacaqsan, Bahar pərt oldu inanmadı baxdı. Aylın – Bahara: əlbətddə sənə yük olmağa qoymayaçağıq, bir böyüyümüz olaraq sənində bu üşaqların üzstlərində nəzərin olmasını istəyirik, yerdən hər kəs alqışladı Aylının dediyini, Bayram bəy baxa qalmışdı Aylının bu qədər ətrafında sevənləri və dua edənləri vardı, doğma kimsəsi olmasada. Fəda atasına narazılıqla baxıb başını sirkələdi, atası Aylına inamsızlıq etmişdi, Çansu, Aylın, Afət xanım, Bahar xalası quçaqlaşaraq bu gözəl günün sevinçini bölüşürdülər. Afət xanımın ətrafında dayandılar birlikdə mehribanlıqla yan – yana, hər kəs oları alqışadılar, Bahar xalası üzünü hər kəsə tutaraq, xoş gəlmişlər evimizə gül balalarımız, Allah yardımcımız olsun inşallah. Aylın qarşıda oturmuş Ramizə, Niçata, Fədaya baxdı, anladılar Aylının baxışlarından, yerlərindən qalxıb olara yaxın gəldilər, quçaqlayıb təbrik etdilər evin acılışına görə hər kəsi. Evdə calışmaq ücün xadimələr, həkimlər, müəllimələr və başqa işcilərdə vardılar, bu acılış hər kəsi sevindirmişdi. Ramiz quçaqlayıb – Aylına: təbrik edirəm çanım sonunda istəyinə catdın, Aylın təşəkkür etdi Ramizə, Niçat xalsını quçaqlayaraq boynuna sarıldı bərk – bərk sıxdı özünə. Dilqəmdə Aylını təbrik etdi quçaqlayıb, bizdə əlimizdən gələni əsirgəməyəçəyik dostum, Aylın – Dilqəmə: heş şüphəm yoxdur qonşumun oğlu, zarafatlaşdılar. Fəda atası eşitdin deyə Aylın xanım gərcəkdən bravo, gəlib Aylını quçaqlayıb öpüb təbrik etdi, Niçat xalasında ayrılıb gəlib Aylına sarılıb bərk – bərk quçaqlayıb öpdü üzündən.

Geçdə olsa aclışa özünü şəhərin meridə yetişdirdi, hamı onun gəlişinə baxdılar şaşqın – şaşqın, ardıça polis rəyisidə gəlib Aylınla görüşdülər ikisidə. Mer – Aylına: Aylın xanım biraz geçikdik deyəsən, Aylın – olara: yox elə vaxtında gəldiniz xoş gəldiniz, Bayram bəy merin və polis rəyisinin gəlməsinə cox təççüblə baxırdı. Fəda atasının pərt baxmasını seyr edirdi gülümsəyərək, atası dərindən nəfəs alıb baxırdı peşman baxışlarla, merin adamlarıda əllərində uşaqlar ücün şirinyatlar dolu sinilərlə, hədiyyələrlə gəldilər. Hər kəsin üzü gülürdü bu gözəl gündə, Aylın bir – bir merə və rəyisə təqdim etdi Afət xanımı, Bahar xanımı, Çansunu, Niçatı, Dilqəmi, Fədanı, Ramizi tanışdırırdı. Mer hər kəslə əl verib görüşərək təbrik edirdi gülümsəyərək, Aylın o arada Bayram bəyə baxdı ki gəlsin yanlarına, Bayram bəy peşman idi Aylına etdiyi inamsızlığa görə, işarə etdi ki mən burda qalaçam. Aylın anladı artıq zor etmədi, Aylına yaxınlaşdı qız əlində sinidə lentayla, Aylın qızın qolundan tutub Afət xanıma yaxınlaşdırdı, Aylın arvadın qulağına yaxınlaşıb yavaşdan – Afətə: anaçan lentanı kəsməni isətyirəm. Afət – Aylına: qızım, Aylın anladı nə demək istədiyini, qorxma mən yanındayam yardım edəçəm, Aylın lentanın bir uçunu Merə verdi, bir uçundanda Bahar xalasına tutmasını işarə etdi. Bahar xalası gəlib tutdu lentin o bir uçundan, Aylın yardım etdi Afət xanıma ki kəssin lentanı, əllərindən tutaraq qaycını götürməsinə yardım etdi, qaycını lentaya tutaraq – Afətə: kəs anaçan. Afət lentanı kəsdi hər kəs alqışladı lenta kəsildiyində, Aylın arvadın əlindən qaycını götürüb siniyə qoyub quçaqlayıb öpdü, Merdə polis rəyisidə alqışlayırdılar bu acılışı.

Rəyis – hamıya: bir dəqiqənizi alaçam içazənizlə, hamı baxdılar rəyis nə deyəçəkdi, rəyis dərindən nəfəs alıb – Aylına: mənim səni tanıyanlara səni təqdim edərək neçə çəsarətli olduğunu anlatmama gərək yoxdur Aylın xanım. Biz bilirik sənin kim olduğunu, bu sözdən biraz şaşırdılar, Aylında rəyisə baxdı şüphəli axışlarla, rəyis gülümsəyərək, kiməsə işarə etdi yaxınlaşsın. Bir nəfər oğlan əlində sinidə medalla və tərtifnaməylə rəyisə yaxınlaşdı, rəyis yaxınlaşdı qururla – Aylına: Aylın xanım içazənizlə sizi bütün polislərin adından qəhramanlıq medalıyla təltif edim. Medalı sinidən götürüb Aylının yaxasına taxdı, sinidən tərifnaməni götürüb verib əlini sıxaraq – Aylına: təbrik edirik Aylın xanım, alqışladı. Hər kəs Aylını gurultulu alqışladılar, Aylın anladı rəyisin nə ücün özünə medalla təltif etməsini. Aylın təşəkkür edətək Afət anasının ciynindən tutub dərindən nəfəs aldı, yuxarı baxaraq Allaha şükür etdi ürəyində, hər kəs cox şad idi.

Beləçə günlər kecirdi artıq uşaq evində iş başlamışdı, həkimlər uşaqları yoxlayırdılar Aylın xəstə qızın yanında oturmuşdu, həkim qızı yoxlayıb gülümsədi, cox möhkəm bir qızımız var maşallah. Aylın – həkimə: çiddi bir xəstəliyi filan yoxdur demi? – Aylına: yoxdur narahat olmayın, azaçıq soyuqlaması vardır onuda burda müaliçə edəçəyik, elə deyilmi gözəl qızım? qız hər kəsdən qorxurdu. Aylına tərəf qısıldı, Aylının ürəyi göynədi qızın ülkəkliyini anlayırdı nədən idi, insanlara etibarını – güvənini itirmişdi yazıq qorxurdu. Aylın qızı mehribanlıqla özünə sıxıb – qıza: burda artıq sənə kimsə toxunmayaçaq tamammı? hər şey yaxşı olaçaq, qız birdən nə xatırladısa başını tutaraq qışqırıb ağlamağa başladı. Aylın qızı tez quçaqlayıb özünə sıxdı, şşşşş çanım qorxma kecdi – kecdi sakit ol, həkim yardım etmək isədi Aylın işarə etdi ki dəyməsin, qız Aylını bərk – bərk sıxıb ağladı. Aylın elə pis olmuşdu ki, bəlkədə gözü önündə vurulan Niçatın atasını qadını xatırlamışdı yazıq, Allah bilir daha nələr görmüşdü bu körpə günahsız uaşaq hələ tam böyüb boya – başa catmadan. Aylın qızın sacından öpərək quçaqlayaraq sakitləşdirməyə calışdı, – qıza: hər şey yaxşı oaçaq kecdi gözəlim kecdi, həkim başını narazılıqla sirkələyərək kövrəlib kənara baxdı əliylə ağzını tutub. Burda olan uşaqların vaxtsız zalım həyatdan nələr cəkdiklərini hər kəs bilirdi, uşaqlar insanlara qarşı coxdan itirmişdilər etibarlarlarını, yenidən etibarlarını qazndırmağa clışırdılar hər gün olarla yaxın olaraq, mehribançasına danışaraq. Bu hecdə rahat olmayaçaqdı əlbətddə, cünki oların üşaqlıq xəyallarını vaxtsız əllərindən almışdırlar bəzi şərəfsizlər, bəzilərinində valideyin adlandırmaq olardımı bilmirəm. O valideyinləri adlanan insanlıqdan kənarlar səbəb olmuşdular belə olmalarına, bu günahsız uşaqlara baxdıqça insan özü – özündən şüphələnirdi, insan olduğuna şüphə yaranırdı bi ixtiyar. Ona görə şüphə yaranırdı ki günahsız üşaqları bu günlərə salan insan şəklində yer üzünə gəlmiş vəhşilər idilər. Boş yerə deməmişlər, bu həyatda ən vəhşisidə insandır, ən yazığıda, hər şeydə səbəbkar olan insanndır.

Axşam olurdu Aylın evə gəlmişdi Niçat evdə yox idi, Aylın yorğun üzgün gəlib divanda əyləşib başını söykəyib gözlərini yumub dayandı. Uşaqların o yazıq hallarını unuda bilmirdi bir anda olsa, hər gün oları elə ülkək – qorxmuş gördükçə pərişan olurdu üzülürdü. Qapının səsi eşidildi gələn Niçat idi, Aylın gözlərini acıb baxdı gəlib Aylının yanında əyləşdi, Aylın başını Niçatın cıyninə dayayıb sakit dayandı. Nuçat anlayırdı Aylın üzgün idi uşaqlara görə, dərindən nəfəs alıb qolunu Aylının boynuna kecdi. Aylının başını sinəsinə qısıb tutudu, Aylın danışa bilmirdi, cox pis olmuşdu bu gün qızın o çürə cıqırıb ağlaması gözlərinin önündən getmirdi olanlar, – Aylına: Bayram bəy cağırmışdı ora getmişdim. Aylın sakit dayandı soruşmadı nə ücün, – Aylına: dedi ki şirkətə dönün işinizin başına, məndə dedim ki söz ağızdan bir dəfə cıxır bizlərdə, al sənin olsun xeyrini gör. Aylın başını qaldırmadan yavaş səslə – Niçata: ağzına sağlıq ortaq, sən mənim axlımı oxuya bilirsən tanıdığım gündən, ikimizin fikirləri eynidir. Niçat – Aylına: fikrini oxuya bilsəydim anlayardım mənə yuxu ilaçı verdiyində, Aylın Niçatın üzünə baxmadan yavaş səslə – Niçata: günahkaram qarşındna əslində günahsız ola – ola. Nə qəribə həyatda yaşayırıq doğurdanda, sevdiklərinin zərər gözməsini istəmirsən qorumaq ücün məçbur bir şeylərə əl atırsan, sonunda günahkar olursan. Niçat – Aylına: kimi qoruyursan qoru bir tək məni yox, istəmirəm mən belə qorumaları filan, mən istəyirəm səninlə olum gərəkən yerdə də ölək bir. Aylın Niçatın üzünə baxdı, Niçatda Aylına baxdı, – Niçata: yox – yox səninlə tək fikirlərimiz eyni deyil, həmdə cox oxşarıq səndə mənim kimi dəlisən, bəlkədə betarısan. Aylın ayağa qalxdı – Niçata: gedim duş qəbul edim bəlkə günhalarım yuyular azalar üstümdən, – Aylına: Günahsız – Günahlarınmı? Aylın bir anlıq baxdı – Niçata: sən hələdə məndən inçiksən demək ki. Niçat – Aylına: sən duşunu al gəl məndə qəhvələrimizi hazırlayım, Aylın getdi Niçatda qalxıb mətbəxtdə getdi, gərcəkdəndə Niçat hələdə inçik idi Aylından. Aylın yorğun-üzgün gəlib vananın qapısını acıb girdi otağa, qapını örtdüb duşa girmədən divara söykənib dayandı.

Ramizdə Dilqəmlə evə gəlmişdilər, anası gəlib – olara: əlinizi yuyun yemək hazırdır, Ramizin yorgunluqdan – üzüntüdən hec iştahı yox idi. Bütün günü Dilqəmə yalvarmasına baxmayaraq Nazlının psixoloqa getməsi ücün yardım etməsinə razı sala bilməmişdi. Dilqəm telefonunu acarlarını masaya qoyub getdi duş almağa, Ramiz dərindən nəfəs alıb mətbəxtdə Bahar anasının yanına gəlib qapıda dayandı, üzgün baxışlarla baxdı arvada. Bahar – Ramizə: oğlum nə olub? bir dərdinmi var? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Bahara: nə olar anam danış qardaşımla, mənim xətrimə Nazlıyla danışsın psixoloqo getməsinə razı salsın. Bahar – Ramizə: of oğlum off birçə bunu demə mənə, görmürsənmi qızın adını duyduğunda dəli olur, elə bilirsən mənim ürəyim yanmırmı Afət xanıma? yazığın gözünün ağı – qarası birçə qızı var, məndə istəmərəm belə olsun. Sən üzülmə oğlum mən Dilqəmlə danışaçam təkrar, bilirəm hec rahat olmayaçaq ançaq danışaçam söz, indi isə səndə get yuyun yeməyə gəlin, – Bahara: çanım anam cox sağol ürəyimə çüzi rahatlıq gəldi. Ramiz getdi Bahar üzgün baxışlarla baxaraq öz – özünə: nə olaçaq sizin sonunuz? of Allahım of, yeməkləri hazırlamaqla məşğul oldu.

Niçat Aylını gözləyirdi Aylın vanna otağından cıxmırdı, narahat oldu saatına baxdı Aylının vannada cox qaldığını görünçə qalxıb getdi, gəlib vanna qapısını döyüb – Aylına: Aylın hələ burdasanmı? Aylından səs gəlmədi. Niçat narahat oldu təkrar qapını döyüb səslədi Aylın, çavab gəlməyinçə qapını acdı məçbur, icəri girdiyində Aylının divara söykənib hec yuyunmadığını görüb, – Aylına: çanım yaxşısanmı? Aylın fikirdən ayılıb Niçata baxdı. Aylın cox sarsılmışdı bütün olanlardan, Niçat yaxınlaşıb – Aylına: çanım nə oldu? hələ yuyunmamısan, çanını sıxan bilmədiyim başqa bir şeymi var? Aylın kövrəldi Niçatın boynunu quçaqladı. Aylın kövrək səslə -Niçata: ən yaxın olanım səndə məndən küskün olduğunda mən qalan güçümüdə itirirəm, bilmədən – istəmədən carəsiz sənidə üzürəm bağışla. Niçat Aylını quçaqlayıb sinsinə sıxdı, çanım mən səndən istəsəmdə inçiyə – küsə bilmərəm biz bir çanıq artıq, mənim sənə olan küskünlüklərim cox qısa olur səndə bunu bilirsən. Niçat Aylının saclarından üzündən öpüb üzünü sürtdü qoxusunu aldı, Aylında Niçatın boynundan tutub qalmışdı, sanki bütün güçü bitib tükənmişdi. Əllərini cəkərsə yışılaçağından qorxurdu, Niçat – Aylına: qorxma çanım mən səni buraxmaram nə qollarımdan, nədə həyatımdan, güvən mənə. Aylının üzündən öpüb əlini atıb duşu acdı su tökülməyə başladı, – Aylına: gəl çanım yuyun mən sənə yardım edim, məndə cox istəyərdim səninlə bir gün, sözünün ardını demədi. Aylın – Niçata: mənimlə birlikdə duşun altında həyatına bulaşmışları yumaqmı istəyərdin? Niçat Aylına baxdı, neçədə söz demədən fikrini anlaya bilirdi. Niçat -Aylına: hə çanım, Aylının üzündən ikki əlləriylə tutub baxdı gözlərinə. Niçat Aylına dahada yaxın olmaq istəyirdi, Aylının çanına – çanını qatıb hər şeyi unudaraq Aylında hüzurunu tapıb rahatlaşmaq istəyirdi. Aylının dodaqlarından öpərək paltarlı duşa tərəf cəkdi, özüdə dayandı suyun altında təkrar Aylının dodaqlarından öpdü, Aylın Niçata müqavimət göstərmirdi. Niçat Aylını divara qıslayaraq dəliçəsinə dodaqlarından, boynundan öpürdü, Aylın elə bil keyləşmişdi Niçatın öpüşlərindən ayrıla blmirdi. Niçat Aylının əllərindən tutub yuxarı divara qıslayaraq öpməyə davam etdi, əynindən köynəyini cıxarıb kənara atdı, Aylınında koftasını cıxardı. Aylın əynində buzqalterlə qalmışdı, Niçat Aylının boynundan – sinəsindən öpdü dəliçəsinə, Aylın özüdə şaşqın qalmışdı nə edirdi? niyə Niçata müqavimət göstərmirdi? bir bunu anladı Niçat durmayaçaqdı. Artıq buraxmayaçaqdı özünü əgər vaxtında qarşısını alıb dayandırmasaydı onu, Niçatın sinəsinə əlini qoyub ehtiyatla özündən kənara cəkmək istədi, – Aylına: məni özündən kənarlaşdırma yalvarıram. Niçat Aylını qollarına alaraq öpüb – sevişirdi, Aylının kürəyindən sevişə – sevişə buzqalterinidə acdı, Aylın cıplaq qaldı Niçatın önündə. Niçat Aylının hər yerindən öpürdü dəlicəsinə, Aylın dərindən – dərindən nəfəs alırdı, özünündə Niçata qarşı duyğuları olduğunu anlamışdı. Aylın özündən geri Niçatı cəkib tez əlini atıb koftasıyla sinəsini örtdü, Niçatın üzünə baxmaqdan cəkindi kənara baxdı, Niçatın gözləri qızarmışdı axlı getmişdi Aylınla sevişərək. Əllərini Aylının iki tərəfindən divara dayayıb Aylına baxdı, duşdan üzündən – başından aşağı su tökülüdü, – Aylına: çanım nə olar məni özündən kənar etmə səni sevirəm, səni istəyirəm nə olar çanım anla məni. Aylın Niçatı durdura bilməyəçəyini anlamışdı, – Niçata: cıx mən duş alım gəlirəm, Niçatın başını aldadaraq vanna otağından cıxardı. Niçat qapını bağlayınça – Aylına: tamam çanım o zaman mən səni gözləyrəm, Aylın qapını bağlayıb bir anlıq nə etdiyini düşündü. Ürəyi elə vururdu sanki yerindən cıxaçaqdı, bu nə idi? Aylının Sərdara olan həsrəti idimi? indi Niçata qarşı istəyi onu sevdiyindən idimi? baxa qalmışdı.

Ramizlə Dilqəm yeməklrini bitirib anasına təşəkkür etdilər əllərinə sağlıq anam, Dilqəm qalxıb otağına getmək istəyidi anası – Dilqəmə: oğlum dur səninlə söhbətim var. Dilqəm – anasına: buyur ana səni dinləyirəm, anası neçə – nədən başlasın bilmirdi söhbətinə, Ramiz anlamışdı artıq söhbət nədən gedəçəkdi. Anası – Dilqəmə: oğlum mənim xətrimə sadəçə mənim xətrimə, Nazlıyla danış onu həkimə getməyə razı sal, bu səndən son istəyim olsun yalvarıram. Dilqəm anasının belə deməsidən bir təhər oldu anasına baxdı üzgün baxışlarla, Dilqəm ücün anası cox dəyərli idi, onu üzmək – qırmaq istəmirdi hec vaxtı, biraz anasına sakitçə baxdı. Ramizdə Dilqəmin nə deyəçəyini səbirsizliklə gözləyirdi, Dilqəm anasının neçə üzüldüyünü görürdü, -anasına: tamam ana, sənin xətrinə danışaram sabah. Ançaq bir şərtim var – Dilqəmə: nə desən razıyam oğlum sən şərtini de, – anasına: bir daha məndən bir şey xayiş etdiyində mənə yalvarma və sonunçudur demə, sən mənim çanım anamsan. Mən sənin sözünün üstə söz etmərəm bunu bilirsən, mən səni cox istyirəm, mən bunu təkçə sənin xayişinə görə etməyə razıyam, anası oğluna baxıb kövrəldi gözləri yaşardı. Anası – Dilqəmə: təşəkkür edirəm mənim yaraşıqlı oğlum, ayağa qalxıb gəlib oğluna sarıldı ağladı sevinçindən, Ramizədə təsir etmişdi bu durum. Ayağa qalxıb Dilqəmi quçaqlamış – Bahara: anam mənədə sarıl qardaşım qısqandırdı məni, Bahar anası Ramizidə quçaqlayıb öpüb çanım oğlum mənim. Ramiz Bahar anasını quçaqlayıb öpüb təşəkkür etdi, cox sağol anam Allah kölgəni üstümüzdən əksik etməsin, Dilqəm anasını Ramizdən alıb -Ramizə: sən cox quçaqladın anamı mənim növbəmdi. Anasını quçaqlayıb Ramizə dil cıxarıb açıq etdi uşaq kimi, Ramiz – Bahara: baxsana ana mənə dil göstərir, anası ikisinidə bağrına basııb quçaqlayıb başlaından, saclarından öpüb oların şıltaqlığına baxıb qürur duydu. Dilqəmlə Ramizə bir – birini quçaqladılar anası qarışıq, gərcəkdən Dilqəmin ürəyi cox kövrək idi, Ramizi gərcək qardaşı kimi cox istəyirdi.

Aylın yuyunub ehtiyatla vanna qapısını acdı, qorxurdu Niçat qapıda gözləyərdi deyə, qapını acıb baxdı Niçat yox idi, ürəyi biraz rahatlandı tez öz otağına getdi. Gəlib öz otağına girdi, əlini atıb işığı yandırmışdı Niçat qapının yanındaymış əlindən tutdu, Aylın həyəçanlı baxışlarla Niçata baxdı cəkindi bir anlıq, – Aylına: dedim gözləyəçəm səni qapıda. Aylın bir söz deyə bilmədi, Niçatın özünə baxışlarıda dəyişmişdi, Aylın Niçatı cox istəyirdi onu kobutlayıb açılaya bilməzdi. Niçat Aylının üzünə əlinin ardıyla eytiyatla sığal cəkib baxdı gözlərinə, Aylını arxasına kecib boynuna düşmüş saclarını əliylə qırağa edib boynundan öpdü. Niçatın isti nəfəsi boynuna – üzünə yayılırdı və nədənsə bu Aylıan xoş idi, yenə Niçata müqavimət göstərmədi səssiz – sakit önünə baxıb dayandı. Niçat Aylının boynunu – saclarını öpüb qoxaldı, offf gözəl qoxursan çanım, Aylının üzünü özünə tərəf cevirib alnından, burnundan, üzündən, cənəsindən, sonunda dodaqlarından öpdü. Çanına atəş salan öpüşləri vardı Niçatın, Aylının çanı yandı bir anlıq gözlərini yumub dayandı, Niçat Aylına baxıb təkrar – təkrar öpdü buraxmadan. Aylını öpə – öpə yatağa tərəf aparırdı qollarına çanına sararaq, Aylın həyəçanlanırdı anaçaq Niçat öpdükçə ona qarşı istəyi oyanırdı ürəyi döyünürdü. Niçat Aylını yatağına üzatdı öpə – öpə köynəyini cıxarıb atdı kənara, Aylın artıq gec olmuşdu, nə Niçatı, nədə özünü durdura bilməzdi. Niçat Aylını soyundura – soyundura öpürdü, isti öpüşləriylə Aylını dəli edərək axlını başından ala bilmişdi, bunu Niçat özüdə anlayırdı. Aylının əynindəkiləri cıxardı sevişməyə başladı, Aylının hər yerini öpürdü dəliçəsinə, ona qarşı olan istəyini artıq isti öpüşləriylə sübut etmişdi. Aylında Niçat öpdükçə onun saclarını – üzünü sığallayırdı, cox xoş idi bu davranışı isti nəfəsi ona, Niçat sevişə – sevişə öz əynidəkiləridə cıxarıb atdı kənara. Aylının bədənini cılpaq bədəniylə sarmışdı, Aylınında əynində son qalanınıda əlini ataraq öpə – öpə cıxardı. Qılcalarını əliylə sığallayaraq dəli kimi sevişə – sevişə Aylına qovuşa bildi, o an ikisinində çanlarından çan getdi bir – birini hiss etdilər, bu xoş bir hiss idi ikisinədə. Niçat Aylını öpə – öpə sevişməyə davam etdi, artıq bir çan – qan idilər, Aylının gözləri yaşaqrdı bi ixtiyar, Niçat artıq hecnəyə məhəl qoymadan Aylını buraxmırdı, buraxmazdıda. Aylının əllərini başının üstə əlləriylə tuturaq sevişirdi, coxdandı ona qarşı olan ehtirasıyla tək alışıb yanırdı, icindəki gizli sirrini acıq etmişdi sevişməsiylə. Aylından doymazdı bir ömür qollarında qalsaydı, Niçat Aylınsız cox yanmışdı sevişməsindən anlaşılırdı.

Səhər acılmışdı Aylınla Niçat bir yataqdaydılar, Aylın oyanmışdı Niçatın sinəsinə başını qoyub səssiz dayanmışdı, Niçatda oyanmışdı. Aylını öz çanında – sinəsində hiss etməkdən həzz alırdı, Niçat – Aylına: qorxuram gözlərmi acmağa bilirsənmi niyə? Aylın yavaş səslə – Niçata: gözlərini acarsansa hər şeyin bir yuxu olduğundan cox qorxursan. Mən o hisləri cox yaşadım çanım bilirəm, Niçat Aylının özünün fikrini oxumasına gülümsədi, – Aylına: səninlə neçədə gözəlmiş sabahımı acmaq. Ançaq mən nədənsə daha cox geçəni sevməyə başladım, Aylın utandı üzünü Niçatın sinəsinə dayadı baxmadı, Niçat Aylının utanmasından həzz aldı, dodağını dişləyib baxdı gülümsədi. Niçat Aylını qollarıyla sarıb ağzı yuxarı uzandırıb – Aylına: mənə bax çanım, Aylın baxmadı utandı – Aylına: Aylın mənə bax dedim, Aylın Niçatın gözlərinə baxdı cox utanırdı gərcəkdəndə. Niat gülümsəyərək, – Aylına: səni sevirəm çanım, sevirəm duyursnamı? dodaqlarından öpərək sevişdi dəliçəsinə, Aylın Niçatın qollarında bihuş olub qalırdı. Niçat Aylının əllərini – əllərinin icində yuxarı başı üstə tutub – Aylına: öp məni, seviş mənimlə çanım, Aylının dodaqlarından öpdü. Aylında Niçatı dodaqlarından qarşılıqlı öpdü, Niçat Aylının özünü öpdüyünü hiss etdiyində dahada dəli oldu, qalan axlıda getdi başından. Aylının hər yerini öpə, öpə, – Aylına: səni sevirəm, sevirəm çanım, sən artıq mənimsən, Aylında Niçatı öpərək əllərindən – əlini cıxarıb üzünü, saclarını, kürəyini sığallayırdı Niçatın. Bu Niçatı dahada dəli edirdi, ikisinədə cox xoş idi bir – birinə qovuşaraq sevişmək, artıq hər şeylərini bölüşmüşdülər.

Ramiz işə getməyə oyanmışdı, əl – üzünü yuyub gəlib baxdı Dilqəm otağında yox idi, öz – özünə: bu hara getdi səhər tezdən? mətbəxtdə gəldi Bahar anası cay süzürdü. Ramiz – Bahara: sabahın xayir anam, Dilqəm hara getdi? – Ramizə: sabahın oğlum, gəl əyləş səhər yeməyinə. Dilqəm cixdı dedi cataçaq yeri var ordan işə gələçək, Ramiz kecib əyləşdi arvad cayı gətirib Ramizin qarşısına qoyub – Ramizə: səhər yeməyi yemədən işə getdi yoxdu. Ramiz gülümsəyib, cayını götürüb icdi, Ramizin olanlardan xəbəri yox idi, bilsə dəliyə dönərdi bunu hər kəs bilridi.

Beləçə günlər kecirdi, Aylınla Niçat birlikdə gözəl günlər kecirirdilər artıq şirkətdə calışmırdılar, dedikləri kimi Aylın şirkətinin yarısını qəbul etməsədə Bayram bəyə vermişdi və Niçata düşən payınıda uşaq evinə yardıma kecirirdilər. Aylınla Niçat bir başqa hüzur icindəydilər, Aylın mətbəxtdə yemək hazırlayırdı Niçat gəlib Aylını arxadan tutub quçaqlayaraq öpdü, Aylın əlində kəsdiyi xiyar dilimindən Niçatın ağzına verdi dönmədən. Niçat Aylının əlindən verdiyini yeyib saclarını qoxlayıb, – Aylına: çanım Sərdara deyirdin çənnət qoxulum, səndə onun kimi qoxuran, çənnət qoxulum ürəyim hər şeyim. Aylın gülümsədi, – Niçata: ortaq dediyimi unatmadın elə deyilmi? Niçat Aylını oxşayaraq üzüylə – Aylına: nəyi? Aylın dönüb Niçata baxdı. Niçat gülümsəyərək, – Aylına: tamam çanım unutmadım, sənin dönəçəyini bilirdim o üzdən elə dedim, Aylının dodaqlarından öpdü üzünə sığal cəkərək gözlərinə baxdı. Aylın Niçatdan utanırdı hər dəfə baxışlarını qacırırdı, – Aylına: çanım birazdan cıxaqmı? – Niçata: hara? Niçat gülümsəyərək, syurpriz olsun. Aylın gülümsəyib, dönüb işinə davam edərək – Niçata: bilmirəm ki istəyirsənsə cıxaq, Niçat arxadan üzünü Aylının kürəyinə qoyub gözlərini yumub dayandı, qapının zəngi basıldı. Niçat – Aylına: mən baxaram çanım, Niçat getmək istəyirdi – Niçata: çanım bax unutma qapıdakı Ramizdirsə nə olar o bilməsin hecnə, Niçat gülümsəyib, getdi gəlib qapını acdı.

Qapıda tanımadığı 60 yaş arası bir kişi dayanmışdı, – kişiyə: buyurun kimə baxşışdınız? kişi biraz baxıb – Niçata: Aylın xanım evdəmi? Niçat istəyirdi yoxdu desin, Aylın səslədi – Niçatı: kimmiş? Niçat – Aylına: bilmirəm tanımadığım bir nəfər var qapıda. Aylın gəldi əlini ciynindəki dəsmala silə – silə, kişi Aylını görüb gülümsədi, – Aylına: Aylın xanım? Aylın – kişiyə: bəli buyurun mənəm, siz tanımadım. Kişi – Aylına: əğər uyğunsanız icəri kecə bilərəmmi? – kişiyə: buyurun, kişi təşəkkür edib kecdi, Niçat Aylına baxdı narazı baxışlarla hec xoşuna gəlmədi tanımasada onun gəlişi. Aylın Niçata üz ifadəsiylə işarə etdi ki yaxşı deyil qapı önündə saxlamaq evlərinə gələn insanı, Aylın getdi kişiylə, Niçatda üzünü turşudaraq qapını örtüb getdi ardlarınça. Aylın-kişiyə: buyurun əyləşin, kişi kecib əyləşdi evə gözgəzdirib baxdı, Niçatın xoşuna gəlmədi kişinin belə davranışı. Niçat – kişiyə: bəyənmədinizmi evimizi? kecib əyləşdi – Niçata: bəyəndim Niçat bəy, Niçat öz adını cəkdiyində biraz pərt oldu, xatırlamağa calışdı işlə əlaqəli kliyentləri filandımı? xatırlaya bilmədi. Niçat – kişiyə: siz bizi tanıtyırsınız görünür, mən sizi xatırlaya bilmədim, Aylında kecib əyləşdi kişi gülümsəyərək, – Aylına: ortağında sizdə məni tanımassınız, sizinlə iş birliyində filan olmadıq. Ançaq mən sizi tanıyıram, daha cox Aylın xanımı tanıyıram, Aylın anlamadı kişinin danışığından xoşu gəlmədi, – kişiyə: bağışlayın adınızı bilsək adınızla müraciət edərdik və soruşardıq siz kimsiniz? kişi gülümsəyib, -Aylına: adım Fazildir Aylın xanım. Aylın başıyla razılığını bildirib – kişiyə: buyurun Fazil bəy sizi dinləyirəm, gəlmənizin səbəbini bilmək istəyirəm, – Aylına: mənim gəlməyimin səbəbi sizinlə iş qurmaq fikrindəyəm, və o üzdən brdayam. Niçat – kişiyə: biz artıq şirkətdə calışmırıq biraz geç qalmısınız Fazil bəy, Aylında təsdiqlədi Niçatın sözünü, biz artıq calışmırıq ortağım düz deyir, – Aylına: mən bilirəm calışmadığınızdan xəbərdaram. Aylınla Niçat bir – birinə təçüblə baxdılar anlamağa calışdılar, bilirdisə nə ücün gəlmişdi? Fazil – olara: mən bilirəm Aylın xanım siz uşaqlara yardım evi acmışsınız. İkinizdə düzgünlüyünüzlə və mərdliyinizlə şirkətinizin yarısını Bayram bəyə qoyaraq şirkətinizi tərk etmisiniz, neçə demişlər? Allah edilən yaxşılıqların və pisliklərin əvəzini əksik qoymaz. Elə deyilmi? Aylın – Fazilə: Fazil bəy bu həyatda təmənnasız hec bir şey yoxdur bunuda duymuş olarsınız, Fazil gülümsəyərək, – Aylına: tamda ortasından vurdun Aylın xanım sizinlə razıyam. Mənimlə iş ortağım olmağını təklif etmirəm sənə, sənin mənim şirkətlərimdən birini yönəltməni istəyirəm, Aylın şüphəli baxışlarala baxdı – Fazilə: niyə ki? – Aylına: səninlə bu həyatda eyni düşmənimz var. Sən mənimlə razılaşaraq şirkətimi yönəldəçəksən və sənin ona yaxınlaşmanı istəyirəm, Fazil ayağa qalxaraq koynəyinin düymələrini acmağa başladı. Aylınla Niçat bir – birinə baxdılar, bu nə edirdi? Niçat – Fazilə: siz nə edirsiniz xəstəsinizmi? əsəbləşdi, Fazil – Niçata: dur Niçat bəy qısqanma, indi görəçəklərinizdən sonra içazə versən söhbətimə davam edəçəm. Fazil köynəyinin düymələrini acıb sinəsini bədənini göstərdi olara, Niçatla Aylın gördüklərindən şoka düşdülər, bədənində sağ yer yox idi kurşun izləri vardı. Fazil köynəyinin düymələrini bağlayıb əyləşdi, – Aylıa: qısa deyəçəm Aylın xanım sənə, bunu mənə edən sənin doğma atan olan o alcaq şərəfsiz Rahimdir. Aylın duyduğunda doğma atası haqda ayağa qalxdı, nəə? siz gərcəkdən xəstəsinizmi? Niçatda təçübləndi baxdı, – Aylına: mənə bir nəfər üzü şramlı ismarladı ki sən atan olan o şərəfsizi axtarırsanmış. Mən duyduğumda o şərəfsizin qızı varmış qulaqlarıma inanmadım, axdardım – araşdırdım bildim ki sən doğulduğunda öz qızınında ölüm əmrini vermiş alcaq – imansız. Aylın keyləşib qalmışdı, Niçatında üzünün ifadəsi dəyişdi üzüldü, Aylınla bir həftə baş – başa qalıb sevinmişdi və yenə qorxaçağı bir şeylər gəlib tapmışdı sevdiyini. Aylın yerinə əyləşdi Fazilə baxdı pis oldu, Aylının boğazı qovuşdu cox cətinliklə, -Fazilə: sizi nədən bu günə qoymuş o? atam sözünü demədi, Fazil dərindən nəfəs alıb – Aylına: mən ananı sevirdim anada məni, qarşılıqlı idi sevgimiz. Əlimdən almaq ücün məni vurdu, ançaq neçə demişlər? Allah öldürməyəni başqası öldürə bilməz, mənim yaşamamın tək səbəbi o şərəfsizdən tökülən qanımın və sevdiyimin heyifini almaqdır. Aylın ayağa qalxdı şaşırmışdı, mən br dəqiqəlik mətbəxtdə getmək istədi, o qədər şaşırmışdı qalmışdı ortalıqda sanki addım atmağınıda unutmuşdu. Niçat tez ayağa qalxıb Aylını quçaqlayıb tutudu, – Aylına: çanım – çanım sakit ol mən yanındayam, Aylın elə sarsılmışdı ki Niçatdan bərk – bərk tutub sıxırdı əlləriylə, Fazil Aylına baxırdı gözünü qırpmadan. Niçat – Fazilə: xayiş edirəm artıq br söz deməyin susun, Aylın Niçatı buraxmadan üzünü dönmədən titrək səslə, – Fazilə: bəs məni niyə öldürmək istəyib bilmirsinizmi? – Aylına: onun bir düşmənliyi olan ortağı varmış. O düşmənciliklərinə son qoymaq ücün bir – birinə söz vermişlər ki əgər sən qız doğularsansa, düşməninin oğluyla göbək kəsdisi edəçəklərmiş sizi, yəni siz böyüyünüzdə onun oğluyla evlənməlisənmiş. Niçat nifrət dolu baxışlarala baxaraq – Fazilə: sizə susun dedim, Fazil susmadı – Aylına: atanda qızı olduğunu duyduğunda anan bilmədən ölüm əmrini vermiş ki düşmənin oğluna səni verməsin. Sənidə mənim kimi kimsə qurtarmış həyatdda sağ qala bilmişsən, o üzdən də səninlə dediyim kimi düşmənimiz ortaqdır, sevindim sənin həyatdda olmana Aylın xanım. Ayağa qalxıb çibindən vizitka kartını masaya qoyub – Aylına: burda mənim nömrəm yazılmış, özünü toparladığında yaxşı – yaxşı düşün mənə zəng et. Bizim çanımıza qıymaq istəyəndən və ananıda evlad açısıyla gözü yaşlı qoyan o şərəfsizdən birlikdə heyifimizi alaq, artıq söz demədən getdi, Aylın Niatın qollarından bərk – bərk sıxaraq üzünü sinəsinə sıxıb dayanmışdı. Duyduqlarından keyləşmişdi yazıq, Niçat üzgün – peşman baxışlarla baxıb dərindən nəfəs aldı, Niçat yaxşı bilirdi Aylının xasiyyətini. Bilirdi ki hec bir işini yarımçıq qoymazdı qanı bahasınada olsa, Niçat qorxurdu Aylını itirəçəyindən. Aylını özünə bütün bədəniylə sarıb tutudu, sanki indi əlindən alaçaqdılar sevdiyini.

Dilqəm Nazlıya gəlmişdi, Nazlı Dilqəmi görüb cox sevinmişdi göz yaşlarına hakim ola bilmirdi, Dilqəmin boynuna sarılıb buraxmadan üzür istəyirdi. Dilqəmində ürəyi cox pis olmuşdu Nazlını bu halda gördüyündə, Ramiz qapıdan olara baxıb gülümsəyib, getdi. Dilqəm anlamışdı Nazlının gərcəkdəndə axlında problemi vardı, Nazlının saclarını sığallayaraq ona dəstək olmağa calışırdı, bu dünyada günahsız kim var ki? fələyin oyunları bitmək bilmiirdi.

Ordada Aylın Niçata sarılıb – qısılıb qalmışdı şok halda, Niçat dinmədən – danışmadan Aylını quçaqlayaraq sinəsinə sıxıb tutmuşdu, cox üzgündü cox.

Ramiz gəlib maşına əyləşib Aylına zəng etdi gözlədi, Aylından çavab yox idi telefonu cağırsada, Ramiz başını narazılıqla sirkələyərək maşının qazına basıb getdi.

Aylın şirkətini atasına verib getdikdən sonra Fədada evi tərk etmişdi başqa bir yerdə yaşayırdı, pənçərənin önündə dayanıb siqaret cəkərək düşünürdü nələrsə haqda.

Bayram bəydə şirkətində üzgün oturmuşdu, oğlunun evi tərk etməsindən və Aylına inanmadan səbəbkar olmuşdu şirkətdən getmələrinə, cox üzgün idi oturub qalmışdı baxa peşman baxışarla. Telefonunu götürüb oğluna zəng edib gözləyirdi ümidlə, bəlkə çavab verərdimi? ançaq Fəda telefonunu acmırdı, üzgün telefonunu masaya atıb gözünü bir nöqtəyə dikib baxırdı.

Ramiz Aylına gəlmişdi, qapının acıq olduğunu gördüyündə şüphəylə ehtiyatla icəri girdi, həyəçanlandı qapının yarı acıq qalmasından. Fazil bəy gedərkən qalmışdı qapı acıq, ehtiyatlı addımlarla gəldi üzünün ifadəsi dəyişdi gördüyündə, Aylınla Niçat quçaqlaşıb sarılıb dayanmışdılar. Ramiz – Aylına: buna görəmi telefonlarıma çavab vermisən? bağırdı əsəblə! Ramizin səsindən ikisidə tanıdılar, ançaq hec biri dönüb baxmadılar, eləçə qalmışdılar. Rmiz əsəbləşdi glib Niçatdan Aylını cəkib baxdı, Aylının gözləri qızarmışdı ağlamaqdan cox üzülmüşdü, Ramziə baxdı yorgun – üzgün baxışlra kövrəldi, Ramiz – Aylına: nə oldu çanım? Aylının halından cox qorxdu. Niçat Ramizə tərs – tərs baxıb kecib əyləşdi, Aylın Niçatdan xayiş etmişdi Ramizin qarşısında bildirməsin aralarında olanları, Aylın carəsiz Ramizin boynuna sarılıb sakit dayandı. Niçat stəmirdi Aylın Ramizə sarılsın, ançaq carəsiz baxa qalırdı bldirməmək ücün Aylının xətrinə, Ramiz Aylını quçaqlayıb – Niçata: nə etdin sən Aylına? Niçat Ramizin bu sözünə baxdı, cox istəyərdi gərcəkləri desin və bir daha Aylına toxunmasına əngəl olsun. Niçat – Ramizə: Aylının atası tapılmış, Ramiz anlamdı baxdı – Niçata: nə sayaqlayırsan sən? çamaatın hisləriylə oynama danışığına fikir ver, Ramiz bilmirdi artıq Aylınla Niçat xəbərdar idilər hər şeydən. Niçat – Ramizə: gərcək atasını deyirəm, hansı ki qızı doğulduğunda ölüm əmirini vermiş şərəfsiz, Ramiz duyduğunda pərt oldu, anladı ki artıq Aylının xəbəri var gərcəklərdən. Ramiz cox üzüldü Aylının bu halına, – Aylına: hər şey yaxşı olaçaq çanım, mən səninləyəm qorxma tamammı? Ramizin bu sözləri Niçatın əsəbinə toxunurdu. Özünü zor tuturdu qalxıb Ramizi vurub Aylını qollarından almamaq ücün, Ramiz Aylının saclarından öpdü üzünü saclarına sürtdü. Niçat dözmədi qalxıb Aylını Ramizdən ayırıb – Aylına: gəl çanım əyləş ayaqda qalıb yoruldun, Aylını gətirib otuzdurdu yanında əyləşdi. Aylının o tərəf yanında da Ramiz oturdu, Aylını ciynindən tutub özünə qısıb tutudu, Niçat bir anlıq kənara baxıb özünü ələ almağa calışdı. Ramizdə nə deyəçəyini bilmirdi, ən azından Aylın qədər şokda idi duyduğundan.

Dilqəm Nazlını psixaloqa gətirib yoxlatmışdı, Nazlı karidorda otutrub Dilqəmin həkimlə danışıb cıxmasını gözləyirdi, həkim – Dilqəmə: baxın Dilqəm bəy qız cətin xəstəlikən qurtulmuş. Cox təssüflər olsun bu ona psixaloji olaraq böyük zərbə vurmuş, siz qızın yanında olaraq ona dəstək olun ki dahada betərindən qoruya bilək vaxtında. Qızın gözəl vaxt kecirməsi lazımdır, yəni gözəl insanlar arasında şən və problemdən kənarda, siz ona vaxt ayırın yanında olun gözəl sözlərinizi əsirgəməyin. Bəzən insana bir şirin kəlmə min məlhəmə brabər olar demişlər, birdə unutmayın əsasda inmadır, Dilqəm – həkimə: bu nə qədər vaxt sürəcək Nazlıda? həkim dərndən nəfəs alıb -Dilqəmə: baxır ətraf mühütinə, onun cox insana ehtiyaçı yoxdur. Siz Nazlı xanımın nəyi olurdunuz unutdum, Dilqəm – həkimə: kecmiş sevgilisi, həkim Dilqəmə şüphəli baxışlaral baxaraq, onun tez sağalıb əvəlki həyatına dönməsi sizin əlinizdədir Dilqəm bəy. Bunu bayaqdan sorsaydım söhbətimiz uzun cəkməzdi sizinlə, sevginizlə əhatə etsəniz o tez sağalaçaq inanın mənə, artıq ilaçada ehtiyaç görmürəm. Dilqəm ayağa qalxdı – həkimə: o zaman məndə sizi cox tutumyım doktor, həkimələ əl sıxıb sağollaşıb cıxdı otaqdan. Nazlı Dilqəmin cıxdığını görmədi, oturduğu yerdə əllərini bir – birinə sıxıb dayanmışdı balaça uşaq kimi, bir anlıq Dilqəmin ürəyi göynədi Nazlını belə görüb. Özünü toparlayıb gəldi yanına, Nazlı tez ayağa qalxıb söz söruşmadan Dilqəmə sual dolu baxışlarla baxd,. Dilqəmə cətində olsa gülümsəyərək, – Nazlıaya: dedi ilaçın mənmmiş çanım. Məni vaxtı – vaxtında anlasan və sözümə qulaq assan hec bir şeyin qalmayaçaq, Nazlı utanırdı Dilqəmdən etdiklərinə görə peşmandı. Yavaş səslə -Dilqəmə: qulaq asaçam söz verirə, Dilqəm gülümsəyib, Nazlının boynuna qolunu salıb özünə sıxaraq, o zaman hadi işimizin başına. Nazlı cox sevind Dilqəmin özünü bağışlamasına, Dilqəmə uşaq kimi qısılaraq yanınça getdi.

Ramiz Aylınla söhbət edirdi – Aylına: çanım burax Fazil filan rədd olsun hec arama – axtarma, o tib niyə özü gedib bu qədər illərdə ondan heyif almadı da gəldi səninlə ortaq olmaq fikrinə düşdü? bax Aylın bu tip kimdirsə ola bilər sənin əlindən pis işlərini gördürər. Qarışma çanım nə olar yalvarıram, Aylının səsi batmışdı sanki danışa bilmirdi, Niçat – Aylına: çanım yorudun gəl aparım otağımıza sən dinçəl biraz. Ramiz Niçat elə dediyində əsəblə, – Niçata: danışığına fikir ver yoxsa əlimdən bir xəta cıxaçaq sənə, Ramiz Aylını oturduğu yerdən qaldırıb – Niçata: onu yatağına aparmağa mən varam, gedək çanım zorla Aylının qolundan tutub apardı. Niçat əsəb olurdu Ramiz Aylına yaxınlaşdıqça toxunduqça, əllərini üzünə cəkib öz – özünə: Allahım sən mənə səbir ver, Ramizə etibar etmirdi getdi ardınça. Ramiz gətirib Aylını yerinə uzandırıb yanında uzandı, özünə qısıb tutudu Aylını, Niçat otağa girdiyində az qaldı dəli olsun Ramizin Aylını quçaqlayıb yanında yatmasından. Ramiz Niçata məhəl qoymadan – Aylına: hər şey yaxşı olaçaq, mən yanındayam çanım. Niçat dişini bir – birinə sıxaraq Ramizə baxırdı gözünü cəkmədən, kecib əyləşib baxdı ki Ramiz artıq – əksik hərəkətlər etməyə qalxmasın Aylına.

Axşam olmuşdu Dilqəm Nazlıyla evlərinə gəlmişdilər, anası qızının Dilqəmlə barışmasına cox sevinmidi, Nazlı anasını öpüb – quçaqlayıb otağına getdi paltarını dəyişməyə. Afət – Dilqəmə: oğlum sənə təşəkkür etmək istəyirəm, ançaq sözlə ifadə edə bilmirəm kövrəldi, Dilqəm yaxın gəlib əyləşdi. Dilqəm – Afətə: anam siz işıq üzünə həsrət qalsanızda, bəzi görmə qablyətinə malik olanlardan daha yaxşı görüb – anlaya bilirsiniz insanları, İnanın gərək yox təşəkkürə mən anlayıram sizi cox gözəl. Afət göz yaşlarını silib Dilqəmin əlini axtardı, Dilqəm Afətin əlini tutub öpüb alnına quyub dayandı, artıq yazıq qadının günahsız göz yaşlarını görməsinə dayana bilmədi pis oldu, Dilqəmin saclarına sığal cəkərək səssiz – səzziz ağladı.

Aylında kimsəylə danışmırdı elə bil zombiyə dönmüşdü, yatağında oturub gözlərini br nöqtəyə zilləyib dalmışdı, gərcəkdən haqsızlığın pik dərəcəsi gəlib yazığın boğazına dirənmişdi. Ramizlə Niçatın demələrinə baxmadan hecnə yeməməmişdi icməmidi, Aylın nə düşündüsə ayağa qalxıb otaqdan cıxdı getdi, ardınça Ramizlə Niçatda getdilər. Aylın gəlib mətbəxtdən nə isə axtarmağa başladı, tapmayınça əsəbləşdiyi üzündən bəlli idi, Ramiz – Aylına: çanım de nə axtarırsan yardım edim. Niçatda Aylının qolundan tutub – Aylına: çanım nə axtarırsan de? Aylın – Ramizə: birdənəm mənə icməyə bir şey tap. Ramiz analadı Aylını, tamam çanım gəl gedək mən səni anladım, Niçat tək Ramizlə Aylını buraxmazdı – Aylına: çanım dur varımdır mənim, gedib bir şüşə icki gətirdi, Ramiz Niçata əsəblə baxdı Aylını özü aparaçaqdı əngəl oldu. Niçat bakal götürünçə Aylın Niçatın əlindən şüşəni alıb başına cəkib icdi, Niçat baxa qaldı əlində boş bakalla. Aylın cox pis vəziyyətdə qalmışdı icməsəydi başı dəli olaçaqdı, Aylın şüşəni ağzından cəkib bir anlıq yandığını hiss etdi, ançaq ici o qədər yanmışdı ki ickindəki yanğısı içkinin yanğısından cox açıtıçı idi. Aylın əlində şüşəylə gəlib alnını Niçatın sinəsinə dayayaraq ağladı, yazığın ürəyi göynəyirdi bütün olanlardan, Niçat bir qoluyla Aylını özünə sıxıb saclarından öpüb baxdı üzgün baxışlarla. Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı carəsiz yazıq olmuş Aylına ici açııdı, gözlərini yumub dayandı bir anlıq. Ramiz artıq Niçata qısılamasına əsəbləşədə bilmrdi, Aylın indi başqa durumda cox açiz – carəsizdir.

Beləçə səhər acıldı Ramiz evə getməmişdi Aylınla qalmışdı, Niçatda bütün geçəni Aylının yanında oturmuşdu ki Ramizdən qorusun, Aylın sərxoş olub yatmışdı. Ramiz zəng etdi – Dilqəmə: qardaşım sən idarə et mənim Aylında qalmağım lazımdır, Ramiz biraz qulaq asıb -Diləmə: qardaşım sonra sənə anlataram, tək deyiləm narahat olma başımızın bəlasıda burdadır. Ramiz Niçatı qəst edirdi, Niçat əsəblə baxırdı, Ramiz – Dilqəmə: tamam qardaşım hələlik, telefonu söndürüb baxdı Aylına, ayağa qalxıb otaqdan cıxıb getdi Ramiz, Niçat Ramiz cıxan kimi tez Aylına yaxın əyləşib öpdü üzündən, dodaqlarından. Aylının saclarını sığallayaraq baxdı, cox qorxurdu onu itirəçəyindən.

Ramiz mətbəxtdə gəlib Aylına limonlu cay süzdü, özünədə qəhvə hazırlayıb geti, Aylın oyanıb gözlərini acıb baxdı yanında dayanmış Niçata, yavaş səslə – Aylına: sabahın xeyir çanım, oyan artıq cox darıxdım sənin ücün. Niçat əyilib Aylının dodaqlarından öpən an Ramiz gəlib gördü, istəyirdi əlindəkini Niçata atsın, Aylının Niçatın üzünə – sacına sığal cəkdiyini gördüyündə yerində dondu qaldı. Ramiz anladı Niçat bunu Aylına zor etmirdi, əksinə Aylınında ona qarşı istəyi olduğu göz önündə idi, Ramizin dünyası başına yıxıldı əsəbindən nə edəçəyini bilmədi. Əlində cayla – qəhvəylə qalmışdı qapının qarşısında carəsiz baxa, bilmirdi indi hansını açılayıb – söyüb rahatlansın, dayana bilmədi ger peşman – üzgün əlində cayla – qəhvəylə getdi.

Ramiz gəlib qonaq otağına catdığında dayandı baxdı nifrət dolu baxışlarla, əllərindəki cay – qəhvə finçanları yerə düşüb cilik – cilik oldular dağılaraq, Ramizin gözlərindən yaş süzüldü özününə, nifrətlə baxaraq evi tərk etdi getdi.

Aylının xəbəri yox idi Ramizin özlərini gördüyündən, Aylın bilmirdi Ramiz geçə getməmişdi yanında qalmışdı, ançaq Niçat bunu bilərəkdən etmişdi ki Ramizin Aylına qarşı olan istəyini qısqanırdı. Niçat – Aylına: qalx çanım duş al özünə gəl biraz rahatlan, o arada məndə qəhvələrimizi hazırlayım, Aylını yatağından qaldırıb otağdan cıxarıb gətirdi vanna otağına, qapını acdı Aylın kecdi. Niçat qapını örtüb gəldi ki baxsın Ramiz nə edir, gəlib qonaq otağında yerə düşüb sınmış finçanları gördüyündə anladı Ramizin getdiyini. Niçatın xoşuna gəldi üzünün ifadəsi dəyişdi, mətbəxtdə getmədi qayıdıb gəlib vanna otağının qapısını acıb Aylının yanına girdi qapını örtdü.

Ramiz işə getməmişdi, Dilqəm dəfələrlə zəng etməsinə baxmayaraq Ramiz telefonunu acmamışdı, Dilqəm dəridən nəfəs alıb öz – özünə: of qardaşım hardasan? lazım olduğunda acmassan bu zibil telefonunu. Dilqəm Aylına zəng etdi, – Aylına: alo salam dostum, Ramizə versənə telefonu işlə əlaqədar soruşacaqlarım var, neçə yəni sənnlə deyil, Ramiz səninlə qalıb geçə mən danışdım səhərdə yanında idi, işə gəlməyəçəyini dedi. Dilqəm anladı orda nələrinsə səhv oldugunu, – Aylına: tamam narahat olma gələr, öpürəm hələlik.

Aylında telefonu masaya qoyub şüphəli baxışlarla baxdı, Niçat gəldi – Aylına: çanım mən az vaxlıq cıxıram, – Niçata: Niçat səhər Ramiz burdaydımı? Niçat bilirdi Aylın özünün adını çiddi bir şey olduğunda cəkirdi. Niçat – Aylına: burdaydı sonra demədən getmiş, Aylın şüphəli baxışlarla Niçata baxdı və anladı Niçat Ramizə acıq vermişdi aralarında olanları, o üzdəndə Ramiz inçiyərək getmiş kimsənin telefonuna çavab vermirdi. Aylın – Niçata: axx Niçat, axx nə etdin sən, tez telefonunu götürüb Ramizə zəng etdi, ançaq Ramiz telefonun çavab vermədi, Aylın cox üzüldü Niçatın belə etməsinə. Niçat yaxınlaşıb əlindən telefonu götürüb, – Aylına: çanım o artıq uşaq deyil sonunda biləçəkdi, mən istəmirəm o sənə başqa fikirdə baxsın, qısqanıram başa düş məni. Niçatın belə etməsindən Aylının inçidiyi üzündən bəlli idi, Niçata bir söz demədən getdi, Aylın dur dinlə, Niçat öz – özünə: bir… mütləq günümüzün ortasına… qoymasa günah olar. Üzagün baxışlarla baxaraq dərindən nəfəs alıb Aylını üzdüyünə peşman oldu, tez Aylının ardınça getdi.

Ramiz həmişə Aylının gəldiyi yerə gəlib dayanmışdı, qollarını bir – birinə dolayıb baxırdı uzaqlara, bura Aylında gəlirdi tez – tez bir dərdi olanda və tək qalmaq istəyəndə. Ramizin gözünün önündən getmirdi Aylının Niçatı oxşaması – öpüşmələri, düşündükçə az qalırdı dəli olsun, Aylın bilirdi Ramizin harda olaçağını və gəlib arxasında dayandı. Ramiz anladı arxasında Aylının olduğunu dönüb baxmadı, Aylın üzülmüşdü Ramizin bu halına, – Ramizə: bilirəm dönməməyinlə mənə arxanı cevirməyində haqlısan. Səndən gərcəkləri gizlədim ki bilib üzülməyəsən, ançaq siz kişilər bəzən düşünmədən bir – birinizə açıq etmək ücün sirrinizi saxlaya bilmirsiniz, Niçatı qəst edirdi. Ramiz dinmədi sakit dayanmışdı, Aylın bilirdi Ramiz dönsə özünü açılayaçaqdı, bəlkədə sonunçu görüşləri olaçaqdı, mən Niçatı, sözünü deməyə imkan vermədi. Ramiz döndü nifrətlə – Aylına: sevirsənmi? Aylın Ramizin üzünə baxa bilmədi, Ramiz bağırdı sevirsənmi? Aylın Ramzə baxmadan hə sevirəm, Ramiz Aylına yaxın gəldi qarşısında dayanıb baxdı. Gözləri qızarmışdı əsəbdən – ağlamaqdan, sən, sözünün ardın deyə bilmədi Ramiz cox kövrəldi, Aylın qalmışdı cıxılmaz vəziyyətdə qarşısında, Ramizin artıq deyəçəyi bir sözdə yox idi -Aylına: bu son görüşümüz idi artıq sənə bəd duada emirəm. Aylının yanından kecib getdi, Ramizin belə və bir dəfəllik getməsi Aylını cox sarsıltdı dönüb, – Ramizə: istəsəndə son ola bilməz, sənin çanından – qanından olan məndədir. Ramiz getdiyi yerdə dayandı dönmədən Aylının nə dediyini anlamağa calışdı, Ramiz Aylının özünü durdurmaq ücün belə dediyini düşünüb getmək istədiyində, – Ramizə: Sərdar sənin qardaşındır. Ramiz dayanıb dönüb baxdı, Aylın axlınımı oynatmışdı? anlamadı, Aylın dönmədən – Ramizə: atan başqa qadınla yaşayırmış olanlardan sonra. Ramiz diqqətlə qulaq asdı Aylın nə deyəçək, Aylın dönmədən – Ramizə: mənimlə Sərdarın arasında o geçə hec bir şey olmadı, biz sadəçə səhərə qədər birlikdə bura gəlib əyləşdik dərtləşdik. Sabahı sizə hər şeyi deyib Sərdarla gedəçəkdim buralardan bir dəfəlik, ançaq yenə fələk oynadı öz oyununu, Sərdar məni pis olduğumda şirkətin qarşısından apardı öz evinə Tahirlə Nərgizə. Həmən geçə mənə tanımadığım nömrədən zəng gəldi, telefonuma Sərdar çavab verdi halım olmadığı ücün və nə duydusa üzünün ifadəsi dəyişdi, anladım ki pis bir şey duymuşdu.

Sonra bildiyimdə dayımın yeni doğulmuş oğlu var, yeni arvadı uşağı üstünə ataraq getdiyində dayım dözməmiş əli ayağı tutulmuş yatağa düşmüş, Sərdarla səhəri ucduq tapdım dayımı və körpə günahsız yeni doğulmuş oğlunu. Sərdarla birlikdə artıq dayımla uşağa baxdıq yardım etdik, bizim xəyallarımız unutuldu nə Sərdar, nə mən artıq evlənmək haqda düşünmədik, dayımın artıq orda hec bir şeyi qalmamışdı. Pis qadın aldadaraq əlindən alıb getmişdi hər şeyini, Sərdarın atasıda oğlunun mənimlə olduğunu düşünüb əsbindən özünü vurdu, ançaq ölmədi ömürlük şikəst qalaçaq dedilər. Sərdarda atasının yanında bağlanıb qaldı carəsiz əli qolu bağlı, Sərdarla biz qovuşa bilmədik ücünün arasında qaldıq carəsiz hər şeyimiz alt – üst oldu, o üzdən də Sərdarın adını verdim kicik qardaşına. Ramiz sanki yuxuda idi qulaqlarına inana bilmirdi, şaşqın həyəçan dolu baxışlaral Aylına tərəf gəlib qarşısına kecib baxdı, Ramizin az qalırdı ürəyi yerindən cıxsın, nə deyəçəyini bilmirdi qalmışdı baxa. Aylın – Ramizə: mən Çansu döndüyündə dayımıda oğlunuda özümlə gətirdim bura şəhərimə, Sərdarında öldüyünü sənə o üzdən dedim ki artıq oda məndə ölənə hesab idik böyüklərimizin etdiyi səhvlərin uçbatından. Birdə səni çəzalandırmaq ücün elə dedim, sən məni gedərkən lənətləmişdin gərcəkdən duaların qəbul oldu bax başımıza nələr gəldi. Sərdarın atsı özünü vurdu, atan yatağa düşdü, bir oğlunu gətirib üstünə ataraq inandığı qadın tərk etdi varını əlindən qlaraq, sən oğlunuda özü tərk edərək Allahın qəzəbinə gəldi sonunda. Mənə lazım olduğunda yardım edən o qara aynalı maşın babam tərəfindən göndərilirdi, artıq biz Sərdarla dost olaraq qalmağa qərar verdik, bir gün oda evlənər ümid edirəm xöşbəxt olar. Mənə cox cətin idi bütün bu gercəkləri səndən saxlamağım, həyat oyunlarıyla mənim ömrümə – günümə zərbələr endirdi vaxtsız, səndən bütün bunları gizlətməyimin səbəbi, səni öz çanımdanda cox istədiyim ücündür. Bilirdim bunu bilsən sənədə cox ağır olaçaq ən azından mənim qədər, Ramiz hələdə baxırdı Aylına dəhşətə gəlmişdi duyduqlarından. İndiyə kimi Aylının oğlu bildiyi uşaq öz qardaşıymış, – Ramizə: anan rəhmətlik sanki hiss etmişdi uşağın sənə cox bənzədiyini deyirdi hər defə quçağına aldığında, Ramizin gözlərindən yaş sel kimi süzüldü üzünə. Hec Aylına deyə bilmirdi nədən məndən gizlətmisən filan, dili lal olmuşdu sözünüdə unutmudu, Aylın Ramizin halından anlayırdı, – Ramizə: bağışla birdənəm. Mən atanı və günahsız bu dünyaya yeni göz acmış dayım oğlunu sahibsiz qoya bilməzdim, Aylınında gözləri yaşardı kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, – Ramizə: mən Niçatı sevirəm bunu qəbul et. O gecə Niçata bütün gərcəkləri danışdım artıq ondan gizlədəçəyim hec nəyim qalmadı, Anlamanı istəyirəm bir – birimizi sevirik, mənə belə arxanı cevirib getmə səni cox istəyirəm. Mən sizlərə arxama dönüb hec getmədim, artıq mənim dayım oğlu birdənə deyil, Sərdarla birlikdə iki oldunuz, ançaq sən tək mənim birdənəmsən, Aylının gözlərindən yaş süzüldü üzünə. Ramiz elə bil nəfəsini almırdı, birdən icini cəkərək bağıraraq Aylını quçaqlayıb ağladı, Aylın Ramizi quçaqlayıb sıxıb tutudu, – Ramizə: bu üzdən mənimlə son görüşün ola bilməz birdənəm anladınmı? Ramiz elə ağlayırdı ki Aylının ürəyi göynəyirdi duyduqça. Ramiz ağlaya – ağlaya Aylından sürüşərək yerdə dizləri üstə dayandı qarşısında, Aylının əlini üzünə tuturaq hönkürüb ağladı. Ayının bu çəsarəti insanlığı qarşında Ramiz cox açiz və peşman qalmışdı, atasına görədə Aylınla Sərdarda qovuşa bilməmişdilər, Niçat kənardan dayanıb Aylınla Ramizə baxırdı. Artıq rahat oldu anlamışdı durumdan Aylın bütün gərcəkləri Ramizədə danışmışdı, Niçat gülümsəyib, öz – özünə: çanım mənim sən bir mələksən, Aylına baxdı qürurla.

Beləçə günlər kecdi Aylın qapının zəngini duyub, – Niçata: çanım baxsana kimdir, Niçat gedib qapını acdı gələn Ramiz idi, Ramizin üzündən bəlli idi üzgünlüyü, peçmanlığı. Ramiz – Niçata: Aylına gəlmişdim içazən varmı? Niçat Ramizin bu sözündən anladı artıq öz yerini bilmişdi, Niçat bilirdi Ramiz Aylın ücün nə qədər əziz biriydi. Niçat – Ramizə: əlbətddə qardaşım buyur, Niçat özünə qardaşım deyəndə biraz pərt oldu baxdı, anladı ki Niçat özünə qardaşım deməklə nəyə işarə edirdi. Ramiz qapldan kecərkən – Niçata: cox sağol qardaşım deyib getdi, Niçat bir anlıq düşünüb gülümsəyib, qapını ötrüb getdi Ramizin ardınça. Aylın mətbəxtdə yeməklə məşğul idi, Aylın – Niçata: canım kim idi? Niçat – Aylına: qardaşımdır çanım, Aylın dönüb baxdı qardaşım dediyində. Ramizin cox üzgün dayandığını görüb baxdı ikisinədə təçüblə, nə əçəb dava – şavasız – atmaçasız sakit dayanmışdılar? Niçat – Aylına: çanım mən cıxıram marketdən alaçaqlarımızı alıb gəlirəm. Sən qardaşıma cay süz söhbət edin tez dönəçəm, gəlib Aylının üzündən öpüb getdi, Niçat bu hərəkkətiylə artıq Ramizə ektibar etdiyini işarə edirdi, Ramiz donub qalmışdı yerində. Aylın tez yaxınlaşıb Ramizi quçaqladı, Ramizdə Aylını quçaqlayıb buraxmadan, – Aylına: gəldim qardaşıma aparasan məni cox darıxdım kicik Sərdar ücün, Ramiz birinçi dəfə idi ki Sərdarın adını cəkirdi. Aylın sevindi gülümsəyib, – Ramizə: tək Sərdara deyil, atanada elə deyilmi birdənəm? Ramizin üzünə baxdı, Ramiz atasında incik idi kənara baxıb Aylının sualına çavab verməkdən yayındı. Aylın Ramizin üzündən tutub özünə tərəf baxdırıb – Rmaizə: atanada elə deyilmi? Ramiz bir anlıq kövrəldi yavaş səslə – Aylına: atamada. Aylın sevindi, Ramizi təkrar quçaqlayıb öpüb bağrına basdı, birdənəm mənim çanım dayımın gözəl ürəkli oğlu, Niçat qapıdan cıxmamışdı dayanıb əmin olmaq ücün qulaq asırdı danışdıqlarına. Artıq danışıqlarını duyduğundan sonra sevindi gülümsəyib, qapını ehtiyata acıb cıxdı getdi.

Aylın Ramizi gətirib əyləşdirdi, tez iki finçan qəhvə süzüb gətirib masaya qoydu əyləşdi, Ramiz cox üzgün gözrünürdü. Aylın başını qarmaq ücün – Ramizə: bax birdənəm incimək yoxdur, dayım oğlunun kiciyini daha cox sevirəm zarafat etdi, – Aylına: inçimirəm canım onu məndə cox sevirəm, hətta səndəndə cox sevirəm zarafat etdi. Ançaq gözlərindən yaş sel kimi süzüldü üzünə, Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı Ramizə, Aylın telefonunu götürüb Dilqəmə zəng etdi. Alo dostum axşama hazırlaşıb mənə gəlməni istəyirəm, yox bir şeyim yaxşıyam, Ramizlə dayıma qardaşına gedəçəyik sənində gəlməni istədim bizimlə. Sənədə orda ayit olan var gülümsəyib, – Dilqəmə: sadəçə qardaşının yanında olmağını istəyrəm gözləyirəm, telefonu söndürüb – Ramizə: dünya syurprizlərlə doludur elə deyilmi birdənəm? Ramiz göz yaşını silib baxdı. Aylın gülümsəyib, – Ramizə: ic qəhvəni hər şey yaxşı olaçaq, Ramiz qəhvəsini götürdü əli əsirdi, Aylın görüb yaxın əyləşdib finçanı götürüb – Ramizə: bibin qızı nə ücündür burda? Ramizə qəhvədən icirtdi mehribanlıqla. Gərcəkdən Aylının hövsələsi, mərhəməti, çəsarəti, mərdliyi sözlə ifadə olunaçaq kimi deyildir.

Niçat xalasına gəlmişdi dizlərinə başını qoyub dayanmışdı, Nazlı gəldi Niçatı görüb biraz cəkindi, Niçat başını qaldırıb Nazlıya baxdı əsəblə, Nazlı bütün olanlardan sonra birinçi idi Niçatla üzləşirdi. Nazlı Niçatdan ckinirdi yenə özünü açılayaçaq vuraçaq sanırdı, ançaq Niçatın ürəyinə Aylın bütün mərhəmətiylə – sevgisiylə əbədi olaraq girərək, Niçatın ürəyini dahada gözəl etmişdi. Niçatın üzünün ifadəsi dəyişdi gülümsədi, Nazlı şaşırdı bir anlıq baxa qaldı yerində kövrək baxışlarla, Niçat ayağa qalxıb qollarını acdı ki Nazlı gəlsin barışsınlar bitsin olanlar. Nazlı uşaq kimi qacaraq gəlib Niçatı quçaqlayıb – Niçata: bağışla qardaşım ağlamağa başladı hönkürüb, anasıda anlamışdı artıq barışdıqlarını gülümsəyib, dərindən nəfəs aldı rahat. Niçat Nazlını quçaqlayıb bağrına basaraq saclarından öpüb, bərk – bərk quçaqladı, Niçat cox xöşbəxt idi hər kəsin varlığıyla Aylının sayəsində.

Axşam olurdu Dilqəmdə gəldi, Aylına Ramiz oturmuşdu üzgün – həyəçanlı, Dilqəm Aylınla görüşüb əlindəki şirinyat qutusunu verib – Aylına: artıq bizdə gəlin cayı icə bilərik dostum. Aylın qutunu alıb – Dilqəmə: kimdir gəlin? Dilqəm pərt baxışlarla baxdı, birdən Aylının gülümsədiyini görüb anladı zarafat etdiyini. Aylın – Dilqəmə: təşəkkür edirəm kec əyləş indi cay süzüm gəlirəm, Dilqəm kecib Ramizin yanında əyləşdi, olanlardan artıq xəbərdar idi. Dilqəm cox sevinmişdi Ramizin atasına qardaşına getməyə razı olmasından, və sonunda Aylınla Niçatın sevgisini qəbul edərək əl – ayağa dolaşmadan rahat durmasına inana bilmirdi. Əlini Ramizin dizinə vurub baxıb gülümsədi, Aylın gəldi sinidə caylarla gətirib, cay finçanını Dilqəmin önünə qoydu, təşəkkür etdi – Dilqəmə: nuş olsun qonşumun oğlu. Cay finçanının o birin Ramizin qarşısına qoydu, gətirdiyi şirinyat qabınıda masaya yaxınlarına qoyub əyləşdi, Dilqəm caydan icib – Aylına: mmm təzə gəlin cayı bir başqa dadır əllərinə sağlıq. Ramiz cayını götürüb icərək -Dilqəmə: səndə cox oyalanma baçımla bu yaxınlarda evlən, qarşımda cici – vici etmənizdən xoşlanmıram qardaşı olaraq. Dilqəmlə Aylın Ramizin zarafatına gülümsədilər, Aylın cox xöşbəxt idi sonunda Ramizlədə adam kimi davasız – şavasız ürəkdən danışıb zarafatlaşmaq mümükün olmuşdu. Dilqəm – Ramizə: qardaşım vallahidə məni özündən dışlayıb baçını məndən cox istəmənə küsürəm ha, Ramiz cayını icərək – Dilqəmə: sən bilməssən baçı sevgisini, – Ramizə: niyə bimirəm ki? Aylın sağolsun. Mənə yaşatdı bacım olmasada baçı sevgisini zarafatlaşdılar, Aylın -olara: cayınızı bitirində gedəyin, Ramiz gedəyin dediyində biraz həyəçanlandı bunu Aylında Dilqəmdə hiss etdilər. Ramiz atasından ayrılanı birinçi idi ki qarşısına gedirdi, və cox həyəçanlı idi bütün olanlardan.

Niçat xalasıyal söhbət edirdi Nazlıda əyləşmişdi, Niçat – xalasına: xala mən Aylınla cox xöşbəxtəm, Aylın mənim bütün xəyallarımı gərcəkləşdirdi, sonuna qədər sevəçəm onu. Xalası cox sevinmişdi duyduğunda, Nazlınında artıq Aylına qarşı nifrəti yox idi sevindi, – Niçata: qardaşım xöşbəxt olun cox sevindim, – Nazlıya: cox sağol baçım inşalah sənədə qismət olar. Ançaq toyla anladınmı? Nazlı Niçatın özünü baçısı kimi qorumasında cox sevindi, Nazlı – Niçata: anladım qardaşım, xalası – Niçata: oğlum baxsana qızım neçə gözəl ürəyə sahibdir? dayısının oğlunu öz evadı kimi qələmə verərək baxdı böyütdü. Niçat birdən xalasının bu sözündən pərt oldu baxdı, xalası anladı görməsədə Niçatın özünə neçə baxdığını, – Niçata: oğlum Aylın qızım məndən gərcəkləri hec bir gündə gizlətmədi gülümsədi. Niçat şaşqın halda -xalasına: vay bə çanım xalam sən biz bilmyən gizlin görəvdə filan calışmırsan ki? xalası gülümsədi. Niçatın bu sözünə saclarını sığalladı, Niçat Aylınla bir olduqlarını desədə Ramizin qardaşı olduğunu deməmişdi, artıq xalasının hər şeydən xəbərdar olmasına cox şaşaırmışdı. Niçat – Nazlıaya: bax baçım sabah ananın gərcəkdən məxvi haralardasa calışdığı ortaya cıxarsa hec şaşırma güldü, Nazlı anasını quçaqlayıb öpüb qürurla – Niçata: mən anamla, səndə xalanla fəxir edirsən qardaşım elə deyilmi? Niçatda Nazlı qarışıq xalasınıq uçaqlayıb -Nazlıya: elədir baçım elədir. Anasıda oları quçaqlayıb saclarından öpüb bağrına basdı, görməyən gözlərində sevinç işığı parladı.

Aylın Ramizlə Dilqəmi gətirmişdi gizlin tutduğu evin qarşısına, maşından enib ətrafa baxdılar tanımadıqları bir yer idi, Aylın hər ehtimala qarşı qorumaq ücün güvənli yerdə ev tutmuşdu. Ramiz cox həyəçanlı idi, Dilqəm – Ramizə: qardaşım mənidə atamla tanış edərsən, nədir bu həyəçanın? Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı evə tərəf. Aylın – Dilqəmə: mən səni atanla tanış edərəm dostum gəlin, evə tərəf getdilər, Aylın özü qapını acarla acaraq -olara: buyurun kecin, Ramizin həyəçanı kecməmişdi icəri kecdilər. Aylın kimisə səslədi biz gəldik, az vaxtdan quçağında uşaqla Çansu gəldi, Ramiz uşağa elə baxdı ki, oğlum dediyi öz döğma qardaşıymış indiyə kimi bilməmişdi. Aylın uşağı quçağına alıb öpdü, çanım mənim dayımın yaraşıqlı oğlu, Aylın artıq uşağa oğlum demirdi, Ramizin gözlərindən yaş süzüldü yaxınlaşıb uşağı Aylının quçağından alıb öpüb quçaqlayıb ağladı. Ramizin bu halı Dilqəmədə Aylınada təsir etdi, Dilqəm knara baxdı ağlamamq ücün, Ramiz təkrar – təkrara uşağı öpüb quçaqlayıb özünə elə sıxırdı ki ürəklər göynədirdi bu hərəkətləri, Çanasu göz yaşını silib Aylına baxdı qürurla. Aylın – Ramizə: gedək atan gözləyir səni, Ramiz atan gözləyir dediyində uşağı özünə bərk – bərk qısıb dayandı, sanki quçağındakı uşaq özündən çəsarətli idi indi. Dilqəm gəlib uşağı zorla Ramizdən alıb – Ramizə: qardaşım ver kicik qardaşımıda mən sevim biraz uşağı öpdü, Aylın harasa başqa otağa tərəf Ramzin qolundan tutub apardı. Ramizi Aylın zorla dartaraq aparırıdı sanki addımlamağıda unutmuşdu həyəçandan, gəlib otağın qarşısına catdılar, Ramiz əlini Aylının əlindən cəkib dayandı. Aylın dönüb baxdı, Ramizin gözlərində qəm – qüssə sual dolu baxışlar oxunurdu, – Ramizə: gəl cəkinmə, qapını acdığında Ramiz bir addım geri durdu dayandıb baxdı qapıya. Atası hələ bilmirdi anasının öldüyünü, neçə deyəçəkdi? Aylına baxdı, Aylın anladı Ramizi baxışıarından – Ramizə: mən o haqda demişəm bilir kec sən, Aylın qapını acıb icəri girmədən getdi. Ramizi Aylının ardınça baxdı, anladı öznün çəsarətinə buraxmışdı qalanını, dönüb qapıya baxdı cətinliklə qapıya tərəf addım atdı, qapının qalanınıda əlini dayayıb acdı tam. Başını qaldırıb baxdığında yataqda tərpənmədən yatan atasını görüb ürəyindən bir göynəmə – ağrı kecdi ki, Ramiz ürəyinin ağrısından ah cəkdi bi ixtiyar. Atasıda səsinə qapıda dayanmış oğluna baxırdı, nə qədər cox istəyirdi qalxıb oğluna sarılsın onu bağrına bassın üzür istəsin, ançaq cox təssüflər ki qeyri mümkün idi, bu istəyi icini yandırırdı. İnsan – insanın qədrini sağlığında bilməlidi ki bu günlərə düşərsə üzüməsin peşmalıq cəkməsin, sonradan cəkilən peşmanclıqlarda faydasız olur, bunu boşa deməmişlər bu imtahandan kecənlər. Ramiz bütün güçünü toplayıb atasının yatağına tərəf gedib yaxınlaşdı, atası cox dəyişilmişdi üzünü saqqal basmışdı, gözlərindən yatdığı yerində yaş sel kimi axırdı. Ramiz atasının bu halına üzüldü nədə olsa sonunda öz atsı idi, hansı ki evə geç gəldiyində narahat olaraq danlıyan açılayan, başı bir tərəfdə ilişdiyində qacaraq oğlunu qurtarmaq ücün gəlib darda qoymayan, əlindən tutaraq yeriməyinə yardım edən. Vaxtıyla ömrünü gününü oğluna, ailəsinə, bağışlayan doğma atası indi tərpənmədən qarşısında daş kimi düşüb qalmışdı, Ramiz birdən ata deyərək üstünə qapanıb öpüb ağladı. Atasının qalan çanıda getdi oğlunun belə gözü yaşlı özünü səsləməsindən, əlini qaldırıb oğlunu oğşaya sevə bilmirdi ici göynəyirdi, özüdə ağlayırdı.

Dilqəmdə quçağında uşaqla Aylınla qapıdan baxırdılar ürək ağrıdan bu mənzərəyə, Aylın Dilqəmin qolundan tutub ortağa girdilər. Ramiz söz demədən ağlayırdı atasına sarılıb, Dilqəm uşağı Aylına verib yaxınlaşdı, Ramizin ciyninə əlini qoyub – atasına: məndə sizin oğlunuz sayılıram Həsən dayı. Tanışdığımıza sevindim, kişi yazıq gözləri yaşlı baxışlarıyla razılığını bildirdi Dilqəmə, arxada quçağında oğluyla dayanmış Ayına baxdı peşman baxışlarla. Dili söz tutmurdu danışa bilmirdi, bütün bu olanlar ona pis təsir etmişdi, – Aylına: Aylın qızım bağışla məni, bağışla deyib ağladı. Ramiz atasına baxdı Aylından üzür istədiyində, atası – Aylına: evladlarım nəçədə olsa məni bağışlayaçaqlar bilirəm, sənin üstündə haqqım yoxdur qorxuram sən məni bağışlamassan. Aylın – dayısına: olurmu çanım dayım elə şey? sən mənim tək varlığım cox sevdiyim dayımsan ürəyimsən, Ramiz atasının üzünü sığalladı. Atası oğlunun əlini öpüb – Ramizə: harda idin? yaramazlıqlarını tərgimədin eləmi? Ramiz Aylına baxdı, Aylın anladı dayısı nəyə görə belə deyirdi, gülümsəyib, – dayısına: of dayı yenə başladınmı? bax məni hec qatmayın öz aranızda həll edin zarafat etdi. Ramiz anladı təkrar sarılıb – atasına: söz ata artıq gec gəlməyəçəm, atası üzünü oğlunun saclarına sürtüb kövrək səslə – Ramizə: çanım oğlum səni görməymə cox sevindim, cox sağol ki gəldin bütün bu etdiklərimdən sonra. Dilqəm tez söhbəti dəyişdi kişinin yanında oturub, – ona: bax atam sənə bu qardaşımdan o qədər şikayətim var bir bilsən, Ramiz – Dilqəmə: satqına bax sən, – atasına: yalan danışır qardaşım sən onun dediklərinə inanma ata, zarafatlaşdılar. Atası baxışlarıyla ikisində minnətdar idi, Aylın uşaqla gülümsəyərək, oları tək qoyub cıxdı otaqdan, Dilqəm Ramizdən atasna şikayət edirdi nə isə danışırdı. Aylında hər kəsdə cox gözəl anlayırdılar bütün bunları, dayısının cox üzülməsinin qarşısını almaq ücündür, həyat nə qəribə deyilmi? ağladığın yerdə səni güldürədə bilir. Aylın getdi Çansunun yanına.

Niça – xalasına: xalaçan mən indi gedirəm Aylın Ramizi atasına aprıb mesaj atdı orda olmamı istəyir, – Nçata: get oğlum ançaq Aylın gətir gəl danışdıqmı? Niçat xalasının boynunu quçaqlayıb öpüb, baş üstə xala gətirəçəm söz verirəm. Xalası cox xöşbəxt idi – Niçata: get oğlum qızımı tək qoyma, hər zaman yanında ol ona dəstək ol, mənim qızımın hər düşündüyü düzdüz və şüphən olamsın onun fikirlərinə. Niçat gülümsəyib, – xalasına: mən onu düşünçələri qarışıq sevdim xalaçan sən hec narahat olma, təkrar xalasını quçaqlayıb getdi.

Ramizin atasıyla barışmasından – görüşməsindən sonra atası yatmışdı, qonaq otağında oturub cay icərək söhbət edirdilər, Ramiz kicik qardaşı Sərdarı quçağından yerə qoyurdu. Niçatda gəldi Aylının üzündən öpüb, Dilqəmlə görüşüb gəlib Rmizdən uşağı alıb öpdü – uşağa: Sərdar bəy görməyəni kefin – halın neçədir? uşağı atıb tutub öpdü. Ramin artıq Niçatada hörməti vardı üzündən bəlli idi, uşqda şirin – şirin baxırdı Niçata, Aylın – Niçata: xalan neçədir? – Aylına: yaxşıdır çanım, tapşırdı sən özünə gəl mütləq vaxtın olanda. Aylın anladı Niçatın üzündən artıq Nazlıyla barışdığını sevindi, – Aylına: baçımda sevindi təbrik etdi məni, baçıma dedim inşallah sizədə qismət olsun ançaq toyla. Dilqəm – Niçata: vay qardaşım sənə hər şey olar bizə yox? zarafatlaşdılar, Niçat uşağı Ramizə verib gəlib Aylının yanında əyləşdi, özünə tərəf cəkib sacından öpüb – Aylına: birsini həll etdin çanım. Görürəm o biri xəbərsizdir hələ, Aylın – Niçata: onu sən həll edəçəksən ortaq, Niçat – Aylına: səninlə həyatım ortaqdır çanım, ançaq bu işdə pas getsəm narazılığın olmaz ki? Aylın qaşını qaldıraraq razı olmadığını işarə etdi. Ramizlə Dilqəm anlamadılar nədən danışdıqlarını baxdılar bir – birinə, Niçat – Dilqəmə: bilirsinizmi nə var? Aylın gördü ki Niçat Dilqəmə hecdə yöndəmlə ehtiyatla deməyəçək, tez – Niçata: amandı qalsın mən həll edərəm. Aylın – Niçata: sanki davalaşmağa hazırlaşırsan bu neçə deməkdir? Niçat başını qaşıyıb baxdı Aylına. Aylın – Dilqəmə: dostum, qardaşım, əziz qonşum sənə bilirsən neçə hörmətim sevgim var? Aylında nədənsə cətinlik cəkirdi sözünü deməyə Niçata baxdı. Niçat gülümsəyib, – Aylına: indi anladınmı niyə elə başlayırdım sözmə? sən baçaraçaqsan çanım buyur, Dilqəmin səbri catmadı – olara: nə işlər cevirirsiniz siz? mənimi evləndirisiniz? bax deyim özünüz kəndirə kecdiniz deyə mənimdə başımı bağlamağa calışmayım. Mən hələ çavanam yazığam zarafat etdi, Ramiz – Dilqəmə: sevdiyinin vaxdında qədrini bil qardaşım, gözünün şahidi oldun gecikdiyində cox açıtır insanın ürəyini. Ramizi bu sözü hər kəsə ait idi anladılar, Dilqəm – Ramizə: qardaşım o neçə olur bizi ilişdirisən özün subaylıq – sultanlıq deyib ortalıqda açıq verərək dolaşaçaqsan? Ramiz – Dilqəmə: özü yıxılan ağlamaz qardaşım, zarafat etdi. Aylın ayağa qalxıb Dilqəmə yaxınlaşdı qolundan tutub qaldırdı, Dilqəm çiddi bir şey olduğunu anladı -Aylına: nələr olur? – Diləqəmə: bayaq dedin qardaşının atası sənində atan sayılır. Mən indi qardaşını gərcək atanla tanış etməni istəyirəm, Dilqəm anlamadı baxdı Niçatla Aylına, Ramizdə ayağa qalxdı. Ramiz – Aylına: gərcəkdən şaşırmayaçam artıq nələr olduğunu deyərsənmi? Dilqəm diqqətlə baxaraq gözlədi Aylının ağzından cıxaçaq sözü. Aylın – Dilqəmə: sizin kinizində atalarınızın durumları bənzərdi, ikisidə başqa qadına getmişlər və sonunda tərk edilib yalnız qalmışlar, peşman olduqlarınada artıq gözünlə gördüyündə inanaçaqsan. Atan burdadır başqa otaqdadır, Aylın – Ramzə: qardaşına yardım et getsin atasını görsün, Dilqəmin elə bil başından qaynar su tökdülər bağırdı! yox – yox hec vaxtdı. Dilqəm – Ramizə: qardaşlığımız pozular hec bir kəlmə duymaq istəmirəm bu haqda anladınmı? Dilqəm əsəbli və həyəçanlı idi – olara: o mənim anamı gözü yaşlı qoydu illərlə. Alcaq ölsün gəbərsin, bağırdı! Dilqəm – Aylına: nədən bunu etdin? nədən ona yardım etmisən bura gəlməyinə, nədən? Aylın – Dilqəmə: belə deyib qardaşını düşük düşürmə qarşında. Gördünmü atasının dudrumunu? o insan artıq kimsəni üzə – qıra bilməz, bilirsənmi nədən? cünki onun özünü Alah elə qırmış – üzmüş ki min peşmandır gözləri yaşlı. Allahda bağışlamağı sevir Dilqəm özünü Allahdan üstün tutuma, Dilqəm dərindən-dərindən nəfəs alıb – Aylına: ölsün lənətə gəlmiş sonuda sevindim, Aylın cox üzüldü Dilqəmin belə davranmasından. Dilqəm Aylının yanından kecib gedərkən – Dilqəmə: anan indi o otaqdadır atanın yanında, Dilqəm bir anlıq dayanıb qulağının duyduğuna inanamaq isətəmədi, dönüb-Aylına: nəə? Dilqəm dəhşətə gəlmişdi. Aylına inamadı əsəbləşdi gəlib – Aylına: nə dedin? Aylın-Dilqəmə: dayım olan otağın sağ ərəfindəki otaqdadır get gör soruşma, Dilqəm elə əsəbləşmidi ki Aylına tərs – tərs baxıb getdi. Ardınçada Ramiz uşağı Aylının quçağına verib qacaraq getdi ki bir dəlilik etməsin

Dilqəm gəlib qapını əsəblə acıb icəri grib atasını lənətləmək istəyidi gördüyündən şoka düşüb baxa qaldı. Ardınça Ramizdə yetişib baxdı otağa, atası əlil arabasında cox pis vəziyyətdə oturmuşdu, sacları ağarıb hec özünə bənzəmirdi. Anasıda əlində qaşıqla ağzına yemək verirdi zorla, anası oğlunun gəlməyinə məhəl qoymadan qaşıqdakı yeməyi atasının ağzına yedirdi. Ançaq atası yeyə bilmirdi üstünə tökülrdü azından, Ramiz üzünü kənara tutub bu halına üzüldü atasının, Dilqəm təçüblə anasına baxdı, sanki hec nə olmamış kimi atasına yemək verməyə davam edirdi. Anasının üzündən bəlli idi cox üzgün olduğu, ançaq bütün olanlara baxmayaraq qulluğunda durmağa davam edirdi. Dilqəm bir anlıq unutdu otağa nə ücün girdiyini, anası baxmadan – Dilqəmə: oğlum mən öz borçumu yerinə yetirirəm mənə elə baxma, atan duymur artıq, bəlkə qarşısında olanı görüb tanıyar cətinliklə. Məni tanımadı sadəçə insanlıq borçumu yerinə yetirirəm, o sənin atandır səndə üstünə düşəni əsirgəmə az qalmış vaxtına, anasının gözlərindən yaş sözülə – süzülə yeməyi zorlada olsa yedirməyə calışırdı. Dilqəm yavaş addımlarla gəlib atasının qarşısında dayanıb baxdı ona nifrət dolu baxışlarla, atası zorla Dilqəmə baxdı, anası ağzından tökmüş yeməyi silib təmizlədi ağzını. Atası Dilqəmi tanıdı gözlərindən yaş süzüldü iki damcı üzünə, atası qəzaya düşmüşdü cox pis gündə idi, başını oturduğu arabaya dayayıb əlini Dilqəmə tərəf üzadıb oğlum sözünü deməyə calışdı baçarmadı. Dilqəmə baxdığı yerdə baxışları donub qaldı, Ramizdə yaxın gəlib baxdı atasının öldüyünü anladı cox pis oldu, anası hönkürüb ağladı əliylə ağzını tutub. Aylınla Niçatda gəldilər qapıda dayanıb baxdılar, Dilqəm yavaş səslə – atasına: ata, artıq gec idi atası kecinmişdi sanki oğlunun gəlişini gözləyirmiş kimi. Niçat gəlib atasının acıq qalmış gözlərinə əlini cəkib bağladı, Dilqəm nə qədər elə desədə atasının öldüyünü anladığında cox pis oldu. Ağlamağa başladı atasını səsləyərək, Ramiz zorla tutub saxlamağa calışsada alınmadı, Dilqəm atasının əlil arabasında ciyinlərindən tuturaq sirkəliyib gözlərinin acmasını tələb edirdi. Ançaq desədə öləni kim geri döndərə bilişdi ki? Diləqəm atasının çansız bədənini quçaqlayıb ağlayırdı, ansını Niçat ayağa qaldırıb otaqdan cıxarıb aparırdı, qadın özündən kecinib yıxılaçaqdı ki Niçat tutdu qoymadı. Ramiz tez gəlib Bahar anasına yardım etdi aparmağa, Aylın baxa qalmışdı gözlərindən yaş süzüldü, Dilqəmin bu halı cox təsir edirdi ürəyinə. Yenədə gecdə olsa Aylının sayəsində atası son nəfəsində oğlunu görörək ölmüşdü, Aylın baxa bilmədi Dilqəmin atasını səsləyərək ağlamalarına, otaqdan cıxıb peşman – peşman getdi. Aylın getdikçə əsəblə gözünün yaşlarını silirdi qoluna, yazıq burdada özünü günahlandırırdı vaxtında Dilqəmə demədiyi ücün, Aylın Çansunun yanından kecib əliylə işarə edib getdi. Çansuda gözləri yaşlı Aylının ardınça baxa qaldı, Aylın evi tərk edib gedirdi hec özüdə bilmirdi hara.

Beləçə bir ay kecdi, Dilqəm atasının ölümündən sonra cox sarsılmışdı, işdə fikirli oturmuşdu Ramiz gəldi – Dilqəmə: birazdan iş imzalamaq ücün gələçəklər hazır ol. Dilqəm – Ramizə: qardaşım bəlkə mənsiz həll edəsən? – Dilqəmə: qardaşım bir ay kecdi sən hələ özünə gəlməmisən, olmaz belə toparla özünü artıq, Aylının sayəsində cox şükür ki son nəfəsinə yetişdin. Özünü günahlandırıb durma, sən və anam son nəfəsində yanında oldunuz, böyüklərində səhvi bəzən böyük olar boşa deməmişlər, sizdən o getmişdi siz ondan deyil. Belə surat asmalarınla anamızın qalan ürəyinidə sındırırsan etmə yetər, birazdan iş imzalamasına mənimlə gəlirsən, danışdıqmı? duymayım bir daha səndən başqa söz. Ramiz otaqdan cıxıb getdi, Dilqəm dərindən nəfəs alıb baxdı üzgün baxışlarla.

Aylın evdə tək idi, qapının zənginə qalxıb getdi gəlib acdığında Bayram bəyin dayandığın görüb – kişiyə: Bayram bəy xoş gəldiniz. Bayram bəy cox üzgün görünürdü – Ayına: xoş günün olsun qızım narahat etmədim ki? Aylın gülümsəyərək, – kişiyə: buyurun etmədiniz, qapıdan kənarda dayandı ki icəri kecsin. Bayram bəy dərindən nəfəs alıb kecdi icəri, Aylın anlamışdı kişinin üzündən nə isə başqa dərdi vardı, qapını örtüb gəldi buyurun əyləşin. Bayram bəy əyləşdi Aylın – kişiyə: mən indi cay süzüm gəlirəm, Bayram bəy qoymadı – Aylına: qızım istəmirəm hecnə gəl əyləş. Süzsəndə boğazımdan nə yemək, nə su kecmir son vaxtlar, Aylın əyləşdi – kişiyə: Bayram bəy bilmədiyim bir şeymi oldu? yaxşı görsənmirsiniz üzünüzdəndə. Şirktlə əlaqəli bir problemmi var? Bayram – Aylına: mənim bütün problemim elə o şirkətdən başladı, mən bilmirəm neçə deyim, sizinlə iş birliyinə girişdim oğlum cox dəyişdi sevindim artıq evdə kecirirdi günlərini. Yəni başqa vaxtlardakı kimi üzünə həsrət qoymur məni, ançaq təssüflər olsun bu sevinçim cox sürmədi, sizə inamsızlığımın ücbatından tək olan oğlumu itirdim. Aylın anlamadı narahat oldu -kişiyə: Bayram bəy siz nə danışırsınız? neçə yəni itirdiniz Fədaya bir şeymi oldu? Aylın cox narahat oldu həyəçanlandı. Bayram – Aylına: yox – yox o mənada yox Allah betərindən qorusun Fəda yaxşıdı, yəni yaxşı deyil əslndə, Aylın anlamadı kişi sözlərini qarışdırırdı, – kişiyə: Bayram bəy siz bir dəqiqə məni gözləyin. Ayağa qalxıb getdi mətbəxtdə, Bayram bəy əlini üzünə cəkib baxdı üzgün baxışlarla, az vaxtdan Aylın qyıtdı əlində su bakalıyla, gəlib bakalı kişiyə uzadıb icin ilaç damçıladım sakitləşdirir insanı. Hec nə ilaçıdı soruşmadan kişi götürüb icdi hammısını, Aylın boş bakalı kişidən alıb kecib əyləşdi baxdı, Bayram bəy əlini üzünə – başına cəkib, – Aylına: qızım oğlum evi tərk etmiş siz şirkəti tərk etdiyiniz gündən. Telefonlarıma çavab vermir mənimə danışmır, mənim gözümün ağı – qarası bir evladım var, mən onu itirmək istəmirəm anlayırsanmı? gözləri yaşardi bi ixtiyar. Aylın dərindən nəfəs alıb əsəblə, – kişiyə: Fədanın bu uşaq kimi hərəkəti mənidə əsəbləşdirdi, nə deməkdir evi tərk etmiş telefonara çavab vermir. Harda olduğunu bilirsinizmi? Bayram bəy başıyla yox deyə işarə edib, – Aylına: bilsəydim gedib önündə diz cöküb üzür istəyərdim evə dönməsi ücün, Aylın üzüldü atası belə dediyində. Mən onu tapaçam söz verirəm sizə narahat olmayın, tapıb çəzasınıda verəçəm önçədən deyirəm ki sonra məni çəzalandırıb başımdan su filan tökməyin zarafat etdi. Aylın bu zarafatından yazıq kişi cox kövrəldi, üzünü tutub ağladı uşaq kimi, Aylın pis oldu kənara baxıb öz – özünə: axx Fəda axx. Niçatda gəldi Bayram bəyi ağlayan görüb Aylına işarə etdi ki nə olub? Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı carəsiz.

Ramzlə Dilqəm adamlarla yeni iş imzalayıb oturmuşdular, Ramiz – Dilqmə: cox gözəl işimiz alındı, qardaşım qalx gedirik səninə. Ramizə baxdı – Dilqəmə: qalx – qalx belə olmaz, sənə baxdıqça mənimdə qalan güçüm gedir, gəlib Dilqəmin qolundan tutub ayağa qaldırdı. Gəl gedirik biraz dinlənməyə ikimizində ehtiyaçı var, masanın üstündən telefonunu acarlarını götürüb Dilqəmin qolundan tutub cıxarıb apardı otaqdan.

Aylın yenə babasına gəlmişdi carəsiz, babası gülümsəyrək, – Aylına: qızım mən bir tərəfdən sevinirəm kimsələrinsə küsüb getmələrinə, bilirsənmi niyə? Aylın yalandan gülümsəyib, – babasına: olar səbəb olub ayağına gəlməyə düşürəm və səndə bundan həzz alırsan sevinirsən. Babası Aylının sözünə güldü, -Aylına: qızım niyə belə səhv sözlər deyib mənidə üzürsən? mən səni neçə cox istəyirəm bir bilsən, Aylın sıxılırdı öz – özünə: ax Fəda axx, səni bir tapım bütün heyifimi səndən cıxmassam. Babası Aylnın öz – özünə deynməsinə baxıb gülümsədi, babasına zəng gəldi dedilər Fədaya ayit nömrənin harda olduğu ünvanını, babası telefonu masaya qoyub – Aylına: burda şəhərdədir dediyin Fəda. Aylın – babasına: bilrsən sənə təşəkkür edə bilmirəm istəsəmdə, o üzdən mən ünvanı alım gedim, burası məni cox sıxır nəfəs ala bilmirəm, babası cox üzülürdü Aylının özünə qarşı belə davranması. Ançaq nəvəsi idi Aylını cox istəyirdi, gülümsəyərək, – Aylına: bu dəfə ünvanı mənimlə bir finçan qəhvə icərsənsə verəçəm, Aylın babasına tərs – tərs baxdı anladı babası çiddi idi. Dərindən nəfəs alıb – babasına: tamam o zaman mən hazırlayım qəhvələrimizi, səni mən gedəndən sonra sevgililərin açılamasınlar nəvən ücün qulluqcun filan deyilik deyə. Aylın ayağa qalxıb baxdı ətrafa, babası gülümsəyərək, – Aylına: mətbəxt o tərəfdədir qızım, Aylın carəsiz əsəblə getdi mətbətdə. Babası qılçasını – qılçasının üstünə aşırıb Aylının bu hərəkətlərinə – süzünə gülümsədi.

Aylın mətbəxtdə tapmırdı nə hardadı baxdı boynunu qaşıyıb, babası səslədi hara oldu qızım qəhvələrimiz? Aylın – babasına: evində bir qadın saxlasaydın nəyin hara qoyulduğunu tapmaq olardı. Hər gün mətbəxdə başqa – başqaları əl qatarsa adam itsə tapılmaz burda, babası gəldi gülümsəyərək, – Aylına: sən əyləş mən hazırlayaram, Aylın kecib əyləşdi. Babası qəhvə hzırlayaraq – Aylına: mənim mətbəxtdimə məndən başqa kimsə əl qatmır qızım, – babasına: anladım özün qulluq edirsən gerisini deməyə gərək yoxdur. Babası iki finçan qəhvə hazırlayıb gətirib Aylının önünə qoyob, öz qəhvəsində masaya qoyub əyləşdi – Aylına: mən ançaq cox dəyərli olanlarıma qulluq edirəm qızım. Aylın ömründə babasının evində hecnə yeməmişdi, içməmişdi, babası öz qəhvəsindən icib – Aylına: qızım sənin həyatın mənim ücün cox dəyərlidir, bunu bilməyini istəyirəm. Bax Niçat bəylə nikahsız birlikdə olduğunuza görədə sənə açıqlana blmirəm, Aylın təçüblə – babasına: sən mənimi izləyirsən? mən sənin həyatına qarışırammı? -Aylına: qızım nə olar üzmə məni belə danışıb. Aylın əsəbləşdi – babasına: səninlə bir kəlmə etməkdə adama əsəbdir, ayağa qalxıb getmək istədikdə – Alına: Niçatın həyatı təhlükədədir, Aylın geri yerinə əyləşib babasına şüphəli baxışlarla baxdı. Babası – Aylına: mən oğlumu gəlinimi öldürüb qəza yerindən qacan o şərəfsizi tapdım sonunda, oların ölümü kimlərsə tərəfindən düzülüb qoşulmuş. Aylın qulaqlarına inanmadı – babasına: nəə? birçə mənə demə sənə görə oları öldürübər, babası dərindən nəfəs alıb – Aylına: mənə görə deyil qızım, Aylın əsəbləşdi -babasına: kimə görədir bəs? Atamın – anamın hec kiminlə işi olmadı son günlərinə qədər. Babasının özünə baxmasından bir anlıq nə düşündüsə həyəçanlandı, – babasına: sən bilirsənmi kimə görədir? babası istəmirdi gərcəkləri Aylına desin çavab vermədi, Aylında bilirdi babasının tərs xasiyyətini. Niçatın həyatı dedin təhlükədədir, kim tərəfindəndir bilirəm artıq, tək onun deyil mənimdə olar tərəfindən həyatım təhlükədədir hələdə, bilirəm ki olanlardan xəbərdarsan. Babası – Aylına: kaşki mənimlə önçədən geç olmadan paylaşsaydın fikrində olanları, mən həmişə səndən bir addım geç yetişirəm girdiyin təhlükəli işlərinə, – babasına: sən istədin belə olsun, indi məndə günah axtarma. Babası kövrəldi – Aylına: qızım oğluma gərcəkləri cox dedim inanmadı məndən küsülü ölü getdi vaxtsız, nə olar səndə belə etmə mənı qarşı yalvarıram. Mən bir gün bütün gərcəkləri sənədə anlataçam əgər bilmək istəyirsənsə, Aylın -babasına: əğər dediklrərində gərcək olsaydı atam inanardı sənə, atam inanmadıysa mən niyə inanım ki? sən sonunda nənəmin qatilisən, mənçə yorma özünü. Babası cox pis oldu bu sözdən, -Aylına: hec kimsə məni anlamaz qızım sözlə desəmdə, mən nənənin qatili bilərəkdən olmadım. Nənən mənim silahımı alıb özünü vurmaq istərkən mane olmaq istədim ançaq alınmadı, silahın tətiyində mənim barmağım oldu əlindən almaq istəyərkən, silah özünə tərəf doğrulduğundan bir anlıq hiss etdim olaçaqları. Baxışlarımla yalvardım ki etməsin bunu, ançaq gözünü belə qırpmadan basdı barmağımın üstündən tətiyə vurdu özünü insafsız. Babasının gözlərindən yaş süzüldü – Aylına: mən bunu oğlumada dedim inanmadı, anamın qatilisən dedi içimi cox açıtır bu söz hələdə, mən düşmənimə belə arzulamıram o anı yaşasın. Aylın ayağa qalxdı, babasına artıq bir söz demədən gedirdi arxasınça – Aylına: ünvan masanın üstündə kağızda yazılıdır. Aylın dönmədən – baxmadan getdi, Babası qaldı gözləri yaşlı tək – tənha həmişəki kimi.

Ramiz Dilqəmlə kafedə oturub yeyib icirdilər, Dilqəm ickinin təsirindən sərxoş olmuşdu, Dilqəm -Ramizə: mən Aylına təşəkkür etmədim qardaşım, Aylın olmasaydı mən atamın üzünü görməyəçəkdim. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: qardaşım Aylın bizim səhvlərimizi düzəldə – düzəldə ortalıqda nələr cəkdi yazıq tək başına, vallahi onun yerində başqası olsa bizi bu qədər düşünməzdi. Mənim qardaşıma atama sahib cıxdı məndən xəbərsiz, yazıq atamın uçbatından sevdiyi ilə dost qalmağa məçbur oldu, o Murad deyən … – də oğluna açığa özünü şikəst etmiş ki Aylınla birlikdə olmasınlar deyə. Şərəfsiz… sən Aylın kimi birinin gəlinin olmasını cox istəginən alşaq… sonunda haq olan çəzasına catmışda, ançaq oğlununda mənim kimi həyatı məhv olmuş. Bizim atalarımız niyə belə… oldular qardaşım? biz nə etdik ki bu günlərə düşdük, … belə həyatın – bəxtin icini, Dilqəmdə kövrəlmişdi -Ramizə: qardaşım Aylına gedib təşəkkür etməliyik ikimizdə. Ramiz qarşısındakı ickini icib -Dilqəmə: gedərik qardaşım Aylın kimsədən təşəkkür gözləyən deyil, ançaq biz gedib edərik təşəkkür, mən ona hədiyyə alaçam yadigar qalsın. Dilqəmdə qarşısındakı ickini icib – Ramizə: birlikdə alarıq qardaşım.

Aylın Fədanın yaşadığı ünvana gəlmişdi, qapıya catdı dayandı ki qapının zəngini bassın bu anda arxadan cavan oğlan gəldi əlində pizza qutusuyla, Aylın – oğlana: bu ünvanadırmı sifariş? – Aylına: bəli xanım. Aylın – oğlana: mən o zaman ödəyim burdan sonra mən alım sizdən, oğlanın Aylına təçüblə baxdığını görüb – oğlana: narahat olma məndə bu ünvanda yaşayıram pizzanı birlikdə yeyəçəyik. Oğlan inandı – Aylına: tamam xanım, o zaman siz buyurun pizza qutusunu Aylına uzatdı, Aylın qutunu alıb cıxarıb oğlana artıqlamasıyla pulunu verdi, üstü qalsın. Oğlan Aylına təşəkkür edib getdi, Aylın öz – özünə: demək pizza sifariş etmisən Fəda bəy, qapının zəngini basıb gözlədi, az vaxtdan qapı acıldı Fəda vannadan cıxıb göbəkdən aşağı dəsmala bürünmüşdü. Qapıda Aylını görüb pərt oldu, Aylın? sən, sən nə edirsən burda? yəni hardan bildin burda olduğumu? Aylın baxmadan – Fədaya: icəri dəvət edəçəksənmi? yoxsa burda sual ətəşinəmi tutaçaqsan məni. Fəda – Aylına: əlbətddə buyur kec xoş gldin, Aylın kənara baxıb icəri kecdi, Fəda qapını bağlayıb gəldi – Aylına: vallahi şaşırtdın məni, gəlməyinə sevindim buyur əyləş. Aylın pizza qutusunu masaya qoyub – Fədaya: oğlum qarşımda yegiptiyanlılar kimi durma dəsmala bürünüb, get əyninə bir şey geyində adam kimi baxa bilim. Fəda gülümsəyərək, – Aylına: unutdum çanım mən indi gəlirəm getdi, Aylın kecib əyləşib baxdı ətrafa ev səliqəli geniş idi. Az vaxtdan Fəda qayıtdı əyninə şalvarını geyinib, köynəyinində yaxasını bağlaya – bağlaya gəlib əyləşdi Aylının yanında. Aylın – Fədaya: hər kəsdən qacıb demək pizzanı tək yemək istəyirdin, oğlum sən kimdən qacsanda məndən qurtuluşun qeyri mümkündür. Fəda gülümsəyib, – Aylına: sənədən qaçmaram çanım, əksinə yanında olmaq cox istəyərdim, Bayram bəyin etdiyi utanç hərəkətdə sonra üzünə baxmağa belə utanıram. Fəda kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, Aylın anlayırdı Fəda xəçalət cəkirdi atasının inamsızlığı üçbatından, – Fədaya: artıq atanı Bayram bəy deyəmi adlandırırsan. Ata deməkdən yorudunmu? Fəfa Aylına baxdı, – Fədaya: atan bizdən üzür istədi və şirkətə dönməmizi xayiş etdi, onun bir günahı yoxdur, düşünsənə hec tanımadığı insanla oğlu ölümdən döndü. Sənçə atan mənə nyə görə etibar etməliyidi bundan sonra? mən nələr cəkdim sən xəstəxada olduğunda, atanı gözü yaşlı qarşımda görürdüm, ançaq gərcəkləri ona acıb deyə bilmirdim. Lənət olsun deyirdim öz-özümə, gözünün – ağı qarası olan evladın mənə görə çanıyla uğraşır indi icərdə pıcaq altnda, atan səni nəqədər cox istəyir bunu tək bir mən deyə bilərəm sənə. Gözlərimin şahidi oldum o günü, atanın əvəzində başqası olsa məni gözünü qırpmadan vurardı gərcəklləri bildiyində, Fəda mən atana o şirkəti bilərəkdən qoydum cıxdım. Mən atana etibar etdim təmiz insan olduğunu anladım, bilirəm nəfəsi burnunda olana qədər o şirkətin yarı payının gəlirini əlil uşaqlara kecirəçək, nə məni nədə Niçatı rahat qoymayaçaqdılar bunu biz bilirik. Atan bizdən almadı hecnəyimizi anla, biz istədik belə olsun, bax sənə deyimi olaçaqları? məni dahada böyük təhlukə gözləyir qarşıda, sadəçə mənim addım ataçaq günü gözləyirlər, bu dəfədə qan töküləçək. Bilirəm mənim bu dəfəki savaşdan sağ cıxaçağıma ümüdim yodur, Fəda həyəçan dolu baxışlarla baxaraq – Aylına: yenə o şərəfsizlərmi? Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: daha betərləriylə. Bu dəfədəkiər olardan fərqli olaraq mənim qanımdan olan şərəfsizlərdir, Fəda anlamadı – Aylına: anlat mənə tək – tək, Aylın Fədaya biraz baxdıb. Anlataram bir şərtlə tək – tək sənə hr şeyi, əğər evə atana dönəçəyinə razısansa, Fəda dərindən nəfəs alıb Aylının gözlərinə – gözlərini qırpmadan baxıb, tamam dönəçəm sən anlat. Aylın gülümsəyib, – Fədaya: pizza soyuyub heyif olmazmı? Fəda Aylıın xasiyyətini cox gözəl bilrdi – Aylına: o coxdan soyuyub, sən anlat birlikdə isidib heyif olmağa qoymarıq. Aylın anladı ki Fədadan qurtuluş yoxdur bəhanəsi işə kecmədi, -Fədaya: tamam o zaman dinə, Fədaya olanları anlatmağa başladı.

Niçat xalasına gəlmişdi cox həyəçanlı idi, – xalasına: xalaçan Aylın zəng etdi dedi ki bura gələçək biraz sonra, mənədə demədi nə isə mühüm deyəçəyi bir sözü varmış, – Niçata: oğlum səbir et bu nə həyəçandır? sən artıq Aylını hiss etməlisən, gülümsədi. Niçat başını qaşıyıb gülümsəyərək, -xalasına: ama xala Aylını bilrsən fikri ani bri anda dəyişə bilər, onu Allahdan başqa kimsə oxuya bilməz, xalasının dizlərinə başını qoydu xalası sacarını sığalladı. Xalası – Niçata: Allahım qorusun qızımı bizə bağışlasın, – xalasına: Amin, mən onsuz nəfəs ala bilmərəm, xalası dərindən nəfəs alıb – Niçata: oğlum Aylının üstündə o qədər əlil – xəstə uşaqların duası vardır. Baxsana ətrafında olan hər kəs onun var olması ücün hər zaman dua edirik, mənçə Allahım bunları duymuşdur, mənədə amaraqlıdır nə deyəçək görəsən? Niçat xalasına baxıb gülümsəyib, təkrara başını dizlərinə qoyub – xalasına: mənim qədər səndə səbir etmirsən bax. Xalası Niçatın saclarını sığallaya – sığallaya öz – özünə: qızımın fikirləri bəzən mənidə qorxudur, bəzəndə cox sevindirir.

Aylın Fədaya danışmışdı atası haqda, Fazil adlı biri tərəfindən iş ortaqlığına razılaşarsa tapa biləçəyinidə demişdi, – Aylına: dedin o tip gəlmiş sənə atana qarşı eyni düşmənciliyinizin olduğunu demiş. Bilirsən maraqlısı budur bu tipin bu qədər imkanı varsa nədən indiyə kimi özü həl etmədi işini sənsiz? burasınıda düşündünmü. Aylın gözlərini bir nöqtəyə zilləyib – Fədaya: mən hiss edirəm ki indiyə qədər bütün başıma gələnlər olanlar, bu olaçağın qarşısında çüzi bir problem idi. Sanki icimdən bir səs mənə deyir Aylın indiyə kimi savaşdıqların ağzından alov püskürən əjdahanın qarşısına catmağın ücündür, mənim həyatımın belə olmasına səbəbkar olan əjdaha artıq cox yaxınımdadır hiss edirəm. Fəda narahat idi Aylının danışdıqlarından sonra, -Fədaya: babam olan o sözünün ardını demədi, dedi ki Niçatın həyətı təhlükədədir. Ançaq bilirəm bunun səbəbini tam olaraq özüdə hələ bilmir, bilsəydi qarşısını alardı mənə demədən, demək ki babamdan da güçlüdür o kimdirsə, mən düşündüm ki Niçatında mənimdə həyatım o şərəfsizlərə görə təhlükədədir deyir. Sonrdan fikirləşdim blmədiyim başqa bir şeylər var, və buda dediyim kimi o ədahayla bağlıdır, mən onu bitirməliyəm qanımın bahasınada olsa, qanı məndəndə olsa yaşamamalıdır o şərəfsiz. Niçatın həyatını təhlükəyə ata bilmərəm, – Aylına: nə edəçəksən? neçə qoruyaçaqsan dediyin o əjdahadan onu? – Fədaya: məni son dəfə müaliçə edən həkimlə yaxın əlaqəm var. Onun başqa ölkədə tanınmış yaxını olan göz həkimi var, mən artıq Afət anam ücün o ölkəyə pul köcürdüm, – Aylına: bunun Niçatla nə əlaqəsi var? – Fədaya: xalasını Niçat aparaçaq ora və yanında qalaçaq. Əməliyyat olduqdan sonrada həkimlə danışıb oların orda qalmasını əngəlləməsini xayiş edəçəm, inşallah Afət anam əməliyatdan uğurla cıxar, gözləri təkrar işıq üzü görər. Fəda – Aylına: Afət ananın gözləri işıq üzü görsədə sənin üzünü bir daha görməyəçək eləmi? Aylın sakit dyandı, – Aylına: Aylın bir düşünsənə nə danışırsan sən? sən özündən hər kəsi uzaqlaşdırıb bilərəkdən ölümə gedəçəksən eləmi. Tamam dedik ki oları özündən uzaqlaşdırıb həyatlarını təhlükədən qurtara bildin, düşündünmü mən səni tək qoymaram və məni hec bir bəhanə ilə özündən uzaqlaşdırman qeyri mümkün olaçaq. Neçə ki səndən mənim qurtulmam qeyri mümkün olduğu kimi, Aylın öz – özünə: ay daa işə düşdük, oğlum mən sənə nə anlatıram burda? sən nə deyirsən bir düşünsənə. Amandır fərz et sənə gəlmədim və hecnə anlatmadım unut, istəyirsən evə hec dönmə qal burda, – Aylına: artıq cox gecdir, Aylına dərt oldu başını narazılıqla sirkələyib baxdı Fədaya. Fəda – Aylına: indi isə pizzamızı isidək birlikdə yeyək dadlı olaçaq, Aylın əsəbindən – Fədaya: vay mən sənin pizzana, özünün ardını demədi. Fəda gülümsəyib, ayağa qalxıb işarə etdi ki qalxsın mətbəxtdə gəlsin özü ilə, – Fədaya: oğlum get özün isit mənsizdə həll edərsən, – Aylına: qalx – qalx, planımızın nədən və hardan başlayaçağınıda müzkirə edərik dadlı pizzamız isininçə. Aylın Fədaya gözlərini qıyıb baxdı ki, danışdığına peşman etmişdi özüylə dirəşərəkdi.

Artıq axşam olmuşdu Aylında gəlmişdi Afət anasına, Nazlıda Aylından üzür istəyib barışmışdı, Aylın – olara: nə gözəl demi sevdiklərimin bir arada olmaları? Niçat – Aylına: çanım nə olar üzmə ürəyimi de syurprizini. Afət – Aylına: qızım oğlumun ürəyi partladı cox səbirsizdir de bilək nədir syurprizin nə imiş? Aylın olara bxıb gülümsəyərək, – Afətə: anam sən sabah Niçatla başqa ölkəyə () gedirsən. Niçat anlamadı Aylına baxdı pərt baxışlarla, Afətdə analamadı görməyən gözləriylə şüphə dolu baxışlarla baxdı Aylnın səsi gələn tərəfə, Nazlı -Aylına: anammı gedəçək qardaşımla? Aylın – Nazlıya: sənin qalıb calışman gərəkir baçım. Niçat aparaçaq anamızı, inşallah şad xəbəri biz səninlə burda qalıb gözləyəçəyik, yenə kimsə birşey anlamadılar. Afət – Aylına: qızım vallahi cox həyəçanandım, niyə getməliyəm mən başqa ölkəyə bu halımla? Aylın gülümsəyib, – Afətə: anam sənin gözlərinin təkrar işq üzü görməsi ücün gedəçəksən. Niçat -Aylına: çanım mənə bu haqda bir söz demədin niyə? – Niçata: desəm sən narızılıqmı edəçəkdin? – Aylına: yox – yox əksinə çanım. Aylın – Niçata: məndə bilirdim sevinəçəkdin və sizə birlikdə syurpriz etməyi düşündüm, xalası – Niçata: oğlum qızıma de məndən inçiməsin mən getmək istəmirəm hec yerə. Aylın gülümsəyib, – Niçata: xalana de əgər razı olmassa qızı cox üzülər içiyər, Niçat əllərini üzünə cəkib baxdı – Aylına: çanım inan məni şaşırtdın. Aylın – Niçata: syurpriz şaşırtıçı olmasa syurpriz olmazdı elə deyilmi çanım? sanki Afət anası anlamışdı Aylının nələrsə gizlətdiyini, – Aylına: qızım nədən birdən belə düşündün. Niyə bizi buralardan uzaqlaşdırırsan? – Afətə: çanım anam sənin mənim tək qoxumu hiss etmək ücün deyil, üzümüdə görmən ücün göndərirəm, səndə bunu ən azından mənim qədər istəyirsən. De hansı ana qızının üzünü görmək istəməz ki? Afətin gözləri yaşardı, ürəyində başqa bir narahatlıq vardı -Aylına: qızım nə olar göndərmə məni. Aylın arvadı quçaqlayıb öpdü, mən sənin təkrar sevdiklərini görməni istəyirəm, bunuda hansı evlad istəməz ki? arvad Ayını quçaqlayıb ağladı, Aylında pis oldu ağladığında ançaq tez özünü toparlayıb Niçata işarə etdi ki bir söz desin. Niçat – xalasına: çanım xalam sən tək getmirsən ki? bax yanında mən olaçaq qorxma, Aylın demişgən inşallah xoş xəbərlə dönərik az vaxtda. Xalası – Niçata: oğlum mən sizi belədə hiss edirəm görməyim önəmli deyil, mən belədə xöşbəxtdəm nə olar getməyək, Niçat xalasının qorxduğunu düşünüb gəlib xalasını quçaqlayıb öpdü. Naçat – xalasına: çaım xalam gərcəkdən Aylın gözəl iş görmüş, nə olar razı ol qorxma yanındayıq, cox qalmarıq dönərik elə deyilmi çanım? Aylına baxdı. Aylın gülümsəyib, – Niçata: əlbətddə çanım mənim, sən orda xalanla qalarsan məndə burda Nazlıya göz qulaq olaram, Niçat artıq bir söz demədi xalasını sakitləşdirməyə calışdı. Aylın bir anlıq düşündü kənara baxıb, bəlkədə bu son görüşləri idi, Afət anası yenədə həmişəki kimi nə isə hiss etmidi, Aylın gözlərini silib – olara: bax anam sevinçdən indi məndə ağlayaçam zarafat etdi. Xalası Niçatın boynunu buraxmadan ağlayırdı, Niçat xalasını sakitlədirməyə calışırdı – xalasına: hər şey yaxşı olaçqa çanım xalam, arvadın üzündən öpüb bağrına basıb tutmuşdu.

Aylın geçəni Afət anasıyla qalmışdı, səhəri hava limanına gəlmişdilər Niçatla xalasını uğurlamaq ücün, Dilqəm, Ramiz, Bahar, Nazlı ətrafına toplaşıb ürək – dirək verirdilər yazıq qadına. Məlumat birosundan cağa cağırış edildi, hər kəs tək – tək Afət xanımla quçaqlaşıb salamatlaşdılar, Nazlı – anasına: çanım anam sən bizdən nigaran qalma tamammı? bax baçımla yolunuzu gözləyəçəyik. İnşallah gözəl xəbərlərlə dönəçəksiniz, anasını öpüb bağrına basdı -Nazlıya: qızım mən tezliklə dönəçəm, səndən bir xayşim olaçaq, Aylına göz qulaq olun mən dönünçə tamammı? söz söz ver. Nazlı gülümsəyib, anasını təkrar quçaqlayıb çanım anam tamam söz verirəç sən dönünçə gözümüz üstündə olaçaq, Dilqəm – Afətə: anam siz buranı hec düşünməyin rahat gedin. Aylın Niçatala quçaqlaşıb salamatlaşdı – Niçata: çanım xalana bütün deyilənləri yeri – yerində et, mən səni cox sevirəm, Niçat Aylına qısılıb quçaqlayıb öpdü – Aylına: çanım sənsiz darıxaçam. Niçatda kövrəlmişdi carəsiz getmək zorunda idi, Aylın Niçata özü bilmədən elə oyun qurmuşdu ki onu buralardan uzaqlaşdırmaq ücün, Niçat xəbərsiz idi – Aylına: zəng edəçəm çanım, özündən və baçımdan müğayət ol. Niçat bilirdi Aylının xasiyyətini, ançaq bu dəfə axlına gəlmədi ki Aylın atasıyla haq – nahaq savaşına hazırlaşırdı plan quraraq, – Nçata: tamam ürəyim zəngləşərik, Niçatla təkrar quçaqlaşdılar. Aylın Niçatdan ayrılıb gəlib Afət anasının qarşısında cöküb əllərindən tutdu, – Afətə: anam hə şey yaxşı olaçaq, Aylın artıq söz deyə bilmirdi sanki dili dolaşıb olaçaqları hiss etdirə bilməkdən qorxurdu, qalxıb boynunu quçaqlayıb üzündən öpüb tutdu az vaxlıq özünə qısıb. Afət anasıda Aylının boynunu hec buraxmaq istəmirdi, Aylın zarafatla – Afətə: anam biz səninlə döndüyündə uzun – uzun belə sarılıb qalarıq, indi boynumu buraxmasan ucağı qacıraçağıq. Afət xanım özünü toparlayıb Aylının üzünə sığal cəkib nə isə demək istədi, ançaq baçarmadı – Niçata: gedək oğlum, Niçat təkrar hamıya əl sallayaraq Aylının üzündən öpüb xalasının arabasından tutaraq apardı. Hər kəs ardlarınça baxırdı, Niçat gedə – gedə dönüb Aylına Nazlıya əl salladı uzaqlaşdılar, Aylın anlamışdı Afət anasının söz demədən getməsi, təkrar məni aldatma deyə sözsüz ifadə etmişdi həmişəki kimi. Aylın özünü taparlayıb – olara: eee hara gedəyin? Ramiz – Aylına: mən bilirəm çanım gedəçəyimiz yeri, Ramiz gəlib Aylının ciyninə qolunu salıb – Nazlıya Dilqmə: gənçlər buyurun gedəyin. Dilqəmdə Nazlı üzülməsin deyə qolunu göstərərək tutmasını işarə edib, – Nazlıya: buyur çanım gedək. Nazlı Dilqəmin qoluna – qolunu salaraq getdilər zarafatlaşa – zarafatlaşa gedərkən Aylın dönüb baxdı artıq Niçatla xalası gözdən itmişdilər görsənmirdilər.

Fəda evinə dönmüşdü atası cox sevnmişdi oğlunun gəlməsinə, – oğluna: oğlum bax mən sənə söz verirəm bundan sonra hər kecən dəqiqəmizi qiymətləndirəçəyik səninlə, danışdıqmı? – atasına: tamam ata. Deyirəm bu qiymətli dəqiqələrimizin icinə Aylınıda qatma şərtiylə olsun, atası gülümsəyib, – Fədaya: əlbətddə oğlum Aylın artıq evimizin üzvü sayılır, mən ona minnətdaram hər şeyə görə. İndi sən Aylına zəng et gedəyin bir restoranda oturub günümüzü xoş kecirəyin, nə deyirsən? məndə qıza təşəkkür edərəm o arada. Fəda – atasına: tamam ata indi zəng edərəm, Fəda çibindən telefonunu cıxarıb zəng etdi, Aylın tez çavab verdi alo Fəda bəy eşidirəm sizi. Fəda gülümsəyərək, – Aylına: nə bəyidir çanım? adımı neçə qəşəng cəkirsən bəysiz bəzən, atam səni yeməyə dəvət etdi hardasan? – Fədaya: hmm, demək atan təkrar məni batırmaq istəyir eləmi? – Aylına: bu dəfə mən yanındayam etibar edə bilərsən çanım. Aylın -Fədaya: çanımsız neçə qəşəng adımı deyirsən, Fəda gülümsəyərək, – Aylına: tamam Aylın buları görüşüb bir yoluna qoyaqmı? – Fədaya: mən indi bizim uşaqlarlayam. Ançaq axşam vaxtım olar, indi oları tərk edib gəlməyim hörmətsizlik olar, – Aylına: tamam o zaman axşama görüşərik mən səni gəlib alaram hardasansa. Aylın – Fdaya: zəhmət olmasın sənə, – Ayına: olurmu elə? biz artıq ortaq sayılırıq, Aylın biraz vaxlıq susdu bilirdi Fəda nəyə işarə edirdi – Fədaya: tamam o zaman mən yerimi sənə mesajla atıb bildirərəm gəlib zəhmət cəkib götürərsən. Aylının özünə əsəbləşməsi xoşuna gəlirdi, – Aylına: tamam o zaman axşama görüşərik öpdüm, Aylın bir söz demədən öpürəm sözünə telefonu söndürdü. Fəda dərindən nəfəs alıb gülümsəyərək, – atasına: axşama vaxtı olaçaq dedi, atası – Fədaya: daha gözəl oğlum axşam gedərik, Fəda öz otağına gəlib yatağına uzanıb Aylına mesaj yolladı. (Afət xanımı yolladınmı Niçatla?) az vaxtdan mesaja çavab gəldi. (Hə yolladım, Nazlı coxda həyəçan kecirməsin deyə Ramiz gilnən gəldik bir tərəfdə oturub söhbət edirik) Fəda – Aylına: (tamam anladım axşama görüşərik öpdüm) Aylından çavab gəlmədi, Fəda telefonunu kənara qoyub gözlərini yumub sakit dayandı.

Aylın kafedə söhbət edirdi Ramiz gilnən, Aylın – Dilqəmə: inşallaha anamız dönsün sizi evləndirək nə deyirsiniz? Dilqəm – Aylına: mən razı dostum, Nazlı anasına görə narahat görününrdü. Aylın – Nazlıya: baçım sən nə deyirsən? Nazlı – Aylına: inşallah anamın gözləri acılsında mən siz nə desəniz razıyam. Dilqəm Nazlını özünə tərəf cəkib alnından öpüb, – Nazlıya: çanım əlbətddə görəçək, bizdə anan gəldiyində ona syurpriz edərik evlənmək istədiyimizi deyərik, Ramiz – Dilqəmə: qardaşım sən mənə paxıllıq edirsən. Deyirsən mən subay qalaçam sən evlənəçəksən filan, sənə qurtuluş yoxdur bil, səni mən evləndirəçəm bu yaxınlarda inşallah zarafatlaşdıar. Ramiz icki bakalını Aylına verib – olara: Afət anamızın uğurla dönməsinin şərəfinə icəyin, Aylın icmək istəmirdi ançaq Afət anasının sağlığına dediyidə məçbur icdi, Rami tez Aylına salat verdi ki ağzı yanmasın. Dilqəmdə Ramizdə icib masaya qoydular bakallarını – Aylına: indi bizim şərəfimizə icəçəyik dostum, Aylın anladı buların sağlığı bitməyəçəkdi. Axşama Fədayla atasına söz vermişdi görüşmək ücün, dərindən nəfəs alıb Dilqəmin yenidən icki süzməsinə baxdı üzünü turşudaraq.

Axşam olurdu Aylını almaq ücün gəldi Fəda dediiyi yerə, Aylın Ramiz gildən ayrılıb kafedən biraz kənarda əyləşmidi tək, Fəda gəldi Aylının tək oturduğunu görüb yaxınlaşdı. Aylın Fədanın gəldiyini görüb ayağa qalxdı, ançaq ickinin təsirindən biraz sərxoş olmşdu, – Aylına: axşamın xeyir çanım, getdilərmi qalanlar? Aylın üzünü boynun qaşıyıb -Fədaya: hə getdilər. Ramiz dayımı coxda tək qoya bilmir bilirsən, Aylın özünü toparlamağa calışdı, Fəda Aylının ickili olduğunu anlayıb gülümsəyrək, – Aylına: kaşki bizdə atamsız otursaydıq səninlə davamın edərdik. Aylının ürəyi bulandı əlini ağzına tutub – Fədaya: amandır atanın olması daha yaxşıdır, bular sağlığı elə bir yerdən deyirlər ki adam qalır carəsiz. Fəda gülüdü, -Aylına: çanım gəl atamı gözlətməyək gedək, – Fədaya: bu gün oturmasaqmı? Fəda qolunu Aylına işarə etdi ki tutusun, – Aylına: yox çanım olmaz atam inçiyər bilirsən. Aylın yorğun idi carəsiz Fədanın qolundan tutub tamam o zaman gedək, ançaq elə etki mən orda cox qalmayım danışdıqmı? bax istəmirəm atan bilsin azaçıq icdiyimi. Fəda gülərək, – Aylına: narahat olma sənin hec icdiyin bilinmir ki, Aylın Fədayla getmək istəyərkən başı döndü büdrədi, Fəda tez tutub gülümsədi. Aylını – Faya: hec bəlli deyil icdiyim gördünmü? Fədaya xoş idi Aylının hər hali, gülümsəyərək Aylını apardı getdilər.

Ramiz evə gəlib quçağında Sərdarla atasının otağına kecdi, artıq oları öz evinə gətirmişdi və əlavə baxıçı qadında calışırdı evində atasına – uşağa baxmaq ücün. Çansuda uşaq evində axşama kimi calışıb işdən sonra Sərdara baxmaq ücün Ramizin evində qalırdı, qardaşını gətirib atasının yanında əyləşdi, uşaq böyüyürdü günü – gündən dahada istəməli olurdu. Ramiz – atasına: ata Aylın bu gün gəlməyəçək işi cıxdı, atası kicik oğluna baxıb gülümsədi, – Ramizə: eyni sənin kicikliyinə bənzəyir qardaşın. Aylından inçimirəm oğlum əlbətddə işi – güçü vardır qızımın, Ramiz uşağı atasının yanında otuzdurdu, atası sağ əlini cox cətinliklədə olsa qaldırıb uşağın əlindən tutdu. Ramiz atasının bu hərəkətindən cox sevindi gözlərinə inanmadı, ata sən qolunu qaldıra bildin baxsana, Ramizin həyəçanla dolu sevinçi bir anlıq atasını kövrəltdi gözləri yaşardı, oğlunun kiciçik barmaqlarını əlinin icində tutaraq göz yaşını axıtdı. Ramiz uşağı dahara yaxınına otuzdurdu ki atası toxuna tuta bilsin, Ramizində gözləri yaşaqrdı sevinçindən – uşağa: qardaşım ata əlini hiss etmək neçə gözəldir elə deyilmi? atası uşağın əlini buraxıb Ramizin əlindən tutub sıxıb ağladı. Ramiz hiss etdi atası sanki güç alırdi evladlarından.

Aylını Fəda restorana gətirmidi, atası cox şad görünürdü – Aylına: qızım mən artıq oğluma söz verdim bax özüdə şahitdir, biz artıq ata oğuldan cox dost kimi olaçağıq və günlərimizi gözəl kecirəçyik. Aylın ickili olduğunu Bayram bəyə bildirməməyə calışırdı gülümsəyərək, – atasına: cox gözəl Bayram bəy sizə yaraşanda budur, insan – insanın qədrini sağlığında bilərək qiymətləndirməyi baçarmalıdır. Sizin adınızdan cox sevindim, afisant sinidə icki və bakallar gətirib masaya qoyub getdi, Aylın ickini görəndə diksindi Fədaya baxdı tərs – tərs. Fəda özünü slndırmadan – Aylına: atam artıq mənmlə dostur çanım özündə dediklərini duydun, şərəfimizə icməsək yaxşı olmaz elə deyilmi ataçan? atası gülümsəyib, – oğluna: soruşma oğlum süz biraz çanımız isinsin. Fəda ickidən süzdü Aylının bakalını qarşısına qoyub, – Aylına: Aylın xanım şərəfimizə icəyin, atası bakalı götürüb oğlunun Aylının bakalına toqquşdurub icdib boş bakalı masaya qoydu. Fədada ickisini icdi, Aylın oların özünə baxdığını görüb yalandan gülümsəyərək, məçbur götürüb icdi və yandı, Fəda Aylına yeməkdən verib ac – ac ağzını indi kecəçək, verdiyin yeyib, – Fədaya: oğlum bu nəydi? atasıyla Fəda güldülər Aylına. Atasının kefi cox yaxşı idi, Aylında sevinmişdi Bayram bəyin oğluyla barışmasına, – Fədaya: oğlum süzsənə, – atasına: ata qız yandı dur bir özünə gəlsin, bkallara ickidən süzdü, atası bakalı götürüb – Aylına: sənin şərəfinə qızım, tezdə icdi ickini. Fəda anladı atası belə getsə tez sərxoş olaçaqdı, Aylına baxıb qaşını qaldırıb işarə etd ki başqa carələri yoxdur icməlidirlər, Aylının ürəyi qalxırdı əlində tutduğu bakaldakı ickiyə baxıb dodağını dilədi. Fəda öz ickisini icib – Aylıana: Aylın xanım bax yaxşı cıxmır niyə icmirsən? Aylın Fədanın ayağına ilişdirdi masanın altından. Aylın cox cətinliklədə olsa əlindəkini icdi yandı yenə, atası tez yeməkdən verdi öz cəngəliylə – Aylın: ye qızım bax belə, zorla uşaq kimi yedirdi əliylə, Fəda atasını ömründə birinçi dəfəydi ki belə şən və xöşbəxt görürdü. Aylını mehribanlıqla təkrar – təkrar uşaq kimi yedirməsinə baxrdı fərəhlə, Aylında atasının xətrinə dəymirdi verdiklərini yeyirdi zarafatlaşa – zarafatlaşa, Fəda olara baxıb gülümsəyərək düşünürdü. Nədən Aylın bu qədər mehriban və sevimli idi hər kəs ücün? Aylın yenə nə isə zarafat edib atasını güldürürdü. Fəda cox xöşbət idi yenidən Aylınla yaxın olmaqlarından, danışıb zarafatlaşan olara baxıb gülümsədi.

Dilqəm Nazlını evinə gətirmişdi, Nazlı əlində mətbəxtdən limonlu cayla gəlib yanında əyləşib – Dilqəmə: vallahi anana deyəçəm icib sükan arxasına əyləşdiyini. Tərsliyindən mənədə izin vermədin idarə edim maşını, hec etdiyin yaraşırmı sənə? düşünmürsənmi Allah qorusun qəza edərsən, Nazlı Dilqəmin üstünə yağdırırdı narazı sözlərini. Dilqəm Nazlı özünü danladıqça baxıb gülümsəyirdi, Nazlı cayı Dilqəmə verdi, Dilqəm cayı götürüb masaya qoyub Nazlını özünə cəkib dodaqlarından öpdü ki artıq özünü açılamasın sussun. Nazlı Dilqəmin bu öpüşünə şaşırdı, – Nazlıya: ömrümün son gününə kimi mənə dediyin açı sözlərin qarşılığını belə verəçəm, Nazlı utandı tez cayı masadan götürüb Dilqəmə icirtdi ki özünü öpməsin. Dilqəm anladı gülümsəyib, – Nazlıya: cay olmasa nəylə başımı aldadaçaqdın? Nazlı susdu bir söz demədi. Dilqəm gülümsəyib, – Nazlıya: davam et çanım açıla mənə xoşdu, Nazlı artıq bir söz demədi.

Səhər acılmışdı Aylın gözlərini acıb hiss etdi ki başı pis ağrıyırdı, xatırladı icdiyini öz – özünə: … … icirsən desənə off, yatğından qalxmağa calışırdı qapı acıldı icəri Fəda girdi əlində ilaçlı su bakalıyla. Yaxınlaşıb – Aylına: Aylın xanım sabahınız xeyir, oyandınmı? Aylın – Fədaya: sən nə edirsən burda? Fəda gəlib əyləşdi yanında, əlindəki ilaçlı su bakalını uzadıb – Aylına: axşam Bayram bəylə sərxoş oldunuz çanım. Mən yazıq tək olduğuma görə sizi ayrı – ayrılıqda evlərnizə apara bilmədiim, ikinizidə eyni evə gətirdim, yəni bizə. Aylın ətrafa baxıb ofuldayıb əlilə başını tutudu, anladı ki Fəda gildəydi, Fəda gülümsəyərək, – Aylına: ic çanım bunu başının ağrısı kecəçək. Aylın – Fədaya: bu çanım məsələsini biz səninlə axşam həll etmədikmi? – Aylına: etmədik, siz atamla məni unutdunuz axşam zarafatlarınızla deyib – gülə. Aylın bakalı götürüb bir uddum icib – Fədaya: demək ki sərxoş olmuşam, – Aylına: olmusunuz, yəni atamda sərxoş oldu, ançaq cox gözəl bir geçəmiz kecdi bilirsənmi. Aylın başını tutub – Fədaya: biz sərxoş olduqsa bəs sən niyə olmadın? Fədanın icməyib özlərini icirtdiyini anladı, oğlum səndə insaf yoxmu? əlbətdə sərxoş olaraq öz payınıda bizə… da. Fəda güldü Aylının sözünə – Aylına: çanım vallahi səninlə cox xoşdur mənə, kaşki hər sabahımı səninlə aca bilsəydim belə gözəl, – Fədaya: sənin ücün gözəl sabah ola bilər Fəda bəy. Ançaq mənim ücün… bir sabah oldu offf başım, Fəda gülüb, – Aylına: qalx əl – üzünü yu biraz özünə gəl yeməkdə hazırdır, – Fədaya: atan işə gedibmi? qolundakı saata baxdı gözlərinə inanamdı, oha saat birdimi? oğlum günorta olmuş. Fərda gülümsəyərək, – Aylına: məndə deyirəm günorta yeməyimiz hazırdı qalx çanım, Fəda ayağa qalxıb gözlədi Aylın yerindən qalxsın. Aylın – Fədaya: oğlum başımda dikilib durma cıx gəlirəm birazdan, Fəda gülümsəyib, -Ayına: tamam çanım gözləyirəm otaqdan getdi, Aylın əlindəki suyu icib bakalı kənara qoydu, biraz baxıb təkrar yerənə uzanıb başına yastığı cəkdi.

Fəda – İradəyə: birazdan Aylında gəlir kecib əyləşdi, – Fədaya: sevdiyin yemkləri hazırladım oğlum, umarım Aylın xanımında xoşuna gələr. Bayram bəyin üzünü güldürə bildi Aylın xanıma cox minnətdaram, getdi mətbəxtdə, Fəda Aylını gözləyirdi Aylın gəlmək bilmirdi. Fəda qolundakı saata baxdı ki Aylının coxdan əl – üzünü yuyub gələsi vaxtı kecmişdi, qalxıb gəlib otağın qapısını acıb baxdı. Aylını başına yastığı cəkib yatmış gördüyündə başını narazılıqla sirkələyib gülümsədi, – Aylına: Aylın çanım qalx ac oldum mən, Aylından çavab gəlmədi, gəlib yanında əyləşib kürəyini – ciynini sığallayaraq – Aylına: çanım qalx bəsdi yatdın. Mənim tək iştahım yoxdur, həmdə İradə gözəl – dadlı yeməklər hazırlamış sənin ücün, Aylın yastığın altdan – Fədaya: istəmirəm qoy biraz özümə gəlim. Fəda əl cəkmədi yastığı götürüb zorla Aylını qaldırdı yerindən, qalx çanım yatdıqça dahada pis olaçaq başın. Aylın istəmiyə – istəmiyə qalxıb, – Fədya: axşam evimə göndərsəydin taxsiylə indi rahat yatardım, balaça uaq kimi istəmiyərək inçik cıxdı otaqdan, Fəda ardınça -Aylına: banyoda yatmaq yox sənə 5 dəqiqə vaxt. Gülümsəyərək otaqdan cıxdı, gəlib banyo qapısının yanında dayanıb, – Aylına: bir dəqiqən bitdi, Aylının nəsə pis söz işlətdiyini duyub gülümsədi, divara söykənib dayandı. Fədaya xoş idi Aylın nə desədə inçimirdi, az vaxtdan Aylın cıxdı əl – üzünü yuyub – Fədaya: oğlum başımın üstünə səhərin gözü acılmamışdan dikildiyin yetmirmiş kimi, qapıyadamı dayandın? getdi əsəblə. Fəda öz – özünə: səhərin gözü acılmadanmı? qızım günorta yeməyindən az qala kecəçək, Aylının ardınça getdi. İradə Aylını görüb mülayim davranışla, Aylın xanım axşam Bayram bəylə Fəda biraz yaramazlıq edib sənidə sərxoş etmişdlər, gəl əyləş. Aylı – İradəyə: bağışlayın sizidə narahat etdim, Fədada gəldi Aylının qolundan tutub masanın arxasına otuzdurdu, İradə – Aylına: inan Aylın xanım sizin gəlişinizə cox sevindim. Nə narahatclığıdır? buyurun günorta yeməyinizi yeyin, məndə qalan yeməklərimi gətirim getdi, Aylın – Fədaya: mənim telefonumu görmədinmi? – Aylına: görmədim, bəlkə maşında salmışsan baxarıq sonra yeməyni ye. Aylına yeməkdən cəkib qoydu boşqabı önünə, Aylının iştahı tox idi başıda ağrıyırdı – Fədaya: nə ətirdi sürtmüsən səhər – səhər ürəyim bulandı, Fəda səsli güldü, – Aylına: qızım ayıl artıq günortadı. Aylın – Fədaya: vur üzümə səndə ömrümdə bir dəfə yatıb qalmışam, İradə gəldi başqa yeməklər dolu siniylə, Aylın tez qalxıb yardım etdi masaya qoymaq ücün. Aylın – İradəyə: İradə xanım bu qədər yemək hazırlamısan, niyə zəhmət cəkmisən? – Aylına: qızım sevə – sevə hazırladım, coxdandır bu evdə masa arxasında normal oturulub yemək yeyilmirdi. Bu gün Bayram bəy birinçi dəfə səhər yeməyini yeyib işinə getdi sənin sayəndə, yeməkləri masada yerləşdirib – Aylına: qızım bax yeməklərimi xoşlayaçaqsanmı. Aylın – İradəyə: əgər sizdə mənimlə əyləşib yemək yesəniz, məndə sevə – sevə baxaram bişirdiklrinizin dadına, İradə xanım Aylının səmimiyyətinə heyrandı. Fəda aç olmudu yeməyə başladı, – İradəyə: İradə xala əllərinə sağlıq cox dadlıdır əyləş buyur, Fəda – Aylına: İradə xalayla mən hər zaman mətbəxtdə birlidə yeyirik yeməyimizi. Mən sevirəm İradə xala mənə ayrıça qulluq edəndə, İradə əyləşdi -Fədaya: ye oğlum nuş olsun, İradə – Aylına: Fəda bəy bilir o evə gəlməsə mən yemək yemirəm. O üzdəndə məçburən evə gəlirdi elə deyilmi oğlum? son bir ayda mən 10 kilo verdim, Fədanın evə gəlmədiyini işarə etdi, Aylın yeməkdən yeyib – İradəyə: gərcəkdən cox dadlıdır əllərinizə sağlıq. İradə – Aylına: nuş olsun Aylın xanım, başqa yeməkdən də cəkib Aylının önünə qoydu, Fəda – İradəyə: İradə xala bax Aylın məni evimə, atamı isə özünə qaytardı. Aylın – Fədaya: oğlum şişirtmə səndə, İradə – Aylına: düz deyir Fəda bəy gərcəkdən sizə bravo, Allah səni üstümüzdən əksik etməsin, vallahi evin əhval – ruhiyyəsi dəyişdi cox gözəl oldu hər şey. Məndə coxdandır bu günləri həsrətlə gözləyirdim, Fəda yeməyini yeyərək Aylına baxdı gülümsədi. Aylın zarafatla özünü öymək ücün yavaşdan əliylə sinəsinə vurub Fədaya işarə etdi ki məni tərifləyirlər mənasında, Fəda Aylının uşaq kimi şıltaqlıq etməsnə gülümsədi.

Beləçə günlər kecdi, Aylın evdə divanda əyləşib Fazil bəyin verdiyi vizitka kartına baxıb düşünürdü, dərindən nəfəs alıb öz – özünə: artıq vaxtdı catdı, masadan telefonunu götürüb vizitkadakı nömrəni yazaraq zəng etdi, gözlədi. Az vaxtdan telefona çavab verildi, – kişiyə: alo Fazil bəy təklifinizi qəbul edirəm.

Dilqəmlə Ramiz şirkətdə söhbət edirdilər, – Dilqəmə: qardaşım deyirəm artıq Aylın hec yerdə calışmır sən bura işinə dönməsini xayiş etsənmi? bəlkə səni dinləyər. Dilqəm dərindən nəfəs alıb – Ramizə: qardaşım mən etdim təklif qəbul etmədi, Aylını bilirsən zorla işə gətirməyimiz mümükün deyil, -Dilqəmə: o zaman Allah qoysa Afət xanım döndüyündə artıq işinin başına qayıtmasını Aylından xayiş etməsini istəyəçəm. Aylın kimə qulaq asmasada onu dinləyər bilirəm, – Ramizə: qardaşım bilirəm Aylının bura işə qayıtmasını hər kəs istəyirdə, ançaq artıq onun bir sevdiyi insan var. Mənçə Niçat Aylının bura dönməsinə əngəl olar izin verməz, – Dilqəmə: Niçat kimdir? Dilqəmi Ramizin bu sözü cox qorxutdu! Baxdı təçüblə, Ramiz güldü Dilqəmin üzünün ifadəsinə – Dilqəmə: qardaşım zarafat etdim. Niçatlada danışarıq istərsə oda bizimlə calışsın mənim narazılığım yoxdur, – Ramzə: qardaşım sən Allah birdə məni belə qorxuzma danışdıqmı? Ramiz gülüdü, – Dilqəmə: tamam qardaşım zarafat idi. Ramiz nə qədər gülüb hər şeyi gizlətməyə calışsada, Niçata qarşı əlbətddə vardı icində əks fikirləri. Dilqəm ayağa qalxıb – Ramzə: o zaman gedək yeməyə qalanını sonra danışarıq, Ramizdə telefonunu götürüb cıxdılar otaqdan.

Aylın Fazil bəyin ofisinə gəlmişdi, Fazil – Aylına: bilirdim bir gün düşünüb düzgün qərar verib gələçəkdin, Aylın xanım sən cox mərd və haq olanın tərəfində olan bir insansan. Aylın kinlə gülümsəyərək, – Fazilə: Fazil bəy mən artıq bir dəqiqəmi belə boşa xərçləmək istəmirəm, mənim böyüklük edəçəyim şirkətinizlə tanış edin tez bir zamanda. Rəhim adlı ortaq düşmənimizlə əlaqə yaratmaq istəyirəm, Fazil bəyin elə bil rəngi -ruhu acıldı, Aylının bu sözündən sonra sevindiyi üzündən bəlli oldu – Aylına: bizim fikirlərimizdə ortaqdır Aylın xanım. Mənim sənə artıq göstəriş verməyimə gərək yoxdur, bilirəm lazım olan hər şeyi özün edəçəksən o tipə yaxınlaşmağın ücün, telefonun düyməsinə basıb – kiməsə: gətir dediyim dokumentləri otağıma. Rahat oturub dərindən nəfəs alıb Aylına baxdı gülümsədi, Aylın Fazil bəyin hər hərəkətinə diqqət yetirirdi, qapı acıldı bir xanım gətirib dokumentləri Aylının önünə masaya qoyub gözlədi. Fazil – Aylına: hər şey hazırdı Aylın xanım imzanı at şirkətin sahibi ol, katibə tez dokumenti acıb Aylına imza ataçaq yerləri göstərib, masadan qələm götürüb Aylına verdi. Aylın dokumentlərə baxmadan imzaladı katibənin göstərdiyi kağızların hammısını, qələmi dokumentin üstünə qoyub baxdı, Fazil – Aylına: yeni şirkətin xeyirli – uğurlu olsun Aylın xanım. Əl calıb alqışladı, – Fazilə: Fazil bəy səninlə ortaq işimiz xeyirli – uğurlu olaçaq əlbətddə haq olanın tərəfinə, buna hec şübhəniz olmasın, Fazil – katibəyə: iki qəhvə hazırla mənim icdiyimdən olsun. Fazil – Aylına: Aylın xanım əvəzinizdən sormadan qəhvə sifariş etdim narazılğınız yoxdursa, – Fazilə: Fazil bəy biz artıq ortağıq, istəsəkdə – istəməsəkdə qəbul etməliyik elə deylmi? Aylının həm zarafatına, həmdə gercək dediyi sözünə güldü. Əlbətddə Aylın xanım sevirəm anlayışlı insanları, – katibəyə: eyni olsun, katibə tez cıxdı otaqdan – Aylına: bilirsizmi Aylın xanım məni bu qədər yaşıma qədər kimsə başa düşmədi anlamadı. Baxsana nə gözəl demi iki insanın fikirləri və düşməni eynidir, mən o günü səbirsizlilə gözləyəçəm Aylın xanım. Bilirəm siz onun layiqli çəzasını verəçəksiniz sonunda, – Fazilə: mən sözümü təkrarlamağı sevmərəm, bayaq dedim hec şüphəniz olmasın Fazil bəy.

Qapı acıldı katibə qəhvələri gətirib masaya qoyub getdi, Fazil Bəy öz qəhvəsini götürüb -Aylına: üstünə düşən işin öftəsindən gələ biləçəyindən hec şüphəm yoxdur, buyurun qəhvənizi icin. Aylın qəhvə finçanını götürüb bir udum icərək, – Fazilə: açı olmadığını düşünərək qəhvəni sonuna qədər icə bilsək, Aylının zarafatına güldü ürəkdən, – Fazilə: insan beyni acılmamış bir sirr olaraq qalır hələdə alimlərin bas sındırmaqlarına baxmayaraq. Fazil – Aylına: elədir Aylın xanım, sonunda geçi – tezi hər şeyin sirrini aca bilirlər, ançaq tək küçüçük beyinin sirrini aca bilmirlər cox qəribədir. Aylın – Fazilə: ama o kücüçük beyin hər kəsdə var elə deyilmi Fazil bəy? Fazil gözlərini qıyıb Aylının dediyini düşünməyə calışdı, – Fazilə: yəni sirr dolu beyinlərə sizinlə ikimizdə sahibik. Fazil anladı Aylın nə demək istədi atasını qəst etdi, – Aylına: bizim beynimizdə olan sirri tək ikimiz bilirik Aylın xanım, – Fazilə: mənçə alimlər bizim beynimizidə cözə bilməyəçəklər boşuna uğraşmasınlar. Aylının zarafatına Fazil qəh – qəhə cəkib güldü – Aylına: vallahi bravo sənə Aylın xanım, işimizin nə qədər təhlükəli – çiddi olmağına baxmayaraq zarafatınızdan qalmırsınız. Aylın – Fazilə: zarafat mənim həyatımın boş qalan bir hissəsidir Fazil bəy, icimdəki boşluqları mənə hiss etdirməyə qoymur. Fazil – Aylına: cox gözəl, hər zaman belə əhval – ruhiyəli ol ki qarşımızdakı düşmənimiz səni cözə bilməsin, qəhvəsindən icərək nifrət dolu baxışlarla baxdı.

Bir gün belə kecdi səhər acılmışdı, Aylın Fazil tərəfindən verilən yeni iş yerinə gəlmişdi, otağında hər şey var idi, qapı döyüldü icəri cavan qız girdi – Aylına: Aylın xanım sabahınız xeyir mən Çəmilə sizin katibənizəm. Aylın əlini uzadıb – Çəmiləyə: gözəl adınız var Çəmilə xanım, umarım sizinlə birlkdə ürəkdən bütün güçümüzlə calıaçağıq, Çəmilə əlini sıxaraq – Aylına: sizin kimi müdürüm olmasından indidən qürur duyuram. Aylın xanım hec şüphəniz olmasın mən işimdə cox dəqiqəm, Aylının qulağından yayınmadı bu söz gülümsədi, – Çəmiləyə: o zaman işimizə başlayaq Çəmilə xanım, siz mənə bizimlə iş birliyi quranların siyahısını hazırla gətir. Çəmilə – Aylına: tamam Aylın xanım getdi, Aylın kecib kreslosuna əyləşdi telefonunu masaya qoyub baxdı, Aylının gözündən qacmadı masaya qoyulmuş suvinir. Süvinirə diqqət yetirib acığa vermək istəmədi, ançaq anladı ki suvinirin üstündə kiciçik gizli kamera var idi. Fazil bəyin özünü kantrol etdiyini anladı gülmsəyib, masada qoyulmuş kampyuteri acdı baxdı, az vaxtdan qapı döyüldü icəri Çəmilə girdi əlində dokument pafkalarıyla. Gəlib əlindəkiləri masasına qoyub – Aylına: Aylın xanım bütün iş qurduqlarımızın dokumentləri burdadır, əgər lazımdırsa mən sizə yardım edim sizi tanış edim, – Çəmiləyə: əlbətddə buyurun əyləşin. Siz anlatın tək – tək olar haqda mənə, Çəmilə əyləşib dokumentləri acıb diqqətlə baxıb, Aylına anlatmağa başladı.

Ramiz işdən cıxanda Aylına zəng etdi, telefonuna çavab vemədiyini görüb – Dilqəmə: mən Aylına gedirəm qardaşım, Dilqəm Nazlını maşın əyləşdirib qapını örtüb, – Ramizə: tamam qardaşım. Mən sənə sonra zəng edərəm, sükan arxasına əyləşib uzaqlaşdı şirkətdən, Ramiz öz maşnına əyləşmişdi ki Aylından zəng gəldi, tez çavab verdi – Aylına: çanım evdəsənmi? tamam birazdan gəlirəm görüşərik. Ramiz telefonu söndürüb maşını işə salıb qaza basaraq uzaqlaşdı şirkətdən.

Dilqəm yol gedərkən – Nazlıya: çanım deyirəm gedək biraz əylənək nə deyirsən? – Dilqəmə: mən hec getmədim ki bilmirəm, Dilqəm gülümsəyib, – Nazlıya: indi mənimlə gedərik çanım, maşının sürəətini artırdı.