Читать книгу Αντικείμενα Του Σεξ: Καλό Ή Κακό; - Gabriel Agbo - Страница 3

Τα παιχνίδια του σεξ έχουν μεγάλη ιστορία που ξεκίνησε με την χρήση σκαλιστών αντικειμένων που αντιπροσώπευαν το πέος. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, Έλληνες, Κινέζοι, Ασιάτες, Ινδοί είχαν τέτοια αντικείμενα από πέτρα, σίδηρο, χρυσό, ξύλο και άλλα υλικά και τα χρησιμοποιούσαν για τον αυνανισμό. Κάποιοι από αυτούς (όπως οι αρχαίοι Έλληνες) λάτρευαν τους θεούς και τις θεές του έρωτα, όπου παρουσίαζαν αυτά τα αντικείμενα και τα χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια ανήθικων πράξεων κάνοντας έρωτα με θεούς και δαίμονες. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι τα παιχνίδια του σεξ έχουν τις ρίζες τους σε αυτή την απεριόριστη επιθυμία για ικανοποίηση και για τη λατρεία των δαιμονικών θεών. Τα απλά αυτά σκαλιστά παιχνίδια μεταμορφώθηκαν τον εικοστό αιώνα όπου είδαμε τον πρώτο ηλεκτρικό δονητή. Από τότε, ξεκίνησε ένας κατακλυσμός από αυτά τα χειροκίνητα αρχικά παιχνίδια που εξελίχτηκαν σε σύνθετα εργαλεία του σεξ προς ικανοποίηση του χρήστη. Κάποια από αυτά κουνιούνται και μιλάνε!

Πραγματικά, απεικονήσεις του πέους υπάρχουν παντού και πάντα, από τότε δηλαδή που υπάρχουν και τα ίδια τα ανδρικά μόρια. Ο πρώτος τεχνητός όλισβος (δονητής) γνωστός ως ντίλντο ανακαλύφτηκε από τους παλαιοντολόγους και χρονολογείται στην Παλαιολιθική Εποχή. Είναι κατασκευασμένος από ιζηματογενές πέτρωμα και ιδιαίτερα γιαλισμένος. Οι όλισβοι κατασκευάζονταν από πέτρα ή οστά.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ήταν πολυθεϊστές που λάτρευαν σε μια παραλαγή του Διονύσου, θεού του κρασιού και της γονιμότητας, επίσης γνωστό ως Βάκχος (για τους Έλληνες) ή Λίμπερ (για τους Ρωμαίους). Η λατρεία του θεού του έρωτα περιλάμβανε και παρελάσεις στους δρόμους όπου έστεκαν όρθιοι τεράστιοι φαλλοί. Στο τέλος αυτών των παρελάσεων, μια παρθένα θα ερχόταν μπροστά στέφοντας τους θρησκευτικούς φαλλούς με στεφάνια από λουλούδια. Οι Έλληνες είναι υπεύθυνοι για την χρήση για πρώτη φορά δέρματος ή ζωικού εντοσθίου προς κάλυψη του σκαλιστού πέους, δίνοντας μια πιο φυσική αίσθηση.

Οι Κινέζοι θεωρούνται επίσης εφευρέτες αναφορικά με τον γυναικείο αυνανισμό. Εκείνες τις ημέρες, εύποροι Κινέζοι μπορούσαν να έχουν πολλές γυναίκες. Σκέφτηκαν ότι με την χρήση υποκαταστατών του πέους θα μπορούσαν να μένουν οι γυναίκες πιστές και να μην στραφούν στην ομοφυλοφιλία. Οι αρχαίοι κινέζικοι όλισβοι ήταν από χαλκό και άλλα μέταλα. Κάποιοι ήταν κούφιοι και επέτρεπαν να ελευθερωθεί υγρό την κατάλληλη στιγμή.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως την Ινδία και την Περσία. Οι όλισβοι ήταν κατασκευασμένοι από χρυσό ή ασήμι, ή εξαιρετικά σκαλισμένοι και διακοσμημένοι από ελεφαντόδοντο. Η χρήση τους παρέμεινε σχεδόν ίδια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάποιους πολιτισμούς δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου τεχνητοί δονητές, αλλά προτιμήθηκαν πιο φυσικά αντικείμενα, όπως κολοκυθιές, πλάτανοι ή άγουρες μπανάνες. Στην πραγματικότητα, η λέξη ντίλντο (dildo, δονητής) προέρχεται από την ιταλική λέξη «diletto» που σημαίνει ηδονή.