Читать книгу Inne dziecko - Gillian Macmillan - Страница 7

Pod chłodnym nocnym niebem Bristol przecina czarna wstęga wody. Odbicia ulicznych latarni unoszą się i falują na jej powierzchni.

Po jednej stronie kanału znajduje się złomowisko, na którym sterty pogiętego metalu lśnią na mrozie. Naprzeciwko stoi porzucony magazyn z czerwonej cegły. W jego oknach nie ma szyb, a na parapetach gnieżdżą się gołębie.

Jedwabista powierzchnia wody kanału w żaden sposób nie zdradza, że pod nią płynie nurt – głębszy, szybszy i silniejszy, niż można by przypuszczać.

Na złomowisku włącza się lampa, a siatka ogrodzeniowa zaczyna chrzęścić. Piętnastoletni chłopiec skacze z niej i ląduje ciężko przy zniszczonej karoserii samochodu. Podnosi się i puszcza biegiem przez plac, odwracając głowę, wymachując rękami, dysząc. Ścieżka, którą biegnie, jest nierówna, więc potyka się raz czy dwa, ale się nie zatrzymuje.

Za jego plecami siatka znów chrzęści i ponownie rozlegają się odgłosy lądowania i tupot stóp. To inny chłopak – porusza się szybciej, mocnymi, miarowymi krokami, i nie potyka się ani razu. Dzielący ich dystans coraz bardziej maleje, pierwszy z chłopców dociera bowiem do nieogrodzonego kanału i w jednej chwili pojmuje, że nie ma żadnej drogi ucieczki.

Stoją obaj nad brzegiem wody, zaledwie kilka metrów od siebie. Noah Sadler, z falującą klatką piersiową, odwraca się do tego, który go ściga.

– Abdi – mówi. W jego głosie słychać błaganie.

Nikt, kogo obchodziłby ich los, nie wie, że tutaj są.