Читать книгу De Kerels van Vlaanderen - Hendrik Conscience - Страница 12

Eenen moord kon men afkoopen van de erfgenamen of naaste bloedverwanten des vermoorden, betalende eene zekere vergoeding, welke men het zoengeld noemde.

[26]

Er bestaan van dien tijd nog vele oorkonden waarbij zekere vrije personen zich de eene of andere abdij dienstbaar maken om hare bescherming te genieten.

[27]

Bij de Germaansche stammen moest men een grondeigendom bezitten om stemrecht in de vergaderingen te hebben. Dit eigendom noemde men eene were en den bezitter eenen weerman.

[28]

Morgengave was de gift welke de bruidegom zijne bruid moest schenken den morgen na zijn huwelijk; het was de eigenlijke bruidschat.

[29]

Zie aangaande de Vlaamsche strijdmacht, in het Fransche leger: SUGER, vie de Louis V, le gros, in de Coll. des mémoires rel. à l'hist. de Fr., tome VIII, pag. 126.