Читать книгу Ody - Horacy - Страница 5

Maecenas, atavis edite.

Meceno, wnuczę królewskiego rodu;

Zaszczycie, gwiazdo mojego zawodu!

Wiesz, jak niejeden ma za wielką sławę

Rydwanem wzbijać olimpską kurzawę,

A jeśli zręcznym wartkich kół obrotem

Metę okrąży, i zaszczytną potem

Palmę otrzyma — to już się pobrata

Z samymi bogi, wszechwładcami świata.

Ów rad, gdy głosy zmienny tłum Kwirytów

Da mu do trójga najwyższych zaszczytów;

Innyby w szpichrze chciał garnąć i garnie

Wszystko, co młócą libijskie młócarnie.

Ten, już szczęśliwy, że siadł na swym łanie

Za Attalowe skarby nie...........................