Читать книгу Wierny mąż niewiernych żon Władysław Jagiełło - Iwona Kienzler - Страница 5

ładysław Jagiełło, bez wątpienia jeden z najwybitniejszych władców Polski i Litwy, przeciętnemu Polakowi znany jest jako założyciel dynastii Jagiellonów, która rządziła naszym krajem przez dwa wieki oraz jako pogromca zakonu krzyżackiego pod Grunwaldem w jednej z największych bitew średniowiecznej Europy. Nie wszyscy jednak wiedzą, że ten spokojny człowiek poślubił kolejno cztery kobiety, a każda z nich przyprawiła go o kłopoty, które musiały poczciwemu królowi spędzać sen z powiek. Motywem trzech jego małżeństw były względy dynastyczne, ale swoje przedostatnie małżeństwo zawarł z miłości. Kobieta, która skradła serce króla i była miłością jego życia, wcale nie była młoda ani piękna. Trzy pozostałe małżonki Jagiełły były od niego sporo młodsze i właśnie ta różnica wieku była przyczyną jego kłopotów, bowiem wszystkie, włącznie z Jadwigą, późniejszą świętą Kościoła katolickiego, były oskarżane o cudzołóstwo. W tym miejscu dodajmy, że sam monarcha bynajmniej nie należał do mężczyzn kochliwych i ceniących sobie uroki łoża. Zamiast spędzać czas w łożnicy z pięknymi damami wolał… polować. Zupełnym przeciwieństwem w tym względzie był jego brat stryjeczny, Wielki Książę Litewski, Witold, który jak podaje Długosz: „[…] był tak lubieżny i skłonny do miłostek, że nieraz tuż przed nadchodzącym zwycięstwem zostawiał wojsko na ziemi wroga. Przemierzając wiele ziem i zmieniając konie, wracał zwykle do żony i do nałożnic, by zaspokoić palącą żądzę”. Tymczasem Jagiełło, zamiast zaspokajać mniej lub bardziej palące żądzę, zajmował się polowaniem na grubego zwierza w litewskich kniejach. Nic dziwnego, że podejrzewano jego młodziutkie żony o romanse. Pamiętajmy, że chociaż dzisiaj problemy króla budzą w nas uśmieszek politowania, to w czasach, w jakich żył Władysław Jagiełło niewierność królewskiej małżonki była sprawą wagi państwowej. Obowiązkiem każdego władcy było zapewnienie ciągłości dynastii, a każda nawet najmniejsza wątpliwość, co do wierności żony, stawiała pod znakiem zapytania prawo dzieci pochodzących z małżeństwa do zasiadania na tronie. Innym problemem, z którym musiał zmierzyć się ten władca, była niechęć Polaków do jego trzeciej małżonki, Elżbiety Granowskiej, którą poślubił z miłości, ale wbrew woli narodu. Zarówno sprawa domniemanej niewierności królewskich żon, jak i brak zgody na związek z Granowską, osłabiły autorytet monarchy. Jak więc widać, perypetie małżeńskie Jagiełły nie były sprawą błahą, ani prywatną. Jak się przekonamy, znalazły się one również w orbicie zainteresowań zakonu krzyżackiego, który starał się je wykorzystać w swojej działalności propagandowej, wymierzonej przeciwko Polsce, Litwie oraz królowi.

W niniejszym opracowaniu przedstawiono sylwetki kolejnych czterech żon Jagiełły, poczynając od najsłynniejszej towarzyszki jego życia, której legenda przyćmiła jej następczynię – Jadwigi Andegaweńskiej, poprzez Annę Cylejską i Elżbietę Granowską, a kończąc na Zofii Holszańskiej – matce upragnionych synów króla. To właśnie determinacji tej ostatniej kobiety, moim zdaniem niedocenianej przez historię, potomkowie monarchy zawdzięczają koronę. Książkę zamyka rozdział poświęcony najstarszemu synowi zwycięzcy spod Grunwaldu – Władysławowi III, który do historii przeszedł z przydomkiem Warneńczyk i którego legenda, jako ostatniego krzyżowca Europy, jest żywa po dziś dzień. Sporo miejsca zajmuje sprawa jego domniemanego homoseksualizmu oraz spekulacje dotyczące sfingowania swej śmierci pod Warną, drugiego życia na portugalskiej Maderze oraz hipotezy związków Jagiellonów z Krzysztofem Kolumbem.

Oczywiście, opisując kłopoty małżeńskie pierwszego Jagiellona na tronie Polski, nie sposób pominąć ówczesnej sytuacji w Polsce i Europie, polityki prowadzonej przez ówczesne państwa, jak również obyczajowości czasów Jagiełły.