Читать книгу Voltaire - John Morley - Страница 3

τὰ μὲν γὰρ σωφρόνων ἤθη σφόδρα μὲν εὐλαβῆ καὶ δίκαια καὶ σωτήρια, δριμύτητος δὲ καί τινος ἰταμότητος ὀξείας καὶ πρακτικῆς ἐνδεῖται. … τὰ δ’ ἀνδρεῖά γε αὖ πρὸς μὲν τὸ δίκαιον καὶ εὐλαβὲς ἐκείνων ἐπιδεέστερα, τὸ δ’ ἐν ταῖς πράξεσι διαφερόντως ἴσχει. πάντα δὲ καλῶς γίγνεσθαι τὰ περὶ τὰς πόλεις, τούτοιν μὴ παραγενομένοιν ἀμφοῖν, ἀδύνατον.—Politicus, 311 A.

πότερον τοὺς ἀνδρείους θαῤῥαλέους λέγεις, ἢ ἄλλο τι; Καὶ ἴτας γε, ἔφη, ἐφ’ ἃ οἱ πολλοὶ φοβοῦντας ἰέvαι.—Protagoras, 349 E.