Читать книгу Otolit - Katarzyna Gondek - Страница 8
CZĘŚĆ I
Wpuszczam cię, witam i czekam na dary
ОглавлениеZaginęła kto wie jak dawno temu. Nie chciałam jej widzieć już nigdy, i teraz, kiedy wiem, że nigdy jej nie zobaczę, nie ma we mnie smutku, bólu. Jest czarna dziura. Jest kamienna rozpacz. Jest poczucie, okrutne, że istnieją sprawy, których nie sposób odmienić. Że nie wszystko da się uratować, zaszyć, zalepić. Zniknęła. I tego, że zniknęła, odwrócić się nie da. Nawet jeśli kiedyś się ją znajdzie.