Реклама. ООО «ЛитРес», ИНН: 7719571260.
Пошук адказу
Навум Гальпяровіч
Сіроціна
Алесь Кажадуб
Як я зрабіўся пісьменнікам
Бітва каля вакзала
1
2
3
4
Гурыі ў Галіцыне
Завіруха
Міледзій Кукуць
Пацалунак мядзведзіцы. Быль
Генадзь Аўласенка
«Альма, Альмачка!»
Бобі
Уладзімір Ягоўдзік
Падарожная доктара Руселя
Уладзімір Мажылоўскі
Справа пенсіянераў
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Віктар Шніп
Закаханы ў Снягурку
Віктар Варанец
Лета для настаўніка
Алесь Бадак
Ідэальны чытач
Інструкцыя па спакушэнні замужніх жанчын. Інтэрв’ю для першага беларускага эратычнага часопіса, які пакуль так і не пачаў выходзіць
Сабака, які забыў сваё імя
Алесь Бычкоўскі
Анёл Гаўрыла
Ведзьма (амаль паводле Гогаля)
Гаспадар
Даўняе перакананне прапагандыстаў чытання, арганізатараў літаратурнага працэсу, галоўных рэдактараў літаратурных часопісаў: чытач найперш чакае творы буйных фарматаў – раман, аповесць. Апавяданні, маўляў, гэта не самае галоўнае з таго, што можа адлюстраваць час. Велічныя падзеі патрабуюць велічных эпапей. Шкада толькі, што не ўсе творы гэтага жанру ў памкненнях да ўзвышаных ацэнак часу выяўляюць высокі мастацкі ўзровень… Не будзем прыводзіць прыклады. Але іх хапае, мо таму і не здымаюцца чытачамі з бібліятэчных паліц і не перавыдаюцца многія трылогіі, тэтралогіі і проста раманы 1960–1980-х гг. …
Апавяданне як люстэрка, у якое мы можам зазірнуць надоўга, дзе ўбачым свой і сваіх папярэднікаў адбітак. Люстэрка, каля якога цягне шмат пра што задумацца і паразважаць. Шкада, што ў гісторыі беларускага кнігавыдання няма такіх традыцыйных, як, напрыклад, для рускай ці ўвогуле савецкай літаратуры, анталагічных зборнікаў з умоўнымі назвамі: «Беларускае апавяданне 1940–1950-х гг.» альбо «Беларускае апавяданне 1960-х гг.» і пад. Зразумела, што ў такіх выданнях, дзе выбар акрэслены канкрэтным часам напісання ці публікацыі твораў, былі б сабраныя апавяданні Вячаслава Адамчыка, Івана Чыгрынава, Івана Навуменкі, Анатоля Кудраўца, Міхася Стральцова, Алега Ждана – тыя апавяданні, якія і зараз можна з задавальненнем і асалодай чытаць, пра якія не лішнім было б нагадаць чытачам новых пакаленняў. Ці стануць люстэркам на ўсе часы зборнікі кароткай прозы, якія мы зараз прапаноўваем чытачу? Імгненны адказ на гэта пытанне не даць, нават калі выданні серыі «Сучасная беларуская літаратура» хутка разыдуцца з паліц кнігарняў, будуць запатрабаванымі ў бібліятэках, знойдуць сваіх рэцэнзентаў і аглядальнікаў. У мастацкай літаратуры свае, даволі часта зусім непрадказальныя, адносіны з часам і чытачом. І ўсё ж сабраныя разам творы, у тым ліку і ў кнізе, якую вы зараз разгарнулі, даюць некаторае спадзяванне. Хаця б на тое, што апавяданні, якія ўжо раней прарваліся на старонкі літаратурна-мастацкай і нават грамадска-палітычнай перыёдыкі, расказваюць менавіта пра сённяшняе жыццё і чалавека ў варунках гэтага жыцця.
.....
Пролін зноў памаўчаў.
– Ты куды і на чым прыехаў? – нарэшце спытаў ён.
.....