Реклама. ООО «ЛитРес», ИНН: 7719571260.
Выратавальнае кола паўсядзённасці
Вера Зеленко
Американские друзья
Белая дача
Святлана Бязлепкіна
Дыягназ
Таямніца гатэля «Раяль»
Ніна Рыбік
Клава
Алена Стэльмах
Першы снег
Алена Брава
Марыпоса
Татьяна Дашкевич
Мы не сдаемся!
Портрет любимого мужа
Саня верная
Валентина Дробышевская
День перед Рождеством
Пятница и мешок картошки
Штрихи. Сказка-притча
Таццяна Дземідовіч
І дарога была адна…
Настасся Нарэйка
Размова з люстэркам
Ясенія Аляксеева
Скрыпка
У апошнія дзесяцігоддзі ў працы шэрага выдавецтваў назіраецца асаблівая ўвага да зборнікаў мастацкіх твораў. Складаюцца яны па розных прынцыпах: па ўзроставым прынцыпе (у асноўным творчасць маладых аўтараў); па тэматыцы; зборнікі пачаткоўцаў – тых, хто яшчэ не мае ніводнай уласнай кнігі (здараецца, што ў такія выданні трапляюць адначасова і юныя аўтары, і даўно пенсіянеры). Часам гэтыя зборнікі не зусім аб’ектыўна адлюстроўваюць сучасны літаратурны працэс. Здаецца, што выдаўцы вырашылі проста разам выдаць тое, што не варта асобных кніг. Шлях у нікуды, калі спадзявацца на ўвагу да такіх выданняў чытачоў, а не толькі саміх аўтараў. Усе гэтыя «першыя сцяжынкі» альбо альманахі, дзе разам сабраны творы літаратараў аднаго раёна ці вобласці, забываюцца адразу, як толькі выходзяць з друку…
Зборнік навел і апавяданняў, аўтарамі якіх з’яўляюцца жанчыны, магчыма, некаму падасца кнігай, укладзенай проста па гендэрнай прыкмеце. Гэта зусім не так. Сабраўшы пад адной вокладкай творы пісьменніц, якія сёння працуюць у беларускай прозе, друкуюцца на старонках перыядычных літаратурна-мастацкіх выданняў, хацелася б паспрабаваць выкласці агульную карціну тых клопатаў і трывог, што хвалююць менавіта жанчыну. Аўтары сканцэнтраваныя не толькі на пытаннях сям’і, кахання, яны мужна адстойваюць сваё жаночае права на высвятленне жыццёвых і мастацкіх ісцін. Сёння, калі жанчыны актыўныя ў палітыцы, калі яны кіруюць дзяржавамі, выклікае здзіўленне, што жанчынам нешта трэба даказваць у прозе, наогул у літаратуры. Няўжо яшчэ жывы «сіндром» сярэдзіны ХІХ стагоддзя?.. У 1855 годзе публіцыст і літаратурны крытык Васіль Пятровіч Боткін пісаў Івану Тургеневу пра аповесць першай у Расіі жанчыны-журналісткі Наталлі Шалікавай: «Усё гэта, зразумела, жаночая сфера, у якую не ўваходзіць пытанне пра паэтычнае пачуццё, пра глыбіню і сілу думкі, пра моцны і сакавіты каларыт, ды і пра шмат што іншае». Праўда, Боткін разам з гэтым заявіў, што галоўную яго цікавасць у літаратуры жанчын выклікае «рух жаночай душы, якую мы так мала ведаем»…
.....
– Ну а раньше?
– Не знаю. Я не могла бросить брата. Я его обожаю.
.....