Piketty i co dalej?

Отрывок из книги

Trzy lata, od kiedy ukazał się światowy bestseller francuskiego ekonomisty Thomasa Piketty’ego Kapitał w XXI wieku, zarówno świat ekonomistów, przedsiębiorców, polityków, jak i publicystów wciąż rozgrzewa gorąca dyskusja na temat zasadności twierdzeń i argumentów przywołanych przez Piketty’ego. Wystarczy dodać, że publicznie głos w tej sprawie zabrali m.in. noblista Paul Krugman, podzielając argumentację, że jesteśmy w drodze do kapitalizmu patrymonialnego, gdzie dziedziczenie majątku i jego wielkość mogą górować nad ekonomią; były Sekretarz Skarbu USA Lawrence Summers – dostrzega ważność tematyki i geniusz Pikettty’ego, którego postawił w jednym szeregu z Johnem Maynardem Keynesem, Adamem Smithem czy Karolem Marksem, jednak poddał krytyce jego teorię kapitalizmu. Bill Gates zgadza się z najważniejszymi wnioskami Piketty’ego, ale dostrzega potrzebę dalszych badań, również w kontekście konsumpcji, a nie jedynie bogactwa i dochodu. Z kolei Robert R. Murphy recenzuje dzieło Piketty’ego w duchu krytykanctwa, często pomijając kanony naukowe, paradygmaty czy pragmatyzm ekonomiczny kształtujący poszczególne czynniki produkcji. Trzeba również zauważyć, iż tylko w okresie 2014 – maj 2016 r. opublikowano w czasopismach naukowych 74 recenzje głównego dzieła Piketty’ego, a tematyka czasopism ogniskowała się od biznesu i ekonomii, po prawo, socjologię, administrację publiczną, stosunki międzynarodowe, etykę, historię, ekologię czy geografię. To pokazuje, jakim zainteresowaniem cieszyła się wydana pozycja i w ramach jakich dyscyplin była i jest rozpatrywana.

Można i trzeba powiedzieć za Abramem de Swaanem, że Piketty zalicza się do tego grona intelektualistów, które pokonało granice własnych ojczyzn i zdobyło międzynarodowe uznanie. Tym bardziej cieszy, że nakładem wydawnictwa Harvard University Press została wydana w 2017 r. kolejna pozycja, która nosi znamienny tytuł Piketty i co dalej? Plan dla ekonomii i nierówności. Stanowi ona niejako wyjaśnienie i przedstawia polemiczne stanowiska do Kapitału w XXI wieku. Redaktorami naukowymi tej pozycji zostali Heather Boushey, J. Bradford DeLong oraz Marshall Stainbaum. Wśród 29 autorów, którzy opracowali 22 interdyscyplinarne teksty, znaleźli się m.in. trzej nobliści, tj. Robert Merton Solow, Paul Krugman, Michael Spence oraz Thomas Piketty.

.....

To samo zjawisko obserwujemy dzisiaj. Ciekawym aspektem realiów amerykańskich jest to, że jeśli już, to polityczny obraz nierówności zdaje się wyprzedzać rzeczywistość. Jak już wiemy, obecnie amerykańskie elity ekonomiczne zawdzięczają swój status głównie dochodom z pracy, a nie dochodom z kapitału. Niemniej jednak konserwatywna retoryka ekonomiczna już dziś kładzie nacisk na kapitał, a nie na pracę – na „twórców miejsc pracy”, a nie na pracowników.

W 2012 roku Eric Cantor, lider większości w Izbie Reprezentantów, postanowił uczcić Święto Pracy – Święto Pracy! – tweetem na cześć właścicieli firm:

.....