Читать книгу Peri masalı “Deve, Timsah ve Cuma”. Çocuklar için Peri masalı - - Страница 5

Deve uyandığında, zaten sessiz, güneşli bir sabahtı. Hızlıca ahırdan dışarı fırladı, hava taze ve serindi. Ancak kısa süre sonra güneş kavurmaya başladı, hava ısındı. Yaklaşık 30 kişilik bir grup, Deve’nin görüntüsünü yüksek tezahüratlarla karşılayan ahırın etrafına toplandı.

Bugün sakinler daha cesur davrandılar, Deveyi dört bir yandan kuşattılar, yanlarına vurdular, karnının altını kaşıdılar. Barakanın duvarına dayalı, üzerine her türlü meyve ve sebzenin yığıldığı birkaç masa olmasına rağmen, ona kahvaltıda ne istediğini sordular. Deve, sofralara konulanların kendisine yettiğini, daha fazlasına ihtiyacı olmadığını söyledi.

Sonra Achmas halkı Deve’den kahvaltıya başlamasını istedi, Deve bunu hemen yaptı ve Achmas halkı onun nasıl yemek yediğini ilgiyle izledi. Hızlı mı yoksa yavaş mı yediğini, neyi sevip neyi yemek istemediğini, nasıl ısırdığını ve nasıl yuttuğunu bilmekle ilgilendiler – tüm bunlar onlar için ilginçti.

Sonunda Deve’in kahvaltısı bitti ve yürüyüşe çıkmak için hazırlandı; Deve’in kahvaltısını izleyenlerin çoğu onu uğurlamak için gönüllü oldu. Achmas sokaklarında yürüdüler, Deve’e yerel halk, kimin neyi yaptığı ve neyin ünlü olduğu hakkında açıklamalar yaptılar. Kısa süre sonra, ana otoyolun geçtiği şehrin dış mahallelerine ulaştılar. Otoyolun iki tarafı ceviz ağaçlarıyla kaplıydı. Yola yakın küçük bir oyukta, yerin altından fışkıran temiz, soğuk bir su kaynağı vardı ve herkes (Deve dahil) bunu zevkle içiyordu. Achmas halkı, devenin bir seferde ne kadar su içtiğine şaşırdı (ve o üç kova içti). Achmas halkı ve Deve yolun karşı tarafına geçtikten sonra sık bir çalılığa ulaştılar ve orada hep birlikte çimlere uzanıp şundan ve bundan söz ettiler. Konuşma, temel olarak, Deve’e büyükşehir hayvanat bahçesindeki hayatı ve Deve’in çölde yaşadığı hayvanat bahçesinden önceki yaşam dönemi hakkında sorular sormalarından ibaretti. Deve her şeyi isteyerek ve ayrıntılarıyla anlatmış, Achmas halkı insanların ve develerin Sahraтçölün çetin şartlarında nasıl yaşayabildiklerini merak etmişler.

Fark edilmeden herkes uyuyakaldı ve sonra uykuya daldı. Güneş çoktan ufuktayken uyandık. Deve ayağa kalktı ve çatırdayarak gerindi. Herkes onun örneğini takip etti ve ardından şehre doğru hareket ederek Deve’in ahırına gitti. Ahıra yaklaştıklarında, ahırın dış duvarına dayalı masaların üzerine yine dağlar kadar meyve ve sebze yığıldığını gördüler. Deve dedi ki: “Sevgili Achmas sakinleri, sevgili arkadaşlar, çok fazla yemeyeceğim ve yiyecekler bozulur ve kaybolur. Size yalvarırım, çok fazla getirmemenizi ciddiyetle rica ediyorum. Lütfen alınmayın! Bir masaya sığan şey yeter!”

Orada bulunanlar, Devenin sözlerini Achmas’ın tüm sakinlerine ileteceklerine söz verdiler. Deve ile sıcak bir şekilde vedalaşarak herkes evine gitti, ve Deve onun ahırına gitti. Ahırda bir şeylerin değiştiğini fark etti. Yerde taze saman vardı ve duvarlara aplikler yapıştırıldı, pencerelere neşeli perdeler asıldı ve köşeye yeni bir buzdolabı yerleştirildi. Buzdolabında çeşitli alkolsüz içecekler ve meyve suları olan şişeler ve kutular vardı, ama alkol yoktu çünkü. Achmas’ın tüm halkı, Deve’in teetotaler olduğunu zaten biliyordu. Dışarısı çoktan kararmıştı, Deve bir şişe portakal suyu içti ve uykuya daldı.