Evrensellik Mitosu

Evrensellik Mitosu
Автор книги: id книги: 2686249     Оценка: 0.0     Голосов: 0     Отзывы, комментарии: 0 326,12 руб.     (4,03$) Читать книгу Купить и скачать книгу Электронная книга Жанр: Правообладатель и/или издательство: Notos Kitap Дата добавления в каталог КнигаЛит: ISBN: 978-605-9851-64-0 Скачать фрагмент в формате   fb2   fb2.zip Возрастное ограничение: 0+ Оглавление Отрывок из книги

Реклама. ООО «ЛитРес», ИНН: 7719571260.

Описание книги

“Doğa bize dilde açılan tarihtir.” – Martin Heidegger Evrensel(lik) terimi son yüz elli yıldır felsefeden bilime, sanattan gündelik dile kadar en sık kullanılan terimlerden biri. Ne var ki, Doğan Özlem Evrensellik Mitosu’nda çok kapsayıcı ve birleştirici görünen bu kavramın, “evrensel”den anlaşılanın farklılığı nedeniyle nasıl tam tersi bir yönde ayrıştırıcılığa yol açtığına işaret ediyor. Bu yüzden de evrensellik daima birilerinin kendi eğilim ve inançları doğrultusunda diğerlerine dayattıkları bir şey olmaktan kurtulamamıştır. Arkasında siyasal bir duruşu bulundurmayan felsefi bir tavrın güdük bir duruş olacağını vurgulayan Doğan Özlem Evrensellik Mitosu’nda bir araya getirdiği yazılarıyla evrenselci anlayışı tarihselci/hermeneutik bir perspektiften sıkı bir eleştiriye tabi tutuyor. Doğan Özlem’den yerleşik kabullere bir çekiç darbesi daha…

Оглавление

Группа авторов. Evrensellik Mitosu

ÖNSÖZ

Bilim Nedir, Ne Değildir: Bilime Tarihten Bakmak[1]

Giriş

Bilim Nedir?

Özcü/Evrenselci Bilim

Nominalist/Tekilci Bilim Eleştirisi

Üç Biliminsanı ve Üç Bilimsel. Faaliyet Tipi

Birkaç Değerlendirme Notu

“Pozitif”, “Pozitivite” ve “Pozitivizm” Üzerine[10]

Genel

“Pozitif” ve “Pozitivite” Terimlerinin. Değişik Anlamları Üstüne

Mantık, Gramer ve Retorikte

Teolojide

Hukukta ve Hukuk Teorisinde

Felsefede (19. ve 20. Yüzyıllar)

Felsefi Hermeneutiğe Geçiş. Yolu Olarak Tarihselcilik[11]

Önnot

İki Felsefe Tipi

Evrenselcilik-Tekilcilik Kutuplaşması[12]

Evrenselci Felsefe ve Tekilci Felsefe

Felsefe-Tarih İlişkisi

Tanrı-Özne

İnsan-Özne

Tarihsel Özne

Tekilci Felsefedeki Tarihselcilik ve Evrenselci. Felsefedeki Tarihsicilik

Tarihselcilikten Hermeneutiğe

Dilthey: Felsefenin Bunalımı

Tarihselcilik, Hermeneutik ve “Postmodernizm”

Evrensellik Mitosu ve “Sosyal Bilimler”[16]

Giriş

Evrenselcilik-Tekilcilik. Kutuplaşması

Batı’nın ve Doğu’nun “Evrensel”e Bakışları

Yeniçağda Doğabilimlerinin. Gelişimine Bir Bakış

Sosyal Bilimlerin Bir Tarihçesi

Sosyal Bilimlerde Nomotetik Bilim. Paradigmasının Sarsılması

Felsefeden ve Kültürden Bağımsız. Bilim Ütopyasının Sonu

Bilim ve Politika

Globalleşme ve Sosyal Bilimler

Üniversite ve Sosyal Bilimler

Sonuç Yerine Geçmek. Üzere Bir Tespit

Tarih, Bilim ve Bilinç[17]

Tarih

Zaman

Tarihsel Zaman

Kültür ve Tarihsellik

Tarihselcilik

Bilim

Modern Bilim: Üç Yüz Yıllık Bir Öykü

Bilimin Tarihselliği

Bilinç

Bilinci Tanımlamak

Zihin

Bilinç, Zihin ve Tarih

Felsefe ve Bilinç

Bilimsel Nesnellik ve. Tarihsellik[21]

I

II

III

Bir Bilimler Grubuna. Ad Koymak[36]

Doğabilimleri-“Sosyal Bilimler” Ayrımı

Değişik Felsefeler, Değişik Adlandırmalar

“Sosyal Bilimler”in Felsefi Statüleri. Üstüne İki Farklı Yaklaşım

Doğalcı/Pozitivist/Olgucu Yaklaşım

Tinselci/Anlamacı/Tarihselci/Hermeneutik Yaklaşım

Sonuç Yerine

Yeni İndirgemecilik: Genetizm[39]

Anakronik Bir Görünüm mü?

Felsefe ve Bilim Tarihlerinde “Canlı” Sorunu Üzerine Birkaç Hatırlatma

Genetik ve İdeoloji

Nietzsche Üzerine[40]

Yaşama, Oluş, Yaratma, Güç İstenci

Kültür Eleştirisi

Birkaç Değerlendirme Notu

Felsefe Açısından Bilim[41]

Bilim Nedir?

Felsefe Nedir?

Felsefe-Bilim İlişkisi

Birkaç Genel Saptama

Tarihi ve Toplumu. Yorumlamak[42]

Önkoşul Tarihi Anlamaktır[44]

Cassirer’de İnsan ve Kültür[46]

I

II

III

IV

Отрывок из книги

1944’te İzmir’de doğdu. İzmir Atatürk Lisesi’nde başladığı lise öğrenimini tamamlayamadan kunduracı kalfası ve tezgâhtar olarak çalışmak zorunda kaldı. 1965’te Sivas’a er olarak askere gitti. Liseyi askerliği sırasında dışarıdan sınavlara girerek bitirdi. Yine askerliği sırasında üniversite giriş sınavını kazandı. 1967’deki terhisinden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde yükseköğrenimine başladı ve bu bölümden 1971’de mezun oldu. 1971–1974 arasında Almanya’da bulundu ve çeşitli işlerde çalıştı. Mezun olduğu bölümde 1974’te başlayıp daha sonra Max Weber’de Bilim ve Sosyoloji (1990) adıyla yayımlanan doktora tezini 1979’da tamamladı. Yükseköğrenimi ve doktora çalışması sırasında (1967–1979) Almanya’da ve Türkiye’de işçi, büro memuru, sendikacı, muhasebeci ve yönetici olarak çalıştı. 1980’de, otuz altı yaşındayken, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde asistan olarak göreve başladı. 1988’de doçent, 1993’te profesör oldu. 2001’de kendi isteğiyle emekliye ayrıldıktan sonra, aynı yıl içinde, Muğla Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde yeniden akademik hayata döndü ve uzun süre bölüm başkanlığı yaptı. 2003’te adına armağan kitap yayımlandı. 2004’te TÜBA – Türkiye Bilimler Akademisi Hizmet Ödülü’nü aldı.

Notos Kitap’tan çıkmış kitapları

.....

Şimdi, önce özcü/evrenselci bilimin yapısına ve yöntemine nominalist/tekilci açıdan yöneltilen eleştirilere değineyim.

a. Bilimi bilim olmayandan yöntemi ayıramaz. Bakınız, daha bu ilk itirazda, özcü/evrenselci bilim anlayışını içselleştirmiş olanlarda bir yadırgama, hatta red duygusu uyanabilir. Çünkü yeniçağın başından beri bilimi bilim kılan şeyin onun yöntemi olduğu söylenegelmiştir. Bilim gözlem, araştırma, deney gibi empirik yol ve araçlarla, olgusal gerçeklik hakkında bize yöntemli yoldan elde edilmiş bilgiler sağlayan faaliyet olarak sunulmuştur. Oysa şimdi itiraz tam da buna, bilimin can damarına, onun yöntemine ilişkin bir itiraz olarak karşımızda. Bilimi bilim olmayandan yöntemi ayıramaz diyorlar. Niye? Çünkü bu eleştiriyi yöneltenlere göre, bilimsel bilgi hiçbir şekilde tam ve eksiksiz olarak doğrulanabilir bilgi olamaz. Bildiğimiz üzere, özellikle pozitivistlerin, bilimi bilim kılan en önemli ölçütlerden birisi olarak en az yüz elli yıldır savunageldikleri bir ölçüt var: Doğrulama ölçütü. Onlar, “Bilimsel bilgi denetlenebilir, kanıtlanabilir bilgidir” derlerken, aslında kastettikleri şey, bu bilginin doğrulanabilir bilgi olmasıdır. Gerçi 20. yüzyılda Popper, pozitivist doğrulanabilirlik ölçütünü eleştirmiş ve bilginin bilimselliğinin ölçütünü yanlışlanabilirlikte bulmuştu. Ne var ki, tam bir doğrulamanın imkânsızlığı kadar tam bir yanlışlamanın da imkânsızlığı kısa sürede anlaşılmıştı. Ayrıca, hiçbir biliminsanının, “Acaba araştırmalarımın sonuçlarını nasıl yanlışlarım?” sorusuyla çalışmadığı, biliminsanlarının böyle bir psişik duruma büyük ölçüde yabancı oldukları da görülmüştü. Popper “yanlışlama”dan söz ederken reel biliminsanının reel bir faaliyetinden değil, muhayyel bir biliminsanının muhayyel bir faaliyetinden söz etmiş oluyordu. Kısacası, bilimsel bilginin ne tam olarak doğrulanabilir ne de tam olarak yanlışlanabilir olduğu ortaya çıkmıştı. Bu durumda, bizi bilimsel bilgiye ulaştıran yöntemin, bilimsel yöntemin kendisi ve sağladığı bilginin değeri, pek tabii eleştirilecekti.

.....

Добавление нового отзыва

Комментарий Поле, отмеченное звёздочкой  — обязательно к заполнению

Отзывы и комментарии читателей

Нет рецензий. Будьте первым, кто напишет рецензию на книгу Evrensellik Mitosu
Подняться наверх