Читать книгу Հանելուկներ - იაკობ ცურტაველი - Страница 5

Տուն է սպիտակ, լայնատարած,

Սև հավիկներ մեջը թառած,

Խոսում են ու զրույց անում՝

Մարդու նման լեզու առած: