Urodzony pod złą gwiazdą

Отрывок из книги

Zbudziłem się dziś skoro świt. Nieco wcześniej niż zwykle, choć nie powiem, że od czasu do czasu mi się to nie zdarzało. Nie dlatego, żebym chodził spać z kurami lub żeby mi się gdzieś śpieszyło, na przykład… do roboty. Co to, to nie. Ale dlatego, że zwykle nad ranem tak mnie diabelnie suszyło.

Uniosłem wolno ciężkie niby z ołowiu powieki i… natychmiast z powrotem je zatrzasnąłem. Światło dnia kłuło w ślepia jak rymarskie szydło, wolałem więc nie wystawiać wzroku na tak ryzykowną próbę. W piersiach coś grało mi i rzęziło niby ostatnie tchnienie, a przykurcz lewej łydki sprawiał, że choćbym nawet chciał, nie mógłbym wstać z łóżka lewą nogą, co tłumaczyłoby moje parszywe samopoczucie.

.....

Kiedyś tylko, otwierając zaspane oczy, srodze się wystraszyłem, gdy z sufitu wytrzeszczył na mnie gały jakiś ponury drab, za którego dawano wysoką nagrodę w zamian za pojmanie go żywym lub martwym. Tym bardziej, że uderzająco podobny był do… mnie. Całkowitej pewności nie miałem, ale chyba to jednak nie o mnie chodziło. Nie wierzyłem, że mógłbym być aż tak drogi. Bo w przeciwnym razie należałoby tylko żałować, że nie da się zainkasować nagrody za samego siebie.

Brak szyby w oknie, czasem i mnie doskwierał, szczególnie wtedy, kiedy zacinał deszcz, bo zamakał mi siennik, a Mama Herod kpiła sobie ze mnie, mówiąc, że taki duży chłop jak ja powinien się wstydzić, żeby w tym wieku moczyć się jak niemowlę. Wkurzało mnie to, ale cóż mogłem zrobić? Przecież nie wypadało odpłacić Mamie jakąś wyssaną z palca złośliwością. Mogłaby mnie jeszcze za karę wywalić na zbity łeb i gdzie bym wtedy mieszkał… na ulicy?… Dworca kolejowego tu niestety nie było.

.....