Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега
Описание книги
У прыгодніцка-гістарычным рамане Людмілы Рублеўскай вы сустрэнецеся са збеглым вучнем Менскага езуіцкага калегіюму Пранцішам Вырвічам і доктарам Баўтрамеем Лёднікам з Полацку, якім давядзецца пабываць у сутарэннях Слуцку, Менску і Полацку, выратаваць Сільфіду, паездзіць у жалезнай чарапасе, вынайдзенай Леанарда да Вінчы, здабыць дзіду Святога Маўрыкія і не аднойчы біцца за ўласны гонар і за Беларусь. Тлум прыдарожнай карчомкі, абед у князя Гераніма Радзівіла, змова менскага магістрату супраць Пане Каханку, таямніца полацкага аптэкара Лейбы… Яскравы партрэт эпохі, дзе ёсць месца і сляпому лірніку, і вялікаму гетману, найміту-забойцу і італьянскаму опернаму спеваку, сястры ўсемагутнага магната і прадажнаму суддзі… Вы пераканаецеся, што прыгоды беларускіх герояў не менш захапляльныя, чым французскіх мушкецёраў ці рускіх гардэмарынаў.
Оглавление
Людміла Рублеўская. Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега
Раздзел першы. Як Пранцысь купіў алхіміка
Раздзел другі. Як Бутрым Лёднік і Пранціш Вырвіч у карчме балявалі
Раздзел трэці. Як Пранціш пазнаёміўся з ваевадзянкай і ледзь не страціў алхіміка
Раздзел чацвёрты. Як Пранціш і Лёднік не даехалі да Радзівілаў на булён
Раздзел пяты. Як Пранціш і ягоны слуга немцамі сталі
Раздзел шосты. Кашчэі Слуцкага замку
Раздзел сёмы. Сільфіда Слуцкага замку
Раздзел восьмы. Палёт Сільфіды
Раздзел дзевяты. У сутарэннях Слуцкага замку
Раздзел дзясяты. Апошні шлях жалезнай чарапахі, або нараджэнне слуцкага цмока
Раздзел адзінаццаты. Як Пранцысь у жаночым манастыры жыў
Раздзел дванадцаты. Як Пранцысь Лёдніка прадаваў
Раздзел трынаццаты. Як Пранціш за гіпацэнтаўрам хадзіў
Раздзел чатырнаццаты. Мінатаўры полацкіх сутарэнняў
Раздзел пятнадцаты. Вяртанне рамфеі
Раздзел шаснаццаты. Як Саламея і Паланея сутарэнні ўзарвалі
Тлумачэнне некаторых гістарычных тэрмінаў
Отрывок из книги
Медны шэлег – гэта вам не срэбны грош… І тым болей не чырвоны талер.
Але каб вызначыць, куды далей рушыць з гэтага няўтульнага раздарожжа, дзе толькі і ёсць што тры асіны, пахілены драўляны крыж ды вялізная, як саксонскі ложак караля Аўгуста, і бяздонная, як кішэні ягоных амаратаў, лужына, дык і мядзяк прыдасца.
.....
– Я – шляхціц, Пранцысь Вырвіч гербу Гіпацэнтаўр, – урачыста абвесціў Вырвіч, яшчэ трохі пасоўваючыся назад. Што-што, а ўцякаць шкаляр наўчыўся так, што ногі самі за яго думалі.
– Гіпацэнтаўр? – недаверліва працягнуў Юдыцкі. —Вырвічы карыстаюцца гербам “Далега”.
.....