Życie oparte na kłamstwach

Отрывок из книги

Mał­go­rza­cie Gi­lew­skiej

Jo­lan­ta skru­pu­lat­nie pil­no­wa­ła tego, żeby cór­ka mia­ła ży­cie szczę­śliw­sze niż ona sama. Nie po­zwo­li­ła, aby ślub od­był się w maju, bo wia­do­mo, że maj i li­sto­pad to naj­gor­sze mie­sią­ce na skła­da­nie przy­się­gi mał­żeń­skiej, na­mó­wi­ła cór­kę i przy­szłe­go zię­cia, żeby po­bra­li się w ko­ście­le, w któ­rym Ju­dy­ta zo­sta­ła ochrzczo­na, bo to do­brze wró­ży na przy­szłość, i za­dba­ła o to, żeby świad­ka­mi byli pan­na i ka­wa­ler. Na ślu­bie Jo­lan­ty świad­ko­wa­ły dwie ko­bie­ty, i nic do­bre­go z tego nie wy­szło. Jo­lan­ta wpraw­dzie do­sko­na­le wie­dzia­ła, dla­cze­go jej mał­żeń­stwo się roz­pa­dło, ale uwa­ża­ła, że gdy­by po­słu­cha­ła swo­jej mat­ki i w dniu wła­sne­go ślu­bu do­pil­no­wa­ła pew­nych spraw, mia­ła­by więk­sze szan­se na po­wo­dze­nie. Wie­rzy­ła w pe­cha, fa­tum i nie­sprzy­ja­ją­ce oko­licz­no­ści.

.....

Nie wi­dział żad­ne­go pro­ble­mu w tym, że dzie­ci roz­ra­bia­ją przy mat­ce Ju­dy­ty, ale kie­dy na ho­ry­zon­cie po­ja­wia­li się jego ro­dzi­ce, wy­ma­gał ab­so­lut­ne­go po­słu­szeń­stwa. Wszyst­ko mu­sia­ło być na tip-top: miesz­ka­nie wy­sprzą­ta­ne, stół suto za­sta­wio­ny, żona uśmiech­nię­ta, a dzie­ci po­słusz­ne i za­do­wo­lo­ne. Ju­dy­ta skry­cie współ­czu­ła tego mę­żo­wi. Jego oj­ciec był czło­wie­kiem au­to­ry­tar­nym i sta­now­czym. Wzbu­dzał re­spekt nie tyl­ko u swo­je­go syna, któ­ry zresz­tą spra­wiał wra­że­nie, jak­by się go bał. Przy­pusz­cza­ła, że właś­nie z po­wo­du trud­nych re­la­cji z oj­cem Do­mi­nik był wo­bec dzie­ci zbyt ła­god­ny. Nie chciał, aby po­wtó­rzył się sce­na­riusz zna­ny mu do­sko­na­le z ro­dzin­ne­go domu.

Ju­dy­ta na­wet się nie łu­dzi­ła, że przy ro­dzi­nie męża uda jej się swo­bod­nie po­roz­ma­wiać z mat­ką i przy­ja­ciół­ką. Te­ścio­wie, a zwłasz­cza teść, wpro­wa­dza­li dziw­ną at­mos­fe­rę. Kie­dy na ho­ry­zon­cie po­ja­wiał się Fran­ci­szek, po­wie­trze gęst­nia­ło. Dla Ju­dy­ty na­wią­za­nie z nim re­la­cji było trud­ne, bo sama wy­cho­wy­wa­ła się bez ojca, nie mia­ła więc po­ję­cia, jaka po­win­na wy­glą­dać rola męż­czy­zny w ro­dzi­nie. Na­wet ona wie­dzia­ła jed­nak, że teść jest zbyt wy­ma­ga­ją­cy i ostry.

.....