Banda niematerialnych szaleńców

Отрывок из книги

Gdzie ta przeklęta szklanka?! Przecież stawiałem ją na parapecie! Pod ziemię się nie zapadła, musi więc być w pobliżu. Nie wiem, gdzie ją wcięło, przecież parę minut wcześniej piłem z niej sok.

– O, jest! – powiedziałem do siebie z satysfakcją, kiedy spostrzegłem naczynie stojące na szafie. Nie pamiętam, żebym je tam stawiał, co nie znaczy, że tego nie zrobiłem. Jestem jedną z tych osób, które potrafią zostawić klucze w lodówce lub telefon w szufladzie z bielizną i potem szukać ich przez cały dzień.

.....

Po chwili ciszy odezwał się tato:

– Skoro tak wolisz… No cóż, chciałem załatwić sprawę szybko i bezboleśnie, ale co ma wisieć, nie utonie. Rozmowa o twoim dzisiejszym wyczynie nie ucieknie. Pogadamy jutro. Dobranoc. I powodzenia w zaśnięciu o dwie godziny wcześniej niż zazwyczaj – dodał prowokująco, po czym zgasił światło i zamknął drzwi, zapewne wielce z siebie zadowolony.

.....