De Lotgevallen van Tom Sawyer

Оглавление

Mark Twain. De Lotgevallen van Tom Sawyer

De Lotgevallen van Tom Sawyer

Inhoudsopgave

Hoofdstuk I

Hoofdstuk II

Hoofdstuk III

Hoofdstuk IV

Hoofdstuk V

Hoofdstuk VI

Hoofdstuk VII

Hoofdstuk VIII

Hoofdstuk IX

Hoofdstuk X

Hoofdstuk XI

Hoofdstuk XII

Hoofdstuk XIII

Hoofdstuk XIV

Hoofdstuk XV

Hoofdstuk XVI

Hoofdstuk XVII

Hoofdstuk XVIII

Hoofdstuk XIX

Hoofdstuk XX

Hoofdstuk XXI

Hoofdstuk XXII

Hoofdstuk XXIII

Hoofdstuk XXIV

Hoofdstuk XXV

Hoofdstuk XXVI

Hoofdstuk XXVII

Hoofdstuk XXVIII

Hoofdstuk XXIX

Hoofdstuk XXX

Hoofdstuk XXXI

Hoofdstuk XXXII

Hoofdstuk XXXIII

Hoofdstuk XXXIV

Hoofdstuk XXXV

Hoofdstuk XXXVI

Отрывок из книги

Mark Twain

Gepubliceerd door Good Press, 2022

.....

Maar die witwoede duurde niet lang. Tom verviel spoedig in gepeins over de pretjes, die hij zich van dezen Zaterdag had voorgesteld en zijn gemoed schoot vol. Thans zouden al de jongens, die vrijaf hadden, vol heerlijke plannen voorbijkomen en dan zouden zij hem uitlachen, omdat hij moest witten.

Dat was al te erg. Hij haalde zijne wereldsche schatten voor den dag, bekeek die en zag dat zij uit gebroken speelgoed en andere prullen bestonden. ’t Was genoeg om zijn werk voor een paar minuten af te koopen, maar veel te weinig om een half uur vrij te krijgen. Hij stak zijne bezittingen weer in den zak en gaf het denkbeeld, van te trachten met die voorwerpen de jongens om te koopen, op. In dit wanhopige oogenblik kreeg hij een schitterenden inval. Hij nam den kwast en werkte rustig voort. Daar kwam Ben Rogers in ’t gezicht, de jongen wiens spot hij boven alles vreesde.

.....