Читать книгу Tamtego życia juz nie ma - Marta Zdzieborska - Страница 7

Obcy, niebezpieczni, nieobliczalni. Zaleją Polskę, wysadzą się w powietrze. Stali się bohaterami nagłówków gazet i kipiących nienawiścią wpisów na forach internetowych. Każdy o nich mówi i każdy jest na ich temat ekspertem. To ludzie, których trzeba się bać lub odwrotnie – należy im pomóc bez względu na konsekwencje. Zredukowani do grupy siedmiu tysięcy uchodźców, których jesienią 2015 roku w Brukseli zobowiązał się przyjąć polski rząd, są symbolem podzielonej Polski.

Ale ci, o których piszę, byli tu wcześniej. Nie przedzierali się łodziami przez Morze Śródziemne i nie forsowali kolejnych granic na szlaku wiodącym do Niemiec i innych bogatych krajów Europy. Są niemedialni i na uboczu. Ubierają się w lumpeksach, robią zakupy w dyskontach, przekrzykują się w autobusach, pracują na budowach, stoją po zasiłki z pomocy społecznej i tłoczą się z tobołami na dworcach. Zgorzkniali, smutni, czasem radośni, roszczeniowi, niespełnieni. Uciekli ze swoich krajów przed wojną, prześladowaniami lub ludzkim gniewem. Musieli wyjechać z dnia na dzień, zostawiając za sobą wszystko: dom, pracę, rodzinę i pozycję społeczną. Yasser oprowadzał po Syrii wycieczki, Ali służył w afgańskiej armii, Szirin walczyła w Iranie o prawa kobiet, B. pracowała dla amerykańskich wojsk w Iraku jako tłumaczka. Bez względu na to, jak długo są w Polsce, marzą o powrocie do domu. Bo tylko tam mogą być w pełni sobą.

* * *

W międzynarodowej terminologii „status uchodźcy” i „azyl” stosowane są jako synonimy. W świetle polskiego prawa te dwa określenia nie są jednak tożsame. Azyl to ochrona udzielana cudzoziemcowi w przypadku, gdy jest to niezbędne do zapewnienia mu bezpieczeństwa i gdy przemawia za tym ważny interes Rzeczypospolitej Polskiej. „Status uchodźcy” to międzynarodowa forma ochrony przyznawana osobom, które na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej nie mogą lub nie chcą korzystać z ochrony tego kraju. Na potrzeby książki te dwa terminy będą stosowane zamiennie.