Читать книгу Robo Mwezi - Massimo Longo E Maria Grazia Gullo - Страница 7

Sura ya nne

Sauti ilikuwa ikinong'oneza masikioni mwake maneno kwa lugha isiyojulikana.

Elio aliamka mapema. Haikuwezekana kutomwitikia shangazi Ida, ambaye alikuwa akiita jina lake kwa sauti ya juu. Nje, ilikuwa inakaribia alfajiri. Aliangalia angani ikipata rangi ya waridi na kwa sekunde moja, alitafakari picha ya machweo ya usiku uliopita na kupata tena hisia hiyo ya amani. Lakini haikudumu kwa muda mrefu kwani alianza kusikia mlio mkali masikioni mwake ambao ulikuwa ukikata roho yake na kumfanya arudie hali yake halisi.

Elio alijikokota hadi jikoni akiwa bado amevaa nguo zake za kulala na akitarajia kiamsha kinywa kitamwamsha.

Shangazi yake, binamu yake na dada yake walikuwa tayari wamevaa na nywele zao zimechanwa vizuri kana kwamba ni saa mbili asubuhi badala ya saa kumi na moja unusu. Kulikuwa na mazingira ya sherehe ndani ya nyumba; Ercole alikuwa akirudi nyumbani kutoka kambi ya majira ya joto na Ida alifurahi kwa kufikiria kuwa na mwanawe nyumbani. Hajakuwa nyumbani kwa siku tano na alikuwa na wasiwasi sana. Alikuwa na wasiwasi kila wakati watoto wao wanapoondoka nyumbani baada ya kile kilichomfanyikia kwa Libero wakati alikuwa mdogo. Hawezi kamwe kutaka kuondoa macho yake kutoka kwao.

Mara tu alipomwona Elio akiwa mkaidi, Sajenti Ida alimtuma aende ili kumfanya afurahi.

Ida alikuwa mwanamke hodari ambaye alikuwa ameimarishwa na ugumu wa maisha. Kufuatia kifo cha mumewe na maswala yaliyomkumba mwanawe, ilibidi ajizoee maisha tofauti kabisa na yale aliyokuwa akiishi mjini na mumewe.

Mgumu na aliyeamua kama alivyokuwa, alishughulikia changamoto hiyo mpya. Wakati mwingine alijiruhusu kulia kwa siri, lakini licha ya hayo hangepoteza nguvu zake.

Sauti yake ya mamlaka ilikuwa ngao yake. Walakini, kwa ndani alikuwa mtamu na laini kama keki.

Baada ya muda, Elio alirudi akiwa amevaa vizuri na kuwa na furaha licha ya mhemko wake mbaya na njaa yake.

Aliweza kunusa harufu ya maziwa na chokoleti, na biskuti mpya ambazo shangazi Ida alikuwa ametengeneza siku moja kabla siku hiyo.

Kulikuwa na maziwa, briocheti zenye umbo la suka katika ladha tofauti: mdalasini, anise, na sesame, anayependa zaidi.

Dada yake na Libero walikuwa tayari wakizitia kwenye maziwa.

Libero akamuuliza:

"Je! Unajua ni nani anayekuja leo?"

Elio alishtuka na swali lake.

"Nani?" alijibu.

"Ercole, kaka yangu mdogo!"

Elio hakusema chochote, lakini alikuwa amesahau kabisa kumhusu Ercole ambaye ni rika lake.

"Kutoka wapi?" aliuliza kana kwamba walikuwa hawajazungumza kuihusu.

"Nini?" akajibu Gaia. "Shangazi Ida alituambia jana."

"Anarudi kutoka kambi ya majira ya joto." alisema Libero akitabasamu.

"Dari inasubiri nyinyi wawili." alidokeza shangazi yao kwa sauti ambayo haikuanzisha majadiliano yoyote. "Haya, Elio, maliza kiamsha kinywa chako na uanze kazi." "Gaia atakuja kukusaidia kidogo. Namuhitaji nimtume apeleke ujumbe. "

"Elio alikunywa maziwa yake kidogo kidogo, akifarijika kwa wazo la kukaa pekee yake kwenye dari. Alifurahi kwamba angeweza kurudi kusikiliza muziki wake kwenye kichezaji chake cha mp3.

Alitafuta nyumba nzima lakini hakuipata mahali popote. Alirudi jikoni na kuuliza:

"Kuna mtu ameona kicheza mp3 changu?"

"Kwa bahati mbaya, kuna kitu kilichofanyikia hapo jana. Ulikuwa umeiacha kwenye sofa. Nilipofungua kitanda cha sofa, kilikwama kati ya mfumo wa fremu...Hakuna mengi yamebaki, lakini nimefanikiwa kuokoa kadi ya kuhifadhi data." alisema shangazi yake, ambaye alichukua kadi hiyo ya kuhifadhi data kutoka kwa sahani na kumpa.

"Siku imeanza kwa njia mbaya" aliendelea kufikiria Elio. Alipanda ngazi ambazo zinaelekea kwenye dari kwa kasi yake ya kawaida na kuwasha taa.

Mambo yalikuwa yamerundikana kila mahali. Alilazimika kusafisha kila kitu na kutafuta mahali pa kuweka vitanda viwili. Mawazo tu kuihusu yalikuwa mengi sana kwake. Kwa hivyo, aliamua kufungua dirisha kubwa la kati ili kuingiza hewa safi na mwanga wa mchana, na alikusudia kukaa chini na kumsubiri Gaia.

Lakini basi, kitu kilimshika macho. Kilikuwa kitabu kilichowekwa kwenye sanduku la zamani la mbao ambacho kilionekana kuwa cha kushangaza sawa na kitabu ambacho yule mzee alikuwa akisoma kwenye gari moshi.

Ilikuwa ulinganifu usio wa kawaida. Hakika haikuwa kitabu cha kawaida sana, ambacho kilimfanya awe na wasiwasi. Ghafla, taa ilizima na Elio akaanza kusikia sauti ile isiyo ya kawaida kwamba, kama ishara mbaya, alikuwa akinong'oneza masikioni mwake maneno katika lugha isiyojulikana.

Ingawa alijua haiwezekani, Elio aliogopa kwamba mzee huyo angeweza kusimama pale pale pamoja naye, gizani. Alitafuta swichi ya taa, lakini hakuweza kuiwasha. Balbu ya taa lazima ilipasuka. Hofu kubwa ilimchukua. Sauti ilizidi kuongezeka na kuongezeka na ikaendelea kujirudia kichwani mwake. Alikuwa akingangana gizani ili kufika dirishani, akikokota vitu vyote ambavyo alikuwa akikutana navyo.

Alipofika kwenye mpini, akagundua kuwa dirisha lilikuwa limefungwa na kuanza kupiga ngumi kwenye glasi akitarajia itafunguka.

Alikuwa akitetemeka na alikuwa anatiririkwa na jasho baridi.

Ghafla, taa ikawaka. Elio aligeuka, alitaka kupiga kelele, lakini koo lake likasonga.

Kisha akamwona Gaia.

"Elio, uko sawa? Kuna nini na kelele hizi zote? Umeumia?"

Mvulana huyo, ambaye alikuwa mweupe kama shuka na alikuwa akitetemeka, alionekana kufadhaika.

Gaia alimkumbatia kwa nguvu na kwa wasiwasi alimnong'oneza:

"Je! Kila kitu ni sawa? Ilitokea tena, sivyo? Hicho kitu kinachokufadhaisha... "

Elio hakujibu wala kumkumbatia. Alikuwa bado mbali, mbali sana, ndani ya mawazo yake. Hakuweza kuhisi kwenye ngozi yake joto la kukumbatiwa. Ilikuwa ni kana kwamba alikuwa ameumbwa kwa mawe.

Gaia alimwachilia kidogo na kisha Elio akapata fahamu.

Jambo la kwanza alilofanya ni kuangalia ikiwa hati hiyo isiyo ya kawaida ilikuwa bado mahali ambapo alikuwa ameiona, au ikiwa alikuwa ameifikiria tu.

Kwa bahati mbaya, ilikuwa bado iko. Na sura yake ikawa baridi kwa mara nyingine.

Gaia aligundua kile kilichokuwa kimetokea na akatembea kuelekea mahali kitabu hicho cha zamani ilikuwa. Alitaka kuona ikiwa ni sababu ya shida ya kaka yake. Alichambua mwelekeo wa mahali Elio alikuwa akitazama.

Alikuwa akiangalia kabisa kitabu kile cha zamani. Aligeuka na kuishika. Na akiwa na kitabu mikononi mwake, alimwambia:

"Je! Hii ndio sababu umekuwa na hofu sana?"

Elio hakusema hata neno moja.

"Elio, ongea nami. Siwezi kukusaidia ikiwa unasisitiza kutoongea nami "

"Ile gari moshi." akanong'ona Elio.

"Ile gari moshi? Unamaanisha nini?"

"Niliona kitabu sawa na hicho kwenye ile gari moshi."

"Ni nini cha kushangaza kuhusu hayo?"

"Huyu mzee wa ajabu alikuwa akikisoma wakati ulikuwa umeeenda kwa gari la mgahawa. Alikuwa amekaa kwenye safu karibu na yangu.

"Watu wengi husoma vitabu wanapokuwa safarini."

"Lakini sio kitabu cha kawaida, je! Huwezi kukiona?" alijibu Elio, ambaye alikuwa amekasirika.

Kwa kweli, Gaia hakuwa ameona jinsi jalada la kitabu hicho lilikuwa la kipekee, na alionekana kushangaa zaidi wakati alifungua.

Iliandikwa kwa lugha ya kigeni. Picha zarangi nyeusi na nyeupe zilionesha picha isiyo ya kawaida iliyosimama kwenye misitu na mwezi kamili. Nyingi za takwimu hizo zilikuwa za kusumbua,

lakini alijifanya kutoziona. Alifunga kitabu mara moja na kukitupa pembeni.

"Haya, ni ulinganifu tu. Ni kitabu cha zamani tu. "

Elio alikaa kimya; masikio yake yalikuwa yakisikia mlio tena.

Msichana mchanga alijaribu kumvuruga, ingawa picha hizo za kupendeza hazikuacha akili yake.

"Haya, nisaidie kusogeza hizi sanduku kuelekea pale kuna taa. Na hebu tutengeneze nafasi chini ya mahali anga inaonekana. Hapo ndipo ninapotaka kitanda chetu kiwe. Kwa bahati mbaya, tutalala kitanda kimoja, na ninataka kulala chini ya mwangaza wa nyota. "

Walifanya kazi asubuhi yote kwa mwendo mzuri. Gaia alifanikiwa kumvuruga Elio na maongezi yake na alionekana akijibu kwa nguvu zaidi baada ya kile kilichotokea.

Walifanya kazi ya kusafisha kila kitu alasiri yote hadi shangazi Ida alipowahimiza wajipumzishe kidogo. Usiku huo Ercole alikuwa akirudi nyumbani na walitaka kusherehekea.

Libero alikuwa ameahidi kwamba atawapeleka kwenye densi kwenye sherehe ya mavuno ambayo ingefanyika mjini.

Walisikia mlio wa honi ya gari ikipigwa. Ilikuwa basi la zamani la eneo hilo ambalo hupita mara mbili kwa wiki. Baada ya kupitia vitongoji tofauti vya jiji, mwishowe ingefika mji wao. Kawaida, watoto wangeitumia kurudi kutoka kambi ya majira ya joto huko Tresentieri, eneo lisilo mbali sana na mji mkuu.

Libero akatoka nje ya nyumba, na, kama kawaida, akamwinua kaka yake, ambaye hakuweza hata kubeba mkoba wake mkubwa, na akamzungusha hadi mlango wa mbele. Baada ya Ercole kufanikiwa kutoka kwenye nafasi ya "kubana", ilibidi ashughulike na mama yake.

Alifurahi kuhusu dhihirisho hilo la mapenzi, lakini ilionekana kwake walikuwa wametia chumvi ikizingatiwa kwamba alikuwa nje kwa siku tano tu.

Alimbusu Gaia kwa upendo kwenye mashavu yake, ambaye aliona ni mrembo sana, na kwa upole akasema hujambo kwa Elio, ambaye Runinga na michezo yake ya video anayoipenda haikuwepo.

Ercole alikuwa na umri sawa na Gaia, na kama shujaa wa Ugiriki, alikuwa mrefu, pande la mtu na alikuwa katika timu ya mieleka ya mtaani.

Nywele zake nyeusi zilichanwa kwa mtindo wa vijana. Macho yake meusi na ngozi yake ya mzeituni ilimfanya aonekane mkali zaidi kuliko jinsi anavyokuwa kwa kawaida. Kwa kweli, alikuwa kijana mwenye tabia nzuri, asiye na uwezo wa kushikilia kinyongo.

Chakula cha jioni kilitolewa mapema kuliko kawaida ili wawe na muda wa kutosha wa kujiandaa kwa sherehe. Walikuwa na muda kabla ya sherehe yenyewe, lakini Ida alikuwa ameandaa karamu halisi ya hafla hiyo, na walihitaji wakati wote huo kupitisha kwa kila mtu sahani zote.

Baada ya hapo, walikuwa tayari kuanza.

Wanaume wote ndani ya nyumba walilazimika kungojea muda mrefu zaidi ya ilivyotarajiwa, bila shaka. Ida na Gaia walikuwa wakichukua muda mwingi. Elio hakuwa katika mhemko. Zaidi ya hayo alidhani kwamba mavazi ambayo alikuwa amevaa siku nzima yalikuwa yafaayo zaidi. Ercole alivaa suruali ya jinzi na kupaka nywele zake mafuta mengi.

Kati ya wavulana, Libero alichukua muda mrefu. Hakutoka nje ya chumba chake cha kulala hadi alipokuwa tayari kabisa. Alionekana kupendeza na suruali yake ya Capri ya rangi ya samawati na shati lake lenye rangi mseto ambalo lingeonekana lisilo nzuri kwa mtu yeyote, lakini lilikuwa nzuri kwake.

Macho yake yalikuwa yaking'aa. Ilikuwa moja ya sherehe alizofurahia zaidi.

Mara tu kila mtu alipokuwa tayari, Elio alijaribu kutoroka mateso hayo, lakini alishikwa na shauku ya shangazi yake, ambaye alionekana kutotambulika. Alikuwa amevaa nguo nyeusi yenye maua, viatu vyenye visigino virefu na nywele zake zilikuwa huru begani. Zaidi ya hayo, alikuwa amejipaka vipondozi kwenye uso wake. Alimchukua kwa kumshika mkono wake na kumsindikiza nje.

Njiani, walipendezwa na taa, vibendera na mapambo ambayo yaliwekwa na watayarishaji wa tamasha la mwaka huo.

Pembeni ya barabara, marobota ya nyasi katika maumbo yote yalikuwa yamepamba mji.

Katikati mwa jiji, eneo la kumbukumbu ya vita ilizungukwa na magurudumu makubwa yaliyotengenezwa kwa majani kavu.

Eneo la mraba kuu lilikuwa mwenyeji wa jukwaa ambalo bendi itaandaa gwaride.

Pande zote za uwanja wa densi, viti vyote vilikuwa vimekaliwa na wazee, ambao walikuwa wakipiga soga na kusubiri kushangilia densi zote za vijana. Watoto wadogo walikuwa tayari wakizunguka kwenye uwanja wa densi, wakiiga watu wazima ambao italazimika kuwaepuka wakati wa densi.

Usiku huo kila mtu mjini alikuwa akiongea kuhusu kuwasili kwa Gaia na Elio. Wazee na watu wazima walikuwa wakikumbuka nyakati za zamani wakati ndugu wawili wangekuja mjini.

Watu walikuwa na maoni tofauti: Baadhi yao wangewakumbuka kama watoto jeuri na ambao wanaweza kukasirika kwa uraisi, wengine wao wangewakumbuka kama watoto wazuri. Rafiki wao wa zamani, kwa upande mwingine, walikuwa wakikumbuka zamani nyakati ambazo wangekwepa shule na kupotea mashambani.

Mtu anaweza kusema kwamba Elio alionekana kama baba yake, wengine wangesema kwamba Gaia ndiye anayeonekana kama babaye. Wengine wangejaribu kutatua siri hiyo kwa kusema kwamba wanafanana na babu zao.

Wakati huo huo, bendi ilikuwa ikifanya mazoezi ya gwaride. Kila kitu kilikuwa kinakaribia kuwa tayari. Mwenyeji, au kwa usahihi zaidi, yule mtu kwamba kila mwaka alikuwa na jukumu la kuongea kwenye jukwaa, alialikwa jukwaani na mwakilishi wa serikali za mitaa.

Alimaliza hotuba yake kwa kuwashukuru wafadhili, wakati wakazi wote wa mji walionekana kutovutiwa kabisa na kile alichokuwa akisema na kuanza kupiga miayo. Muda mfupi baada ya hapo, watazamaji walipiga makofi wakitumaini kwamba mwenyeji huyo alikuwa amemaliza hotuba yake kabisa na hatimaye ataiachia bendi hiyo nafasi.

Ilipotangazwa kuwa mwenyeji anaondoka jukwaani, makofi makali yalishuhudiwa. Kondakta wa orchestra alipanda jukwaani na kuanza akipunga kijiti kwa washiriki. Kwa wakati uo huo, wapiga tromboni waliingia, ikifuatiwa na ngoma, kisha na saksafoni na mwishowe wapiga zumari.

Libero alikuwa wa kwanza kujibwaga kwenye uwanja wa densi, akifuatana na mpenzi wake ambaye angeanza naye densi kila wakati. Kwa kushangaza, Libero alikuwa mcheza densi mzuri na wanawake wote wa huko walifurahia kucheza densi naye. Angekuwa makini kwa wasichana wadogo na wanawake wakubwa. Alipenda kucheza densi na aliweza kuwasilisha shauku yake isiyopendeza kwa wenzi wake.

Sakafu ya densi ilijaa watu wakicheza densi. Gaia alikuwa akipokea mialiko mingi ya kucheza deni na hakuwa akirudi nyuma.

Kwa sekunde, Elio alihisi hisia isiyo ya kawaida. Bila hata kujua, miguu yake ilikuwa imeanza kucheza densi.

Mara tu ngoma ilipozidi kujitokeza, shangazi yake alimshika kwa mkono wake ulioning'inia na kumfanya acheze na kujizungusha.

Ajabu hakupinga uamuzi huo. Kwa papo hapo, alihisi densi ikiingia mwilini mwake. Alikuwa akiburudika sana hivi kwamba mashavu yake yakaanza kuuma kwa sababu ya upotozi usio wa kawaida wa misuli ya usoni ambayo hakuwa ameipata kwa miaka.

Aliacha kucheza densi mikononi mwa shangazi yake na kujiunga na wasichana wengine kadhaa ambao walivutia na walikuwa wakimwangalia wakicheka.

Baada ya kumaliza kucheza na msichana wa mwisho, Elio alirudi kwenye kiti chake. Aliweza kuhisi damu yake ikitiririka kupitia viungo vyake. Ghafla, alianza kusikia ile mlio usio wa kawaida ikilia kwenye maskio yake, ambayo ilimlazimisha aondoke kwenye uwanja kuu. Muziki ule ule ambao alikuwa akicheza hadi dakika chache zilizopita ulianza kuumiza maskio.

Alitembea kuelekea kwenye nyasi kando ya kanisa, ambapo matrekta ya zamani yalioneshwa. Kikundi cha watoto kiliendelea kuyaangalia na kukimbia wakizunguka.

Elio alikaa kwenye kona yenye giza na kuanza kuwaangalia.

Vicheko hivyo vyote vilikuwa vikisikika katika akili yake na vikilikuwa vikimkumbusha furaha ya zamani iliyosahaulika kwa muda mrefu.

Alikuwa na wivu kwa mtoto ambaye alikuwa akimkimbilia baba yake kwa furaha na kumshika mkono. Alipoona hivyo, kumbukumbu ya zamani ilirudi akilini mwake: akakumbuka joto na manukato ya mkono wa baba yake.

Alianza kuhisi maumivu makali mwilini mwake. Hakuweza kufikiria. Alishika kichwa chake kwa mikononi yake. Alikuwa baridi.

"Elio, unafanya nini hapa peke yako? Una maumivu? "

Shangazi Ida, ambaye alimfuatilia usiku mzima, aliketi karibu naye. Elio hakujibu.

Ida aliweka mkono wake kwenye mabega yake na kwa upole akamshika kifuani katikati ya mikono yake. Lakini Elio hakuweza kusikia joto la kukumbatiwa. Kulikuwa na baridi katika ulimwengu wake.

Wakati wa kurudi shambani, Gaia hakuweza kuacha kuzungumza kuhusu usiku wake wa kufurahisha na rafiki zake wapya.

Kwa mara ya kwanza walilala kwenye dari. Walikuwa wameweka kitanda chini ya mwangaza wa angani ili Gaia alale akiangalia nyota, na yeye pia.