Читать книгу Ziarna Ziemi - Michael Cobley - Страница 67

Jak większość pisarzy z pewnością dobrze wie, prawdziwie wyczerpująca strona podziękowań wymagałaby ukłonów w stronę różnorakich osób jak świat długi i szeroki. Jednakże gwoli zwięzłości, klarowności, a może nawet humoru będę musiał tu pominąć połowę gatunku ludzkiego (wszyscy wiecie, kim jesteście), a imiennie podziękować w pierwszej kolejności tym, których własne dzieła zainspirowały mnie do zmierzenia się na poważnie z potężnym zadaniem, jakim jest napisanie space opery, a są to: Eric Brown, Bill King, David Brin, Dave Wingrove, Iain Banks, Ken Macleod, Gary Gibson, Ian McDonald, Vernor Vinge, Dan Simmons, wielka trójca – Asimov, Heinlein i Clarke, Ian Watson, Neal Asher, Jack Vance, Andre Norton oraz, bez wątpienia, cała rzesza innych, których nazwisk moja wielce zawodna pamięć nie jest w stanie przywołać. Suma kontrolna nie zgadza się, nie ma co do tego wątpliwości.

Poza tym trzeba tu wymienić także niezłomnych pionierów szkockiego spec-fic, członków Glasgow SF Writers Circle, jak również naszych odpowiedników z Edynburga, a także szacownego Andrew J. Wilsona. Szczodre podziękowania należą się też Johnowi Parkerowi z agencji literackiej MBA Literary Agency, a także – o czym nie można zapomnieć – mojemu redaktorowi, Darrenowi Nashowi, którego krytyczne sokole oko (jakiś redaktorski szósty zmysł) oraz przyjazna, pełna entuzjazmu wytrwałość utrzymały zarówno mnie, jak i książkę na właściwym torze. Doping oraz zachęty do ponownego rozważania koncepcji płynęły także od innych osób w różnych momentach w trakcie powstawania książki – zasługi na tym polu położyli między innymi John Jarrold, Joshua Bilmes, Stewart Robinson, John Marks, Eddie Black oraz adiustatorzy z Orbitu.

Podkładu muzycznego dostarczyli tacy artyści, jak Pallas, Fish, Eisbrecher, Colony 5, Robert Schroeder, Klaus Schulze, Racer X, Ozric Tentacles, Opeth, niezwykły Mustasch, jak również tacy mistrzowie doom metalu, jak Penance, Novembre, Candlemass, Paradise Lost i Krux, a także kaznodzieja progresywności z Paisley, Graeme Fleming, i misjonarz metalu z Sheffield, Ian Sales. KDI!