Читать книгу Sonet II (Na one słowa Jopowe) - Mikołaj Sęp Szarzyński - Страница 2

Z wstydem poczęty człowiek, urodzony

Z boleścią, krótko tu na świecie żywie,

I to odmiennie4, nędznie, bojaźliwie;

Ginie od słońca jak cień opuszczony.

I od takiego, Boże nieskończony,

W sobie chwalebnie i w sobie szczęśliwie

Sam przez sie żyjąc, żądasz jakmiarz5 chciwie