Читать книгу Ben Bilsem Sen Kalbimi Giyerdin - Murat Kayali - Страница 12

Ağacın dalını kırdığın anda başladı

Bugün yaşadığın kıyamet.

Yalvardı ağaç sana :

“Dalımı kırıp ok yapma, kendini öldüreceksin.”

Dinlemedin

Duymadın ırmakların sesini de :

“Önümü kesme, sen boğulacaksın.”

“İnsan bilir,” deyip yürüdün.

Hayvanları birbirine düşüremedin

Ama insan insanı dişler oldu, parçalar oldu.

En yüksek taşa oturmak için

Kemiklerden merdivenler inşa ettin

“İnsan bilir,” deyip tırmandın.

Dilini yuttu kuşlar,

Rengini kaybetti çiçekler,

Yılanlar bir o kadar sinsileşti,

Çakallar bir o kadar uludu,

Paytak bir ördeği aslan kostümüyle görünce ;

Bir Tek maymunlar güldü.

“İnsan güçlüdür,” deyip yürüdün

Ölüyorsun.

Tacına taktığın tüylerini almaya geldi papağanlar,

Kalbine saplanan dalını geri istemiyor ağaç,

Kuruyan damağına su vermiyor ırmak,

Başucunda gerçek bir aslan duruyor

“Benim adım ölüm,” diyor sana,

“İnsan ölümsüzdür,” deyip ölüyorsun.