Читать книгу Жүрек сыры. Секрет сердца - Нариман Абылайулы - Страница 4

Құрметті оқырмандар!!! Өлең сүйер қауым!!!Мен өзім өлең жазамын деп ойлаған жоқпын, бала кезімде 5 сынып оқып жүргенде орысша өлеңдерді қазақшаға аударатынмын. Кейін өзім көшеде, сыртта жүргенде өлең жолдарын құрастыратынмын, бірақ өзім шығардым немесе шығара аламын деп еш мойындамайтынмын. Себебі əкем суретші, ал анам медбике болатын, сондықтан менің бойымда ақындық қасиет жоқ шығар деп ойлайтынмын, алайда əкем де өлең жазады екен. Кейінен мектепте жүргенде өлең жаздым, əкеме оқығанымда айтарлықтай ұнамағанын түсіндім. Бірақ өкінішке орай ол өлеңдерім сақталған жоқ. Мектеп қабырғасында жүргенімде, мен сурет сала алмайтынмен, не əкем салып береді, не көшірме қағазы арқылы көшіретінмін. Кейде суреттерім жақсы, тіпті керемет шығатын, сонда өзім мəз болатынмын. Кейін университеттің 1 курсында өлең жазып жүріп ара-тұра сурет салатынмын, бірақ 3 курста оқып жүргенімді өлең жазуға деген шабыттай өрбіп, сурет салуды жиі бастадым. Бір сөзбен айтқанда, өлең де жаздым, суретте салдым. Содан соң ғашық болған кезімде алғаш рет қазақша кейін орысша жазған болатынмын. Кейін рэп стилінде жазатын досым Манас өлең жазайық бірігіп деп ұсыныс айтқан, алайда мен бас тарттым, себебі ақындар сияқты өлең жаза алмаймын жəне шығарған өлеңдерім кездейсоқтық, аяқ астынан жүрек үні, жан сөзі болатын деген ойда болатынмын. Мысалы «Асыл арна» телеарнасында Алла жайлы, дəлірек айтқанда Құрандағы сүрелер жайлы бағдарламаны көргенімде, бойыма шабыт келіп, сол уақыттағы ең ұзақ əрі санаулы уақыттың бірлігінде отбасыма арнап өлең жазғанмын. Сосын кейін жоғарғы сыныптарда өлеңдер ара-тұра шығаратынмын, көбіне орысша, əрине шабытыма қарай шығаратынмын. Уақыт өте келе 1 курс студенті болғанымда өлеңдерді жиі шығаратын болдым. Қолымнан келсе де келмесе де, сол жүректің үні мен жанның сөзін қағаз беттеріне түсірдім. Осы кітабымның басқа кітаптардан ерекшелігі казақша да, орысша жазылған өлеңдерімнің аралас болуында жəне əрбір өлеңімнің жазылған күні мен жылы бар. Мен керемет ақын немесе ақындық қасиетім болмаса да, жүректен шыұқан əрбір сөзді қағаз бетіне түсіре бердім, сондықтан мен оларды іріктеп алмай, барлық өлеңді бірдей баспаға шығарып отырмын, басқаша айтқанда оқырманға ұнаса да, ұнамаса да шығардым. Себебі бұл жүрек үні, жан сөзі. Əдетте басқа кітаптарда өлең мен поэманы бөлек орналастырады, яғни поэманы əрбір өлең жинақ кітаптарының соңына қарай іріктеп жинайды, алайда мен олай істегенім жоқ, себебі менің əрбір жазған өлеңім күнтізбедегідей рет—ретімен болу керек, қкінішке орай кезінде компьютерге кіргізген өлеңдерім техниканың ақаулығына байланысты өлеңдерімді жоғалтып алдым, алайда кейбңр өлеңдерді интернетке жəне газетке шығарған өлеңдерімді қайта қалпына келтірдім. Жүрегімнің көңіліне қарай жазылған өлеңдер десе болады, сəйкесінше біреу-міреу жүрегімді ренжіткен болса, нəзік жанды жан дүнием солай жырлаған болар. Ал енді құрметті оқырмандар, қандай болса да өлеңдерім одан өздерің сабақ алып, айтарлықтай сіздерге пайдасы тиер деп ойлаймын… Іске сəт!!!

Дорогие читатели!!!Любители поэзий!!! В свое время я не думал, что буду сочинять стихотворения. Я не думал и не знал, что у меня есть навыки сочинять стихи. В детстве я песни с русского на казахский язык переводил и пел на улице, когда в детстве во дворе играл.

Отец – художник, а мать – медсестра и таким образом я не думал, что у меня есть поэтические навыки, но оказалось иначе. Отец тоже пишет. Но в школе рисовать не умел, было время отец за меня рисовал или я копировал. Но я иногда рисунки у меня получались хорошо даже отлично, когда рисовал персонажей мультфильмов. Я на первом курсе не только сочинял, но и рисовал и на последущих курсах тоже, но большой интерес к рисованию было на 3 курсе. И таким образом и рисовал, и сочинял стихи..

Однажды, мой друг Манас, который писал стихи в стиле рэп предложил мне работать вместе в творческой жизни, а точнее сочинить стихотворение и спеть в стиле рэпа. Но отказался, так как я не сочинял, как поэты, а лишь сочинял тогда, когда были вдохновения или идеи и причины, которые толкали к сочинению. Например, когда смотрел канал «Асыл арна» О всевышне, а точнее про суре в котором говорилось о близких людей, о человечестве и их достоинства и я сочинил стихотворение в честь своей семьи и самый длинний стишок был в то время и засчитанный минуты сочинил. Обычно поэты, когда издают свои книги они написанные стиховторение распределяют по тематики книги и во второй части книги или в конце книги пишут свои поэмы, а я сделал по-своему и необычно. Все стихи независимо на каком языке и тематики и поэмы все в размешку, но я распределил их по дате сочинения. Хоть не все поэтичны мои стиховторения, но мне хотелось и я сделал так, как хотел, в общем издал все стихотворения, которые были на руки, к сожалению я множество стихотворений и некоторые рисунки потерял. В каком состояние было сердце, соответственно и произведение такие, к приерму если обидили, то печальные стихи. Я думаю, что моя книга вам на пользу и вы найдете ответ на тот вопрос на который не могли найти ответ. … Удачи в деле!!!