Читать книгу Chokers en survivors - Nathan Trantraal - Страница 14

Elke Christmas jaag my pa ôs ammel oppe hoep.

Hy vejaa ’n dag voo Christmas

en as jy vi hom ’n present koep wat hy nie wil gehêrittie

wôd hy soese kleintjie wat al sy toys yt sy cot yt gooi,

die cot in dié case die hys

ennie toys my ma, ek en my broes en sustes.

Christmas is altyd ’n groot exodus,

kyk ma waa ôs opeinde.

Assie festivities oo is

en my ma dink is nou safe om hys toe te gan,

wiet jy al klaa hoe die hys gan lyk.

As jyrie dee oepmaak lê ha mamok al oorie vloe,

die voorhys lyk soese surrealist painting.

Stap kobys toe – daa isse bôd vol vleis, attippel salad en bier,

klom half gevriete braaivleis wat ronstaan,

die sink is vol miere,

die hele hys vol leë wynborrels wat ronstaan.

Ek stap op byrie stairs, ieman se skoen lê op my kooi,

sopnat gepis.

Die hys ryk soes dronk asem en vylgatte.

Ek wil net hêrit moet skoon wies

maa ek willittie skoonmaakie.

Ek stap wee af en byte toe, yt byrie agtedee.

My pa het heeltemal vedwyn.

Hy sal probably ees Boxing Day hie ankom

en da gan hy vi ôs wil box.

Tewyl ôs gesit et en ôse naels kou,

het my pa en sy vriende gebraai en ge-party.

Ek wens hy gan dood.

Ek stap narie braaiblik toe.

Ek druk my hanne innie dooie kole.

Ek druk my naam innie as.